Μία Ποίμνη,Μία Ἐκκλησία,Μία ἀποστολή..Μοναχικός ἀπόπλους εἰς τήν Ν.Ἀφρικήν..Ἃγ.Νεκτάριος-Ὃσ.Παΐσιος: Θεομητορικά/Ἀκολουθία Ἁγίας Σκέπης

☦

ΜΡ ΘΥ

☦

Τῌ Α ΄ (ΚΗ ΄) τοῦ αὐτοῦ Μηνός Ὀκτωβρίου , μνήμην ἐπιτελοῦμεν , τῆς Ἁγίας Σκέπης , τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ , καί ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ .

☦

Ἡ ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , μέ τόν διπλοῦν χαρακτῆρα , Θρησκευτικόν και Ἐθνικόν , χαροποιεῖ ἰδιαιτέρως τό χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, τούς λάτρας τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί , ἐγκαινιάζει μία καθημερινή , βεβαία καί ἀδιΆψευστον ἐλπίδα , βοηθείας , σωτηρίας καί συμμαχίας τῆς ὙΠΕΡΜΑΧΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ , τοῦ ἔθνους καί πίστεώς μας .

Γίνεται μία ἐπανεκκίνηση , μία ἀνανέωση , ἔνα ...φρεσκάρισμα , μία πιστοποίηση τῆς ἀδιαψεύστου έλπίδος μας .

τῆς τελευταίας μας ἐλπίδος, καί πρώτης μας ἀγΆπης .

Ἡ κυρία καί πρώτη ἑορτή τῆς Ἁγίας Σκέπης , ὄπως θά ἀναφερθῆ καί εἰς τό συναξάριον , ἔχει τήν ἀρχή της ἀπό ἀρχαίων χρόνων εἰς τόν Ναόν τῶν Βλαχερνῶν τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , μέ τὀ ἐξαίσιον ὄραμα τῶν ἁγίων Ἀνδρέου τοῦ διά Χριστόν σαλοῦ , καί Ἐπιφανίου τοῦ μαθητοῦ αὐτοῦ , ὅπως σημειώνεται εἰς τό συναξάριον , τῆς πρώτης Ὀκτωβρίου , ἡμερομηνίαν , κατά τήν ὁποίαν ἑορτάζετο , ἕως τό 1952 , ἡ Ἁγία Σκέπη.

Ὅπως εἶναι ὅμως γνωστόν , εἰς τό ἔπος τοῦ ΄40 , τό 1940 , εἰς τόν Ἱταλο-γερμανικόν πόλεμον , ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ ἐπαρουσιάζετο συχνά , σκέπουσα τά Ἐλληνικά στρατεύματα , καί ὁδήγησε εἰς νίκας , καί ἀπελευθέρωση ἀπό τούς κατακτητές ,τό εὐσεβές ἡμῶν ἔθνος .

Ἑορτάζετο οὕτως ἡ μεγάλη αὐτή ἐπέτειος καί στιγμή , καί γεγονός , λαμπρῶς, ἐθνικῶς , πανελλαδικῶς , καί ὅπου ἀνά τήν ὑφήλιον ὑπῆρχον Ἕλληνες .

Διά να΄μήν ἔχωμε δύο ἡμέρας ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Σκέπης, τήν τε 1ην Ὀκτωβρίου , μέ τό γνωστό ἐκκλησιαστικό γεγονός , ὅπως σημειώνεται παρακάτω εἰς τό συναξάρι , ἐν τε τῇ 28ῃ ὀκτωβ. μέ τό παραπάνω γεγονός , ἡ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μέ συνοδικήν ἀπόφασιν , τήν 21ην Ὀκτωβρίου 1952 , ὅρισε κοινή ἑορτήν τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, τήν 28ην Ὀκτωβρίου , μέ τόν διπλόν χαρακτῆρα, καί γεγονότα.

Ἄς ἀπολαύσωμεν τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως , καί τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ εὐλογίας, μέ τήν παρατιθεῖσαν πνευματικήν ἐν τῶν ἁγίων μας ἀσματογράφων Τράπεζαν , ἄριστον , καί Δεῖπνον ξένον , ἕτοιμον ἡμῖν...

εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

☦

Α. ΕΝ Τῼ ΜΙΚΡῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ

Ἱστῶμεν εἰς στίχους δ ΄καί ψάλλομεν στιχηρά προσόμοια

ἦχος α΄. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων .

Τῶν ὀρθοδόξων Ἑλλήνων ἅπαν τό σύστημα ,τήν Παναγίαν Σκέπην , τῆς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , ὑμνήσωμεν προθύμως καί ἐν χαρᾷ , πρός ΕΚΕΙΝΗΝ ἐκβοήσωμεν · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ βοήθεια ἀσφαλής , καί θερμή ἡμῶν ἀντίληψις .

Ὥσπερ ἐῤῥύσω ΠΑΡΘΕΝΕ τήν Βασιλίδα ποτέ , τῇ Σῇ Ἁγίᾳ Σκέπῃ , πολυτρόπων κινδύνων , οὕτω καί νῦν τόν νέον ΚΟΡΗ λαόν , τοῦ Σοῦ Ἔθνους ἀπήλλαξας , ἐπιδρομῆς ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀλλοεθνοῦς , τῇ ἐκφάνσει τῆς εὐνοίας Σου .

Ὑπέρ ἡλίου ἀκτῖνας τῆς θείας Σκέπης Σου , αἱ δωρεαί πλουσίως ἀπαστράπτουσι πᾶσι , καί λύουσιν τήν νύκτα τῶν πειρασμῶν , καί εἰρήνην καί λύτρωσιν , καί σωτηρίαν βραβεύουσιν ἀληθῆ , ΘΕΟΤΟΚΕ τοῖς ὑμνοῦσι Σε .

Τῇ ἀῥωγῇ τῆς Σῆς Σκέπης , πιστῶς θαρρήσαντες , κατά τῶν πολεμίων , νίκης τρόπαιον ἦραν , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ Σός λαός , ἀληθῶς ὁ ἀπόλεκτος · ὅθεν ᾠδήν χαριστήριον ἐν χαρᾷ , ἀναμέλπει τῇ προνοίᾳ Σου .

Δόξα ..... Καί νῦν .... ἦχος α ΄

Τίς κατ ᾿ ἀξίαν ὑμνήσει , τήν περί ἡμᾶς Σου προμήθειαν , ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ; σκέπουσα γάρ ἡμᾶς τῇ κραταιᾷ Σου Σκέπη , πολυειδῶν λυτροῦσαι πειρασμῶν , καί συμφορῶν , καί συμμαχοῦσα ἀοράτως , ἐν ὑψηλῷ βραχίονι , τῶν πολεμίων καταράσσεις τάς φάλαγγας , καί θαυμαστῶς ἰθύνεις , ἥν ἡρετήσω κληρονομίαν Σου · ὄθεν ὐμνοῦμεν τήν χάριν Σου , εὐχαριστίας φωναῖς , καί ἐν κατανύξει ψυχῆς βοῶμεν Σοι · Σκέπε πάντοτε , ἐκ πάσης ἀπειλῆς , ἡμᾶς ὦ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὅτι μετά Θεόν τάς ἐλπίδας Σοι ἀνεθέμεθα .

☦

Ἀπόστιχα

ἦχος β ΄. Οἶκος τοῦ Εὐφραθᾶ

Σκέπη χριστιανῶν , ὑπάρχεις ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν εὐσεβῆ λαόν Σου , σκέπουσα καί φρουροῦσα , ἐκ πάσης περιστάσεως

Στίχ. :Τό πρόσωπό Σου λιτανεύουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ Σου .

Ὅτε ἐν τῷ Ναῷ τῶν Βλαχερνῶν κατεῖδεν , ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας , σκέπουσάν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς εὐσεβεῖς , ἐθαύμασε .

Στίχ. Μνησθήσομαι τοῦ ὀνομάτός Σου ἐν πάσῃ γενεᾷ και γενεᾷ.

Ἅπλωσον ἐφ ᾿ ἡμᾶς , τήν Σκέπην Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , καί σκέπασον ἀΰλως , ἐκ πάσης δυσπραγίας , λαόν τόν Χριστεπώνυμον.

Δόξα Πατρί......

Χαῖρε ἡ τήν χαράν τοῦ κόσμου δεξαμένη , Χριστόν καί τῇ Σῇ Σκέπῃ ,Σκέπουσα ἡμᾶς πάντας , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ

Καί νῦν , καί ἀεί .... ΘΕΟΤΟΚίΟΝ

Ἤλπισεν ὁ στρατός , τῇ Σκέπῃ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἰσχυρός ὡράθη , τοῖς ἐπιτιθεμένοις , τῷ κράτει τῆς ἰσχύος Σου .

☦

Νῦν ἀπολύεις ..... Τρισάγιον ...καί

Ἀπολυτίκιον

ἦχος α΄. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος

Τῆς Σκέπης Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀνυμνοῦμεν τάς χάριτας , ἥν ὡς φωτοφόρον Νεφέλην ἐφαπλοῖς ὑπέρ ἔννοιαν , καί Σκέπεις τόν λαόν Σου νοερῶς , ἐκ πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς · Σέ γάρ Σκέπην καί προστάτιν καί βοηθόν , κεκτήμεθα βοῶντες Σοι · δόξα τοῖς μεγαλείοις Σου ΑΓΝΗ , δόξα τῇ θείᾳ Σκέπῃ Σου , δόξα τῆ πρός ἡμᾶς Σου προμηθείᾳ ἌΧΡΑΝΤΕ .

Ἀπόλυσις .

☦

Β. ΕΝ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ.

Μετά τόν Προοιμιακόν καί τά Εἰρηνικά, ἀνί τοῦ συνήθους διατεταγμένο καθίσματα ψαλτηρίου , στιχολογοῦμεν τό : Μακάριος ἀνήρ .... · εἰς δέ τό :Κύριε ἐκέκραξα ....

ἱστῶμεν εἰς στίχους η΄καί ψαλλομεν τά παρακάτω προσόμοια :

ἦχος α΄. Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος .

Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος !!! ὡς Νεφέλη φωτός , ἀφαπλοῖ ἑκάστοτε , τήν Σκέπην τήν Ἑαυτῆς , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΑΓΝΗ , καί Σκέπει περιφανῶς , τῇ Μητρικῇ προμηθείᾳ καί χάριτι , ἐκ πάσης ἐπιβουλῆς , τούς πρός Αὐτήν ἀφορῶντας καί κράζοντας · ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ χαῖρε , σκέπη καί βοήθεια , τοῦ Σοῦ Ἔθνους ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦ πιστῶς Σέ μεγαλύνοντας . Δις .

Βαβαί !! τῶν Σῶν θαυμασίων ΑΓΝΗ !!! Σύ γάρ παραδόξως ἥπλωσας τήν Σκέπην Σου , καί ἔσκεπες θαυμαστῶς Πόλιν τήν ἄνασσαν · ἀρτίως δέ ἐμφανῶς τῆς φωτοφόρου Σου Σκέπης τῇ χάριτι , διέσωσας ἀπειλῆς ἐπερχομένης λαόν τόν Χριστώνυμον · ὅθεν εὐχαριστηρίους αἴνους ἀναμέλποντες , τῶν πολλῶν Σου θαυμάτων μνείαν ἄγομεν γηθόμενοι .

Τήν πρός ἡμᾶς Σου προμήθειαν , οἱ Ἑλλήνων παῖδες , ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ κηρύττομεν , ὑμνοῦντες τήν Μητρικήν καί θείαν κηδεμονίαν Σου , ἀρχῆθεν γάρ συμπαθῶς , ὑπό τήν σκέπην τήν Σήν ἡμᾶς ἔθηκας , καί κλῆρον Σου ἐκλεκτόν , τό εὐαγές ἡμῶν ἔθνος ἀνέδειξας , ὅθεν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , χαῖρε Σοι κραυγάζομεν , καί τῆς θείας Σου Σκέπης , μεγαλύνομεν τάς χάριτας .

ἕτερα προσόμοια

ἦχος δ΄. Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι.

Ὡς τῆς Σκέπης Σου ἄγοντες, τὴν ἀνάμνησιν ἌΧΡΑΝΤΕ , τὴν Σὴν μεγαλύνομεν ἀγαθότητα‧ ὅτι ἐκ πάσης στενώσεως, λυτροῦσαι τὸ Ἔθνος Σου, καὶ ἐθνῶν ἐπιδρομῆς, καὶ παρέχεις ἑκάστοτε, χάριν ἄφθονον, τοῖς ὑμνοῦσι τὰ ξένα μεγαλεῖα, τῆς Σῆς δόξης ΠΑΝΑΓΙΑ , καὶ τῶν θαυμάτων τὸ μέγεθος. δις.

