☦
ΜΡ ΘΥ
☦
ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Αύγούστῳ .
Χάριτι καί εὐλογίᾳ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚῌ, εἴμεθα εἰς τόν τελευταῖον μῆνα , τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν , τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους , Αὔγουστον , μέ τάς ὡραίας καί κατανυκτικάς, φωτιστικάς ἑορτάς, καί τό Πάσχα τοῦ Καλοκαιριοῦ , τήν Μετάστασιν , τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, μέ τά μεθέορτα, παρατεινόμενα, ἐν ταῖς ἱεραῖς Μοναῖς , μέχρι καί Αὐγούστου 28 .
Εἰς τήν παροῦσαν ἐργασίαν , δέν ὑπάρχουν , ὑπενθυμίζομεν τά τῆς Μεγάλης ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ
Αὐτῆς Ἑορτῆς , μέ τά προεόρτια και μεθέορτα , ἀλλά θά ἐνταχθοῦν εἰς τήν ἑπομένην
ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ ἐνότητα τῶν Ἱερῶν Ἑορτῶν τῆς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , περιέχουσα
πάσας τάς ἱεράς ἀκολουθίας τῶν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΩΝ ἑορτῶν , μέ προεόρτια, κυρίαν ἑορτήν
καί μεθέορτα.
Ἄν εὐλογήσῃ καί εὐδοκήσῃ ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ, ἡ ἑπομένη ἐργασία , θα εἶναι μέ τήν τήν
δομήν καί κατεύθυνσην .
Εἴθε ἅπαντες νά ἔχωμεν , καί ὅλος ὁ κόσμος , καί τό εὐσεβές ἡμῶν Ἔθνος,
τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΉΝ εὐλογίαν , καί προστασίαν , σκέπην καί ἀντίληψιν , ἀσχέτως
ἄν ἀσεβεῖ σαυτήν τήν ἐποχή , μέ τά δραττόμενα καί πεπραγμένα , καθώς , ἔθνος
, δέν εἶναι οἱ 300 τῆς Βουλῆς , ἀλλά ὁ εὐσεβής καί πιστός λαός .
ἑσπέρια
, - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄ὠδῆς ,- κανόνων ὄρθρου , - ἐξαποστειλαρίων
, - αἴνων καί ἀποστίχων ,
Εὐλόγησον
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....
...............Ἑσπερίων
, ἀποστίχων , αἴνων , ἀποστίχων αἴνων , μεσωδίων καθισμάτων
......................
.......................................
ἦχος α ΄ ...........................................
Τῶν οὐρανίων ταγμάτων
Ἐκ τῆς Ἁγίας Εἰκόνος τῆς Σῆς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἰάσεις ἰαμάτων , χορηγοῦνται
ἀφθόνως , τοῖς πίστει προσιοῦσιν · ὄθεν κἀμοῦ , τάς ἀσθενείας ἐπίσκεψαι ,
καί τήν ψυχήν μου ἐλέησον ἈΓΑΘΗ, καί τό σῶμα μου θεράπευσον .
..........................................ἦχος
β '...........................................
Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν , πάντα ὑπερένδοξα , τά Σά ΘΕΟΤΟΚΕ μυστήρια ·τῇ ἉΓΝΕΙᾼ ἐσφραγισμένη
, καί ΠΑΡΘΕΝΙᾼ φυλαττομένη , Μήτηρ ἐγνώσθης ἀψευδής , Θεόν τεκοῦσα ἀληθινόν · αὐτόν
ἱκέτευ , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .
Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου , εἰς Σέ ἀνατίθημι , Μῆτερ τοῦ Θεοῦ , φύλαττε
ἡμᾶς ὑπό τήν Σκέπην Σου .
.............................................ἦχος
γ ΄.........................................
Θείας πίστεως
Θεία γέγονας Σκηνή τοῦ Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι
Ἀγγέλους ὑπερέχουσα · τόν ὑπέρ πάντας ἐμέ οὖν γενόμενον , ῥερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν
· ἀποκάθαρον πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασιν , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα ἔλεος .
Θείας φύσεως οὐκ ἐχωρίσθη , σάρξ γενόμενος ἐν τῇ γαστρί Σου , ἀλλά
Θεός ἐνανθρωπήσας μεμένηκεν , ὁ μετά τόκον Μητέραν ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε ὡς πρό τοῦ τόκου
, φυλάξας ΠΑΝΑΜΩΜΕ · μόνος Κύριος , αὐτόν ἐκτενῶς ἱκέτευε , δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα
ἔλεος .
..............................................ἦχος
δ ΄.......................................
Ἐκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε , Εὐλογημένη
ΘΕΟΤΟΚΕ , ἵνα Σέ δοξάζομεν , τήν ἐλπίδαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .
Κατεπλάγη Ἰωσήφ
Κατεπλάγησαν ΑΓΝΗ , πάντες Ἀγγέλων οἱ χοροί , τό μυστήριον τῆς
Σῆς κυοφορίας τό φρικτόν · πῶς ὁ τά πάντα συνέχων νεύματι μόνῳ , ἀγκάλαις ὡς βροτός
ταῖς Σαῖς συνέχεται , καί δέχεται ἀρχήν ὁ προαιώνιος , καί γαλουχεῖται σύμπασαν
ὀ τρέφων , πνοήν ΑΓΝΗ ἀφράστω χρηστότητι ; καί Σέ ὡς ὄντως Θεοῦ Μητέρα , εὐφημοῦντες
δοξάζομεν .
Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ
Φιλαμαρτήμων πεφυκώς δυσωπῶ Σε , τόν ἀναμάρτητον Θεόν ἡ τετοκυῖα
, τόν ἁμαρτίαις αἴροντα τοῦ κόσμου ΣΕΜΝΗ , τήν πολυαμάρτητον οἰκτιρῆσαι ψυχήν μου
, καί τάς ἁμαρτίας μου , τάς πολλάς ἐξαλεῖψαι · ἁμαρτωλῶν αὐτή γάρ ἱλασμός , καί
σωτηρία πιστῶν καί ἀντίληψις .
Ταχύ προκατάβαλε
Ἐλπίς ἀκαταίσχυντε , τῶν πεποιθότων εἰς Σέ , ἡ Μόνη κυήσασα ὑπερφυῶς ἐν σαρκί
, Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν · τούτῳ σύν Ἰωάννῃ τῷ Προδρόμῳ δυσώπει , δοῦναι τῇ οἰκουμένῃ
, ἱλασμόν τῶν πταισμάτων , καί πᾶσιν ἡμῖν , πρό τέλους βίου διόρθωσιν .
Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι
Κατακρίσεως λύτρωσαι , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , καί δεινῶν πταισμάτων
τήν ταπεινήν μου ψυχήν ·καί τοῦ θανάτου ἀπάλλαξον , εὐχαῖς Σου καί δώρησαι
, δικαιώσεως τυχεῖν , ἐν ἡμέρᾳ ἐτάσεως , ἧς ἐπέτυχον τῶν Ἁγίων οἱ δῆμοι μετανοίᾳ
, καθαρθέντα με πρό τέλους καί τῶν δακρύων ταῖς χύσεσι .
...........................................ἦχος
πλ. α ΄.....................................
Μακαρίζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξαζομεν Σε οἱ πιστοί κατά χρέος
, τήν Πόλιν τήν ἄσειστον , τό τεῖχος τό ἄῤῥηκτον , τήν ἀῤῥαγῆν προστασίαν , καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .
Τόν συνάναρχον Λόγον
Ἡ θερμή προστασία καί ἀπροσμάχητος , ἡ ἐλπίς ἡ βεβαία καί ἀκαταίσχυντος
, τεῖχος καί σκέπη καί λιμήν , τῶν προστρεχόντων Σοι ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τόνΥἱόν Σου
καί Θεόν , ἱκέτευε σύν Ἀγγέλοις , εἰρήνην δοῦναι τῶ κόσμῳ , καί σωτηρίαν καί μέγα
ἔλεος
Τήν ταχεῖαν Σου Σκέπην καί τήν βοήθειαν , καί τό ἔλεος δεῖξον ἐπί
τόν δοῦλον Σου , καί τά κύματα ΑΓΝΗ καταπράϋνον , τῶν ματαίων λογισμῶν , καί τήν
πεσοῦσαν μου ψυχήν , ἀνάστησον ΘΕΟΤΟΚΕ · οἶδα γάρ οἶδα ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅτι ἰσχύεις ὅσα
καί βούλοιο .
Τό ἐξαίσιον θαῦμα τό τῆς συλλήψεως , καί ὁ ἄφραστος τρόπος ὁ τῆς
λοχείας Σου ἐν Σοἰ ἐγνώρισται ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ · καταπλήττει μου τόν νοῦν , καί ἐξιστᾶ
τόν λογισμόν , ἡ δόξα Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῖς πᾶσι ἀφαπλουμένη , πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν
ἡμῶν .
............................................ἦχος
πλ. β ΄....................................
ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν
τῆς ζωῆς · Σέ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετά τῶν Ἀποστόλων , καί πάντων τῶν
Ἁγίων , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .
Μεταβολή τῶν θλιβομένων , ἀπαλλαγή τῶν ἀσθενούντων ὑπάρχουσα ΘΕΟΤΟΚΕ
ΠΑΡΘΕΝΕ , σῷζε πόλιν καί λαόν , τῶν πολεμουμένων ἡ εἰρήνη , τῶν χειμαζομένων ἡ γαλήνη
, ἡ μόνη προστασία τῶν πιστῶν .
Τίς μή μακαρίσει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή ἀνυμνήσει Σου , τόν
ἀλόχευτον τόκον ; ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός , ἐκλάμψας Υἱός μονογενής , ὁ αὐτός ἐκ
Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν , ἀφράστως σαρκωθείς , φύσει Θεός ὑπάρχων , καί φύσει γενόμενς
ἄνθρωπος δι ᾿ ἡμᾶς , οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , ἀλλ ᾿ ἐν δυάδι φύσεων
, ἀσυγχύτως γνωριζόμενος · αὐτόν ἱκέτευε ,ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς
ἡμῶν .
Τριήμερος άνέστης Χριστέ
ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ἱκέτευε ὅν ἔτεκες , οἰκτιρῆσαι τήν ἀθλίαν
μου ψυχήν , καί τῇ μερίδι τάξαι , τῶν ἐκλεκτῶν ἐν ὥρᾳ τῆςδίκης ἄκρᾳ ἀγαθότητι
.
............................................ἦχος
πλ. δ ΄....................................
ἈΝΥΜΦΕΥΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τόν Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου
, Σῶν ἱκετῶν παρακλήσεις δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμόν τῶν πταισμάτων
, νῦν τάς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη , δυσώπει , σωθῆναι πάντας ἡμᾶς .
Οἱ Μάρτυρές σου Κύριε
Οἱ λογισμοί ἀκάθαρτοι , τά χείλη δόλια , τἀ ἔργα δέ μου εἰσί παμμίαρα ·
καί τί ποιήσω ; πῶς ὑπαντήσω τῷ Κριτῇ ; ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ καθικέτευσον , τόν Υἱόν
Σου καί Πλάστην καί Κύριον , ὅπως ἐν μετανοίᾳ , δέξηταί μου τό πνεῦμα , ΑΓΝΗ , ὡς
μόνος εὔσπλαγχνος .
Τήν Σοφίαν καί Λόγον
ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ Θεοῦ , τῆς ψυχῆς μου τά πάθη τά χαλεπά ,
θεράπευσον δέομαι καί συγνώμην παράσχου μοι , τῶν ἐμῶν πταισμάτων , ἀφρόνως ὧν ἔπραξα
, τήν ψυχήν καί τό σῶμα μολύνας ὁ ἄθλιος · οἴμοι !!! τί ποιήσω ἐν ἐκείνῃ τῇ
ὥρᾳ , ἡνίκα οἱ Ἄγγελοι , τήν ψυχήν μου χωρίζουσι τοῦ ἀθλίου μου σώματος ; τότε ΔΕΣΠΟΙΝΑ
, βοήθειά μου γενοῦ , καί προστάτις θερμ΄όατος , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα , ὁ δοῦλος Σου
ἌΧΡΑΝΤΕ .
Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσα ἀφλέκτως Μῆτερ Θεοῦ
, τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον συνέχοντα , καί ἐν ἀγκάλαις ἔσχες τόν πάντα
διέποντα · καί ἐκ μαζῶν τεθήλακας , τόν πάντα ἐκτρέφοντα · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ
ΠΑΡΘΕΝΕ , , ῥυσθῆναι πταισμάτων μου , ὄταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου τοῦ
κτίστου μου , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν Σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι , καί
γάρ δύνασαι , ὅσα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ .
Χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ Θεοῦ , χαῖρε ΚΟΡΗ Καθέδρα βασιλική ·
Κλίνη πορφυρόστρωτε · χρυσοπόρφυρε Θάλαμε · Χλαμύς ἁλουργόχροε , τιμαλφέστατον Τέμενος
· ἀστραπηφόρον Ἅρμα , Λυχνία πολύφωτε · χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ , Δωδεκάτειχε Πόλις , καί
Πύλη χρυσήλατε · καί Παστάς ἀγλαόμορφε , ἀγλαόχρυσε Τράπεζα , Θεοκόσμητον Σκήνωμα
, χαῖρε ἔνδοξε Νύμφη ἡλιοστάλακτε , χαῖρε Μόνη , ψυχῆς μου διάσωσμα .
Τί ὑμᾶς καλέσωμεν Ἄγιοι
Τίνι ὡμοιώθης ταλαίπωρε , πρός μετάνοιαν οὐδόλως ἀνανεύουσα ψυχή
, καί τό πῦρ μή δειλιῶσα τῶν κακῶν ἐπιμονῇ ; ἀνάστα καί τήν Μόνην πρός ἀντίληψιν
, ταχεῖαν ἐπικάλεσαι καί βόησον · ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ δυσώπησον , τόν Σόν Υἱόν καί
Θεόν ἡμῶν , ῥυσθῆναι με τῶν παγίδων τοῦ ἀλάστορος .
Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος
Δεῦρο ψυχή μου στενάζουσα , καί τῶν δακρύων κρουνούς , ἐκ
καρδίας πηγάζουσα , τῇ ΠΑΡΘΕΝῼ βόησον , καί Μητρί τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · διά τό πλῆθς τῶν
οἰκτιρμῶν Σου ΑΓΝΗ , τῆς φοβερᾶς με ῥῦσαι κολάσεως , καί κατασκήνωσον , ἔνθα ἡ άνάπαυσις
καί ἡ χαρά , ἡ διαωνίζουσα , καί ἡ ἀπόλαυσις .
.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ
...................................
.......................................
ἦχος α ΄ ...........................................
Τῶν οὐρανίων ταγμάτων
Σέ τόν ἀμνόν καί ποιμένα ἐπί τοῦ ξύλου Σωτήρ , ἡ σέ ἉΓΝΩΣ
τεκοῦσα , ὡς ἑώρα , Θεέ Μου , θρηνοῦσα ἀνεβόα , τέκνον Ἐμόν , φῶς τοῦ κόσμου γλυκύτατον
, πῶς ἐπί ξύλου ὁρῶ σε τοῦ σταυρικοῦ , ὡς κακοῦργον ἀναρτώμενον .
.............................................ἦχος
γ ΄.........................................
Θείας πίστεως
Ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς τοῦ Λόγου , ἡ Ἀκήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΩΡ , ἐν Σταυρῷ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ἐξ Αὐτῆς ἀνωδίνως
βλαστήσαντα , Μητροπρεπῶς θρηνῳδοῦσα ἐκραύγαζεν , οἴμοι !!! Τέκνον Μου πῶς πάσχεις
; θέλων ῥύσασθαι , παθῶν τῆς ἀτιμίας τόν ἄνθρωπον !!!
..............................................ἦχος
δ ΄.......................................
Ὁ ὑψωθείς
ἐν τῷ Σαυρῷ ἑκουσίως
Τόν ἐξ ᾿ ἀνάρχου τοῦ Πατρός γεννηθέντα , ἡ ἐπ ᾿ ἐσχάτων Σε
σαρκί τετοκυῖα , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον ὁρῶσα Χριστέ , οἴμοι ποθεινότατε , Ἰησοῦ
ἀνεβόα , πῶς ὁ δοξαζόμενος ὡς Θεός ὑπ ᾿ Ἀγγέλων , ὑπό ἀνόμων νῦν βροτῶν Υἱέ, θέλων
σταυροῦσαι , ;ὑμνῶ σε μακρόθυμε .
Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι
Τόν ἀμνόν καί ποιμένα σε , ἐπί ξύλου ὡς ἔβλεψεν , Ἀμνάς ἡ κυήσασα
, ἐπωδύρετο , καί Μητρικῶς σοι ἐφθέγγετο ·Υἱέ ποθεινότατε , πῶς ἐν ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ
, ἀνηρτήθης μακρόθυμε ; πῶς τάς χεῖρας σου καί τούς πόδας προσηλώθης Λόγε , ὑπ ᾿
ἀνόμων καί τό Αἷμα , τό σόν ἐξέχεας Δέσποτα ;
............................................ἦχος
πλ. β ΄....................................
Τριήμερος άνέστης Χριστέ
Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , Χριστέ ἡ σέ κυήσασα , ἀνεβόα · τί τό ξένον
ὅ ὁρῶ , μυστήριονΥἱέ Μου ; πῶς ἐπί ξύλου θνήσκεις , σαρκί κρεμάμενος ζωῆς χορηγέ
;
............................................ἦχος
πλ. δ ΄....................................
Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε
Ἡ Δάμαλις ἡ Ἄσπιλος τόν μόσχον βλέπουσα ἐπί τοῦ ξύλου , προσα ναρτώμενον
ὑπό ἀνόμων , ὀδυρομένη γοερῶς , οἴμοι !!! ἀνεβόα ποθεινότατον Τέκνον · τί σοι δῆμος
ἀνταπέδωκεν ἀχάριστος Ἑβραίων , θέλων Με ἀτεκνῶσαι ἐκ σοῦ πμφίλτατε .
Τήν Σοφίαν καί Λόγον
Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωοῦσα ἐν τῷ Σταυρῷ
, ἀδίκως ὑψούμενον , θρηνωδοῦσα ἐκραύγαζεν · ὁ μέν κόσμος ἀγάλλεται , δεχόμενος
τήν λύτρωσιν , τά δέ σπλάγχνα μου φλέγονται , ὁρώσῃς σου τήν Σταύρωσιν · ἥνπερ
ὑπομένεις διά σπλάγχνα ἐλέους , μακρόθυμε Κύριε , τοῦ ἐλέους ἡ ἄβυσσος , καί πηγή
ἀγαθότητος , σπλαγχνίσθητι καί δώρησαι οὖν , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν τοῖς δούλος Σου
, τοῖς ἀνυμνοῦσιν Σου πίστει , τά θεῖα παθήματα .
Τί ὑμᾶς καλέσωμεν Ἄγιοι
Ἄρνα ἡ ἀμάς ὡς ἑώρακεν , ἐπί ξύλου ἡπλωμένον ἑκουσίως σταυρικοῦ
, ἀνεβόα Μητρικῶς , ὁδυρομένη ἐν κλαυθμῷ · Υἱέ Μου , τί τό ξένον τοῦτο θέαμα ; ὁ
πᾶσι τήν ζωήν νέμων ὡς Κύριος , πῶς θανατοῦσαι μακρόθυμε , βροτοῖς παρέχων ανάστασιν
,; δοξάζω σου τήν πολλήν Θεέ Μου συγκατάβασιν .
Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος
Ἥλιος τέκνον ἠμαύρωται , καί ἡ σελήνη τό φῶς , εἰς ζοφῶδες ἱμάτιον
, γνοφερῶς μετεβάλετο · γῆ κλονεῖται καί ῥηγνυται , τό τοῦ ναοῦ σου δή καταπέτασμα·
κἀγώ πῶς τέκνον Μου οὐ διαῤῥήξομαι σπλάγχνα καί ὄμματα ; παρειάς γλυκύτατε καταξανῶ
, ἀδίκως σε θνήσκοντα βλέπουσα Σῶτερ μου .
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
.........................................ἦχος
α ΄...........................................
Ἁγίων Ἁγία ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τῶν Ἁγίων τόν Ἅγιον τέτοκας τόν πάντας
ἁγιάζοντα Χριστόν , τόν λυτρωτήν , διό Σε Βασιλίδα , καί ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ τοῦ κόσμου ,
ὡς τεκοῦσαν τόν Κτίστην , τῶν ποιημάτων μεγαλύνομεν .
Βάτος προεγνώσθης ἄφλεκτος , ἐν Σινᾷ τῷ ὄρει · Ὄρος δέ τό
θεῖον , Δανιήλ ἐφάνης · ἐξ ᾿ οὗ ἀχειροτμήτως ἐτμήθη ὁ ἄτμητος Χριστός , ἡ πέτρα
τῆς ζωῆς , εἷς ὤν Υἱός , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ἐκ Σοῦ .
Ἕνα ἑκατέραις εὐσεβῶς , τόν ἐκ γαστρός Σου τεχθέντα ΑΓΝΗ γινώσκομεν
, φύσεσι ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,Θεόν ὁμοῦ ὑπερφυῶς , καί ἄνθρωπον , ἔχοντα τελείως ἑκάστης
τά ἰδιώματα .
Θαυμάτων ἐπέκεινα τό μέγα θαῦμα , ΣΕΜΝΗ τῆς λοχείας Σου , καθορᾶται
· τίκτεις γάρ ἐν ὁμοιώματι , σαρκός γενόμενον Χριστόν , δίχα τροπῆς καί φυρμοῦ
.
Θεός ἐκ Σοῦ ἐγένετο βροτός , τό φύραμα ἌΧΡΑΝΤΕ θεώσας , τῶν βροτῶν
, καί κοινωνούς φύσεως , θείας ἐκτελέσας , τούς Σέ μακαρίζοντας , ἐν γυναιξίν ἀληθῶς
, Εὐλογημένη ΑΓΝΗ .
Λαμπρᾷ τῇ φωνῇ νῦν ἐκ ψυχῆς , κυρίως ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ , τήν τόν Θεόν τεκοῦσαν
κηρύττομεν · σεσαρκωμένον ἐκ Σοῦ τόν ἄσαρκον , ἐν ἡμῖν σκηνώσαντα , οὐ τροπήν δεξάμενον
, οὐ φυρμῷ συσχεθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .
Μῶμος ἐν τῷ κάλλει ὅλως οὐκ ἔστι · Σύ γάρ Μόνη ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ὤφθης
ἐξ ᾿ αἰῶνος ΠΑΝΑΓΝΕ , παρθενίαις μαρμαρυγαῖς , καταυγάσασα τόν κόσμον , καί ἁγνείας
φωτί · διό Σε ἀνυμνοῦντες κραυγάζομεν · Εὐλογοῦμεν Σε , προσκυνοῦμεν Σε ΑΓΝΗ εἰς
τούς αἰῶνας .
Ξενοπρεπῶς Παρθενεύεις τίκτουσα , τόν τῶν ἁπάντων ποιητήν
, τόν ἐν θρόνῳ χερουβικῷ ἐπαναπαυόμενον Μόνῃ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ
ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , διό Σε ὐπερυψοῦμεν καί εὐλογοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .
Ὁ κατά φύσιν ἀπερίγραπτος , μορφωθείς ἐκ Σοῦ τό ἡμέτερον ,
περιγραφήν σωματικῶς , ὑπεδέξατο ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν οὐσίαις καί θελήσεσι , διτταῖς γνωριζόμενος
.
Ὁ νώτοις ἐπιβαίνων ΑΓΝΗ Χερουβικοῖς , σαρκωθείς ὡς ἄνθρωπος , ἐκ
Σοῦ θεοπρεπῶς , Σοῦ ταῖς ἀγκάλαις καθέζεται , ὥσπερ βρέφος , καί νηπιάζει , νηπιόφρονα
τόν πάλαι , σῴζων γεγονότα πρωτόπλαστον .
Ὁ πάσης ἐπέκεινα νοούμενος κτίσεως , τῆς ὑπέρ νοῦν ζωαρχικῆς θεοπλαστίας
ἐπί γῆς , ἐκτελῶν μυστήριον , Παρθενικαῖς ΑΓΝΗ ἠγλαϊσμένην λαμπρότησι , τήν Σήν
γαστέρα κατῴκησεν ἌΧΡΑΝΤΕ .
ΠΑΡΘΕΝΕΥΕΙΣ ὡς τό πρίν , καί τεκοῦσα τόν Χριστόν , γαλουχεῖς πᾶσι
τροφήν τόν παρέχοντα ΑΓΝΗ · παράδοξον ΣΕΜΝΗ τό θαῦμα καί ἀκατάληπτον .
Πῶς ἐγέννησας Υιόν , ὅν οὐκ ἔσπειρεν πατήρ ; πῶς διέμεινας ΑΓΝΗ
, μετά τόκον ὤσπερ ἧς ; Θεός οἶδεν , ὁ πάντα πράττων , ὅπως ἄν βούληται .
Πῶς εἰπέ τίκτεις ΠΑΡΘΕΝΕ ; πῶς ἐκ μαζῶν Σου τό γάλα ; πῶς τοῦ ἀπάτορος
ἐκ Σοῦ , καί ἀμήτορος ἄνω , ἐκ τοῦ Πατρός Μονογενοῦς , γεννήτρια γέγονας , θηλάζουσα
τόν τροφέα τοῦ κόσμου ; πῶς ; ὡς οἶδεν , ὡς ηὐδόκησεν αὐτός .
Σκηνήν Σε καί Τράπεζαν , καί θείαν Κιβωτόν , καί Στάμνον
χωρήσασα , τό μάννα τῆς ζωῆς , καί ἅγιον Ὄρος , ὀνομάζομεν ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , ἀεί Εὐλογημένη
.
Σοῦ τά θαυμάσια , προορώμενος θείῳ ἐν Πνεύματι , Ἡσαΐας ἀνεκραύγαζεν
· ἰδού ἐν Μήτρᾳ ἕξεις τόν ἀχώρητον , σαρκούμενον ἌΧΡΑΝΤΕ .
Σῶσαι τῶν βροτῶν , τήν φύσιν ὡς εὔσπλαγχνος , φθαρεῖσαν ΑΓΝΗ ,
φθόνῳ τοῦ ὄφεως , ὁ ὑπέρθεος εὐδοκήσας τήν Μήτραν Σου ᾢκησεν καί σάρξ ἀναλλοιώτως
ἐχρημάτισε , Μόνην καθαράν εὑράμενος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ .
Τῆς Πατρικῆς εὐδοκίας θησαύρισμα , τῆς τοῦ Υἱοῦ παρουσίας ἐναύλισμα
, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐνδιαίτημα , ἀνεδείχθης ΜΑΡΙΑ , Τριάδος τήν ἔμφασιν , ἐν Σοί
ἀνατυποῦσα .
Τόν βότρυν τόν πέπειρον ἐν τῇ γαστρί Σου , ἀφράστως βλαστήσασα
, ζωηφόρος ἄμπελος τῇ ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ , ἐδείχθης Μήτηρ Θεοῦ , πάντας εὐφραίνουσα
.
Τύπον τῆς ΑΓΝΗΣ λοχείας Σου , πυρπολουμένη Βάτος ἔδειξεν ἄφλεκτος
· καί νῦν καθ ᾿ ἡμῶν , τῶν πειρασμῶν ἀγριαίνουσαν , κατασβέσαι αἰτοῦμεν τήν κάμινον
, ἵνα Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀκαταπαύστως μεγαλύνωμεν .
Ὑμνοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΣΕΜΝΗ , , ὡς ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑΝ, καί
τεῖχος τῶν πιστῶν · Σύ γάρ τήν φύσιν ἀνέστησας , τήν πεσοῦσαν , καί τήν εἰκόνα ἀνενέωσας
τεκοῦσα , Μόνη τόν προόντα Θεόν τοῦ Ἀδάμ .
Φιλαμαρτήμονα γνώμην καί ἀδιόρθωτον βίον , καί ψυχήν
πλημμελήσασαν καί καρδίαν ῥυπῶσαν , ἔχων ὁ ἄσωτος ἐγώ , προσπίπτω Σοι
ΔΕΣΠΟΙΝΑ , βοήθει μοι , καί διόρθωσιν δίδου , πρίν μέ φθάσῃ τοῦ θανάτου ἡ τομή
.
Χαῖρε τό τεῖχος πάντων καί χαρά , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · χαῖρε τῶν περάτων
ἡ ἐλπίς · χαῖρε βροτῶν ἡ καλλονή · καί τῶν Ἀγγέλων ἡ τερπνότης ΑΧΡΑΝΤΕ · Σύ γάρ
τόν μόνον Θεόν σαρκί ἐκύησας .
Χριστέ ὁ μόνος εὔσπλαγχνος εἰρήνευσον ἡμᾶς · σέ γάρ δυσωπεῖ ἡ ΑΧΡΑΝΤΟΣ
Μήτηρ σου , σύν τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἀθλήσασιν , ὑπέρ ἐθῶν πατρῴων καί τοῦ Μωσέως νόμον
.
Ὦ !!! τῶν ὑπέρ νοῦν θαυμάτων Σου !!! Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πᾶσι δέδωκας κατανοεῖν το καινότατον θαῦμα ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς Σῆς κυήσεως
· διό ἀκαταπαύστως , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .
..........................................ἦχος
β ΄..........................................
Ἡ Βάτος ἐν Σινᾷ προδιετύπωσε , ΠΑΡΘΕΝΕ τό παράδοξον τοῦ Σοῦ
τόκου · τό γάρ πῦρ τό τῆς θεότητος , οὐκ ἐφλέχθης ἐν Μήτρᾳ , δεξαμένη πιστῶς
.
Ἡ τόν πρό ἡλίου φωστῆρα , τόν Θεόν ἐξανατείλαντα, σωματικῶς ἡμῖν
ἐπιδημήσαντα , ἐκ λαγόνων Παρθενικῶν , ἀφράστως σωματώσασα , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ
, Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .
Ἐν δύο ταῖς φύσεσιν , καί ὑποστάσει δέ μιᾷ πέφηνας , τέλειος ὤν
, βροτός ἀσυγχύτως , καί τέλειος Θεός , ἐξ ᾿ Ἁγίας Μητρός ὐπερούσιε .
Καινοπρεπῆ τόκον καινίζεις Ἀνύμφευτε · ὁ γάρ ΑΓΝΗ Πατρί συνάναρχος
ἐν θείῳ Πνεύματι , συναΐδιος Λόγος ἐκ Σοῦ ἱερῶς ἐσωματώθη , χωρίς τροπῆς καί φυρμοῦ
.
Μή παρίδῃς πρεσβεύουσα , ὑπέρ ἡμῶν ΑΓΝΗ Εὐλογημένη , λυτρωθῆναι
πάσης θλίψεως ἌΧΡΑΝΤΕ .
Μόνη Θεόν , Ἀπειρογάμως ἐκύησας · ὅν ἀθλοφόροι Μάρτυρες ὁμολογήσαντες
, ἡμῖν ὁμοιωθέντα , κατήργησαν τήν πλάνην ΑΓΝΗ ἌΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .
Νόμοι ἐν Σοί τῆς φύσεως καινίζονται ΠΑΡΘΕΝΕ · ὑπέρ γάρ φύσιν
Σύ , τόν τῇ φύσει ἀκατάληπτον Θεόν Ἐμμανουήλ , ΑΓΝΗ παραδόξως τέτοκας , εἰς
ἡμῶν τῶν πιστῶν ἀναγέννησιν .
Νοσοῦσαν ἀθεΐα τήν πᾶσαν κτίσιν , Θεόν κυοφορήσασα ἰατῆρα , ΠΑΡΘΕΝΕ
ἐθεράπευσας παραδόξως · εὐχαριστοῦντες Σοι , διό κραυγάζομεν · ὡς οὐκ ἔστιν ἄμωμος
πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .
Νυγείς τῷ βέλει τοῦ ἐχθροῦ , τήν ψυχήν ὁλοτελῶς ἐτραυματίσθην
, καί ἀνίατα πάσχων · ἡ τόν Σωτῆρα Χριστόν ἀῤῥήτως τεκοῦσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἴασαί με σῶσον
ἐλπίς ἀπηλπισμένων .
Νῦν ἡ φύσις τοῦ θήλεως γέγηθεν , νῦν ἡ λύπη πέπαυται , χαρά
δέ ἤνθησεν · ὅτι ΜΑΡΙΑ τέτοκεν , τήν χαράν , τόν Σωτῆρα καί Κύριον .
Οὐδείς ἀπώλετο ΑΓΝΗ , τάς τῆς πίστεως ἐλπίδας , κεκτημένος ἐπί
Σοί ὀρθοδόξως , ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ Θεοῦ , ἤ μή μόνον οἱ φθόνῳ ἀρνούμενοι , Σοῦ μή προσκυνεῖν
, τήν μορφήν τῆς ἐμφερείας .
Σῶμα καί ψυχήν Σου , Ἀμόλυντε Θεῷ διατηρούσης ΑΓΝΗ , ὁ Βασιλεύς
ἠράσθη Σου τοῦ κάλλους , Χριστός , και Μητέρα , τῆς ἑαυτοῦ σαρκώσεως ἀνέδειξε ,
ΜΑΡΙΑ ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΕ , τήν σωτηρίαν μου ἀεί ἐκπληρῶν .
Τεκοῦσα Χριστόν τόν Σωτῆρα τοῦ παντός ΜΑΡΙΑ γέγονας ἀπεγνωσμένων
ἐπανόρθωσις , πεπλανημένων ἀντίληψις , καί ἀπηλπισμένων ἐλπίς τε , καί ψαλλόντων
βοήθεια · Εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας ΑΓΝΗ .
Τό μέγα καί φρικτόν μυστήριον , τῆς λοχείας Σου καταπλήττει , πᾶσαν
ἈΓΝΗ ἔννοιαν , ὅτι Θεός ἐνανθρωπῆσαι ἐκ Σοῦ , ἀγαθότητι εὐδόκησεν εἰς σωτηρίαν κόσμου
καί ἀνάπλασιν .
Τόν ἐκ Θεοῦ , Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτῳ σοφίᾳ , ἥκοντα καινουργῆσαι
τόν Ἀδάμ , βρώσει φθορᾷ πεπτωκότα δεινῶς , ἐξ ᾿ Ἁγίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἀφράστως
σαρκωθέντα δι ᾿ ἡμᾶς , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως σαρκωθέντα , ἐν ὕμνοις
μεγαλύνομεν .
Ὑπέρ ἡμῶν , τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα ἀῤῥήτῳ λόγῳ ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΓΝΕ , δυσώπει
Εὐλογημένη , ὅπως ῥυσθῶμεν ὁρωμένων καί πάντων ἀοράτων , ἐχθρῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οἱ Σέ ΑΓΝΗ
ΘΕΟΤΟΚΟΝ καταγγέλοντες .
Φωνήν βοῶμεν Σοι πάντες , τοῦ Ἀγγέλου ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , Παλάτιον
και θρόνος θεοῦ · χαῖρε , δι ᾿ ἧς ἠξιώθημεν οὐρανῶν βασιλείας , οἱ πάλαι ἀπωσθέντες
τῇ φθορᾶ , καί τό κάλλος τό πρῶτον ἀφρόνως ἀπολέσαντες .
Χωρίον Θεοῦ , καί Παλάτιον τερπνόν , καί θεῖος Θρόνος , ἐν ᾧ καθίσας
ἡτοιμάσατο , πᾶσιν καθέδραν οὐράνιον , ὤφθης ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ · διά τοῦτο Σοι
κράζομεν · Εὐλογημένη ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .
...........................................ἦχος
δ ΄.........................................
ἉΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ Θεόν τόν ὑπεράγιον ἀποκυήσασα , τόν στεφανώσαντα
χάριτι , τούς Ἁγίους αὐτοῦ Μάρτυρας , σῷσον ἁγίασον ἡμᾶς , προθύμως μέλποντα ,
Εὐλογοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ εἰς πάντας τούς αἰῶνας .
ἉΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ἡ Θεόν , τόν ὑπεράγιον ἀῤῥήτως τέξασα , ὅν οἱ πανάγιοι
Μάρτυρες ἐν σταδίῳ ὁμολόγησαν , ἁγιασμόν καί φωτισμόν , ἡμῖν κατάπεμψον τοῖς Σοί
βοῶσιν · πάντα τά ἔργα ὑμνοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ .
Ἁγιωτέραν τῶν Ἀγγέλων , καί πάσης τῆς κτίσεως , ἀνωτέραν , ἐκ Σοῦ
, σαρκί τεχθείς Σε εἰργάσατο · ὅθεν Σε ὡς ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , πάντων γεραίρομεν .
Ἅπας γηγενής . σκιρτάτῳ τῶ πνεύματι λαμπαδουχούμενος , πανηγυριζέτῳ
δέ , ἀΰλων Νόων φύσις γεραίρουσαν τήν Ἱεράν Μετάστασιν τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, καί
βοάτω , χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .
Ἀπῆλθεν πρός οἶκον Ἐλισάβετ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ βαστάζουσα γαστρί , Θεόν
Λόγον τόν ἄναρχον · ἀμφῖν ἀσπαζομένων δέ , γνούς πορευθείς ὁ Πρόδρομος , ἐκ τῆς
γαστρός προσεκύνησεν .
Γεγέννηκας , ὅν Πατήρ πρό πάντων τῶν αἰώνων γεγέννηκεν , προανάρχως
, καί μαστοῖς τόν τροφέα ἐθήλασας , ὑπέρ νοῦν τό θαῦμα , ὑπέρ λόγον ΑΓΝΗ τό μυστήριον
.
Δεινῶν παντοίων τούς δούλους Σου , ἐξάρπασον ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ ·
τούς προσφυγόντας Σου , ὑπό τήν σκέπην τήν ἄμαχον , καί τῆς φικτῆς μελλούσης ῥῦσαι
κολάσεως .
Ἐκ Σοῦ προῆλθεν Ἰησοῦς ὁ Χριστός σωματούμενος , καί ἐθέωσεν ἡμᾶς
, σαρκός προσλήψει ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὅθεν ὡς Μητέρα Σε , τούτου γεραίρομεν .
Ἐκ Σοῦ ὑπέρ λόγον Θεός Λόγος , τεχθῆναι εὐδόκησε σαρκί , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ
ΑΧΡΑΝΤΕ , μαθητήν ἐκλεξάμενος , καί ὑπηρέτην γνήσιον , Βαρθολομαῖον τόν ἔνδοξον
.
Ἐν Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ καυχώμεθα , ἐν Σοί τῶν δυσχερῶν ΑΓΝΗ ἐκλυτρούμεθα
, τῇ πεποιθήσει Σου , ἐπιδρομάς οὐ πτοούμεθα , τῶν δυσμενῶν βαρβάρων οἱ ἀνυμνοῦντες
Σε .
Ἐνῴκησεν ἐπί Σοί ὁ κατοικῶν ἐν οὐρανοῖς , Κύριος , καί ἐξ ᾿ ἡμῶν
ἄπασαν πλάνην ΘΕΟΤΟΚΕ ἐξόρισεν .
Ἐπί Σέ καθάπερ ὄμβρος , τῆς σοφίας ἡ ἄβυσσος , Ἰησοῦς κατῆλθεν
Μόνην καθαράν Σε εὑράμενος , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί κατέκλυσεν , ἀσεβείας
χειμάρρους , δεινούς θείᾳ χάριτι .
Εὔα μέν τῷ τῆς παρακοῆς νοσήματι , τήν κατάραν εἰσῳκίσατο · Σύ
δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῷ τῆς κυοφορίας βλαστήματι , τῷ κόσμῳ τήν εὐλογίαν ἐξήνθησας
, ὅθεν Σέ πάντες μεγαλύνομεν .
Εὐλογεῖ πᾶσα κτίσις τόν τόκον Σου , εὐλογίαις ἡμᾶς ΑΓΝΗ στεφανώσαντα
, καί τήν ἀράν ἐξάραντα ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ Μόνη Δεδοξασμένη , ἡ τό γένος ἡμῶν χαριτώσασα
.
Εὐφημοῦμεν Σε τό καύχημα τῶν Μαρτύρων , καί τῶν πιστῶν διάσωσμα
, πᾶσαι τῶν ἀνθρώπων , γλῶσσαι ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ · Θεόν γάρ ἐκύησας , μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Ἀμόλυντος .
Ἡ ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , ἡ Σκηνή ἡ Ἀμόλυντος τοῦ φωτός ἡ Πύλη ,
Τράπεζα καί Στάμνς ἡ πάγχρυσος , τό ἀλατόμητον Ὄρος καί κατάσκιον , ὡς χωρήσασα
τόν Πλαστουργόν , μακαρίζεται .
Ἡ Βασιλίδα τοῦ κόσμου , ἠ κυήσασα τόν Βασιλέα Χριστόν , ῥῦσαι φθορᾶς
καί σεισμοῦ , ἐθνῶν ἐπηρείας τε , τήν βασιλεύουσαν Πόλιν ψάλλουσαν · Εὐλογητός ΠΑΝΑΓΝΕ
, ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .
Ἡ τούς ἀνθρώπους τῷ ὑπέρ φύσιν θείῳ τόκῳ Σου , ΚΟΡΗ προφανῶς
θεώσασα ὡς Θεόν , ἀποῤῥήτως ΑΓΝΗ σωματώσασα , Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιγίν ὑπάρχεις
ΠΑΝΑΜΩΜΕ καί ΚΥΡΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .
Ἡ Πόλις ἡ ἔμψυχος τοῦ Βασιλέως ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἡ ξένην καί γέννησιν
καί θείαν Κοίμησιν ἐπιδείξασα , τήν Πόλιν Σου ἐκ πάσης , σεισμοῦ καταπτώσεως , δεὶξον
ἀλώβητον .
Ἵνα Σου τήν θείαν Μήτραν , κάμινος ἡ Περσική τυπώσῃ , ΠΑΝΑΜΩΜΕ
, σῴζει νεανίας , ἀφλέκτους ἀναβοῶντας εὐλογητός , καί ἡμεῖς βοῶμεν · χαῖρε
ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .
Ἴσος τῷ Πατρί , καί Πνεύματι , φύσει καί οὐσίᾳ , καί θεότητι γέγονεν
, τοῖς ἀνθρώποις ἴσος ὁ Λόγος , σαρκωθείς ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .
Κυρίως δοξάζω Σε Θεοῦ Μητέρα ΠΑΝΑΓΝΟΝ , χαῖρε Σοι , κραυγάζων τοῦ
Ἀγγέλου , Εὐλογημένη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ἄκουσμα καί λάλημα φρικτόν , ξένον ἐνδιαίτημα
τοῦ Δεσπότου τῆς κτίσεως .
Λαμπρύνας Σου Χριστός τήν νηδύν τήν φωσφόρον , τῇ καθόδῳ τῇ φρικτῇ
, ὡς ἥλιος ΑΓΝΗ , τοῖς ἐν σκότει άνέτειλε , λύων τῆς πολυθεΐας , τήν ἀχλύν τήν καχέσπερον
, καί φωτίζων τῦ κόσμου τά πέρατα.
Λέλυται τῶν ὠδίνων , ἡ Εὔα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀνωδύνως Σοῦ τεκούσης Χριστόν
τόν Θεόν ἡμῶν , τόν τά πάθη πάντων , καί ὀδύνας σαφῶς θεραπεύσαντα .
Λίθος ἀχειρότμητος Ὄρους ἐξ ᾿ ἀλαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος
ἐτμήθη , Χριστός συνάψας , τάς διεστῶσας φύσεις , διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ
μεγαλύνομεν .
Λιτανεύουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ Σου , Σέ τήν τεκοῦσαν ΚΟΡΗΝ
, τόν πλουτίσαντα πάντας , θείαις ἐπιγνώσεσι, Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν .
Λυτρούμενος ἔλαμψεν , Σοῦ ἐκ νηδύος ὁ Κύριος , τοῦ κόσμου τά πέρατα
πλάνης ΘΕΟΝΥΜΦΕ · ὅν ἱκέτευε καί πάντοτε δυσώπει , σωθῆναι τούς πίστει Σε ΚΟΡΗ γεραίροντας
.
Λύτρωσαι τήν Πόλιν Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐκ πάσης ἀπειλῆς τε καί κακώσεως
, σεισμοῦ καταπτώσεως , βαρβαρικῆς ἁλώσεως , καί φοβερᾶς κολάσεως , τοῦ αἰωνίου
πυρός · Σέ γάρ μετά Θεόν σωτηρίαν , ἅπαντες πλουτοῦμεν , χριστιανοί ΠΑΡΘΕΝΕ .
Μεθ ᾿ ἡμῶν γενόμενος , δι ᾿ οἶκτον ὁ Σωτήρ , ἐξ ᾿ Αἱμάτων Σου ἱερῶν
, ὑπέρ νοῦν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σεσωμάτωται , καί Θεός καί ἄνθρωπος , ὁ φιλάνθρωπος γνωρίζεται
.
Ναός τῆς δόξης γεγένησαι , καί Πύλη τοῦ φωτός ἐχρημάτισας , Ὅρος
κατάσκιον , τέρας προφήταις ἀδόμενον , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΚΟΡΗ
.
Νέκρωσον ἡμῶν , σαρκός τά φρονήματα ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ·
στῆσον τῶν παθῶν ἡμῶν , τήν καταιγίδα , παῦσον τόν κλύδωνα , καί λογισμοῖς ὀχύρωσον
, ἐνθέοις ἌΧΡΑΝΤΕ , τάς καρδίας πίστει , τῶν τιμώντων Σε προστασία ἡμῶν ἀκαταίσχυντε
.
Νηδύϊ φεόμενος τῇ μητρικῇ ὁ Πρόδρομος , τῇ ΠΑΡΘΕΝΙΚῌ ὡς ἔγνω ἔνδον
, τόν τούτου Κτίστην φρικτῶς φερόμενος , Πνεύματι Ἁγίῳ φωτισθείς , ἔνδοθεν
ἐσκίρησε , καί πεσών προσεκύνησεν .
Νομίμως ἀπεκύησας δίχα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν ἀληθῆ νομοθέτην , ὅν δυσώπει
νόμῳ τῆς ἁμαρτίας , τήν ψυχήν μου τροπουμένην οἰκτῖραι καί σῶσον με .
Ξένη Σου ἡ γένησις ὡς ἡ Σεπτή , Κοίμησις ἐδείχθη ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ
, Εὐλογημένη , ἥν ἡ ποίμνη Σου τιμᾷ , βαρβαρικάς ἐκφεύγουσα βλάβας τῇ θερμῇ προστασίᾳ
Σου .
Ὁ Θεός ἐν μέσῳ Σου κατασκηνώσας , οὐδόλως τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ κλεῖθρα
, τῆς Σῆς ἐσάλευσεν ΑΓΝΗ · ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε , στηριχθῆναι πάντας τούς ὑμνοῦντας
Σε .
Ὁ θεός ἐν μέσῳ Σου , κατεσκήνωσεν ὡς οἶδεν , τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ
τά κλεῖθρα , οὐ παρεσάλευσεν ΑΓΝΗ · ἐν πέτρᾳ ἀσαλεύτῳ δέ ,τῆς πίστεως
πάντας ἐστερέωσε .
Ὁ πλήρης κεκένωται , ὁ προαιώνιος ἄρχεται , ἐκ ΚΟΡΗΣ ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ
ἀποτικτόμενος , ὅν ἐκήρυξας , ἐν δύο ταῖς οὐσίαις , μιᾷ δέ ὑποστάσει θεομακάριστε
.
Ὁ σάρκα ὑπερβολή χρηστότητος ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , εἰς σωτηρίαν πάντων
τῶν πιστῶν , ἀληθῶς ἐνδυσάμενος , Θεός ὁμοῦ καί ἄνθρωπος , διπλοῦς ταῖς φύσεσιν
γνωριζόμενος .
Ὁ τούς κόλπους μή κενώσας , τοῦ Πατρός ἐν τοῖς κόλποις Σου , νέον
ὥσπερ βρέφος , ἐπανακλιθῆναι εὐδόκησεν , ἐπ ᾿ ἀνακλήσει ΠΑΡΘΕΝΕ τῶν ψυχῶν
ἡμῶν · καί βοῶμεν Σοι Χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .
Ὁ ὤν σύν τῷ Πατρί , ὡς Υἱός πρό αἰώνων , ἐπ ᾿ ἐσχάτων
σαρκωθείς , Υἱός Σου ἀληθῶς ἐχρημάτισεν ἌΧΡΑΝΤΕ , ἄπαντας υἱοθετήσας τῷ Θεῷ διά
πίστεως , δουλωθέντας δεινῷ πολεμήτορι .
ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καί πρό τοῦ τόκου ἌΧΡΑΝΤΕ , καί μετά τήν γέννησιν ,
ὡς ἀληθῶς ἐδείχθης · τόν Θεόν ὑπέρ λόγον γάρ τέτοκας , τόν τούς Ἁγίους Μάρτυρας
ἐνηθληκότας στεφανώσαντα .
Πεποικιλμένη ἀρεταῖς , τοῦ Παμβασιλέως παρέστης ἐκ δεξιῶν
, τοῦ ἐκ τῶν Σῶν , σαρκωθέντος Αἱμάτων ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ἐκτενῶς ἱκέτευε λυτρωθῆναι
, ἀπό πάσης ἡμᾶς ἀνάγκης .
Πόλις τοῦ Θεοῦ , αὐτός ἥν κατῴκησεν ἡ ὄντως ἄσειστος , λύτρωσαι
τήν Πόλιν Σου , σεισμοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς καταπτώσεως , βαρβαρικῆς ἁλώσεως , πυρός μαχαίρας
ἐχθρῶν , ἀπό πάσης , ΠΑΝΑΓΝΕ , κακώσεως , τῇ θερμῇ πρός Θεό παρρησίᾳ Σου .
Πολλαῖς προσβολαῖς ἁμαρτημάτων , κλονούμενοι Σοῦ πρός τήν ἀκλόνητον
Σκέπην καταφεύγομεν · στήριξον τούς δούλους Σου , κατά παθῶν ἐνίσχυσον , καί ἐκ
σεισμοῦ καί λιμοῦ , ἐθνῶν ἐπιδρομῆς τε , ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥῦσαι Σου τήν πολιν , ὡς Σοί
ΑΓΝΗ ἀνακειμένην .
Προστασίαν Σε καί τεῖχος , καί ἀντίληψιν , καταπλουτήσαντες ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ
ΑΓΝΗ , οἱ δοῦλοι Σου πάντοτε , πίστει βοῶμεν Σοι ·χαῖρε γέφυρα , ἡ πρός Θεόν μετάγουσα
ἐκ γῆς Εὐλογημένη .
Προπύργιον ἔχουσα , ἡ βασιλίς τῶν πόλεων , Σέ τήν Βασιλίδα καί
ΚΥΡΙΑΝ , τρέπε ιβαρβάρων τάς θηριώδεις ὁρμάς , ῥύεται παντοίων πειρασμῶν · αὔξει
καί κρατύνεται , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ
Πύλη ἐδείχθης νοητή , τῆς ἀνατολῆς τῆς ἐξ ᾿ ὕψους , ἐπιφανείσης
ἐπί τῆς γῆς , τοῖς ἀνθρώποις ἐκ Σοῦ , ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ · ὑπέρ λόγον και ἔννοιαν , τοῦ
Θεοῦ τοῦ τῶν Πατέρων εὐλογημένου .
Ῥῆσις πέρας ἔλαβε τοῦ Ἀββακούμ , ἐπί Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · καί
γάρ ἐξ ᾿ ὄρους κατασκίου , ἐν Σοῦ Θεός ἦλθε σαρκούμενος , πλάνης τούς βροτούς ἐκλυτρούμενος
.
Ῥίζης τοῦ Ἰεσσαί ῥάβδος πέφυκας , καί Χριστόν τόν Θεό μου καί
Κύριον , ὑπερφυῶς ἐξήνθησας , τῆς θεότητος ἄνθος · πάντα τά ἔργα διό Σε τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ
ΑΓΝΗΝ ὑμνοῦμεν .
Ῥομφαία ἡ πάλαι στρεφομένη , τά νῶτα ΠΑΡΘΕΝΕ νῦν μοι δίδωσιν
, Λόγον γάρ ἔτεκες , σάρκα περικείμενον , καί ἐν δυσί ταῖς φύσεσιν κατανοούμενον
, ὅν τρέμουσιν Ἀγγέλων αἱ τάξεις , καί δοξολογοῦσιν , βροτοί εἰς τούς αἰῶνας .
Ῥομφαῖαι τοῦ ἐχθροῦ , νῦν εἰς τέλος εξέλιπον , τεκούσης Σου ΘΕΟΤΟΚΕ
, τόν τῇ λόγχῃ τρωθέντα , καί κόσμον ἀναπλάσαντα .
Ῥυόμενον τούς βροτούς τῆς τυραννίδος τοῦ ἐχθροῦ τέτοκας , τόν
τοῦ παντός Κύριον ,ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .
Ῥύπον πάντα τῆς προτέρας ἀποθέμενοι βρώσεως , τῆς ζωῆς τόν ἄρτον
, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ σιτιζόμεθα , τόν ἐκ τῆς γῆς τῆς ΑΓΝΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἀνατείλαντα
· ἥν ὡς πρόξενον , τῶν ἀγαθῶν μεγαλύνομεν .
Ῥυσθέντες τῷ σεπτῷ τοκετῷ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν τοῦ ᾋδου καί φθορᾶς
δεσμῶν , καί κοσμικῆς κατακρίσεως ἌΧΡΑΝΤΕ , χαῖρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , εὐχαρίστως βοῶμεν
Σοι · ἡ σωτήριος Πύλη τῆς χάριτος .
Σειράς τῶν πταισμάτων μου ΑΓΝΗ διάλυσον , μεσιτείᾳ Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ
, λῦσον τό σκότος τῆς ψυχῆς μου , τόν σάλον τῶν παθῶν μου κατεύνασον , τούς
μάτην με πολεμοῦντας σύντριψον , σῶσον με , σῶσον ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .
Σέ καλλονήν τοῦ Ἰακώβ , Μόνην ἐξελέξατο μόνος , ὁ κατοικῶν τούς
οὐρανούς , καί οἰκήσας ἐν μέσῳ Σου ἌΧΡΑΝΤΕ , οὐδόλως παρεσάλευσεν , ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ
Σου τά κλεῖθρα Εὐλογημένη .
Σέ τήν ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ ΘΕΟΤΟΚΝ , τήν οὐράνιον Παστάδα , τήν τεκοῦσαν
τόν ἀρχηγόν τῆς σωτηρίας , ἡμὼν ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .
Σέ τήν ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , Τήν ἀνωτέραν τῶν Ἄνω τάξεων
, Μόνη ΑΓΝΗ , καί πάσης κτίσεως , ὕμνοις μεγαλύνομεν .
Σύμβολα ΠΑΝΑΜΩΜΕ τῆς Σῆς γεννήσεως , οἱ Προφῆται προεκήρυξαν ,
πόῤῥωθεν ταῦτα μυηθέντες , ἐκ θείς ἐπιπνοίας τοῦ Πνεύματος , καί κόσμῳ διαπρυσίως
ἐκήρυξαν · ὧν τάς ἐκβάσεις , νῦν θαυμάζομεν .
Συμπαθείας τῆς Σῆς με ἀξίωσον , συμπαθής καί φιλάγαθε ΔΕΣΠΟΙΝΑ
, καί τῆς γεέννης ῥῦσαι με , καί τοῦ σκότους ἐκείνου , τοῦ ἐξωτέρου , ἵνα πίστει
καί πόθῳ γεραίρω Σε .
Συμφυής καί σύμμορφος ὑπάρχων τῷ Πατρί , ὁ Υἱός ὁ Μονογενής , τοῖς
ἀνθρώποις γέγονεν θέλων ὁμόφυλος , σαρκωθείς ὁ Ὕψιστος , ἐκ γαστρός Σου ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ
.
Τέτοκας , ἀποῤῥήτως Πατρός τόν συνάναρχον , ὁμοιωθέντα ἀνθρώποις
, ὑπέρ νοῦν καί λόγον ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ὅν δυσώπει λυτρωθῆναι κινδύνων τούς δούλους
Σου .
Τήν ἈΓΝΗΝ Ἁγνεύοντι , τιμήσωμεν νοΐ , καλονήν τήν τοῦ Ἰακώβ , καί
ἐνθέοις πράξεσιν , καλλυνόμενοι , εὐσεβῶς ὑμνήσωμεν , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν .
Τήν ἄμωμον ΚΟΡΗΝ , ἐξ ᾿ ἧς προῆλθεν ἄνευ τροπῆς , Χριστός ὁ Θεός
ἡμῶν , ὑμνήσωμεν ἅπαντες , ὡς ὄντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ πιστοί .
Τήν Πόλιν Σου ταύτην ἀπό πάσης σεθἶσμοῦ καταπτώσεως ΑΓΝΗ , ὡς Σοι
ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ἀνακειμένην λύτρωσαι , καί ἐν εἰρήνῃ φύλαττε , καί ὁμονοίᾳ τήν ποίμνην
Σου .
Τίς δύναται τό Σόν , ἑρμηνεῦσαι μυστήριον , ὦ !!! ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ
ὑπέρ νοῦν γάρ καί λόγον , Θεόν ἀφράστως τέτοκας .
Τούς νόμους τῆς φύσεως λαθοῦσα , καί τίκτεις καί μένεις ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ
, Λόγον γάρ ἐκύησας , ἄνθρωπον γενόμενν ὑπερβολῇ χρηστότητος , διό Σοι πάντες κραυγάζομεν
· χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐσσαεί Εὐλογημένη .
Ὑμνοῦσι , γενεαί γενεῶν Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · τόν ὑπερύμνητον Λόγον γάρ
τοῦ Θεοῦ , ἔτεκες ὑπέρ λόγον · ὅν δοξάζει , καί βροτῶν καί Ἀγγέλων τά τάγματα .
Ὑπερτέρα πέφηνας Ἀγγέλων ἀληθῶς , τῶν Ἀγγέλων τόν ποιητήν , ὑπέρ
νοῦν κυήσασα , τόν δοξάζοντα τούς Ἁγίους Μάρτυρας , ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .
Ὑπῆρξας Θεοῦ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , χωρητικόν δοχεῖον , Θρόνος ἔμψυχος
, ἅγιον Ὄρος , καί Κιβωτός , καί Σκηνή ΑΓΝΗ θεότευκτος , καί Λυχνία χρυσαυγίζουσα
.
Φέρουσα Χριστόν ἐν ἀγκάλαις , νεύματι φέροντα τά πάντα , τοῦτον
ἐκδυσώπει χειρός με , τοῦ ἀλλοτρίου ῥύσασθαι ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τόν ὀρθοδόξῳ πίστει
Σε ἀκαταπαύστως μεγαλύνοντα .
Φθοράν μή γνωρίσασα ἀνδρός , τόν ἄφθαρτον ἐν νηδύϊ ὑποδέδεξαι
, Λόγον ἡμᾶς καταφθαρέντας , ῥυόμενον πολλοῖς παραπτώμασι , τῷ πάθει τῆς ἀφθάρτου
σαρκός αὐτοῦ , Ἄφθορε Μόνη ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .
Φώτισον ἡμᾶς ἡ Τεκοῦσα φῶς τό ἀπρόσιτον ΠΑΡΘΕΝΕ · ἔμπλησον ἡμᾶς
εὐφροσύνης , καί θυμηδίας καί θείας γνώσεως , τούς καθαρᾷ καρδίᾳ Σε εὐσεβοφρόνως
μακαρίζοντας .
Φωτός τοῦ ἐν Σοί μαρμαρυγαῖς ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ψυχήν μου φωταγώγησον
, κείμενον βόθρῳ ἀπωλείας , ἀνάστησον ἐχθρούς καταισχύνουσα , τούς θλίβοντας ἀεί
τήν καρδίαν μου , καί πρός τά πάθη συνωθοῦντας με .
Ὦ !!! θαῦμα παράδοξον !!! πῶς τίκτεις , πεῖραν ἀνδρός μή γνοῦσα
; πῶς θηλάζεις δέ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τό χορηγόν , ἀληθῶς τοῦ γάλακτος , καί τροφέα πάσης
κτίσεως ;
Ὦ !!! Θεοῦ Υἱέ !!! , μακρόθυμε Κύριε καί πολυέλεε , τοῦ σοῦ Βαπτιστοῦ
λιταῖς , καί ἱκεσίαις τῆς κυησάσης σε , καί πάντων τῶν Ἁγίων σου , σῶσον τούς
δούλους σου · καί χορήγει ἄνωθεν τά τρόπαια , βασιλεύυσιν ἡμῶν , ὡς φιλάνθρωπος
.
Ὡραιώθης ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ὑπέρ πᾶσαν Ἀγγέλων εὐπρέπειαν, τό νποιητήν
κυήσασα , τῶν βροτῶν καί Ἀγγέλων , διό Σοι μελωδοῦμεν . Σέ ὑμνοῦμεν ΑΓΝΗ εἰς τούς
αἰῶνας .
Ὡς ὄρθρος εὐπρεπής , ἐκ λαγόνων ἀνίσχεις , Ἰησοῦν τόν φωτισμόν,
ἁπάντων καί Θεόν , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , νύκτα τῆς πολυθεΐας , ἐκμειοῦντα καί λάμψεσιν
, ἀνεσπέροις τόν κόσμον φωτίζοντα .
Ὡς Πλατυτέραν τῶν οὐρανῶν , ΑΓΝΗ ὑποδέδεξαι, Λόγον μηδαμοῦ χωρούμενον
, ὑπέρ νοῦν , στενωτάτην τούς ὁδεύοντας , ὅθεν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός πλατυσμόν , εἰσάγοντα
θείας ζωῆς .
Ὡς τόν ἀνερμήνευτον ὑπερβολῇ , πλούτου εὐσπλαγχνίας κυήσασα , ἀνερμηνεύτως
τούς πτωχεύσαντας ἡμᾶς , τῇ ἁμαρτίᾳ ΠΑΝΑΓΝΕ , θείαις δωρεαῖς καταπλούτισον .
Ὡς ὡραία ἀπεκύησας τόν ὡραῖον , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν ὡραιοτάτους
δείξαντα τούς Μάρτυρας , στεῤῥῶς ἐναθλήσαντας , καί τήν ἀθεΐαν μειώσαντας .
Ὦ !!! τεραστίου φρικτοῦ ! πῶς παρθενεύουσα Μητράζεις Θεόπαις ,
τόν οὐρανοῦ καί γῆς Δεσπότην τίκτουσα Θεόν ; διό Σε ΑΓΝΗ ὑπερυψοῦμεν , εἰς
πάντας τούς αἰῶνας .
Ὤφθης ἄφλεκτος τεκοῦσα ΠΑΝΑΓΝΕ ὡς ἀληθῶς , τό πῦρ τῆς Θεότητος
, διό τά ὑλώδη μου πάθη , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ φλέξον , ὡς συμπαθής καί φιλάγαθος .
..........................................ἦχος
πλ.β΄......................................
Ἐκ τῶν Ἁγνῶν Σου λαγόνων ὑπερφυῶς , σάρκα δανεισάμενος ὁ τό εἶναι
παρασχών , πᾶσι ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ βροτοῖς καθωράθη , οὐκ ἐκστάς οὗ ἦν τό πρότερον .
Ἐκ φωτός φωτοδότηνν Λόγον συνέλαβες , καί τεκοῦσα ἀφράστως τοῦτον
δεδόξασαι · Πνεῦμα γάρ ἐν Σοί ΚΟΡΗ ἐσκήνωσεν , διό Σε ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς
αἰῶνας .
Ἐκ χειρός Σου Σῶτερ τῆς ἰσχύος , νῦν ἐξέλιπον ἐγώ · ἀλλά τάς μάστιγάς
σου ἀποστήσας ἀπ ᾿ ἐμοῦ πρεσβείαις τῆς Ἀπειράνδρως Λόγε κυησάσης σε · μή τῷ κλύδωνι
τῆς ἁμαρτίας καταποντίζεσθαι , καί δεινῶς ναυτιᾶν , μόνε λυτρωτά ἐγκαταλείπῃς με
.
Ἐλύθη τῆς καταδίκης τῆς παλαιᾶς τό ἀνθρώπινον , τῇ κυήσει τῇ Σῇ
· Σέ γάρ Μόνην Πλατυτέραν εὑράμενος , τῶν οὐρανῶν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὁ Θεός , κατεσκήνωσεν
.
Ἐν Σοί ἐπράχθη τά ὑπέ ἄνθρωπον , ὑπερφυῆ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ
μυστήρια · τοῦ Θεοῦ γάρ γέγονας λοχεύτρια , φέρουσα ἐν ἀγκάλαις , καί διατρέφοντα
, τόν ταῖς οὐρνίαις στρατιαῖς ὑμνολοούμενον .
Ἡ θεόφθογγος λύρα τοῦ Σοῦ προπάτορος , Κιβωτόν Σε ἁγίαν προδιετύπωσε ,
φέρουσα Θεόν , σάρκα ΑΓΝΗ φορέσαντα · διό Σε ὑπερυψοῦμε , εἰς πάντας τούς αἰῶνας
.
Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ τεκοῦσα τοῖς βροτοῖς , τόν Κυβερνήτην ΚΥΡΙΟΝ
, τῶν παθῶν μου τόν ἄστατον καί δεινόν , κατεύνασον τάραχον , καί γαλήνην παράσχου
τῇ καρδίᾳ μου ;
Θεόν ἀθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον , ὅν οὐ τολμᾷ Ἀγγέλων ἀτενίσαι τά
τάγματα · διά Σοῦ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡράθη βροτοῖς Λόγος σεσαρκωμένος , ὅν μεγαλύνοντες,
σύν ταῖς οὐρανίαις στρατιαῖς Σέ μακαρίζομεν .
Ἰσχύς μου πέφυκε , Θεός καί Κύριος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὁ σαρκωθείς
, Λόγος ὁ ὑπέρθεος , ἀκηράτου Σου γαστρός , τήν ζωήν ἡμῖν δωρούμενος .
Νεανίας τρεῖς ἡ κάμινος οὐκ ἔφλεξεν · γέννησην προτυποῦσαν τήν
Σήν · τό γάρ θεῖον πῦρ , Σε μή φλέξαν , ᾢκησεν ἐν Σοί καί πάντας ἐφώτισε βοᾶν ,
Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .
Νεκροῖς ἀνάστασις νῦν δεδώρηται , διά τῆς Σῆς ἀφράστου καί ἀῤῥήτου
κυήσεως , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΣΕΜΝΕ · ζωή γάρ έκ Σοῦ , σάρκα περικειμένη , πᾶσιν ἐξέλαμψεν
καί τό τοῦ θανάτου ἀμειδές , σαφῶς διέλυσεν .
ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔμεινας ἀσινής , καί τά τῶν μητέρων ἐπιδεικνύεις
ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · τῇ γάρ Παρθενίᾳ συνήρμοσας τόκον , καί
φέρεις ἀμφοτέρων τά ἰδιώματα .
Ῥιζόθεν πᾶσαν ἐκτεμεῖν , τοῦ προπάτορος θέλων , ὁ Υἱός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ
, φυεῖσαν παρακοήν , ἐκ τῆς γαστρός Σου ΑΓΝΗ , προσλαμβάνει ὅλον τό ἀνθρώπινον
.
Σάρκα φορέσας προελόμενος , τῆς τοῦ Πατρός μεγάλης βουλῆς ὁ
Ἄγγελος , ἐν νηδύϊ Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ἐτελεσιοργήθη · καί Σέ Μητέρα κάτω , ἀπεγράψατο
ΣΕΜΝΗ · καί φθαρεῖσαν ἐκαίνισεν τήν βροτείαν οὐσίαν · διό Σε τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὑμνοῦμεν
εἰς πάντας τούς αἰῶνας .
Σέ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ τήν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ γεννήσασαν
, γεγονότα καθ ᾿ ἡμᾶς , δι ᾿ ἡμᾶς κηρύττομεν ΑΓΝΗ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ πιστοί
καί μακαρίζομεν .
Σοφίαν οἶκον ἑαυτῇ , ᾡκοδόμησε θεῖον , ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον
, σκηνώσασα τήν ΑΓΝΗΝ γαστέρα Σου τήν Σεπτήν , ἑτοιμασθεῖσα Πνεύματι ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ
.
Στῆσον ΠΑΡΘΕΝΕ τῶν δυσμενῶν , τάς ἐπναστάσεις τάς πυκνάς , λῦσον
αὐτῶν τά βουλεύματα , τῇ κληρονομίᾳ τῇ Σῆ βοήθησον · ὁρᾶς γάρ ἀπειρήκαμεν , ταῖς
κακώσεσιν .
Συντηρηθῆναι Σου τήν Πόλιν ἌΧΡΑΝΤΕ , ἀσινῆ ἐξ ᾿ ἐφόδου βαρβαρικῆς
, πρέσβευε δεόμεθα · ἴδε γάρ οἷα κατ ᾿ αὐτῆς , οἱ ἀλάστορες τεκταίνουσιν .
Σωτηρίας ὡς λιμένα Σε πλουτήσαντες , ζάλης διασωζόμεθα · καί τήν
ἐλπίδα τήν εἰς Σέ ὡς ἄγκυραν ψυχῶν κατέχοντες , κράζομεν ΑΓΝΗ · Σεέ ὑπερυψοῦμεν
εἰς πάντας τούς αἰῶνας .
Τόν σεαυτῆς δεξαμένη δημιουργόν , ὡς αὐτός ἠθέλησεν , ἐξ ᾿ ἀσπόρου
Σου γαστρός , ὑπέρ νοῦν σαρκούμενον ΑΓΝΗ , τῶν κτισμάτων ἀληθῶς ἐδείχθης ΔΕΣΠΟΙΝΑ
.
Τοῦ θείου τόκου Σου ΑΓΝΗ , πᾶσα φύσεως τάξιν , ὑπερβαίνει τό θαῦμα
· Θεόν γάρ ὑπερφυῶς , συνέλαβες ἐν γαστρί , καί τεκοῦσα μένεις ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ .
Τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ἐκ ψυχῆς, ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ κόσμου ΑΓΑΘΗ , ὑμνολογοῦντας
διάσωσον · Σέ γάρ προστασίαν ἀκαταμάχητον , κεκτήμεθα , τήν ὄντως ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ
.
Φωτός οἰκητήριον , καί νυμφών θεοτερπής , τῆς ὑπέρ νοῦν σαρκώσεως
, τοῦ τῶν ὅλων ΠΑΡΘΕΝΕ δημιουργοῦ · Σύ γάρ Μόνη πέφυκας , ἀξιόθεον τούτου ἐδιαίτημα
.
Ὡράθη τοῖς ἐπί γῆς , σωματοφόρος ὁ Λόγος , διπλοῦς κατά τήν φύσιν
, ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ἀντιδόσει τῆς Θεότητος , ὑποστάσει μιᾷ ἀφύρτως ἑνωθείς τῷ φυράματι
, διό Σέ δοξαζομεν .
Ὡς ὄντως ἄφθεγκτα , καλι ἀκατάληπτε , τά τῆς Σῆς ΘΕΟΤΟΚΕ , θεοπρεποῦς
, πέφυκε κυήσεως . τοῖς ἐπί γῆς καί οὐρανοῦ , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ μυστήρια .
..........................................ἦχος
πλ.δ΄.......................................
Ἁγίασμα νοητόν , καί ἄψαυστον ἱλαστήριον , Λυχνίαν χρυσοειδῆ , καί Τράπεζαν
ἔμψυχον , τόν ἄρτον βαστάσασαν , τῆς ζωῆς ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , οἱ πιστοί Σέ ὀνομάζομεν
.
Ἁγιωτέρα πέφυκας , τῶν Ἀγγέλων κυήσασα , ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΓΙΑ , τῶν Ἁγίων
Ἅγιον , δι ᾿ οἶκτον γενόμενον , ὅπερ ἐσμέν ἀφύρτως βροτόν , σῶσαι τούς αὐτόν , δοξολογοῦντας
, καί πρό Σε ΑΓΝΗ πιστῶς ἀνακράζοντας, Σε ὑπερυψοῦμεν ΚΟΡΗ εἰς αἰῶνας .
Ἀλατόμητον Ὄρος Σε , πάλαι Ἀββακούμ προεῖδεν ἐν Πνεύματι , ὁ Θεός
εξ ' οὗ ἐπέφανεν καί ἡμᾶς ΠΑΡΘΕΝΕ διεσώσατο .
Ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πᾶσαι γενεαί Σέ δοξάζουσιν ἌΧΡΑΝΤΕ , τήν Ἁγιωτέραν τῶν
Ἀγγέλων σαφῶς χρηματίσασαν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , διό βοῶ · ἁγίασόν μου τήν ψυχήν μολυνθεῖσαν
τοῖς πάθεσιν .
ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΚΟΡΗ , δι ᾿ ἧς ἡμῖν ἔλαμψεν , Λόγος ὁ ἐπέκεινα πάσης
, ἀρχῆς νούμενος , σῷζε τήν Πόλιν Σου , καί πᾶσαν πόλιν καί χώραν , πάσης περιστάσεως
ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .
Ἄσωμεν τῷ Κυρίῳ τῷ ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ εὐδοκήσαντι , σαρκωθῆναι ἀσπόρως
, εἰς ἡμῶν σωτηρίαν καί λύτρωσιν .
ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σεσαρκωμένον τόν ἀΐδιον καί ὑπέρθεον
Λόγον , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα ὑμνοῦμεν Σε .
ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό σκευος τῆς εὐωδίας , αἴτησαι , Χριστόν ὅν
ἔτεκες , βασιλεῖ μέν τά τρόπαια , τῷ φιλοχρίστῳ δέ λαῷ , δοῦναι τήν ἄφεσιν , τῶν
πταισμάτων , Σέ γάρ ἀπαύστως ΑΓΝΗ μεγαλύνομεν .
Γνώμῃ οἰκείᾳ ὁλισθαίνων , καί πράξεις ἀτόπους περικείμενος , ἐπί
Σέ καταφεύγω , βοήθει μοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετανοίας τρόπους παρέχουσα , τῇ ταπεινῇ μου
ψυχῇ , ἵνα δοξάζω Σε .
Δεδοξασμένη Θεόν ἡ κυήσασα , τῆς ἀδοξίας με τῶν παθῶν ἀπάλλαξον
· καί δός μοι λογισμόν , ΠΑΡΘΕΝΕ κατανύξεως , καί λάμψον μετανοίας φωτισμόν ,
ΑΓΝΗ ἐν διανοίᾳ μου , ὅπως μεγαλύνω Σε τήν πάντας μεγαλύνασα .
ΔΕΣΠΟΙΝΑ τῶν ἁπάντων, ὤφθης ΑΓΝΗ τῶν κτισμάτων τόν δεσπόζοντα
, ἀποῤῥήτως τεκοῦσα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .
Διά παντός ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν ἐκ Σοῦ ἱκέτευε , ἀῥῥήτῳ λόγῳ σαρκωθέντα
Θεόν , πάσης περιστάσεως λυτρώσασθαι , τούς δούλους Σου .
Δός ἡμῖν βοήθειαν , ταῖς ὁκεσίαις Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , τάς προσβολάς
, ἀποκρουομένη τῶν δεινῶν περιστάσεων .
Ἐν γυναιξί Μόνη ΠΑΡΘΕΝΟΣ διέμεινας , καί πρό τόκου καί μετά γέννησιν
· Θεός γάρ ἦν ὁ καινοτομῶν , φύσεις ὑπέρ λόγον , ἐκ Σοῦ ἀῤῥήτως σαρκούμενος , ὁ
ἄνω πρό αἰώνων , καί ἐν γῆ εἰς τά τέλη , γεννηθείς τῶν αἰώνων ΠΑΝΑΜΩΜΕ .
Ἐνοικκήσας ΠΑΡΘΕΝῼ , σωματικῶς Κύριε , ὤφθης τοῖς ἀνθρώποις , ὡς
ἔπρεπε θεαθῆναί Σε , ἥν καί ἀνέδειξας ὡς ἀληθῶς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί πιστῶν βοήθεια ,
μόνε φιλάνθρωπε .
Ἐν Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ἐλπίδα τίθημι , τῆς σωτηρίας μου , ἁμαρτιῶν
ῥύπου , ὅλον με ἀπόπλυνον , καί καθαρόν ἀπέργασαι , τῷ Υἱῷ Σου ἀρίστως, εὐαρεστοῦντα
καί πράττοντα , τούτου τό πανάγιον θέλημα .
Ἐν Σταυρῷ καθορῶσα , τόν δι ᾿ ἀγαθότητα ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,
ὑπέρ νοῦν τεχθέντα , ἐδονήθης τά σπλάγχνα καί ἔλεγες · οἴμοι θεῖον τέκνον , πῶς
ὑπέρ πάντων ὀδυνᾶσαι ; προσκυνῶ σου τό εὔσπλαγχνον Κύριε .
Ἔντεινε καί κατευοδοῦ καί βασίλευε , Υἱέ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟς · Ἰαμαηλίτην
λαόν , καθυποτάσσων τόν πολεμοῦντα ἡμᾶς · τῷ ὀρθοδόξῳ βασιλεῖ , νίκας χαριζόμενος
, κατά βαρβάρων ἐχθρῶν , ταῖς πρσβείαις τῆς τεκούσης Σε Λόγε Θεοῦ , ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ
.
Ἐν χρόνῳ τόν ἄχρονον , Ἀπειρογάμως ΑΓΝΗ γεγέννηκας · τόν πρίν ἄσαρκον
Λόγον , σαρκός προσλήψει , ΠΑΡΘΕΝΕ τέτοκας , · διό Σοι μελωδοῦντες κραυαγάζομεν
· Σέ ὑπερυψοῦμεν ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .
Ἐξέστη ἐπί τοῦτο ὁ οὐρανός , καί τῆς γῆς κατεπλάγη τά πέρατα ,
ὄτι Θεός , ὤφθη τοῖς ἀνθρώποις σωματικῶς · καί ἡ γαστήρ Σου γέγονεν , εὑρυχορωτέρα
τῶν οὐρανῶν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων , ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .
Ἔπαυσας Μόνη γυναικῶν , τήν ἀράν τῶν πρωτοπλάστων ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕ
,τόν ἀπερίγραπτον σαρκί τεκοῦσα περιγραφόμενον · ἐκαινοτόμησας θεσμούς φύσεως
ἈΜΟΛΥΝΤΕ , τά διεστῶτα πρίν , παραδόξῳ μεσιτείᾳ Σου ἥνωσας .
Ἔστησας ῥύμην τοῦ θανάτου , τόν ἀθάνατον τεκοῦσα θεόν Μόνη , ΘΕΟΤΟΚΕ
ΑΓΝΗ , διό βοῶμεν · Εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .
Ἔφριξε πᾶσα ἀκοή τήν ἀπόῤῥητον Θεοῦ συγκατάβασιν , ὅπως ὁ Ὕψιστος
, ἑκών κατῆλθεν μέχρι καί σώματος , Παρθενικῆς ἀπό γαστρός γενόμενος ἄνθρωπος ,
διό τήν ἄχραντον , ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .
Ἔχων Σε βοήθειαν , τῶν δυσμενῶν ὁρμάς ἌΧΡΑΝΤΕ , οὐ δειλιῶ , ἔχων
Σε προστάτιν , τάς αὐτῶν τρέπω φάλαγγας .
Ἡ Μόνη διά λόγου , ἐν σαρκί , τόν Λόγον κυήσασα , ῥῦσαι δεόμεθα
, τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ , τάς ψυχάς ἡμῶν .
Ἡ τόν στάχυν βλαστήσασα , τόν ζωοποιόν ἀνήροτος ἄρουρα , τόν παρέχοντα
τῷ κόσμῳ ζωήν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ σῷζε τούς ὑμνοῦντάς Σε.
Θεοῦ Ἀρχιστράτηγος ΠΑΡΘΕΝΕ , ἔφη , ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρός δρόμους
πορεύθητι , τῆς Ἐλισάβετ σπουδῇ · καί γάρ ἔγκυον ταύτην εὑροῦσα γνώσῃ , ὅν
περ καταγγέλω Σοι τόκον τό ἄῤῥητον .
Ἴδε ἥν ἔφησεν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ἐν τῷ Πνεύματι ὁ μέγας Ἡσαΐας , ἐν γαστρί
τόν Θεόν , συνέλαβε καί τίκτει · διό Σοί μελωδοῦμεν · ΚΥΡΙΑ ἡμῶν Εὐλογημένη
ΑΓΝΗ .
Ἰούδα τόν οἶκον ἐμφανῆ , ΠΑΡΘΕΝΕ πεποίηκας , ἀνατείλαντα , ἐξ ᾿
ἁγίας γαστρός Σου φανερώσασα .
Ἰσοδύναμον σύνθρονον , τέτοκας τόν Λόγον Πατρί καί
Πνεύματι , ὅν ἱκέτευε σωθῆναι με , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .
Ἰσουργός τῷ τεκόντι , ἰσοδύνμος Λόγος καί συναΐδιος , ἐν Μήτρᾳ
τῆς ΠΑΡΘΕΝΕΟΥ , Πατρός τῇ εὐδοκίᾳ , πλαστουργεῖται ὡς ἄνθρωπος · ὁ ὤν εὐλογητός
, γεννηθείς ἐκ τῆς Εὐλογημένης .
Ἰσχυράν παράκλησιν , ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα κεκτημένοι
, κρατοῦμεν ἀποστολικῶς , σεπτῆς ὁμολογίας , ὡς Κύριον ὑμνοῦμεν , καί Σέ τήν τετοκυῖαν
μεγλύνομεν .
Κατεύνασον τόν ἄστατον κλύδωνα τῶν παθῶν μου , ἡ Θεόν ΑΓΝΗ κυήσασα
, τόν κυβερνήτην καί Κύριον .
Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ , Σέ ὁμολγοῦμεν οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ
, σύν Ἀσωμάτοις χορείαις , Σέ μεγαλύνοντες .
Κυριοτόκε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῆς ψυχῆς μου τά τραύματα καί τάς ὠρειλάς
, τῇ συμπαθεῖ πρεσβείᾳ Σου ,ΠΑΡΘΕΝΕ ἐξἀλειψον , καί πεπτωκότα ἔγειρον , σὼσον με
ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό ἄσωτον σὼσον · Σύ γάρ μου εἶ προστάτις , καί ἀντίληψις Μόνη , ΑΓΝΗ
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .
Λέλυται ἡ κατάρα ἠ λύπη πέπαυται , τῇ κυήσει Σου ΚΟΡΗ
ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ , τῶν πιστῶν εὐφροσύνη ΠΑΝΑΜΩΜΕ .
Μητρικήν παῤῥησίν , τήν πρός τόν Υἱόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενοῦς
προνοίας , τῆς ἡμῶν μή παρίδῃς δεόμεθα , ὅτι Σέ καί Μόνην , Χριστιανοί , πρός τόν
Δεσπότην , ἱλασμόν εὐμενῆ προβαλλόμεθα .
ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ , ἡ τόν ἀπερίληπτον Λόγον κυήσασα , τῶν Ἀγγέλων
δόξα , καί δαιμόνων τό τραῦμα ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ἐμήν καρδίαν , τραυματισθεῖσαν
ἁμαρτίαις θεραπείας ἐνθέου ἀξίωσον .
Μυστικῶς εἶ ΘΕΟΤΟΚΕ παράδεισος , ἀγεωργήτως βλαστήσασα Χριστόν
, ὑφ ᾿ οὗ τό τοῦ Σταυροῦ , ζωηφόρον ἐν γῇ , πεφυτούργηται δένδρον , διό νῦν ὑψουμένου
προσκυνοῦντες αὐτό , Σέ μεγαλύνομεν .
Νεκρωθέντα με βρώσει , παρακοῆς ἔσωσας , Μόνη τήν ζωήν τετοκυῖα
, τήν ἐνυπόστατον ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ἀξιοχρέως διό Σε τήν ἈΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , νῦν μακαρίζομεν
.
Νενεκρωμένην δήγματι , τήν ψυχήν μου τοῦ ὄφεως , Μόνη προφανῶς
, ἡ τήν ζωήν κυήσασα , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ζώωσον , καί ἐνεργεῖν εὐόδωσον , τά τοῦ δι ᾿ ἡμᾶς
, ἐκ Σοῦ τεχθέντος ΠΑΝΑΜΩΜΕ , θελήματα βοῶσα · λαοί , φυλαί καί γλῶσσαι , ὑμνεῖτε
τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗ Εὐλογημένην .
Νενεκρωμένην τήν ζωήν , ἐπί Σταυροῦ θεωροῦσα , καί μή φέρουσα τῶν
σπλάγχνων τόν πόνον , ἐδονεῖτο ἡ ΣΕΜΝΗ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἀνακράζουσα , οἴμοι !!! Υἱέ Μου
, τί σοι δῆμος τῶν ἀνόμων πεποίηκεν .
Νέον ἐκύησας Παιδίον , ὅν ἐγέννησεν Πατήρ πρό τῶν αἰώνων , ΘΕΟΤΟΚΕ
ΑΓΝΗ , διό Σοι πάντες μελωοῦμεν · Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
.
Νέον ἡμῖν Βρέφος ἀπεκύησας , Πατρός τόν ὀμοούσιον , φθαρεῖσαν φύσιν
τῶν ἀνθρώπων , πρός τό ἀρχαῖον ΑΓΝΗ , κάλλος αὐτήν , πάλιν ἐπανάγοντα .
Νέος Ἀδάμ διά τόν πρῶτον Σύ γέγονας ἐν ΠΑΡΘΕΝΟΥ διά τήν προμήτορα
, ὁ Λυτρωτής πάντων καί Σωτήρ , κατά τοῦ θανάτου , ζωή ἡ ὄντως ἀθάνατος , διό Σε
τήν τεκοῦσαν εἰδότες ΣΕΜΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἐπαξίως τήν ΑΓΝΗΝ μακαρίζομεν .
Νηστεύειν ἡμᾶς ΑΓΝΗ , πάσης κακίας ἐνίσχυσον , καί φαύλων
καί πονηρῶν, ἀπέχεσθαι πράξεων , ἀεί ἐνδυνάμωσον , προστασία πάντων , τῶν ἀνθρώπων
χρηματίζουσα .
Νοήσαντες πόρωθεν , σεπτοί προφῆται τοῦ μυστηρίου Σου τό ἀπόῤῥητον
βάθος , ποικιλοτρόπως πᾶσιν ἐτράνωσαν , τήν Σήν λοχείαν ΠΑΡΘΕΝΕ κραυγάζοντες · Εὐλογημένη
ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ σαρκί Θεόν κυήσσασα .
Νοητήν Σε Λυχνίαν , καί φωταυγῆ ἔγνωμεν , ἔνδον δεξαμένη ΠΑΡΘΕΝΕ
, τό πῦρ τό ἄστεκτον , θεῖον Παλάτιον , καί ὑψηλότατον Θρόνον , ἐν ᾧ ἀνεπαύσατο
ὁ ὑπερούσιος .
Νόμου προχαράγματα , καί προφητῶν φωναί ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Σοῦ τόν φρικτόν
τόκον ἀριδήλως , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἐδήλωσαν .
Νόμου τό σκιῶδες , ἀπεπαύθη ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Σοῦ κυησάσης , νόμου
τόν δοτῆρα , χάριτι φωτίζοντα τήν οἰκουμένην · ὅν ἀεί δυσώπει , νόμῳ με ἑπόμενον
, τῷ τῆς ἁμρτίας , οἰκτῖραι διά τάχους.
Νοός μου τάς ἐκτροπάς , καί τῆς ψυχῆς τά κινήματα , τά ἐμπαθῆ καί
δεινά , ΠΑΡΘΕΝΕ διόρθωσον , καί σῶσον με φύλαξον , ἐκ τῶν καθ ᾿ ἑκάστην , ἀφειδῶς
ἐπεμβαινόντων μοι .
Νοός μου τήν στένωσιν , τῇ Σῇ πρεσβείᾳ πλάτυνον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ στενώσασα
πάσας τάς μεθοδείας τοῦ πολεμήτορος , καί δι ᾿ ὁδοῦ με στενῆς , κατευόδωσον
, πρός τόν πλατυσμόν τῆς ζωῆς βαδίζειν Μῆτερ Θεοῦ .
Νοσοῦσαν μου τήν ψυχήν ἁμαρτίαις , καί παντείαις τῶν ἐχθρῶν ἐπηρείαις
, ἐπισκοπῇ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , σωτηριώδει Σου , τάχος ἐπίσκεψαι , καί ἴασαι ὡς ἀγαθή
, ΘΕΟΤΟΚΕ ἐλπίς μου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .
Νοσοῦσαν μου τήν ψυχήν , τῇ ἁμαρτίᾳ θεράπευσον , τόν ἰατρόν τῶν
ψυχῶν κυήσασα ΠΑΝΑΓΝΕ , ὅν οἱ θεῖοι Μάρτυρες , καθομολογοῦντες , ἰατροί παθῶν ἐδείχθησαν
.
Νῦν ὡς ἀρνίον ἄκακον , καθορῶσα κρεμάμενον , καί ὑπό ἀνόμων , τῷ
Σταυρῷ πηγνύμενον Υἱέ Μου προάναρχε , καί ὀδυρμοῖς συγκόπτομαι , καί ταῖς Μητρικαῖς
περιστατοῦμαι ὁδύναις , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ἐβόα , ἥν φωναῖς ἀσιγήτοις , ὑμνοῦμεν θεοφρόνως
, εἰς πάντας τούς αἰῶνας .
Νυσταγμῷ ἀμελείας με , ὕπνος ἁμαρτίας ΑΓΝΗ κατέλαβε , τῇ ἀγρύπνῳ
ἱκεσίᾳ Σου , διανάστησόν με πρός μετάνοιαν .
Ξηράνασα τά φυτά τῆς κακίας , τῇ ἐν Σοί ἀναβλαστήσει τοῦ λόγου
, Μήτηρ ΑΓΝΗ , ἐκ ῥιζῶν τῆς ψυχῆς μου , τάς πονηράς ἐνθυμήσεις , ἀπόκοψον , καί
φύτευσον τῶν ἀρετῶν , τά ὡραῖα ΠΑΡΘΕΝΕ βλαστήματα .
Ὁ διά βρώσεως τοῦ ξύλου , τῷ γένει προσγενόμενος θάνατος , διά
Σταυροῦ κατήργηται σήμερον · τῆς γάρ προμήτορος , ἡ παγγενής κατάρα διαλέλυται τῷ
βλαστῷ τῆς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ · ἥν πᾶσαι αἱ δυνάμεις , τῶν οὐρανῶν μεγαλύνουσιν .
Ὁ κατοικήσας Κύριος , τήν ἀμόλυντον Μήτραν Σου , ὄλην καθαράν καί
φωταυγῆ Σέ ἔδειξεν · διό μολυλθέντα με , τοῖς ἰοβόλοις δήγμασι , καί ταῖς βλαβεραῖς
, τῶν ἐναντίων ἐφόδοις , καθάρισον ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἀξίωσον ψαλλειν , λαοί φυλαί καί
γλῶσσαι , ὑμνοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ .
Ὅλην μου τήν ἔφεσιν , πρός Σε κινῶ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῶν σαρκικῶν
ἐπιθυμιῶν με , τάχος ἀπάλλαξον .
Ὅλος με διασῴζει , Λόγος ὁ ὑπέρθεος χρηστότητι , βουληθείς ἐκ γαστρός
Σου , σαρκωθῆναι ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .
Ὁ Λόγος ἐν τῇ νηδύϊ Σου ἌΧΡΑΝΤΕ σωματοῦται , ἀλόγων τοῦ σώματος
, παθῶν τοῦ κόσμου ρυόμενος .
Ὅλον με διασῴζει , Λόγος ὁ ὑπέρθεος χρηστότητι , βουληθείς
ἐκ γαστρός Σου , σαρκωθῆναι ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .
Ὁ οὐρανούς τῷ νεύματι , καί τήν γῆν τῷ βουλήματι , Λόγος τοῦ Θεοῦ
δημιουργήσας ἌΧΡΑΝΤΕ , καί πλάσας τόν ἄνθρωπον , ἐκ Σοῦ σαφῶς ἠνέσχετο , σάρκα ἑαυτῷ
, οἰκοδομῆσαι τήν φύσιν , ἡμῶν ἀναχωνεύων , συντριβεῖσαν ἀπάτῃ , τοῦ ὄφεως ΠΑΡΘΕΝΕ
, ὁ μόνος ἐλεήμων .
Ὄρος ἐμφανέστατον , Σύ ἐχρημάτισας ΠΑΝΑΓΝΕ , οὗ ἐπιβάς ὁ Κύριος
, ἐφάνη · ἐφ ᾿ ὅν νῦν καταφεύγομεν .
Ὅτε Σε τέκνον ἀποῤῥήτως ἔτεκον , ὠδῖνας ἔφυγον · καί πῶς νυνί
ὅλη , ὀδυνῶν πεπλήρωμαι ; ὁρῶ γάρ σε κρεμάμενον , ὡς κακοῦργον ἐν ξύλῳ , τήν γῆν
ἀχέτως κρεμάσαντα , ἔλεγεν ἡ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΓΝΟΣ κλαίουσα .
Ὁ τόπος τοῦ Κυρίου Σύ πέφηνας , ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἐξ ᾿ οὗ ΑΓΝΗ ἐκπορεύεται ,
ὁ τόν κόσμον πλάνης ῥυόμενος .
ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ κειμήλιον , καί τῆς ἀχωρήτου φύσεως σκήνωμα , τήν
ψυχήν μου φωταγώγησον , τήν ἐσκοτισμένην πολλοῖς πάθεσιν .
ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ ἀπό γαστρός ἐβλάστησας ῥίζα ἀπότιστος ,
τόν φυτουργόν πάντων , ἄνθρωπον γενόμενον , καί πάθη ὑπομείναντα , ὅν ποθοῦντες
οἱ θεῖοι , πιστῶς ἐνήθλησαν Μάρτυρες , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .
ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ ἐκ νηδύος , σαρκωθείς ἐπεφάνης , εἰς σωτηρίαν ἡμῶν
, διό Σου τήν Μητέρα , εἰδότες ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εὐχαρίστως κραυγάζομεν ` Εὐλογημένη ΑΓΝΗ
ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ .
ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ τέκνον ἐκ Μήτρας σε ἔτεκον , καί ὁρῶσα , ξὐλῳ νῦν κρεμάμενον
, ἐπαπορῶ καί οὐ συνορῶ , ὕψος μυστηρίου , καί βάθος πολλῶν κριμάτων Σου , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ
ἐβόα , ἥν φωναῖς ἀσιγήτοις , ὡς Μητέρα Θεοῦ μακαρίζομεν .
ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον ὑμνοῦμεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ τόν Θεόν Λόγον
σαρκί τῷ κόσμῳ ἐκύησας .
Πελάγη ἁμαρτιῶν καί κύματα ἀπογνώσεως χειμάζουσί μου τόν νοῦν ·
σπλαγχνίσθητι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί χεῖρα μοι ἔκτεινον , καί διάσωσον με , τόν Σωτῆρα ἡ
κυήσασα .
Πύλη ἐδείχθης νοητή , ἀνατολῆς τῆς ἐξ ᾿ ὕψους , τῆς ἐν γῇ φανερωθείσης
ΠΑΡΘΕΝΕ · διά Σοῦ γάρ πρός ἡμᾶς , ὁ Λόγος εἰσελήλυθεν , ἐπί τῷ σῶσαι πάντας , τῆς
ἀλογίας ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ.
Ῥῆξον τάς πολυπλόκους τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων σειράς , ΘΕΟΝΥΜΦΕ ,τόν
αἴροντα , τοῦ κόσμου , Θεόν τήν ἁμαρτίαν , ὑπέρ λόγον κυήσασα , Εὐλογημένη ΑΓΝΗ
, ἀεί δεδοξασμένη .
Ῥυόμενος ὤφθη ἐπί τῆς γῆς , τούς πρίν αἰχμαλώτους , ἐπ ἐσχάτων
τῶν ἡμερῶν , σαρκός ἐν προσλήψει ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὁ πρό αἰώνων γνωριζόμενος .
Ῥυσθείημεν τῶν δεινῶν , πταισμάτων ταῖς ἱκεσίαις Σου , ΑΓΝΗ
ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς θείας ἐλλάμψεως , τοῦ ἐκ Σοῦ
ἀφράστως , σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ .
Ῥυσθέντες τῷ τόκῳ Σου , τῆς καταδίκης τοῦ πάλαι πτώματος , τήν
φανεῖσαν αἰτίαν , ἐλευθερίας Σέ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , σύν τῷΥἱῷ Σου τῷ δόντι ἀντίλυτρον
, ὑπέρ ἡμῶν ἀεί αὐτόν καί Σέτήν αἰτίαν δοξάζομεν .
Σέ πάντες κεκτήμεθα καταφυγήν καί τεῖχος ἡμῶν Χριστιανοί , Σέ δοξολογοῦμεν
, ἀσιγήτως ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .
Σεσαρκωμένον Λόγον διπλῆν ἐνέργειαν φέροντα , τέτοκας ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ
ΚΟΡΗ , μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ Ἀμίαντος .
Σέ τήν ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ Θεοῦ Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , Σέ τήν ὑπέρ νοῦν
κυήσασα , διά λόγου , τόν ὄντως Θεόν , τήν Ὑψηλτέραν τῶν Αχράντων Δυνάμεων , ἀσιγήτοις
δοξολογίαις μεγαλύνομεν .
Σύ εἶ ΘΕΟΤΟΚΕ , τά ὅπλα ἡμῶν καί τεῖχος , Σύ εἶ ἡ ἀντίληψις τῶν εἰς Σέ
προστρεχόντων , Σέ καί νῦν εἰς πρεσβείαν κινοῦμεν , ἵνα λυτρωθῶμεν τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν
.
Συνέλαβες Λόγον τόν τοῦ Πατρός , ἄνευθεν ὠδίνων , ΠΑΝΑΓΙΑ τῶν Μητρικῶν
, καί τοῦτον ἀῤῥήτως ὑπέρ λόγον , εἰς σωτηρίαν ἡμῶν ἀπεκύησας .
Συμπαθής ΠΑΡΘΕΝΕ , Θεόν συμπαθέστατον ἀποτεκοῦσα συμπαθείας
θείας πάντας καταξίωσον τούς μελωδοῦντας · ΑΓΝΗ Εὐλογημένη , ὐμνοῦμεν Σε εἰς πάντας
τούς αἰῶνας .
Σωματωθέντα δι ᾿ ἡμᾶς ΠΑΝΑΜΩΜΕ τόν πρίν Ἀσώματον , θεαρχικόν
Λόγον τοῦ Πατρός γεγέννηκας , ὡς Παρθενίας σκήνωμα , και δοχεῖον Ἁγνείας
, καί τέμενος καθαρότητος , ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ κόσμου ΘΕΟΝΥΜΦΕ .
Σύ τῶν πιστῶν , καύχημα πέλεις Ἀνύμφευτε , Σύ προστάτις ,
Σύ καί καταφύγιον , Χριστιανῶν , τεῖχος καί λιμήν · πρός γάρ τόν Υἱόν Σου ἐντεύξεις
φέρεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί σῴζεις ἐκ κινδύνων , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗΝ
Σε γινώσκοντας ,
Τάξεις Σε Ἀγγέλων καί τῶν βροτῶν , Ἀνύμφευτε Μῆτερ , εὐφημοῦσιν
ἀνελλιπῶς · τόν Κτίστιν γάρ τούτων ὥσπερ βρέφος , ἐν ταῖς ἀγκάλαις Σου ἐβάστασας
.
Τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὑμνήσωμεν , τήν μετά τόκον πάλιν , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ
, ὡς κυήσασαν , Χιστόν τόν Θεόν , τόν ἐκ πλάνης κόσμον λυτρωσάμενον .
Τῆς προμήτορος Εὔας νῦν ἀνεκαλέσω τήν ἦτταν κυήσασα , λυτρωτήν
τῶν ὅλων καί Σωτῆρα καί Κύριον , ΘΕΟΜΗΤΟΡ Μόνη , ἐν γυναιξίν Εὐλογημένη , διά τοῦτο
Σε πίστει δοξάζομεν .
Τόν ἀνερμήνευτον τόκον Σου ΜΑΡΙΑ , τίς μή ὑμνήσει βροτῶν χοροστασία
; ὅτι ΠΑΡΘΕΝΕΥΕΙΣ πρό τόκου , καί ἐν τόκῳ ἀεί Εὐλογημένη .
Τόν προδηλωθέντα ἐν ὄρει τῷ νομοθέτῃ ἐν πυρί καί βάτῳ τόκον τόν
τῆς ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , εἰς ἡμῶν τῶν πιστῶν σωτηρίαν , ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν .
Τό πρό πάντων τῶν αἰώνων , ΚΟΡΗ ἀποκείμενον μυστήριον μέγα ,
ὅπερ οὐκ ἐγνώσθη γενεαῖς προλαβούσαις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διά Σοῦ ἐφάνη , Λόγος Πατρός
ὁ πρό αἰώνων , σαρκωθείς καί γενόμενος ἄνθρωπος .
Τοῦ Ἀδάμ ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦ παραπεσόντοςμέν ὤφθης θυγάτηρ , τοῦ Θεοῦ
δέ Μήτηρ , τοῦ ἀνακαινίσαντος μου τήν οὐσίαν , διό Σε ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν εἰς
πάντας τούς αἰῶνας .
Τοῦ Ἀδάμ ἡ ἀπόγονος , Μήτηρ τοῦ Θεοῦ καί Κτίστου πεπίστευται ·
σάρκα τοῦτον γάρ γενόμενον , ἐξ ΕΚΕΙΝΗΣ ἀφράστως ἀπεκύησεν .
Τούς ἀμόρφους χιτῶνας , καί τήν παλαιάν ἐξεδύσατο νέκρωσιν , ὁ
Ἀδάμ ΠΑΡΘΕΝΕ , τῷ ἀχράντῳ Σου τόκῳ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · καί στολήν Ἁγίαν , ἀληθινήν μετημφιάσθη
, μηδαμῶς ῥυπουμμένην παθήμασιν .
Υἱός ὁ Μονογενής , ὁ πρό αἰώνων ἀόρατος , ἐσχάτων ἐφ ἡμερῶν , πρωτότοκος
γέγονεν , ὁρώμενος σώματι , ἐκ Σοῦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου .
Ὑπερφυῶς συνέλαβες , ὑπέρ λόγον ἐκύησας , τόν Δημιουργόν , τῆς
ἀνθρωπίνης φύσεως , γενόμενον ἄνθρωπον , τόν τοῦ Πατρός ἀχώριστον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ
· διό Σοί μελωδεῖ πᾶσα κτῖσις · λαοί φυλαί καί γλῶσσαι , τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ
ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .
Φθορᾶς σε δίχα τέτοκα ἐκ γαστρός , πρό αἰώνων Πατήρ , ὅν ἐγέννησε
, καί πῶς φθορεῖς , ἄνθρωποι σπαράττουσί σε Υἱέ , καί τήν πλευράν ὀρύττουσιν , λόγχῃ
καί τάς χεῖρας , σύν τοῖς ποσίν , ἡλοῦσιν ἀπανθρώπως ; ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ἐβόα , ἥν ἐπαξίως
μεγαλύνομεν .
Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν κεκακωμένην , ταῖς ἁμαρτίαις ψυχήν μου
, ἀγάθυνον , ἡ τόν πανάγαθον Λόγον ἀποκυήσασα .
Φιλάνθρωπον τεκοῦσα καί Λυτρωτήν , Θαυμαστή καί Φιλάγαθε ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ἁμαρτιῶν , λύτρωσίν μοι δίδου Σαῖς προσευχαῖς , καί τήν ψυχήν μου ΠΑΝΑΓΝΕ , τήν
κεκακωμένην τοῖς λογισμοῖς , ἀγάθυνον καί δεῖξον , παθῶν θανατηφόρων , λελυτρωμένην
ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .
Φρικτή Σου ὁ λοχεία Μήτηρ ΑΓΝΗ , οὐρανῶν γάρ ὅν τρέμει τά τάγματα
, Λόγον Θεοῦ , ἄνθρωπον γενόμενον ἐπί τῆς γῆς , ὑπερφυῶς ἐκύησας , μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ
, ὥσπερ τό πρίν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί γλῴσσῃ καί καρδίᾳ , ὁμολογοῦντες μεγαλύνομεν
.
Φωνήν Σοι προσφωνοῦμεν τοῦ Γαβριήλ , χαῖρε γῆ ἐκλεκτή , χαῖρε Τράπεζα
χρυσοειδής · χαῖρε τῶν ἀνθρώπων καταφυγή, χαῖρε Μαρτύρων κύχημα , χαῖρε , τῶν Ἀγγέλων
ἡ χαρμονή , ἉΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , κραταίωμα τῶν πίστει , εἰλικρινῶς ΣΕΜΝΗ μακαριζόντων
Σε .
Φώτισον Πύλη τοῦ φωτός , τῆς καρδίας μου τά ὄμματα δέομαι , ταῖς
ἀμαυρώτησι τῆς ἁμαρτίας ἀποτυφλούμενα , καί δεκτικά τῶν θεϊκῶν δεῖξον ἐπιλάμψεων
, ἵνα γεραίρω Σε , ἐν φωναῖς ἀγγελικαῖς ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .
Φώτισον Πύλη τοῦ φωτός , τήν καρδίαν μου κακίᾳ τυφλώττουσαν , καί
μή εἰς θάνατον παραχωρήσῃς νῦν ἀφυπνῶσαι με , τόν ἀκαθάρτοις λογισμοῖς , ἀεί σκοτιζόμενον
, ἵνα δοξάζω Σε εὐχαρίστως ΠΑΝΑΜΩΜΕ .
Φωτός ἀδύτου γέγονας , ἐνδιαίτημα ΠΑΝΑΓΝΕ · φῶς γάρ τοῖς ἐν σκότει
, καί σκιᾷ γεγέννηκας , φωτίζον τά πέρατα , θεογνωσίας χάριτι · διό Σοι οἱ πιστοί
, ἀκαταπαύστως μελωδοῦμεν , λαοί φυλαί καί γλῶσσαι ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .
Χαῖρε ἡ Μόνη τήν χαράν ἀνερμηνεύτως τεκοῦσα , χαῖρε ἅρμα καί νεφέλη
τοῦ λόγου , χαῖρε Θρόνε τοῦ Θεοῦ , ΠΑΡΘΕΝΕ ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ · χαῖρε Ὁσίων δόξα , ΑΓΝΗ
χαῖρε Μαρτύρων στεφάνωμα .
Χαίροις παρ ᾿ ἡμῶν ἉΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ · χαῖρε ἡ χαράν κυήσασα τῷ κόσμῳ
· χαῖρε ἡ μόνη ἀντίληψις , τῶν ἀνθρώπων , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ .
Ὡράθης ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ Θεοῦ , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα έν σώματι τόν ἀγαθόν
· Λόγον ἐκ καρδίας τῆς ἑαυτοῦ , ὅν ὁ Πατήρ ἠρεύξατο , πάντων τῶν αἰώνων ὡς ἀγαθός
, ὅν νῦν καί τῶν σωμάτων , ἐπέκεινα νοοῦμεν , εἰ καί τό σῶμα , περιβέβληται
.
Ὡς ἔντιμον καί ὑπέρτατον Θρόνον , ὑπάρχουσα τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου
, ὑμνήσωμεν πιστοί , τήν Ἁγίαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τούς αἰῶνας
.
Ὡς καθαράν , τῶν γενεῶν ἐξελέξατο ΘΕΟΤΟΚΕ , Σέ τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ
, ὁ πλαστουργός , πάντων καί θεός , καί τήν Σήν γαστέρα παλάτιον ἀπειργάσατο , ἀμόλυντον
ὁ μόνος , Βασιλεύς τῶν αἰώνων , καί ἐκ Σοῦ τοῖς ἀνθρώποις ἐπέφανε .
Ὡς πάντων προστασίαν χριστιανῶν , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὡς
συμπαθής , λύτρωσαι κινδύνων καί πειρασμῶν , τούς θλιβομένους δούλους Σου
, καί ὀδυνομένους ταῖς χαλεπαῖς , πταισμάτων ἀλγηδόσι , καί πόνοις τῶν μαστίγων
, ἀλγεινομένους περιποίησαι .
Ὡς πάντων ὑπερτέρα , καί καθαρωτέρα , τόν μολυσμόν τῆς ψυχῆς μου
καθάρισον , ἡ τόν Θεόν συλλαβοῦσα , τόν ὑπεράγαθον .
Ὡς ῥόδον κοιλάδων Σε , τοῦ βίου ΚΟΡΗ Θεός ἐκλέγεται · καί ἐν Σοί
κατοικήσας , σαρκί προῆλθεν εὐωδιάζων ἡμᾶς, θεογνωσίας πνοαῖς ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , τούς
ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἀεί ὁμολογοῦντας Σε .
Ὡς τόν Κτίστην κυήσασα , πάντων ποιημάτων ὤφθης Βασίλισσα , διά
τοῦτο Σε δοξάζομεν , ΘΕΟΤΟΚΕ Μόνη ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Ἐξαποστειλάρια
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Εἰ καί ἠττᾶται ΠΑΝΑΓΝΕ , λογική πᾶσα κτίσις , πρός ἐγκωμίων ἔπαινον
, Σοῦ Θεόν τῆς τεκούσης , καί γάρ σαφῶς ὑπερτέρα , πάσης φύσεως πέλεις ·ἀλλ ᾿ οὖν
τό κατά δύναμιν , οὐκ ἀπόβλητον πάντως , ὅθεν καμοῦ , δέχου τόν βραχύτατον ὕμνον
, ὥσπερ ὁ Σός Υἱός ἐδέξατο , τά λεπτά πρίν τῆς χήρας .
Ζήσας αἰσχρῶς ἀπώλεσα , τῆς ψυχῆς τό ὡραῖον , καί ὡμοιώθην κτήνεσιν
, ἀνοήτοις ὁ τάλας , ἅ οὐκ ἑξόν ποιεῖν πράττων · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , λαμπρύνασά με
κάθαρον , τοῦ φωτός Σου ταῖς θείαις μαρμαρυγαῖς , καί ὑσσώπῳ ΚΟΡΗ τῆς μετανοίας
, καί δεῖξον με τόν δοῦλον Σου , σκεῦος εὔχρηστον θεῖον .
Ἡ τήν ἀράν τοῦ κόσμου , τῷ θείῳ τόκῳ Σου ΣΕΜΝΗ , ἐξαφανίσασα ποίμνην
, Σέ λυτανύουσι θερμῶς , ἀπό παντοίων κινδύνων , ῥῦσαι πρεσβείαις Σου ΚΟΡΗ
.
ΜΑΡΙΑ Κυριώνυμε , πολλοῖς κυριευθέντα με , πάθεσιν νῦν ψυχοφθόροις
, Σύ ἐλευθέρωσον τάχος , καί πρός δουλείαν ἕλκυσον , τήν Σήν τε καί τοῦ τόκου
Σου , ἵνα ὑμνῶ Σε ἌΧΡΑΝΤΕ , χρεωστικῶς ΘΕΟΤΟΚΕ , χριστιανῶν τήν ἐλπίδα .
Ὅνπερ αἱ ἄνω τάξεις πολλῷ σύν τρόμῳ , παρίστανται μή φέρουσαι κατοπτεῦσαι
, αἴγλην τῆς ἀῤῥήτου αὐτοῦ οὐσίας , Χριστόν γαστρί ἐχώρησας , λαβόντα σάρκα ΠΑΡΘΕΝΕ
, ἐκ Σῶν τιμίων Αἱμάτων .
Παρισταμένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐν τῷ Σταυρῷ και βλέπουσα , τόν Σόν
Υἱόν ἐπί ξύλου , ταθέντα ἄπνουν ἐθρήνεις , καί Μητρικῶς ὠλόλυζες , δακρύουσα
καί λέγουσα , τί τοῦτο τό παράδοξον , ὅτι ὁ Κτίστης τοῦ κόσμου , Σταυρῷ τεθεῖναι
ἠνέσχου ;
Σέ ὁ Πατήρ ᾑρέτισεν , ὡς πολύευκτον κρῖνον , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ
, διά Πνεύματος θείου , πρός τήν Υἱοῦ κατοικίαν , ἀναμέσον εὑρών Σε , τῶν ἀκανθῶν
ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀποστίλβουσαν κάλλει , ΠΑΡΘΕΝΙΚῼ · διό δή ΘΕΟΝΥΜΦΕ Σέ ὑμνοῦμεν
, καί πόθῳ μακαρίζωμεν , οἱ διά Σοῦ σωθέντες .
Σέ προστασίαν ἄμαχον , καί φρουράν ΠΑΝΑΓΙΑ , καί σκέπην καί κραταίωμα
, καί ἀπόρθητον εῖχος , καί ἀῤῥαγῆ σωτηρίαν , καί ὁχύρωμα θεῖον , ὁ κόσμος ἅπας
κέκτηται , ἐν ἀνάγκαις ποικίλαις , ἀλλ ᾿ ὧ Θεοῦ , τοῦ παμβασιλέως Μήτηρ καί
δούλη , σῴζοις κἄμέ τόν δοῦλον Σου , ἐκ παντοίων κινδύνων .
Σύν ἀσωμάτοις τάξεσιν , σύν Μαρτύρων χορείαις , σύν Ἀποστόλων τάγμασι σύν
προφήταις καί πᾶσι , δικαίοις ὦ ΑΓΝΗ ΘΕΟΜΗΤΟΡ !!! ἀνυμνοῦμεν Σε ΚΟΡΗ · καί γάρ
Θεόν ἐγέννησας , τόν ἀῤῥήτῳ σοφίᾳ , διά Σταυροῦ καθελόντα ᾋδου τήν τυραννίδα , καί
σώσαντα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἅπαν βρότειον γένος .
Χαῖρε
ἁπάντων ἐπίλογε , τῶν λόγων ΚΟΡΗ ΣΕΜΝΗ , πάσης βίβλου τελείωσις , παλαιᾶς
καί Νέας τε , μελῳδῶν τό συμπέρασμα , στοιχείων πάντων , γραμμάτων κρύφιον , Ἄλφα
Ὡμέγα , ἀρχή καί τέλος τε , μετά τόν τόκον Σου , Σύ ὑπάρχεις ΔΕΣΠΟΙΝΑ
, ὅθεν τῇ Σῆ , δυνάμει τά ἄσματα , ταῦτα τετέλεσται .
Πρόσδεξαι τοῦτον τόν πόνον μου , τόν εὐτελῆ ΑΓΑΘΗ, ὅν ὁ τάλας Σοι προσέφερον
, ἀσθενείᾳ σώματος , καί Σῷ πόθῳ κρατούμενος , τοῦ πόθου ταύτην ὑπερνικήσαντος
, καί σωτηρίας με καταξίωσον , ἵνα τόν ὕστατον καί μέσον καί πρῶτον τε , ὕμνον ΑΓΝΗ
, τοῦ Ἀγγέλου κράζω Σοι , χαῖρε , χαῖρε , χαῖρε ἡ Μήτηρ Θεοῦ .
Ἐν
Ἱεραποστολῇ
,βκ
΄Νοεμ. ιγ ΄ 13
Νοεμ20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου