Θεομητορικά/Θεοτοκία ἐν μηνί Ἰουλίῳ

                                                  ☦            

                                ΜΡ                               ΘΥ     

                                                   ☦

ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Ἰουλίῳ .

   Συνεχίζοντες τήν διακονίαν , τῆς καταγραφῆς καί συλλογῆς τῶν ΘΕΤΟΚίΩΝ τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν  τοῦ ἐνιαυτοῦ , χάριτι ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚῌ , φθάνομεν εἰς τόν προ -τελευταῖον μῆναν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἐνιαυτοῦ , τόν Ἰούλιον , συνεχίζοντες ὁμοίως τήν ἐργασίαν , ὑμνοῦντες , εὐλογοῦντες , εὐχαριστοῦντες, δοξολογοῦντες τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν τήν ΚΥΡΙΑΝ τῶνἈγγέλων , καί σωτηρίαν τῶν πιστῶν .

 

ἑσπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄ὠδῆς ,- κανόνων ὄρθρου , - ἐξαποστειλαρίων ,  - αἴνων καί ἀποστίχων , 

 

 

   Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............Ἑσπερίων , ἀποστίχων , αἴνων  , ἀποστίχων αἴνων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

   Ἁμαρτωλῶν τάς δεήσεις προσδεχομένη , καί θλιβομένων στεναγμόν μή παρορῶσα , πρέσβευε τῷ ἐξ 'Ἁγνῶν λαγόνων Σου σωθῆναι ημᾶς ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ . 

 

                         Πανεύφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

   Συνέχομαι πάντοθεν δεινοῖς , καί ποῦ φύγω ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὁ δυστυχής καί πανάθλιος ; εἰ μή πρός Σε ΑΓΝΗ , καταφεύγω μόνην τήν ἐμήν βοήθειαν , ἐλπίς ἀπηλπισμένων ΘΕΟΝΥΜΦΕ , καί μή παρίδῃς με τόν πανάθλιον οἰκέτηνν Σου , θλιβομένων ἑτοίμη βοήθεια .               

                            Τῶν οὐρανίων ταγμάτων

 

    ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ΚΟΡΗ , τάς ἱκεσίας ἡμὼν , ὡς εὐμενής προστάτις τῶν πιστῶν ΘΕΟΤΟΚΕ , προσάγουσα τῷ Κτίστῃ τόν ἱλασμόν , διαμείβου τοῖς δούλοις Σου , ὡς παντελής σωτηρία καί ἱλασμός , τῶν ψυχῶν ἡμῶν δεόμεθα .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   Ἀνύμφευτε ΑΓΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ Μόνη τῶν πιστῶν προστασία καί σκέπη , κινδύνων καί θλίψεων , καί δεινῶν περιστάσεων , πάντας λύτρωσαι , τούς ἐπί Σοί τάς ἐλπίδας , ΚΟΡΗ ἔχοντας , καί τάς ψυχάς ἡμῶν σῶσαι , ταῖς θείαις πρεσβείαις Σου .

   Ἐλπίς Χριστιανῶν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅν ἔτεκες Θεόν , ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἀπαύστως ἱκέτευε , σύν ταῖς ἄνω Δυνάμεσι , δοῦναι ἄφεσιν , ἁμαρτιῶν ἡμῖν πᾶσι , καί διόρθωσιν , τοῖς πίστει καί πόθῳ , ἀεί Σέ δοξάζουσιν . 

   Θεοῦ Σε καί τροφόν , καί Μητέρα ἐκάλει , ἐκ γλώσσης μητρικῆς ὁ τῆς χάριτος κήρυξ , Θεόν τόν ἐν σπλάγχνοις Σου , ἐγνωκώς διά Πνεύματος , καί ἀμνόν τεχθείς  , αὐτόν ἐδείκνυ δακτύλῳ , κόσμου αἴροντα , τάς ἁμαρτίας ΠΑΡΘΕΝΕ ,προσλήψει τοῦ χείρονος .

   ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν τοῦ Δεσπότου δοχεῖον , ἀνάστησον ἡμᾶς πεπτωκότας εἰς χάος , δεινῆς ἀπογνώσεως και πταισμάτων καί θλίψεων · Σύ γάρ πέφυκας , ἁματωλῶν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία, καί σώζεις τούς δούλους Σου . 

   Μητέρα Σε Θεοῦ ἐπιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀληθῶς καί μετά τόκον φανεῖσαν , οἱ πόθῳ καταφεύγοντες, πρός τήν Σήν ἀγαθότητα , Σέ γάρ ἔχομεν , ἁμαρτωλοί προστασίαν · Σέ κεκτήμεθα ἐν πειρασμοῖς σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ. 

 

..........................................ἦχος β '...........................................

 

   Διάσωσον ἀπό κινδύνων τούς δούλους Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , ὅτι πάντες μετά Θεόν εἰς καταφεύγομεν , ὡς ἄῤρηκτον τεῖχος καί προστασία .

   Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου , εἰς Σέ ἀνατίθημι· Μῆτερ τοῦ Θεοῦ , φύλαττε ἡμᾶς ὑπό τήν σκέπην Σου. 

                                 

                              Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

   Πάντων προστατεύεις ΑΓΑΘΗ , τῶν καταφευγόντων ἐν πίστει  τῇ κραταιᾷ Σου χειρί · ἄλλην γάρ οὐκ ἔχομεν ἁμαρτωλοί πρός Θεόν , ἐν κινδύνοις καί θλίψεσιν , ἀεί μεσιτείαν , οἱ κατακαμπτόμενοι ὑπό πταισμάτων πολλῶν, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , ὅθεν Σοι προσπίπτομεν ῥῦσαι , πάσης περιστάσεως τούς δούλους Σου . 

   Χαίροις ἥν ἑώρακε ποτέ , Πύλην κεκλεισμένην ὁ βλέπων , θείῳ ἐν Πνεύματι , μόνος ἥν διώδευσεν , πάντων ὁ αἴτιος , χαῖρε ἔξοχον ἄκουσμα , παράδοξον θαῦμα · χαῖρε Στάμνε πάγχρυσε , τό μάννα φέρουσα , Σκέπη καί ἀντίληψις , πάντων τῶν Χριστιανῶν  χαῖρε Μόνη , κραταιόν προσφύγιον τῶν δούλων Σου .

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

  

   Ἀσπόρως ἐκ Θείου Πνεύματος βιυλήσει δέ Πατρός , συνείληφας , Υἱόν τόν τοῦ Θεοῦ , ἐκ τοῦ Πατρός ἀμήτορα , πρό τῶν αἰώνων υπάρχοντα , δι ᾿ ἡμᾶς δέ  ἐκ Σοῦ ἀπάτορα , γεγονότα , σαρκί ἐκύησας , καί βρέφος ἐγαλούχησας , διό μή παύση πρεσβεύειν , τοῦ λυτρωθῆναι , κινδύνων τάς ψυχάς ἡμῶν .

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θεία γέγονας σκηνή τοῦ Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι Ἀγγέλους ὑπεράρασα · τόν ὑπέρ πάντας ἐμέ οὖν γενόμενον , ῥερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν · ἀποκάθαρον πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασιν , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα ἔλεος . 

   Θείας φύσεως οὐκ ἐχωρίσθη , σάρξ γενόμενος ἐν τῇ γαστρί Σου , ἀλλά Θεός ἐνανθρωπήσας μεμένηκεν · ὁ μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΝ φυλάξας Σε , ὡς πρό τοῦ τόκου , Μητέρα ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , Μόνος Κύριος , αὐτόν ἐκτενῶς ἱκέτευε , σωθῆναι δεόμεθα τάς ψυχάς ἡμῶν . 

                                

                                        Τήν ὡραιότητα 

 

   Τήν ὡραιότητα τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου , καί τό ὑπέρλαμπρον , τό τῆς ἉΓΝΕΙΑΣ Σου , ὁ Γαβριήλ καταπλαγείς ἐβόα Σοι ΘΕΟΤΟΚΕ · ποῖον Σοι ἐγκώμιον προσαγάγω ἐπάξιον , τί δέ ὀνομάσω Σε ἀπορῶ καί ἐξίσταμαι , διό ὡς προσετάγην βοῶ Σοι · χαῖρε , ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ . 

 

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

  

   Ἐκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , ἵνα Σέ δοξάζομεν , τήν ἐλπίδαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .                              

                                 Ἔδωκας σημείωσιν    

 

   Σέ τό καθαρώτατον τοῦ Βασιλέως Παλάτιον , δυσωπῶ ΠΟΛΥΫΜΝΗΤΕ , τόν νοῦν μου καθάρισον τόν ἐσπιλωμένον , πάσαις ἁμαρτίαις , καί καταγώγιον τερπνόν  τῆς ὑπερθέου Τριάδος ποίησον , ὅπως τήν μεσιτείαν Σου , καί τό ἀμέτρητον ἔλεος , μεγαλύνω σῳζόμενος , ὁ ἀχρεῖος ἱκέτης Σου .

   Τόν ῥύπον ἀπόσμηξον , τῆς ταλαιπώρου καρδίας μου , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί πάντα τά τραύματα καί τά ἕλκη ταύτης , τά ἐξ ἁμαρτίας , ἐναποκάθαρον ΑΓΝΗ ,  καί τοῦ νοός μου στῆσον τό ἄστατον , ὅπως τήν δυναστείαν Σου , καί τήν μεγάλην ἀντίληψιν , μεγαλύνω ὁ ἄθλιος καί ἀχρεῖος  ἱκέτης Σου .  

   Χαίροις ἡλιόμορφε ἡλίου ἄδυτον ὄχημα , ἡ τόν ἥλιον λάμψασα , τόν ἀπερινόητον · χαῖρε νοῦς ἀστράπτων , θείαις φρυκτωρίαις , ἡ λαμπηδών τῆς ἀστραπῆς , ἡ διαυγάζουσα γῆς τά πέρατα , ἡ ὄντως χρυσαυγίζουσα , ἡ Παγκαλής καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , ἡ τό φῶς τό ἀνέσπερον , τοῖς πιστοῖς ἐξαστράπτουσα . 

 

                                  Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Ἐν τῇ Σκέπῃ ἌΧΡΑΝΤΕ ,τῇ Σῇ ΠΑΡΘΕΝΕ , προσφυγόντων δέησιν , προσδεξαμένην παρ ' ἡμῶν , μή διαλίπῃς πρεσβεύουσα πρός τόν Υἱόν Σου σωθῆναι τούς δούλους Σου . 

   Προστασία ἄμαχε τῶν θλιβομένων , καί θερμή ἀντίληψις τῶν πεποιθότων ἐπί Σέ , ἐκ τῶν κινδύνων με λύτρωσαι · Σύ γάρ ὑπάρχεις , ἡ πάντων βοήθεια .

   Προστασία ἄμαχε τῶν ἐν ἀνάγκαις , καί πρεσβεία ἕτοιμος , τῶν ἐλπιζόντων ἐπί Σέ , ἀπό κινδύνων με λύτρωσαι , καί μή παρίδῃς , ἡ πάντων βοήθεια .

   Τάς Ἀχράντους χεῖρας Σου , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἐφαπλοῦσα σκέπασον , τούς πεποιθότας ἐπί Σέ  καί τῷ Υἱῷ Σου κραυγάζοντας , πᾶσι παράσχου Χριστέ τά ἐλέη σου .

 

                                Κατεπλάγη Ἰωσήφ 

 

   Κατεπλάγη Ἰωσήφ , τό ὑπέρ φύσιν θεωρῶν , καί ἐλάμβανεν εἰς νοῦν , τόν ἐπί πόκον ὑετόν , Ἐν τῇ ἀσπόρῳ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · βάτον ἐν πυρί ἀκατάφλεκτον , ῥάβδον Ἀαρών τήν βλαστήσασαν , καί μαρτυρῶν ὁ Μνήστωρ Σου καί φύλαξ , τοῖς ἱερεῦσιν ἐκραύγαζεν · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει , και μετά τόκον , πάλι μένει ΠΑΡΘΕΝΟΣ .

 

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι , εἰ μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα , τίς ἡμᾶς εῤῥύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων , τίς δέ διεφύλαξεν , ἕως νῦν ἐλευθέρους , οὐκ ἀποστῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐκ Σοῦ · Σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί  , ἐκ παντοίων δεινῶν . 

   Τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν , ἁμαρτωλοί καί ταπεινοί καί προσπέσωμεν , ἐν μετανοίᾳ κράζοντες ἐκ βαθους ψυχῆς  , ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον , ἐφ ᾿ ἡμῖν σπλαγχνισθεῖσα , σπεύσον ἀπολλύμεθα , ὑπό πλήθους πταισμάτων · οὐκ ἀποστῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐκ Σοῦ , Σούς γάρ δούλους σώζεις, ἐκ παντοίων δεινῶν .

   Τῶν ἀκαθάρτων λογισμῶν μου τά πλήθη , καί τῶν ἀτόπωνν λογισμῶν τάς νιφάδας , τίς ἐξειπεῖν δυνήσηται ΠΑΝΑΜΩΜΕ ; τάς ἐπαναστάσεις δέ τῶν ἀσάρκων ἐχθρῶν μου , τίς ἐκδιηγήσεται , καί τήν τούτων κακίαν ;  ἀλλά τῇ Σῇ πρεσβείᾳ ΑΓΑΘΗ , τούτων μοι πάντων , τήν λύτρωσιν δώρησαι .

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   Ἡ Μόνη κυήσασα , τόν Ποιητήν τοῦ παντός , ἡ Μόνη κοσμήσασα , τήν ἀνθρωπότητα , τῷ τόκῳ Σου ἌΧΡΑΝΤΕ · ῥῦσαι με τῶν παγίδων τοῦ δολίου βελίαρ , στῆσον με ἐπί πέτραν τῶν Χριτοῦ θελημάτων , αὐτόν δυσωποῦσα ἐκτενῶς ὅν ἐσωμάτωσας . 

   Ἡ στεῖρα τήν ἔλευσιν προκατιδοῦσα τήν Σήν , καί τῶν ἀσπασμῶν φωνήν , ἐνηχηθεῖσα ὠσίν , ἠπόρει τῷ πράγματι , ἔνδοθεν ἐγνωκυῖα , ἀσπασμοῖς Σοῖς ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐσκίρτα γάρ τό Βρέφος , ἐν αὐτῆς τῇ νηδΰι , διό τοῦ ἐν γαστρί Σου Υἱοῦ , ἔγνων τήν σάρκωσιν .

   Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τάς ἱκεσίας ἡμῶν , καί ταύτας προσάγαγε , τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · λῦσον τάς περιστάσεις , τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων , πράϋνον μηχανάς τε , καί κατάβαλε θράσσος τῶν ὁπλιζομέμνων ἀθεων , κατά τῶν δούλων Σου .

   Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ τάς ἱκεσία ἡμῶν , καί ταύτας πρσάγαγε , τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · ὄλεσον κατά κράτος , τῶν βρβάρων τά θράση , γνώτωσαν τήν ίσχύν Σου , φιλοπόλεμα Ἔθνη · τῷ νεύματί Σου , πάντας ἡμᾶς διαφύλαξον .

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Κατακρίσεως λύτρωσαι , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , καί δεινῶν πταισμάτων με τόν ἀνάξιον , καί τοῦ θανάτου ἀπάλλαξον , εὐχαῖς Σου καί δώρησαι , δικαιώσεως τυχεῖν , ἐν ἡμέρᾳ ἐτάσεως , ἧς ἐπέτυχον , τῶν Ἁγίων οἱ δῆμοι μετανοίᾳ , καθαρθέντα με πρό τέλους , καί τῶν δακρύων ταῖς χύσεσιν .

   Φωτοφόρον Παλάτιον τοῦ Θεοῦ χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ · καί Ἀγγέλων χαῖρε τό ἀγαλλίαμα · χαῖρε Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις , καί Εὔας ἡ λύτρωσις , χαῖρε κλῖμαξ νοητή , τούς θνητούς ἡ μετάγουσα , πρός οὐράνιον καί ἀκήρατον δόξαν , χαῖρε κράτος , ὀρθοδόξων βασιλέων , καί ἀῤῥαγές φυλακτήριον . 

 

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

 

 

   Μακαρίζομέν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξάζομέν Σε οἱ πιστοί κατά χρέος , τήν Πόλιν τήν ἄσειστον , τό τεῖχος τό ἄῤῥηκτον , τήν ἀῤῥαγῆ προστασίαν , καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Σαλπίσωμεν ἐν σάλπιγγι ἀσμάτων · προκύψασα γάρ ἄνωθεν ἡ ΠΑΝΑΤΝΑΣΣΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΣ , ταῖς εὐλογίαις καταστέφει , τούς ἀνυμνοῦντας ΕΚΕΙΝΗΝ · βασιλεῖς καί ἄρχοντες συντρεχέτωσαν , καί τήν Βασιλίδα κροτείτωσαν ἐν ὕμνοις , Βασιλέα τέξασα , τούς θανάτῳ κρατουμένους πρίν  , ἀπολῦσαι φιλανθρώπως εὐδοκήσαντα · Ποιμένες καί Διδάσκαλοι , τήν τοῦ καλοῦ Ποιμένος , ὙΠΕΡΑΓΝΟΝ Μητέρα , συνελθόντες εὐφημήσωμεν · τήν Λυχνίαν τήν χρυσαυγῆ · τήν φωτοφόρον Νεφέλην · τήν τῶν οὐρανῶν Πλατυτέραν · τήν ἔμψυχόν τε Κιβωτόν · τόν πυρίμορφον τοῦ Δεσπότου Θρόνον · τήν μανναδόχον χρυσέαν Στάμνον · τήν κεκλεισμένην τοῦ Δεσπότου Πύλην · τήν πάντων τῶν Χριστιανῶν τό καταφύγιον  ᾃσμασιν θεηγόροις , ἐγκωμιάζοντες οὕτως εἴπομεν · Παλάτιον τοῦ Λόγου , ἀξίωσον τούς ταπεινούς ἡμᾶς , τῆς οὐρανῶν βασιλείας · ουδέν γάρ ἀδύνατον τῇ μεσιτείᾳ Σου .

   Σε δυσωποῦμεν ὡς Θεοῦ Μητέρα Εὐλογημένη , πρέσβευε , τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .                           

                                    Χαίροις ἀσκητικῶν 

 

   Λύτρον ὑπέρ ἡμῶν τήν τιμήν , τό πανυπέρτιμον καί Ἄχραντον Αἷμα σου , Χριστέ μου ὁ πάντας θέλων , τῆς σωτηρίας τυχεῖν , κατεδέξω δοῦναι ἀναμάρτητε · διόπερ ὁρῶσα σε , προσηλωμένον ἡ Μήτηρ σου , ὀδυρομένη παρειάς κατεξαίνετο , τέκνον λέγουσα , ὁ Ἀμνός ὁ ἄμωμος , κόσμον θέλων Ῥύσασθαι , τιμίῳ σου Αἵματι , ἐξ ᾿ ὀφθαλμῶν μου πῶς ἔδυς , Σῶτερ ὁ ἄδυτος ἥλιος ; ὁ πᾶσι παρέχων , φωτισμόν καί εἰρήνην , καί μέγα ἔλεος .

 

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

   ΘΕΟΤΟΚΕ Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς · Σέ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετ΄τῶν Αποστόλων , καί πάντων τῶν Ἁγίων ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Οὐδείς προστρέχων ἐπί Σοί , κατησχυμμένος ἀπό Σοῦ ἐκπορεύεται , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · ἀλλ ᾿ αἰτεῖται τήν χάριν , καί λαμβάνει τό δώρημα , πρός τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως . 

   Τίς μή μακαρίσει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ  ; τίς μή ἀνυμνήσει Σου , τόν ἀλόχευτον τόκον · ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱός μονογενής , ὁ αὐτός ἐκ Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν , ἀφράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός ὑπάρχων , καί φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ᾿ ἡμᾶς · οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , αλλ ᾿ ἐν δυάδι φύσεων , ἀσυγχύτως γνωριζόμενος , αὐτόν ἱκέτευε , ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

                                   

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Μετάνοιαν οὐ κέκτησαι , ψυχή ἀμετανόητε , τί βραδύνεις ; τοῦ θανάτου ἡ τομή , ἐγγίζει καί τό τέλος , ἐφέστηκεν ὡς κλέπτης · τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ δράμε πρόσπεσον .

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ κατάβαλε , ἐχθρῶν μιαιφονούντων ἰσχύν , καί τήν λύπην , τοῦ λαοῦ Σου εἰς χαράν , μτάβαλε ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἔλεος παράσχου , ὅπως σωθέντες ἀνυμνοῦμεν Σε .

   Τό ὄμμα τῆς καρδίας μου , ἐκτείνω πρός Σέ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή παρίδῃς τόν πικρόν μου στεναγμόν , ἐν ᾢρᾳ  ὅταν κρίνῃ , ὁ Σός Υἱός τόν κόσμον , γενοῦ μοι σκέπη καί βοήθεια .

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι , τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου , καί λύτρωσαι ημᾶς ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως . 

   Τά οὐράνια ὑμνεῖ Σε Κεχαριτωμένη Μήτηρ Ἀνύμφευτε , καί ἡμεῖς δοξολογοῦμεν , τήν ἀνεξιγχνίαστον Σου γέννησιν , ΘΕΟΤΟΚΕ πρέσβευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

  

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Πειρασμοῖς πολυπλόκοις περιπεσών , ἐξ ᾿ ἐχθρῶν ἀοράτων καί ὁρατῶν , τῷ σάλῳ συνέχομαι , τῶν ἀμέτρων πταισμάτων μου , καί ὡς ἔχων ἀντίληψιν , καί Σκάπην Σε ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ λιμένι προστρέχω τῆς Σῆς ἀγαθότητος · ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ , τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ἀσπόρως ἱκέτευε , ὑπέρ πάντων τῶν δούλων Σου , τῶν ἀπαύστως ὑμνούντων Σε , πρεσβεύουσα αὐτῷ ἐκτενῶς , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει , τόν τόκον Σου ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσαν ἀφλέκτως Μῆτερ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον συνέχοντα · καί ἐκ μαζῶν ἐθήλασας , τόν πάντας ἐκτρέφοντα · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ  ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥυσθῆναι , πταισμάτων μου , ὄταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου τοῦ κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ  , τήν σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι . Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ δοῦλος Σου 

   Ὡς ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μόνην ἐν γυναιξί , Σέ ἀσπόρως τεκοῦσαν Θεόν σαρκί , πᾶσαι μακαρίζομεν γενεαί τῶν ἀνθρώπων · τό γάρ πῦρ ἐσκήνωσεν , ἐν Σοί τῆς θεότητος , καί ὡς βρέφος θηλάζεις τόν Κτίστην καί Κύριον · ὅθεν τῶν Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων τό γένος , ἀξίως δοξάζομεν τόν Πανάγιον τόκον Σου , καί συμφώνως βοῶμεν Σοι · πρέσβευε τῷ Σῶ Υἱῶ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς καταφεύγουσι πίστει , τῇ Σκέπῃ Σου ἌΧΡΑΝΤΕ .   

                                  Τί ὑμᾶς καλέσωμεν Ἄγιοι

 

   Τίνι ὡμοιώθης ταλαίπωρε , πρός μετάνοιαν οὐδόλως ἀνανεύουσα ψυχή , καί τό πῦρ μή δειλιῶσα , τῶν κακῶν ἐπιμονῇ ; ἀνάστα καί τήν Μόνην πρός ἀντίληψιν , ταχεῖαν ἐπικάλεσαι καί βόησον · τόν Σόν Υἱόν καί Θεόν ΑΓΝΗ , μή διαλίπῃς πρεσβεύουσα , ῥυσθῆναι με τῶν παγίδων τοῦ ἀλάστορος . 

 

                                      Τό προσταχθέν 

 

   Εὐχαριστοῦμεν Σε ἀεί ΘΕΟΤΟΚΕ , καί μεγαλύνομεν ΑΓΝΗ καί προσκυνοῦμεν , ἀνυμνοῦντες τόν τόκον Σου Κεχαριτωμένη  · βοῶντες ἀκαταπαύστως σῶσον ἡμᾶς, ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝ ὡς ἈΓΑΘΗ , καί δαιμόνων ἐξάρπασον , λογοθεσίου φοβεροῦ , ἐν ὥρᾳτῆς ἐτάσες , μή αἰσχυνθῶμεν οἱ δοῦλοι Σου . 

                                Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Σέ δυσωποῦμεν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τήν προστασίαν ἡμῶν , συσχεθέντες ἐν θλίψεσιν , μή παρίδῃς τέλεον ἀπολέσθαι τούς δούλους Σου · ἀλλά τάχυνον τοῦ ἐξελέσθαι ἡμᾶς , τῆς ἐνεστώσης ὀργῆς καί θλίψεως · ὦ !!! ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , · Σύ γάρ ἡμῶν ΑΓΝΗ , τεῖχος καί βοήθεια , ἀκαταμάχητος  . 

   Χαῖρε πυρίμορφον ὄχημα · χαῖρε Αὐγή μυστική , ἡ τῷ κόσμῳ εἰσάξασα τόν λαμπρόν καί ἄδυτον , καί ἀνέσπερον Ἥλιον , χαῖρε Κογχύλῃ πορφύραν βάψασα , ἐκ Σῶν Αἱμάτων , τῷ βασιλεῖ τοῦ παντός , χαῖρε ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαῖρε φυλακτήριον πάντων πιστῶν , τῶν προσκαλουμένων Σε , ἐν πεποιθήσει ψυχῆς .

                                  

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

                          Πανεύφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

   Ῥομφαία διῆλθεν , ὦ Υἱέ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν , ἐπί ξύλου ὡς ἔβλεψεν , Χριστόν κρεμάμενον , τήν ἐμήν καρδίαν , καί σπαράττει Δέσποτα , ὡς πάλαι Συμεών μοι προέφησεν , ἀλλά ἀνάστηθι , καί συνδόξασονν ἀθάνατε , τήν Μητέρα καί Δούλην σου δέομαι . 

                          

                            Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

    Ἐν τῷ Σταυρῷ πρεστῶσα τοῦ Σοῦ Υὁῦ καί Θεοῦ , καί τήν μακροθυμίαν , τούτου ἀποσκοποῦσα , ἔλεγες θρηνοῦσα , Μήτερ ΑΓΝΗ , οἴμοι τέκνον γλυκύτατον τί ταῦτα πάσχεις ἀδίκως Λόγε Θεοῦ , ἵνα σώσῃς τό ἀνθρώπινον ;

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   Ἡ Ἄσπιλος Ἀμνάς τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα , κρεμάμενον νεκρόν ἐπί ξύλου ὁρῶσα , θρηνοῦσα ἐφθέγγετο , Μητρικῶς ὀλολύζουσα , πῶς ἐνέγκω σου , τήν ὑπέρ λόγον Υἱέ Μου  συγκατάβασιν , καί τά ἑκούσια πάθη , Θεέ ὑπεράγαθε ; 

   Ὁρῶσα σε Χριστέ ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ Μήτηρ , νεκρόν ἐπί Σταυροῦ ἠπλωμένον ἐβόα · Υἱέ Μου συνάναρχε , τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι , τίς ἡ ἄφατος , οἰκονομία Σου αὕτη , δι ᾿ ἧς ἔσωσας , τό τῶν ἀχράντων χειρῶν Σου , σοφόν δημιούργημα . 

 

..........................................ἦχος β '...........................................

 

                              Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

   Βότρυν τόν παμπέπειρον ΑΓΝΗ ὅν ἀγεωργήτως ἐν Μήτρᾳ ἐκυοφόρησας , ξύλῳ ὡς ἑώρακας , τοῦτον κρεμάμενον , θρηνῳδοῦα ὠλόλυζες , καί ἔκραζες · τέκνον γλεῦκος ἐναπόσταξον , τό πᾶσαν μέθη παθῶν , αἷρον παντελῶς εὐεργέτα , δι ᾿ Ἐμοῦ τῆς σέ τετοκυῖας , σοῦ τήν εὐσπλαγχνίαν ἐνδεικνύμενος . 

   Ὅτε ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς , ἔβλεψε τόν ἴδιον Ἄρνα ἐπί σφαγήν ὡς βροτόν , θέλοντα ἑλκόμενον , θρηνοῦσα ἔλεγεν · ἀτεκνῶσαι νῦν σπεύδεις Με , Χριστέ τήν Τεκοῦσαν , τί τοῦτο πεποίηκας ὁ λυτρωτής τοῦ παντός ; ὅμως ἀνυμνῶ καί δοξάζω , σοῦ τήν ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἄκραν ἀγαθότητα φιλάνθρωπε .  

    Πόνους ὑπομείνασα πολλούς  ἐν τῆ τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου Σταυρώσει ἌΧΡΑΝΤΕ , ἔστενες δακρύουσα , καί ὁλολύζουσα · οἴμοι τέκνον γλυκύατον , ἀδίκως πῶς πάσχεις ; πάντας θέλων ῥύσασθαι , τούς ἐξ ᾿ Ἀδάμ γηγενεῖς ; ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ παρακαλοῦμεν ἐν πίστει , ἵλεων ἡμῖν τοῦτον ἀπέργασαι .

   Ὕβρεις ὑπομείνασα πολλάς , καί ἐπί Σταυροῦ ὑψωθέντα , τόν τοῦ παντός ποιητήν , βλέπουσα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἔστενες λέγουσα · Ὑπερύμνητε Κύριε , Υἱέ καί Θεέ Μου , πῶς τιμῆσαι θέλων σου τό πλάσμα  Δέσποτα , φέρεις ἐν σαρκί ἀτιμίαν ; Δόξα τῇ πολλῇ εὐσπλαγχνίᾳ , καί συγκταβάσει σου φιλάνθρωπε . 

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Ἡ Ἀμίαντος , Ἀμνάς τοῦ Λόγου , ἡ ἀκήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἐν τῷ Σταυρῷ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ἐξ 'Αὐτῆς ἀνωδίνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπῶς θρηνῳδοῦσα ἐκράυγαζεν · οἴμοι !!! Τέκνον μου , πῶς πάσχεις θέλων ῥύσασθαι , παθῶν τῆς ἀτιμίας τόν ἄνθρωπον .

 

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

                                

                                 Ἔδωκας σημείωσιν     

 

   Ἔφερες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐν τῇ καρδίᾳ Σου δίστομον , Συμεών Σοι ὡς ἔφησεν , ῥομφαία καί τέτρωσαι , ἐν αὐτῇ τά σπλάγχνα , καί τάς διαθέσεις , ὡς ἐθεάσω Σόν Υἱόν , ἐπί τοῦ ξύλου ΣΕΜΝΗ κρεμάμενον , διό καί ἀνεκραύγαζες , Τέκνον ἐμόν μή παρίδῃς με , ἀλλά σπεύσον ἀνάστηθι , ὡς προεῖπας μακρόθυμε .

   Νεκρούμενον βλέπουσα , Χριστόν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροῦντα τόν δόλιον , ὡς Δεσπότην κλαίουσα , ὕμνει τόν ἐκ σπλάγχνων Αὐτῆς προελθόντα , καί τό μακρόθυμον αὐτοῦ ἀποθαυμάζουσα , ἀνεκραύγαζε · τέκνον Μου ποθεινότατον , μή ἐπιλάθῃ τῆς Δούλης σου , μή βραδύνῃς φιλάνθρωπε , τό ἐμόν καταθύμιον .

   Σταυρούμενον βλέπουσα καί τήν πλευράν ὀρυττόμενον , ὑπό λόγχης ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν φιλάνθρωπον , ἔκλαιε βοῶσα · τί τοῦτο Υἱέ Μου ; τί σοι ἀχάριστος λαός , ἀποτιννύει , ἀνθ ᾿ ὧν πεποίηκας , καλῶν αὐτοῖς καί σπεύδεις Με , ἀτεκνωθῆναι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι εὔσπλαγχνε , σήν ἑκούσιον Σταύρωσιν   

   

                                  Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Ἐπί ξύλου βλέπουσα , ἀναρτηθέντα , τόν Υἱόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , σπλάγχνα Μητρῶα γοερῶς , σπαραττομένη ἐκραύγαζες · οἴμοι !!! πῶς ἔδυς , τό φῶς Μου τό ἄχρονον ; 

   Ἐπί ξύλου βλέπουσα προσηλωμένον Σόν Υἱόν καί Κύριον , καί θρηνῳδοῦσα Μητρικῶς , ὀδυρομένη ἐκραύγαζες , οἴμοι !!! πῶς πάσχεις , Υἱέ Μου παμφίλτατε ;

                               Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου  κληθείς  

 

  Τόν ἐξ ἀνάρχου τοῦ Πατρός γεννηθέντα , ἡ ἐπ ᾿ ἐσχάτων Σε σαρκί τετοκυῖα , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον ὁρῶσα Χριστέ , οἴμοι !!! ποθεινότατε ,Ἰησοῦ ἀνεβόα · πῶς ὁ δοξαζόμενος ὡς Θεός ὑπ ᾿ Ἀγγέλων , ὑπό ἀνόμων νῦν βροτῶν Υἱέ , θέλων σταυροῦσαι ; Ὑμνῶ Σε μακρόθυμε .

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ Ἀμνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ὅν ἀπεκύησε Υἱόν ἠπλωμένον , ἐπί Σταυροῦ ὡς ἔβλεψεν ὀδύναις τήν ψυχήν , καιρίαις κατεπλήττετο , καί ἐβόα θρηνοῦσα , ποῦ σου τέκνον φίλτατον , δωρεῶν καί θαυμάτων , μνήμη ὧν ἀπήλαυσεν , ὁ ἀχάριστος δῆμος ; ἀλλ ᾿ εἰς τό σῶσαι γένος τῶν βροτῶν , ταῦτα νῦν πάσχεις , ὑμνῶ σου τό εὔσπλαγχνον .

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   Σταυρῷ Σε ὑψούμενον ὡς ἐθεάσατο , ἡ ἌΧΡΑΝΤΟΣ Μήτηρ Σου Λόγε Θεοῦ Μητρικῶς , θρηνοῦσα ἐφθέγγετο , τί τό καινόν καί ξένον , τοῦτο θαῦμα Υἱέ Μου ; πῶς ἡ ζωή τῶν ὅλων ὀμιλεῖς τῷ θανάτῳ ; ζωῶσαι θέλων τούς τεθνεῶτας ὡς εὐσπλαγχνος .

   Ταχύ προκατάλαβε , πρίν δουλωθῆναι ἡμᾶς , ἐχθροῖς βλασφημοῦσι σε καί ἀπειλοῦσιν ἡμῖν , Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν · ἄνελε τῷ Σταυρῷ Σου , τούς ἡμᾶς πολεμοῦντας , γνώτωσαν πῶς ἰσχύει , ὀρθοδόξων ἡ πίστις , πρεσβείαις τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , μόνε φιλάνθρωπε . 

   Ὑψούμενος ὕψωσας , τούς πεπτωκότας ποτέ , Ἐμέ δέ κατέβαλες , τῇ ἀνυψώσει τῇ σῇ , ὦ !!! φῶς τῶν ὀμμάτων Μου , δέχου Υἱέ τό Πάθος , δι ᾿ ἡμᾶς ἑκουσίως , φέρε Σταυρόν τούς Ἥλους  καί τόν Σπόγγον καί Λόγχην δι ᾿ ὧν τῆς ἀπαθείας , χάριν ἐβράβευσας . 

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Ἡ Ἀμνάς ἡ κυήσασα , τό ἀρνίον τό ἄκακον , τό τήν ἁμαρτίαν ἐλθών ἰάσασθαι , παντός τοῦ κόσμου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οἰκείῳ ἐν Αἵματι , τό σφαγέν ὑπέρ ἡμῶν , καί ζωῶσαν τά σύμπαντα , Σύ μέ ἔνδυσον , γυμνωθέντα τῆς πάλαι ἀφθαρσίας , ἐξ ᾿ ἐρίου τοῦ Σοῦ τόκου , περιβολήν θείας χάριτος . 

   Ὡς ἐώρακεν Κύριε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον ἐξεπλήττετο , καί ἀτενίζουσα ἔλεγεν · Τί σοι ἀνταπέδωκαν  , οἱ πολλῶν σου δωρεῶν ἀπολαύσαντες Δέσποτα ; ἀλλά δέομαι , μή μέ Μόνην ἐάσῃς ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλά σπεῦσον ἀναστῆναι , συνανιστῶν τούς προπάτορας .  

 

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Ἐν ξύλῳ τήν ζωήν ἡμῶν , ὁρῶσα ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κρεμαμένην Μητρικῶς , ὡδύρετο βοῶσα · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , σῶσον τούς πόθῳ ἀνυμνοῦντας Σε .

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σε , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἀνεβόα Μητρικῶς , Υἱέε Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πῶς φέρεις πάθος ἐπονείδιστον ;

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Ἐν Σταυρῷ καθορῶσα σε Ἰησοῦ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου ἐν κλαυθμῷ , ἐβόα δακρύουσα · οἴμοι !!! τέκνον γλυκύτατον , πῶς σε ἐπί ξύλου , ἀδίκως ἀνήρτησαν , τῶν Ἑβραίων παῖδες , οἱ ὄντως ἀχάριστοι !!! ὅμως ὡς οἰκτίρμων , ταῦτα πάσχεις Υἱέ Μου , Θεέ ἀνεξίκακε , πολυέλεε Κύριε , τῇ σαρκί ὡς ηὐδόκησας , ἵνα σου τό πλάσμα δεινῆς , ἐκ δουλείας ῥύσῃ τοῦ ἀλάστορος , διό ὑμνῶ σου τήν ἄκραν , Λόγε συγκατάβασιν . 

   Τῆς πλευρᾶς λογχευθείσης σου πλαστουργέ , τοῦ τήν Μήτραν  ἀλόχευτον τήν ἐμήν , τηρήσαντος τῷ τόκῳ Σου , καί λογχεύσαντος τύραννον , ἀναπλάττεις Εὔαν , τήν θείαν ἀνάπλασιν , πλαστουργηθείς τῇ φύσει , Ἀδάμ πρώτου δεύτερος · ὅθεν ἀφυπνώσας , τόν φυσίζωον ὕπνον , ζωήν πᾶσι δέδωκας · ὡς ἐξ ᾿ ὕπνου γάρ ἤγειρας , πάντας Λόγε ὑπνώσει Σου · Ἐμοῦ δέ τήν καρδίαν δεινῶς , κατελόγχευσας Λόγε , τῷ πάθει σου , καί τῇ σῇ ἀφυπνώσει , ζωῆς με ἐστέρησας . 

   Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Σταυρῷ , ὠλόλυζε δακρύουσα , καί πικρῶς ἐκβοῶσα · ὁ μέν κόσμος ἀγάλλεται δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ὁρώσης σου τήν σταύρωσιν · ἥνπερ ὑπομένεις διά σπλάγχνα ἐλέους , μακρόθυμε Κλυριε , τοῦ ἐλέους ἡ ἄβυσσος , καί πηγή ἀγαθότητος · σπλαγχνίσθητι καί δώρησαι οὖν τῶν πταισμάτων ἄφεσιν τοῖς δούλοις Σου , τοῖς ἀνυμνοῦσι σου πίστει , τά θεῖα παθήματα . 

                          Οἱ Μάρτυρες σου      

 

   Ἡ Δάμαλις ἡ Ἄσπιλος , τόν Μόσχον βλέπουσα ἐπί τοῦ ξύλου ,   προσαναρτώμενον ὑπό ἀνόμων , ὀδυρομένη γοερῶς · οἴμοι !!! ἀνεβόα ποθεινότατον τέκνον , τί σοι δῆμος ἀνταπέδωκεν ἀχάριστος Ἑβραίων , θέλων με ἀτεκνῶσαι , ἐκ Σοῦ παμφίλτατε ;

       

                   Τί ὑμᾶς καλέσωμεν Ἄγιοι

 

   Ἄρνα ἡ Ἀμνάς ὡς ἑώρακεν , ἐπί ξύλου ἠπλωμένον ἑκουσίως σταυρικοῦ , ἀνεβόα Μητρικῶς , ὀδυρομένη ἐν κλαυθμῷ · Υἱέ Μου , τί τό ξένον τοῦτο θέαμα !!! ὁ πᾶσι τήν ζωήν νέμων ὡς Κύριος , πῶς θανατοῦσαι μακρόθυμε , βροτοῖς παρέχων ἀνάστασιν ; δοξάζω σου τήν πολλήν Θεέ Μου συγκατάβασιν .

                                   

                             Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Τί τό ὀρώμενον θέαμα , ὅ τοῖς ἐμοῖς ὀφθαλμοῖς , καθορᾶται , ὦ Δέσποτα ; ὁ συνέχων ἅπασαν , κτίσιν ξύλῳ ἀνήρτησαι ,  καί θανατοῦσαι ὁ πᾶσι νέμων ζωήν ; ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κλαίουσα ἔλεγεν , ὅτε ἑώρακεν , ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον , τόν ἐξ ᾿ Ἑαυτῆς , ἀῤῥήτως ἐκλάμψαντα , Θεόν καί ἄνθρωπον . 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

.........................................ἦχος α ΄........................................... 

α

   Ἐκ Σοῦ ἀνατέταλκεν ὁ φωτοδότης , φωτίζων τά πέρατα , Ἰησοῦς ὁ Κύριος  ΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δι ᾿ οὗ οἱ ἐν σκότει καί σκιᾷ , φῶς ἐθεάσαντο .

   Ἔλλαμψεν φῶς , ὁ Χριστός ἀνέσπερον , ἐκ τῆς Σῆς νηδύος προελθών , καί τόν κόσμον , ἔσωσε πρίν , ὁ ὑπερυψούμενος · ὅνπερ καθικέτευε , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ φωτίσαι μου , τῆς σκοτισθείσης καρδίας , τά νοούμενα ὄμματα . 

   Θύρα θεϊκῆς ἀκτῖνος Σύ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πηγή τε φωτός ἀδύτου γέγονας , τό γάρ πλήρωμα τῆς θεότητος , ἅπαν ἐσκήνωσεν ἀποῤῥήτως ἐν Μήτρᾳ Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οὗπερ φυσικήν ἐνέργειαν καί τήν αἴγλην βραβεύεις τοῖς χρῄζουσιν . 

   Ἰδεῖν οἱ ποθοῦντες τάς αὐυγάς , τῆς χάριτος τοῦ Πνεύματος , καί τήν ἀνέσπερον θείαν ἔλλαμψιν πηγῇ προσδράμωμεν τῇ τῆς χάιτος , τῇ Μητρί τοῦ κτίσαντος , ἐν αὐτῇ γάρ ἅπαντα τοῖς πιστοῖς , χορηγεῖται τά βἐλτιστα . 

   Καθαρωτάτην Μόνην Σε εὑρών ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Λόγος καθαρώτατος  Θεοῦ Σοῦ ἐκ γαστρός ἀποτεχθείς , πιστούς καθαίρει , μολυσμοῦ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , προσγενομένου ἡμῖν ἐξ ᾿ ἀκρασίας κακῶν .

   Λόγον ἐνυπόστατον ΠΑΡΘΕΝΕ γεννήσασα Θεοῦ , καί φῶς ἀληθινόν ,τούς ὀφθαλμούς μου τῆς ψυχῆς , διάνοιξον δέομαι , καί τῆς ἐκεῖθεν αἴγλης , μέτοχον ποίησον  · Σύ γάρ μεσῖτις αὐτοῦ τε καί πρύττανις .

   Ὅλη ΚΟΡΗ , ὅλη εἶ καλή , ὅλη φωτοειδής τε , φωσφόρος καί θεοφόρος , ὅλη Μόνη καί λαμπρά · διό μου τά ὄμματα τῆς καρδίας φώτισον , πνέοντος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν δόξαν Σου , καί τετρωμένου , τῷ πρός ΕΚΕΙΝΗΝ πόθῳ. 

   Ὄλη ΚΟΡΗ φωτισμός Σύ ὑπάρχεις καί ἔλλαμψις , τοῦ ἀδύτου φωτισμοῦ , χρηματίσασα τέμενος , διά τοῦτο δέομαι , φωτί τῷ Σῷ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ψυχῆς τάς κόρας  μου φώτισον .

   Σαρκούμενον τόν Λόγον , οὐσίαις ἐν δυσί , ΚΟΡΗ καί θελήμασιν , ἐκύησας ΑΓΝΗ , τόν τάς εἰσόδους , γνωρίσαντα παραδόξως , τῆς σωτηρίας , τοῖς τῇ πλάνῃ δουλωθεῖσιν , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Σέ τήν Νεφέλην τήν ὁλόφωτον , καί Θεοῦ τήν Στάμνον τήν πάγχρυσον , καί πλατυτέραν οὐρανῶν , καί μετάρσιον Κλίμακα , ἈΠΕΙΡΟΓΑΝΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , οἱ πιστοί μακαρίζομεν .

   Σύ μου τῆς ὠδῆς ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί κορωνίς χρυσῆ καί θεῖον συμπέρασμα · ἥνπερ τῆς φυγῆς , ἐπανελθών νῦν ἀνέθηκα , τῷ Υἱῶ Σου ΣΕΜΝΗ , εὐχαριστήριον , τόν ὕμνον Σοι συνάγων , ὡς τῶν καλῶν αἰτίαν ΠΑΝΑΓΝΕ . 

   Συμπνιγέντα προσβολαῖς τῶν ἀκάρπων λογισμῶν , ἐπανήγαγε πρός Φῶς , σωτηρίας καί ζωῆς , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἡ τόν Σωτῆρα Χριστόν κυήσασα .   

   Τήν ζωοδόχον Πηγήν τήν ἀέναον , τήν φωτοφόρον Λυχνίαν τήν πάγχρυσον , τήν Σκηνήν τήν ἔμψυχον , τοῦ οὐρανοῦ καί γῆς τήν Πλατυτέραν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἐν ὕμνοις τιμήσωμεν .

   Φεῖσαι ἡμῶν τῶν ὑμνούντων σου Κύριε , τήν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ  ἀνέκφραστον γέννησιν , πειρασμῶν ῥυόμενος , καί παθῶν καί θλίψεων , ταῖς ἱκεσίαις Αὐτῆς , τούς Σούς οἰκέτας , ὡς εὐεργέτης , καί μόνος φιλάνθρωπος .  

   Φῶς τό τριλαμπές θεουργικῶς , ἐν τῇ γαστρί Σου χωρήσασα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τάς καρδίας φώτισον , ὡς ΑΓΑΘΗ , τῶν εὐσεβῶς ὑμνούντων Σε , φῶς γάρ Σύ δόξα , καί σωτηρία αἰώνιος . 

   Ὡς ὄμβρος ἐν Μήτρᾳ Σου , κατῆλθεν ὁ Χριστός , καί πᾶσαν κατήρδευσε τήν κτίσιν ἀληθῶς , ξηράνας ΠΑΡΘΕΝΕ , θολερούς ποταμούς , εἰδωλομανίας , ὁ μόνος εὐεργέτης .         

   Ὡς ὄμβρος ἐν τῇ Μήτρᾳ Σου , κατῆλθεν ὁ Χριστός ΑΧΡΑΝΤΕ , καί ὄμβρους ἐξήρανε πολυθεΐας , καί ἐπήγασε θεογνωσίας ὕδωρ , τοῖς ἐν φλογμῷ ἀπάτης . 

 

..........................................ἦχος β ΄..........................................

 

   Ἀθανασίας διαυγῆ , ἐπιστάμεθα ΠηγήνΣε ΘΕΟΤΟΚΕ · ὡς τεκοῦσα τόν Λόγον τοῦ Ἀθανάτου Πατρός , τόν πάντας θανάτου λυτρούμενον , τούς ὑπερυψοῦντας Σε ΑΓΝΗ εἰς πάντας τούς αἰπῶνας . 

   Ἀνάρχου Γεννήτορος , Υἱός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἡμῖν ἐπέφανε , τά ἐσκοτισμένα φωτίσαι , συναγαγεῖν τά ἐσκορπισμένα , διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ,ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ  ΑΓΝΗ , ἡ τόν Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσαν , πειρασμῶν καί θλίψεων , πάντας λύτρωσαι .

   Βασιλέα κυήσασα Κύριον , οἶα περ Βασίλισσα ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τούς ἐπί Σοί προστρέχοντας , οὐρανῶν βασιλείας ἀξίωσον . 

   Βάτον Σε ἐν τῷ Σιναίῳ , ἀφλέκτως προσομιλοῦσα , τῷ πυρί προγράφει  Μητέρα τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , ἈΝΥΜΦΕΥΤΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ  ΜΑΡΙΑ .

   Δυσωποῦμεν Σε ἌΧΡΑΝΤΕ , τήν τόν Θεόν ἀσπόρως συλλαβοῦσαν , τοῦ ἀεί πρεσβεύειν , ὑπέρ τῶν δούλων Σου .

   Ἐκλεκτή τῷ Θεῷ ἐχρημάτισας , ὡς ὡραιοτάτῃ χωρίον εὑρύχωρον , τούτυ ΠΑΡΘΕΝΕ γέγονας , καί Παστάς καί Λυχνία καί Τράπεζα . 

   Ἔλυσας ἌΧΡΑΝΤΕ , τῶνπροπατόρων τήν ἀράν τέξασα , ἄνευ σαρκός ΑΓΝΗ θελημάτων , τόν πάντα τῷ αὐτοῦ θελήματι , θείῳ σαφῶς οὐσιώσαντα .

   Εὐλογίαις ΠΑΝΑΓΝΕ ΣΕΜΝΗ , φύσιν τήν ἐπάρατον , παρακοῇ γενομένην τοῦ Κτίσαντος , τόν Χριστόν γεννήσασα ἐστεφάνωσας καί φθορᾶς ἠλευθέρωσας , ὅθεν γεγηθότες , πάντες οἱ πιστοί Σέ μακαρίζομεν .

   Εὑρών Σε τῶν Ἀγγέλων καθαρωτέρα , ὑπέδυ τήν γαστέρα Σου τήν Τιμίαν , ὁ φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον ΘΕΟΤΟΚΕ ·  καί ὤφθη ἄνθρωπος ἐκ Σοῦ σαρκούμενος , ἐν δυσί ταῖς φύσεσιν ΑΓΝΗ  γνωριζόμενος  .

   Ἐφάνης καθαρότητι , ὡσεί κρίνον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῶν ἀκανθῶν ἐκλάμψασα λαμπηδόσι τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου , ἐν μέσῳ ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ Πανσεβάσμιε . 

   Ζῶσα ὑπάρχουσα πηγή , ὡς τό ὕδωρ τῆς ζωῆς ἀποτεκοῦσα , τήν ψυχήν μου τακεῖσαν , τῆς ἁμαρτίας τῷ φλογμῷ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ πότισον , ἵνα Σέ δοξάζω εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἡ τόν πρό ἡλίου φωστῆρα , τόν Θεόν ἐξανατείλαντα · σωματικῶς ἡμῖν ἐπιδημήσαντα · ἐκ λαγόνων παρθενικῶν , ἀφράστως σωματώσασα , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Θαυμάτων ὑπέροχον πέφυκε, τό ἐν Σοί γενόμενον θαῦμα · νομίμων γάρ ἄνευθεν , τῆς φύσεως τόν νομοδότην Χριστόν , ἀποτίκτεις , τήν παράβασιν τῶν προπατόρων , λύοντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἰδού ἐν γαστρί ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστόν τόν Θεόν , ὑπέρ Λόγον ἔσχηκας , ὥσπερ Ἡσαΐας προηγόρευσεν , ὑπέρ φύσιν τε τοῦτον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ τέτοκας .

   Ἰθύνουσα ΠΑΝΑΓΝΕ τόν ἐμόν βίον , πρός τόν Σόν πανεύδιον λιμένα  καθοδήγησον , Θεόν ἡκυήσασα τῶν ἀγαθῶν τήν πηγήν , τόν πᾶσι παρέχοντα πιστοῖς , τήν ἀφθονίαν τῆς ἀγαθότητος . 

   Κυριώνυμε ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν ἀγαθοδότην Θεόν ἡ κυήσασα , τούς Σέ ἀνυμνοῦντας πάντοτε πειρασμῶν πολυτρόπων διάσωσον .

   Λόγῳ ΣΕΜΝΗ , Λόγον ἐν Μήτρᾳ συνέλαβες , τόν διά λόγου ἅπαντα δημιουργήσαντα , διά τοῦτο λόγοις Σε , ἐνθέοις ἀνυμνοῦμεν , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Λῦσον μου τάς σειράς τῶν πταισμάτων , τῇ μεσιτείᾳ Σου ΑΓΝΗ , καί τῇ ἀγαπῃ , τελείως τοῦ ἀγαθοῦ Υἱοῦ Σου , πρόσδησον , μακρυνόμενον καθ ᾿ ἑκάστην ἐξ ᾿ αὐτοῦ , ἡδονῶν ἀτόπων .

   Μήτηρ καί Δούλη Χριστοῦ , τοῦ σαρκθέντος δι ᾿ ἡμᾶς γέγονας · ὅν ἐκτενῶς πάντοτε δυσώπει , τοῦ σῴζεσθαι ἡμᾶς , τούς Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗΝ ὀνομάζοντας . 

   Μήτραν τήν Σήν , ὁ πανάγαθος Λόγος οἰκήσας ἌΧΡΑΝΤΕ ὑπερφυῶς , Θεοῦ Πατρός ἡμᾶς ἀνέπλασεν , καί ζωῆς ἠξίωσεν , τῆς ἐν Ἐδέμ ·  διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε πάντες πιστοί ,προσκυνοῦντες ἀναμέλψωμεν · Εὐλογημένη εἶ , τόν Χριστόν , σαρκί κυήσασα .

   Μόνη Εὐλογημένη , τό καθαρόν καί θεῖον , τῆς Ἁγνείας κειμήλιον , τῆς ἀκαθάρτου τῶν παθῶν , κάθαρον ἱλύος με , αἰτοῦσα ΑΓΝΗ συγχώρησιν τῶν πταισμάτων μου . 

   Μόνη Θεόν , πᾶσι τόν ὄντα ἀχώριτον Σοί χωρητόν γενόμενον , δι ᾿ ἀγαθότητα ἀπεκύησας , ΚΟΡΗ · ὅν αἴτησαι σωθῆναι , τούς ἀνυμνοῦντας Σε .

   Νεἀνιδες καί παρθένοι ὁπίσω Σου ἔδραμον , ΠΑΡΘΕΝΟΝ Νεάνιδα  , Σέ καί Μητέρα θεώμεναι · Μόνη γάρ ἀμφότερα , εἰς ἕν συνῆψας , ἀφράστως ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ . 

   Νεκροῦται τό πρίν , ὁ Ἀδάμ φθοροποιῷ βρώσει ΠΑΝΑΜΩΜΕ · Σύ δέ τεκοῦσα τήν ζωήν ἡμῶν , τοῦτον ΠΑΡΘΕΝΕ ἐζώωσας · ὅθεν ὡς καλῶν Σε αἰτίαν , ἀνυμνοῦντες κραυγάζομεν · Εὐλογημένη , ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Νεκρώσεως τόν καρπόν μοι ἡ Εὔα προσήνεγκε · ζωήν δέ γεννήσασα τήν ἐνυπόστατον ΠΑΝΑΓΝΕ , αὖθις με ἀνώρθωσας , διό κραυγάζω Σοι · χαῖρε ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Νοήσαντες πόῤῥωθεν προφητικοῖς ἐν ὄμμασι , οἱ Προφῆται Σε πάντες προανεφώνησαν , μέλλουσαν φανεῖσαν Μητέρα τοῦ παντουργοῦ , καί πάντων Δεσπότου · διό Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ καταγγέλομεν .

   Νοητόν Σε παλάτιον , καί ὑψηλόν , τοῦ Βασιλέως Θρόνον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ὀνομάζομεν . 

   Νοῦς ὁ ἀπαθής ἐν Μήτρᾳ Σου ἑνοῦται , τῷ ἀνθρωπίνῳ νοΐ ΠΑΝΑΓΝΕ , σαρκός τε παχύτητι , ὑπό χρόνον τε γενόμενος , αἰώνων ὁ ὑπέρτερος , ὅθεν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πίστει καί πόθῳ δοξάζομεν .

   Ὁ βουλήσει τό πᾶν συστησάμενος , Μήτραν βουληθείς ΑΓΝΗ Ἀπειρόγαμον ὤκησε , τούς τῇ φθορᾷ νοσήσαντας , ἀξιῶν ἀφθαρσίας , ὡς εὔσπλαγχνος . 

   Ὁ ἐν Μήτρᾳ οἰκήσας , καί τεχθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ὁ τόν ἅδην σκυλεύσας , καί τά .εθνη φωτίσας  , εὐλογητός, ὁ ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ ἀναδείξας τήν Τεκοῦσαν . 

   Ὁ κατέχων τόν γῦρον τῆς γῆς ὡς Θεός , ἐν ταῖς Σαῖς ἀγκάλαις ΑΓΝΗ περιέχεται , περιγραφῇ τοῦ σώματος , ὁ τῆ θείᾳ μορφῇ ἀπερίγραπτος .

   Ὁ μόνος Θεός , Μόνην εὗρεν καθαράν , τήν Σήν γαστέρα , καί σωμαοῦται και γνωρίζεται , ἄνθρωπος , σῴζων τόν ἄνθρωπον · ὅθεν Σε τῶν καλῶν ὡς αἰτίαν ἐπιστάμενοι ψάλλομεν · Εὐλογημένη ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Ὁ μόνος καθαρός ὁ μόνος Κύριος , Σέ Μόνην ὡς ἔγνων καθαρωτέραν , πάσης κτίσεως ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων σεσωμάτωται .

   Ὅν ἔτεκες ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἀεί δυσώπει , δουλείας ῥυσθῆναι με παθῶν , καί κατακρίσεως , καί τῆς κατχούσης με δεινῆς πωρώσεως , καί τῆς τῶν θλιβόντων με ἀεί , ἐπικρατείας ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   Ὁ τοῦ Ἀδάμ Δημιουργός , ἐξ Αἱμάτων Σου Ἁγνῶν δημιουργεῖται , καί γαλακτοτροφεῖται , ὁ διατρέφων πνοήν , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ἅπασαν , · ὅθεν ὡς Θεοῦ Σε δοξάζομεν Μητέρα .

   Ὁ ὑπερούσιοςΘεός , οὐσιώθη καθ ᾿ ἡμᾶς , ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ὡραθη ὡς Βρέφος , ὁ πρό αἰώνων Πατρί , καί θείῳ συνυπάρχων Πνεύματι , ὅθεν ὡς αὐτοῦ Σε δοξάζομεν Μητέρα . 

   Ὁ φέρων  θείῳ νεύματι , πᾶσαν κτίσιν Κύριος , ἐν ταῖς χερσί βαστάζεται , Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅν νῦν δυσώπησον , Ῥυσθῆναι ἐκ κινδύνων τάς ψυχάς ἡμῶν . 

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ στρατηγίαις τῶν ἄνω ὑμνούμενον , Θεόν ἀπεκύησας , ἄνθρωπον ὄντως γενόμενον , ὅν ὑπέρ τῶν δούλων Σου , ἐκδυσωποῦσα μή παύσῃ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΣΕΜΝΗ , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ      ΑΓΝΗ , καταπιπτόντων ἐπανόρθωσις , ἁμαρτανόντων ἡ λύτρωσις , σῶσον με τόν ἄσωτον , σῶσον κράζοντα · Εὐλογημένη ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

   Ῥήσεις Προφητῶν , καί αἰνίγματα πάντων δεξαμένη , καί τῶν προφητῶν αἱ προαγορεύσεις , Σέ προετύπουν , προφανῶς ἐπ ᾿ ἐσχάτων , Θεοῦ γεννήτριαν · ἄλλην γάρ ἐκτός Σου , ΑΓΝΗΝ οὐ γινώσκομεν .

   Ῥομφαία τό πρίν , ἡ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς , ἡμᾶς χωρίσασα , νῦν στρεφομένη ὑποδέχεται , τούς σημανθέντας τῷ Αἵματι , τῷ ἐκ τῆς πλευρᾶς τοῦ Υἱοῦ Σου , προελθόντι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Εὐλογημένη ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Ῥύμην ΑΓΝΗ , τήν τοῦ θανάτου ἀνέστειλας , ἀθανασίας πρόξενον , Χριστόν κυήσασα · ὅν ὁ ἃδης θανέντα βουλήσει ἑκουσίᾳ , ἰδών ἐτρόμαξεν . 

   Ῥῦσαι πάσης κακώσεως , τοῦ δυσμενοῦς ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς εἰδότας ἀληθῶς  Θεοῦ Σε Μητέρα ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Σέ ὁ Δαυίδ , προδιέγραψεν Ὄρος τετυρωμένον , Ὄρος τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , Ὄρος πῖον · ἐ Σοί γάρ ΚΟΡΗ , ἐγνωρίσθησαν τούτου αἱ πορεῖαι , σάρκα πτωχεύσαντος , καί πρός τό ἀρχαῖον ἡμᾶς ΑΓΝΗ ἐπανάξαντος . 

   Σοί τῇ Τεκούσῃ Χριστόν , τόν τοῦ παντός Δημιουργόν , κράζομεν · χαῖρε ΑΓΝΗ · χαῖρε ἡ τό φῶς ἀνατείλασα ἡμῖν · χαῖρε ἡ χωρήσασα , Θεόν τόν ἀχώρητον . 

   Σοφίαν τοῦ Θεοῦ τήν ἐνυπόστατον , τεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦ σοφιστοῦ με , τῆς κακίας ἐλευθέρωσον , μεσιτείᾳ Σου Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Σύ Μόνη παρά πάντας τούς ἀπ ᾿ αἰῶνος μεγάλων ἠξιώθης και ὑπέρ φύσιν · Θεόν γάρ τόν ἀχώρητον πάσῃ τῇ κτίσει , ἐν Μήτρᾳ ἤνεγκας , καί ἐσωμάτωσας · ὅθεν  ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε πίστει σέβομεν . 

   Συμπαθείας τῆς Σῆς με ἀξίωσον , ἡ τόν συμπαθέστατον Λόγον κυήσασα , τόν τῷ οἰκείῳ Αἵματι , ἐκ φθορᾶς τούς ἀνθρώπους ῥυσάμενον .

   Τήν πληγωθεῖσαν μου , ταῖς προσβολαῖς τοῦ δυσμενοῦς ἌΧΡΑΝΤΕ , ὡς συμπαθής ἴασαι καρδίαν , ἡ τόν ἐπί Σταυροῦ , σαρκί προσηλωθέντα ἀῥῥήτως κυήσασα . 

   Τήν τῆς ἀποτόμου ἀρχαίας , ἀναιρέτιν αποφάσεως , καί τῆς προμήτορος τήν ἐπανόρθωσιν , τήν τοῦ γένους ,τῆς πρός Θεόν αἰτίαν οικειώσεως , τήν πρός τόν κτίστην γέφυραν ,  Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Τίς ἐξειπεῖν Σοῦ κατ ᾿ ἀξίαν δυνήσεται , τήν ὑπέρ λόγον σύλληψιν ; Θεόν γάρ τέτοκας ἐν σαρκί ΠΑΝΑΓΙΑ  , ἡμῖν ἐπιφανέντα Σωτῆρα πάντων ἡμῶν .

   Τόν ἐκ Θεοῦ Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτῳ σοφίᾳ , ἥκοντα καινουργῆσαι τόν Ἀδάμ , βρώσει φθορᾷ πεπτωκότα δεινῶς , ἐξ ᾿ Ἁγίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀφράστωςσαρκωθέντα δι ᾿ ἡμᾶς , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .  

   Τόν ἐκ Πατρός Μονογενῆ , γεεννηθέντα θεϊκῶς , πρό τῶν αἰώνων , ἐπ ᾿ ἐσχάτων τεχθέντα ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκί , ὑμνοῦμεν ὅς τήν Τεκοῦσαν ἀναδείξας ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον .

   Τούς εἰς Σέ καταφεύγοντας ἀπό πάσης δεόμεθα ῥῦσαι ἀπειλῆς , ἡ τεκοῦσα Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν .

   Τῶν κτισμάτων Σύ ὡς ἀληθῶς , Ὑπερτέρα πέφηνας , τῶν ὀρατῶν καί ἀοράτων ΠΑΝΑΓΝΕ · τόν γάρ Κτίστην τέτοκας , ὡς ηὐδόκησε , σαρκωθῆναι ἐν Μήτρᾳ Σου , ᾧ σύν παῥῤησίᾳ πρέσβευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ὑπάρχουσα Ἀγγέλων τιμιωτέρα , τόν Κτίστην τῶν Ἀγγέλων τῇ Σῇ νηδΰι , ἐβάστασας καί τέτοκας ΘΕΟΜΗΤΟΡ  , βροτῶν  εἰς λύτρωσιν , τῶν μελωδούντων Σοι · ὡς οὐκ ἔστιν ἌΧΡΑΝΤΟΣ πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ὑπεραστράπτουσα πᾶσι , τῶν θαυμάτων τῇ αἴγλῃ , τῶν Σῶν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ , τήν τῶν παθῶν καί τῶν θλίψεων , ἀπελαύνεις ὁμίχλην , καί φῶς τῆς εὐφροσύνης νοητῶς , ἐφαπλοῖς , τοῖς Μητέρα Θεοῦ Σε μεγαλύνουσιν .

   Ὑπέρ ἡμῶν , τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , πάντοτε δυσώπει τῶν Σέ ὑμνούντων , τοῦ λυτρωθῆναι ἐκ παθῶν , καί κινδύνων ψυχοφθόρων , κακῶν καί θλίψεων , καί αἰωνιζούσης φλογός καί κολάσεως . 

   Ὑπερύμνητον , Θεόν ἀῤῥήτως τέτοκας , σάρκα ἐκ Σοῦ φορέσαντα , δι ᾿ ἀγαθότητα , ὙΠΕΡΥΜΝΗΤΕ ΑΓΝΗ , ὅθεν ἐν φωναῖς εὐχαριστηρίοις ὑμνολγοῦμεν Σε , καί μακαρίζομεν , ὡς πάλαι προεφήτευσας . 

   Ὑπέρ φύσιν ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκύησας , καί διαιωνίζεις ΠΑΡΘΕΝΕ ἐμφαίνουσα , τῆς ἀληθοῦς Θεότητος τοῦ Υἱοῦ καί Θοῦ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τά σύμβολα . 

   Φαεινοτάταις λαμπάσι , τοῦ ἐκ Σοῦ σαρκωθέντος , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ὐπέρ νοῦν , οἱ ΘΕΟΤΟΚΟΝ εἰδότες Σε , φωτιζόμεθα πίστει , καί σκότους ἐκλυτρούμεθα παθῶν , καί παντοίων κινδύνων , καί πάσης περιστάσεως .   

   Φεῖσαι μου Κύριε , φεῖσαι , ὅταν μέλλῃς με κρῖναι , καί μή καταδικάσης με εἰς πῦρ , μή τῷ θυμῷ σου ἐλέξγη με · δυσωπεῖ σε  ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἡ Σέ κυοφορήσασα Χριστέ , τῶν Ἀγγέλων τά πλήθη , καί τῶν ὁσίων τάγματα .

   Φεῖσαι μου ὁ μέλλων ἐν δόξῃ πάλιν ἔρχεσθαι Θεότητος , κρῖναι τήν οἰκουμένην παντοδύναμε , ἱκεσίαις τῆς ἈΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ ,  Δέσποτα τεκούσης σε · καί μή εἰς πῦρ ἐκπέμψῃς με , ἀμέτροις κατηγνωσμένον ἁμαρτήμασιν .

   Φωτός ἐνδιαίτημα , τοῦ πάντας καταυγάσαντος , καί Σκηνή καθωράθης ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · Γέφυρα καί Κλῖμαξ πρός ὕψος τούς γηενεῖς ἀνάγουσα ΚΟΡΗ · διό Σε γεραίρομεν · καί πιστῶς Σέ μακαρίζομεν .

   Φωτιστικήν Σε Λυχνίαν , προεώρα προφήτης , τό φῶς τό ἀνατείλαν ἐκ φωτός , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ βαστάζουσαν , τό φωτίσαν πλουσίως ,τά πρίν ἐσκοτισμένα ταῖς αὐγαῖς , τῆς αὐτοῦ ἀνεκφράστου ΠΑΝΑΜΩΜΕ θεότητος . 

   Χρυσοῦν ὡς ἀληθῶς θυμιατήριον , καί στάμνον τοῦ μάννα καί θεῖον Ὄρος , καί Παλάτιον τερπνόατον , τοῦ Θεοῦ Σε ΠΑΡΘΕΝΕ ὀνομάζομεν .

   Ὡραίαν Σε κάλλει , ὁ Ποιητής εὑράμενος , ἐν Σοί ἐσκήνωσεν , καί ὡραῖος ὑπέρ ἅπαντας , υἱούς τῶν γηγενῶν , ὤφθη ΑΓΝΗ σωματούμενος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Ὡς κατάκαρπος ἄμπελος , βότρυν ΑΓΝΗ , τῆς σωτηρίας οἶνον , πᾶσιν ἀναβλύζειν ἐκυοφόρησας . 

   Ὡς Παστάδα ἔμψυχον Θεοῦ , καί θυμιατήριον , τοῦ νοητοῦ καί φωτοφόρου ἄνθρακος , τήν ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , ἀνυμνήσωμεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ κραυγάζοντες · χαῖρε ἡ αἰτία τῆς σωτηριώδους ἀναπλάσεως . 

   Ὡς πόκος ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν ὄμβρον τόν οὐράνιον , ἐν γαστρί συλλαβοῦσα ἡμῖν ἐκτέτοκας , τόν τήν ἀμβροσίαν διδοῦντα , τοῖς ὡςψΘεόν αὐτόνψἀνυμνοῦσιν , καί Σέ τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ καταγγέλουσιν .

   Ὡς τόν παναίτιον Θεόν , ὑπέρ πᾶσαν ἀληθῶς ΑΓΝΗ αἰτίαν , ἐν γαστρί συλλαβοῦσα , καί δι ᾿ ἡμᾶς καθ ᾿ ἡμᾶς  , ὀφθέντα τεκοῦσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ · τοῦτον ἐκδυσώπει , ὑπέρ τῶν Σέ ἀνυμνούντων .

 

...........................................ἦχος δ ΄......................................... 

 

   Ἄγγελοι εἶδον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ξένα τῷ τόκῳ Σου · φύσιν τήν φθαρτήν τοῦ γένους τοῦ χοϊκοῦ , πρός ἀκήρατον καί ἄφθαρτον , παλινδρομήσασαν κατοικίαν , καί δόξαν οὐράνιον .  

   Ἁγιάσματός Σε τόπον , τοῦ ἡμᾶς ἁγιάσαντος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , Μόνη εὑρεθεῖσα δοξάζομεν , δι ᾿ οὗ οἱ γῆν κατοικοῦντες ἐθεώθημεν , καί ζωῆς ἀληθινῆς ἠξιώθημεν . 

   Ἅγιον τόν Ἁγίων , ἀῤῥήτως ἐκύησας , ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς πιστούς ἀεί ἁγιάζοντα , καί μαρτύρων τούς χορούς , τοῖς Ἀγγέλοις συνάπτοντα . 

   ΑΓΝΗΝ Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὁ Γαβριήλ ὡς ἑώρακεν , τό χαῖρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , λαμπρῶς ἐβόησεν , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , βροτῶν ἡ σωτηρία , Ἀγγέλων τό καύχημα καί σεμνολόγημα . 

   Ἁγιωτέραν τῶν Χερουβίμ ἀπειργάσατο ΚΟΡΗ , ὁ Θεός ὁ Ἄγιος ἐμφανῶς , ἁγιάζων τούς κραυγάζοντας · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Αἱ θεῖαι δωρεαί τοῖς παρθένοις καί μάρτυσι , πηγάζουσιν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τοῦ Χριστοῦ γεννηθέντος , τῆς Μόνης ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ . 

   Ἀνερμηνεύτου τόκου καί λοχείας  Σύ Μόνη Μήτηρ γέγονας , ἐν τῆ νηδύϊ Σου τόν πρό Σοῦ συλλαβοῦσαν Θεόν , καί γαλουχοῦσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ὡς βρέφος τόν προάναρχον . 

   Ἀνύμφευτε ΔΕΣΠΟΙΝΑ τῶν προφητῶν πρόῤῥησις , ὄντως ἐπί Σοί πέρας λαμβάνει , καί γάρ συνέλαβες ἐν Μήτρᾳ τῇ Σῇ , τόν Λόγον τόν ἄχρονον Πατρός , ὡς ὁ θεῖος σύλλογος , τουτωνί προεκήρυξεν . 

   Ἀπειρογάμως ἐκύησας Θεόν Λόγον σωματωθέντα ΠΑΝΑΓΝΕ , ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον · ὅθεν κατά χρέος Σε , ΠΑΡΘΕΝΟΝ δοξάζομεν , καί χρεωστικῶς μακαρίζομεν . 

   Ἀπειρογάμως ἐκύησας , ὦ ΠΑΡΘΕΝΕ !!!! καί μετά τόκον , ὤφθης Παρθενεύουσα πάλιν · ὅθεν ἀσιγήτοις φωναῖς , τό Χαῖρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει ἀδιστάκτῳ κραυγάζομεν . 

   Ἀπεστάλη Γαβριήλ ὁ Ἀρχιστράτηγος , χαράν μηνύων Σοι ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , δι ᾿ ἧς λύπη πέπαυται , καί ἡ ἀρά ἀληθῶς ἀπεστείρωται , καί εὐλογία ἤνθησε , τοῖς πιστοῖς εἰς τούς αἰῶνας . 

   Βεβαρυμμένον τῷ ὕπνῳ τῆς ῥαθυμίας , πρός μετανοίας ὄρθρον με , τῇ Σῇ ἀκοιμήτῳ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐξέγειρον πρεσβείᾳ Σου , καί σῶσον με , Μόνη τόν Σωτῆρα κυήσασα . 

   Γεννήτωρ ἐν Παραδείσῳ γέγονεν , φθόνος θανάτου βροτοῖς , ὅν γεννηθείς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ἐκ Σοῦ , ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Πατρός , μετ ᾿ ἤχου ἐξηφάνισεν , ἀθανασίαν δούς τῷ γένει ἡμῶν . 

   Γῆν Σε ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ γινώσκομεν , ὡς τόν στάχυν τῆς ζωῆς , ἡμῖν ἀσπόρως βλαστήσασαν , δι ᾿ οὗ στηριζόμενοι , Σέ μακαρίζομεν . 

   Γνωρίζων τό πάλαι κεκρυμμένον , μυστήριον ΚΟΡΗ Σοι ποτέ , ὁ Γαβριήλ ἐκραύγαζεν · χαῖρε Θεοῦ παλάτιον , ἐν ᾧ οἰκήσας ἅπαντας , βροτούς θεώσει ὡς εὐσπλάγχνος . 

   Διαμένεις ἐκ τόκου ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΟΣ , ὡς πρό τοῦ τόκου καί ἀνέπαφος , τό γάρ ἐν Σοί μυστήριον ΘΕΟΝΥΜΦΕ , ὑπέρ ἐννοιαν πᾶσαν , καί πάντα λόγον γνωρίζεται .

   Δοχεῖον χωρητικόν γεγένησαι τῆς θείας χάριτος , ΑΧΡΑΝΤΕ   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ · διό Σε Μαρίνα ποθήσασα · παρθενικῶς ὁπίσω Σου , τῷ Σῷ Υἱῷ προσαπενήνεκται .

   Ἐκ Σοῦ ἡμῖν ἔλαμψε , δικαιοσύνης ὁ ἥλιος , καί πᾶσαν κατηύγασε θεογνωσίᾳ τήν γῆν , καί διέλυσεν ἀχλύν τῆς ἀθεΐας , ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ καί ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .  

   Ἔλυσας τῷ τόκῳ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ Εὔας τῆς προμήτορος τήν ἀράν · ὑπάρχεις γάρ ΑΓΝΗ Μήτηρ τοῦ πάντων δημιουργοῦ , τοῖς πᾶσι χαράν προξενήσασα .

   Ἐνώκῃσεν  ἐπί Σοί , ὁ κατοικῶν τούς οὐρανού;ς ἌΧΡΑΝΤΕ , ὅν ἐκτενῶς αἴτησαι , σῶσα τάς ψυχάς τῶν ὑμνούντων Σε . 

   Ἐν Πνεύματι προφῆται , Σέ τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ προτυποῦσιν , Σκηνήν τε καί Τράπεζαν , καί Στάμνον , καί Λυχνίαν , καί Ὄρος Πανάγιον , καί Νεφέλην καί Πλάκαν καί Κιβωτόν τε καί ῥάβδον , Πύλην ἔνθεον · δι ᾿ ἧς πᾶσιν ἀνθρώποις , ἠνοίχθη ὁ πάλαι παράδεισος .

   Ἑνώσει , τά τό πρίν διεστῶτα συνέδραμε · δύο γάρ φύσεις ἀλλήλας , ἡνωμένας ἔτεκες ἀποῤῥήτως , Θεόν Λόγον , ἀληθῶς σαρκωθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ἑνώσεως ἀκηράτου , καρπόν ἀνεβλάστησας , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ τῷ κόσμῳ , ἀειζώου πρόξενον ἀφθαρσίας , δεικνυμένης , τοῖς ἐν πίστει , καί πόθῳ τιμῶσι Σε . 

   Ἐξ ᾿ Ἄννης ἡ τοῦ κόσμου ἐτέχθης Βασίλισσα , τόν τοῦ παντός Βασιλέα , καί τεκοῦσα καί Παρθενεύουσα , μετά τόκον Χερουβίμ ἀνωτέρα ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ἐπί Σέ κατέφυγον τήν Μόνην κραταιάν , τῶν πιστῶν σκέπην · ἐπί Σοί τήν ἐλπίδα τίθημι , τῆς σωτηρίας μου , ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , μή παρίδῃς με . 

   Ἐῤῥάγη τό τῆς ἀρᾶς , ἡμῶν μεσότοιχον , ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῷ ὑπέρ νοῦν τόκῳ Σου , καί τῇ θείᾳ φύσει συνήφθημεν . 

   Εὔα μέν ἐτρύγησε τοῦ ξύλου , καρπόν θανατηφόρον , Σύ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ζωῆς τό ξύλον , καρπογονεῖς , οὗ ἡ γεῦσις ἅπαντας τούς θανώντας ἀνεζώωσεν .  

   Εὔα μέν , τῷ τῆς παρακοῆς νοσήματι , τήν κατάραν εἰσῳκίσατο · Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τό τῆς κυοφορίας βλαστήματι , τήν εὐλογίαν εξήνθησας , ὅθεν Σέ πάντες μεγαλύνομεν .

   Ἡλίου τοῦ νοητοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σκήνωμα γέγονας , ταῖς θεϊκαῖς λαμπρότησιν ἡμᾶς , εὐσεβῶς καταυγάσαντος , καί τήν ἀχλύν διώξαντος , τῆς ἀγνωσίας ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Ἥνπερ τῶν προφητῶν προεώρακεν χορός , ὡς Πύλην οὐράνιον καί Βάτον ἀκατάφλεκτον , Σέ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ , Θεόν τεκοῦσαν ἐπέγνωμεν . 

   Ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , καί μόνη Ἁγιωτέρα , τῶν Χερουβίμ φανεῖσα , τάς ψυχάς ἡμῶν σῶσον , πάσης περιστάσεως , τῶν πίστει ὑμνούντων ΣΕ ΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

   Θάλασσαν σπαργανώσας ὁμίχλῃ βουλήματι , κυοφρεῖται ὀ Κτίστης , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΚΟΡΗΣ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΥ , ὥσπερ βρέφος , καί σπαργάνοις ἀῤῥήτως εἱλίσσεται . 

   Θυμίαμα προσηνές , ἐπιτεθέν μαρτυρικοῖς ἄνθραξι , τῶ νοητῷ  ἄνθρακι , τῷ ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ σύ γέγονας . 

   Ἰδού πᾶσαι ΚΟΡΗ γενεαί , ὡς προεφήτευσας Σέ μακαρίζουσιν , Θεόν μακάριον τέξασα , μακαρίους ἐργαζόμενον , τούς τοῖς προστάγμασιν αὐτοῦ ἀκολουθοῦντας πιστῶς .καί βοῶντας · χαῖρε ΑΓΝΗ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ .

    Ἰδού ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἀνεβόα , ὁ Ἡσαΐας πάλαι , βουλῆς Ἄγγελον μεγάλης τίκτει , Ἐμμανουήλ , τόν Θεόν καί Κύριον , τόν Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Ἰδού θεηγόρων αἱ φωναί , πέρας ἐδέξαντο , ἀποτεκούσης Σου , τόν ὑπερούσιον Κύριον , ὑπ ᾿ ἐκείνων  τόν δηλούμενον , εἰς σωτηρίαν τῶν πιστῶν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τῶν βοώντων · χαῖρε  ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ἵλεων μοι , τόν Υἱόν Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ποίησον δέομαι , καί μή πρίδης ΣΕΜΝΗ , δεήσεις και δακρυα , θερμῶς προχέοντι , καί κραυγάζοντι · χαῖρε  ΑΓΝΗ , ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Ἰόν τῶν ἀκοῶν τῆς προμήτορος Εὔας ,Γαβριήλ Σοι προσφωνῶν , τό χαῖρε ἀληθῶς έξετίναξε ΔΕΣΠΟΙΝΑ · Μόνη γάρ τόν ἀναιρέτην , τῆς κακίας τοῦ ὄφεως , ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον ἐκύησας .

   Ἰσχύς μου καί ὔμνησις καί φωτισμός τῆς καρδίας μου , ὑπάρχει ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Χριστός ὁ Κύριος , ὅν ἐκύησας ἐν δύο ταῖς οὐσίαις , μιᾷ δέ ὑποστάσει κατανοούμενον .

   ΚΟΡΗΣ Ἀφθόρου , ὑπερφυῶς ἀποτίκτεται , Λόγος ὁ τῷ λόγῳ πάντα δημιουργῶν , ἀλογίας θέλων ῥύσασθαι , τούς τήν ἑκούσιον , δοξολογοῦντας , αὐτοῦ συγκατάβασιν .

   Κυήσασα Λόγον τοῦ Πατρός , ἡμᾶς ῥυόμενον , ΠΑΡΘΕΝΕ ἌΧΡΑΝΤΕ , αὐτόν ἱκέτευ πάντοτε τοῦ φωτίσαι τούς ὑμνοῦντας Σε , καί περιστάσεως ἡμᾶς ἀπολυτρώσασθαι , ἐκβοῶντα · δεῦτε πιστοί , ὑμνήσωμεν θερμῶς τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .  

   Κυριώνυμε ΘΕΟΝΥΜΦΕ  τό χαῖρε Σοι πίστει κραυγάζομεν · καί γάρ ἐκύησας χαράν ἀνεκλάλητον , Χριστόν τόν Κύριον , διό Σοι κραυγάζομεν · Εὐλογημένη Σύ  ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Κυρίως καί ἀληθῶς , Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί σέβομεν · Σύ γάρ Θεόν τέτοκας , σάρκα γεγονότα ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Λίθος ἀχειρότμητος ὄρους , ἐξ ᾿ ἀλαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη, Χριστός συνάψας , τάς διεστώσας φύσεις , διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Λὀγῳ τόν Λόγον τόν τοῦ Πατρός ΚΟΡΗ τέτοκας , λόγῳ οὐρανόν ποιήσαντα καί τήν γῆν , καί δοξαζειν τοῦτον ΠΑΝΑΓΝΕ , λόγον παρέχοντα , τοῖς καθαρῶς αὐτῷ νῦν πιστεύουσιν .  

   Λῦσον ΠΑΡΘΕΝΕ ,  τόν δεσμόν τῶν κακῶν μου συνδέουσα , τῇ στοργῇ με τοῦ ἐκ Σοῦ τεχθέντος , Λόγου ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί σῶσον με ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ταῖς ἱκεσίαις Σου .

   ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑ τοῦ παντός , παντοίοις με δουλωθέντα ΑΓΝΗ πλημμελήμασι , Σύ ἐλευθέρωσον , Σύ γάρ τόν ἐλευθερωτήν πάντων τέτοκας , δουλείας τόν ἡμᾶς λυτρωσάμενον , τῆς ἁμαρτίας θείῳ νεύματι . 

   Μεμυημένη τά θεῖα τῷ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ καί ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΟΡΗΣ , σαρκωθέντι ἐβόας · σύ μου εἶ φιλάνθρωπε , ἰσχύς τε καί ὕμνησις . 

   Ναός ἁγιάσματος ὑπάρχουσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , φωνῇ Γαβριήλ τοῦ Ἀρχαγγέλου , τόν ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενον , τέτοκας Πανάγιον Θεόν , πάντας ἁγιάζοντα , καί δεινῶν ἐξαιρούμενον . 

   Νέκρωσον τῆς ψυχῆς μου τά πάθη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἡ τήν ζωήν τῶν ἁπάντων , ἀποῤῥήτῳ λόγῳ κυήσασα , καί τόν νοῦν μου ταρασσόμενον , ΚΟΡΗ εἰρήνευσον . 

   Νενεκρωμένην τήν ἀνθρωπίνην φύσιν ἤγειρας , Μόνη Σύ ζωήν ἀθάνατον , τόν Χριστόν ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ γεννήσασα · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξίν , ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Νόες ἐπουράνιοι τό ἐπί Σοί , ὄντως ΘΕΟΤΟΚΕ μυστήριον , κατανοοῦντες ἐξεπλάγησαν · διό , ἰλιγγιῶσι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὕμνον κατ ᾿ ἀξίαν προσφέρειν Σοι .

   Νόμους τούς τῆς φύσεως λαθοῦσα , ἐν τῷ ὑπέρ φύσιν τοκετῷ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ μετά γέννησιν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἔμεινας , τόν πλαστουργόν γάρ ΑΧΡΑΝΤΕ , ἁπάσης κτίσεως τέτοκας .

   Νοῦς οὐκ Ἀγγελικός , οὐκ ἀνθρώπινος δύναται , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ἑρμηνεῦσαι , τῆς φρικτῆς Σου λοχείας , τό βάθος τό ἀπόῤῥητον . 

   Νύμφη καί Γεννήτρια ὤφθης , τοῦ τῶν ἁπάντων βασιλέως · Σύ γάρ ἀπ ᾿ αἰῶνος ἐφάνης , Ἁγιωτέρα πάσης τῆς κτίσεως · καί διά Σοῦ σωζόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Νῦν Σε βάτον τήν ἐν Σινᾷ , προδιαγράφων Μωσῆς  ὁ μέγας , ἀκατάφλεκτον ἑώρακεν τό πῦρ τῆς Θεότητος , ἐν τῆ νηδύϊ φέρουσαν ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Ξενίζεις πάντας τῷ τόκῳ Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Ὤ !!! πῶς Ἀπείρανδρος ΚΟΡΗ , οὖσα πρό τόκου γεγέννηκας , καί μετά τόκον , πάλιν ἔμεινας ἄφθορος .

   Ὁ καθήμενος ἐν θρόνῳ τῶ ἐπηρμένῳ , Χερουβικόν ὡς Θρόν Σε , ἔσχεν ἐν ἀγκάλαις , Σοῦ ἀναπαυσάμενος  ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ὁ δεδοξασμένος Θεός ἡμῶν . 

   Ὅλην Σε τῷ Πνεύματι ὁ Γαβριήλ , περιηγνισμένην ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κατανοήσας ἐκβοᾷ Σοι ἐμφανῶς , χαῖρε ἀρᾶς ἡ λύτρωσις , καί τῶν προπατόρων ἀνάκλησις . 

   Ὁ Λόγος ἐκ τῶν Ἀχράντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Αἱμάτων τίκτεται , ἐμψυχωμένην σάρκα εἰληφώς · καί ἡμᾶς ὁλισθήσαντας , ἀπατεῶνος δήγματι , τῷ θείῳ κράτει ἀνεπλάσατο .

   Ὅρμος γαληνός Μόνη  ἐδείχθης , ΠΑΡΘΕΝΕ χειμαζομένων καί προσφύγιον  ἔνθα καταφεύγοντες  οἱ κλυδωνιζόμενοι  περισωζόμεθα · διό Σε κατά χρέος ὑμνοῦμεν , καί δοξολογοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .   

   Οὐ κρύπτομεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τοῦ Σοῦ ἐλέους τήν ἄβυσσον , καί βρύσιν τήν ἄφθονον , τῶν τεραστίων Σου , καί τό πέλαγος τῶν εὐεργεσιῶν Σου , ὧν πᾶσι δι ᾿ ἔλεον πολύν ἐξέχεας . 

   Ὁ φύσει ἀπρόσιτος παντί , Υἱός καί Λόος τοῦ Θεοῦ , ἐν Σοί σκηνώσας ΑΓΝΗ , καί ἐνδυσάμενος ἌΧΡΑΝΤΕ , τό ἡμέτερον ὡς εὔσπλαγχνος , ὤφθη εὐπρόσιτος σαρκί , καί ἀνεστράφη ἡμῖν · διά τοῦτο πόθῳ πολλῷ Σέ ὑμνῶ καί τιμῶ καί αἰνῶ . 

   ΠΑΡΘΕΝΕ Μόνη , ὡς καθαράν Σε ἀδιάφθορον , Λόγος καθαρός ἠγάπησεν , καί ἐκ Σοῦ , ἀνεπλάσατο σαρκούμενος ,  ΚΟΡΗ τόν ἄνθρωπον , ὁ Μαρῖναν δοξάσας τοῖς θαύμασι .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ , τῶ Βασιλεῖ παρίστασθαι , Σύ ἀπηνέχθης Χριστῷ τῆς ἐκλεκτῆς ὀπίσω καί σεπτῆς , ὑπέρ νοῦν ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί ἱερόν ἀνάθημα , ἐπουρανίου Ναός γέγονας . 

   Πολλαῖς συνεχόμενοι κινδύνοις καί σάλῳ ΑΓΝΗ τῆς ἁμαρτίας κινδυνεύοντα , ὅρμον πρός ἀκύμαντον , αὔραις ταῖς τοῦ Πνεύματος , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ νῦν καθοδήγησον · λιμήν χριστιανῶν γάρ ὑπάρχεις , ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Πορεῖαι , αἱ τοῦ Θεοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐν Σοί ἐγνώσθησαν , γεγεννημέναι ξένῳ τοκετῷ , ἀσυγκρίτῳ ἑνώσει τε · ὅθεν ὡς πάντων ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , τῶν ποιημάτων ὀνομάζομεν . 

   Ῥανάτῳ οὐρανός εὐφροσύνην καί χάριν ἐν γῇ · ἀνέδωκεν νῦν γάρ αὕτη , εὐφροσύνην εἰς ὕψος , τήν Μόνην ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ . 

   Ῥήμασι ἑπόμενοι τοῖς Σοῖς , Σέ μακαρίζωμεν ΠΑΝΑΓΙΑ     ΑΓΝΗ  ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ  , μακαριότητος ἔνθεον , εὑρηκότες Σε ὑπόθεσιν , καί τόν μακάριον ἡμῖν Λόγον γεννήσασαν ·  διό Σοι βοῶμεν , Σέ ὑπερυψοῦμεν ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , εἰς τούς αἰῶνας . 

   Ῥημάτων θείων ὑπήκοος , ΑΓΝΗ τοῦ Γαβριήλ ἐχρημάτισας , καί τόν προάναρχον , Λόγον σαρκί ἀπεκύησας , τῆς ἀλογίας κόσμον , ἀπολυτρούμενον . 

   Ῥῆξον πταισμάτων τάς σειράς , τῇ Σῇ Μητρικῇ παῤῥησίᾳ , τῶν εὐσεβῶς τε καί πιστῶς μελωδούντων τῷ τόκῳ Σου ΠΑΝΑΓΝΕ · καί Σέ ὑπερυψούντων εἰς πάντας τούς αἰῶνας .  

   Ῥομφαία τρωθέντα με  , τῆς ἁμαρτίας ἴασαι , τῷ δραστικωτάτῳ Σου φαρμάκῳ ἡ τόν Σωτῆρα Χριστόν κυήσασα , λόγχῃ τόν τρωθέντα δι ᾿ ἐμέ , ἌΧΡΑΝΤΕ καί τρώσαντα , τήν καρδίαν τοῦ ὄφεως . 

   Ῥοῦς ἔστη τῆς φθορᾶς , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἀφθόρως γάρ , γεγέννηκεν , τόν τήν φύσιν τῶν ἀνθρώπων φθαρεῖσαν , φθορᾶς ἐλευθερώσαντα .

   Ῥυόμενον τούς βροτούς , παρακοῆς τοῦ χαλεποῦ πτώματος , τόν τοῦ παντός αἴτιον , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας . 

   Ῥῦσαί με πάσης προσβολῆς ἐναντίας τοῦ ὄφεως , ΑΓΝΗ   ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ  , καί τήν καρδίαν μου φώτισον , πίστει Σέ δοξάζοντος , τήν ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ .

    Σαρκωθείς ἐξ ᾿ Ἀχράντων Αἱμάτων Σου , ὁ Θεός , ὁ ποιήσας καί πλάσας με , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , ἀνεκτήσατο κόσμον οὕτω βοῶντα · Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ χαῖρε ΑΓΝΗ .

   Σταγόνα μοι ὄμβρισον ἐλέους , πηγήν τοῦ ἐλέους ἡ κυήσασα , καί τῆς ἁμαρτίας μου , ξήρανον ὀμβρήματα , καί τῆς ψυχῆς μου πράϋνον , ἅγρια κύματα , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , ἵνα Σέ δοξάζω εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Σύ Μόνῃ ἐν πάσαις ταῖς γενεαῖς , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , Μήτηρ ἐδείχθης Θεοῦ · Σύ τῆς θεότητος γέγονας ἐνδιαίτημα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μή φλογισθεῖσα τῷ φωτί τοῦ ἀπροσίτου φωτός · ὅθεν  πάντες Σέ εὐλογοῦμεν ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΦΕ 

   Σέ ὅπλον ἀῤῥαγές , κατ ᾿ ἐχθρῶν προβαλλόμεθα , Σέ  Ἀγκυρα καί Ἐλπίδα , τῆς ἡμῶν σωτηρίας , ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα . 

   Σέ προστασίαν , ἀσφαλῆ ΘΕΟΜΗΤΟΡ κεκτήμεθα , τάς ἐλπίδας ἐπί Σοί ἀνατιθέντες σῳζόμεθα , πρός Σέ καταφεύγοντες ΑΓΝΗ περιφρουρούμεθα .

   Σέ τήν Κιβωτόν τήν Παναγίαν , τήν ἐπισκιαζομένην θείῳ ΑΓΝΗ Πνεύματι , τήν τόν προαιώνιον Λόγον καί ἀΐδιον , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν ἄφατον , ἐνανθρωπήσαντα , τεκοῦσαν ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὑμνοῦμεν , καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Σκέπην Σε κεκτήμεθα , καί λιμένα ΠΑΝΑΓΝΕ , καί ὅπλον καί ἄγκυραν  καί βεβαίαν ἐλπίδα ἐν κινδύνοις ἀεί.

   Στόματι θεολόγῳ καί γλῴσσῃ θεόφρονι , τάς τῶν τυράννων θωπείας , ἀπεκρούσω Μάρτυς τόν ἐν ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθέντα , θεολογοῦσα τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ .

   Σταλάζοντα γλυκασμόν , καί ἀπολύτρωσιν κακῶν τέτοκας , τόν ἀγαθόν Κύριον , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Στόματι λογισμῷ καί καρδίᾳ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , Σέ ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ κηρύττω · διά Σοῦ γάρ Θεός προσκατηλλάγην , ἀπωσμένος παραβάσει  τό πρίν τοῦ προπάτορος . 

   Συλλαβοῦσα τέτοκας , Θεόν Ἐμμανουήλ εἰς ἀνάπλασιν τῶν βροτῶν , ΠΑΝΑΓΙΑ ἌΧΡΑΝΤΕ , σάρκα γενόμενον · ὅν ἀεί ἱκέτευε , τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν . 

   Σύ Μόνη τοῖς ἐπί γῆς , τῶν ὐπέρ φύσιν ἀγαθῶν πρόξενος , Μήτηρ Θεοῦ γέγονας , ὅθεν Σοι τό χαῖρε κραυγάζομεν . 

   Συντριβέν τῇ παραβάσει , τῶν χειρῶν σου τό ποίημα , Λόγε κατοικκτείρων , Μήτραν Ἀπειρόγαμον ᾢκησας , καί ἐν δυσίταῖς οὐσίαις , προελήλυθας , ἀφθαρσίας καινίζων , ὁδούς τοῖς εἰδόσι σε .

   Σῶσον με τόν πάντων τεκοῦσα , καί λυτρωτήν καί εὐεργέτην , λῦσον τῆς ψυχῆς μου τά νέφη , ΚΥΡΙΑ πάντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ   ἉΓΙΑ , καί δυνατόν ἀπέργασαι , κατά παθῶν τῶν πολεμούντων με .

   Τάξεις Σε , Ἀσωμάτων Ἀγγέλων γεραίρουσι , καί Ἀποστόλων χορεῖαι , καί Μαρτύρων δῆμοι ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ · τόν γάρ πάντων Βασιλέα ἀφράστως ἐκύησας . 

   Τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἡ κοιλία θημωνία ὡς ἅλωνος , ἀληθῶς ἐδείχθη , στάχυν ἀγεώργητον ἔχουσα , δι ᾿ οὗ ἐκτρέφεται πᾶσα κτίσις κράζουσα · ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ  ΜΑΡΙΑ , χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τίς δύναται τό Σόν , ἑρμηνεῦσαι , μυστήριον , ὦ !!! ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ; τόν γάρ Κτίστην τῶν ὅλων , ἀφράστως ΣΕΜΝΗ ἐσωμάτωσας .

   Τόν φύσει Δημιουργόν ἐκύησας , ἡμᾶς θεώσαντα , τῇ ὑπέρ νοῦν ἑνώσει ἀληθῶς , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε , φωταγωγῆσαι τούς ὑμνοῦντας Σε . 

   Τόν Χριστόν ἐγέννησας , τόν Κτίστην τοῦ παντός , τόν ἡμᾶς πρός διαφθοράν , ἑκουσίως ῥεύσαντας , ἀναμορφώσαντα , καί πρός δόξαν ἄφραστον , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἀνυψώσαντα . 

   Τό τοῦ Ὑψίστου ἡγιασμένον θεῖον σκήνωμα χαῖρε · διά Σοῦ γάρ δέδοται ἡ χαρά , ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῖς κραυγάζουσιν · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξίν , ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .  

    Τῶν προφητῶν τό κήρυγμα καί τῶν Ἀποστόλων καύχημα , καί τῶν Μαρτύρων ἐγκαλλώπισμα , ὑπάρχεις ΘΕΟΤΟΚΕ , Θεόν Λόγον φέρουσα , ὑπέρ λόγον ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν πρό αἰώνω ἐκ Πατρός .

   Ὑμνήσωμεν πάντες κατά χρέος , ΜΑΡΙΑΝ τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ΑΓΝΗΝ , τήν Μόνην ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ · Αὕτη γάρ τό κεφάλαιον , τῆς σωτηρίας γέγονεν , ἡμῶν δι ᾿ ἄκραν ἀγαθότητα .

   Ὑμνοῦμεν Σε δι ᾿ ἧς τῆς φθορᾶς ἐλυτρώθημεν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τοῦ θανάτου , καί τῆς πρίν τυραννούσης  κακίας τοῦ ἀλάστορος .

   Ὑμνῶ Σου τήν χάριν ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μεγαλύνω Σου τήν δόξαν · Σύ γάρ φωτισμός τῆς ψυχῆς μου , ὑπάρχεις ὄντως ΑΓΝΗ καί ἡ παράκλησις , τῶν Σέ τιμώντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί ἀνυμνούντων πάντων δούλων Σου . 

   Φέγγος ἀστραπῆς , τοῦ τόκου Σου ἔλαμψε , καί κατεφαίδρυνε , πᾶσαν τήν ὑφήλιον , καί τόν προστάτιν τοῦ σκότους ὤλεσε , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , Ἀγγέλων καύχημα , καί ἀνθρώπων πάντων τό διάσωσμα , τῶν ἀπαύστοις φωναῖς ἀνυμνούντων Σε . 

   Φεῖσαι μου Χριστέ ὅταν ἔλθῃς κρῖναι τόν κόσμον μετά δόξης , ἔχων δυσωποῦσαν σε Λόγε , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , τήν σέ ἀσπόρως κυήσασαν καί τέξασαν .

   Φωνήν Σοι ΑΓΝΗ , προσάγομεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πόθῳ ἐκβοῶντες Σοι · χαῖρε Θρόνε Πύρινε , Ὑψίστου , χαῖρε Θεοῦ Παλάτιον , ὅ ὁ Δαυίδ προέγραψεν , ὄρος πιώτατον , Ἀποστόλων χαῖρε ἡ εὐπρέπεια , καί ἡμῶν τῶν πιστῶν τό διάσωσμα . 

   Φωνήν Σοι βοῶμεν ΠΑΡΘΕΝΕ , περιχαρῶς τοῦ Ἀρχαγγέλου , χαῖρε ἡ χαρά τῶν Ἀγγέλων , καί Ἀποστόλων τό σεμνολόγημα , καί προφητῶν τό κήρυγμα , καί τῶν Μαρτύρων τό στεφάνωμα . 

   Φῶς ἡμῖν ἀνέτειλε ΚΟΡΗ , ἐκ φωτοφόρου Σου νηδύος , ὁ δημιουργός τοῦ ἡλίου , καί τῶν ἀστέρων καί πάσης κτίσεως · ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε , φωταγωγῆσαι τούς ὑμνοῦντας Σε .

   Φῶς ἡμῖν ἀνέτειλς Μήτρας , ἐξ ᾿ Ἀπειράνδρου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ · οὗ ταῖς φρυκτωρίαις ἐνθέως , καταυγασθεῖσα φῶς ἐχρημάτισεν , ἡ τῆς χαρᾶς ἐπώνυμος , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Φωσφόρος ἀνέτειλεν , ἐν ταῖς καρδίαις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν πίστει τιμώντων Σε τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ , καί διηύγασεν ἡμέρα σελασφόρος , Χριστός ὁ ἐκ Μήτρας Σου , λάμψας ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Φωτί με καταύγασον  τῷ Σῷ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τόν ἐν σκότει πορευόμενον , δίδου μοι χεῖρα βοηθείας , τά νέφη τῆς ψυχῆς μου ἀπέλασον · παθῶν μου τό κλυδώνιον κόπασον , ἀπεγνωσμένων καταφύγιον .  

   Φωτός οἰκητήριον , ΑΓΝΗγεγένησαι , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ , τοῦ διά Σοῦ ἐπιφανέντος , ἐν ὔλη , ὁρωμένῃ τοῦ σώματος , καί πάντας τούς ἐν σκότει φωτίσαντος · ὅθεν Σε πίστει μακαρίζομεν .

   Φωτοφόρον Σε Λυχνίαν τό θεῖο φέγγος , ἐν Σῇ γαστρί ΑΓΝΗ βαστάσασαν , ἔγνωμεν ΠΑΡΘΕΝΕ · ὅθεν δυσωποῦμεν Σε , φωτί Σου καταύγασον πάντων τάς ψυχάς , τῶν ἀνυμνούντων Σε . 

   Χαρισμάτων θεῖα ῥεῖθρα , καί πηγαί τῶν ἰάσεων , καί τοῦ θείου πλούτου αἱ διανομαί διαδίδονται , ζωαρχικῆς ἐκ παλάμης , ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τοῦ τεχθέντος ἐκ τῆς Σῆς γαστρός Χαριτώνυμε . 

   Ὦ !!! θαῦμα , τῶν ἁπάντων θαυμάτων καινότερον !!! ὅτι ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐν Μήτρᾳ , τόν τά σύμπαντα περιέποντα  , ἀπειράνδρως συλλαβοῦσα , οὐκ ἐστενοχώρησεν . 

   Ὡραίαν , καί ἐκλεκτήν καί Πάνσεμνον , κατανοήσας Σε ὁ τοῦ Θεοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ Υἱός , Σός Υἱός ἐχρημάτισεν , υἱοθετήσας χάριτι , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε γεραίροντας . 

   Ὡραῖος ἐν κάλλει ὁ καρπός καί ἔκλαμπρος , παρά πάντας , τῆς κοιλίας Σου · Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Θεόν σεσαρκωμένον γεγέννηκας , φανέντα εἰς τό σῶσαι τόν ἄνθρωπον , ὅθεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .  

   Ὡραϊζομένη καλλοναῖς ταῖς τῶν ἀρετῶν τῶν ὡραῖον , ὑπέρ υἱούς τῶν γηγενῶν , ἀπεκύησας Λόγον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν τερπναῖς ὡραιότησι , τούς αὐτόν ὁμολογοῦντας κατακοσμοῦντα . 

   Ὡς Θρόνον τερπνόν τοῦ Βασιλέως , ὡς πάντων ποιημάτων ὑπερέχουσαν , ὡς τόν ὑπερούσιον , Μόνην οὐσιώσασαν , ἑνώσει κρείττονι , γεννήσεως ἀῤῥήτου καί ξένης , τήν Εὐλογημένην , ὑμνήσωμεν ΠΑΡΘΕΝΟΝ . 

   Ὡς παράδοξα καί ἄῤῥητα ΘΕΟΤΟΚΕ , τά τοῦ καινοῦ Σου τόκου , ἀληθῶς ὑπάρχει , ξένα καί παράδοξα , ἐν οἷς ἡ διάνοια , καί ὁ νοῦς ἠττᾶται ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ .  

    Ὡς τῶν κτισμάτων ΑΓΝΗ ,Ἁγιωτέρα κύεις , τόν πάντων Κτίστην διαμένουσα , ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἀμίαντος , Εὐλογημένη ἀεί , Μῆτερ Δεδοξασμένη .

   Ὤφθης Πλατυτέρα οὐρανῶν , Θεόν οὐράνιον ἀποκυήσασα , τόν οὐρανώσαντα ΠΑΝΑΓΝΕ , γηγενῶν ὅλων τό φύραμα , καί τῆς Μαρίνης τήν σεπτήν μνήμην , φαιδρύναντα , διό βοῶμεν Σοι · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .  

   Ὤφθης Πλατυτέρα οὐρανῶν , Θεόν χωρήσασα , ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΝΕ · ὅν καθικέτευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῶν παθῶν τῶν συνεχόντων με , καί τῆς μελλούσης φοβερᾶς δίκης ῥύσασθαι , τόν βοῶντα · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Ὤφθης Χερουβίμ ἀνωτέρα  καί οὐρανῶν ὑψηλοτέρα , ΑΧΡΑΝΤΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , βουλῆς μεγάλης τεκοῦσα Ἄγγελον , τόν τῷ Πατρί συνάναρχον , Κριτήνἁπάντων ἐλευσόμνον .

 

..........................................ἦχος πλ.α΄ ......................................

 

   ΑΧΡΑΝΤΕ Μῆτερ Θεοῦ , τόν σαρκωθέντα ἐκ Σοῦ , καί ἐκ τῶν κόλπων τοῦ Γεννήτορος , μή ἐκφοιτήσαντα Θεόν , ἀπαύστως πρέσβευε , ἐκ πάσης περιστάσεως σῶσαι οὕς ἔπλασας .

   Δάκρυσι προσπίπτω Σοι , σφοδρῶς δεόμενος , ἐμῶν πταισμάτων νῦν λυτρωῆναι διά Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί τῆς αἰωνίου χαρᾶς γενέσθαι ἄξιον .

   Δεῦτε τήν ΑΓΝΗ  καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΚΟΡΗΝ , ὑμνήσωμεν λέγοντες ἐνθέοις ἄσμασι · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , δι ᾿ ἧς χαρά ἐδόθη , φύσει τῶν ἀνθρώπων Ὑπερευλογημένη . 

   Ἐκτός μέν συναφείας συνέλαβες , ἀδιαφθόρως ἐν γαστρί , πρίν ὠδινῆσαι δέ τέτοκας , καί μετά τήν κύησιν , ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Θεόν σαρκί τεκοῦσα πεφύλαξαι . 

   Ἐπεσκάσεν , ἠ τοῦ 'Υψίστου , ΚΟΡΗ δύναμις ἐν Σοί , καί παράδεισον εἰργάσατο τρυφῆς , ζωῆς ξύλον ἔχουσαν , μέσον τόν μεσίτιν καί Κύριον .

  Ἡσαΐα χόρευε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔσχεν ἐν γαστρί , καί ἔτεκεν Υἱόν τόν Ἐμμανουήλ ,Θεόν τε καί ἄνθρωπον , Ἀναολή ὄνομα αὐτῷ , ὅν μεγαλύνοντες , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίσωμεν .

   Ἱκέτευε ἀπαύστως ΑΓΝΗ , τόν προελθόντα ἐκ λαγόνων Σου , ῥυσθῆναι πλάνης διαβόλου , τούς ὑμνοῦντας Σε Μήτερ Θεού .

   Μή παύση δυσωποῦσα ὅν ἔτεκες ΘΕΟΤΟΚΕ , σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν , τῶν ἐκτενῶς ἀνυμνούντων Σε .

   Νεμομένην ἔστησας , τοῦ θανάτου ἄσχετον ὁρμήν , τεκοῦσα σωματικῶς ὄντως ὑπέρ νοῦν , ζωήν τήν αἰώνιον , ᾗ προσβαλών , στόματι πικρῷ , Ἃδης κατήργηται , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Ὁλικῶς ἑνοῦται μοι , ὁ ἄναρχος λάμψας ἐκ Πατρός , διά τῆς σαρκώσεως ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῆς διά Σοῦ , γενομένης ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ . 

   Ὅλος ἐπιθυμία , καί ἄχραντος γλυκασμός , ὁ Υἱός καί Θεός Σου , τῶν ἀγαθῶν το πλήρωμα , ὑπάρχει ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὅν δυσώπει ῥύσασθι  τούς ἐνπίστει νῦν Σοι προστρέχοντας . 

   Ὁ πρίν μέν ἀσώματος , σωματοῦται ΠΑΝΑΓΝΕ , δι ᾿ οἶκτον ἀμέτρητον , ἐκ Μήτρας Ἁγίας Σου , διό  Σοι πάντες μελωδοῦμεν · Εὐλογημένη Εἶ Σύ ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ . 

   Ῥυσθῆναι τῶν παθημάτων αἰχμαλωσίας με , δυσωπῶ Σε Μήτηρ Θεοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,  καί τῆς ἁμαρτίας τάς οὐλάς , πάσας ἐξαλειφθῆναι , τήν ἁμαρτίαν , ἡ τόν αἴροντα , κόσμου παραδόξως κυήσασα . 

   Σέ τήν ὑπέρ νοῦν καί λόγον , Μητέρα Θεοῦ , τήν ἐν χρόνῳ τόν ἄχρονον ἀφράστως κυήσασα, οἱ πιστοί , ὁμοφρόνως μεγαλύνομεν .

   Συλλήψεως ἀσπόρου Σου , τίς φράσαι δυνάμενος , τό θαῦμα ΠΑΝΑΜΩΜΕ ; Θεόν γάρ συνέλαβες , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν , ἡμῖν ἐπιδημήσαντα .  

   Τῶν Χερουβίμ Ὑπερτέρα , ἀνεδείχθης ΘΕΟΤΟΕ ΑΓΝΗ , ἐν τῇ γαστρί Σου , τόν τούτοις ἐποχούμενον βαστάσασα · ὅν σύν Ἀσωμάτοις , βροτοί δοξολογοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας , Σέ μακαρίζομεν .

   Χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ · ὅν ἐκύησας αἴτησαι , πταισμάτων τήν ἄφεσιν , δωρηθῆναι , τοῖς πίστει ΑΓΝΗ ἀνυμνοῦσι Σε .

   Ὡς σωτηρίαν ἡμῶν , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ δυσωποῦμεν · ἐξευμενίζου ἡμῖν , τόν σαρκωθέντα ἐκ Σοῦ .

..........................................ἦχος πλ.β΄...................................... 

 

   ἉΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , ὑπεράγιον Λόγον σωματώσασα λόγῳ , τῶν ἀλόγων μου παθῶν , ὑμνοῦντα Σε εὐσεβῶς , θείοις λόγοις , λύτρωσαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Γνωστῶς κατείδωμεν Θεόν , σαρκωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων  , δι ᾿ οἶκτον νῦν τήν ἡμῶν , ἀναλαβόντα μορφήν · διά τοῦτο πίστει Σέ γεραίρομεν .

   Δεσμόν κατέλυσας τῆς παραβάσεως τῶν καλῶν τόν δοτῆρα ὑπερβολῇ , τέξασα χρηστότητος , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ · οἱ πιστοί διά τοῦτο Σέ γεραίρομεν . 

   Ἡ τῷ τόκῳ Σου , πᾶσαν ἀποστειρώσασα τήν κακίαν τοῦ πλάνου , πάσης στειρεύουσαν πράξεως ΑΓΝΗ , ἀγαθῆς τήν καρδίαν μου , δεῖξον καρποφόρον , Θεόν ἱλεουμένη . 

   Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον , ὅν οὐ τολμᾷ Ἀγγέλων ἀτενίσαι τά τάγματα · διά Σοῦ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡράθη βροτοῖς , Λόγος σεσαρκωμένος , ὅν μεγαλύνοντες, σύν ταῖς οὐρανίαις στρατιαῖς Σέ μακαρίζομεν .

   Ἱκετεύουσα μή παύση τόν φιλάνθρωπον Θεόν ἡμῶν ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὅπως λάβωμεν παντελῆ συγχώρησιν κακῶν , καί τύχωμεν τῶν ἐν οὐρανοῖς , ἡτοιμασμένων ἀγαθῶν , τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν . 

  Ἱλαστήριον κεκτήμεθα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός τόν Θεόν Σε πάντοτε , ἐξελοῦ ἡμᾶς τῶν ἐκεῖ βασάνων φοβερῶν , καί λύτρωσαι πάσης ἀπειλῆς , ἐπιβουλῆς , ὁρατῶν τε καί ἀοράτων ἐχθρῶν .

   Μεμολυσμένος τόν λογισμόν , καί ἠχρειωμένος ταῖς πολλαῖς Μήτηρ Θεοῦ παραβάσεσι , Σέ καθικετεύω Μόνη Ἀμόλυντε , οἰκτεῖραί με , καί σῶσον τῇ μεσιτείᾳ Σου . 

   Μή φλέξας τήν Μήτραν Σου , πῦρ ὑπάρχων Ἰησοῦς , ἐκ Σοῦ σαρκί προέρχεται · τοῦτον ΑΓΝΗ δυσώπησον τοῦ πυρός , καί πάσης κολάσεως λυτρωθεῖναι , τούς πίστει ἀντμνοῦντας Σε .  

   Νόμου τῆς φύσεως δίχα τίκτεις  ΑΓΝΗ , τόν τοῦ νόμου πάροχον , Ἰησοῦν τόν λυτρωτήν · ὅν δυσώπει ῥύσασθαι ἡμᾶς ΘΕΟΤΟΚΕ , τῶν πολλῶν ἀνομιῶν ἡμῶν .

   Ῥύπου κακίας τήν φύσιν ὁ πλαστουργός , τήν ἡμῶν βουλόμενος ἐκκαθᾶραι ἐκ τῆς Σῆς , καθαρᾶς σεσάρκωται γαστρός , ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες Σέ δοξάζομεν . 

   Ῥῦσαι με ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΑΘΗ , τῶν πειρατηρίων τοῦ ἐχθροῦ , τῆς ἐν γεέννῃ κολάσεως , καί τῆς συνεχούσης αἰχμαλωσίας με , καί μή μέ καταισχύνῃς ὑμνοῦντα Σε . 

   Σκηνώσας Κύριος ΑΓΝΗ , ἐν μέσῳ Σου τήν Σκηνήν τήν Ἁγίαν , Πηγήν πολλῶν δείκνυσι ἰάσεων , καί καθαρτήριον παθῶν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ὑφάνας ὁ Ὕψιστος , Ἑαυτῷ περιβολήν , ἐκ τῶν Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων τούς γυμνωθέντας , θείαις καταστολαῖς , ἐφαίδρυνε ἌΧΡΑΝΤΕ · διά τοῦτο  πόθῳ Σέ μακαρίζομεν . 

   Φρικτήν λοχείαν ἔχουσα ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐν τῇ φρικτῇ ἡμέρᾳ τῆς ἐτάσεως δέομαι , τῆς φρικτῆς ἀποφάσεως ῥῦσαι με , καί τῶν σῳζομένων στάσεως  μέτοχον , ποίησον ὑμνοῦντα , Σε πιστῶς ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Φωνῇ Ἀγγέλου ΑΓΝΗ συνέλαβες , Λόγον Πατρός , ἡμῖν ὁμοιωθῆναι θελήσαντα · ὅν δυσώπει εὑρεῖν ἡμᾶς ἔλεος , καί τῶν ἁμαρτημάτων , λύσιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὅθεν εὐχαριστηρίοις Σε φωναῖς ἀεί δοξάζομεν . 

 

..........................................ἦχος πλ.δ΄.......................................

 

   Ἁγιασθεῖσα Πνεύματι , ὑπεδέξω ἐν Μήτρᾳ Σου τόν Δημιουργόν τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως , καί τοῦτον ἐκύησας ἀνερμηνεύτως ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ , ὅν ἀκαταπαύστως ὑμνοῦντες  καί Σοί βοῶντες λέγομεν · εὐλογοῦμενΣε προσκυνοῦμενΣε ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ὅτι ἔτεκες Θεόν σωματωθέντα .

   Ἁγίασμα νοητόν , καί ἄψαυστον ἱλαστήριον , Λυχνία φωτοειδής , ὡράθης καί Γέφυρα , πρός Θεόν μετάγουσα, τούς ὑμνολογοῦντας Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ἀδιόδευτος Πύλη , ἡ πρός Θεόν φέρουσα , πύλας μοι μετανοίας ΚΟΡΗ , ἄνοιξον δέομαι , ἀποκαθαίρουσα , ἁμαρτιῶν μου τόν ῥύπον , ὄμβροις τοῦ ἐλέους Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   Ἀλατόμητον Ὄρος Σε , πάλαι Ἀββακούμ προεῖδεν ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὁ Θεός ἐξ ᾿ οὗ ἐπέφανε , καί ἡμᾶς φθαρέντας ἀνεκαίνισεν .

   Ἀνορθεῖ με πεσόντα , πρός τῆς ἁμαρτίας πολύπλοκα βάραθρα , ὁ ἐκ Σοῦ τεχθῆναι , εὐδοκήσας , δι ᾿ ἄμετρον ἔλεος , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , ὅν ἐκδυσώπει , πάσης βλάβης , λυτρωθῆναι τούς πίστει ὑμνοῦντας Σε . 

   Ἄρχων οὐκ ἔτι ἐξ ᾿ Ἰούδα ἀλλ ᾿ ἐξέλιπεν · ἐκ Σοῦ γάρ ὁ Δεσπότης , τῶν ἐθνῶν ἡ ἐλπίς ἀνέτειλεν ἀφράστως · διό Σε ΑΓΝΗ ὑμνοῦμεν εἰς αἰῶναας . 

   Δεδοξασμένα περί Σοῦ λελάληνται , ἐν γενεαῖς γενεῶν , ἡ τόν Θεόν Λόγον , ἐν γαστρί χωρήσασα ` ΑΓΝΗ δέ διαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , διό Σε πάντες γεραίρομεν , τήν μετά Θεόν προστασίαν ἡμῶν .

   Διασώζει με Λόγος ὁ σαρκωθείς ΠΑΝΑΓΝΕ , Σοῦ ἐκ τῶν Πανάγνων Αἱμάτων , πλούτῳ χρηστότητος , λύων ἀπόφασιν , τᾶς παλαιᾶς καταδίκης · ὅν ἀπαύστως αἴτησαι , σῶσαι τήν ποίμνην Σου. 

   Ἐξ ἔργων ὅλως ἐν ἐμοί , σωτηρία οὐχ ὑπάρχει ΠΑΝΑΜΩΜΕ · τήν ἐναντίαν γάρ , ὁδεύων τρίβον  σκότους πεπλήρωμαι · ἀλλ ᾿ ἡ τό φῶς ἐκ φωτός , ἡμῖν ἀνατείλασαν , φώτισον σῶσον με , μή παρίδης με δεινῶς ἀπολλύμενον .

   Ἐπί Σέ ὥσπερ ὄμβρος , Λόγος καταβέβηκεν ὁ ὑπερούσιος , ὅν δυσώπει ΚΟΡΗ , ἐπομβρίσαί μοι νῦν κατανύξεως , καθαράς σταγόνας , ἀποπλυνούσας πάντα ῥύπον , τῶν ἀμέτρων κακῶν μου ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Ἔστησας ῥύμην τοῦ θανάτου , τόν ἀθάνατον Θεόν ΣΕΜΝΗ  ὡς συλλαβοῦσαν , καί τεκοῦσα ΑΓΝΗ , ᾧ πάντες μελωδοῦμεν · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ, ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας . 

   Ἔφριξε πᾶσα ἀκοή τήν ἀπόῤῥητον Θεοῦ συγκατάβασιν , ὅπως ὁ Ὕψιστος , ἑκών κατῆλθεν μέχρι και σώματος · Παρθενικῆς ἀπό γαστρός , γενόμενος ἄνθρωπος , διό τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ  οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .    

   Ἡ Θεόν παντοκράτορα , Μόνη δεξαμένη ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ ἀπό πάσης περιστάσεως καί κινδύνων ῥῦσαι τούς ὑμνοῦντας Σε . 

   Ἡ κραταιά βοήθεια τῶν πιστῶν , ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ῥῦσαί με τῆς πλάνης τοῦ δολίου δράκοντος , δεινῶς πολεμοῦντος με , καί ταπεινῶσαι σπεύδοντος · Σύ γάρ ἀπλανής , τῶν ἐπί Σοί πεποιθότων , ὑπάρχεις ὁδηγία , τῶν βοώντων ἀπαύστως , χαῖρε Εὐλογημένη , χαῖρε ΔεδοΞασμένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ἡ Πύλη ἡ τοῦ Θεοῦ , εἰσόδους θείας ὐπάνοιξον , τῇ ταπεινῇ μου ψυχῇ , ἐν αἷς εισελεύσομαι , ἐξομολγούμενος , καί κακῶν τήν λύσιν , ΘΕΟΤΟΚΕ ἀπολήψομαι . 

   Ἰδεῖν ἐφιέμενος , ὁ Σός θεράπων τοῦ Σοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ , τήν ἀπόῤῥητον δόξαν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούτου τόν τίμιον Σταυρόν λαβών ἠκολούθησε , τοῖς ζωηφόροις αὐτοῦ καί θείοις ἴχνεσιν .

   Ἴθυνον πρεσβείαις Σου πρός τήν οὐράνιον ἄνοδον , τούς εὐσεβῶς ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ φρονοῦντες Σε . 

  Ἱλασμός ἡμῖν  ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , διά Σοῦ ἐδόθη · Σύ γάρ Μόνη ἀπέτισας  τήν ὀφειλήν , τόν πάντων συλλαβοῦσα Θεόν τε καί Δεσπότην , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , εἰς πάντων σωτηρία . 

   Ἵλεων μοι ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Χριστόν ἀπέργασαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐν ἡμέρᾳ τῆς δίκης , φοβερᾶς καταδίκης ἐξαίρουσα . 

   Ἰσοδύναμον σύνθρονον , τῷ γεγεννηκότι τόν ὑπερούσιον , ἐσωμάτωσας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τοῖς βροτοῖς δι ᾿ οἶκτον ΑΓΝΗ ὁμιλήσαντα .  

   Κατήργηται θάνατος διά Σοῦ , καί ᾃδου τό κέντρον , ἠφανίσθη Μήτηρ ΑΓΝΗ , Σύ γάρ τόν ἀθάνατον Δεσπότην , θανατωθέντα σαρκί ἀπεκύησας . 

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ ὁμολογοῦμεν , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν Ἀσωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνομεν .

   Λυτρωθέντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διά Σοῦ τῆς ἀρχαίας , τῶν προγόνων ἐκπτώσεως , τό χαῖρε Σοι βοῶμεν , καί πίστει δοξάζομεν , τόν διά Σοῦ ἐκ φθορᾶς , ἡμᾶς ῥυσάμενον . 

   ΜΑΡΙΑ τό καθαρόν τῆς Παρθενίας κειμήλιον , καθάρισόν μου τόν νοῦν , παθῶν ἀμαυρώσεως , καί πλήρωσον χάριτος , καί δικαιοσύνης , τήν καρδίαν μου ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Μετά πασῶν τῶν οὐρανίων δυνάμεων , μετά πάντων ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν Προφητῶν , καί τῶν Ἀθλητῶν , καί τῶν Ἀποστόλων καί τῶν Ὁσίων , ἱκέτευε τυχεῖν με σωτηρίας , τόν πολλά ἁμαρτόντα  καί ῥυσθῆναι μελλούσης κολάσεως . 

   Μή κενώσας τούς κόλπους τούς πατρικούς ἌΧΡΑΝΤΕ , Λόγος ὁ τό πᾶν οὐσιώσας , Σοῦ τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ γαστέρα ᾢκησεν , καί σάρξ ἀτρέπτως ὡράθη , καί βροτούς ἐθεέωσεν ὁ ὑπερούσιος .

   Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , εἰδότες Σε ΠΑΝΑΓΙΑ , συμφώνως γεραίρομεν , καί εὐσεβῶς μακαρίζομεν . 

   Μόνη ΑΓΝΗ , καί μετά τόκον διέμεινας , Σύ γάρ Λόγον Μόνη ἐνυπόστατον ,τόν τῷ Πατρί σύνθρονον , Υἱόν , ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα γεγέννηκας ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ · καί φέρεις ἐν ἀγκάλαις , τόν ἀχώρητον πᾶσι , καί τόν πάντων τό κράτος κατέχοντα . 

   Νεκρόν τῇ ἁμαρτίᾳ , γενόμενον , ζώωσον με , ζωήν ἀναμάρτητον , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ κυήσασα .

   Νέκρωσόν μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν ἔτι ζῶσαν ἁμαρτίαν · ζώωσον ψυχῆς τήν νέκρωσιν , ἐνεργείᾳ τῆς ὄντως ζωῆς , τῆς γεγεννημένης ἐκ γαστρός Σου δι ᾿ ἄφατον εὐσπλαγχνίᾳ , τοῖς εὐσεβῶς Σε ΑΓΝΗ μεγαλύνουσιν .

   Νεμομένης τό γένος τῶν ἀνθρώπων  ΠΑΡΘΕΝΕ , τῆς τοῦ θανάτου φθορᾶς , πηγήν ἀθανασίας καί ζωῆς ἀκηράτου , συλλαβοῦσα κατέπαυσας , τόν τῶν Πατέρων Θεόν , ΑΓΝΗ Εὐλογημένη .

   Νέον Παιδίον ὑπέρ λόγον τέτοκας , τόν παλαιόν ἡμερῶν , νέας ἐν γῇ τρίβους , ἀρετῆς δεικνύμενον · οὗ ὁ κλεινός θεράπων Σου , Ἀθανάσιος ΚΟΡΗ , τῷ ἔρῳτι τετρωμένος , τοῦτον Σοι τόν οἶκον ἐδείματο .

   Νέος καθάπερ Μωσῆς , ἀναφανείς κατασκευάσας , οἷα περ ἄλλην σκηνήν , μάνδρα Πανσεβάσμιε · ἥν καί ὑπερηύξησας , πόνοις τε καί ἱδρῶσι ,  καί ἀνέθου , τῇ Μητρί τοῦ Θεοῦ .

   Νοήσαντες θεηγόροι Προφῆται , μυστηρίου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τό βάθος , προφητικῶς προκατήγγειλαν , θείῳ καταλαμπόμενοι πόῤῥωθεν Πνεύματι , Μητέρα Σε παναληθῆ , τοῦ Δεσπότου τῶν ὅλων γενήσεσθαι .

   Νομοθετῶν εὐσέβειαν , καί διδάσκων μετάνοιαν , ὁ Ἐμμανουήλ ἐκ Σοῦ ἐπέφανεν · ὅν νῦν ἐκδυσώπησον , ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῆ δικιοσύνης ὑπανοῖξαί μοι πύλας , καί σῶσον με βοῶντα · Σέ ὑπερυψοῦμεν ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Νόμοι φύσεως ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐν τῇ ὑπέρ φύσιν κυοφορίαν Σου , ἐναλλάττονται · τόν Πλάστην γάρ ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον ἀπεκύησας . 

   Νόμους ΠΑΡΘΕΝΕ ὑπερβᾶσα , τούς τῆς φύσεως , τῇ θείᾳ Σου συλλήψει , ὑπέρ φύσιν Θεόν ἐκύησας , διό βοῶμεν  · Εὐλογημένη ἡ σαρκί Θεόν τεκοῦσα .

   Νυσταγμῷ ἀμελείας με , ὕπνος ἁμαρτίας ΚΟΡΗ ὑπέλαβε , τῇ ἀγρύπνῳ ἱκεσίᾳ Σου , διανάστησόν με πρός μετάνοιαν . 

   Λόγον Θεοῦ τόν ἄναρχον, ὑπέρ λόγον γεγέννηκας , ἐπί λογικῆς εὐεργεσίας φύσεως , δι ᾿ οὗ ἐλυτρώθημεν , φθοροποιοῦ νεκρώσεως , καί ζωοποιόν ὑποδεξάμεθα Πνεῦμα · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἀληθῶς καί κυρίως , δοξάζομεν ΠΑΡΘΕΝΕ , εἰς πάντας τούς αἰῶνας.

   ΜΑΡΙΑ τό καθαρόν , καί πάνσεπτον ἐνδιαίτημα , τοῦ πάντων δημιουργοῦ , ψυχῆς καθαρτήρια , παράσχου μοι δάκρυα , καί ἐπάκουσόν μου , τῆς δεήσεως ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Μητέρα τοῦ φύσει Δημιουργοῦ , ὑμνοῦμεν Σε ΚΟΡΗ , ἀπαλλάξασαν τῷ Θεῶ , προσκρούσασαν φύσιν τῶν ἀνθρώπων , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Μητρικήν παῤῥησίαν , τήν πρός τόν Υἱόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενοῦς προνοίας , τῆς ἡμῶν μή παρίδῃς δεόμεθα · ὅτι Σέ καί Μόνην , Χριστιανοί , πρός τόν Δεσπότην , ἱλασμόν εὐμενῆ προβαλλόμεθα .

   Ναός ἡγιασμένος χωρητικός , τοῦ ἑνός τῆς Τριάδος ὑπάρχουσα , ναόν ὁ Σός , ΔΕΣΠΟΙΝΑ θεράπων καί εὐαγές , σεμνεῖον Ἀθανάσιος ἤγειρεν εἰς δόξαν Σου καί τιμήν , ἐν ᾧ ἀκαταπαύστως , μή παύσῃ δωρουμένη , τήν συμμαχίαν ταῖς πρεσβείαις Σου .

   Νώτοις φρικτῶς χερουβικοῖς ἐποχούμενος , ὁ Δεσπότης Θρόνον ὥσπερ πύρινον  , τήν Σήν ΑΓΝΗ , ᾢκησεν νηδύν , καί σαρκός προσλήψει , τήν ἀνθρωπίνην ἐθέωσεν , οὐσίαν ὡς διδάσκει , ὁ κλεινός ἐν Ὁσίοις Ἀθανάσιος , Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .  

   Ὁ Θεοῦ Θεός Λόγος , σάρκα ἀνελάβετο ἔννουν τε καί ἔμψυχον · ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ , καί δι ᾿ οἶκτον ἐγένετο ἄνθρωπος , καί ἐθέωσέ με , τόν παραβάσει ἀπωσσθέντα · ὅν ἱκέτευε , σῶσαι τά σύμπαντα .

   Ὁ κλύδων με τῶν ἀμέτρων πταισμάτων , συνταράττει καί βυθῷ παραπέμπει , διηνεκῶς ἀπογνώσεως ΚΟΡΗ · ἀλλά προφθάσασα χεῖρα μου ὄρεξον , καί δίδου μοι πρός γαληνούς , μετανοίας λιμένας ὁρμίζεσθαι .  

   Ὅν ἀπεκύησας Λόγον ὑπέρ λόγον ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , ὑπέρ ἡμῶν ἐκδυσώπησον , τῶν πιστῶς Σε ὑμνούντων , καί μακαριζόντων Σε ἌΧΡΑΝΤΕ . 

    Ὁ πάντων τῶν ὄντων δημιουργός , διά σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων , ἐν Σῇ γαστρί , κατασκηνώσας σαρκοῦται ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , τό καθ ᾿ ἡμᾶς δημιουργούμενος . 

   Ὁ πρό αἰώνων γεννηθείς , ἐκ τοῦ Πατρός ἀποῤῥήτως , ἐπ ᾿ ἐσχάτων ἐκ γαστρός Σου , προῆλθεν καί ἐθέωσεν ἡμῶν τήν φύσιν ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , τούς τῶν Ὁσίων δήμους , περιφανῶς ἐπαγόμενος .

   Ὁ ὑπερούσιος Θεός ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἐκ Σοῦ σεσάρκωται , καί δι ᾿ ἡμᾶς ὤφθη καθ ᾿ ἡμᾶς ὡς ἄνθρωπος · ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε , ὑπέρ πάντας ἀνθρώπους , ἡμαρτηκότα με ΠΑΝΑΓΝΕ , σῶσαι καί κολάσεως λύτρωσαι . 

   Ὀφρύν καί θράσος ἅμα τῶν δυσμενῶν , ὁ τεχθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ κατάβαλε , καί τάς βουλάς, τῶν κακοδοξούντων Δημιουργέ · τῶν δέ πιστῶν τό σύστημα , στήριξον ἀκράδαντον , ὡς Θεός , τό κέρας ἀνυψώσας , καί πίστει κραταιώσας , ἵνα Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ Θεόν σαρκοφόρον ἀποκυήσασα , ἐκ πάσης ἁμαρτίας , καί θλίψεως βοῶντα  τόν λαόν Σου περίσωζε · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε καί ΑΓΝΗΝ , ΘΕΟΓΕΝΝΤΟΡΑ Ἔνδοξον , ΜΑΡΙΑ , οἱ εὐσεβεῖς , κυρίως κηρύττομεν , ἐμφράτοντες , δύσφημον Νεστορίου στόμα , Διοσκόρου τε κακόνοιαν . 

   Πρόῤῥίζους τῷ τμητικῷ Σου δρεπάνῳ τῆς πρεσβείας ἐναπόκομψον ΚΟΡΗ , τούς πονηρούς λογισμούς τῆς ψυχῆς μου , καί καρποφόρον ἀνάδειξον δέομαι , ἁπάντων γάρ τόν φυτουργόν , τόν Θεόν καί Σωτῆρα ἐκύησας . 

   Προφητῶν Σε ὁ ἔνδοξος , πάλαι Ἡσαΐας ῥάβδον ὠνόμασεν , ἄνθος φέρουσαν τόν Κύριον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΗΤΕΡ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ῥήμασι Σοῖς ἀκολουθοῦντες , μακαρίζομεν γενεαί πᾶσαι ΚΟΡΗ · μακαρίου Θεοῦ Μητέρα Σε δειχθεῖσαν , τούς εἰς αὐτόν ΑΓΝΗ πιστεύοντας , μακαρίους ἐκτελοῦντα . 

   Ῥἡτορεῦον οὐ σθένει , στόμα κατ ᾿ ἀξίαν Σε μέλπειν ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἀνωτέραν οὖσαν Χερουβίμ καί ἁπάσης τῆς κτίσεως , διό σύν τῷ θεἰῳ Ἀθανασίῳ τόν Δεσπότην , ὑπέρ πάντων ἡμῶν καθικέτευε .

   Ῥυπτομένην ὁρῶντες , τῷ τῆς Παρθενίας Σου τόκῳ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν βροτῶν τήν φύσιν , τῆς κατάρας τῆς πρώην , δοξάζομεν τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , Μόνη ΑΓΝΗ δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν , ὅν δυσώπει ΠΑΡΘΕΝΕ , σωθῇναι ἡμᾶς . 

   Ῥῦσαι με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἁμαρτιῶν δεινοῦ κλύδωνος , καί λογισμῶν , τῶν ἐπεμβαινόντων , ἀφειδῶς τῇ καρδίᾳ μου .

   Ῥυσθείημεν πρεσβείαις Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , τῶν παγίδων οῦ ἐχθροῦ οἱ σέβοντες , τήν ὑπέρ λόγον Σου γέννησιν .

   Ῥωσθέντες τῇ χάριτι , ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ὁμοφρόνως δοξάζομεν · σάρκα γενόμενον τόν τό εἶναι τοῖς πᾶσι , διδοῦντα γάρ τέτοκας , καί κόσμον ἀνεκαίνισας . 

   Σάρκα γεγενημένον , ἐκ τῶν Σῶν Αἱμάτων ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , τόν αἰώνιον Λόγον , ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον ἐκύησας . 

   Σαρκωθείς ὁ Λόγος , ἐκ τῶν Παναχράντων Σου Αἱμάτων ΚΟΡΗ , πρό προνενευκότας , πρός τά ἀλογώτατα τῆς σαρκός πάθη , ἐπιγνώσει θείᾳ ἐθέωσεν ἌΧΡΑΝΤΕ , διό Σε ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Σέ προστασίαν πάντες , καταφυγήν καί βεβαίαν ἀντίληψιν , κεκτημένι ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥυσθείημεν διά Σοῦ πάσης θλίψεως . 

   Σέ τήν ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ Θεοῦ Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , Σέ τήν ὑπέρ νοῦν κυήσασαν , σιά λόγου τόν ὄντως Θεόν , τήν Ὑψηλοτέραν τῶν ἀχράντων δυνάμεων , ἀσιγήτοις  δοξολογίαις μεγαλύνωμεν .

   Σέ τό τερπνόν Παλάτιον καί φαιδρόν ἐνδιαίτημα , ΑΓΝΗ τοῦ παμβασιλέως , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὑμνοῦμεν δεόμενοι · ναούς ἡμᾶς ἀνάδειξον , τοῦ ἐκ Σοῦ τεχθέντος , καθαρεύσαντας πάσης κακίας , ἐναντίας , καί βοῶντας ἀπαύστως · λαοί φυλαί καί γλῶσσαί , ὑμνοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Στῆσον μου τόν τάραχον , τῶν λογισμῶν ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · παῦσον ψυχῆς μου  πᾶσαν ἀθυμίαν , τόν Χριστόν ἡ κυήσασα .

   Συνέλαβες Λόγον τόν τοῦ Πατρός , σαρκί ἑνωθέντα , ὑπέρ λόγον Μῆτερ ΑΓΝΗ , ὅν ἐπιποθήσασα Χριστίνα , τοῦ μαρτυρίου τό κλέος ἐκτήσατο .

   Σωθείημεν διά Σοῦ , κινδύνων θλίψεων περιστάσεων  , ΑΓΝΗ   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς θείας ἐλλάμψεως , τοῦ ἐκ Σοῦ ἀφράστως  σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ . 

   Σῶσον με Μῆτερ τοῦ Σωτῆρος , συνεχόμενον βυθῷ ΑΓΝΗ ἁμαρτημάτων , καί παντοίας ἐχθροῦ ἐξάρπασον κακίας , ἵνα τήν Σήν σωζόμενος , μεγαλύνω προστασίαν .

   Σῶσον με τόν ἐν ζάλῃ πασῶν ἡδονῶν κλυδωνιζόμενον , τόν Σωτῆρα τεκοῦσα , τοῦ παντός τήν γαλήνην ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Τήν τρίβον ὑπέδειξας τῆς ζωῆς , ζωήν οὐσιώδη συλλαοῦσα καί σαρκικῶς , κυήσασα ταύτην ΘΕΟΜΗΤΟΡ , καί τά δεσμά τοῦ θανάτου διέῤῥηξας .

   Τόν Ἥλιον τεκοῦσα τῆς χάριτος , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν ἄδυτον , ἐσκοτισμένον με φώτισον . 

   Τόν προδηλωθέντα ἐν ὄρει τῷ νομοθέτῃ , ἐν πυρί καί βάτῳ τόκον τόν τῆς ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , εἰς ἡμῶν τῶν πιστῶν σωτηρίαν , ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν . 

   Τόπον ἁγιάσματος , καί νοητήν ΑΓΝΗ Τράπεζαν , Ἄρτον Χριστόν , τήν ζωήν τῶν ὅλων , δεξαμένην ὑμνοῦμεν Σε .

   Τῶν Χερουβίμ καί Σεραφίμ ἐδείχθης Ὑψηλοτέρα , ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ Μόνη ἐδέξω , τόν ἀχώρητον Θεόν , ἐν Σῇ γαστρί Ἀμόλυντε · διό πιστοί Σε πάντες , ὕμνοις ΑΓΝΗ μακαρίζομεν .

   Ὑμνῶ Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί μεγαλύνω ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τήν ΑΓΝΗΝ Σου λοχείαν , βοήθησον μοι βίου τοῖς κύμασι , χειμαζομένῳ , καί δίδου κατάνυξιν , τῇ ταπεινῇ μου ψυχῇ , καθαρτικήν μολυσμῶν .

   Φεῖσαι Σῶτερ ὁ τεχθείς καί φυλάξας τήν Τεκοῦσαν σε ἄφθορον μετά τήν κύησιν , ὅταν καθίσης κρῖναι τά σύμπαντα , τάς ἀνομίας παρορῶν  καί τάς ἁμαρτίας μου , ὡς ἀναμάρτητος , ἐλεήμων ὡς Θεός καί φιλάνθρωπος . 

   Φέρεις ἐν ἀγκάλαις Θεόν , τόν φέροντα τά πάντα · τρέφεις τόν τροφέα , ἡμῖν ΑΓΝΗ ὁμοιωθέντα · ὅν ἱκέτευε τῷ λαῷ Σου δοθῆναι , πάντων δυσχερῶν τήν ἀπολύτρωσιν . 

   Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν κεκακωμένην , ταῖς ἁματίαις ψυχήν μου ἀγάθυνον , καί αἰωνίου φλογός με , ῥῦσαι πρεσβείαις Σου .

   Φωνάς τῶν ἱκετῶν Σου ὡς Ἀγαθή , μή παρίδῃς ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · ἀλλ ᾿ ἐκτενῶς , αἴτησαι τόν πάντων δημιουργόν , τῷ βασιλεῖ τά τρόπαια , καί τήν εὐρωστίαν τήν ψυχικήν , δωρήσασθαι ΠΑΡΘΕΝΕ , καί θείας βασιλείς , τήν μετουσίαν καί λαμπρότητα .

   Φώτισον Πύλη τοῦ φωτός , τήντυφλώττουσαν ψυχήν μου τοῖς πάθεσιν , καί πονηροῖς λογισμοῖς, ἀμαυρωθεῖσαν καί κινδυνεύουσαν , καί ἐξελοῦ με πειρασμῶν , κινδύνων καί θλίψεων , ἵνα δοξάζω Σε , τήν ἐλπίδα τῶν πιστῶν καί κραταίωμα . 

   Χερουβικόν ὄχημα Σύ ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , Σύ χωρίον , Σύ καί ἐνδιαίτημα , τοῦ Πατρικοῦ Λόγου καί Θεοῦ , τοῦ ἐκ Σῶν Ἀχράντων λαγόνων , σάρκα φορέσαντος · διό διτταῖς οὐσίαις τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , προσκυνοῦντες ἀπαύστως δοξάζομεν .

   Ὥριμον δρέπομαι ζωήν , μή βλαπτόμενος τῷ ξύλῳ τῆς γνώσεως , Σύ γάρ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ζωῆς τό ξύλον Χριστόν ἐβλάστησας · τόν τάς εἰσόδους τῆς ζωῆς , τοῖς πᾶσι γνωρίζοντα , διό Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ εὐσεβῶς καταγγέλομεν . 

   Ὡς Ἡλιοῦ τό πρότερον , τό Καρμήλιον ᾢκησεν , οὕτω καί αὐτός , τῷ Ὄρει τῷ τοῦ Ἄθωνος , σχολάζων ἐπόθησας , καί καθ ᾿ ἑαυτόν συνεῖναι Θεῷ ·καί θεαρχικαῖς καταυγασθείς θεωρίαις θεράπων ἀνεδείχθης , τῆς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , ἐκβοών ΑΥΤῌ τό χαῖρε , μετά τοῦ Ἀρχαγγέλου .

   Ὡς Μήτηρ τοῦ παθόντος ὑπέρ ἡμῶν , ψυχοφθόρων παθῶν με διάσωσον , ὡς συμπαθής , λῦσον τῶν πταισμάτων μου τάς σειράς , ὡς ἀγαθή ἀγαθυνον , νῦν κεκακωμένην μου τήν ψυχήν , δαιμόνων ἐπηρείαις , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἵνα ὑμνῶ Σε τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ . 

   Ὡς νοητή Κιβωτός , τόν νομοδότην ἐβάστασας , Λυχνία ὡς φωταυγής , τό φῶς ἀπεκύησας , ὡς Ῥίζα ἀπότιστος , τῆς ζωῆς τόν βότρυν , ΘΕΟΤΟΚΕ ἀνεβλάστησας . 

   Ὡς τοῦ Θεοῦ Μητέραν Σε ὁμοφρόνως δοξάζομεν , καί τῶν ποιημάτων ὑπερτέραν ΠΑΝΑΓΝΕ · ἐν Σοί γάρ κατάκριμα , τό ἐξ ᾿ Ἀδάμ ἠφάνισται · καί ἡ ἀπωσθεῖσα , ᾠκειώθῃ ἀνθρώπων οὐσία μελωδοῦσα · λαοί φυλαί καί γλῶσσαι , τήν ΑΓΝΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑΝ  ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὑμνήσωμεν προσφόρως . 

   Ὥσπερ Θρόνος πυρίμορφος , φέρεις τόν Δεσπότην , ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ὅν ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς , ἁμαρτίας σάλῳ κινδυνεύοντας . 

   Ὤφθης οὐρανῶν ΑΓΝΗ Ὑψηλοτέρα , καί τῶν Σεραφίμ ἀεί Ἁγιωτέρα , ὡς τῶν ἁπάντων Δεσπότην καί Βασιλέα , ὑπερφυῶς κυοφορήσασα .

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Ἐξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

   

   ἉΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΝΗ , Θεόν ὅν ἐσωμάτωσας , ἐκ Παναχράντων Σῶν ΣΕΜΝΗ , καί ΠΑΝΑΓΙΩΝ Αἱμάτων , τοῦτον ἀεί ἐκδυσώπει , τοῦ οἰκτειρῆσαι καί σῶσαι , ἡμᾶς τούς ὑμνοῦντας Σε .

   Γεραίρουσι τόν τόκον Σου Ἀσωμάτων αἱ τάξεις , χαρᾶς γάρ τά ἐπίγεια , Σύ πεπλήρωκας Μόνη · διό Σε τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , οἱ πιστοί δοξάζομεν , ἐν ὕμνοις δοξολγοῦντες , φῶς γάρ Σύ τοῖς ἐν σκότει , ἐξανατέλλον ὡς ὄρθρος , ἀνέτειλας τῆς ἡμέρας . 

   Εἰκόνος ἧς μετέλαβον , θεουργικῶς τῆς κρείττονος , ἐξώσθην , οἴμοι !!! ὁ τάλας , δι ᾿ ἀρκασίας τῆς πάλαι · Σύ δέ Χριστέ ὡς εὐσπλάγχνος , ἀῤῥήτως κοινωνήσας μοι τοῦ χείρονος μετείληφας , καινοποιήσας με Λόγε , σάρκα λαβών ἐξ ᾿ ΑΓΝΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ . 

   Ἐκύησας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τόν Θεοῦ Θεόν Λόγον ,  τῷ κόσμῳ τήν σωτήριον , ἐκτελοῦντα πανσόφως , οἰκονομίαν ἀρίστην · διά τοῦτο Σε πάντες , ὑμνολογοῦμεν ἀξίως , ὡς πρεσβεύουσα τούτῳ , λυτρωθῆναι ἡμᾶς νόσων , καί παντοίων κινδύνων . 

   Ἐν δύο ταῖς θελήσεσι , καί φύσεσι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μιᾷ δέ τῇ ὑποστάσει , τίκτεις Θεόν ἀποῤῥἡτως , τόν δι 'ἡμᾶς πτωχεύσαντα  , μέχρι Σταυροῦ θελήματι , καί ἡμῖν χαρισάμενον , τόν τῆς θεότητος πλοῦτον , τῇ ἐκ νεκρῶν ἀναστάσει . 

   Ἡ Πλατυτέρα οὐρανῶν , πρός οὐρανόν ἀπάρασα , μή καταλίπῃς ἈΓΑΘΗ , ἡμᾶς τούς κάτω γηγενεῖς , πρός τόν εὔσπλαγχνον Κύριον , χεῖρας εἰς μεσιτείαν , τοῦ κόσμου ἐφάπλωσον . 

    ΜΑΡΙΑ καθρώτατον , χρυσοῦν θυμιατήριον , τῆς ἀχωρήτου Τριάδος , δοχεῖον γεγενημένη · ἐν ᾧ Πατήρ ηὐδόκησεν , ὁ δέ Υἱός ἐσκήνωσεν , καί Πνεῦμα τό Πανάγιον , ἐπισκιάσαν Σοι ΚΟΡΗ , ἀνέδειξε ΘΕΟΤΟΚΟΝ . 

   Μαρία Κυριώνυμε , καί τοῦ Χριστοῦ μαθήτρια , σύνταῖς λοιποῖς μυροφόροις , καί τῇ ΠΑΡΘΕΝῼ ΜΑΡΙᾼ , καί Μόνῃ ΑΓΝῌ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙ , ἀπαύστως καθικέτευε , τόν σταυρωθέντα Κύριον ,   ὑπέρ ἡμῶν Μυροφόρε , τῶν σέ τιμώντων ἐκ πόθου .

   Ὁ γλυκασμός τῶν Ἀγγέλων , τῶν θλιβομένων ἡ χαρά , χριστιανῶν ἡ προστάτις , ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΗΤΗΡ Κυρίου , ἀντιλαβοῦ μου καί ῥῦσαι , τῶν αἰωνίων βασάνων . 

   Ὁ Θεός ἡμῶν ΑΓΝΗ , καταφυγήν καί δύναμιν , καί βοηθόν Σε παρέσχεν , ἐν ταῖς θλίψεσιν ἡμῶν , καί ἐν ταῖς περιστάσεσιν ,  πάντας οὖν ἡμᾶς ῥῦσαι , ἐκ τῶν ἀναγκῶν ἡμῶν .

   Πανευαγής ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ ἱκεσίαις , τοῦ Σοῦ τιμιωτάτου Ἀθανασίου ,φύλαττε τήν ποίμνην Σου ἀπρόψυστον , πάσης ἐναντιότητος , διαπαντός Σε ὑμνοῦσαν τήν προστασίαν τοῦ κόσμου

   Πάντες πιστοί Σε μεσῖτιν ,πρός τόν Υἱόν καί Θεόν Σου , νῦν προβαλλόμεθα Μόνην , οἱ συσταυρούμενοι τούτῳ · διό μή παύσῃ πρεσβεύειν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ὑπέρ τῶν πίστει σε ἀνυμνούντων .

   Σέ προστασίαν πάντες , ἔχομεν οἱ ἁμαρτωλοί , ὦ !!!! ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ !!!!  Σύ εὐδιάλλακον ἡμῖν , ἀπέργασαι τόν Υἱόν Σου , τῇ Μητρικῇ Σου παρρησίᾳ .

   Σοῦ τό πολίτευμα Λόγε , κραταίωσον ἐν πολέμοις , τοῖς βασιλεῦσι τό νῖκος , κατά βαρβάρων παρέχων , τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ πρεσβείαις , ἥν ἐδωρήσω , Χριστιανοῖς προστασίαν .

   Φῶς ἡ τεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , δυσώπησον Σαῖς πρεσβείαις , τόν Σόν Υἱόν ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῦ οἰκτιρῆσαι καί σῶσαι , τοῦ αἰωνίου με σκότους , τόν πεποιθότα , τῇ Σῇ σεπτῇ ἀντιλήψει .

   Χαῖρε Παλάτιο ντερπνόν · χαῖρε Θρόνε Κυρίου · χαῖρε Σκῆπτρον πανθαύμαστον · χαῖρε , κούφη Νεφέλη · χαῖρε Θυμιατήριον · χαῖρε Μήτηρ ἌΧΡΑΝΤΕ , τοῦ Βασιλέως Καθέδρα · χαῖρε εὔδιε λιμήν , καί προστάτις ἁπάντων , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Χρεωστικῶς ὑμνήσωμεν , τήν θεόκλητον Ἄνναν · τήν ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΟΝ Αὕτη γάρ, τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΜΑΡΙΑΝ , κυήσασα παρ ᾿ ἐλπίδα , ἀγχιστεύς κατά σάρκα , Χρισοῦ τοῦ Λυτρωτοῦ ἡμῶν , ἀνεδείχθη , τοῦ Ταύτην θεοπρεπῶς , προσλαβόντος σήμερον ἐν ὑψίστοις , ὑπέρ ἡμῶν πρεσβεύουσα  καί εἰρήνης τοῦ κόσμου .

   Χρυσοπλοκώτατε Πύργε , καί δωδεκάτειχε πόλις , ἡλιοστάλακτε Θρόνε , καθέδρα τοῦ Βασιλέως · ἀκατανόητον θαῦμα , πῶς γαλουχεῖς τόν Δεσπότην .  

 

Πρόσδεξαι τοῦτον τόν πόθον μου , 

ἔνθεον ὅν κεκτημένος πρός Σἐ ΑΓΝΗ ,

ἐκ ῥυπαρᾶς  καρδίας  , ζεούσης δέ ψυχῆς , 

πρός Σέ προθύμῳ λογισμῷ, προσάγω Σοι ΣΕΜΝΗ .

 

Τά χείλη σιγῶσι μου , καί ἡ καρδία βοᾶ , 

τό ὄμμα πρός σέ ἀτενίζειν τήν Καθαράν , 

πῦρ ἐγκάρδιον ἔνδον βαστάζειν μου θερμῶς , 

 ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,μεταβαλε τήν φθοράν ·

 

 Τά χείλη δόλια  , αἱ πράξεις ῥυπαραί , 

τά ἔργα μου βέβηλα, καί πορεία ἀσταθής , 

ἔγειρον πρός μετάνοιαν , ἁγίων τήν ὁδόν, 

ἵνα ὑμνῶ διηνεκῶς , Σέ τήν ΑΓΝΗΝ ὁ ἐναγής .

 

ἔγγραφον ἐν Ἱεραποστολῇ 

,βκ ΄Νοεμ. Ϛ 6. Νοεμ.2020.