Θαυμαστῶς πάλαι ἤπλωσας, ἀοράτως τὴν Σκέπην Σου, καὶ τὴν πόλιν ἔσκεπες τὴν βασίλειον, ἀλλὰ καὶ νῦν ἐναργέστατα, ἡμᾶς σκέπεις ἌΧΡΑΝΤΕ , καὶ φρουρεῖς καὶ συντηρεῖς, τὸν καινὸν Κόρη κλῆρόν σου, πάσης θλίψεως· διὰ τοῦτο ὑμνοῦμέν Σου τῆς Σκέπης, τὰ δωρήματα ΠΑΡΘΕΝΕ καὶ τὴν ὁσῶραι ἀντίληψιν.

Πολλαχῶς ΚΟΡΗ οἴδαμεν, καὶ λαμπρῶς τεθεάμεθα, τῆς Ἁγίας Σκέπης Σου τὴν ἐκδήλωσιν, ἐν τεκμηρίοις καὶ θαύμασιν, ἡμῖν διαλάμπουσαν, καὶ ἐν δάκρυσι θερμοῖς, τὴν πολλὴν Σου χρηστότητα,ἐδοξάσαμεν‧ ὅτι σῴζεις ἡμᾶς ἐν τοῖς κινδύνοις, καὶ παρέχεις εὐφροσύνην, τοῖς θλιβομένοις καὶ πάσχουσι

Δόξα ...... Καί νῦν Ἦχος πλ. β΄

Σήμερον ὁ πιστὸς λαός Σου ΘΕΟΤΟΚΕ, ὅν ἔθνος ἅγιον, καὶ περιούσιον κλῆρον ἀπεφήνω, τῆς Σῆς Σκέπης γεραίρει τὴν χάριν, χαριστηρίους ᾄδων Σοι ᾠδάς‧ Σὺ γάρ, οὐ μόνον ἐν παρῳχημέναις γενεαῖς, θαυμαστὰ καὶ παράδοξα ἐν ἡμῖν εἰργάσω, ἀλλὰ καὶ νῦν ἡμᾶς, σκέπεις καὶ ἰθύνεις, καὶ ἐπιδραμόντων ἀπήλλαξας ἐχθρῶν, καὶ εὐφροσύνης ἔπλησας τάς ψυχὰς ἡμῶν · ὁμολογοῦμεν τοίνυν τὴν χάριν, καὶ τῇ φωταυγεῖ Σου Σκέπῃ προστρέχοντες, θερμῶς βοῶμεν‧ ἄχρι τερμάτων αἰῶνος, σκέπε ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ τοὺς ἀνενδοιάστως ἐπιβοωμένους Σου .

☦

Εἴσοδος..... Φῶς ἱλαρόν... Τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας, καὶ τὰ Ἀναγνώσματα.

Α . Ἀριθμῶν τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ. θ' 15-23)

Καὶ ἐγένετο τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἐστάθη ἡ σκηνή, ἐκάλυψεν ἡ νεφέλῃ τὴν

σκηνήν, τὸν οἶκον τοῦ μαρτυρίου. Καὶ τὸ ἑσπέρας ἦν ἐπὶ τῆς

σκηνῆς ὡς εἶδος πυρὸς ἕως πρωί. Οὕτως ἐγίνετο διαπαντὸς· ἡ

νεφέλη ἐκάλυπτεν αὐτὴν ἡμέρας, καὶ εἶδος πυρὸς τὴν νύκτα. Καὶ

ἡνίκα ἀνέβη ἡ νεφέλη ἀπὸ τῆς σκηνῆς, καὶ μετὰ ταῦτα ἀπῇραν οἱ

υἱοὶ Ἰσραήλ. Καὶ ἐν τῷ τόπῳ οὗ ἂν ἔστη ἡ νεφέλη, ἐκεῖ

παρενέβαλον οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. Διὰ προστάγματος Κυρίου

παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ διὰ προστάγματος Κυρίου

ἀπαροῦσι. Πάσας τάς ἡμέρας, ἐν αἷς σκιάζει ἡ νεφέλη ἐπὶ τῆς

σκηνῆς, παρεμβαλοῦσιν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. Καὶ ὅταν ἐφέλκηται ἡ

νεφέλη ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἡμέρας πλείους, καὶ φυλάξονται οἱ υἱοὶ

Ἰσραὴλ τὴν φυλακὴν τοῦ Θεοῦ. Καὶ οὐ μὴ ἑξάρωσι. Καὶ ἔσται

ὅταν σκεπάζῃ ἡ νεφέλη ἡμέρας ἀριθμῷ ἐπὶ τῆς σκηνῆς, διὰ φωνῆς

Κυρίου παρεμβαλοῦσι καὶ διὰ προστάγματος Κυρίου ἀπαροῦσι.

Καὶ ἔσται ὅταν γὲνηται ἡ νεφέλη ἀφ' ἑσπέρας ἕως πρωὶ καὶ ἀναβῇ ἡ

νεφέλη τὸ πρωί, καὶ ἀπαροῦσιν ἡμέρας ἡ νυκτός. Μηνὸς ἡμέρας

πλεοναζούσης τῆς νεφέλης σκιαζούσης ἐπ' αὐτῆς, παρεμβαλοῦσιν οἱ

υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ οὐ μὴ ἀπάρωσιν. Ὅτι διὰ προστάγματος Κυρίου

ἀπαροῦσι. Τὴν φυλακὴν Κυρίου ἐφυλάξαντο διὰ προστάγματος

Κυρίου ἐν χειρὶ Μωυσῆ.

Β . Τῆς Ἐξόδου τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ. μ' 15-32)

Ἐγένετο ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ, τῷ δευτέρῳ ἔτει, ἐκπορευομένων

τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου, νουμηνία ἐστάθη ἡ σκηνή. Καὶ

ἔστησε Μωυσῆς τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τάς κεφαλίδας, καὶ

διενέβαλε τοὺς μοχλούς, καὶ ἔστησε τοὺς στύλους. Καὶ ἐξέτεινε τάς

αὐλαίας ἐπὶ τὴν σκηνήν, καὶ ἐπέθηκε τὸ κατακάλυμμα τῆς σκηνῆς

ἐπ' αὐτὴν ἄνωθεν, καθὰ συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ. Καὶ λαβὼν τὰ

μαρτύρια ἐνέβαλεν εἰς τὴν κιβωτόν. Καὶ ὑπέθηκε τοὺς διωστῆρας

ὑπὸ τὴν κιβωτόν, καὶ εἰσήνεγκε τὴν κιβωτὸν εἰς τὴν σκηνήν, καὶ

ἐπέθηκε τὸ κατακάλυμμα τοῦ καταπετάσματος, καὶ ἐσκέπασε τὴν

κιβωτὸν τοῦ μαρτυρίου, ὂν τρόπον συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ.

Καὶ ἐπέθηκε τὴν τράπεζαν εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, τὸ πρὸς

Βορρᾶν ἔξωθεν τοῦ καταπετάσματος τῆς σκηνῆς. Καὶ προσέθηκεν

ἐπ' αὐτῆς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔναντι Κυρίου, ὂν τρόπον

συνέταξε Κύριος τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἔθηκε τὴν λυχνίαν εἰς τὴν σκηνὴν

τοῦ μαρτυρίου, εἰς τὸ κλίτος τῆς σκηνῆς τὸ πρὸς νότον. Καὶ

ἐπέθηκε τοὺς λύχνους αὐτῆς ἔναντι Κυρίου, ὂν τρόπον συνέταξε

Κύριος τῷ Μωυσῇ. Καὶ ἔθηκε τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν ἐν τῇ

σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἀπέναντι τοῦ καταπετάσματος, καὶ ἐθυμίασεν

ἐπ' αὐτοῦ θυμίαμα τῆς συνθέσεως, καθάπερ συνέταξε Κύριος τῷ

Μωυσῇ. Καὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν καρπωμάτων ἔθηκε παρὰ τάς

θύρας τῆς σκηνῆς. Καὶ ἔστησε τὴν αὐλὴν κύκλῳ τῆς σκηνῆς καὶ

τοῦ θυσιαστηρίου. Καὶ συνετέλεσε Μωυσῆς πάντα τὰ ἔργα. Καὶ

ἐκάλυψεν ἡ νεφέλη τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου. Καὶ δόξης Κυρίου

ἐπλήσθη ἡ σκηνή. Καὶ οὐκ ἠδυνάσθη Μωυσῆς εἰσελθεῖν εἰς τὴν

σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου, ὅτι ἐπεσκίαζεν ἐπ' αὐτὴν ἡ νεφέλη, καὶ

δόξης Κυρίου ἐνεπλήσθη ἡ σκηνή. Ἡνίκα δ' ἂν ἀνέβη ἡ νεφέλη ἀπὸ

τῆς σκηνῆς, ἀνεζεύγνυσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραηλ σὺν τῇ ἀπαρτίᾳ αὐτῶν.

Εἰ δὲ μὴ ἀνέβη ἡ νεφέλη, οὐκ ἀνεζεύγνυσαν ἕως ἡμέρας, ἧς ἀνέβη

ἡ νεφέλη. Νεφέλη γὰρ ἦν ἐπὶ τῆς σκηνῆς ἡμέρας, καὶ πῦρ ἦν ἐπ'

αὐτῆς νυκτὸς ἐναντίον παντὸς Ἰσραήλ, ἐν πάσαις ταῖς ἀναζυγαῖς

αὐτῶν .

Γ . Προφητείας Ἰεζεκιὴλ τὸ Ἀνάγνωσμα

(Κεφ. μγ' 27, μδ' 1-4)

Ἔσται ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς ὀγδόης καὶ ἐπέκεινα, ποιήσουσιν οἱ

ἱερεῖς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὰ ὁλοκαυτώματα ὑμῶν, καὶ τὰ τοῦ

σωτηρίου ὑμῶν‧ καὶ προσδέξομαι ὑμᾶς, λέγει Κύριος. Καὶ

ἐπέστρεψέ με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς πύλης τῶν Ἁγίων τῆς ἐξωτέρας,

τῆς βλεπούσης κατὰ ἀνατολάς, καὶ αὔτη ἦν κεκλεισμένη. Καὶ εἶπε

Κύριος πρὸς με‧ Ἡ πύλη αὔτη κεκλεισμένη ἔσται, οὐκ

ἀνοιχθήσεται, καὶ οὐδεὶς μὴ διέλθῃ δι' αὐτῆς ὅτι Κύριος ὁ Θεὸς

Ἰσραὴλ εἰσελεύσεται δι' αὐτῆς, καὶ ἔσται κεκλεισμένη. Διότι ὁ

ἡγούμενος οὗτος καθήσεται ἐν αὐτῇ, τοῦ φαγεῖν ἄρτον ἐναντίον

Κυρίου. Κατὰ τὴν ὁδὸν Αἰλὰμ τῆς πύλης εἰσελεύσεται, καὶ κατὰ

τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐξελεύσεται. Καὶ εἰσήγαγέ με κατὰ τὴν ὁδὸν τῆς

πύλης τῆς πρὸς Βορρᾶν, κατέναντι τοῦ οἴκου, καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ

πλήρης δόξης ὁ οἶκος τοῦ Κυρίου .

☦

Γ. Εἰς τὴν Λιτήν. Ἰδιόμελα.

Ἦχος α'.

Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ, ἡ Χριστώνυμος Ἑλλάς, ὡς σκεπομένη τῇ

Σκέπῃ, τῆς πανυμνήτου ΘΕΟΤΟΚΟΥ , ὡς γὰρ νεφέλην φωτεινήν,

ἀοράτως αὐτὴν ἐφαπλοῦσα, ἡ τοῦ ἀδύτου φωτὸς Μήτηρ, κύκλῳ σε

περιβάλλει καὶ πανταχόθεν σε σκέπει, καὶ αἰσθητῶν καὶ νοητῶν

πολεμίων, ἐπερχομένων κατὰ σοῦ, τάς φάλαγγας ἐκτρέπει. Ὅθεν

τὴν δοθεῖσαν σοι χάριν, διαπρυσίῳ φωνῇ κήρυξον, καὶ τὴν

σκέπουσάν σε ΠΑΡΘΕΝΟΝ, μεγαλοφώνως ὕμνησον βοῶσα‧

Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ, ὁ παρέχων τῷ κόσμῳ

διὰ σοῦ τὸ μέγα ἔλεος

Ἦχος β'

Ὡς ὑπέρλαμπρος Ἄνασσα, τῷ Ὁσίῳ Ἀνδρέᾳ τεθέασαι, ἐν τῷ ναῷ

τῶν Βλαχερνῶν ἐπιφανεῖσα, ἀοράτως ΘΕΟΤΟΚΕ , καὶ τὴν μὲν

Βασιλίδα πόλιν ἐσκέπασας, τῇ ἀναπτύξει τῆς Σκέπης Σου , ἡμᾶς δὲ

χαρᾶς ἐπλήρωσας, τῇ ἐνεργείᾳ τῆς ἀρωγῆς Σου . Ἀλλ' ὦ ΑΓΝΗ

ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ,, σκέπη ἡμῶν καὶ βοήθεια, ἐκ

πάσης ἐπιβουλῆς ἀσινὲς φύλαττε, τὸ Γένος ἡμῶν δεόμεθα.

Ἦχος γ'

Πάλαι μὲν ἡ νεφέλη ἐκάλυπτε, τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου,

προτυποῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , τὸ τελεσθὲν Σοι μυστήριον‧ νῦν δὲ ἡ

ἀστραπόμορφος Σκέπη Σου , περικαλύπτει καὶ σκιάζει, ὡς ὄρνις τὰ

ἑαυτῆς νοσσία, τὸν χριστεπώνυμον λαόν, τὸν θερμῶς Σοι

προστρέχοντα‧ καὶ τοῦτο ἐμφανὲς πεποίηκας, τῇ ἀνασσούσῃ πόλει,

δι' ἐμφανείας ἀπορρήτου, τὴν πρὸς ἡμᾶς Σου χρηστόστητα

φανερώσασα · ὅθεν μνείαν τούτου τελοῦντες, τάς πολλὰς Σου

εὐεργεσίας κηρύττομεν , καὶ τὴν περὶ ἡμᾶς κηδεμονίαν Σου‧ ὅτι

σῴζεις ἑκάστοτε, ἡμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως .

Ἦχος δ'

Ἡ Σκέπη Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ὑπὲρ τάς ἡλιακὰς

αὐγὰς ἐκλάμπουσα, ἔνδοξά τε καὶ ἐξαίσια , θαυμαστὰ καὶ σωτήρια

, εἰς περιποίησιν ἡμῶν ἀπεργάζεται‧ τὴν γὰρ Βασιλίδα πόλιν, πάλαι

πολλάκις διέσωσεν , ἀδοκήτων κινδύνων καὶ συμφορῶν , ὑπερφυῶς

θαυματουργοῦσα ‧ νῦν δὲ ἡμᾶς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ πάσης

στενώσεως ἐξαίρει , καὶ δρόσον ἀναψυχῆς παρέχει , καὶ θυμηδίαν ἐν

ταῖς θλίψεσι , τῇ Σῇ πλουσίᾳ χρηστότητι ‧ ἧς τὰ θαυμάσια ΑΓΝΗ

κροτοῦντες , ἑόρτιόν Σοι αἴνεσιν προσάγομεν , καὶ ἐκ ψυχῆς

βοῶμέν Σοι · Μὴ ἀντανέλῃς ἀφ' ἡμῶν , τὴν προστασίαν Σου

ΚΟΡΗ , ἀλλὰ σκέπε καὶ φρούρει , ἡμᾶς τὴν κληρουχίαν Σου.

Δόξα....... Καὶ νῦν. ........Ἦχος πλ. α'.

Σήμερον ἡ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΣ τὴν

φωτόμορφον αὐτῆς Σκέπην ἀναπετάσασα , Μητρικῶς ἡ ΑΓΝΗ

περισκέπει , τὸ Γένος ἡμῶν ‧ δεῦτε οὖν Ἑλλήνων παῖδες , καὶ

καθαρῷ νοῒ κατοπτεύσωμεν , τὴν δαψιλῆ τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , πρὸς

ἡμᾶς προμήθειαν ‧ ὅτι ἐγγὺς ἡμῖν τυγχάνει , ἐν εὐκαιρίαις καὶ

θλίψεσι , καὶ ἀσφαλῶς ἡμᾶς διέπει , πρὸς τὸν σκοπὸν τῆς ἄνω

κλήσεως , καὶ χάριν καὶ ἔλεος ἡμῖν πρυτανεύει , οἷα Μήτηρ Θεοῦ ,

καὶ σωτηρίαν αἰώνιον .

☦

Εἰς τὸν Στίχον, Στιχηρὰ προσόμοι

Ἦχος πλ. α'. Χαίροις ἀσκητικῶν.

Χαίροις ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ τῆς ἀγαθότητος πηγὴ ἡ

ἀκένωτος , Ἑλλήνων ἡ θεία σκέπη , καὶ προστασία θερμή , καὶ

παραμυθία ἐν ταῖς θλίψεσι‧ πρὸς Σὲ γὰρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,

καταφεύγομεν πάντοτε , καὶ σωτηρίαν καὶ εἰρήνην καὶ λύτρωσιν

, τῇ Σῇ χάριτι, ἀληθῶς κομιζόμεθα · ὅθεν τῆς θείας Σκέπης Σου ,

ὑμνοῦμεν τὰ θαύματα , καὶ τῆς προνοίας Σου ΚΟΡΗ , τοὺς

οἰκτιρμοὺς μεγαλύνομεν , δι' ὧν ἀεὶ σῴζεις, περιστάσεων ποικίλων

, τοὺς πεποιθότας Σοι .

Στίχ. Ἡγίασε τὸ σκήνωμα αὐτοῦ ὁ ὕψιστος.

Ὤφθης ἐν θεωρίᾳ λαμπρᾷ , οἷά περ Ἄνασσα ἉΓΝΗ

ὑπερκόσμιος , Ἀνδρέᾳ τῷ θεοφόρῳ , ἐν Βλαχερνῶν τῷ ναῷ ,

σκέπουσα ἀΰλως τὴν μερίδα Σου‧ διὸ τούτου ἄγοντες , ἐτησίαν

ἀνάμνησιν , τὰ μεγαλεῖα, ἀνυμνοῦμεν τῆς δόξης Σου , καὶ βοῶμέν

Σοι, ὁ λαός Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · σκέπε καὶ διαφύλαττε ,

ΠΑΡΘΕΝΕ τῇ Σκέπῃ Σου , οὕς περ οἰκείαν μερίδα , πάλαι ἡμᾶς

ΚΟΡΗ ἔδειξας , παρέχουσα πᾶσιν , εὐφροσύνην καὶ εἰρήνην , καὶ

μέγα ἔλεος .

Στίχ. Τὸ πρόσωπόν Σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ.

Σκέπη τῇ φωταυγεῖ Σου ΑΓΝΗ , καὶ τῇ ἐλπίδι τῆς στερρᾶς

προστασίας Σου , θαρρήσας ἀνενδοιάστως , ὁ εὐσεβὴς Σου λαός ,

τῶν ἐχθρῶν τὸ θράσος ἐτροπώσατο ‧ διὸ χαριστήριον , ἀναμέλπει

Σοι αἴνεσιν , καὶ τῆς Σῆς Σκέπης , ἑορτὴν τὴν ὑπέρλαμπρον , ἄγει

σήμερον , καὶ θερμῶς ΚΟΡΗ κράζει Σοι ‧ Σὺ μου σκέπη καὶ

πρόμαχος , καὶ μέγα προπύργιον, καὶ Σὲ ὑμνῶ ΠΑΝΑΓΑ , τῇ

χάριτί Σου σῳζόμενος , ἀλλὰ καὶ μελλόντων , θλιβερῶν

πειρατηρίων, ῥῦσαὶ με ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

Δόξα..... Καὶ νῦν. .......Ἦχος πλ. δ'.

Τ ῆς Σκέπης Σου τῆς σωστικῆς , αἱ πολλαπλαὶ ἐκδηλώσεις

, περὶ τὸ Ἔθνος Σου ἌΧΡΑΝΤΕ , πᾶσαν ἀκοὴν καταπλήττουσι .

Σὺ γὰρ πάλαι τε καὶ νῦν , ἐν παντὶ καὶ πάντοτε προφθάνεις , καὶ

πάσης στενώσεως , ἡμᾶς ἀπαλλάττεις , οἷς οἶδας τρόποις φιλάγαθε .

Διὸ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μὴ παύσῃ δεικνύουσα ἡμῖν ,

τὰ ἀρχαῖα ἐλέη Σου , ἄχρι τερμάτων αἰῶνος , ὅτι Σόν ἐσμεν

ποίμνιον.

☦

Νῦν ἀπολύεις. Τὸ Τρισάγιον, καὶ τά Ἀπολυτίκια.

Ἦχος α'. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος

Τῆς Σκέπης Σου ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνυμνοῦμεν τάς χαρίτας , ἣν ὡς

φωτοφόρον νεφέλην , ἐφαπλοῖς ὑπὲρ ἔννοιαν , καὶ σκέπεις τὸν λαόν

Σου νοερῶς , ἐκ πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς . Σὲ γὰρ σκέπην καὶ

προστάτιν καὶ βοηθόν, κεκτήμεθα βοῶντές Σοι · δόξα τοῖς

μεγαλείοις Σου ΑΓΝΗ δόξα τῇ θείᾳ Σκέπῃ Σου, δόξα τῇ πρὸς

ἡμᾶς Σου , προμηθείᾳ Ἄχραντε. Δίς

Ἕτερον. Ἦχος πλ. δ',

ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τὴν ἁγίαν Σου Σκέπην , δι' ἧς

περισκέπεις , τοὺς εἰς σὲ ἐλπίζοντας , κραταιὰν τῷ Ἔθνει Σου

καταφυγὴν ἐδωρήσω‧ ὅτι ὡς πάλαι καὶ νῦν θαυμαστῶς ἡμᾶς

ἔσωσας , ὡς νοητὴ νεφέλη , τὸν Σὸν λαὸν περιβαλοῦσα . διὸ

δυσωποῦμεν Σε , εἰρήνην τῇ πολιτείᾳ Σου δώρησαι , καὶ ταῖς

ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος .

Ἀπόλυσις

☦

Δ. ΕΝ Τῼ ΟΡΘΡῼ

Μετά τόν ἑξάψαλμον , καί τό Θεός Κύριος... ἀπολυτίκια τρίς , ὡς εἰς τόν ἑσπερινόν .

Μετά τήν πρώτην στιχολογίαν ψαλτηρίου , κάθισμα

☦

Ἦχος α'. Τὸν τάφον σου Σωτήρ.

Τὴν Σκέπην Σου ΑΓΝΗ τὴν ἁγίαν ὑμνοῦμεν , τὴν σκέπουσαν

ἡμᾶς , ἐν παντὶ καὶ φρουροῦσαν , οὓς κλῆρόν Σου ἀνέδειξας , καὶ

μερίδα ἀπόλεκτον , ἀγαθότητι , καὶ Μητρικῇ συμπαθείᾳ` ἀλλὰ

ΔΕΣΠΟΙΝΑ καὶ ἐν μελλούσῃ ἀνάγκῃ , ἡμᾶς διαφύλαττε.

Δόξα ...καί νῦν ... τό αὐτό

☦

Μετὰ τὴν β' Στιχολογίαν, Κάθισμα.

Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ἐξέστη ὡς ἔβλεψεν , ἐν Βλαχερνῶν τῷ ναῷ, Ἀνδρέας ὁ Ὅσιος ,

Σὲ ἐφαπλούσαν ἡμῖν , τὴν θείαν Ἐσθῆτά Σου , οὖσαν ἐκεῖσε

ΚΟΡΗ ἱερῶς τηρουμένην , πᾶσι δὲ φανεροῦσαν , τῆς Σῆς Σκέπης

τὴν χάριν , δι' ἧς σκέπεις καὶ σῴζεις ἡμᾶς πάσης θλίψεως .

Δόξα ...καί νῦν .... τό αὐτό

☦

Μετὰ τὸν Πολυέλεον, Κάθισμα.

Ἦχος πλ. δ'. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.

Τὴν ἁγίαν Σου Σκέπην καὶ θαυμαστήν , ἣν ἐτύπου νεφέλη ἡ νομική

ἁπλοῦσα ἐκάστοτε , περιβάλλεις τὸ Ἔθνος Σου, προσατενίζον

ΚΟΡΗ τῇ Σῇ ἀγαθότητι , καὶ τὴν βοήθειάν σου ἀεὶ ἐκδεχόμενον ,

ἣν δίδου ΘΕΟΤΟΚΕ καὶ ἐχθρῶν τὴν μανίαν , ἀπότρεπε πάντοτε

ἀφ' ἡμῶν τῶν ὑμνούντων Σου , τῶν θαυμάτων τὸ μέγεθος ,

πρεσβεύουσα τῷ Σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων δοῦναι ἡμῖν

ἄφεσιν , τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ , τὴν πάμφωτον Σκέπην Σου.

Δόξα .... και νῦν .... τό αὐτό

☦

Ἡ τάξις τοῦ ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου .

Τὸ Α' Ἀντίφωνον τοῦ δ' Ἤχου καὶ τὸ Προκείμενον.

Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ

Στίχ. Σκεπασθήσομαι ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων σου

☦

Κατά τήν τάξιν , τό Εὐαγγέλιον κατά Λουκᾶν .κεφ.α 39-49 , 56

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις , αναστᾶσα ΜΑΡΙΑΜ , ἐπορεύθη εἰς ὀρεινήν μετά σπουδῆς εἰς πόλιν Ἰούδα , καί εἰσῆλθεν εἰς τόν οἶκον Ζαχαρίου , καί ἠσπάσατο τήν Ἐλισάβετ · καί ἐγένετο , ὡς ἤκουσε ἡ Ἐλισάβετ , τόν ἀσπασμόν τῆς ΜΑΡΙΑΣ, ἐσκίρτησεν τό βρέφος, ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς , καί ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ , καί ἀνεφώνησεν φωνῇ μεγάλῃ καί εἶπεν · ΕὐλογημένηΣύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου ·

καί πόθεν μοι τοῦτο , ἵνα ἔλθῃ ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με ; ἰδού γάρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνή τοῦ ἀσπασμοῦ Σου εἰς τά ὦτα μου , ἐσκίρτησεν τό βρέφος, ἐεν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου · καί μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρά Κυρίου ·

καί εἶπεν ΜΑΡΙΑΜ ·

μεγαλύνει ἡ ψυχή Μου τόν Κύριον , καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμα Μου , ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρι Μου ·

ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς Δούλης αὐτοῦ, ἰδού γάρ ἀπό τοῦ νῦν μακαριοῦσι Με πᾶσαι αἱ γενεαί·

ὅτι ἐποίησέ Μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός , καί ἅγιον τό ὄνομα αὐτοῦ

ἔμεινε δέ ΜΑΡΙΑΜ σύν αὐτῇ ὡσεί μῆνας τρεῖς , καί ὑπέστρεψεν εἰς τόν οἶκον Αὐτῆς .

Ἐλέησον με ὁ Θεός ...ὁ Ν ΄ψαλμός ...

Δόξα Πατρί ....Ταῖς τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , πρεσβείαις ......

Καί νῦν ...... Ταῖς τῆς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ , πρεσβείαις ....

Στίχος : Ἐλέησον με ὁ Θεός , κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου , ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου .

Καί Ἰδιόμελον . ἦχος πλ.β ΄

Σήμερον ἡ ΠΑΝΥΜΝΗΤΟς ΠΑΡΘΕΝΟΣ , τήν φωταυγῆν Αὐτῆς Σκέπην ἐφαπλώσασα , τοῖς πιστοῖς ἀριδήλως ἐδήλωσε , τήν πλουσίαν Αὐτῆς εὔνοιαν , ἐν εὐκαιρίαις καί θλίψεσιν · ὅθεν τήν χάριν Αὐτῆς αἰκοῦντες , οἱ παρ ᾿ Αὐτῆς σκεπόμενοι , ἐν εὐφροσύνη βοήσωμεν · χαῖρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σῴζουσα τό γένος ἡμῶν , καί ἀσφαλῶς περιέπουσα , καί ὁδηγοῦσα , πός ὁδόν σωτήριον .

Σῶσον Κύριε τόν λαόν σου ...

Κύριε , ἐλέησον .... ιβ΄

☦

Κανόνες , ὁ μέν πρῶτος εἰς η ΄, ὁ δέ δεύτερος εἰς Ϛ ΄

α΄κανών , μέ ἀκροστιχίδα :

Σύ εἶ ΠΑΡΘΕΝΕ Ἑλλάδος Σκέπη. Γερασίμου

ᾨδή α ἦχος δ΄ ὁ Εἱρμός .

Ἀνοίξω τό στόμα μου καί πληρωθήσεται πνεύματος , καί λόγον ἐρεύξομαι τῇ Βασιλίδι Μητρί , καί ὀφθήσομαι , φαιδρῶς πανηγυρίζων , καί ἄσω γηθόμενος , Ταύτης τά θαύματα .

Τροπάρια

Σοφίαν παράσχου μοι , ὡς τοῦ Θεοῦ Μήτηρ ἌΧΡΑΝΤΕ , καί λόγον μοι δώρησαι , ἵνα ὑμνήσω φαιδρῶς , τά θαυμάσια , τῆς Σῆς Ἁγίας Σκέπης , δι ᾿ ἧς σκέπεις πάντοτε , τούς Σέ γεραίροντας .

Ὑψόθεν ἐφήπλωσας , τήν ἀστραπόμορφον Σκέπην Σου , Νεφέλην ὡς πάμφωτον καί κατεκάλυψας , οὐ τῶν πόλεων τήν Βασιλίδα μόνον , ἀλλ ᾿ ἅπαν τό Ἔθνος Σου τό χριστεπώνυμον .

Ἑώρακε πάλαι Σε , ἐν ἀποῤῥήτῳ θεάματι , Ἀνδρέας ὁ Ὅσιος , ἐν Βλαχερνῶν τῷ Ναῷ , περισκέπουσαν , ΑΓΝΗ τῇ ἀναπτύξει , τῆς θείας Ἐσθῆτος Σου , κόσμου τά πέρατα .

Ἰσχύν ἀπροσμάχητον , τό τοῦ Σοῦ Ἔθνους στρατόπεδον , λαβόν ἐκ τῆς Σκέπης Σου , κατετροπώσατο , ἐχθρῶν φάλαγγας , καί ἦρε λαμπράν νίκην , διό μέλπειΔΕΣΠΟΙΝΑ , τά μεγαλεῖα Σου .

β΄κανών , μέ ἀκροστιχίδα :

Σκέπην ὑμνέω τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ. Γερασίμου

ᾨδή α ΄ἦχος πλ. δ΄Ἁρματηλάτην Φαραώ.

Σκέπη τοῦ κόσμου καί θερμή ἀντίληψις , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ἡ τόν Θεόν Λόγον , ἀποῤῥήτως τέξασα , τῇ Σῇ πλουσίᾳ χάριτι , τράνωσόν μου τήν γλῶσσαν , ᾀσματικῶς μεγαλύνοντος , τήν πανυπερθαύμαστον Σκέπην Σου .

Κεκοσμημένη κροσσωτοῖς τοῦ Πνεύματος , ὡς Βασιλίς τοῦ παντός , καί ὑπέρ ἡλίου τάς αὐγάς ἀστράψασα , ὡράθης καί ἐφήπλωσας , νοερῶς τήν Σήν Σκέπην , καί τόν λαόν Σου ἐσκέπασας , τόν εἰς Σέ ΠΑΡΘΕΝΕ ἐλπίζοντα .

Ἐτύπου πάκαι τήν Ἁγίααν Σκέπην Σου , νεφέλη ἡ νομική , ἡ τοῦ μαρτυρίου , τήν σκηνήν καλύπτουσα · καλύπτεις γάρ ἑκάστοτε , καί δροσίζεις καί θέλπεις , τήν Ἐκκλησίαν ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῇ ἐπισκιάσει τῆς Σκέπης Σου .

Πλήρης φωτός , πλήρης ἐλέους ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν Βλαχερνῶν τῷ Ναῷ , μυστικῶς ἐπέστης , καί λαμπρῶς ὑπέδειξας , τῆς πρός ἡμᾶς εὐνοίας Σου , τήν ἐξαίρετον χάριν , τῇ ἀναπτύξει τῆς Σκέπης Σου , ὅθεν κατά χρέος ὑμνοῦμεν Σε .

Καταβασία : Ἀνοίξω τό στόμα μου .

☦

ᾨδή γ ΄ . α΄κανών ὁ εἱρμός .

Τούς Σούς ὑμνολόγους ΘΕΟΤΟΚΕ , ὡς ζῶσα καί ἄφθονος πηγή , θίασον συγκροτήσαντας πνευματικόν , στερέωσον , καί ἐν τῇ θείᾳ Σκέπῃ Σου , στεφάνων δόξης ἀξίωσον .

Τροπάρια

Πηγή εὐφροσύνης οὐρανίου , ἡ Σκέπη Σου ἡ φωτοειδής , ὑπάρχει ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , τοῖς θλίψεσι παλαίουσι , χάριν ἀεί καί ἔλεος , καί σωτηρίαν βραβεύουσα .

Ἀρχῆθεν ἡμᾶς δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν , ὡς Ἔθνος ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκλεκτόν , ἔθου ὑπό τήν Σκέπην Σου , καί ξένα καί παράδοξα , πάλαι καί νῦν ἐνήργησας , ἡμᾶς κινδύνων ἐξαίρουσα .

Ῥημάτων Ἀνδρέου τοῦ Ὁσίου , ἀκούσας ΠΑΡΘΕΝΕ εὐλαβῶς , ὁ θεῖος Ἐπιφάνιος , εἶδε Σε περισκέπουσαν , λαόν ΑΓΝΗ τόν χριστεπώνυμον , ὡς Βασιλίδα οὐράνιον .

Θαυμάτων τῆς Σκέπης Σου τῆς θείας , ὁρῶντες ΠΑΡΘΕΝΕ τήν πληθύν , ἅ ἐνεργεῖς ἑκάστοτε , ἡμῶν εἰς περιποίησιν , χαριστηρίους αἴνους Σοι , Ἑλλήνων παῖδες προσάγομεν .

β΄κανών . Ὁ στερεώσας κατ ᾿ ἀρχάς .

Ἡ Σκέπη Σου ἡ παμφαής , φωτός ἀΰλου βολίδας , ἀπαυγάζουσα ἀεί ΘΕΟΤΟΚΕ , διαλύει τῶν ἐχθρῶν , τά ζοφερά βουλεύματα , τῶν δέ πιστῶν εὐφραίνει , τάς διανοίας τῇ δόξῃ Σου .

Νόμον ἐπλήρωσας ΑΓΝΗ , τεκοῦσα ἀνερμηνεύτως , τόν λαλήαντα προφήταις ἐν τύποις , καί φωτός τοῦ νομικοῦ , πλήρωμα κόσμῳ δείξαντα , τήν φωταυγῆν Σου Σκέπην , διό ὑμνοῦμεν τήν δόξαν Σου .

Ὑπό τήν Σκέπην Σου ΑΓΝΗ , προστρέχομεν μετά πόθου , ὡς νοσσία καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν · ὅθεν σκέπασον ἡμᾶς , ἐκ τῶν βελῶν τοῦ ὄφεως , εἰρήνην δωρουμένη , ἡμῖν καί βίου ἀσφάλειαν .

Μυρίων πρόξενος καλῶν , τεκοῦσα τόν Θεόν Λόγον , ἀνεδείχθης τῶν ἀνθρώπων τῷ γένει , καί μυρίων ἀναγκῶν , καί πειρασμῶν καί θλίψεων , λυτροῦσαι τῇ Σῇ Σκέπῃ , τούς Σέ ΠΑΡΘΕΝΕ γεραίροντας .

Καταβασία : Τούς Σούς ὑμνολόγους ΘΕΟΤΟΚΕ .

☦

Αἴτησις , καί μεσώδιον κάθισμα

ἦχος γ ΄. Θείας πίστεως .

Σκέπη πέφηνας , καίσωτηρία , καί ἀντίληψις , καί προστασία , τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · ὅθεν τήν Σκέπην τήν Σήν μεγαλύνομεν , καί τήν θερμήν προστασίαν κηρύττομεν , ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ σκέπουσα τάς ψυχάς ἡμῶν , ἐκ πάσης ἐπιθέσως τοῦ δράκοντος .

Δόξα ...Καί νῦν .... τό αὐτό .

☦

ᾠδή δ΄ α ΄κανών . ὁ εἱρμός .

Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ ἐπί θρόνου θεότητος , ἐν Νεφέλῃ κούφῃ , ἦλθεν Ἰησοῦς ὁ ὑπέρθεος , τῇ ἀκηράτῳ παλάμῃ καί διέσωσεν , τούς κραυγάζοντας , δόξα Χριστέ τῇ δυνάμει Σου .

Τροπάρια

Ἐφαπλοῦσα ἀοράτως , τή ὑπέρφωτον Σκέπην Σου , Σκέπεις ΘΕΟΤΟΚΕ , καί περιλαμβάνεις ἑκάστοτε , καί περιθάλπεις καί σῴζεις , πάσης θλίψεως τούς κραυγάζοντας · δόξα ΠΑΡΘΕΝΕ τῇ δόξῃ Σου .

Νοῦν καί ἔννοιαν ἐκπλήττει , τῆς πολλῆς Σου χρηστότητος ἡ ἔκφανσις ΚΟΡΗ , καί τῶν δωρεῶν ἡ διάδοσις , ἥν πρός τό γένος ἡμῶν δεικνύεις ΠΑΝΑΤΟΤΕ , ὅθεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὑμνολογοῦμεν τήν χάριν Σου .

Ἐπιστᾶσα ἀοράτως , μυστικῶς ἀπεκάλυψας , ἐν τῇ Βυζαντίδι πάλαι , ἐναργῶς ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τήν Παναγίαν Σου Σκέπην , τοῖς οἰκέαις Σου , δι ᾿ἧς πάντοτε , σκέπεις ἡμᾶς ὡς φιλάγαθος .

Ἐν κινδύνοις πρστασίαν , ἐν δουλείᾳ άνάψυξιν , ἔχοντές Σε ΚΟΡΗ , καί καθοδηγόν καί ἀντίληψιν , πάσας τοῦ βίου ἡμῶν ταῖς περιστάσεσι , καταφεύγομεν , ὑπό τήν πάμφωτον Σκέπην Σου .

β΄κανών . Σύ μου ἰσχύς Κύριε

Νύκτα παθῶν , ἐπισκιάσει τῆς Σκέπης Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐκ τῶν καρδιῶν ἡμῶν , διασκεδάζεις ὡς ἀγαθή , καί χαρᾶς ἡμέραν , καί εὐφροσύνης φαιδρότητα , ἐκλάμπεις καί φαιδρύνεις , τούς πιστῶς Σοι βοῶντας · χαῖρε Σκέπη τοῦ κόσμου ὁλόφωτε .

Ἐκ Σοῦ Θεός κόσμῳ ὡράθη ὡς ἄνθρωπος , ἐξ ᾿ Ἀχράντων γεννηθείς Αἱμάτων Σου , καί κόσμου Σκέπην Σε κραταιάν , ἔδειξε ΠΑΡΘΕΝΕ , καί βοηθόν ἐν ταῖς θλίψεσιν · ἀεί γάρ περισκέπεις , καί κινδύνων ἐξαίρεις , τύς προστρέχοντας πόθῳ τῇ Σκέπῃ Σου .

Ὡς τοῦ παντός τόν Βασιλέα κυήσασα , ἐπεφάνης ὡς τῶν ὄλων Ἄνασσα , ὑπό Ἁγίων θεοειδῶν , δορυφορουμένη , καί νοερῶς ἀπεκάλυψας , ἡμῖν τάς ἀποδείξεις , τῆς Ἁγίας Σου Σκέπης , θεοτέρᾳ ἐκφάσει ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ .

Τήν θαυμαστήν καί ἀστραπόμορφον Σκέπην Σου , δι ᾿ ἧς σκέπεις καί σῴζεις ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τῶν εὐσεβούντων πᾶσαν ψυχήν , ἀνυμνολογοῦμεν , οἱ διά ταύτης σῳζόμενοι , δεινῶν πειρατηρίων , καί πιστῶς Σοι βοῶμεν · χαῖρε ΚΟΡΗ , ἀνθρώπων βοήθεια .

Καταβασία : Τήν ἀνεξιγχνίαστον .

☦

ᾠδή ε ΄. α΄κανών . ὁ εἱρμός

Ἐξέστη τά σύμπαντα , ἐπί τῇ θείᾳ δόξῃ Σου , Σύ γάρ Ἀπειρόγαμε ΠΑΡΘΕΝΕ , ἔσχες ἐν Μήτρᾳ τόν ἐπί πάντων Θεόν , καί τέτοκας ἄχρονον Υἱόν , πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι Σε , σωτηρίαν βραβεύοντα .

Τροπάρια

Λαός ὁ Σός ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῆς Παναγίας Σκέπης Σου μνείαν τήν Ἁγίαν ἑορτάζει · Σύ γάρ ἐπέστης ἐν Βλαχερνῶν τῷ Ναῷ , καί πάντας ἐκεῖθεν νοερῶς , ἌΧΡΑΝΤΕ ἐσκέπασας τούς πιστῶς Σε δοξάζοντας .

Λεόντων τά στόματα , τῶν νοητῶν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τῶν ὀρυομένων καθ ᾿ ἑκάστην , καταπιεῖν Σου τήν κληρουχίαν ΑΓΝΗ , σύντριψον τῇ Σῇ ἐπισκοπῆ , καί αὐτῶν κατάβαλε , τήν ὀφρύν καί τό φρύαγμα .

Ἀνάμνησιν ἄγοντεςτῆς φωτοφόρου Σκέπης Σου , ᾅδομεν τά σῶστρα Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅτι ἐῤῥύσω ἡμᾶς δουλείας πικρᾶς , καί τόν ἐπελθόντα καθ ᾿ ἡμῶν ἐχθρόν τόν ὑπέροφρυν , κραταιῶς ἐταπείνωσας .

Δοχεῖον πολύτιμον, τοῦ πλούτου τῆς Θεότητος , ΑΓΝΗ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , σκεῦος με δεῖξον τῆς θείας χάριτος , τόν ὑπό τήν Σκέπην Σου ἀεί , πίστει καταφεύγοντα , καί ὑμνοῦντα τήν δόξαν Σου .

β΄ κανών . Ἵνα τί με ἀπώσω ;

Ἡ Ἁγία Σου Σκέπη , ὡς Νεφέλη πάμφωτος ἐπί τῶν δούλων Σου , ἁπλουμένη ΚΟΡΗ , ὡς φησίν Ἡσαΐας ἐκ καύματος , πονηροῦ λυτροῦται ,τῆς τοῦ Βελίαρ ἐπηρείας καί δροσίζει ἡμᾶς τῇ ῇ χάριτι .

Σέ ἰδών ξένει ὄψει , δορυφορουμένην καθάπερ Βασίλισσαν , ὑφ ᾿ Ἁγίων ΚΟΡΗ , ὁ Ἀνδρέας ἐξέστη ὁ ὄσιος , ὅτε τήν σεπτήν Σου Ἐσθῆτα , ἥπλωσας ἀΰλως , καί λαόν τόν πιστόν Σου ἐσκέπασας .

Θαῦμα ἔδειξας μέγα , ΠΑΝΑΜΩΜΕ εἰς περιποίησιν , τοῦ πιστοῦ λαοῦ Σου , ἀοράτως γάρ τοῦτον ἐσκέπασας , ὑπό τοῦ σεπτοῦ Σου , χερσί Σου θείου Μαφορίου , ὅθεν πάντες αἰνοῦμεν Σε χαίροντες .

Ἐν ἐρήμῳ μέν πάλαι , τόν Ἰσραηλίτην λαόν ΚΟΡΗ ἔσκεπε , φωταυγής νεφέλη · νῦν ἡμᾶς δέ ἡ πάμφωτος , Σκέπη Σου , σκέπει καί διέπει , καί πρός τό φῶς τῶν προσταγμάτων , τοῦ Υἱοῦ Σου ἰθύνει ἑκάστοτε .

Καταβασία : Ἐξέστη τά σύμπαντα .

☦

ᾠδή Ϛ΄α΄κανών . ὁ εἱρμός .

Τήν θείαν ταύτην καί πάντιμον , τελοῦντες ἑορτήν οἱ θεόφρονες , τὴς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , δεῦτε τάς χεῖρας κροτήσωμεν , τόν ἐξ ᾿ Αὐτῆς τεχθέντα , Θεόν δοξάζοντες .

Τροπάρια

Ὁ στῦλος πρίν ὁ πυρίμορφος , λαόν Ἰσραηλίτην ὡδήγησεν , νῦν δέ ἡ Σκέπη Σου , ἡ ἀστραπόμορφος ἌΧΡΑΝΤΕ , ἡμᾶς πρός σωτηρίαν ἰθύνει ἑκάστοτε .

Σκέπην τήν Σήν τήν ὁλόφωτον , ἁπλοῦσα περισκέπεις ἑκάστοτε , ΠΑΡΘΕΝΕ ἌΧΡΑΝΤΕ , ἡμᾶς δέ ἄρτι ἐγνώκαμεν · τί οὖν ἀνταποδώσωμεν τῇ Σῇ χάριτι .

Σχοίνισμα ΚΟΡΗ ἀπόλεκτον , οἰκεῖον καί λαόν περιούσιον , ἡμᾶς ἀνέδειξας , πάλαι καί νῦν ἐναργέστατα , διό Ἑλλάς Σε πᾶσα , ὑμνεῖ χορεύουσα .

Κηρύττει ΚΟΡΗ τήν χάριν Σου , λαός Συ ὁ πιστός καί φιλόθεος , καί χαριστήριον ᾠδήν προσάδει τῇ Σκέπῃ Σου , λυτρούμενος κινδύνων καί περιστάσεων .

β΄κανών . Ἱλάσθητί μοι Σωτήρ .

Ὁλόφωτος ἀληθῶς , ἐπέστης ΠΑΝΤΟΒΑΣΙΛΙΣΣΑ , καί ἥπλωσας θαυμαστῶς , τήν Ἄχραντον Σκέπην Σου , σκέπουσα τούς δούλους Σου · ὅθεν ὑμνοῦμεν , τήν πολλήν Σου ἀγαθότητα .

Τήν νομικήν κιβωτόν , τά Χερουβίμ πρίν ἐσκίαζον · τήν Ἐκκλησίαν δέ νῦν , τοῦ Χριστοῦ ἡ Σκέπη Σου , σκέπει ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ , καί ἐπισκιάζει , καί παρέχει χάριν ἄφθονον .

Ὁ παλαιός Ἰσραήλ , ὑπό νεφέλης ἰθύνετο , ἐπαγγελίας πρός γῆν , ὁ νέος δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὑπό τῆς ἁγίας Σου , Σκέπης ὁδηγεῖται , πρός ζωήν τήν ἐτελεύτητον .

Κύκλῳ ἡμῶν ὥσπερ πῦρ , καταναλίσκον τούς ἄφρονας , τήν Σκέπην Σου τήν λαμπράν , παρεμβάλλεις ἌΧΡΑΝΤΕ , ἡμᾶς διασῴζουσα , τῆς τούτων μανίας , διά τοῦτο Σέ δοξάζομεν .

Καταβασία : Τήν θείαν ταύτην καί πάντιμον .

☦

Αἴτησις καί Κοντάκιον

ἦχος πλ. δ ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

Ὥσπερ νεφέλη ἀγλαῶς ἐπισκιάζουσα ,

τῆς Ἐκκλησίας τά πληρώμτα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ,

ἐν τῇ πόλει πάλι ὤφθης τῇ βασιλίδι ·

ἀλλ ᾿ ὡς Σκέπη τοῦ λαοῦ Σου καί Υπέρμαχος ,

περισκέπασον ἡμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως ,

τούς κραυγάζοντας · χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε .

Ὁ Οἶκος

Ἄνωθεν ἐφαπλοῦσα , τήν Αγίαν Σου Σκέπην ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , σκέπεις καί σῴζεις Σόν λαόν , καθ ᾿ ὥραν Σε ΑΓΝΗ ἐπιβοώμενον · νῦν δέ Σου τά θαυμάσια , εὐγνωμόνως ὑμνεῖ κραυγάζων ·

χαῖρε τοῦ κόσμου ἡ χωτηρία

χαῖρε , Ἑλλάδος ἡ προστασία ·

χαῖρε , τῶν Ἀγγέλων παράδοξον θαῦμα ,

χαῖρε τῶν ἀνθώπων ἀκλόνητον ἔρεισμα ·

χαῖρε , Μήτηρ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ τοῦ παντάνακτος Χριστοῦ ,

χαῖρε , Σκέπη καί ἀντίληψις , τοῦ λαοῦ Σου τοῦ πιστοῦ ·

χαῖρε , ὅτι ἐφάνης Σκέπουσα τό Σόν Ἔθνος ,

χαῖρε , ὅτι παρέχεις , νίκας τῷ στρατπέδῳ ·

χαῖρε , πηγή πλουσίας χρηστότητος ,

χαῖρε , λαμπάς Θεοῦ ἀγαθότητος ·

χαῖρε , δι ᾿ ἧς τούς ἐχθρούς ἐκνικῶμεν ·

χαῖρε πρός ἥν καθ ᾿ ἑκάστην βοῶμεν ·

χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε .

☦

Ἕτερον κοντάκιον καί Οἶκος

Κοντάκιον . ἦχος πλ. δ ΄ Τῇ Ὑπερμάχῳ

Τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ οἱ πιστοί νῦν προσπελάσωμεν ,

καί τό μαφόριον Αὐτῆς κατασπασώμεθα ,

ἀναμέλποντες ἐφύμνια κατά χρέος ·

Σκέπη πέλει γάρ πιστούς σκέπουσα ἅπαντας ,

καί φρουροῦσα ἐκ παντοίων περιστάσεων ,

τούς κραυγάζοντας · χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε .

ὁ Οἶκος

Ἄγγελοι οὐρανόθεν καί πιστῶν πλήθη γῆθεν , συμφώνως ἀνυμνήσωμεν πόθῳ , Σκέπην Μητρός Θεοῦ , ἥν Ἀνδρέας ὁ κλεινός κτεῖδεν , καί πρός Αὐτήν ἐφύμνια προσείπωμεν ἀναβοῶντες·

Χαῖρε Σκέπη Μητρός Κυρίου ,

χαῖρε Μαφόριον τῆς ΠΑΝΑΓΝΟΥ ·

χαῖρε , ἡ πάντας τούς πιστούς περισκέπουσα ,

χαῖρε , ἐναντίους ἐχθρούς καταθραύουσα ·

χαῖρε , ὅτι τούς Σούς πρόσφυγας περισκέπεις φεραυγῶς ,

χαῖρε , ὅτι τούς καλοῦντας Σε διασῴζεις ἐναργῶς ·

χαῖρε , στῦλε ὄντως πύρινε, ὁδηγοῦσα τούς πιστούς ,

χαῖρε , κλῖμαξ ἐπανάγουσα , ἀπό γῆς πρός οὐρανούς ·

χαῖρε , Σκέπη ΠΑΝΑΓΝΟΥ , εύσεβῶν σωτηρία ,

χαῖρε , Μήτηρ Κυρίου , μοναστῶν προστασία ·

χαῖρε , δι ᾿ ἧς ἡ χαρά ἐπέλμψε ,

χαῖρε , ὑφ ᾿ ἧς ἡ λύπη πέπευται .

χαῖρε , Σκέπη ὁλόφωτε .

☦

Συναξάριον

Τῇ Α ΄τοῦ αὐτοῦ μηνός Ὀκτωβρίου , τήν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς ὙΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , ἤτοι τοῦ ἱεροῦ Μαφορίου ΕΚΕΙΝΗΣ , τοῦ ἐν τῇ Σορῷ τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν , ὅτε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας , ὁ διά Χιστόν σαλός , κατεῖδεν ἐφαπλωμένην ,αὐτήν ἄνωθεν , καί πάντας τούς πιστούς περισκέπουσαν .

Στίχοι

Σκέπη Σου ΑΓΝΗ πιστούς πάντας Σκέπεις ,

Σκέπη πέλεις γάρ καί κόσμου σωτηρία .

Ἐνί πρώτῃ , Μαφόριον ΑΓΝΗΣ ὑμνηπόλους σκέπασε .

Ἕτερον

Τῇ ΚΗ΄τοῦ αὐτοῦ μηνός Ὀκτωβρίου , τήν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν , τῆς Σκέπης τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶμ , ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , τῆς πάντοτε , καί κατ ᾿ ἐξαίρετον τρόπον , Σκεπούσης τό εὐσεβές ἡμῶν Ἔθνος ,

ὡς πάλαι ἔσκεπε τήν Βασιλίδα τῶν πόλεων .

Στίχοι .

Σκέπῃ Σου ΑΓΝΗ , Σκέπεις καί περιθάλπεις ,

τούς πίστει ἀφορῶντες , εἰς Σέ ΠΑΡΘΕΝΕ .

Μητρός θεοῖο Σκέπη Ἑλλάδα θειόφρονα καλύπτει .

Ἀΰπνου δοξολογίας ποτὲ ἐπιτελουμένης ἐν τῇ ἁγίᾳ σορῷ, τῇ

οὔσῃ ἐν Βλαχέρναις, ἀπῄει ὁ μακάριος Ἀνδρέας ἐκεῖσε τὰ ἐξ

ἔθους ποιῶν‧ παρῆν δὲ Ἐπιφάνιος καὶ εἷς τῶν παίδων αὐτοῦ μετ'

αὐτοῦ‧ καὶ ἔχων ἦθος, ἵστατο, ὡς ἡ προθυμία τόνον ἐδίδου, ποτὲ

μὲν μέχρι μεσονυκτίου, ποτὲ δὲ ἕως πρωί. Τετάρτης οὖν ὥρας

ἤδη οὔσης τῆς νυκτός, ὁρᾷ ὁ μακάριος Ἀνδρέας ὀφθαλμοφανῶς

μεγεθεστάτην σφόδρα, παραγενομένην ἐν γυναικείῳ τῷ σχήματι

ἀπὸ τῶν βασιλικῶν μετὰ φοβεροῦ ὀψικίου, ἐν οἷς ἦν καὶ ὁ

τῆς βροντῆς υἱός, Ἰωάννης Θεολόγος

ἑκατέρωθεν χειροκρατοῦντες αὐτῆς, καὶ ἅγιοι πολλοὶ

λευκοφόροι προεπορεύοντο αὐτῆς‧ οἱ δὲ ἐπηκολούθουν

μετὰ ὑμνῳδίας καὶ ᾀσμάτων πνευματικῶν.

Ὡς οὖν ἦλθε πλησίον τοῦ ἄμβωνος, ἀπῄει ὁ Ὅσιος πρὸς

τὸν Ἐπιφάνιον λέγων‧

Ὁρᾷς τὴν ΚΥΡΙΑΝ καὶ ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ τοῦ κόσμου; Ὁ δὲ

φησίν‧ Ναί, Πάτερ μου , δι ᾿ ἱερῶν εὐχῶν Σου .

Καὶ τούτων ὁρώντων, κλίνασα τὰ γόνατα αὐτῆς ἐπὶ πολλὴν ὥραν

προσηύχετο, δάκρυσι ῥαίνουσα τὸ Θεοειδὲς Αὐτῆς καὶ

Ἄχραντον πρόσωπον. Μετὰ δὲ τὸ προσεύξασθαι, προσῆν ἐπὶ τὸ

θυσιαστήριον, δεομένη ἐκεῖσε ὑπὲρ τοῦ περιεστῶτος λαοῦ. Ὅτε

οὖν ἁπηύξατο, τὸ Μαφόριον Αὐτῆς, ὅπερ ἐπὶ τῆς ΑΓΝΗΣ

ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ , αὐτῆς κορυφῆς ἔφερεν, ὡς εἶδος ἀστραπῆς

ὑπάρχον, καὶ ἀποτυλίξασα ἐξ αὐτῆς, τῇ ὡραίᾳ σεμνότητι ταῖς

παναχράντοις χερσὶν αὐτῆς λαβοῦσα, μέγα καὶ φοβερὸν

ὑπάρχον, ἐπάνω παντὸς τοῦ ἐκείσε ἑστῶτος λαοῦ διεπέτασεν‧

ὅπερ ἐπὶ ἱκανὰς ὥρας ἑώρων οἱ θαυμάσιοι ὑπεράνω τοῦ λαοῦ

ἐκτεταμένον καὶ αὐγάζον δόξαν Κυρίου ὡς ἤλεκτρον.

Μέχρις οὖν ἦν ἐκεῖ ἡ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ

ἐβλέπετο κἀκεῖνο‧ μετὰ δὲ τὸ ἀναχωρῆσαι αὐτήν, οὐκέτι

τεθέατο‧ πάντως γὰρ ἦρεν αὐτὸ μεθ' ἑαυτῆς, τὴν

δὲ χάριν ἀφῆκεν τοῖς οὖσιν ἐκεῖ.

Διά τήν περίπτωσην περί τῆς ἑορτῆς τῆς περί τήν κη΄τοῦ

μηνός , ἀναφέρομεν εις τήν εἰσαγωγἠν , πρό τῆς ἱερᾶς

ἀκολουθίας .

Ταῖς τῆς Ἀχράντου Μητρός σου πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός,

ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς ἐξ ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν

καὶ σῶσον τάς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.

☦

Συνέχεια τῶν κανόνων

ᾠδή ζ ΄. α΄κανών ὁ εἱρμός

Οὐκ ἐλάτρευσαν , τῇ κτήσει οἱ θεόφρονες , παρά τόν κτίσαντα , ἀλλά πυρός ἀπειλήν , ἀνδρείως πατήσαντες , χαίροντες ἔψαλλον · Ὑπερύμνητε , ὁ τῶν Πατέρων Κύριος , καί Θεός , εὐλογητός εἶ .

Τροπάρια

Ἔθου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡμᾶ ὑπό τήν Σκέπην Σου , καί σκέπεις πάντοτε , ἐπηρειῶν χαλεπῶν , ἐχθρῶν ἐπιθέσεως , καί πάσης θλίψεως,διό πάντες Σε διαπρυσίῳ στόματι , ἀνυμνοῦμεν εἰς αἰῶνας.

Περιέσκεπες , ὡς ἐκλεκτήν μερίδα Σου , πόλιν βασίλειον , τήν Κωνσταντίνου ΑΓΝΗ , ὡσαύτως ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Σκέπεις τῇ δόξῃ Σου , ἤδη ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡμᾶς τούς καταφεύγοντας τῇ θερμῇ Σου προστασίᾳ .

Ἡ παράδοξος ΠΑΡΘΕΝΕ ἐπεσκίασις , τῆς θείας Σκέπης Σου , ἐπί τοῦ Ἔθνους ἡμῶν , ἐμφαίνει σαφέστατα , τήν Σήν προμήθειαν , δι ᾿ἧς ἌΧΡΑΝΤΕ , παρέχεις ταῖς ψυχαῖς ημῶν , εὐφροσύνην καί εἰρήνην .

Γεωργήσασα ἀγεωργήτως ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστόν τόν Κύριον , τόν γεωργόν τῆς ζωῆς ἡμῶν , χαρᾶς ἡμῖν πρόξενος , ὤφθης τοῖς μέλπουσι · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τοῦ γένους ἡμῶν Σώτειρα , καί ἀντίληψις γλυκεῖα .

β΄ κανών . Θεοῦ συγκατάβασιν

Ὁ οἶκος ὁ ἔμψυχος , ἐν ᾧ κατῴκησεν ὁ Ὑπέρθεος , ἡ ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , τῷ Ταύτης οἴκῳ πάλαι τεθέαται , καί τό Μαφόριον Ταύτης ἁπλώσασα , ἐσκέπασε θαυμαστῶς , τούς πεποιθότας Αὐτῇ .

Νοῆσαι τό μέγεθος τῆς πρός ἡμᾶς Σου ΚΟΡΗ χρηστότητος , οὐ δυνάμεθα ὅλως · Σύ γάρ ὡς Μήτηρ ὄντως φιλόστοργος , Σκέπεις καί θάλπεις καί τρέφεις ἡμᾶς ἑκάστοτε · διό ὑμνοῦμεν ἀεί , τήν θείαν Σκέπην Σου .

Γνωστῶς ἐθεάσατο , Σέ ἐν ἀΰλῳ ΚΟΡΗ θεάματι , νοερῶς ἐφαπλοῦσαν , τοῖς Σοῖς ἱκέταις τήν λαμπράν Σκέπην Σου , ὁ θεόφόρος Ἀνδρέας , καί ἤνεσε , τά μεγαλεῖα τά Σά , τά ὑπέρ λόγον καί νοῦν .

Ἐκάλυπτε πρότερον , φωτός νεφέλη τοῦ μαρτυρίου τήν σκηνήν · νῦν δέ ΚΟΡΗ καλύπτει , τήν Ἐκκλησίαν Χριστοῦ ἡ Σκέπη Σου , ἡ θαυμαστή καί ὑπέρλαμπρος ἌΧΡΑΝΤΕ , ἡμέρας τε καί νυκτός , καθάπρ ὄρος Θεοῦ .

Καταβασία : Οὐκ ἐλάτρευσαν .

☦

ᾠδή η ΄. ὁ εἱρμός

Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῇ καμίνῳ , ὁ τόκος τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ διεσῴσατο · τότε μέν τυπούμενος , νῦν δέ ἐνεργούμενος , τήν οἰκουμένην ἅπασαν , ἀγείρει ψάλλουσαν , τόν Κύριον ὑμνεῖτε τά ἔργα , καί ὑπερυψοῦτε , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Τροπάρια

Ἔδειξας μέν πάλαι πολυτρόπως , τῆς Σκέπης Σου ΘΕΟΤΟΚΕ τήν ἐνέργειαν , σημείοις καί θαύμασιν , καί πλείσταις δυνάμεσιν , ὑπρμαχοῦσα ΠΑΝΑΓΝΕ ἡμῶν ἑκάστοτε · ἡμεῖς δέ νῦν ὑμνοῦμεν προφρόνως , τάς σωτηρίώδεις Αὐτῆς θαυματουργίας .

Ῥώμην καί ἰσχύν πιστῶς λαμβάνων , λαός ὁ περιούσιος ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ἐκ τῆς θείας Σκέπης Σου , ἀεί περιγίνεται , ἐπερχομένων θλίψεων , καί πολεμίων ἐχθρῶν , καί ἄτρωτος ἐκ πάσης μανίας , μένει ΘΕΟΤΟΚΕ , τῇ Σῇ κηδεμονίᾳ .

Ἄνωθεν ἐφάπλωσον ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν Σκέπην Σου τήν Ἁγίαν καί Ὑπέρλαμπρον , καί ὡς πάλαι σκέπασον ἡμᾶς καί περίθαλψον , ἐκ πολεμίων ἌΧΡΑΝΤΕ , ἐπικειμένων ἡμῖν , καί ῥῦσαι τῆς αὐτῶν πονηρίας , καί ἐπιβουλῆς , τήν Σήν κληρονομίαν .

Σκέπην τήν τό ἌΧΡΑΝΤΟ Σου Σῶμα , Σκεπάσασα ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , εἶδον ἐφαπλοῦσαν σε , Ἀνδρέας ὁ Ὅσιος καί θεῖος Ἐπιφάνιος , καί ἐξεπλάγησαν · τούς πάντας γάρ ἐσκέπασας ΚΟΡΗ , ἐν φωτί ἀΰλῳ , καί δόξῃ οὐρανίῳ .

β΄κανών . Τόν ἐν ὄρει ἁγίῳ.

Ῥώμην θείαν καί φῶς καί σωτηρίαν , τοῖς τοῦ βίου ΑΓΝΗ πορευομένοις , ἡ Παναγία Σκέπη Σου παρέχουσα , πάντας κατευθύνει , πρός τάς καταπαύσεις , ζωῆς τῆς αἰωνίου .

Ἀσωμάτων χορεῖαι καί Ἁγίων , Σέ ἰδοῦσαι ΑΓΝΗ , Ναῷ Σου τῷ Ἁγίῳ , τό ἱερόν Σου κρήδεμνον ἁπλώσασαν , καί σκέπουσαν κόσμον , ᾔνεσαν ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐλέους Σου τήν βρύσιν .

Σκέπη τοῦ κόσμου νεφέλης πλατυτέρα , Σύ ὑπάρχεις ΑΓΝΗ , βροτῶν ἡ σωτηρία · διό τελοῦντες πόθῳ τήν ἀνάμνησιν ,τῆς Σεπτῆς Σου Σκέπης ,ὑμνοῦμεν ΘΕΟΤΟΚΕ , θαυμάτων Σου τά πλήθη .

Ἰσχυράν Σε παράκλησιν ἐν βίῳ , κεκτημένοι ΑΓΝΗ , καί ἀῤῥαγῆ ἐλπίδα , τῇ κραταιᾷ Σου Σκέπῃ καταφεύγομεν , καί τοῦ δολίου , λυτρούμεθα σκανδάλων , ὑμνοῦντες Σου τήν χάριν .

Καταβασία : Αἰνοῦμεν , εὐλογοῦμεν ..Παῖδας εὐαγεῖς ...

☦

Ἡ τάξις τῆς ...Τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ ...

☦

ᾠδή θ΄. ὁ εἱρμός . μέ τά μεγαλυνάρια, προτασσόμενα , ἕνα μεγαλυνάριον πρό ἑκάστου τροπαρίου.

Ἄγγελοι τήν Σκέπην τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ἐν ὕμνοις μεγαλύνουσιν , ὅτι πιστῶν τάς χορείας , ἁπανταχοῦ περισκέπει .

Ἅπας γηγενής , σκιρτάτῳ τῷ Πνεύματι λαμπαδουχούμενος · πανηγυριζέτῳ , ἀΰλων Νόων φύσις γεραίρουσα , τήν ἱεράν πανήγυριν τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, καί βοάτω· χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ , ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

Ἄγγελοι τήν Σκέπην τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , ὁρῶντες κατεπλήττοντο , πῶς περισκέπει καί σῴζει , τούς ἐπ ᾿ Αὐτῇ πεποιθότας .

Ἴαμα ἡμῖν , ἡ δρόσος ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ἡ ἀποστάζουσα , ἐκ τῆς θείας Σκέπης Σου , ὡς ἐκ νεφέλης ἀΰλου γίνεται , καί παύει ἀῤῥωστήματα ψυχῆς καί σώματος , τῶν βοώντων · χαῖρε ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , εὐφροσύνη ἡμῶν καί παράκλησις .

Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι ΠΑΝΑΓΝΕ τήν Σεπτήν Σου Σκέπην τιμῶμεν πάντας γάρ σκέπεις ἐνταύτῃ ,τούς Σέ πιστῶς ἀνυμνοῦντας .

Μνείαν ἱεράν , εἰς δόξαν καί αἴνεσιν τῶν θαυμασίων Σου , ἄγει ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ἀγαλλομένη ἡ Ἑλλάς σήμερον , καί πίστει καταφεύγουσα ὑπό τήν σκέπην Σου , ἐκβοᾶ Σοι · Σκέπε με καί φύλαττε , ἄχρι βίου τερμάτων ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι τῆς ΠΑΝΑΓΝΟΥ , τήν Σκέπην μεγαλύνομεν · Σκέπει γάρ Αὕτη καί σῴζει , πάντας τούς ταύτην τιμῶντας .

Ὅλῃ τῇ ψυχῇ , συνήλθομεν ἌΧΡΑΝΤΕ τῇ θείᾳ Σκέπῃ Σου , αἶνον χαριστήριον , εὐγνωμοσύνῃ θερμῇ προσάγοντες , ὅτι ἡμᾶς ἐξέλεξας , εἰς περιποίησιν , καί ἐν πᾶσι , πεεριέπεις ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί διέπεις καί σώζεις έκ θλίψεων .

ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , τήν ποίμνην Σου περίσῳζε , Σκέπουσα ταύτην , Σῇ Σκέπῃ , καί προνοοῦσα ἐν πᾶσι .

Ὕπερθεν ΑΓΝΗ , καί κύκλῳ τοῦ Ἔθνους Σου τήν θείαν Σκέπην Σου , οἶα περιτείχισμα , ἔχε ΠΑΡΘΕΝΕ , πλούτῳ χρηστότητος · ἐμοί δέ τῷ τούς ὕμνους Σοι ἠδη ὑφάναντι , δίδου ΚΟΡΗ , φωτισμόν καί ἔλλαμψιν , καί πταισμάτων τήν ἄφεσιν δέομαι .

β΄κανών . Ἐξέστη ἐπί τούτῳ

Μεγάλυνον ψυχή μου , τῆς ΑΓΝΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τήν Παναγίαν Σκέπην .

Μητρῴα καμπτομένη ΚΟΡΗ στοργῇ , πρός λαόν τόν θερμῶς Σοι ἐλπίζοντα , ὡς Συμπαθής , ξένῳ τρόπῳ ἥπλωσας νοερῶς , τούτῳ τήν θείαν Σκέπην Σου , οἷα περ νεφέλη φωτοειδῆ · διό τῆς Σῆς εὐνοίας , κηρύττομεν τόν πλοῦτον , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς Μόνης ΘΕΟΤΟΚΟΥ , τήν φωτοφόρον Σκέπην .

Ὁ πάλαι ἐν νεφέλῃ στυλοειδεῖ , ὁδηγήσας τόν λαόν τόν ἀγνώμονα , ὁ Σὀς Υἱός , ἌΧΡΑΝΤΕ Νεφέλην Σε λογικήν , καί ἔμψυχον ἀνέδειξεν , σκέπουσαν καί σῴζουσαν θαυμαστῶς , πρός γῆς τῆς ἀφθαρσίας , θερμῇ ἐπιστασίᾳ , λαόν ΑΓΝΗ τόν περιούσιον .

Δόξα .......

Μεγάλυνον ψυχήν μου , τήν ἐν τρισίν προσώποις ἄναρχον θεαρχίαν .

Ὑψώσασα τάς χεῖρας Σου πρός Θεόν , τόν ἐκ Σοῦ προελθόντα ἱκέευσας ὑπέρ ἡμῶν , ἔνθεν ἐφαπλώσασα νοερῶς , τήν φωτοφόρον Σκέπην Σου , ἅπαντας ἐσκέπασας τούς πιστούς , διό τήν τούτου μνείαν , τελοῦντες ἐτησίως , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

Καί νῦν , καί ἀεί ....

Μεγάλυνον ψυχή μου τῆς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΚΟΡΗΣ , τά ξένα μεγαλεῖα .

Ὑμνοῦντες Σου τῆς Σκέπης τάς πολλαπλᾶς , δωρεάς καί τήν χάριν τήν ἄφθονον , Μῆτερ ΑΓΝΗ , ὧν κατατρυφῶμεν διηνεκῶς , ἀπό ψυχῆς βοῶμεν Σοι , ὥσπερ πάλαι ἔσκεπες Σόν λαόν , οὕτῳ καί νῦν χειρί Σου , Σκέπασον ἡμᾶς , καί σῷζε , ἄχρι τερμάτων βίου ἌΧΡΑΝΤΕ .

Καταβασία : Ἅπας γηγενής .

☦

Αἴτησις , (μικρά συναπτή ) , καί Ἐξαποστειλάριον

Ἐξαποστειλάριον :Ὁ οὐρανόν τοῖς ἄστροις

Ἡ θεία Σκέπη Σου ΚΟΡΗ , ἐπισκιάζει τούς πιστούς , καί τό ἡμέτερον Γένος Σκέπει , διέπει καί φρουρεῖ , ἀπό παντοίων κινδύνων , ἀπήμαντον ΘΕΟΤΟΚΕ .

ἕτερον ὅμοιον .

Τῇ κραταιᾷ Σου Σκέπη , καί ἀκοιμήτῳ πρεσβείᾳ , τό τῶν Ἑλλήνων Γένος , φύλαττε ΚΟΡΗ ἀβλαβές · Σέ γάρ κεκτήμεθα πάντες , καταφυγήν ἐν ἀνάγκαις .

☦

Εἰς τούς αἴνους , ἱστῶμεν εἰς στιχ. δ΄, καί ψάλλομεν , τά γ ΄στιχηρά προσόμοια , εἰς δ ΄.

ἦχος α ΄Των οὐρανίων Ταγμάτων .

Τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ ΚΟΡΗ , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗ , τήν τῶν πολεμουμένων , συμμαχίαν καί Σκέπην , ἡμῶν δέ ἐξαιρέτως καταφυγήν , καί ἑτοίμην βοήθειαν , ἀνευφημήσωμεν σύμπασα ἡ Ἑλλάς , μεγαλύνοντες τήν Σκέπην αὐτῆς .

Τήν Παναγίαν Σου Σκέπην καί ἀστραπόμορφον , ἥν ὡς φωτός Νεφέλην ἐφαπλοῖς καθ ᾿ ἑκάστην , καί σκέπεις καί καλύπτεις πάντας ἡμᾶς , ἀριδήλως ὡς ἔγνωμεν , ἐν εὐκαιρίαις ΠΑΡΘΕΝΕ καί συμφοραῖς , μακαρίζομεν γηθόμενοι .

Ἡ Βασιλεύουσα Πόλις ΠΑΡΘΕΝΕ πρότερον , ἐῤῥύετο κινδύνων καί δεινῶν πολεμίων , τῇ Σκέπῃ Σου τῇ θείᾳ καί θαυμαστῇ , ἡ Ἑλλάς δέ νῦν ἅπασα , τῇ ταύτης χάριτι ῥύεται χαλεπῶν , συμφορῶν καί περιστασεων .

Ὡς θαυμαστή Σου ΠΑΡΘΕΝΕ περί τό γένος Σου , πάλαι καί νῦν τυγχάνει , τῆς εὐνοίας ἡ χάρις · διό ὑπό τήν Σκέπην Σου τήν σεπτήν , καθ ᾿ ἑκάστην προστρέχοντες , λύσιν εὑρίσκομεν πάσης ἐπιβουλῆς , καί καλῶν παντοίων μέθεξιν .

Δόξα ....Καί νῦν .... ἦχος πλ. α ΄

Αἱ δωρεαί τῆς Σκέπης Σου , ὡς ἀκτῖνες πανταχοῦ ἁπλούμεναι , πολλαχῶς εὐεργετοῦσιν ἡμᾶς ΘΕΟΤΟΚΕ · νόσων γάρ τήν ἀχλύν διώκουσι πολεμίων τάς φάλλαγγας ἐκτρέπυσιν , ἀδοκήτων συμφορῶν διαλύουσιν τήν ζόφον , καί εἰρήνην σταθεράν , ἡμῖν παρέχουσιν · ἀλλ ᾿ ὦ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς χαριστηρίους ἡμῶν ὕμνους δέξαι , καί ἴσθι ἡμῖν σύμμαχος , καί προστάτις , μέχρι τερμάτων αἰῶνος δεόμεθα .

☦

Δοξολογία μεγαλη ,

Ἀπολυτίκια

Ἦχος α'. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Σκέπης Σου ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνυμνοῦμεν τάς χαρίτας , ἣν ὡς

φωτοφόρον νεφέλην , ἐφαπλοῖς ὑπὲρ ἔννοιαν , καὶ σκέπεις τὸν λαόν

Σου νοερῶς , ἐκ πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς . Σὲ γὰρ σκέπην καὶ

προστάτιν καὶ βοηθόν, κεκτήμεθα βοῶντές Σοι · δόξα τοῖς

μεγαλείοις Σου ΑΓΝΗ δόξα τῇ θείᾳ Σκέπῃ Σου, δόξα τῇ πρὸς

ἡμᾶς Σου , προμηθείᾳ Ἄχραντε.

Ἕτερον. Ἦχος πλ. δ',

ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τὴν ἁγίαν Σου Σκέπην , δι' ἧς

περισκέπεις , τοὺς εἰς σὲ ἐλπίζοντας , κραταιὰν τῷ Ἔθνει Σου

καταφυγὴν ἐδωρήσω‧ ὅτι ὡς πάλαι καὶ νῦν θαυμαστῶς ἡμᾶς

ἔσωσας , ὡς νοητὴ νεφέλη , τὸν Σὸν λαὸν περιβαλοῦσα . διὸ

δυσωποῦμεν Σε , εἰρήνην τῇ πολιτείᾳ Σου δώρησαι , καὶ ταῖς

ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος .

 ἐκτενής , πληρωτικά, ὥραι 

Καὶ Ἀπόλυσις.

 ☦

Ε ΄ ΕΝ Τῌ ΘΕΙᾼ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙᾼ

Τυπικά, ἀντί τῶν δύο ἀντιφώνων τῆς θ. Λειτουργίας , οἱ δύο ψαλμοί, καί , ἀντί τρίτου ἀντιφώνου , οἱ μακαρισμοί , με δ ΄ τροπάρια , ἐκ τῆς γ΄ὠδῆς τῶν κανόνων ,

καί δ ΄τροπάρια, ἐκ τῆς Ϛ΄ᾠδῆς τοῦ β κανόνος .

Ἄν καί ὁρισμένα τυπικά προβλέπουν , ἤ ὁρίζουν , ἀντίφωνα, μέ στίχους ἀναφερομένους σχετικά, μέ τό θέμα τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Σκέπης , ὅπως π.χ...ἀπό τό ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ πολυέλεον , τόν 44 ον (μδ ΄) ψαλμόν , ὅμως ἡ σωστή καί ἀκριβής τάξις ἀναφέρει , ὁρίζει , νά ψάλλονται ἀντίφωνα, μόνο εἰς τάς Δεσποτικάς ἑορτάς .

☦

ΨΑΛΜΟΣ ΡΒ' (102)

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον

Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε

Ἦχος πλ. δ'

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ πάντα τὰ ἐντός μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ.

Τὸν εὐϊλατεύοντα πάσας τὰς ἀνομίας σου, τὸν ἰώμενον πάσας τὰς νόσους σου.

Τὸν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶς τὴν ζωήν σου, τὸν στεφανοῦντά σε ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς.

Τὸν ἐμπιπλῶντα ἐν ἀγαθοῖς τὴν ἐπιθυμίαν σου, ἀνακαινισθήσεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου.

Ποιῶν ἐλεημοσύνας ὁ Κύριος, καὶ κρῖμα πᾶσι τοῖς ἀδικουμένοις.

Ἐγνώρισε τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ τῷ Μωϋσῇ, τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ τὰ θελήματα αὐτοῦ.

Οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος, οὐκ εἰς τέλος ὀργισθήσεται, οὐδὲ εἰς τὸν αἰῶνα μηνιεῖ.

Οὐ κατὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν ἐποίησεν ἡμῖν, οὐδὲ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν.

Ὅτι κατὰ τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τῆς γῆς, ἐκραταίωσε Κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν.

Καθόσον ἀπέχουσιν ἀνατολαὶ ἀπὸ δυσμῶν, ἐμάκρυνεν ἀφ’ ἡμῶν τὰς ἀνομίας ἡμῶν.

Καθὼς οἰκτείρει πατὴρ υἱούς, ᾠκτείρησε Κύριος τοὺς φοβουμένους αὐτόν, ὅτι αὐτὸς ἔγνω τὸ πλάσμα ἡμῶν, ἐμνήσθη ὅτι χοῦς ἐσμεν.

Ἄνθρωπος, ὡσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ, ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ, οὕτως ἐξανθήσει.

Ὅτι πνεῦμα διῆλθεν ἐν αὐτῷ, καὶ οὐχ ὑπάρξει, καὶ οὐκ ἐπιγνώσεται ἔτι τὸν τόπον αὐτοῦ.

Τὸ δὲ ἔλεος τοῦ Κυρίου ἀπὸ τοῦ αἰῶνος, καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν.

Καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπὶ υἱοῖς υἱῶν, τοῖς φυλάσσουσι τὴν διαθήκην αὐτοῦ, καὶ μεμνημένοις τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι αὐτάς.

Κύριος ἐν τῷ οὐρανῷ ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὐτοῦ, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντες οἱ Ἄγγελοι αὐτοῦ, δυνατοὶ ἰσχύϊ, ποιοῦντες τὸν λόγον αὐτοῦ, τοῦ ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς τῶν λόγων αὐτοῦ.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ, λειτουργοὶ αὐτοῦ, οἱ ποιοῦντες τὸ θέλημα αὐτοῦ.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ, εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.

☦

Ἦχος β'

Δόξα...

ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΕ' (I45)

Αἴνει, ἡ ψυχή μου , τὸν Κύριον, αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω.

Μὴ πεποίθατε ἐπ' ἄρχοντας , ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων , οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία.

Ἐξελεύσεται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ , καὶ ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ.

Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀπολοῦνται πάντες οἱ διαλογισμοὶ αὐτοῦ.

Μακάριος , οὗ ὁ Θεὸς Ἰακὼβ βοηθὸς αὐτοῦ , ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτοῦ.

Τὸν ποιήσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς.

Τὸν φυλάσσοντα ἀλήθειαν εἰς τὸν αἰῶνα, ποιοῦντα κρῖμα τοῖς ἀδικουμένοις, διδόντα τροφὴν τοῖς πεινῶσι.

Κύριος λύει πεπεδημένους, Κύριος σοφοῖ τυφλούς, Κύριος ἀνορθοῖ κατερραγμένους, Κύριος ἀγαπᾷ δικαίους, Κύριος φυλάσσει τοὺς προσηλύτους,

Ὀρφανὸν καὶ χήραν ἀναλήψεται, καὶ ὁδόν ἁμαρτωλῶν ἀφανιεῖ.

Βασιλεύσει Κύριος εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ Θεός σου, Σιών, εἰς γενεὰν καὶ γενεάν.

Καὶ νῦν...

Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων, καὶ καταδεξάμενος, διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν, σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον πατήσας. Εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς.

☦.

ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

Ἦχος πλ. δ'

Ἐν τῇ βασιλείᾳ σου μνήσθητί ἡμῶν, Κύριε , ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου ·

Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ·

Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται ·

Μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν,·

Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται `

Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται .

Μκάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ , ὅτι αὐτοί , τόν Θεόν ὄψονται .

Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί , ὅτι αὐτοί , Υἱοί Θεοῦ κληθήσονται .

Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Μακάριοί ἐστε, ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς, καὶ διώξωσι, καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ' ὑμῶν, ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ.

Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς .

Δόξα .Πατρί ....

Καί νῦν , καί ἀεί ....

☦

Εἴσοδος , ἀπολυτίκια, κοντάκιον τῆς ἑορτῆς :

Ὥσπερ Νεφέλη ἀγλαῶς ἐπισκιάζουσα ...

, καί τάξις τῶν ἀναγνωσμάτων , ἀποστολικοῦ , καί εὐαγγελικοῦ.

☦

Προκείμενον ,ἦχος γ ΄, ῴδή τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

Μεγαλύνει ἡ ψυχή Μου τόν Κύριον , καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμα Μου ἐπί τῷ Θεῷ τῶ σωτῆρι Μου.

Στιχ : Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς Δούλης αὐτοῦ.

Πρός Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τό ἀνάγνωσμα . (θ ΄1-7 )

Ἀδελφοί εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε ῞Αγιον κοσμικόν ·

σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται ῞Αγια ·

μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη ῞Αγια ῾Αγίων χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ράβδος ᾿Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης ·

ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος ·

Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες , εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.

Ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα .... ἦχος πλ. β ΄ψαλμ. μδ ΄

Ἄκουσον Θύγατερ καί ἴδε , καί κλῖνον τό οὖς Σου , καί ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ Σου , καί ἐπιθυμήσει ὁ Βασιλεύς τοῦ κάλλους Σου .

Στιχ : Τό πρόσωπον Σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ Σου .

☦

Ἡ τάξις τοῦ Εὐαγγελίου

Κατά Λουκᾶν κεφ.: ι΄38-42 , ια ΄27-28

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἴκον αὐτῆς. καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς.

Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. αὐτὸς δὲ εἶπε· Μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.

☦

Κοινωνικόν .

Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι , καί τό ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι .

☦

Μεγαλυνάριον .

Σκέπης Σου τρυγῶντες τάς δωρεάς , καί τάς καθ ᾿ ἑκάστην ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ παροχάς , ὑμνοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν Σήν μεγαλωσύνην , τήν πρός ἡμᾶς Σου πρόνοιαν μεγαλύνοντες .

☦☦☦☦☦☦☦

Δόξα Σοι Μῆτερ τοῦ Θεοῦ ,

Δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ,

εὐχαριστοῦντες ,

προσκυνοῦμεν Σε Μητέρα τοῦ Ὑψίστου ,

καί τοῦ ἔθνους ἡμῶν ὙΠΕΡΜΑΧΟΣ ΣΤΑΡΤΗΓΟΣ, καΊ πάσης τῆς ζωῆς ἡμῶν τροφοῦ , σκέπη καί ἀντίληψις τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων , καί πάντων τῶν Χριστιανῶν τό καταφύγιον ,

ἡ προστασία καί καταφυγή ,

τεῖχος καί ὀχύρωμα,

πύργος ἀσφαλής καί ἄγκυρα πίστεως ,

φάρος καί λιμήν ,

ζωή κί σωτηρία ,

ἐλπίς ἀκαταίσχυντος ,

καί βεβαία προστασία,

ἀντίληψις καί παραμυθία ,

χαρά καί εὐφροσύνη ,

βοήθησον ἡμᾶς , και πάλιν , κινδυνεύοντας , τήν ἀπό Σοῦ διάστασιν · ἴδε τήν θλῖψιν καί κάκωσιν τοῦ λαοῦ Σου · πρόσχες τῆς φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν , εἰ γάρ καί ἠμαρτομεν , ἠνομήσαμεν , ἀδικήσαμεν , ὄμως οὐχ ἐπετάσαμεν χεῖρας πρός θεόν ἀλλότριον · εἰ καί πίπτοντες , καί ὁλιγόπιστοι , ὄμως πρός Σέ τήν φωνήν αἴρομεν καί ὑψοῦμεν , ὡς ὁ Πέτρος τῷ Υἱῶ Σου , καί βοῶμεν Σοι . : Σῶσον ἡμᾶς ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἀπολλύμεθα.

δεῖξον καί νῦν τά ἀρχαῖα ἐλέη σου , καί σῶσον ἡμᾶς εἰ καί ἀνάξιοι ὄντες , ἀλλά Σός λός καί κληρονομία ἐσμέν .

Ὅτι Σοί πρέπει δόξα τιμή , δοξολογία, προσκύνησςι, καί εὐχαριστία , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν γενομένη ,

νῦν καί ἀεί , καί εἰς τούς ἅπαντας αἰῶνας . ἀμήν .

ἐν Ἱραποστολῇ ,βκ ΄Δεκεμ. δ΄ 4-12-2020

Μία Ποίμνη,Μία Ἐκκλησία,Μία ἀποστολή..Μοναχικός ἀπόπλους εἰς τήν Ν.Ἀφρικήν..Ἃγ.Νεκτάριος-Ὃσ.Παΐσιος

ΚΥΛΙΟΜΕΝΟ ΜΥΝΗΜΑ

Σελίδες

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021

Θεομητορικά/Ἀκολουθία Ἁγίας Σκέπης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου