Θεομητορικά/Θεοτοκία...ἐν μηνί Ἰανουαρίω

                                                                           ☦

 

                                 ΜΡ                               ΘΥ                         

                                                    ☦

 

 ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Ἰανουαρίῳ .

Κατά τού; Ἁγίους καί θεοφόρους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας , τούς καλῶς τά πάντα διαταξαμένους  , ἐμπνεόμενοι ἀπό τόν ...ἀρχιτέκτονα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας τάξεως , τό Ἄγιον Πνεῦμα , ἐξορίζοντες μακράν τό ἄγριο πνεῦμα , καθιέρωσαν τάς ἱεράς ἀκολουθίας , ἵνα ἐν αὐταῖς ἀκτινογραφήσωμεν ἑαυτούς καί λαμβάνωμεν  πνευματικάς ...βιταμίνας εἰς τήν ἀσθενήν μας πνευματικόν ὀργανισμόν , καί ὑγιαίνομεν πνευματικῶς .

 

   Εἰς ὅλας τάς ἀκολουθίας, ὅπως δέν ἀπουσιάζει ὁ μῆνας Μάρτιος ἀπό τήν σαρακοστήν  , οὕτως  καί πᾶσαι αἱ ἱεραί 

ἀκολουθίαι προέχουν καί λαμπρύνουν , καί φεγγοβολοῦν , καί ἀστράπτουν , καί φωτίζουν , καί ὁδηγοῦν , καί δυναμώνουν , καί ἐμπνέουν , καί ἀσφαλίζουν , καί θωρακίζουν , καί ἐλέγχουν , καί ἰατρεύουν καί σώζουν  τά ΘΕΟΤΟΚίΑ  τά τροπάρια τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ  .....

 

 

   Π Α Ν Α Γ ΙΑ !!!! 

 

προφέρεις μόνο τήν λέξη , καί γεμίζει τό στόμα σου · 

πληροῦται ἁγίου Πνεύματος · 

εὐφραίνονταιἈγγέλων τάξεις , 

καί δραπετεύει δαιμόνων στίφος , 

καί δυναμώνει ἀνθρώπων γένος , 

λαμπρύνεται τό στῖφος τῶν πιστῶν , 

στερεώεται τό σύστημα τῶν Ὀρθοδόξων , 

θαῤῥοῦμεν οἱ ἁαρτωλοί , 

ἀγάλλονται οἱ δίκαιοι , 

δυναμώνου οι εργάτες τοῦ Εὐαγγελίου , 

καί μεγαλύνεται , τιμών 

τήν ΘΕΟΜΗΤΡΟΡΑ .

 

 σάν μυδραλιοβόλο, ἐκπέμπει ῥιπές κατά τοῦ πονηροῦ , καί θεῖες ἀστραπές, ἐλλάψεις εἰς τούς πιστούς 

καί καταστρέφει φωλεούς κκακῶν , 

καί φωτίζει ὁδηγούς , 

καί ἀσφαλίζει τούς πιστούς , 

καί υπερμαχεῖ μέ ὁρθοδόξους .....

 

Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!!!!!!!!!

 

ἄς μᾶς ξεναγήσουν , οἱ ἱεροί μῦσται καί μυηπόλοι , καί συνδαιτημόνες τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ χάριτος, είς τάς σκηνώματα τῆς ΚΥΡΙΑς τῶν ΑΓΓΕΛΩΝ ,  κρατῶντες τήν ταυτότητα τῆς πίστεως καί ὀρθοπραξίας, καί δίδοντες ἡμῖν τήν πιστοποίησιν τῆς εὐλογίας , καί  ......«..κουπόνι...» τῆς θείας ΕΚΕΙΝΗΣ θεϊκῆς χορηγίας καί ἀγαθότητος , ἀπολαμβάνοντες τοῦ  ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΙΚΟΥ συμποσίου πνευματικῶς .

 

Οἱ ἐκλεκτοί τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, οἱ ἱεροί ὑμνογράφοι , τῆς ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΣ , οἱ κεχαριτωμένοι , πλούσιοι καί πλήρεις τῆς εὐλογίας ΕΚΕΙΝΗΣ , 

λαμβάνοντες ἀπό τήν χορηγόν πάσης θεϊκῆς ἀγαθότητος , 

πλουσίαις δωρεαῖς , 

καί νἐμουν ἡμῖν τοῖς ταπεινοῖς καί ἐνδεεῖς , 

ἀλλά ἡμεῖς ,ὡς κυναρια μαζεύοντες τά ψυχία ἐκ τῆς πνευματικῆς των τραπέζης, ἀπολαμβανομεν τό περίσσευμα τῆς ἀγαπης των πρός τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , 

καί πληρούμεθα πνεύματος, τρεφόμενοι πνευματικῶς . 

 

   Καί αὐτό προσπαθοῦν νά τονίσουν ὑμνήσουν , ἐκφράσουν οἱ Ἱεροί μας ὑμνογράφοι , τά πνευματικά  μας ἀηδόνια , καί σαλπιγκτές  τῆς πίστεώς μας , κηρύττοντας τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ , καί τήν τιμή , καί δόξαν τῆς Βασιλίσσης τῶν οὐρανῶν , τῆς ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ τοῦ κόσμου , τῆς Π Α Ν Α Γ Α Σ . 

 

   Οἱ ὕμνοι , τά τροπάρια τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,   ἐκφράζουν  τό περίσσευμα τῆς ἀγαπώσης καρδίας , μά καί τήν δίψαν, πρός τήν  ΠΑΝΑΓΙΑΝ ἩΓΑΠΗΜΕΝΗΝ καί Εὐλογημένη  Μητέρα τοῦ Κυρίου , τήν χωρήσασα τόν Ἀχώρητον καί βαστάσασα τόν βαστάζοντα τά πάντα, καί θρέψασα , τόν τροφέα πάσης πνοῆς, δανείσασα  τήν σάρκα, εἰς τόν παρασχόντα τήν ζωήν ἐκ τοῦ μή ὄντως , καί εἰς τό εἶναι παραγαγών ...

 

Καί οὕτως ὅταν κοινωνοῦμε τῶν Ἀχράντων μυστηρίων καί λαμβάνομεν τόν Μαργαρίτην Χριστόν , κοινωνοῦμε καί τοῦ ἈΧΡΑΝΤΟΥ σώματος τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ἀφοῦ ἐσαρκώθη ὁ Κύριος ἀπό τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ . !!!! 

 

Ἀσύληπτον ἀλλα ὅμως ὐποστατικόν !!!!

ἀπερίγρπτον , ὄμως ἐφικτόν !!!!

 

Ὦ !!!! θείας εὐλογίας, καί ἀκατανοήτου μυστηρίου , !!!!

ὕψος καί βαθος καί εὕρος καί πλάτος τῆς θείας εὐλογίας καί βουλῆς τοῦ ὑψίστου καί συγκαταβάσεως !!!!

τιμή ὑψίστη !!!! 

μά καί εὐθύνη φοβερά !!!!!

  

   Ἄς ἐτρυφήσωμεν πάλιν καί κόρος οὐχ ἔσται , καί ἀδολεσχήσωμεν , εἰς τόν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ κῆπον , μέ κηπουρούς τούς μύστας καί λάτρας ΕΚΕΙΝΗΣ ,  προσφέροντές μας ἄνθη τινά  καί νά μείξωμεν μετά τῆς ταπεινῆς ἡμῶν ἀγάπης καί δακρύων , ἵνα προσφέρωμεν  καί εἴπωμεν ΕΚΕΙΝῌ:

 ...τά Σά  ἐκ τῶ Σῶν , Σοί προσφέρονμεν κατά πάντα καί δια πάντα ....

   Ἄς περιάγωμεν τόν ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΝ τῆς ΚΥΡΙΑΣ λειμῶνα , ἐντρωφῶντες , ὁλοψύχως  , μικρόν  τε καί βραχύ  εἰς τά ΘΕΟΤΟΚίΑ τά ἐν ταῖς ἱεραῖς ἀκολουθίαις, τοῦ μηνός Ἰανουαρίου , μέ πολλούς πνευματικούς ὁδοδείκτες σηματοδοτοῦντες καί δηλώνοντες τήν ὑπαπντήν ἐν τῷ ναῷ ,   στοιχειούμενοι ὡς καί ἐν τῆ προτέρᾳ ἐργασίᾳ τοῦ μηνός  Δεκεμβρίου  , χωριζόμενα , κατά ἦχον  ἐν τάξει , 

εἰς : .....

ἑσπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄ὠδῆς ,- κανόνων ὄρθρου , - ἐξαποστειλαρίων ,  - αἴνων καί ἀποστίχων , 

δεὀμενοι τῶν ὑμνογράφων , ὅπως εὐλογήσουν τήν ...εἴσοδον μας εἰς τό πνευματικό των μενοῦ , καί ἐργασία , καί ...πνευματική ἰστοσελίδα , παρέχοντας τόν , ...κωδικον τῆς πίστεως καί ὀρθοπραξίας , ἐν μετνοίᾳ .

 

   Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............Ἑσπερίων , ἀποστίχων , αἴνων  , ἀποστίχων αἴνων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

 

  Ἁμαρτωλῶν τάς δεήσεις προσδεχομένη , καί θλιβομένων στεναγμόν μή παρορῶσα , πρέσβευε τῷ ἐξ 'Ἁγνῶν λαγόνων Σου , σωθῆναι ἡμᾶς ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

 

                         Πανευφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

   Νοσοῦντα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ δεινῶς  τήν ψυχήν μου πάθεσιν πονηροτάτοις θεράπευσον , ἡ τόν ἀκέστορα καί Σωτῆρα πάντων , τόν Χριστόν κυήσασα , τόν πᾶσαν ἀσθενείαν ἰώμενον , τόν τραυματίσαντα διαβόλου τήν κακόνοιαν , καί θανάτου ἡμᾶς ἀπαλλάξαντα .
   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐλπίς , τῶν πιστῶν καί στήριγμα , καταφυγή καί βοήθεια , Σέ ἱκετεύομεν · ἐκ παντός κινδύνου τούς δούλουε Σου φύλαττε , τούς πίστει προσκυνοῦντας τόν τόκον Σου , αὐτῷ πρεσβεύουσα , δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖε ἡμῶν , τήν εἰρήνην καί τό μέγα ἔλεος .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ Μωσῆς , τό ἐν Σοί Μυστήριον  προφητικοῖς εἶδεν ὄμμασι · Βάτον μή φλέγεσθαι , καί περ καιομένην · πῦρ γάρ τῆς θεότητος , τήν ΜήτρανΣου οὐκ ΑΓΝΗ οὐ κατέφλεξεν · διό αἰτοῦμεν Σε , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , τήν εἰρήνην τῷ κόσμῳ Σου δώρησαι .

                          

                            Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

   Γνώμῃ σαθρᾶ ὁλισθήσας , γυμνός κατάκειμαι , καί πρός τήν Σήν ΠΑΡΘΕΝΕ ,  καταφεύγω γαλήνην , ἐκ ζάλης ἐναντίας καί πειραμῶν , πολυτρόπων μέ λύτρωσαι , ἵνα ἱμνῶ Σου τήν χάριν θεοπρεπῶς , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Δεδοξασμένη ὑπάρχεις ἐν γενεαῖς γενεῶν , ΠΑΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΚΟΡΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , τοῦ κόσμου προστασία τεκοῦσα σαρκί τόν Υἱόν τοῦ ἀνάρχου Πατρός , καί συναίδιον Πνεύματι ἀληθῶς , ὅν ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς .

   Μεταβολή μοι τοῦ βίου , ΠΑΡΘΕΝΕ δώρησαι , ἀπό τῶν ἐμπαθῶν με μεταφέρουσα τρόπων , πρός θείας ἀπαθείας νεῦσιν ὁμοῦ , καί οἰκείωσιν ἄῤῥητον , πένθος χαρμόσυνον βρύων μου τήν ψυχήν , ἀενάως μοι παρέχουσα .

   Ῥἀβδῳ τῆς Σῆς προστασίας ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τά θηριώδη πάθη τῆς ἀθλίας ψυχῆς μου , ἀπέλασον , ἐντεῦθεν εἰρηνικῶς , πρός ζωήν με ἰθύνουσα , καί τῇ ἁγίᾳ με ποίμνῃ τῶν λογικῶν Σοῦ προβάτων συναρίθμησον .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

  Ἀσπόρως τόν Χριστόν , ἀπεκύησας Μόνη ·τό θαῦμα ὑπέρ νοῦν , πῶς ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ  , διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε προσκυνοῦντες δοξάζομεν , Σύ γάρ ἔτεκες τόν Βασιλέα τῆς δόξης · ὅν δυσώπησον ,τοῦ εἰρηνεῦσαι τόν κόσμον , καί σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

  ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν τοῦ Δεσπότου Δοχεῖον , ἀνάστησον ἡμᾶς πεπτωκότας εἰς βάθη, δεινῆς ἀπογνώσεως , καί πταισμάτων καί θλίψεων , Σύ γάρ πέφυκας , ἁμαρτωλῶν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία , καί σώζεις τούς δούλους Σου .

   Μητέρα Σε Θεοῦ ἐπιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀληθῶς καί μετά τόκον φανεῖσαν , οἱ πόθῳ καταφεύγοντες πρός τήν Σήν ἀγαθότητα · Σέ γάρ ἔχομεν ἁμαρτωλοί προστασίαν , Σέ κεκτήμεθα ἐν πειρασμοῖς σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ .

    Ὁδήγησον ἡμᾶς  , ἐν ὁδῷ μετανοίας , ἐκκλίνοντας ἀεί πρός κακῶν ἀνοδίας , καί τόν ὑπεράγαθον παροργίζοντας Κύριον , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ , καταφύγιον ἀπεγνωσμένων ἀνθρώπων , Θεοῦ ἐνδιαίτημα .

   Τόν πάντων ποιητήν , καί Θεόν Σου καί Κτίστην , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ , διά Πνεύματος Ἁγίου , ἐν Μήτρᾳ Σου ἐχώρησας , καί φθορᾶς δίχα τέτοκας , ὅν δοξάζοντες, Σέ ἀνυμνοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ , ὡς Παλάτιον τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης , καί κόσμου ἀντίλυτρον . 

 

..........................................ἦχος β '...........................................

 

 

  Ἀδιόδευτε Πύλη μυστικῶς ἐσφραγισμένη , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , δέξαι τάς δεήσεις ἡμῶν , καί προσάγαγε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , ἵνα σώση διά Σοῦ τάς ψυχάς ημῶν 

    Σέ μεγαλύνομεν ΘΟΤΟΚΕ βοῶντες , χαῖρε ἡ Πύλη ἡ κεκλεισμένη , δι ᾿ ἧς ἠνοίγη ἀνθρώποις παραδεισος .

  

                              Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

   Μόνη τόν ἀχώρητον Θεόν  ἀστενοχωρήτως ἐν Μήτρᾳ ἐκυοφόρησας , ἄνθρωπον γενόμενον δι ᾿ ἀγαθότητα , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · διό δυσωπῶ Σε , τῶν στενοχωρούτων με κακῶν ἀπάλλαξον · ὅπως τήν στενήν εὐθυπόρως τρίβον διοδεύσας πρός πλάτος φθάσω , τῆς ἐκεῖ μακαριότητος .

   Πάντων θλιβομένων ἡ χαρά καί ἀδικουμένων προστάτις καί πενομένων τροφή , ξένων τε παράκλησις χειμαζομένων λιμήν , ἀσθενούντων ἐπίσκεψις καταπονουμένων , σκέπη καί ἀντίληψις καί βακτηρία τυφλῶν , Μήτηρ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , Σύ ὑπάρχεις ΑΧΡΑΝΤΕ σπεῦσον , δυσωποῦμεν ῥύσασθαι τούς δούλους Σου . 

   Σκέπη καί ἀντίληψις ἡμῶν  τῶν ΧριστιανῶνΣύ ὑπάρχεις , καί προσφυγή κραταιά , Μήτηρ τοῦ Θεοῦ ημῶν · ἀλλά καί νῦν ὡς ἀεί , τῇ ἀγρύπνῳ δεήσει Σου , μή παύσῃ πρεσβεύειν , σώζεσθαι τούς δούλους Σου ἐκ περιστάσεως , πάσης · Σέ γάρ ἔχομεν Σκέπην , θείαν μετά Θεόν πάντες , οἱ Χριστιανοί καταφύγιον .

   Χαῖρε , ἡλιόμορφος Ἀστήρ , χαῖρε ἡ αἰτία πάντων καλῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαῖρε ἡ χωρήσασα Θεόν ἀχώρητον , ἡ τόν στάχυν βλαστήσασα τῆς ἀθανασίας , χαῖρε θεῖον ὄχημα , Πύλη ἡ πάμφωτος , χαῖρε , ἡ ἀρᾶς ἀναιρέτις , τῆς προγονικῆς ἡμῶν ΚΟΡΗ , ἀγαθῶν  χαῖρε ἡ πρόξενος ὑπάρξασα .

 

                                   Οἶκος τοῦ Εφραθᾶ 

 

   Ἄνω Σε οἱ χοροί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὑμνοῦσι σύν τοῖς κάτω , δοξάζοντες ἀπαύστως , τόν τόκον Σου τόν ἄχραντον .

   ΜΗΤΕΡΑ Σε Θεοῦ Θεόν δέ τόν Υἱόν Σου , ὁ μέγας Θεολόγος ἐδίδαξε πιστεύειν , ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Χαῖρε ἡ τήν χαράν τοῦ κόσμου δεξαμένην , Χριστόν τόν ζωοδότην , καί παύσασα τήν λύπην ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς προμήτορος .

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

   

   Πῶς μή θαυμάσωμεν τόν θεανδρικόν Σου τόκον Πανσεβάσμιε , πεῖραν γάρ ἀνδρός , μή δεξαμένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἔτεκες ἀπάτορα Υἱόν ἐν σαρκί , τόν πρό αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα ἀμήτορα · μηδαμῶς ὑπομείναντα τροπήν , ἤ φυρμόν ἤ διαίρεσιν , ἀλλ ᾿ ἑκατέρας οὐσίας τήν ἰδιότητα σώαν φυλάξαντα · διό ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ αὐτόν ἱκέτευε σωθῆναι , τάς ψυχς τῶν ὀρθοδόξως ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὁμολογούντω Σε .

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θείας φύσεως οὐκ ἐχωρίσθη , σάρξ γενόμενος ἐν τῇ γαστρί Σου , ἀλλά Θεός ἐνανθρωπήσας μεμένηκεν · ὁ μετά τόκον Μητέραν ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε , ὡς πρό τοῦ τόκου φυλάξας ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , μόνος Κύριος , αὐτόν ἐκτενῶς ἱκέτευε , δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος .  

   Θεία γέγονας σκηνή τοῦ Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι , Ἀγγέλους ὑπεράσασα · τόν ὑπέρ πάντας ἐμέ γοῦν γενόμενον , ῥερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ἀποκάθαρον πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασι , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ , το μέγα ἔλεος .

 

                                Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ Σου 

 

   Μεγάλης διά Σοῦ εὐεργεσίας ἌΧΡΑΝΤΕ , τυχόντες σύν προφήταις , γεραίρομεν τόν τόκον Σου , τόν καί καταξιώσαντα , ἐκ Μήτρας Σου τεχθῆναι , δι ᾿ ἄκραν εὐσπλαγχνίαν , καί ἀναπλάσαντα τό γένος τῶν ἀθρώπων .

                                     

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

  

  

   Ἐκ παντοίων κινδύνων τούς δούλους Σου φύλαττε Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ , ἵνα Σέ δοξάζομεν τήν ἐλπίδαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν . 

   Νεῦσον παρακλήσεσι , Σῶν ἱκετῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , παύουσα δεινῶν ἡμῶν ἐπαναστάσεις , πάσης θλίψεως ἡμᾶς ἀπαλλάττουσα , Σέ γάρ μόνην ἀσφαλῆ καί βεβαίαν ἄγκυραν ἔχομεν , καί τήν Σήν προστασίαν κεκτήμεθα , μή αἰσχυνθῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ Σέ προσκαλούμενοι · σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν τῶν Σοί πιστῶς βοώντων · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ πάντων βοήθεια , χαρά καί σκέπη , καί σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν . 

   Ὁ διά Σέ θεοπάτωρ προφήτης Δαυίδ , μελωδικῶς περί Σοῦ προανεφώνησε , τῷ μεγαλεῖα Σοι ποιήσαντι · παρέστη ἡ Βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου · Σέ γάρ Μητέραν πρόξενον ζωῆς ἀνέδειξεν ὁ ἀπάτωρ ἐκ Σοῦ ἐνανθρωπῆσαι εὐδοκήσας Θεός , ἵνα τήν ἑαυτοῦ ἀναπλάσσῃ εἰκόνα φθαρεῖσαν τοῖς πάθεσιν , καί τό πλανηθέν ὀρειάλωτον εὑρών πρόβατον , τοῖς ὤμοις ἀναλαβών , τῶ Πατρί προσαγάγῃ καί τῷ ἰδίῳ θελήματι , τοῖς οὐρανίοις συνάψει δυνάμεσιν , καί σώσῃ ΘΕΟΤΟΚΕ τόν κόσμον Χριστός , ὁ ἔχων τό μέγα καί πλούσιον ἔλεος . 

   Ῥῦσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἀναγκῶν ἡμῶν , Μήτηρ Χριστοπῦ τοῦ Θεοῦ , ἡ τεκοῦσα τόν τῶν ὅλων ποητήν , ἵνα πάντες κράζωμεν Σοι , χαῖρε , ἡ μόνη προστασία τῶν ψυχῶν ἡμῶν                            

                                   

                                  Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Έν τῆ σκέπῃ ΠΑΝΑΓΝΕ , τῇ Σῇ ΠΑΡΘΕΝΕ , προσφυγόντων δέησιν προσδεχομένην παρ ᾿ ἡμῶν , μή διαλίπης πρεσβεύουσα , τῷ Φιλανθρώπῳ σωθῆναι τούς δούλους Σου .

   Ἐπιλεύσει Πνεύματος τοῦ Παναγίου , τοῦ Πατρός τόν σύνφθρονον καί ὁμοούσιον φωνῇΑΓΝΗ Ἀγγέλου συνέλαβες , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ Ἀδάμ ἡ ἀνάκλησις .  

   Προστασία ἄμαχε τῶν θλιβομένων , καί πρεσβεία ἕτοιμε τῶν ἀπορούντων ἐν δεινοῖς , ἀπό κινδύνων με λύτρωσαι , μή με παρίδῃς ἡ πάντων ἀντίληψις .

   Προστασία ἄμαε τῶν θλιβομένων , καί θερμή ἀντίληψις τῶν πεποιθότων ἐπί Σέ , ἐκ τῶν κινδύνων με λύτρωσαι , Σύ γάρ ὑπάρχεις , ἡ πάντων βοήθεια .

 

                                  Ἔδωκας σημείωσιν  

 

   Ζόφος φοβερώτατος ὁ τοῦ θανάτου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ψυχήν κατατρύχει μου · τό δέ λογοθέσιον , ἐξιστᾶν καί τρέμειν , ἀεί τῶν δαιμόμων παρασκευάζει ΑΓΑΘΗ · ἐξ ᾿ ᾧν με ῥῦσαι τῆ δυναστείᾳ Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί πρός λιμένα σωτήριον , καί πρός φῶς τό ἀνέσπερον , τῶν Ἁγίων κατάταξον .

 

                                 Κατεπλάγη Ἰωσήφ 

 

   Κατεπλάγη Ἰωσήφ τό ὑπέρ φύσιν θεωρῶν , καί ἐλάμβανεν εἰς νοῦν , τόν ἐπί πόκον ὑετόν , ἐν τῇ ἀσπόρῳ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · βάτον ἐν πυρί ἀκατάφλεκτον , Ῥαβδον Ἀαρών τήν βλαστήσασαν , καί μαρτυρῶν ὁ Μνήστωρ Σου κα΄φύλαξ , τοῖς ἱερεῦσιν ἐκραύγαζεν · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει , καί μετά τόκον , πάλι μένει ΠΑΡΘΕΝΟΣ . 

   Τρικυμίαις τῶν παθῶν ὁ ἀσυνείδητος ἐγώ , χειμαζόμενος ΑΓΝΗ ἐπικαλοῦμαι Σε θερμῶς · μή με παρίδῃς τόν δείλαιον ἀπωλέσθαι , ἄβυσσον ἐλέους ἡ τέξασα · πλήν Σου γάρ ἄλλην ἐλπίδα οὐ κέκτημαι · μή οὖν ἐθροῖς ἐπίχαρμα καί γέλως , ὁ πεποιθώς Σοι ὀφθήσομαι · καί γάρ ἰσχύεις ὅσα καί βούλει , ὡς Μήτηρ οὖσα τοῦ πᾶντωνΘεοῦ .

                              

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Μετά Θεόν ἐπί τήν Σήν ΘΕΟΤΟΚΕ , προσπεφευγώς ὁ ταπεινός θείαν σκέπην , παρακαλῶ δεόμενος ἐλέησον ΑΓΝΗ , ὅτι ὑπερῆραν μου κεφαλήν ἁμαρτίαι , καί πτοοῦμαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ τάς κολάσεις καί φρίττω , ἱκετηρίαν ποίησον  ΣΕΜΝΗ , πρός τόν Υἱόν Σου , ἐκ τούτων ῥυσθῆναι με .

  Τῶν Χερουβίμ καί Σεραφείμ ὑπερτέρα , τοῦ οὐρανοῦ τε καί τῆς γῆς πλατυτέρα , καί ἀοράτου κτίσεως καί τῆς ὀρατῆς , ὤφθης ὑπερέχουσα ἀσυγκρίτῳ συγκρίσει · ὅν εὑρυχωρίαι γάρ οὐρανῶν οὐ χωροῦσιν , ἐν Σῇ γαστρί ἐχώρησας ΑΓΝΗ · ὅν ἐκδυσώπει σωθῆναι τούς δούλους Σου .  

 

                                Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου  κληθείς  

 

   Οὐκ ἀποκρύπτω ὁ τάλας τά δεινά μου · ὅτι πάντα κέκτημαι ἅπερ μισεῖ ὁ Θεός ,  σάρκα μολύνας καί τό πνεῦμα μου , καί νοῦν ἐννοίαις , τοῖς ἀθέσμοις ἔργοις καί λόγοις αισχροῖς · γλῴσσῃ κατακρίνων τε τούς ἁμαρτάνοντας αὐτός τά χείρῳ εἰργάζομαι · ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούτων μοι δίδου πάντων διόρθωσιν · ἵνα ἐκνήψας , τῆς κακίστης μου συνηθείας προσπέσω καί κλαύσομαι ,  ἅ δεινά εἰργασάμην , τῆς ζωῆς μου τό ὑπόλοιπον .

  

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

    ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ καί ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , ἡ Μόνη τόν ἄχρονον , Υἱόν καί Λόγον Θεοῦ , ἐν χρόνῳ κυήσασα ,τοῦτον σύν τοῖς ἀγίοις καί σεπτοῖς Πατριάρχαις , Μάρτυσι καί Ὁσίοις καί Προφήταις δυσώπει , δωρήσασθαι ἡμῖν , ἱλασμόν καί μέγα ἔλεος .

   Ἐκαίνισας ἌΧΡΑΝΤΕ τῷ θείῳ τόκῳ Σου , φθαρεῖσαν ἐν πάθεσιν τῶν γηγενῶν  τήν θνητήν , οὐσίαν καί ἤγειρας , πάντας ἐκ τοῦ θανάτου πρός ζωήν ἀφθαρσίας · ὅθεν Σε κατά χρέος , μακαρίζομεν πάντες , ΠΑΡΘΕΝΕ Δεδοξασμένη , ὡς προεφήτευσας .   

   Ἐλπίς ἀκαταίσχυντε , τῶν πεποιθότων εἰς Σέ , ἡ Μόνη κυήσασα ὑπερφυῶς ἐν σαρκί , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , τοῦτον σύν τοῖς Ἁγίοις Ἀποστόλοις δυσώπει , δοῦναι τῇ οἰκουμένῃ , ἱλασμόν καί εἰρήνην , καί πᾶσι ἡμῖν πρό τέλους βίου διόρθωσιν .

   Ταχύ ἡμᾶς  πρόφθασον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ἐχθρῶν ἡμᾶς λύτρωσαι , τῶν βλασφημούντων εἰς Σέ , καί μή προσκυνουντων Σε · θραῦσον τάς γλωσσαλγίας , τῶν αἱρέσων πάσας , γνώτωσαν ὅτι Μόνη ΘΕΟΜΗΤΩΡ ὑπάρχεις ·πρεσβείαις Σου Ὀρθοδόξων τό πλήρωμα σώζουσα . 

    ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ καί ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , πιστῶν ἡ ἀντίληψις , ῥῦσαι παντός κινδύνου καί παντοίας ἀνάγκης , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ τῇ σκέπῃ Σου προστρέχοντας , Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Κατακρίσεως ῥῦσαι με ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · καί δεινῶν πταισμάτων τήν ταπεινήν μου ψυχήν · καί τοῦ θανάτου ἀπάλλαξον , εὐχαῖς Σου καί δώρησαι , δικαιώσεως τυχεῖν , ἐν ἡμέρᾳ ἐτάσεως , ἧς ἐπέτυχον τῶν Ἁγίων οἱ δῆμοι μετανοίᾳ , καθαρθέντα με πρό τέλους , καί τῶν δακρύων ταῖς χύσεσιν .

   Ὡς πρεσβείαν ἀκοίμητον , καί παράκλησιν ἔμμονον κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ πρός τόν Κύριον , τούς πειρασμούς κατακοίμησον , τά κύματα πράϋνον τῆς ἀθλίας μου ψυχῆς , καί ἐν θλίψει ὑπάρχουσαν τήν καρδίαν μου , παρακάλεσον ΚΟΡΗ δυσωπῶ Σε , καί χαρίτωσον τόν νοῦν μου , ὅπως ἀξίως δοξάζω Σε . 

 

 

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

 

      

   Ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , μεσίτευσον , Σαῖς δεήσεσιν , καί αἵτησαι ταῖς ψυχῖς ἡμῶν , πλῆθος οἰκτιρμῶν , καί τόν ἱλασμόν , τῶν πολλῶν παραπτωμάτων δεόμεθα .

   Μακαρίζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξαζομέν Σε οἱ πιστοί κατά χρέος , τήν Πόλιν τήν ἄσειστον , τό τεῖχος τό ἄῤῥηκτον τήν ἀῤῥαγῆ προστασίαν , καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Σαλπίσωμεν ἐν σάλπιγγι ἀσμάτων · προκύψασα γάρ ἄνωθεν ἡ ΠΑΝΑΤΝΑΣΣΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΣ , ταῖς εὐλογίαις καταστέφει , τούς ἀνυμνοῦντας ΕΚΕΙΝΗΝ · βασιλεῖς καί ἄρχοντες συντρεχέτωσαν , καί τήν Βασιλίδα κροτείτωσαν ἐν ὕμνοις , Βασιλέα τέξασα , τούς θανάτῳ κρατουμένους πρίν  , ἀπολῦσαι φιλανθρώπως εὐδοκήσαντα · Ποιμένες καί Διδάσκαλοι , τήν τοῦ καλοῦ Ποιμένος , ὙΠΕΡΑΓΝΟΝ Μητέρα , συνελθόντες εὐφημήσωμεν · τήν Λυχνίαν τήν χρυσαυγῆ · τήν φωτοφόρον Νεφέλην · τήν τῶν οὐρανῶν Πλατυτέραν · τήν ἔμψυχόν τε Κιβωτόν · τόν πυρίμορφον τοῦ Δεσπότου Θρόνον · τήν μανναδόχον χρυσέαν Στάμνον · τήν Κεκλεισμένην τοῦ Δεσπότου Πύλην · τήν πάντων τῶν Χριστιανῶν τό καταφύγιον  ᾃσμασιν θεηγόροις , ἐγκωμιάζοντες οὕτως εἴπωμεν · Παλάτιον τοῦ Λόγου , ἀξίωσον τούς ταπεινούς ἡμᾶς , τῆς οὐρανῶν βασιλείας · ουδέν γάρ ἀδύνατον τῇ μεσιτείᾳ Σου .

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

  Ἡ θερμή προστασία καί ἀπροσμάχητος , ἡ ἐλπίς ἡ  βεβαία καί ἀκαταίσχυντος , τεῖχος καί σκέπη καί λιμήν , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τόν Υἱόν Σου καί Θεόν ἱκέτευε σύν Ἀγγέλοις , εἰρήνην δοῦναι τῷ κόσμῳ , καί ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τό μέγα ἔλεος .  

  ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ἡμᾶς ἐλέησον , τούς προσφεύγοντας πίστει πρός Σέ τήν εὐσπλαγχνον , καί αἰτουμένους τήν θερμήν Σου νῦν ἀντίληψιν , δύνασαι γάρ ὡς ἀληθῶς , τούς πάντας σώζειν ὡς οὖσα , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , ταῖς Μητρικαῖς Σου πρεσβείαις , ἀεί χρωμένη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   Τῆς ψυχῆς μου τά πάθη τά πολυώδυνα , καί σαρκός μου τάς νόσους ταχέως ἴασαι , τάς τοῦ νοός μου ἐκτροπάς στῆσον ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί ἐν γαλήνῃ λογισμῶν , εὐχάς προσφέρειν καθαράς , τῷ Βασιλεῖ τῶν ἁπάντων ἀξίωσον ΘΕΟΤΟΚΕ · καί ἐξαιτεῖσθαι πταισμάτων ἄφεσιν .

  Τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα Θεόν καί Κύριον , δι ᾿ ἡμᾶς τούς φθαρέντας τοῖς ἁμαρτήμασι , τοῦτον ἱκέτευε ἀεί  , τοῦ οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς , καί ἀποστρέψαι τόν θυμόν , καί τήν ὀργήν αὐτοῦ ΣΕΜΝΗ , ἀπό τῶν πίστει βοώντων , καί εὐφημούντων ἀπαύστως , τά μεγαλεῖα τῆς Σῆς χάριτος .

   Χαῖρε Πύλη Κυρίου ἡ ἀδιόδευτος , χαῖρε τεῖχος καί σκέπη τῶν προστρεχόντων εἰς Σέ , χαῖρε ἀχείμαστε λιμήν καί Ἀπειρόγαμε , ἡ Τεκοῦσα ἐν σαρκί , τόν Ποιητήν Σου καί Θεόν , πρεσβεύουσα μή ἐλλίπῃς , ὑπέρ τῶν ἀνυμνούντων καί προσκυνούντων τόν τόκον Σου 

 

                                    Χαίροις ἀσκητικῶν 

 

   Χαίροις περιστερά ἐκλεκτή , κεχρυσωμένας Παρθενίας ταῖς πτέρυξι · Τρυγών τε ὡραιοτάτη καί Χελιδών ἐκλεκτή , καί Στρουθίον ὄλον καθαρώτατον · Ἀμνάς ἡ κυήσασα , τόν Ἀμνόν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · Δάμαλις θεία , τόν ζυγόν ἡ βαστάσασα , τοῦ βαστάζοντος τά ἡμῶν ἁμαρτήματα · Ἄμπελος ἡ κατάκαρπος , βλαστάνουσα βότρυας τῆς εὐσεβείας τόν οἶνον τοῦ μαρτυρίου ἐκβλύζοντος · αὐτόν ἐκδυσώπει , τοῖς ἱκέταις Σου δοθῆναι τό μέγα ἔλεος . 

 

...........................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

   Θεόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα ἔγνωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · αὐτόν ἱκέτευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   ΘΕΟΤΟΚΕ  Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς · Σέ ἱκετεύομεν πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ μετά τῶν Ἀποστόλων καί πάντων τῶν Ἁγίων ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

     Οὐδείς προστρέχων ἐπί Σέ κατησχυμμένος ἀπό Σοῦ ἐκπορεύεται ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · ἀλλ ᾿ αἰτεῖται τήν χάριν καί λαμβάνει το δώρημα, κατά τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως .

   Μονογενές , ὁμοούσιε , τῷ Πατρί σου καί τῷ Πνεύματι , ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , ἀσυγχύτως ὡς οἶδας αὐτός , ἐν ἁγνείᾳ φύλαττε τήν ποίμνην σου ἐν εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ περιέπων αὐτήν .

   Τήν τῶν παρθένων καλλονήν , καί χαρμονήν τῶν Νόων , τήν Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί τῶν πιστῶν ἀῤῥαγές περιτείχισμα , συνελθόντες ὦ φιλέορτοι , ἀσματικοῖς ἐγκωμίοις , ὑμνήσωμεν λέγοντες · χαίροις ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , Λυχνία χρυσοφαής , καί Πύλη ἐπουράνιε · χαίροις Σκηνή ἁγιάσματος , ἡ τόν Θεόν χωρήσασα ἐν Μήτρᾳ Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαίροις τῶν οὐρανίων ταγμάτων ὑπερτέρα , ἁπάντων ἀσυγκρίτως · διό ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή λίπῃς φρουροῦσα τούς δούλους Σου , τούς ἀνυμνοῦντας Σε πίστει , καί πόθῳ αεί , καί τόν τόκον Σου προσκυνοῦντες τόν ἄσπορον .

   Τίς μή μακαρίσει  Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή ἀνυμνήσει Σου τόν Ἀλόχευτον  τόκον ; ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱός Μονογενής , ὁ αὐτός ἐκ Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν ἀφράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός ὑπάρχων καί φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ᾿ ἡμᾶς · οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , ἀλλ ᾿ ἐν δυάδι φύσεων , ἀσυγχύτως γνωριζόμενος · αὐτόν ἰκέτευε ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἠμῶν .

 

                                    Ὅλην ἀποθέμενοι 

 

   Γνώμῃ ὀλισθήσας τε καί δουλωθείς τῇ τοῦ πλάνου , ἀπάτη ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρός τήν ὑπερθαύμαστον εὐσπλαγχνίαν Σου , καί θερμήν δέησιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ καταφεύγω ὁ πανάθλιος · δεσμοῦ με λύτρωσαι  τῶν πειρατηρίων καί θλίψεων , καί σῶσον με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῶν δαιμονικῶν ἐπιθέσεων , ἵνα Σέ δοξάζω , καί πόθῳ ἀνυμνῶ καί προσκυνῶ , καί μεγαλύνω Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν ἈΕΙΜΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Κητῴας κοιλίας με τῆς πονηρᾶς ἁμαρτίας , ἐξάγαγε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν γαστρί χωρήξσασα τόν ἀχώρητον · χαλεποῦ κλύδωνος , πειρασμῶν λύτρωσαι , καταιγίδος καταπτώσεων , ΚΟΡΗ ἐξάρπασον τῶν ἀνομιῶν μου , ξηραίνουσα τό πέλαγος , καί παύουσα τῆς δαιμονικῆς παρατάξεως  τάς ἐπαναστάσεις , τῇ θείᾳ συμμαχίᾳ Σου ΑΓΝΗ , ὅπως ἀπαύστως δοξάζω Σε τήν ΑΓΝΗΝ ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ .

   Χαῖρε λύχνε πάμφωτε  ἡλιακῶν λαμπηδόνων , λαμπροτέρα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , χαῖρε λύσις ἌΧΡΑΝΤΕ τῆς ἀρχαἰας ἀρᾶς , ἡ ἐλπίς ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῶν ἀπηλπισμένων , ἡ ἀνάκλησις τοῦ γένους ἡμῶν , χαῖρε Παλάτιον τοῦ παμβασιλέως λαμπρότατον · τό Ὄρος τό πιότατον , ἐξ ᾿ οὗ ὁ Χριστός προελήλυθεν χαῖρε Θεοῦ Λόγου , λαμπάδιον τό θεῖον καί τερπνόν , χαῖρε Λυχνία ὁλόφωτε , χαῖρε Θρόνε πύρινε .

                        

............................................ἦχος πλ. δ ΄...................................

   

   ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ τοῦ Λόγου Πύλη , τοῦ Θεοῦ ημῶν Μήτηρ , ἱκέτευε σωθῆναι ἡμᾶς .

   Ἀνύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τόν Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Υψίστου · Σῶν παρακλήσεις ἱκετῶν δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Ἡ πᾶσι χορηγοῦσα , καθαρισμόν τῶν πταισμάτων , νῦν τάς ἠμῶν ἰκεσίας προσδεχομένη , δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς .

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου , καί λύτρωσαι ἡμᾶς , ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως .

   Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν , διά φιλανθρωπίαν , ἐπί τῆς γῆς ὤφθη καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη · ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γάρ ΑΓΝΗΣ, σάρκα προσλαβόμενος , καί ἐκ ταύτης προελθών μετά τῆς προσλήψεως · εἷς ἐστίν Υἱός διπλοῦς τήν φύσιν , ἀλλ ᾿ οὐ τήν ὑπόστασιν · διό τέλειον αὐτόν Θεόν , καί τέλειον ἄνθρωπον ἀληθῶς κηρύττοντες ὁμολογοῦμεν Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν · ὅν ἱκέτευε Μήτηρ Ἀνύμφευτε , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν . 

 

                                Κύριε , εἰ καί κριτηρίῳ 

 

    Δέδοικα τήν τῆς ἀποφάσεως ὥρα  , ἐν ἀμελείᾳ τόν βίον μου , ὅλον δαπανήσας ὡς ἄλλος τῶν ἀνθρώπων οὐδείς πώποτε ·ἀλλά προφθάσασα νῦν πρό τέλους ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἀλλοτρίου , τήν ψυχήν μου ἐλευθέρωσον .

   Ἴδε τῆς συντετριμμένης καρδίας  τούς στεναγμούς ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , πρόσδεξαι ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , καί μή ἀπώση ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τάς τῶν χειρῶν ΑΓΝΗ , ἐπάρσεις ὡς φιλάγαθος , ἵνα ὐμνῶ καί μεγαλύνω , τήν  μεγαλύνασα  τό γένος ἡμῶν .

 

                                 Οἱ Μάρτυρες σου

 

 Ἐγώ εἰμί ΠΑΝΑΜΩΜΕ , δένδρον ἄκαρπον τοῦ θείου Λόγου , καρπόν σωτήριον μηδόλως φέρων , καί δειλιῶ τήν ἐκκοπήν , μήπως εἰς τό πῦρ βληθῶ τό ἄσβεστον · ὅθεν δυσωπῶ Σε , τούτου ῥῦσαι με , δείξασα καρποφόρον ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ Υἱῷ Σου , τῇ μεσιτείᾳ Σου

   Ἐξάρπασόν με ΔΕΣΠΟΙΝΑ χειρός ἐκ δράκοντος τοῦ βροτοκτόνου , τοῦ πολεμοῦντος με ἐν ὑποκρίσει , καταπιεῖν ὁλοτελῶς · σύντριψον τάς μύλας τούτου δέομαι , καί τά μηχανήματα διάλυσον , ὅπως ῥυσθείς τῶν τούτου ὀνύχων , μεγαλύνω τήν δυναστείαν Σου . 

   Οἱ λόγοι μου ἀκάθαρτοι , τά χείλη δόλια , τά ἔργα δέ μου εἰσί παμμίαρα · καί τί ποιήσω ;  πῶς ὑπαντήσω τῷ Κριτῇ ; ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ καθικέτευσον , τόν Υἱόν Σου , καί Πλάστην Σου καί Κύριον , ὅπως ἐν μετανοίᾳ δεξηταί μου τό πνεῦμα , ὡς μόνος εὔσπλαγχνος .

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

    Τήν Βασίλισσαν πάντες δεῦτε πιστοί , τήν Μητέρα τοῦ πάντων Δημιουργοῦ , φωναῖς μεγαλύνωμεν , καί ὑμνοῦντες βοήσωμεν ·Ἡ τῆς χαρᾶς αἰτία , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τούς τιμῶντας Σε σῶζε καί σκέπε πρεσβείαις Σου · ἔχεις γάρ ὡς Μήτηρ ,τοῦ Θεοῦ παρρησίαν , λυτροῦσθαι ἐκ θλίψεων καί πληροῦν τά αἰτήματα , τῶν πιστῶς ἐκβοώντων Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ τῶν πταισμάτων δοῦναι τήν συγχώρησιν , τοῖς εὐσεβῶς προσκυνοῦσιν τόν Ἄχραντον τόκον Σου .  

   Ἐνθυμοῦμαι τήν κρίσιν καί δειλιῶ , ἔργα πράξας αἰσχύνης ὁ ταπεινός  , ἄξια καί δέομαι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πρίν τάς πύλας φθάσω θανάτου ἐπίστρεψον , πρός τήν τῆς μετανοίας ὁδόν ὁδηγοῦσα με , ἵνα εὐχαρίστως , προσκυνῶν ἀνυμνῶ Σου , τήν ἄμετρον δύναμιν , καί τήν θείαν ἀντίληψιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρεσβεύουσα Χριστῶ τῶ Θεῷ , ὑπέρ οὗ αἰτοῦμαι Σε δοθῆναι μοι , ἱλασμόν ἁμαρτιῶν , καί μέγα ἔλεος .

   Δεῦτε πάντα τά ἔθνη θεοπρεπῶς , τήν Μητέρα τοῦ πάντων Δημιουργοῦ , ὑμνήσωμεν λέγοντες · χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ τῶν ὅλων δεσπόζοντος , Ἰησοῦ τοῦ παντάνακτος · χαῖρε Μόνη ΚΥΡΙΑ τοῦ κόσμου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · χαῖρε τό δεχεῖον τῆς Ἁγίας Τριάδος , Πατρός Υἱοῦ καί Πνεύματος , τό λαμπρόν καί ἀκήρατον , ΜΑΡΙΑΜ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · χαῖρε Πάνσεμνε Νύμφη Ἡλιοστάλακτε , χαῖρε πάντων χαρά τῶν ὑμνούντων Σε .

   Λογισμοῖς ὀλισθαίνων τοῖς πονηροῖς , εἰς βυθόν κατηνέχθην  ἁμαρτιῶν , καί στένων κραυγάζω Σοι ἐκ καρδίας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  · ἐν ἐμοί θαυμάστωσον τό πλούσιον ἔλεος , καί τῆς εὐσπλαγχνίας , τό ἄπειρον πέλαγος , καί τῶν οἰκτιρμῶν Σου , τόν ἄμετρο πλοῦτον · καί δός μοι μετάνοιαν , καί τοῦ βίου διόρθωσιν , ἵνα πίστει καί πόθῳ κραυγάζω Σοι · πρέσβευε τῶ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου .

   Πειρασμοῖς πολυπλόκοις περιπεσών , ἐξ ἐχθρῶν ἀοράτων καί ὀρατῶν , τῷ σάλῳ συνέχομαι , τῶν ἀμέτρων πταισμάτων μου , καί θερμήν ἀντίληψιν , καί σκέπην μου ἔχων Σε , τῷ λιμένι προστρέχω τῆς Σῆς ἀγαθότητος · ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ, τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ἀπάυστως ἱκέτευε , ὑπέρ πάντων τῶν δούλων Σου , τῶν ἀπαύστως ὑμνούντων Σε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , πρεσβεύουσα αὐτῷ ἐκτενῶς , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς ἀνευφημοῦσιν Σε ὄντως ἡς Μήτηρ τοῦ πάντα τεκτηναμένου . 

   Ὅταν ἔλθη τοῦ κρῖναι πᾶσαν τήν γῆν , ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης καί Ποιητής , προβάτοις με σύνταξον δεξιοῖς τόν κατάκριτον , καί ἐξωτέρου σκότους καί πάσης κολάσεως , τόν Σόν ἀχρεῖον δοῦλον ἐξάρπασον ΑΧΡΑΝΤΕ · ἵνα εὐχαρίστως μεγαλύνω τόν πλοῦτον τῆς Σῆς ἀγαθότητος ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί βοῶ Σοι γηθόμενος , πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου . 

   Τήν οὐράνιον Πύλην καί Κιβωτόν , τό πανάγιον Ὄρος τήν φωταυγῆ , Νεφέλη ὑμνήσωμεν , τήν οὐράνιον Κλίμακα , τόν λογικόν Παράδεισον  ,τῆς Εὔας τήν λύτρωσιν , τῆς οἰκουμένης πάσης τό μέγα Κειμήλιον · ὅτι σωτηρίᾳ ἐν ΕΚΕΙΝῌ διεπράχθη τοῦ κόσμου καί ἄφεσις τῶν πολλῶν ἐγκλημάτων · διά τοῦτο βοῶμεν Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τούς προσκυνοῦντας ἐν πίστει , τόν ἄχραντον τόκον Σου .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσα ἀφλέκτως Μήτηρ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ἐν ἀγκάλαις ἔσχες τόν πάντας συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων καί πλάστην τῆς κτίσεως · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥυσθῆναι πταισμάτων μου ὅταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου τοῦ κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν σήν βοήθεια τότε  μοι δώρησαι · καί γάρ δύνασαι , ὅσα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ  τήν ταπεινήν , ἀπό βρέφους μολύνας ὁ μιαρός , καί λόγοις καί πράξεσιν ἑμαυτόν κατερρύπωσα · καί οὐκ ἔχω τί πράξω , ἤ ποῦ καταφεύξομαι , ἀλλ ᾿ οὐδέ ἄλλην ἐλπίδα ΚΟΡΗ , πλήν Σου ἐπίσταμαι · φεῦ μοι ὁ ἀχρεῖος !!! διά τοῦτο ἱκέτης πρός Σέ τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ , νῦν προστρέχω καί δέομαι , ὁμολογῶν Σοι τό ἤμαρτον , πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , εἰς Σέ γάρ μου πάσας , τάς ἐλπίδας ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνέθηκα .

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ταπεινήν , τήν ἐν ζἀλῃ τοῦ βίου τῶν πειρασμῶν νῦν ὡς ἀκυβέρνητον ποντουμένην τῷ κλύδωνι , ἁμαρτιῶν τε φόρτῳ φανεῖσαν ὑπέραντλον , καί εἰς ποιμένα ἅδου ἐλθεῖν κινδυνεύουσαν , φθάσον ΘΕΟΤΟΚΕ , πρεσβειῶν Σου ἐλέει , γαλήνην παρέχουσα καί κινδύνων ἐξαίρουσα ·Σύ λιμήν γάρ ἀχείμαστος · πρεσβεύουσα τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀνάξιος δοῦλος Σου . 

   Τῆς Τριάδος τόν ἕνα ὑπερφυῶς , συλλαβοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ καί θαυμαστῶς , τοῦτον ἀπεκύησας , ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν , καί κοινωνόν τῆς θείας κατέστησας φύσεως · τήν τῶν ἀνθρώπων φύσιν , τήν πάλαι ἐξόριστον · ὅθεν συνελθόντες , οἱ τῷ τόκῳ Σου πάντες , σωθέντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τοῖς Σοῖς λόγοις ἑπόμενοι , χρεωστικῶς Σέ μακαρίζομεν , αἰτούμενοι Χριστόν τόν θεόν , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθα , τοῖς Σέ δοξάζουσι πίστει , ὡς Μητέρα αὐτοῦ .

   Χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ Θεοῦ , χαῖρε ΚΟΡΗ Καθέδρα Βασιλική , Κλίνη πορφυρόστρωτε , χρυσοπόρφυρε Θάλαμε , Χλαμύς ἁλουργόχροε , τιμαλφέστατον τέμενος , ἀστραπηφόρον Ἅρμα Λυχνία πολύφωτος , χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ δωδεκάτειχε Πόλις , καί Πύλη χρυσήλατε καί Παστάς ἀγλαόμορφε , ἀγλαόχρυσε Τράπεζα θεοκόσμητον Σκήνωμα , χαῖρε ἔνδοξε Νύμφη ἡλιοστάλακτε , χαῖρε μόνη ψυχῆς μου εὐπρέπεια . 

  Ὡς ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ Νύμφη τοῦ Ποιητοῦ , ὡς Ἀπείρανδρος Μήτηρ τοῦ Λυτρωτοῦ , δοχεῖον ὡς ὑπάρχουσα τοῦ Παρακλήτου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀνομίας με ὄντα αἰσχρόν καταγώγιον , καί δαιμόνων παίγνιον , ἐν γνώσει γενόμενον , σπεύσον καί τῆς τούτω κακίας μέ ῥῦσαι , λαμπρόν οἰκητήριον δι ᾿ ἀρετῆς ἁπαρτίσασα , Φωτοδόχε Ἀκήρατε · δίωξον τό νέφος τῶν παθῶν , καί τῆς ἄνωθεν μεθέξεως ἀξίωσον , καί φωτός ἀνεσπέρου πρεσβείαις Σου .

   Ὡς ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μόνην ἐν γυναιξί , Σέ ἀσπόρως τεκοῦσαν Θεόν σαρκί , πᾶσαι μακαρίζομεν γενεαί τῶν ἀνθρώπων , τό γάρ πῦρ ἐσκήνωσεν ἐν Σοί τῆς θεότητος , καί ὡς βρέφος θηλάζεις, τόν Κτίστην καί Κύριον · ὅθεν τῶν Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων τό γένος , ἀξίως δοξάζουσι , τόν ΠανΆγιον τόκον Σου , καί συμφώνως βοῶμε Σοι · πρέσβευε τῷ σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσι

 

                                    Τί ὑμᾶς καλέσωμεν 

 

   Πάντων ἡ ἀντίληψις ΔΕΣΠΟΙΝΑ  , κλονουμένῳ μοι ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐκ τοῦ σκότους τῶν δεινῶν , ταῖς τοῦ βίου τρικυμίαις , ποντουμένῳ τε ἀεί  ῥανίδα τοῦ ἐλέους Σου κατάπεμψον , καί χεῖρα βοηθείας μοι παράσχου μοι , καίτῆς μερίδος ἀξίωσον , τῶν ἐκλεκτῶν καί δικαίων με , ὡς ἄβυσσον , τετοκυῖα τοῦ ἐλέους ΑΓΝΗ .

                                  

                                Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Σῶσον με ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ τόν Σωτῆρα Χριστόν , ἀποῤῥήτως κυήσασα · Σέ γάρ Μόνην κέκτημαι προστασίαν καί ἄρρηκτον τεῖχος , καί σκέπη καί ἀγαλλίαμα , καί τῆς ψυχῆς μου θείαν παράκλησιν , Σύ οὖν μέ λύτρωσαι ἀκοιμήτου σκώληκος καί τοῦ πυρός τοῦ διαωνίζοντος  , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Ὑψίστου .

   Χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , χαῖρε πιστῶν ἡ ἐλπίς , χαῖρε κόσμου καθάρσιον · χαῖρε πάσης θλίψεως ἡ τούς δούλους Σου σώζουσα · ἡ τοῦ θανάτου χαῖρε κατάλυσις , ὁ ζωηφόρος χαῖρε παράδεισος , χαῖρε ἀντίληψις τῶν προσκαλουμένων Σε · χαῖρε Θεοῦ θεῖον ἐνδιαίτημα καί Ὄρος ἅγιον .

                                  

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

                         Πανευφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

     Τόν ἴδιον ἄρνα ἡ Αμνάς , καί ἌΜΩΜΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν τῶ Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν , εἶδος οὐκ ἔχοντα , οὐδέ κάλλος , οἴμοι !!! θρηνῳδοῦσα ἔλεγεν · ποῦ σου τό κάλλος ἔδυ , γλυκύτατε Υἱέ ; ποῦ ἡ εὐπρέπεια ; ποῦ ἡ χάρις ἡ ἀστράπτουσα , τῆς μορφῆς σου , Υἱέ Μου παμφίλτατε ; 

   Σφαγήν σου τήν ἄδικον Χριστέ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , ὁδυρομένη ἐβόα Σοι Τέκνον γλυκύτατον , πῶς ἀδίκως θνήσκεις , πῶς τῷ Ξύλῳ κρέμασαι , ὁ πᾶσαν γῆν κρεμάσας τοῖς ὕδασι ; μή λίπῃς μόνην Με , εὐεργέτα πολυέλεε , τήν Μητέρα , καί Δούλην σου δέομαι .

                         Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

Ἀναρτηθέντα ὡς εἶδεν , ἐπί Σταυροῦ τόν ἀμνόν , ἡ Ἄμωμος ΠΑΡΘΕΝΟΣ , θρηνωδοῦσα ἐβόα · Γλυκύτατον Μου Τέκνον , τί τό καινόν , καί παράδοξον θέαμα ; πῶς ὀ κατέχων τά πάντα ἐν τῇ χειρί , ἐπί ξύλου προσηλώθης σαρκί ; 

   Ἐν τῷ Σταυρῶ παρεστῶσα τοῦ Σοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ , καί τήν μακροθυμίαν αὐτοῦ ἀποσκοποῦντα , ἔλεγες θρηνοῦσα , Μῆτερ ΑΓΝΗ · οἴμοι !!! τέκνον γλυκύτατον !!! τί ταῦτα πάσχεις ἀδίκως Λόγε Θεοῦ , ἵνα σώσῃς τόν ἄνθρωπον ;

   Ὑπέρ ἡμῶν ὁ Υἱός Σου , παθεῖν ἠνέσχετο , ἵνα τῷ τούτου πάθει , τήν ἀπάθειαν πᾶσι παράσχη ΘΕΟΤΟΚΕ , ὅθεν αὐτόν καθικέτευε πάντοτε , παθῶν παντοίων με ῥύσασθαι , καί ψυχῆς καί τοῦ σώματος πρεσβείαις Σου .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   Ἡ Ἄσπιλος Ἀμνάς τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα , κρεμάμενον νεκρόν ἐπί ξύλου ὁρῶσα , θρηνοῦσα ἐφθέγγετο Μητρικῶς ὁλολύζουσα , πῶς ἐνέγκω σου τήν ὑπέρ λόγον Υἱέ Μου , συγκατάβασιν καί τά ἑκούσια πάθη ; Θεέ ὑπεράγαθε .

 

..........................................ἦχος β '...........................................

 

                              Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

   Βότρυν τόν παμπέπειρον ΑΓΝΗ , ὅν ἀγεωργήτως ἐν Μήτρᾳ ἐκυοφόρησας , ξύλῳ ὡς ἑώρακας τοῦτον κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ὠλλόλυζες καί ἔκραζες · Τέκνον γλεῦκος ἐναπόσταξον , δι ᾿ οὗ ἡ μέθη ἀρθῇ πᾶσαν τῶν παθῶν εὐεργέτα , δι ᾿ Ἑμοῦ τῆς σέ Τετοκυῖας σοῦ τήν εὐσπλαγχνίαν ἐνδεικνύμενος .

   Ὅτε ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς ἔβλεψε τόν ἴδιον Ἄρνα ἐπί σφαγήν ὡς βροτόν , θέλοντα ἑλκόμενον θρηνοῦσα ἔλεγεν , ἀτεκνῶσαι νῦν σπέυδεις με Χριστέ τήν τεκοῦσαν , τί τοῦτο πεποίηκας , ὁ Λυτρωτής τοῦ παντός ; ὅμως ἀνυμνῶ καί δοξάζω , Σοῦ τήν ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἄκραν ἀγαθότητα φιλάνθρωπε .

   Ὕ βρεις ὑπομείναντα πολλάς καί ἐπί Σταυροῦ ὑψωθέντα τόν τοῦ παντός Ποιητήν , βλέψασα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἔστενες λέγουσα · Ὑπερύμνητε Κύριε , Υἱέ καί Θεέ Μου πῶς τιμῆσαι θέλων τό πλάσμα σου Δέσποτα , φέρεις ἐν σαρκί ἀτιμίαν ; δόξα τῇ πολλῇ εὐσπλαγχνίᾳ καί συγκαταβάσει Φιλάνθρωπε . 

 

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

 Ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς τοῦ Λόγου ἡ ἀκήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἐν τῷ Σταυρῷ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ἐξ ᾿ ΑΥΤΗΣ  ἀνωδίνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπῶς θρηνῳδοῦσα ἐκραύγαζεν · οἴμοι !!! τέκνον Μου !!! πῶς πάσχεις θέλων ῥύσασθαι , παθῶν τῆς ἀτιμίας τόν ἄνθρωπον .  

                                  Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ 

 

   Ὁρῶσα τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , κρεμάμενον ἐν ξύλῳ ἄπνουν , πικρῶς ἐβόας · ποθεινότατον Μου Τέκνον , πῶς ἔδυ τό τῆς μορφῆς σου κάλλος , ἑκόν κρυβέν τῇ σκιᾷ τοῦ θανάτου ;

                                      

........................................ἦχος δ ΄.......................................

                                

                                 Ἔδωκας σημείωσιν     

 

   Νεκρούμενον βλέπουσα  Χριστόν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροῦντα τόν δόλιον , ὠλόλυζε κράζουσα , πικρῶς τῷ ἐκ σπλάγχνων , αὐτῆς προελθόντι , καί τό μακρόθυμον αὐτοῦ ἀποθαυμάζουσα κατεπλήττετο · τέκνον Μου ποθεινότατον , μή ἐπιλάθῃ τῆς Δούλης σου , μή βραδύνῃς Φιλάνθρωπε , τό Ἑμόν καταθύμιον .

 

                               Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Ἐπί ξύλου βλέπουσα ἀναρτηθέντα , τόν Υἱόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , σπλάγχνα Μητρῷα Μητρικῶς , σπαρασσομένη ἐκραύγαζες , οἴμοι !!! πῶς ἔδυς , τό φῶς τό ἄχρονον !!! 

 

                               Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου  κληθείς  

 

   Μή ἐποδύρου μου Μῆτερ καθορῶσα , ἐν ξύλῳ κρεμάμενον , τόν Σόν Υἱόν καί Θεόν , τόν ἐφ ᾿ ὑδάτων κρεμάσαντα , πᾶσαν τήν γῆν ἀσχέτως , καί πᾶσα Κτῖσιν δημιουργήσαντα · καί γάρ ἀναστήσομαι καί δοξασθήσομαι , καί τά τοῦ ἅδου βασίλεια , συνντρίψω σθένει , καί  ἀφανίσω τούτου τήν δύναμιν , καί τούς δεσμίους ἐκλυτρώσομαι , τῆς αὐτοῦ κακουργίας ὡς εὔσπλαγχνος  , καί Πατρί τῷ ἰδίῳ προσαγάγω ὡς φιλάνθρωπος .

 

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Τόν ἐξ ᾿ ἀνάρχου τοῦ Πατρός γεννηθέντα , ἡ ἐπ ᾿ ἀσχάτων σε σακί τετοκυῖα , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον ὁρῶσα σε Χριστέ , οἴμοι !!! ποθεινότατε , Ἰησοῦ ἀνεβόα , πῶς ὁ δοξαζόμενος ὡς Θεός ὑπ ᾿ Ἀγγέλων ὑπό ἀνόμων νῦν βροτῶν Υἱέ , θέλων σταυροῦσαι ; ὑμνῶ σε Μακρόθυμε .

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , Ῥομφαία διῆλθε Σου , τήν Παναγίαν ψυχήν , ἡνίκα Σταυρούμενον , ἔβλεψας ἑκουσίως τόν Υἱόν καί Θεόν Σου , ὅν περ Εὐλογημένη , δυσωποῦσα μή παύσῃ , συγχώρησιν πταισμάτων ἡμῖν δωρήσασθαι .

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα σε ἐπί ξύλου ὡς ἔβλεψεν , ἡ Ἀμνάς ἡ Τέξασα ἐπωδύρετο , καί Μητρικῶς σοι ἐφθέγγετο · Υἱέ ποθεινότατε , πῶς ἐν ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ , ἀνηρτήθης μακρόθυμε ; πῶς τάς χεῖρας καί τούς πόδας σου Λόγε προσηλώθης  ὑπ ᾿ ἀνόμων καί τό Αἷμα , τό σόν ἐξέχεας Δέσποτα ;

 

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Στᾶσα ἐπί Σταυροῦ Ἰησοῦ , ἡ σέ τεκοῦσα θρηνῳδοῦσα ὠδύρετο , βοῶσα · οὐ φέρω τέκνον προσηλωμένον ὁρᾶν ἐπί ξύλου , ὄν περ ἀπεκύησα · ἐγώ γάρ διέφυγον τάς ὠδύνας ὡς ἄνανδρος , καί πῶς ἀρτίως τῇ ὀδύνῃ συνέχομαι καί σπαράττομαι τήν καρδίαν ἡ Ἄμεμπτος ; ἄρτι γάρ ἐκπεπλήρωται , τό ῥῆμα ὅ εἵρηκεν Συμεών ὡς ῥομφαία , ψυχήν Ἑμήν διελεύσεται · ἀλλ ᾿ ὦ !!! νῦν Υἱέ Μου ἐξανάστηθι καί σῶσον , τούς ἀνυμνοῦντας σε .

   Τῷ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τῶν εἰδώλων ἡ πλάνη πᾶσα κατήργηται , καί τῶν δαιμόνων ἡ ἰσχύς καταπεπάτηται , διά τοῦτο οἱ πιστοί , κατά χρέος Σε ἀεί , ὑμνοῦμεν καί εὐλογοῦμεν , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως ὁμολογοῦντες Σέ μεγαλύνοντες .

 

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

                                    Οἱ Μάρτυρες σου 

 

   Ἡ Δάμαλις ἡ ἄσπιλος τόν μόσχον βλεπουσα ἐπί τοῦ ξύλου , προσαναρτώμενον ἐθελουσίως , ὁδυρομένη γοερῶς , οἴμοι !!! ἀνεβόα ποθεινότατον τέκνον , τί σοι δῆμος ἀνταπέδωκεν ἀχάριστος Ἑβραίων , θέλων Με ἀτεκνῶσαι ἐκ Σοῦ παμφίλτατε .

 

                                 Ὅλην ἀποθέμενοι 

 

   Ῥομφαία ὡς ἔφησεν ὁ Συμεών τήν καρδίαν , τήν Σήν διελήλυθεν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὅτε ἔβλεψας , τόν ἐκ Σοῦ λάμψαντα , ἀποῤῥήτῳ λόγῳ , ὑπ ᾿ ἀνόμων ὡς κατάκριτον , Σταυρῷ ὑψούμενον , ὄξος καί χολήν τε γευόμενον , πλευράν δέ ὀρυττόμενον , χεῖρας τε καί πόδας ἡλούμενον · καί ὀδυρομένη , ὠλόλυζες βοῶσα Μτρικῶς · τί τοῦτο Τέκνον γλυκύτατον , τό καινόν μυστήριον ;

                   

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Ἐν ξύλῳ τήν ζωήν ἡμῶν , ὁρῶσα ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΣ  κρεμαμένην , Μητρικῶς ὠδύρετο βοῶσα , Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , σῶσον τούς πίστει ἀνυμνοῦντας σε .

   Λαόν τόν ἀνομώτατον , ἀδίκως καθηλοῦντα σε ἐπί ξύλου , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί ΑΓΝΗ , καί Μήτηρ σου ὁρῶσα , ὡς Συμεών προέφη , τά σπλάγχνα Σῶτερ διετέτρωτο .

   Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , Χριστέ Ἡ  σέ Κυήσασα , ἀνεβόα , τί τό ξένον ὅ ὁρῶ μυστήριον Υἱέ Μου ; πῶς ἐπί ξύλου θνήσκεις , σαρκί κρεμάμενος  ζωῆς χορηγέ ; 

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σε ἐπί σταυροῦ κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἀνεβόα Μητρικῶς · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πῶς φέρεις πάθος ἐπονείδιστον ;

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

                                  Κύριε , εἰ καί κριτηρίῳ 

 

   Ἄρνα σε ὅτε ἡ Ἀμνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , πρός σφαγήν κατεπειγόμενον , ἔβλεψε σύν δάκρυσιν Σῶτερ , ἠκολούθει καί ἔκραζεν · ποῦ σπεύδεις τέκνον Ἑμόν ; συνέλθω σου γλυκύτατε , οὐ γάρ φέρω μή ὁρᾶν σε , Ἰησοῦ Μου πολυέλεε .

 

                                 Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε   

 

   Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , καί θανατούμενον ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ, οἴμοι !!!! ἐκραύγαζε  πῶς τάς ὀδύνας φέρεις , γλυκύτατε Υἱέ .βάλλει τήν καρδίαν Μου ἡ λόγχη σου , φλέγει δέ τά σπλάγχνα Μου τό πάθος σου , ὅμως ὑμνολογῶ σε , θέλων γάρ ταῦτα πάσχεις ὡς φιλάνθρωπος .

   Οὐ φέρω Τέκνον βλέπειν σε , τόν τήν ἐγρήγορσιν πᾶσι διδόντα , ξύλῳ ὑπνώσαντα , ὅπως τοῖς πάλαι , ἐκ παραβάσεως καρποῦ ὕπνῳ ὀλεθρίῳ ἀφυπνώσασι , θείαν καί σωτήριο ἐγρήγορσιν παράσχῃς · ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν θρηνωδοῦσα ,Ἥν μεγαλύνομεν .

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδεν σεΣταυρῷ κρεμάμενον ἐθελουσίως , κατανοοῦσαν σου τήν δυναστείαν , λύπῃ συνείχετο Χριστέ , καί ὁδυρομένη ἀνεβόα σου · Τέκνον , μή λίπῃς τήν Τεκοῦσαν σε · δός Μοι λόγον Υἱέ Μου , μή Με σιγῶν παρέλθης , Λόγε Θεοῦ τήν Δούλην σου . 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Ἐν τῷ πάθει ἑστῶσα τοῦ Σοῦ Υἱοῦ , τῷ Σταυρῷ πλησιάζουσα Μητρικῶς , δακρύων προσχύσεσιν λουομένη ἐκραύγαζες · οἴμοι !!! θεῖε Λόγε , !!! πῶς φέρεις ῥαπίσματα , ἐμπτυσμούς καί μάστιγας , Σταυρόν καί τόν θάνατον  ; ὅμως ὑπέρ γένους σωτηρίας ἀνθρώπων , ἑκών ταῦτα ὑφίστασθαι , οὕτω Σῶτερ Φιλάνθρωπε , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἐβόα Σοι · Ἥνπερ προβαλλόμενοι , σοί εἰς πρεσβείαν Δέσποτα αἱτούμεθα , ἵνα πλουσίως παράσχης ἡμῖν τά ἐλέη σου .

   Σταυρικόν καθορῶσα Πάθος ΣΕΜΝΗ , τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου σπλάγχνα πικρῶς , σπαράττουσα ἔκραζες , ὀλολύζουσα ΠΑΝΑΓΝΕ , πῶς ἑκών ἐτάθης καί θάνατον Δέσποτα , σαρκικόν ἐδέξω · φρικτόν ὄντως ἄκουσμα !!! ὅθεν ἀνυμνῶ σου τό ἀπόῤῥητον Λόγε , καί ἄφραστον βούλημα ὅτι σῶσαι ἐλήλυθας τό πλανώμενον πλάσμα σου · ἀνάστηθι ἀλλ ᾿ ὅμως Υἱέ , καί χαρᾶς τήν καρδίαν πλήρωσον , ὁ εὐφροσύνης τά πάντα , πληρώσας τῷ πάθει σου .

   Σέ τόν πάντων Δεσπότην καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Σταυρῷ , ἀδίκως κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἐβόα Σοι , οἴμοι !!! Υἱέ πῶς πάσχεις ; καί φέρεις μακρόθυμε παρά τῶν ἀγνωμόνων  ὀνείδη καί θάνατον  σῶσαι τῶν ἀνθρώπων , πεπτωκ υῖαν τήν φύσιν , καί ῥύσασθαι κακώσεως καί πταισμάτων συμπτώσεως · διά τοῦτο κράζω Σοι · Ἀνάστηθι ταχύ ἐκ νεκρῶν , ὡς ὑπέσχου Λόγε πρό τοῦ Πάθους Σου , καί περιστάσεως πάσης τήν ποίμνην Σου λύτρωσαι .

   Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Στυαρῷ , ὠλόλυζε δακρύουσα καί πικρῶς ἐκβοῶσα · ὁ μέν κόσμος ἀγάλλεται δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ὁρώσης σου τήν Σταύρωσιν , ἥνν περ ὑπομένεις διά σπλάγχνα ἐλέους , μακρόθυμε Κύριε ἐλέους ἡ ἄβυσσος καί πηγή ἀγαθότητος , σπλαγχνήσθητι καί δώρησαι οὖν , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν τοῖς δούλοις Σου , τοῖς ἀνυμνοῦσι σου πίστει , τά θεῖα παθήματα . 

                             Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Τί τό ὁρώμενον θέαμα , ὅ τοῖς ἐμοῖς ὁφθαλμοῖς , καθορᾶται ὦ Δέσποτα ; ὁ συνέχων ἅπασαν κτίσιν , ξύλῳ ἀνήρτησαι , καί θανατοῦσαι , ὁ πᾶσι νέμων ζωήν , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ κλαίουσα  ἔλεγεν , ὅτε ἑώρακεν , ἐν Σταυρῷ ὑψούμενον , τόν ἐξ ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ , ἀῤῥήτως ἐκλάμψαντα , Θεόν καί ἄνθρωπον .

   Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος ·Ὤ !!! μυστηρίου φρικτοῦ !!!! ὤ !!! φρικτῆς ἐγχειρήσεως !!!! ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ  ἔλεγεν , ἐν Σταυρῷ Σε ὡς ἔβλεψεν ἐν μεσῳ δύω ληστῶν κρεμάμενον , ὅν ἀνωδίνως φρικτῶς ἐκύησεν · ἔκλαιε κράζουσα · οἴμοι !!! τέκνον φίλτατον πῶς ὁ δεινός , δῆμος ὁ ἀχάριστος , Σταυρῷ προσήλωσεν ;

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

.........................................ἦχος α ΄........................................... 

 

    Ἅπας ὁ χορός θεόθεν μιμούμενος ὁ τῶν προφητῶν Σου προηγόρευσε , τό μυστήριον τῆς ἀφράστου καί θείας συλλήψεως , τῆς ἐκ Σοῦ τοῦ Ὑψίστου ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · Σύ γάρ τήν ἀληθεστάτην τε , καί ἀρχαίαν βουλήν ἐφανέρωσας .

   Ἀπερινόητον , ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς τό Μυστήριον Μήτηρ Θεοῦ , τῆς ἀῤῥήτου καί φρικτῆς λοχείας τῆς Σῆς · Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ τόν τῶν ὅλων ποιητήν τεκοῦσα , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διετέλεσας . 

   Γνώμην πρίν πεσόντα τόν 'Αδάμ , ἀνέστησας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν ἐνυπόστατον ζωήν τεκοῦσα , ἐκ Μήτρας Παρθενικῆς , ἁγνισθείσης Πνεύματι καί πρός ἀπαθῆ καί θειοτέραν ἀκήρατον τε φυγήν , τοῦτον ἐπανήγαγες ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἐγλύκανε , τῶν ὑδάτων πικρίαν ἐν ἅλατι Ἑλισαῖος · ο δέ Σός ΘΕΟΜΗΤΟΡ Υἱός καί Θεός , βαπτισθείς ἐν ὕδατι , τῆς ἁμαρτίας τήν πικρίαν , καί τήν ὁδύνην ἐξείλετο .

   Ἐκ Σοῦ ἀνεβλάστησεν ἡμῖν , τό ἄνθος τό ἀμάραντον , εύωδιάζον πᾶσαν τήν ἀνθρωπότητα , τῷ θείῳ μύρῳ τῆς αὐτοῦ φύσεως ·  ὁ Πατρί συνάναρχος καί ἐκ Σοῦ γενόμενος , ὑπό χρόνον ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἐκ Σοῦ γεννηθείς ἄνευ σπορᾶς , Υἱός ὁ προαιώνιος , ΣΕΜΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ κόσμον ἐνέπλασε , τόν κεκρυμμένον ὄφιν τοῖς ὕδασι , ἐν τῷ βαπτισμῶ αὐτοῦ , θανατώσας Κύριος , καί φθορᾶς τούς ἀνθρώπους ῥυσάμενος . 

   Ἐν καμίνῳ Σε συμβολικῶς  προέγραψαν οἱ παῖδες ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἐν τῇ βάτῳ προετύπωσε Μωσῆς , Ἡσαΐας εἶδεν Σε τεξομένην , βρέφος ἀνάνδρως , τόν Κύριον τῆς δόξης διό Σε πάντες μεγαλύνομεν . 

   Ἐξέστησαν τῶν Ἀγγέλων αἱ τάξεις , ὁρῶσαι τόν ἀόρατον , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γεννηθέντα σαρκί , καί τόν ἀϋλίᾳ δοξαζόμενον , ἐν ποταμῷ τοῦ βαπτισθῆναι καταδυόμενον .

   Ἔστη μέχρι Σοῦ  ὁ θάνατος , τοῦ καθ ᾿ ἡμᾶς γενέσθαι , διά τό σῶσαι ἡμᾶς , ὑπερούσιε , Υἱέ Θεοῦ εὐδοκήσαντος , ἐξ ᾿ ἀνάνδρου Μητρός , καί τοῖς ὕδασι , ἡμᾶς ἀναχωνεῦσαι , πυρί τῷ θείῳ τοῦ βαπτίσματος . 

   Εὔας τῆς προμήτορος ἀνώρθωσας ,τό ὁλίσθημα , τό πρίν ὑποδεξαμένη , τόν τούς κατεῤῥαγμένους ἀπανορθοῦντα , Λόγον τοῦ Πατρός , τῇ ἀηττήτῳ δυναστείᾳ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἡ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ καί τῆς κτίσεως πάσης Βασίλισσα , τόν Βασιλέα τῶν ἁπάντων δυσωποῦσα μή παύσῃ , Χριστόν ὅν ἡμῖν ἐγέννησας  , εἰς σωτηρίαν τῶν ἐπί γῆς , σῶσαι τούς ὑμνοῦντας Σε .

   Ἡ χρυσοφαής Λυχνία τήν Σήν , συμβολικῶς ἐδήλου θείαν γέννησιν , ΑΧΡΑΝΤΕ ΣΕΜΝΗ · Σύ γάρ τό φῶς τό ἀπρόσιτον , τῷ κόσμῳ ἔλαμψας διό βοῶμεν Σοι · χαῖρε , ΑΓΝΗ ΠΕΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Θέλων δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν , ἐκ θανάτου καί φθορᾶς ἀνακαλέσασθαι , φύσιν τῶν βροτῶν ὁ ὑπέρθεος , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν καθαράν Σου νηδύν κατῴκησεν .

   Θεοῦ Σοφίαν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν οἶκον ἑαυτῆς ᾠκοδόμησεν ἐν τῇ Σῇ γαστρί σκηνώσασα , τῇ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝῌ · καί ὑπέρ νοῦν τούτῳ ἑνωθεῖσα , καθ ᾿ ὑπόστασιν ΑΓΝΗ , ὤφθη ὡς ἄνθρωπος .

   Ἵλεων γενέσθαι τοῖς πιστοῖς , καί εὐμενῆ ΘΕΟΜΗΤΟΡ δυσώπησον , Λόγον ὅν ἐγένησας σωματικῶς ἡμῖν ἐπιδημήσαντα , Σέ γάρ προστασίαν καί σωτηρίαν κεκτήμεθα .

   Κατάραν τῆς Εὔας τῆς πάντων μητρός τῷ Σῷ τόκῳ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ κατήργησας , τῷ κόσμῳ εὐλογίαν ἀνατείλασα Χριστόν · διό Σε γεγηθότες , καί στόματι καί γλῴττῃ ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως ὁμολογοῦντες μακαρίζοντες . 

   Λόγος καθό Θεός , ὑπάρχων ἀόρατος  προσειληφώς ἐκ γυναικός , ἀνθρώπων φύσιν  ορατός , τελεῖται καί καθαίρεται , ἐν τῷ ποταμῷ , ὁ ἁμαρτίας ἀλλότριος , τόν πεπτωκότα , καθαίρων τοῦ πταίσματος .

   Νεκροῦται ὁ προπάτωρ ὡς ἀκαίρως τοῦ φυτοῦ γευσάμενος · Σύ δέ τήν ἄληκτον ζωήν , ὦ ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκβλαστήσασα , τόν παράδεισον τοῦτον οἰκεῖν ἀνέστησας , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ .

   Ὄμβρος ὡς ἐπί πόκον καταβάς ἐν Σῇ γαστρί σεσάρκωται , ὁ τῆς εἰρήνης ποταμός , ἡ πηγή τῆς ἀγαθότητος , ὁ σταγόνας ὑετοῦ ἐξαριθμούμενος , ὁ τῶν Πατέρων Θεός καί ὑπερένδοξος .

   Ὁ πάλαι τήν Εὔαν μητέρα τήν Σήν , διαπλάσας ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ σεσωμάτωται , ἐκείνης τό κατάκριμα καί τήν παρακοήν προδήλως θεραπεύων , καί λύων ὡς οἰκτίρμων καί Δεσπότης τῶν ὅλων , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ὄρος ἀνεδείχθης Σύ νοητόν · ὅθεν ἐτμήθη ἀποῤῥήτως ὁ ἔντιμος  Λίθος , λεπτύνων ζοφερᾶς πλάνης εἰκόνα , καί φωτισμῷ τῆς χάριτος , καταυγάζων τούς πίστει ἀναβοῶντας ` δόα Σοι Μῆτερ τοῦ Ὑψίστου .

   Ὁ ταῖς Ἀρχαγγελικαῖς ὑμνολογίαις δοξαζόμενος πλούσιος Λόγος , δι ᾿ ἡμᾶς ἐπτώχευσε , Σέ Μητέρα τήν καλλονήν Ἰακώβ ἐκλεξάμενος · διό ἀνυμνοῦντες βοῶμεν Σοι ·ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ χαῖρε πιστῶν ἡ σωτηρία .

   Σύ χωρίον ΑΓΝΗ τῆς θείας ἀπεριληψίας ὑπέρ φύσιν ἐχρημάτισας , ὡς Θεῷ τήν σάρκα δανεισαμένη , τῷ Σοῦ τήν Παρθενικήν μή διαρῤῥήξαντι Μήτραν , ἐν τῷ τίκτειν ἀσπόρως · Σέ μεγαλύνομεν .

   Τῆς Πατρικῆς οὐκ ἀπέστη φύσεως , ὁ θεῖος Λόγος σαρκωθείς , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ·  καί γάρ αὐτήν ἀκριβῶς τετήρηκεν , μένουσαν ἀμείωτον , ἐν τῷ σαρκοῦσθαι · καί δέχεται τήν ἐκ Πατρός μαρτυρίαν , Χριστός ὁ ὑπερένδοξος . 

   Τόμος καθαρός τόν Λόγον δεχόμενος , γραφόμενον νῦν , τόν ἀπερίγραπτον τῇ θεότητι , ἐγνωρίσθης προφήταις καί πρότερον , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Σύ γάρ τόν ἀπεριόριστον ἐν γαστρί Σου ἀφράστως ἐχώρησας .

   Τύπον τῆς Ἁγνῆς λοχείας Σου , πυρπολουμένη βάτος  ἔδειξεν ἄφλεκτος , καί νῦν καθ ᾿ ἡμῶν , τῶν πειρασμῶν ἀγριαίνουσαν κατασβέσαι αἰτοῦμεν τήν κάμινον ,  ἵνα Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀκαταπαύστως μεγαλύνομεν .

   Φῶς τό ἐκ φωτός , τόν τοῦ Πατρός Μονογενῆ Λόγον τόν ἄναρχον δεξαμένη ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · Πύλη φωτός σαφῶς ἐχρημάτισας , δικαοσύνης ἥλιον πᾶσιν ἀστράψασαν .

   Χαῖρε ΣΕΜΝΗ , τοῦ Ἀδάμ τό κώδιον · ἐξ ᾿ οὗ προῆλθεν ὁ Ποιμήν , ἐνδυσάμενος ἀληθῶς ὁ ὑπερυψούμενος ὅλον με τόν ἄνθρωπον , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν ἀκατάληπτον , διό Σε ὑμνοῦμεν ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .

   Χαράν Σοι σαφῶς οὐρανόθεν ἀφικόμενος , ὁ Ἀρχιστράτηγος ΑΓΝΗ εύηγγελίσατο εἰπῶν · Θεός ἐξελεύσεται μετά σαρκός , ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , εἰς σωτηρίαν τῶν πόθῳ ὑμνούντων Σε .

   Ὕδασιν ἐμβάψας τῆς σαρκός , ὅ προσελάβετο Κύριος , φύραμα ἐκ τῶν Σῶν εἰργάσατο , Παρθενικῶν Αἱμάτων  τό σωτήριον , πρός τάς παρατάξεις τάς ἐναντίς ἀχείρωτον .

   Ὤ !!! τοῦ φοβεροῦ Σου θαύματος !!! Σύ γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , μυστήριον τό πρό γενεῶν , καί πρό αἰώνων ἀπόκρυφον , ἐν Θεῷ τόν τά σύμπαντα κτίσαντι , τεκοῦσαν Θεόν Λόγον , ἀνερμηνεύτως ἐφανέρωσας .

 

..........................................ἦχος β ΄..........................................

 

   Ἅγιον Κύριον Κυριοτόκε τοῦ παντός τέτοκας , ὅν ἐκ ψυχῆς Δομνίκα ποθοῦσα παθῶν φθοροποιῶν κατακυριεύει , ΠΑΡΘΕΝΕ ὑμνοῦσα Σε .

   Ἀμήτορα πρότερον κατά τήν πρώτην γέννησιν , δι ᾿ ἡμᾶς σαρκωθέντα τίκτεις ἀπάτορα , δύω γνωριζόμενον φύσεις , τήν Θεϊκήν καί τήν Ἀνθρωπίνην , καί ταύτας πιστούμενον ἐνεργείαις ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Ἀναγεννῆσαι τούς βροτούς , ὁ Υἱός Σου βουληθείς , πρός Ἰορδάνην ὥσπερ ἄνθρωπος σπεύδει ΑΓΝΗ , δι ᾿ ἄκραν στοργήν ἀῤῥύπως  βαπτισθῆναι  ἅπαντα ῥύπον τῆς κακίας , βυθίζων τῶν ἀνθρώπων .

   Ἀνάρχου γεννήτορος  Υἱός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἡμῖν ἐπέφανε, τά ἐσκοτισμένα φωτίσαι , συαγαγεῖν τά ἐσκορπισμένα, διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

    Ἀνατολῆς τῆς ἐξ ᾿ ὕψους φανείσης , ἐδείχθης Πύλη Θρόνος ἐπηρμένος , τοῦ Βασιλέως οὐρανομήκης , καί μετάρσιος κλῖμαξ , ᾗ ἐπέβη Χριστός ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί τοῖς ἀπωσμένοιος βροτοῖς προσωμίλησεν .

   Ἀνερμήνευτος ὄντως ἡ σύλληψις ἄφραστος ὁ τόκος Σου καί ἀκατάληπτος , πᾶσι πιστοῖς γνωρίζεται , καί πιστεύεται Μόνη ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Ἀπό πασῶν Σε γενεῶν ἐξελέξατο Χριστός εἰς κατοικίαν , ἑαυτῷ ΘΕΟΤΟΚΕ ἀνακαινίζων ἡμᾶς φθαρέντας ,  ἑνώσει τῇ κρείττονι · ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα , εὐφημεῖν πρός ἀξίαν , ἰλιγγιᾷ δέ νοῦς καί ὑπερκόσμιος , ὑμνεῖν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · ὅμως ἈΓΑΘΗ ὐπάρχουσα, τήν πίστιν δέχου , καί γάρ τόν πόθον οἶδας τόν ἔνθεον ἡμῶν , Σύ γάρ Χριστιανῶν εἶ προστάτις Σέ μεγαλύνομεν .

   Ἀσπόρως ἐν γαστρί Θεόν συνέλαβες καί τίκτεις ἀφράστως σεσαρκμένον , εἰς ὅν βλέπειν οὐ τολμῶσιν ΑΓΝΗ , οὐρανῶν αἱ δυνάμεις ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Βάτος Σε ἐν τῷ Σιναίῳ , ἀφλέκτως προσομιλοῦσα , τῷ πυρί προγράφει  Μητέρα , τήν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ .

   Δι ᾿ ἐμέ κατ ᾿ ἐμέ ἐχρημάτισε , βρέφος ὁ παντέλειος ἀνακαινίζων με , καί παλαιωθέντα πάθεσι , διά Σοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Δόξης τοῦ Πατρός , συνέλαβες ἀφράστως τό προαιώνιον ἀπαύγασμα , καί Λόγον τόν ἄναρχον , ἐν ἀρχῇ ὄντα νοούμενον , καί νῦν ἐκ Σοῦ πρωτότοκον ΠΑΝΑΓΝΕ · γεγονότα ἀνλλοιώτως τῆ κτίσεως .

   Δυνάμωσον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό ἀσθενές μου δύναμιν ἡ τοῦ Ὑψίστου τέξασαν τήν τό εἶναι πᾶσι παρέχουσαν  καί Δομνίκης τήν μνήμην μεγαλύνασαν .

   Δυσωποῦμεν Σε Ἄχραντε , ἡ τόν Θεόν ἀσπόρως συλλαβοῦσα , τοῦ ἀεί πρεσβεύειν , ὑπέρ τῶν δούλων Σου .

   Ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν , ἐξελέξατο Σε τήν καλλονήν τοῦ Ἰακώβ  , Ἥν ἠγάπησεν ὁ Ποιητής ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ἐκ Σοῦ ἀνατείλας ἐπέφανεν .

   Ἐλπίς ἀκαταίσχυντε , ἐλπίς βεβαία καί τεῖχος ἀκράδαντον , καί σκέπη καί βοήθεια , γενοῦ μοι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῷ πεποιθότι ἐπί Σέ · καί γάρ ἀνατίθημι ΑΓΝΗ πᾶσαν ἐλπίδα ῆς σωτηρίας μου .

   Ἐμεγάλυνας Χριστέ τήν Τεκοῦσαν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἀφ ᾿ ἧς ὁ Πλάστης ἡμῶν , ὁμοιοπαθές περιέθου σῶμα , τό τῶν ἡμτέρων λυτήριον ἀμπλακημάτων · Ταύτην μακαρίζοντες , πᾶσαι αἱ γενεαί Σέ μεγαλύνομεν .

   Ἐμμανουήλ , τόν ἁπάντων Δεσπότην , τίκτεις ἀφθόρως μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ · ὅν ἀπαύστως δυσώπει , ἐπηρείας ἐχθρῶν λυτρώσασθαι , τούς ὑπό τήν σκέπην τήν Σήν καταφεύγοντας .

   Ἐν Σοἰ πᾶσα πρόῤῥησις ἐπανεπαύθη  καί πέρας ἐδέξατο  ξενίζουσα τούς λέγοντας · ἐκ Σοῦ δέ λαμπροτέρα , καί τῶν προῤῥήσεων θαύματα πηγάζουσιν , ΑΓΝΗ , σοφούς δηλοῦντα τούς ἑρμηνεύοντας .

   Ἔσχεν ἰσχύν καθ ᾿ ἡμῶν ἡ κακία  , ἀλλ ᾿ οὐκ εἰς τέλος · ἠσθένησε γάρ μετά τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τόν ἐν ἰσχύϊ δυνατόν τεκοκυῖαν , ὑπελθόντα σαρκός ἀσθένειαν , καί τόν δυνατόν ἐν κακίᾳ νεκρώσαντα . 

   Ζωήν ἡ κυήσασα , βροτῶν εἰς ἀπολύτρωσιν , νεκρωθεῖσαν ΠΑΡΘΕΝΕ τοῖς παραπτώμασιν ζώωσον ΑΓΝΗ , τήνψυχήν μου ὡς συμπαθής , ὡς Μόνη προστάτις , τῶν καταφευγόντων Σου , ἐν τῇ σκέπῃ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Ζωήν τήν ἐνυπόστατον ἡμῖν τεκοῦσα , θανάτῳ τόν θάνατον ΠΑΡΘΕΝΕ καταργήσασαν , δεινῶν ἐπικλύσεσι , θανατωθέντα με ζώωσον πρεσβείαις Σου ΑΓΝΗ , Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ὙΠΕΡΕΝΔΟΞΕ .

   Ἡ σύλληψις ὁ τόκος Σου ὑπέρ λόγον , αἰῶνας γάρ τόν Κτίσαντα διά λόγου , ἐγέννησας ῥυσάμενον ἀλογίας , κόσμου τά πέρατα ΚΟΡΗ ΑΠΕΙΡΑΝΔΡΕ , ὅν δυσώπει πάντοτε τοῦ σωθῆαι ἡμᾶς .

   Ἡ ταῖς φωναῖς καμπτομένη , τῶν θερμῶς Σε αἰτούντων , ἡ Μόνη τῶν πιστῶν καταφυγή , σῶσον οἰκτείρησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , διατήρησον βλάβης , καί πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιδρομῆς , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ Σε μεγαλύνοντας .

   Ἡ τήν πηγήν τῆς ἀπαθείας κυήσασα , τραυματισθέντα πάθεσι ΚΟΡΗ θεράπευσον , καί πυρός αἰωνίου ἐξάρπασον με Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Ἡ τόν ἀχώρητον Θεόν ἐν γαστρί χωρήσασα , καί χαράν τῷ κόσμῳ κυήσασα , Σέ ὑμνοῦμεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἡ φωτενή τοῦ ἡλίου Νεφέλη , λάμψον μοι αἴγλην , λύουσαν   τόν ζόφον μου τῶν πταισμάτων , δίδου μοι χεῖρα , ἐμπαρέντι εἰς ὕλην ἁμαρτίας · ἔγειρον κείμενον , μόνη τοῦ πεσόντος Ἀδάμ ἡ ἐπανόρθωσις . 

   Ἰδού ἐν γαστρί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστόν τόν Θεόν ὑπέρ λόγον ἔσχηκας , ὥσπερ Ἡσαΐας προηγόρευσεν .ὑπέρ φύσιν τε τοῦτον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ γεγέννηκας .

   Ἱερώτατον τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ τέμενος , ἡ ἐν γαστρί Θεόν Λόγον , κυοφορήσασα , τούς προστρέχοντας εἰς Σέ , καί προσκαλουμένους ΑΓΝΗ , σῶζε πρεσβείαις Σου , κινδύνων λύουσα  , τήν ἔφοδον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἴθυνον μου τῆς ψυχῆς τάς κινήσεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός θεῖα προστάγματα , τοῦ ἐκ γαστρός Σου ἐκλάμψαντος , ζάλης λυτρουμένη με , τῶν ἐν τῷ βίῳ σκανδάλων μεσιτείαις Σου .

   Ἵνα δόξης πλησθῶμεν ἐλήλυθεν , ἄδοξον εἰς ἄνθρωπον δόξης ὁ Κύριος · ὡς γάρ βροτός ῥυπτόμενος , Σός Υἱός τούς ἀνθρώπους ἐδόξασεν .

   Ἰσουργόν τῷ τεκόντι , καί σύνθρονον , Λόγον ἐκ γαστρός Σου ΑΓΝΗ ἐσωμάτωσας , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν ἄφατον , τό ἡμέτερον ὅλον φορέσαντα .

   Ἰσχύς μου καί ὕμνησις καί σωτηρία , ὑπάρχει ὁ Κύριος ὁ Σέ Μητέρα ΠΑΝΑΓΝΟΝ  καί Νύμφην Ἀνύμφευτον προεκλεξάμενος · ὅν ὑπέρ τῶν δούλων Σου ἀεί , μή διαλίπῃς πρεσβεύειν ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Καί πρό τοῦ τόκου ἄφθορος ΑΓΝΗ , καί μετά τήν κύησιν Μήτηρ Θεοῦ , ὑπερφυῶς διέμεινας · ὅθεν Σε ποθήσασα θείῳ Πνεύματι ἡ Δομνίκα ὀπίσω Σου , ἄφθορος προσηνέχθη τῷ παμβασιλεῖ Υἱῷ Σου ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Κάρας συνέθλασεν ἡ κεφαλή τῶν εὐσεβῶν ΠΑΝΑΓΝΕ , ῥείθροις τανῦν τῶν ἐμφωλευόντων δρακόντων ὁ τεχθείς , ἐκ τῆς Σῆς νηδύος , σπορᾶς ὄντως ἄνευθεν .

   Κεκράξομαι ἐν νυκτί καί ἡμέρᾳ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , πρός Σέ καί σωθήσομαι , καί ἡδονῶν ὑπερβήσομαι τεῖχος , καί ῥυσθήσομαι πειατηρείων δαιμόνων μεσιτείᾳ Σου .

   Λαβών τό καθ ᾿ ἡμᾶς , ἀντιδούς τε τό οἰκεῖον ὁ Εὐεργέτης , ἔδρασε μόνον , οὐκ ἔπαθε δέ ΠΑΡΘΕΝΕ · θεοποεῖ γάρ , ἀλλ ᾿ οὐκ εἰς φθοράν μεθίσταται · μᾶλλον δέ καί πάσχων  ἑκών διά Πάθους τά πάθη λύει , ὡς οἱ τρεῖς Πατέρες ἡμᾶς ἐμυσταγώγησαν .

   Λελυτρωμένοι Αἵματι , τῶ ἐκ πλευρᾶς χυθέντι , τοῦ Υἱοῦ Σου ΘΕΟΜΗΤΟΡ , πάντες Σέ μακαρίζωμεν .

   Μεγάλυνον ψυχήν μου τήν λυτρωσαμένην ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας .

   Mείνας ὅ ἦν , καί σαρκωθείς ἐκ νηδύος Σου , ὅ ἦμεν ἐδωρήσατο , ἡμῖν τό πρότερον , ἐκ χοός γεγονόσι , ῥυσάμενος πταισμάτων ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ .

   Μυρίπνοον ὡς ῥόδον , ἀπό κοιλάδων ἌΧΡΑΝΤΕ , ὁ καθαρός Σε εὕρατο , καί ἐν μέσῳ Σου κατεσκήνωσεν , εὐωδίας πληρώσας τό ἀθρώπινον .

   Νεανίδων θεῖος ὁ χορός ἐνθεαστικώτατα , ἐν γυναιξί Σε καλήν ἀσματίζουσι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καλλοναῖς ὡραϊζομένην θεότητος , τόν καλλοποιὀν γάρ Λόγον , ὑπέρ λόγον ἀπεκύησας .

   Νέαν Σε Πηγήν ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἀφορμήν μυστηρίων  ἔχοντες οἱ τρεῖς θεηγόροι , καιναῖς ὑποθέσεσι καινοπρεπῆ , προσαρμόζουσα

φράσιν .   

    Νεκρώσεως τούς χιτῶνας Ἀδάμ ἐξεδύσατο , τῆ θείᾳ γεννήσει Σου , καί τήν στολήν ἠμφιάσατο , μόνος ἥν ἐξύφανεν , ἐν τῇ γαστρί Σου , ὁ Λόγος σωματούμενος .

   Ὁ Λόγος σαρκωθείς εκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν σάρκα τοῦ ῥύπου θέλων ἐκπλῦναι , ὑποδείγματι καθάρσεως , ἀῤῥυπώτου τοῖς ὕδασι βαπτίζεται .   

   Ὅλος ἐν Σοί κατασκηνώσας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ὅλον ἐμέ τόν ἄνθρωπον , ἀνεμορφώσατο , ἐν Πατρός ἐκλάμψας , πρό πάντων τῶν αἰώνων , Λόγε ὁ ἄναρχος .

   Ὁ πάντα δημιουργήσας Κύριος , καθ ᾿ ἡμᾶς αὐτός πλαστουργεῖται · ὑποδύς γάρ ΠΑΝΑΓΝΕ τήν μήτραν Σου τήν Παναγίαν , μορφήν τῶν ἀνθρώπων ἠμφιάσατο , καί τήν αὐτοῦ εἰκόνα διεσώσατο .

   Ὁ πάντα ἐκ μή ὄντων ὄντα ποιήσας , καί φύσιν δούς ἑκάστῳ τῶν γενομένων , αὐτός καί τάς δοθείσας φύσεις ἀμείβειν , οἶδεν ὡς βούλεται · ὅθεν ἀκούεται καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτουσα  τίς οὐ θαυμάσεται ;

   Ὁ τά ὑπερῷα ἐν ὔδασι στεγάζων μόνος Κύριος , ἀναχαιτίζων θάλασσαν , ἀβύσσους τε ὁ ξηραίων , ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ τήν σάρκα προσλαβόμενος , ἡμᾶς ἀνέπλασεν καί ἔσωσεν .

   Ὁ τόκος Σου τῆς φθορᾶς τόν Ἀδάμ ἐλυτρώσατο · φθορᾶς βροτεργάτιδος , ἄνευ καί γάρ ὑπέρ ἄνθρωπον  γέγονεν ἡ σύλληψις · διό φθορᾶς τῶν κακῶν με ΚΟΡΗ λύτρωσαι .

   Ὁ ὑπερούσιος Θεός οὐσιοῦται δι ᾿ ἡμᾶς τῶν Σῶν ἐκ σπλάγχνων , τήν φθαρεῖσαν οὐσίαν , ἀνακαινίσαι ζητῶν , δι᾿ οἶκτον ΠΑΡΘΕΝΕ  καί ἔλεον , διό Σέ δοξάζομεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Οὐρανόν ὁ τανύσας βουλήματι , ἄλλον ἐπί γῆς οὐρανόν Σε ἀνέδειξεν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ , καί ἐκ Σοῦ τοῖς ἐν σκότει ἐπέφανεν .

   Πανάχραντον σύλληψιν , Ἄχραντον τόκον Σύ Μόνη ὑπέδειξας , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διαμείνασα · Θεόν γάρ συνέλαβες , ὑπέρ Λόγον πάντων ΑΓΝΗ , ἄνθρωπον γενόμενον , πιστῶν εἰς σωτηρίαν , καίἀπολύτρωσιν .

   Πολλοί οἱ πολεμοῦντες με ἀπό ὕψους , ἐν ὁδύνῃ ἐξέλιπεν ἡ ζωή μου  κατέδυσα εἰς χάος πλημμελημάτων , σῶσον με ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μή ὑπερίδης με , προστασίαν ἄμαχον Σέ γάρ κέκτημαι .

    Πρός ὅρμον γαληνόν με ἴθυνον , ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΠΑΝΑΓΙΑ · χειμάζει γάρ κλύδων με καί τάραχος τῆς ἁμαρτίας δεινῶς , τοῖς ἀνέμοις ῥιπιζόμενος , τῶν πονηρῶν πνευμάτων , τῶν θλιβόντων με 

   Ῥεῖθρον ἀέναον ἡμῖν τοῖς προστρέχουσιν εἰς Σέ ΑΓΝΗ πηγάζεις · οὗ τήν ἄφθορον χάριν , ἀπαρυόμενοι Σοῦ ὑμνοῦμεν τόν τόκον ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί Σέ ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .  

   Σέ βάτον Μωσῆς , ἐν τῷ ὄρει τῷ Σινᾷ πυρπολουμένην ΑΓΝΗ , προεθεώρει τήν ἐνέγκασαν ἀκαταφλεύκτως τήν ἄστεκτον αἴγλην τῆς ἀῤῥήτου οὐσίας , ἑνωθείσης παχύτητι , σαρκός μιᾶς τῶν ἐν αὐτῇ ἁγίων ὑποστάσεων .

   Σέ τήν κοινήν φιλοτιμίαν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τῆς ἡμετέρας φύσεως πάντες δοξάζομεν , χεῖλος ἕν γεγονότες , καί μίαν συμφωνίαν ἐπιτελέσαντες .

   Σοί τῇ τεκούσῃ Χριστόν , τόν τοῦ παντός Δημιουργόν κράζομεν · χαῖρε ΑΓΝΗ · χαῖρε ἡ τό φῶς ἀνατείλασα ἡμῖν · χαῖρε ἡ χωρήσασα Θεόν τόν ἀχώρητον .

   Στενεῖ με τό πλάτος Σου τῶν μεγαλείων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καταπνῖγον τόν λόγον  ὑπό πυκνότητος · καί μοι παραδόξως συμβαίνει , τό ἀπορεῖν ἐκ τῆς εὐπορίας , διό τόν τοσοῦτον Σε μεγαλύαντα δοξάζομεν .

   Συμπαθείας τῆς Σῆς με ἀξίωσον , ἡ τόν συμπαθέστατον Λόγον κυήσασα , τῶν τῷ ἰδίῳ Αἵματι , ἐκ φθορᾶς τούς ἀνθρώπους ῥυσάμενον .

   Συνέλαβες ἐν γαστρί Σου ἀσπόρως , τόν Κύριον καί τοῦτον ἐκύησας , σεσαρκωμένον , τόν σώζοντα , κόσμον ταῖς πρεσβείαις Σου , διό Σοι κράζομεν · χαῖρε ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Σύ τόν τοῦ Πατρός  ἀχώριστον ἐν Μήτρᾳ Σου θεανδρικῶς πολιτευσάμενον , ἀσπόρως συνέλαβες καί ἀφράστως ἀπεκύησας , Θεόν ὁμοῦ καί ἄνθρωπον · ὅθεν Σε σωτηρίαν πάντων ἡμῶν ἐπιστάμεθα .

   Σῶσον οἰκτείρησον ἡμᾶς , τόν οἰκτίρμονα Θεόν ἡμῖν Σωτῆρα , ὑπέρ λόγον τεκοῦσα , πυρκαϊᾶς λογισμῶν , παθῶν τε ἐξαίρουσα καύσωνα , Σοῦ ταῖς ἱκεσίαις , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Τά τάγματα ἐξέστησαν τῶν Ἀγγέλων ΠΑΝΑΓΝΕ , καί τῶν ἀνθρώπων αἱ καρδίαι ἔφριξαν ἐπί τῷ τόκῳ Σου · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ πίστει σέβομεν .

   Τήν ΑΓΝΗΝ ἁγνεύοντι νοΐ , δεῦτε μακαρίσωμεν · τήν καλλονήν Ἰακώβ ἥν ἠγάπησεν · Θεός ἐκλεξάμενος , ἥν κατώκησεν ὡς σκηνήν ἁγιάσματος , ὡς Τιμιωτέραν πάντων τῶν κτισμάτων τιμήσωμεν .

   Τήν μόνην παρθενεύουσαν μετά τόκον , ΜΑΡΙΑΝ τῶν Ἁγίων Ἁγιωτέραν , τήν ὄντως ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , δεῦτε ὑμνήσωμεν πιστοί κραυγάζοντες · χαῖρε Μήτηρ ἌΧΡΑΝΤΕ , χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τίς ἐξειπεῖν , Σοῦ κατ ᾿ ἀξίαν δυνήσεται , τήν  ὑπέρ λόγον σύλληψιν ; Θεόν γάρ τέτοκας , ἐν σαρκί ΠΑΝΑΓΙΑ , ἡμῖν ἐπιφανέντα , Σωτῆρα πάντων ἡμῶν . 

   Τόν ἐκ Πατρός προελθόντα , προαιώνιον καί ἄχρονον Θεόν Λόγον , καί ἐπ ᾿ ἐσχάτων ἀνατείλαντ ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ὡς Κύριος, και ΚΥΡΙΑΝ εὐλογεῖτε .

   Τόν ἐκ Θεοῦ Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτῳ σοφίᾳ ἥκοντι καινουργῆσαι τόν Ἀδάμ ,  βρώσει φθορᾷ πεπτωκότα δεινῶς ἐξ ᾿ Ἁγίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀφράστως σαρκωθέντα δι ᾿ ἡμᾶς , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .  

   Τόν Μονογενῆ Υἱόν καί Λόγον , τόν πρό αἰώνων ἐξ ᾿ ἀνάρχου Πατρός , ἀῤῥήτως ἐκλάμψαντα , τόν τῆς κτίσεως πρωτότοκον , γεγενημένον τέτοκας , ὅθεν Σε ΘΕΟΜΗΤΟΡ , πάντα τά ἔθνη δοξάζομεν .

   Υἱόν τόν ἄναρχον , καί συναΐδιον Πατρί τέτοκας , ὑπερφυῶς ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΚΟΡΗ · διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ · ΑΓΝΗ Σέ κηρύττομεν · 

   Υἱός Θεοῦ ὁ Υἱός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ  σαφῶς ἐδείχθη , ἔργα ὡς Θεός τελῶν βουλήσει μόνῃ · ὅθεν Σε πάντες ἀληθῶς ΘΕΟΤΟΚΟΝ καί κυρίως ἐπονομάζομεν · ἄλλην γάρ Μητέρα Θεοῦ οὐ γινώσκομεν .

   Ὑμνολογίαις τήν Πανάγιον καί Θεοδόχον ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ πανευσεβῶς ἀξίως πάντες εὐφημήσωμεν , ὡς Θεόν κυήσασαν , μονογενῃ ἡμῖν , τοῖς ἀνθρώποις ὀφθέντα · διό Σοι πάντες πιστοί ψάλλομεν · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΜΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Ὑμνοῦμεν τόν τόκον Σου Εὐλογημένη , δι ᾿ οὗ ἐλυτρώθημεν τῆς πάλαι κατακρίσεως , καί Σέ μακαρίζομεν ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , Μόνην ἥν ἠγάπησεν , ὁ ὤν εὐλογημέος καί ὑπερένδοξος .

   Ὑπέρ εὐσπλαγχνίαν , ὁ πάντων Λυτρωτής ἄνθρωπος γίνεται , καί σαρκικήν καταδέχεται γέννησιν , φιλάνθρωπος ὑπέρ ἀνθρώπων , ὁ φύσει ὤν φιλάνθρωπος , Παρθενικῆς ἐκ Μήτρας Σου  ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .

   Φεῖσαι μου Κύριε φεῖσαι , ὅταν μέλλεις με κρῖναι , και μή καταδικάσης με εἰς πῦρ , μή τῷ θυμῷ σου έλέξγῃς με , δυσωπεῖ σε ΠΑΡΘΕΝΟΣ, ἡ σέ κυοφορήσασα Χριστέ , τῶν Ἀγγέλων τά πλήθη , καί τῶν Ὁσίων τά τάγματα . 

   Φωτός οἰκητήριον ἡ Μήτρα Σου γεγένηται , δι ᾿ φῶς οἱ ἐν σκότει , εἶδον καθήμενον , ὅθεν Σε φωναῖς ἀσιγήτοις Μήτηρ Θεοῦ ἀεί ἀνυμνοῦμεν Σε , καί πόθῳ γεραίρομεν τήν ἐλπίδα ἡμῶν .

   Χαλεπαῖς παθῶν ἐπιβουλαῖς , ΚΟΡΗ χειμαζόμενος , καί προσβολαῖς ἁμαρτιῶν κλονούμενος , Σοῦ πρός τήν ἀκλόνητον καί ἀήττητον , προστασίαν ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , πόθῳ καταφεύγω , οἴκτειρον σῶσον ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Χαράν τήν ἀνεκλάλητον δεξαμένην , συνέλαβες ἀσπόρως τόν Σόν Δεσπότην , τόν πᾶσαν τήν ὑφήλιον ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἀνακαλούμενον  διό Σοί κραυγάζομεν · εὐλογημένη Σύ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ τόν Χριστόν κυήσασα .

   Ψυχαῖς καθαραῖς καί ἀῤῥυπώτοις χείλεσιν , δεῦτε μεγαλύνομεν τήν ἀκηλίδωτον καί Υπέραγνον  Μητέρα τοῦ Ἐμμανουήλ , δι ᾿ Αὐτῆς τῷ ἐξ ᾿ Αὐτῆς προσφέροντες  πρεσβείαν τεχθέντι , φεῖσαι τῶν ψυχῶν ἡμῶν , Χριστέ ὁ Θεός καί σῶσον ἡμᾶς .

   Ὡς ὄρθρος εὑρέθης πρωϊνός , ἐν τῇ τοῦ βίου νυκτί , Παρθενίας ἀκτῖσι περιαστράπτουσα , τήν ἀνατολήν τοῦ Ἡλίου , τοῦ νοητοῦ τῆς δικαιοσύνης , ἡμῖν φανερώσασα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΠΑΝΣΕΒΑΣΜΙΕ . 

   Ὡς ὄψιμος ὑετός ἐπ ᾿ ἐσχάτων , ὁ πρώϊμος ὑδάτων αἰώνων τε , Δημιουργός εἰς τήν Μήτραν Σου , ἔσταξε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κατά καιρόν ἀναψύχων τούς ἐκλείποντας .

   Ὤ !!! τῶν ὑπέρ νοῦν τοῦ τόκου Σου θαυμάτων , Νύμφη ΠΑΝΑΓΝΕ Μῆτερ Εὐλογημένη · δι ᾿Ης τυχόντες παντελοῦς σωτηρίας, ἐπάξιον κροτοῦμεν ὡς εὐεργέτην , δῶρον φέροντες, ὕμνον εὐχαριστίας .

 

..........................................ἦχος γ ΄...........................................

 

   Βαδίζων τρέμω , ἔφη Συμεών , τόν σαλεύοντα τῆ προβλέψει δέ πᾶσαν τήν γῆν , κατέχων ῥωννύομαι  Σόν τόκον ΠΑΡΘΕΝΕ · τῆς τρομερᾶς δέ σαρκός ἀπολυόμενος , χρησμῶν μοι τῶν θείων ἀποβάντων , χαίρων κομίζω καί τοῖς ἐν Ἅδῃ λύτρον τά εὐαγγέλια .

   Ἕνα σε τόν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ νοῶν , κἄν σάρκα προσήλειφας , καί διπλοῦς ἐχρημάτισας , μακράν ἀπεῤῥάπισεν , καί τομήν καί τήν σύγχυσιν ο Χρυσόστομος Ἰωάννης Θεάνθρωπε .

   Γεώδης φύσις οὐ σθένει Σε ἀνυμνεῖν , Ἤν Ἄγγελοι μέλπουσιν , ὡς  Θεόν σωματώσασα · πλήν πιστῶς οἱ δοῦλοι Σου ἀποτολμῶμεν ὑμνεῖν Σε καί δοξάζειν  .   

   Ἱλέωσαί μοι τόν προελθόντα ἐκ τῆς Σῆς γαστρός ΘΕΟΝΥΜΦΕ , σαρκοφόρον Λόγον , ὅν ἐν ναῷ Συμεών βαστάζων , ὡς Κτίστην ἐμεγάλυνεν . 

   Ὁρῶ σε Μητρός ἐν ἀγκάλαις , οἶδα σε δέ ἀπρόσιτον θεότητος τῆ φύσει · πῶς οὖν Λόγε , χερσί κατέχῃ ὅς χερσί τήν σύμπασαν ἔχεις κτίσιν ; ἔφη Συμεών Θεάνθρωπε , τήν ἀπόῤῥητον σου δοξάζων δυναστείαν .

   Ῥητορεύων τά θεῖα , μοναδικόν τήν ὑπόστασιν , ὑφηγήσω τόν Λόγον , κἄν διπλοῦς πέφηνεν , ἐκ τῆς ΑΓΝΗς προελθών , σάρκα προσλαβόμενος ·ἥν εὐλογοῦμεν ἀπαύστως  , καίπιστῶς δοξάζομεν θεῖε Χρυσόστομε .

   Τάξεις  νοεραί , ὑμνωδίαις ΚΟΡΗ Σέ μέλπουσιν ὅν γάρ οὐκ ἰσχύουσιν ὁρᾶν , ἐκ τῆ Ἁγνῆς νηδύος Σου , τέτοκας σάρκα προσλαβόμενον ἀναλλοιώτως ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .  

   Ὡς μυστική τις λαβίς , τόν ἄνθρακα φέρουσαν τόν νοητόν , ἔρχῃ πρός ναόν · ὅν Συμεών λαμπρυνθήσεται χερσίν , ΠΑΝΑΓΝΕ δεξάμενος , καί τά τοῦ πάθους σύμβολα , προφητεύσει σαφέστατα .

 

...........................................ἦχος δ ΄......................................... 

  

  ΑΓΝΗ πρό τοῦ τόκου , καί ἐν τόκῳ καί μετά τόκον ἀληθῶς , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ πέφηνας · Θεόν γάρ ἀπεκύησας , ὅν Ἀποστόλων σύλλογος , περιφανῶς ἀνεκήρυξεν . 

   Ἁγνείας τό ΠΑΝΑΓΝΟΝ , ὁ ῥυπαρός τε καί ἄναγνος , ἐγώ ἐνδιαίτημα , μέλπειν οὐ σθένει Σε , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , διό με τῇ χωνείᾳ τοῦ Πνεύματος κάθαρον , ἵνα δοξάζω Σε .

   Ἀμήτωρ ο Λόγος ἐκ Πατρός, ὑπάρχων πρότερον , ἀπάτωρ γέγονεν , ἐκ Σοῦ τό δεύτερον ΠΑΝΑΓΝΕ · σαρκωθείς ὁ πρίν ἀσώματος , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν βουληθείς , σῶσαι τούς ψάλλοντας · Εύλογημένη  Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ .

   Ἀνακαλούμενος ἡμᾶς , αἰχμαλωτισθέντας ΠΑΡΘΕΝΕ , πρός ὅ περ ἦμεν ἐν ἀρχαῖς , ἐν γαστρί Σου σκηνώσας σεσάρκωται · ὁ φιλάνθρωπος Κύριος , διό βοῶμεν Σοι , χαῖρε ΑΓΝΗ ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

   Ἀνερμηνεύτου λόγῳ , μετέσες ΠΑΡΘΕΝΕ μυστηρίου , · Θεόν τόν ἐν πᾶσι  ἀχώρητον ὄντα , ἀστενοχωρήτως χωρεῖς καί τίκτεις , καί μαζοῖς ἔθρεψας , βουληθέντα οἰκτειρῆσαι ἡμᾶς , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ὁμολογοῦντας .

   Ἀνοίγεται πάλιν διά Σοῦ , ὁ πρίν παράδεισος καί ἐπεισάγεται , ὁ πρίν κατάκριτος ἄνθρωπος , καί θεοῦται ἀληθέστατα , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ , βροτῶν τό φύραμα , τῶν βοώντων · εὐλογοῦμεν Σε ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΛΗΠΤΕ .

   Ἀνοίξας τό στόμα μου ΑΓΝΗ προ:ῄρημαι μέλψαι Σε Σοφίαν τήν τέξασαν τήν ἐνυπόστατον · ἀλλ ᾿ ὡς ἄναγνος  τήν ΠΑΝΑΓΝΟΝ  ὡς θέμις , ὑμνῆσαι μή σθένω Σε αἰτῶ βοήθειαν .

   Ἄνωθεν Σοι φωνήν , χαρμοσύνως ἐβόησέ ὁ Ἄγγελος ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῦ Δεσπότου ἀφράστως μηνύων Σου τήν σύλληψιν .

   Ἅπαντες βροτοί , ὑμνεῖν ἀποροῦντες τό ξένον Σου λόχευμα , τόν τοῦ καταπτάντος Σοι Ἀγγέλου λόγον χαίροντες ᾂδομεν ·χαίροις βροτῶν η λύτρωσις , τῶν πενομένων τροφή · τῶν δαιμόνων χαίροις ἀμυντήριον , χαίροις σπίλων ἐμῶν καθαρτήριον .

   Ἅπας γηγενή σκιρτάτῳ τῶ πνεύματι λαμπαδοχούμενος , πανηγυριζέτω δέ , ἀΰλων νόων φύσις γεραίρουσα , τά ἱερά θαυμάσια τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ, καί βοάτω · χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ  ΘΕΟΤΟΚΕ  ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ.

   Ἀπειρογάμως ἐκύησας , ὦ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετά τόκον , ὤφθης Παρθενεύουσα πάλιν , ὅθεν ἀσιγήτοις φωναῖς, τό χαῖρε Σοι ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει ἀδιστάκτῳ κραυγάζομεν .

   Ἀστράπτων Σοι Ἄγγελος ἐπέστη , καί μαρμαρυγαῖς τῆς Παρθενίας , σφοδρῶς Σοι ἀντηστράφθη , ἑαυτοῦ ὡς τῆς οἰκείας ἐπιμελεῖσθαι δόξης · τό χαῖρε διό Σοι , φόβῳ ἐφθέγξατο .

   Ἄφλεκτον Μωσῆς ἐν τῷ ὄρει Σινᾷ  βάτον ἐθεάσατο , Σέ ζωγραφοῦσαν ΠΑΡΘΕΝΕ , αἴγλῃ μή φλεχθεῖσα θείου πυρός , καί γάρ Θεόν ἐκύησας .

   Ἄχρονον Υἱόν ἀνάρχου Πατρός , σάρκα δι ' ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους , ΑΓΝΗ γενόμενον , ἐν γαστρί συλλαβοῦσα , ὑπό χρόνον τοῦτον τέτοκας ἀνερμηνεύτως · ᾧ καί γεγηθότες βοῶμεν · Ἄσωμεν τῷ Θεῷ ἡμῶν ὄτι δεδόξασται .

   Βεβαρημένον ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ φόρτῳ τῶν πολλῶν ἁμαρτημάτων ἐλάφρυνόν με νῦν , φέρειν τόν ζυγόν ἐνδυναμοῦσα , Χριστοῦ τόν ἐλαφρότατον .

   Εἶδεν ὁ ἥλιος ἀπαυγασμάτων τῶν ἑαυτοῦ , Σέ διαφέρουσαν πολλῶ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἐξ ᾿ Ἧς ὤφθη ὁ Θεός σωματούμενος , τούς τιμῶντας Σε πρός τό φῶς ἀνυψῶν τῆς αὐτοῦ θεότητος .

   Ἐκ Σοῦ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡμῖν ἀνέτειλε , δικαιοσύνης ἥλιος Χριστός , καί φωτί κατελάμπρυνεν , τούς καθημένους πρότερον , ἐν ταῖς τοῦ σκότους ὀχυρώμασιν .

   Ἐκύησας Θεόν ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν , καί ἔμεινας μετά τόκον ὡς πρό τόκου ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Ἐσκήνωσεν , ὡς βροτός ἐν νηδΰι Σου Κύριος , τόν βροτόν με τῶν ἀφθίκτων σκηνῶν ἀξιούμενος , παρορῶν μου πράξεις , τάς ἀθέσμους ΑΓΝΗ καί τά πταίσματα .

   Ἔστη μέχρι Σοῦ ὁ θάνατος τῆς ἀκατασχέτου ὁρμῆς · Σύ γάρ Μόνη ἔτεκες , τήν πηγήν τῆς ἀθανασίας , ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΕΜΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Εὔα μέν τό τῆς παρακοῆς νοσήματι , τήν κατάραν εἰσῴκίσατο , Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῷ τῆς κυοφορίας βλαστήματι , τῷ κόσμῳ τήν εὐλογίαν ἐξήνθησας , ὅθεν Σέ πάντες μεγαλύνομεν .

   Ἐφερπύσας τρυφῆς ἐξορίζει με , δυσβουλίαις ὁ ὄφις ὁ δόλιος , βουλῆς δέ ὁ μέγας Ἄγγελος , βροτωθείς ἐκ τῆς Σῆς Μήτρας , τοῦ Παραδείσου οἰκήτορα πάλιν εἰργάσατο .

   Ἦλθον εἰς χειμῶνα ἀπωλείας  καί συνεταραξάν με ποταμοί , σφαλμάτων ἀμετρήτων · ἀλλ ᾿ ἐπ ᾿ ἐμοί , σπλαγχνισθεῖσα ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πρός λιμένα θεῖον ἴθυνον .

   Ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔτεκεν τόν ἄχρονον Υἱόν , νομοθετοῦντα τοῖς πᾶσιν ἁγνείαν , καί τό καθαρόν τῆς εὐσεβείας , τοῖς ἐν γῆ καταγγέλοντα .

    ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὡς τεκοῦσαν Σέ Θεόν μετά σώματος , ἀνυμνολογοῦμεν  πᾶσαν ἀποτρέποντες αἵρεσιν , ἐν αὐτῶ γάρ ὁ Λόγος , ἐξ ᾿ Αἱμάτων Σου , σάρκα ἔμψυχον , ζωοπλαστήσας ἐπέφανεν .

   Ἰδού κατάρας , τῆς ἀρχαίας ἐλυτρώθη τό βρότειον , καί κατήργηται σατάν , ΑΓΝΗ τοῦ πτώματος αἴτιος , ἡμῖν γάρ ἐγέννησας τήν εὐλογίαν  ΑΥΤΗ .

   Ἱλαστήριον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , γεγένησαι ἁμαρτανόντων ἀεί ,Τεκοῦσα ὑπερφυῶς τοῦ κόσμου τόν αἵροντα , τήν ἁμαρτίαν Χριστόν · διό Σοι κράζομεν · χαῖρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Ἰσχυράν παράκλησιν καί ἀκαταίσχυντον ἐλπίδα , τεῖχος ἀπροσμάχητον , καί θείαν προστασίαν ὁ λαός Σου ἔχει Σε ὁ Σέ δοξάζων ΠΑΡΘΕΝΕ · καί σωζόμενος κράζει ἐμμελέστατα · εὐλογοῦμεν Σε ἀεί ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ .

   Κατάρας τῆς προμήτορος Εὔας τῷ τόκῳ Σου ἐλευθερούμεθα , Σύ γάρ τόν Χριστόν τεκοῦσαΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἀντί ταύτης , τήν εὐλογίαν πᾶσιν ἐπήγασες .

   Κοίμησον τῶν παθῶν τῆς σαρκός τά κύματα , τῇ ἀκοιμήτῳ Σου ΚΟΡΗ ἱκεσίᾳ δέομαι , καί μή δώῃς ἁμαρτίας ἀφυπνῶσαι με ὕπνον βαρύτατον .

   Λίθος ἀχειρότμητος ὄρους , ἐξ ᾿ ἀλαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη  Χριστός συνάψας τάς διεστῶσας  φύσεις , διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Μακαρίζομεν Σε ἀεί , ΘΕΟΜΗΤΟΡ Εὐλογημένη , δι ᾿ ἧς δόξης ἠξιώθημεν καί τόν πρίν παράδεισον , ὅν ἀπωλέσαμεν ἀπελάβομεν .

   Μανίαν καί χάσματα θηρῶν οὐκ ἐδειλίασας θεῖεἸγνάτιε , ἡ τοῦ Ὑψίστου γάρ δύναμις , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀνατείλασα , τήν πανοπλίαν τοῦ Σταυροῦ , σέ περιέβαλεν  , εὐλογοῦμεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑ τοῦ παντός , κυριευθεῖσαν μου τήν παναθλίαν ψυχήν τοῖς τῆς σαρκός δεινοῖς πάθεσι , καί αἰσχίστοις πλημμελήμασιν  Σύ ἐλευθέρωσον τῇ Σῆ δυνάμει τῇ κραταιᾷ · καί παράσχου λύσιν πταισμάτων , καί δόξαν ἀκήρατον .

   Νεκρωθέντας ΠΑΝΑΓΙΑ , τούς ἀνθρώπους ἐζώωσας , πεπτωκότας τούτους πρός διαφθοράν ἐξανέστησας , τόν Ζωοδότην τεκοῦσα τόν λυτρούμενον , τούς κραυγάζοντας · χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε .

   Νεκρώσεως δερματίνους χιτῶνας ἐνδύεται ὁ προπάτωρ · ὁ δέ Κτίστης αὐτόν ἐπενδύεται , ἐκ τῶν Σὼν Αἱμάτων , σαρκωθείς ὑπέρ λόγον ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Νεμομένην τοῦ θανάτου τήν τυραννίδα , Μήτηρ Θεοῦ κατέπαυσας , ζωήν τήν ἀγήρω ΠΑΝΑΓΝΕ κυήσασα , διό Σοι κράζομεν · χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Νεουργεῖ τήν ἀνθρωπότητα , νέον βρέφος , ὁ πρό αἰώνων Κύριος , ὀφθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί βροτός γενόμενος διό βοῶμεν Σοι , χαῖρε ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ .

   Νοητήν Σε Λυχνίαν προέγραψεν , ὁ προφήτης τό θεῖον λαμπάδιον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ φέρουσαν τό φωτίσαν τούς πρώην ἀσκοτισμένους τῶν κακῶν  ταῖς πολλαῖς ἀμαυρώσεσιν .

   Ὁ Ἄγγελος Γαβριήλ ,τήν ὑπέρ λόγον Σοι χαράν ἔφησε · χαῖρε Θεοῦ σκήνωμα , ὅ κατασκηνῶσαι ηὐδόκησεν .

   Ὁ ἐκ μή ὄντων τά πάντα θείᾳ δυνάμει , δημιουργῶν γεγέννηται ἐκ Σοῦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , κόσμον καταυγάζων φαιδρῶς , ἀκτῖσι θεότητος , καί θεογνωσίας λαμπρότησι .

   Ὁ καθήμενος ἐν κόλποις ἀϊδίως τοῦ φύσαντος , Σαῖς ὡλέναις ὤφθη , νῦν ἀπεριγράπτως καθήμενος , τήν Τετοκυῖαν Σε δείξας μετά γέννησιν ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ , καί ἀληθῶς ἀδι΄φθορον .

   Ὁ καταβάς ἐπί τῆς γῆς , ὡς ὑετός ΠΑΡΘΕΝΕ , θεογνωσίᾳ πᾶσαν ἤρδευσεν τήν γῆν καί ἀνέδειξεν , Σέ τῶν Ἀγγέλων πάντων  ΑΓΝΗ Τιμιωτέρα .

   Ὅλον Θεός θεῶσαι βουλόμενος , ὄλος ἑνοῦται μοι , καί τό ἀκατάληπτον καινοτομεῖται πᾶσι μυστήριον ·Τίκτεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἄφθορος , καί σάρξ ὁρᾶται Θεός , ὅν τιμῶντες , Σέ νῦν ΑΓΝΗ μακαρίζομεν , ΜΑΡΙΑΜ ὡς Σύ προεφήτευσας .

   Ὄντως χαρακτήρ τῆς Ἁγίας Μορφῆς Σου ΣΕΜΝΗ , τούς δαίμονας φυγαδεύει , τούς πιστούς δέ ἁγιάζει , καί σώζει τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ὁ Τόκος Σου ἄφθορος ἐδείχθη , Θεός ἐκ λαγόνων Σου προῆλθεν , σαρκοφόρος ὡς ὤφθη ἐπί  γῆς , καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες Σέ μεγαλύνομεν .

   Οὐκ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει  οἱ τόν Κτίστην Σε γνόντες κυήσασαν , ἀλλά Θεόν ἀληθῆ , ἐκ Σοῦ τόν ἐκλάμψαντα , Λόγον γινώσκοντες  ΚΟΡΗ κράζουσιν · Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Πατήσας τήν ἐντολήν τοῦ Κτίσαντος , τρυφῆς ἐκβέβληται , δελεασθείς ὁ πρῶτος ἐν βροτοῖς · ἀλλά τοῦτον πεσόντα δεινῶς , τόν Λυτρωτήν κυήσασα , ἀνεκαλέσω ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ῥαθυμίαν ὕπνου θανατηφόρου , ἀπάλλαξον ΑΓΝΗ , καί πρός ἐνθέους γρηγορεῖν με ὕμνους καί καλάς ἐργασίας , ἐνίσχυσον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἵνα πόθῳ ὑμνολογῶ Σε . 

   Ῥομαφαῖαι πᾶσαι δολίου ἐχθροῦ , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τελείως ἐξέλιπον , ἀφ ᾿ οὗ λόγχῃ ἐτρώθη ὁ τήν Σήν γαστέρα , τήν ἀμόλυντον οἰκήσας Λόγος , οὗ γλυκυτάτῳ νῦν τρῶσαι ἔρωτι τήν καρδίαν μου καθικετεύω Σε .

   Ῥυομένη φάνηθι , ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ πάντας ἡμᾶς πειρασμῶν τε καί κινδύνων καί θλίψεων , τούς πόθῳ ὑμνοῦντας Σε .

   Σαρκωθέντα Κύριον δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν ἄφατον , ἐκύησας ΠΑΡΘΕΝΕ · ὅν Ἀγαθάγγελος ποθήσας ἔξω σαρκός γέγονεν , ἀθλήσας παραδόξως · μεθ ᾿ οὗ ὑμνοῦμενΣε .

   Σέ μακαριώτατος πάλαι χορός , τῶν προφητευόντων ἐν Πνεύματι , θεηγορίαις ἱεραῖς θεοπρεπῶς , κατονομάζει ΠΑΝΑΓΝΕ , Πύλην τε καί Ὄρος κατάσκιον .

   Σέ Μόνην τῶν ἀκανθῶν ἐν μέσῳ εὑράμενος , ὡς καθαρώτατον κρῖνον , καί κοιλάδων ἄνθος ὦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὁ Νυμφίος , ἐκ τῆς γαστρός Σου Λόγος προέρχεται .

   Σέ ὅπλον ἀῤῥαγές κατ ᾿ ἐχθρῶν προβαλλόμεθα · Σέ ἄγκυραν καί ἐλπίδα , τῆς ἡμῶν σωτηρίας ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σέ τήν τό μάννα τῆς ζωῆς ἐν κοιλίᾳ βαστάσασαν , πάλαι μανναδόχος στάμνος ὡς ἀληθῶς προετύπου ἐμφανέστατα , Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Στειρεύουσαν θείων ἀρετῶν ΠΑΜΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν καρδίαν μου , δεῖξον ΠΑΡΘΕΝΕ καρποφόρον , ἐκ στείρας ἡ τεχθεῖσα βουλήματι , τοῦ πάντα μεταποιοῦντος τῷ πνεύματι , ἵνα ὑμνῶ Σε τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ .

   Σύ Μόνη τοῖς ἐπί γῆς , τῶν ὑπέρ φύσιν ἀγαθῶν πρόξενος , Μήτηρ Θεοῦ γέγονας · ὅθεν Σοι τό χαῖρε κραυγάζομεν .

   Συνέλαβες ἐν γαστρί ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν ἄναρχον Θεόν Λόγον , δι ᾿ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους γενόμενον , καθ ᾿ ἡμᾶς ἀτρέπτως , ἐν δυσί γνωριζόμενον φύσεσιν .

   Σῶσαι βουληθείς τόν ἄνθρωπον , ὁ διαφερόντως ὡς εὐεργέτης φιλάνθρωπος , τήν Σήν Μήτραν ἀπεριγράπτως , ΘΕΟΜΗΤΟΡ κατεσκήνωσεν .

   Τά ὅμματα φώτισον  ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς καρδίας μου , λάμψον μοι ἀκτῖνα μετανοίας , σκότους με ῥῦσαι διαιωνίζοντος , Πύλη τοῦ φωτός Χριστιανῶν , πάντων τό προσφύγιον , τῶν πιστῶς  Σε   ἀνυμνούντων .

   Τήν ἀλοχεύτως ἐν γαστρί καί ὑπερφυῶς δεξαμένη , τόν ἀναλλοίωτον Θεόν , εὐσπλαγχνίας βροτοῖς ἐνδημήσαντα , Ὑπερύμνητον ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ , ἐπαξίως ἐυφημοῦμεν ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

   Τήν ἀποῤῥήτως καί ἀσπόρως συλλαβοῦσαν καί τεκοῦσαν τήν χαράν  τῇ οἰκουμένῃ , Χριστόν τόν Θεόν , ὑμνοῦμεν καί ὑπερυψοῦμεν ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Τῆς Σῆς λοχείας τό καινόν , ἡ Χαλδαϊκή φλόξ ἐδήλου , τούς Παῖδας βλάπτουσα μηδέν · τοῖς πολλοῖς τοιγαροῦν παραπτώμασι , φλογιζλομενον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ,τῇ δρόσῳ , διάσωσον με .

  Τό θεῖον Παλάτιον τοῦ Βασιλέως τιμήσωμεν , ἐν ᾧ κατεσκήνωσεν καθώς ἠθέλησε  · τήν ἈΠΕΙΡΑΝΔΡΟΝ ,  Μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ , δι ἧς ἐθεώθημεν , ὑμνολογήσωμεν .~

   Τόν Λόγον τόν τοῦ Πατρός , προκαθερθεῖσα ὦ ΣΕΜΝΗ Πνεύματι , τῆς λογικῆς φύσεως , ἐπ ᾿ εὐεργεσίᾳ γεγέννηκας .

   Τόν Σόν ὑμνολόγον ἐπταικότα , ἀσύγγνωστα ΚΟΡΗ πρός ὁδόν τῆς μετανοίας ἴθυνον , τόν Λόγον ἡ κυήσασα τοῦ κόσμου τόν καθαίροντα , τάς ἁμαρτίας ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Τό τοῦ Ὑψίστου ἡγιασμένον θεῖον σκήνωμα χαῖρε · διά Σοῦ γάρ δέδοται ἡ χαρά ΘΕΟΤΟΚΕ τοῖς κραυγάζουσιν , Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τριάδος , τῆς ὑπερθέου ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν ἕνα τέτοκας , ἐκ Σοῦ σαρκί φανέντα καθ ᾿ ἡμᾶς εὐδοκίᾳ Γεννήτορος , καί συνργείᾳ Πνεύματος , τοῦ Παναγίου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Ὑμνοῦμεν Σε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ·Θεόν γάρ ἡμῖν , σεσαρκωμένον τέτοκας · ὅθεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε πάντες ὀνομάζομεν , τήν θεοδόχον Τράπεζαν , τήν Καλλονήν Ἰακώβ , καί βοῶμεν · χαῖρε , χαῖρε , χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

  Ὑμνῶ Σε Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , δοξάζω Σε ἀεί ΑΓΝΗ ΘΕΟΔΟΞΑΣΤΕ , καί μακαρίζω Σε , Ἥν γενεαί μακαρίζουσιν , τῶν γενεῶν ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ . 

   Ὑπάρχων ὁ κατά φύσιν Κύριος , πᾶσι ἀχώρητος , ἐν Σοί χωρεῖται ΔΕΣΠΟΙΝΑ βροτός , εὐσπλαγχνίᾳ γενόμενος  , ἵνα βροτούς δι ᾿ ἄφατον φιλανθρωπίαν διασώσηται .

   ΥΠΕΡΑΓΙΑ , Ὑπεράγιον Λόγον κυήσασα , καθαγίασον ἡμῶν καί τάς ψυχάς καί τά σώματα , τῶν μακαριζόντων Σε τήν ΣΕΜΝΗΝ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ .

   Φέγγος ἀστραπῆς , τοῦ τόκου Σου ἔλαμψε , καί κατεφαίδρυνεν πᾶσαν τήν ὑφήλιον , καί τόν προστάτην τοῦ σκότους ὤλεσεν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , Ἀγγέλων καύχημα , καί ἀνθρώπων πάντων τό διάσωσμα , τῶν ἀπαύστοις φωναῖς εὐφημούντων Σε .

   Φεῖσαι μου Χριστέ ὅταν ἔλθης κρῖναι τόν κόσμον μετά δόξης · λῦσον τήν ἀχλύν τῶν παθῶν μου , ταῖς ἱκεσίαιας τῆς κυησάσης Σε , ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ .

   Φρίττει Χερουβίμ καθορῶντα , τόν ἐν αὐτοῖς  , ἀῥῥήτῳ λόγῳ , ἐπικαθεζόμενον Λόγον , Μητρός ἀγκάλαις , βρέφος κρατούμενον , Σοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ , ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Ὑψηλοτέρα πάσης κτίσεως . 

   Φωτίζεις τόν κόσμον , ἀνατείλασα τό φῶς ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τό λάμψαν πρό αἰώνων ἐκ τοῦ Πατρός ὑπέρ νοῦν · διά τοῦτο Σοι βοῶ · τό σκότος ἀπέλασον ΑΓΝΗ , ἐκ τῆς ἐμῆς καρδίας , τῶν ἀτάκτων λογισμῶν ὅπως ὑμνῶς Σε .

   Φωτίζεις τῷ τοκετῷ Σου πάντα τά πέρατα , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σύ γάρ Μόνη ὤφθης κεκαθαρμένη , ἀπ ᾿ αἰῶνος , δικαιοσύνης Ἥλιον ἔχουσα .

   Φωτός οἰκητήριον ἐγένου , διό , φωταγώγησον με ΚΟΡΗ , ἀμαυρούμενον πάσαις τοῦ ἐχθροῦ ταῖς ἐπηρείαις , ὅπως ἐν πίστει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ , μεγαλύνω ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Χαίροις Μήτηρ ΑΕΠΙΡΟΓΑΜΕ , ἡ τόν Θεόν Λόγον ἐν γαστρί Σου χωρήσασα  καί τεκοῦσα σεσαρκωμένον , ὡς Θεόν ὁμοῦ καί ἄνθρωπον .

   Ὤ !!! θαῦμα ἐπέκεινα θαυμάτων !!!! πῶς τίκτεις καί μένεις Παρθενεύουσα ; ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Λόγον γάρ ἐγέννησας , τόν τῷ Πατρί συνάναρχον · διό Σοι ψάλλομεν , χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ ἡ σαρκί Χριστόν κυήσασα .

   Ὤ !!!! θαῦμα θαυμάτων !!! πῶς ὁ πάσης ἐπέκεινα κτίσεως Θεός ἡμῶν , κτίζεται καί πλάττεται , ἐκ τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί καινουργεῖ θελήματι , καί ἀναπλάττει ἡμᾶς δι ᾿ ὕδατος καί Πνεύματος , πλάσιν θαυμασιωτάτην , ὁ μόνος εὐεργέτης . 

   Ὤ !!! θαῦμα τῶν ἁπάντων θαυμάτων καινότερον !!! ὅτι ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐν Μήτρᾳ , τόν τά σύμπαντα περιέποντα , ἀπειράνδρως τεκοῦσα οὐκ ἐστενοχώρησε .

   Ὤ !!! παραδόξου μυστηρίου !!! πῶς ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν ἐδείχθη , ἐν νηδΰι τόν ἀπεριόριστον , ἀστενοχωρήτως χωρήσασα .

   Ὡραίωσας ἌΧΡΑΝΤΕ Σύ τῶν βροτὼν τό πλήρωμα , Σύ γάρ ἀνεδείχθης Πλατυτέρα τοῦ οὐρανίου κύτους τεκοῦσα Θεόν Λόγον ὡσεί δέῤῥιν οὐρανούς ΚΟΡΗ τόν ἐκτείναντα , καί βροτούς διαπλάσαντα .

   Ὡς εἶδον οἱ Ἄγγελοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , ἐκ τῆς γαστρός Σου προελθόντα τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ , ἐν εὐφροσύνη ἔλεγον · δόξα τῇ κυήσει Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ὡς Παλάτιον εὑρύχωρον κατοικήσας , ὁ Βασιλεύς τῶν ὅλων , τήν Ἁγίαν Σου Μήτραν , ὤφθης σωματούμενον , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Ὡς πάντων ποιημάτων Ποιητήν γεννήσασα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ὑπερβέβηκας , πᾶσαν τήν κτίσιν θείᾳ δόξῃ , καί τῇ ἁγιωσύνῃ καί χάριτι , καί πάσι τῆς ἀρετῆς προτερήμασι · ὅθεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   Ὡς τῶν οὐρανῶν πλατυτέραν , καί τῶν Χερουβίμ Ἁγιωτέρα , πάσης τε κτίσεως ΑΓΝΗ Τιμιωτέρα , Θεόν ἐκύησας , ἐν ταῖς ἀγκάλαις φέρουσα , τόν Πατρικοῖς κόλποις καθήμενον .

   Ὤφθη ὁ ἁπλοῦς τῆ θείᾳ φύσει , ἐκ Σοῦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ ὄντως σύνθετος , ἔλεος δι ᾿ ἄφατον , τῇ αὐτοῦ θεότητι , σάρκα τήν ἐξ Αἱμάτων Σου  ὑποστησάμενος · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ εἰδότες , ἀνυμνολογοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

 

..........................................ἦχος πλ.α΄ ......................................

 

   Ἐκτός μέν συνφείας συνέλαβες , ἀδιαφθόρως ἐν γαστρί , καί πρίν ὠδινῆσαι τέτοκας · καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Θεόν σαρκί τεκοῦσα πεφύλαξαι .

   Ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔτεκες , καί τεκοῦσα ἔμεινας ΑΓΝΗ , ἐν χερσί τόν φέροντα τά σύμπαντα , ὡς ἀληθῶς ΠΑΡΘΕΝΟΣ Μήτηρ βαστάζουσα .

   Μίαν μέν ὑπόστασιν , ἐν δυσί ταῖς φύσεσιν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας , Θεόν σωματούμενον · ὅθεν βοῶμεν Σοι , Εὐλογημένη Σύ εἶ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Πίστις ἡγείσθω μόνη καί μή ἀπόδειξις , τῶν ὑπέρ νοῦν θαυμάτων ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΚΟΡΗ , τῶν Σῶν · τόν γάρ ἀκατάληπτον , Θεόν Λόγον τέτοκας , ἐνδυσάμενος τήν ἀνθρωπότητα .

   Σέ τήν ὑπέρ νοῦν , θεανδρικῶς τόν Λόγον , ΠΑΡΘΕΝΕ κυήσασαν , καί παρθενεύουσαν , πάντα τά ἔργα ἀξίως εὐλογοῦμεν , καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Σύ δικαιοσύνη τε καί ἀπολύτρωσιν ἡμῖν τεκοῦσα , Χριστόν ἀσπόρως , ἐλευθέρας ἔδρασας ἀρᾶς ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν φύσιν τοῦ προπάτορος .

   Σύ Μήτηρ Θεοῦ , ἀσυνδιάστως γεγένησαι τοῦ ἐξ ἀκηράτου Πατρός ἐκλάμψαντος , ἄνευ ὠδίνων μητρικῶν , ὅθεν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , σεσαρκωμένον  γάρ ἐκύησας Λόγον , ὀρθοδόξως κηρύττομεν .

   Ὡς Τεκοῦσα ΠΑΝΑΓΝΕ ,τῶν κτισμάτων τόν Δημιουργόν , κατά παντός γεννητοῦ , φέρεις τήν ἀρχήν , ἀσύγκριτον ἔχουσαν ὑπεροχήν , καί ὑπερφυῆ · ὅθεν τόν τόκον Σου προσκυνοῦντες Σέ δοξάζομεν .

   

..........................................ἦχος πλ.β΄...................................... 

 

   

   Ἀδιαφθόρως τόν Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , δεξαμένη τέτοκας τόν λυτρούμενον φθορᾶς , τούς αὐτόν λατρεύοντας ἀεί , ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΣΕΜΝΗ , Πύλη τῆς ὄντως ζωῆς . 

   Ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὁμολογοῦντες Σε , τοῦ Ἀγγέλου τό χαῖρε , πίστει Σοι βοῶμεν · Μόνη τήν χαράν ἐπί τῆς γῆς ἐκύησας , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ἀεί Εὐλογημένη .

   Ἐν δύω φύσεσιν ὁ εἷς , τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων σαρκωθείς θεοπρεπῶς , προῆλθε τούς ἐξ ᾿ Ἀδάμ διασώζων ΠΑΝΑΓΝΕ χρηστότητι .

   Ἐξ ᾿ ἀϊδίου τῷ Γεννήτορι , ὁ συνυπάρχων Λόγος συννοούμενος , ἐπί τέλει τῶν αἰώνων δέ , σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τήν τῶν ἀνθρώπων πᾶσαν ἐθεούργησεν μορφήν , ἑαυτῷ καθ ᾿ ὑπόστασιν ἀσυγχύτως ἑνώσας · τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ὑμνεῖτε βοῶντες καί ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ τεκοῦσα τοῖς βροτοῖς , τόν κυβερνήτην Κύριον , τῶν παθῶν μου τόν ἄστατον καί δεινόν κατεύνασοον τάραχον  καί γαλήνην παράσχου τῇ καρδίᾳ μου .

   Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον , ὅν οὐ τολμᾶ Ἀγγέλων ἀτενίσαι τά τάγματα · διά Σοῦ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡράθη βροτοῖς Λόγος σεσαρκωμένος · ὅν μεγαλύνοντες , σύν ταῖς οὐρανίαις σττρατιαῖς Σέ μακαρίζομεν 

   ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ καθαρώτατον , γενομένη χωρίον χωρητικόν , θείας ἐνοικήσεως τόν ψυχικόν μου μολυσμόν , καί τόν ῥύπον ἐξαφάνισον .

   Νεκρόν με ἔδειξεν ἐν Ἐδέμ γεῦσις ἡ τοῦ ξύλου πονηρά , ἐπιβουλῇ τῇ τοῦ ὄφεως · Σύ δέ ζωοδότην Χριστόν κυήσασα , ἐζώωσάς με Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Νοεῖν οὐ δύναται νοῦς ἀνθρώπινος , τό ὑπέρ νοῦν τοῦ τόκου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ μυστήριον , ὁ Θεός γάρ σκηνώσας ἐν μέσῳ Σου , κλεῖθρα τῆς Παρθενίας , οὐ παρεσάλευσε , μόνος ὡς ἐπίσταται αὐτός ὁ ἀκατάληπτος .

   Ὁ πάσης ἐπέκεινα νοουμένης ὡς Θεός , καί ὁρωμένης κτίσεως σωματωθείς προῆλθεν  ἐκ Σῆς γαστρός , τηρήσας Σε ἄφθορον , ὥσπερ ἧς πρό τοῦ τόκου Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Οὐκ ἔστιν Ἄμεμπτος ὡς Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΜΗΤΟΡ · Μόνη γάρ ἐξ ᾿ αἰῶνος  τόν Θεόν τόν ἀληθῆ , καί πάντων Δημιουργόν , Θεόν Λόγον , ΠΑΝΑΓΝΕ ἐκύησας . 

   Πεποικιλμένη τῷ κάλλει τῶν ἀρετῶν ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν Θεόν τόν ἀληθῆ , ὑπέρ νοῦν συνέλαβες ἡμῖν , τήν πηγήν τῶν ἀγαθῶν ἀναπηγάζουσα .  

   Σοφίας τῆς ὑπερσόφου ΠΑΡΘΕΝΕ Μήτηρ γεγένησαι , τῆς τά πάντα σοφῶς κυβερνώσης , φυσικῇ ἀγαθότητι · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου .

   Σῶσαι βουλόμενος ἐκ φθορᾶς τήν καταφθαρεῖσαν φύσιν τῶν ἀνθρώπων ὁ Κτίστης καί Κύριος , Μήτραν ἁγνισθεῖσαν Ἁγίῳ Πνεύματι , οἰκήσας ἀποῤῥήτως ἀνεμορφώσατο .

   Τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ , καί Ἐνδοξωτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ , Τήν ἀδιαφθόρως , Θεόν Λόγον Τεκοῦσαν , τήν ὄντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ μεγαλύνομεν .

   Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ὁ ἄναρχος  σωματωθείς Υἱός καί τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ γεγένηται , εὐδοκίᾳ τοῦ Πατρός καί Πνεύματος Ἁγίου τῇ συνεργείᾳ · ὅθεν ἀνέπλασεν τήν καταφθαρεῖσαν μου μορφήν , ὡς παντοδύναμος .

   Ὑπέρ λόγον Σου ἡ σύλληψις ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Θεόν γάρ Λόγον τέτοκας τόν ῥυσάμενον , ἀλογίας πάντας τούς βροτούς , καί λόγον παρέχοντα βοᾶν · εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας . 

   Ὡς θεῖον τέμενος , ὡς Ὄρος ἅγιον , ὡς Πηγήν ἀφθαρσίας , ὡς ἐκλεκτήν Μόνη χρηματίσασαν , τῷ πλαστουργῷ ἡμῶν Θεῷ , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίσωμεν . 

 

..........................................ἦχος βαρύς .....................................

 

   Ἐτέχθης ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀνερμηνεύτως  , ἐφάνης ὡς ηὐδόκησας φιλάνθρωπε , καί τόν κόσμον ἀνακαίνισας Κύριε . 

   Ἡ ἐν γαστρί συλλαβοῦσα , τόν ἀπερίληπτον Λόγον , καί τοῦτον ἄνευ σπορᾶς ἠμῖν τεκοῦσα , ἱκέτευε ἐκτενῶς τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .΄

   Μήτηρ ἌΧΡΑΝΤΕ , Εὐλογημένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς ὑμνοῦντας Σε περίσωζε , ἀπό πάσης περιστάσεως .

   Ὄν ἔτεκες  ΘΕΟΤΟΚΕ ἀνερμηνεύτως Θεόν ἡμῶν δυσωποῦσα μή παύση , ῥυσθῆναι ἐκ κινδύνων τούς ὑμνοῦντας Σε ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ἡ Κεχαριτωμένη , ἡ τεκοῦσα ἐν χρόνῳ τόν Λόγον ὑπέρ λόγον , δυσώπησον αὐτόν σῶσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Περίσωζε τήν ποίμνην Σου , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , ἐκ πάσης περιστάσεως , ὡς μόνη προστασία τοῦ γένουςἡμῶν  Εὐλογημένη ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Τήν ποίμνην ἥν ἐκτήσω ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , ταύτην περίσωζε , ἀπό πάσης ἀνάγκης δυσωποῦσα τόν Σωτῆρα καίΘεόν ἡμῶν .

   Τήν ὑπέρ φύσιν Μητέραν καί κατά φύσιν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , Τήν Μόνην ἐν γυναιξί Εὐλογημένην , ᾂσμασιν οἱ πιστοί , κατά χρέος μεγαλύνομεν .

   Τόν μόνον εὔσπλαγχνον προαιώνιον Λόγον τόν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἐπ ᾿ ἐσχάτων  τεχθέντα καί σώσαντα τό γένος τῶν ἀνθρώπων , ὑμνεῖτε ἱερεῖς , λαός ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

 

..........................................ἦχος πλ.δ΄.......................................

   

  Ἀληθῆν ΘΕΟΤΟΚΟΝ πάντες Σέ κηρύττομεν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , οἱ τῇ Σῆ γεννήσει , τῆς φθαρτῆς λυτρωθέντες γεννήσεως , καί πρός τήν ἀμείνω πάλιν ζωήν ἀνακληθέντες διά σπλάγχνα ἐλέους Θεοῦ ἡμῶν .

   Ἁλουργίς ἐξυφάνθη μυστική , ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων τῷ πάντων Θεῷ , ἥν στολισθείς ΘΕΟΤΟΚΕ  , ἥνωσεν ἡμᾶς τῷ Θεῶ καί Πατρί . 

   Ἀμέριστος ἔμεινας , εἰ καί σάρκα δι ᾿ ἐμέ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἐφόρεσας · διό καί ἐν δύῳ σε , προσκυνῶ ταῖς οὐσίαις , καί δύω θελήσεσιν , καί δύο ἐνεργείαις Χριστέ .

   Ἀμήτορα τῶν ἄνω , ἐπ ᾿ ἐσχάτων τοῖς κάτω , ἀπάτορα τίκτεις , οὐσιωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ  τό ἡμέτερον ὅλον , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν πολλήν , ὅν ἐκδυσώπει σωθῆναι , φθορᾶς τούς ὑμνοῦντας Σε .

   Ἀμήτωρ πρό τῆς σαρκός , ἀπάτωρ μετά τήν σάρκωσιν , Υἱός Πατρός καί Μητρός , ὁ ταῦτα καλούμενος · ὑπέρ νοῦν ἀμφότερα , τῷ Θεῷ γάρ πρέπει , τῶν θαυμάτων τά παράδοξα .

   Ἀνάρχῳ Γεννήτορι , τόν συννημένως ἀεί νοούμενον , συλλαβοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , σεσαρκωμένον Υἱόν γεγέννηκας , διά τό σῶσαι τούς πίστει κραυγάζοντας · χαῖρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Ἄνευ φθορᾶς τεκοῦσα ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ  τόν ἄσπορον τόκον Σου , Μόνη ὤφθης ΠΑΡΘΕΝΟΣ , βρέφος ὑπομάζιον φερουσα . 

   ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σεσαρκωμένον τόν ἀΐδιον  καί ὑπέρθεον Λόγον , ὑπέρ φύσιν  τεκοῦσα ὑμνοῦμεν Σε .

    ἌΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ Θεοῦ παντοκράτορος , ἡ βασιλίδος φυλῆς ΔΕΣΠΟΙΝΑ βλαστήσασα , καί μόνη τόν Θεόν , τόν πάντων βασιλεύοντα , γεννήσασα σαρκί ὑπερφυῶς , κινδύνων με διάσωσον , τῷ Υἱῷ Σου ψάλλοντα · ἐνδόξως γάρ δεδόξασται . 

   Βάτον καιομένην πυρί , καί μή καιομένη προεώρα πάλαι , Μωσῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν θεόδεκτον προτυπῶν Σου γαστέρα , ὑποδεξαμένη τό ἀκήρατον φῶς .

   Δεδοξασμένα περί Σοῦ λελάληνται ἐν γενεαῖς γενεῶν , ἡ Θεόν Λόγον ἐν γαστρί χωρήσασα , ΑΓΝΗ δέδιαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ  ΜΑΡΙΑ , · διό Σε πάντες γεραίρομεν , τήν μετά Θεόν προστασίαν ἡμῶν . 

   Ἐκουσίως πτωχεύσαντα , πλούτῳ ἀγαθότητος τόν ὑπέρθεον ΘΕΟΤΟΚΕ ἀπεκύησας , τήν ἡμῶν πτωχείαν κατοικτείραντα .

   Ἐξέστη ἐπί τοῦτο ὁ οὐρανός , καί τῆς γῆς κατεπλάγη τά πέρατα ὅτι Θεός , ὤφθη τοῖς ἀνθρώποις σωματικῶς , καί ἡ γαστήρ Σου γέγονεν εὑρυχωροτέρα τῶν οὐρανῶν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .

   Ἐπί Σοί ἀνατίθημι , πᾶσαν προσδοκίαν τῆς σωτηρίας μου , καί τοῦ βίου τήν κυβέρνησιν , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ  ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἔχουσα τό συμπαθές , ὡς τεκοῦσα τόν φιλάνθρωπον Λόγον , σῷσον ἡμᾶς βιαίας καί δεινῆς περιστάσεως , Σέ γάρ μόνον οἱ πιστοί καί βεβαίαν προστασίαν , ἀκαταμάχητον κεκτήμεθα .

   Ἔφριξε πᾶσα ἀκοή τήν ἀπόῤῥητον Θεοῦ συγκατάβασιν ὄπως ὁ Ὕψιστος , ἑκών κατῆλθεν μέχρι καί σώματος , ΠΑΡΘΕΝΙΚΗΣ ἀπό γαστρός γενόμενος ἄνθρωπος , διό τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ οι πιστοί μεγαλύνομεν .

   Ζωῆς Σε Μητέρα καί Θεοῦ γεννήτριαν ἐπεγνωκότες , ὀρθοδόξῳ πίστει , πάντες μακαρίζομεν ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , εὐλογοῦντες ἅμα τόν τόκον Σου ΑΧΡΑΝΤΕ , καί ὑπερυψοῦντες εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἡ Μόνη διά λόγου ἐν σαρκί , τόν Λόγον κυήσασα , ῥῦσαι δεόμεθα τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ , τάς ψυχάς ἡμῶν . 

   Ἡ τόν συνάναρχον Πατρί , καί Ἁγίῳ Πνεύματι , συλλαβοῦσα Χριστόν , καί τεκοῦσα ἀφράστως , ΠΑΡΘΕΝΕ ἱκέτευε τοῦ σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ἡ φωτεινή Νεφέλη τοῦ νοητοῦ ἡλίου , καί φαιδροῦ τοῦ ἀνατείλαντος ἐκ τῆς γαστρός Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , φώτισον τάς ψυχάς τῶν ὑμνούντων Σε .

   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ ,  τῆς ψυχῆς μου τά τραύματα , καί τῆς ἁμαρτίας τάς οὐλάς ἐξάλειψον , πηγαῖς ἀποσμήχουσα ταῖς ἐκ πλευρᾶς τοῦ τόκου Σου , καί τοῖς ἐξ ᾿ αὐτῆς ἀποκαθαίρουσα ῥείθροις , πρός Σέ γάρ ἀνακράζω καί πρός Σέ καταφεύγω , καί Σέ ἐπικαλοῦμαι , τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ .

   Θεόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , δυσώπησον τόν ἀτρέπτως ὅ ἦν διαμείναντα , καί φυσικῶς ἴσον τῷ Πατρί καί Σοί τῇ Τεκούσῃ , γενόμενον ὁμοούσιον , συγχώρησιν πταισμάτων , καί ψυχῶν σωτηρίαν , τοῖς ὑμνοῦσι Σε πίστει δωρήσασθαι .

   Ἴασαί μου τά τραύματα ΚΟΡΗ τῆς καρδίας , καί κατευόδωσον τῆς ψυχῆς μου τά κινήματα , εἰς Θεοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ θελήματα .

   Ἴθυνον μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τά διαβήματα , ἵνα Σου πρός τόν Υἱόν , δι ᾿ ἐπαινουμένης  , πολιτείας πορεύσομαι . 

   Ἴνα τούς κάτω τοῖς ἄνω συνάψειεν ὁ μόνος πάντων Θεός , Μήτραν Ἀπειρόγαμον , ὑπέδυ καί σαρκός , φανείς ἐν ὁμοιώματι , τῆς ἔχθρας τό μεσότοιχον ἑλών , εἰρήνην ἐμεσίτευσεν , καί ζωήν ἐβράβευσε , καί θείαν ἀπολύτρωσιν .

   Ἴνα τρίβον Δέσποτα πρός ἁγιότητα φέρουσαν δείξης ἡμῖν , Μήτραν ΠΑΝΑΓΙΑΣ παναγίῳς κατῴκησας . 

   Ἰοβόλους ἀκάνθας ἁμαρτίας , ἰαμάτων πλημύῤῥᾳ τῶν Σῶν ἀμβλύνεις ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ Θεόν ἀσπόρως τέξασα .

   Κράτος θανάτου ΚΟΡΗ , τῷ ζωηφόρῳ Σου τόκῳ διέλυσας ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ζωήν ἐπήγασας ἄλυπον .

   ΚΥΡΙΑΝ Σε τοῦ παντός , και ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ ὀνομάζομεν , τόν ὄντως ὄντα Θεόν , ἀῤῥήτως γάρ τέτοκας , τόν πάντα ποιήσαντα , καί διακρατοῦντα , καί συνέχοντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ ὁμολογοῦμεν , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν Ἀσωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνοντες .

   Λυτρωθέντες τῷ τόκῳ Σου τοῦ τῆς ἁμαρτίας χρέους ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χαριστήριον ἐφύμνιον , ἀναπέμπομεν Σοι ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Λύων τῆς Εὔας τήν κατάραν , τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ κατῴκησας γαστέρα εὐλογίας πηγήν βλυστάνων τοῖς βοῶσι · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   ΜΑΡΙΑΝ  τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ καί ΠΑΝΑΓΙΑΝ ἀνευφημήσωμεν δι ᾿ ΕΚΕΙΝΗΣ γάρ ἡ χάρις , ἡμῖν πηγάζει τῶν ὑπέρ νοῦν δωρεῶν , ὡς ἐκ χειμάῤῥου τῆς θείας χρηστότητος , Ἥν εὐσεβεῖ λογισμῷ , νῦν μακαρίζομεν .

   Μεγάλυνον ψυχήν μου τήν Τιμιωτέραν καί Ἐνδοξωτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων .

   Μητρικήν παρρησίαν , τήν πρός τόν Υἱόν Σου κεκτημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , συγγενοῦς προνοίας , τῆς ἡμῶν μή παρίδης δεόμεθα · ὅτι Σέ καί Μόνην Χριστιανοί πρός τόν Δεσπότην  ἱλασμόν εὐμενῆ προβαλλόμεθα .

   Μόνη ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ  ΣΕΜΝΗ ΜΑΡΙΑ , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ΚΥΡΙΑ ΑΓΝΗ Ἐκλελεγμένη , ἐξαίρετε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντων τῶν ποιημάτων Σέ ἐλπίδα  ἀσφαλῆν βεβαίαν κεκτήμεθα πάντες .

   Μόνην Σέ ἐξελέξατο  τήν καλλονήν Ἰακώβ , τοῦ Πατρός ὁ Λόγος καί Σοῦ ἐν μέσῳ κατεσκήνωσεν · καί ὡς ηὐδόκησεν ὑπέρ πάντας ὡραῖος , τούς ἀνθρώπους ΠΑΝΑΓΝΕ προῆλθε τήν ἀμαυρωθεῖσα ἡμῶν καθᾶραι φύσιν .

   Νενεκρωμένον μου τόν νοῦν ,τῇ τῆς ζωῆς ἐνεργείᾳ ,τῆς ἐκ Σοῦ φανερωθείσης τῷ κόσμῳ , ἐξανάστησον ΑΓΝΗ , καί πρός ζωήν ὀδήγησον , ἡ τοῦ θανάτου πύλας , λύσασα Μόνῃ τῷ τόκῳ Σου .

   Νενεκρωμένον μου τόν νοῦν  τῶν παθῶν τρικυμίαις ἀνάστησον , ζωήν τήν αἰώνιον , Χριστόν ἡ κυήσασα , τόν παρέχοντα πᾶσιν τά ἰάματα .

   Νέον Παιδίον τέτοκας  , τόν πρό πάσης τῆς κτίσεως φύντα ἐκ Πατρός , ἀνερμηνεύτως ΠΑΝΑΓΝΕ · αὐτόν οὖν ἱκέτευε παλαιωθέντα πταίσμασιν , νῦν ἀνακαινίσαι , καί βοῶντα με σῶσαι · τό γένος τῶν ἀνθρώπων ΠΑΡΘΕΝΕ Σέ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Νοήσαντες θεηγόροι προφῆται  Μυστηρίου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τό βάθος , προφητικῶς προκατήγγειλαν τοῦτο φωταγωγούμενοι θείῳ Πνεύματι , καί νῦν ἡμεῖς περιχαρῶς , τάς ἐμφάσεις ὁρῶντες πιστεύομεν .

   Νόμου τε Σύ καί προφητῶν  τό κεφάλαιον , Χριστόν τό πλήρωμα  ΠΑΝΑΓΝΕ τέτοκας , δι ᾿ εὐσπλαγχνίας ἄπειρον πέλαγος , ἐνανθρωπῆσαι δι ᾿ ἡμᾶς , ἐκ Σοῦ εὐδοκήσατα , καί διασώσαντα , τούς ἐν πίστει Σε ἀεί μεγαλύνοντας .

   Νὐμφη Θεοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τούς πρός Σέ καταφεύγοντας , τῆς αἰχμαλωσίας τῶν παθῶν ἐξάρπασον · καί τήν αὐτοδέσποτον ἐλευθερίαν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ταῖς τῶν ὀρθοδόξων Ἐκκλησίαις παράσχου , ταῖς πίστει μελωδοῦσιν , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

   Νύμφη τοῦ Θεοῦ  ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ῥῦσαι με δεινῶν πταισμάτων καί κινδύνων , καί πρός γαλήνης λιμένα καί σωτηρίας , ταῖς Σαῖς πρεσβείαις καθοδήγησον .

   Ὁ ἄναρχος τοῦ Πατρός Μονογενής , ὁ αὐτός Μονογενής ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , σωματωθείς , ἀποῤῥήτως ἐτέχθη , καί τήν τεκοῦσαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἐφὐλαξεν · Θεός γάρ ἦν ἀληθινός εἰ καί φύσιν ἀνθρώπου ἔλαβεν .

   Ὁ Βασιλεύς τῆς δόξης καί ποιητής , ἐκ βαφῆς Αἱμάτων τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , τήν ἑαυτοῦ ἁλουργίδα βάψας , μυστικῶς ἐπορφύρωσεν .

   Ὁ ἐκ τῆς Σῆς νηδύος  ὑπερουσίως ΠΑΡΘΕΝΕ , σαρκούμενος θεογνωσίας αἴγλῃ , κόσμον κατελάμπρυνεν ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Ὁ ἐν τῇ Μήτρᾳ τῆς ΑΓΝΗΣ κατασκηνώσας ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τάς ψυχάς τῶν θεοφόρων Ἀγίων , οἰκητήρια ποιεῖ καί τοῖς ἐκείνων στόμασι , τά κατά τήν Μητέρα διρμηνεύει μυστήρια .

   Οἱ μή Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ γινώσκοντες  ΘΕΟΜΗΤΟΡ , φῶς μή θεάσωνται , τό γεννηθέν ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Οἱ Σέ τεῖχος πλουτοῦντες καί τῇ προστασίᾳ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ πριφρουρούμενοι , τῇ Σῇ θείᾳ δόξῃ ἐγκαυχώμενοι Σέ μακαρίζομεν · Σύ γάρ ΠΑΝΑΓΙΑ , τήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν πηγάζεις , εὐφροσύνην τε καί ἀγαλλίασιν .

   Ὁ κατά πάντα τέλειος καί τῇ φύσει ἀπρόσιτος , ὤφθη προσιτός μοι σάρκα περικείμενος , ἐκ Σοῦ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ · ὅν ἐκτενῶς ἱκέτευε , τῶν ἀνομιῶν μου τό φορτίον , σκορπίσαι , καί σῶσον μελωδοῦντα , εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

   Ὅλην τήν ἐλπίδα μου ἐν Σοί ΠΑΝΑΜΩΜΕ τίθημι · ὄλην πρός Σέ χαίρων ἀνατείνω τήν ψυχήν μου καί διάνοιαν .

   Ὅλος ἐπιθυμία ὁ ἐκ γαστρός Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ ΑΓΝΗ , εὐδοκήσας τεχθῆναι , γλυκασμός τε ἐστίν καί φῶς ἄδυτον .

   Ὅλῳς μοι ὅλος ἀσυγχύτως , καθ ᾿ ὑπόστασιν ἡνώθης Θεοῦ Λόγε , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΣΕΜΝΗς φορέσς με οἰκτίρμον , Εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ Θεόν σαρκί τεκοῦσα .

   Ὁμοιωθείς τοῖς ἐπί γῆς ὁ οὐράνιος , οὐρανίους τούτους ἀπειργάσατο , καί πεπονθώς φύσει , παθητῇ , θείας ἀπαθείας τήν μέθεξιν ἐδωρήσατο · τήν τοῦτον οὖν τεκοῦσαν ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ ΚΟΡΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ εἰδότες δοξάζομεν .

   Ὁ νώτοις χερουβικοῖς ἀπεριγράπτως καθήμενος , περιγραπτός , ἐν τῇ Σῇ κοιλίᾳ ἐνῴκησε σαρκί οὐ θεότητι , καί ἐκ Σοῦ προῆλθε , διασῴζων τό ἀνθρώπινον . 

   Οὐκ ἔστιν ἄμεμπτος ὡς Σύ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί οὐκ ἔστιν ἌΧΡΑΝΤΟς ὡς πλήν Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ἐν γαστρί γάρ τόν Κτίστην τῶν ἁπάντων , ἐχώρησας τόν μόνον πολυέλεον . 

   Ὁ οὐρανόν ποιήσας τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , καί ἐξ αὐτῆς ὡς ἥλιος ἐκλάμψας εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν , καί Σύ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Παρθενικῆς ἐκ νηδύος σαρκωθείς ἐπεφάνης εἰς σωτηρίαν ἡμῶν · διό σου τήν Μητέρα εἰδότες ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εὐχαρίστως κραυγάζομεν · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

    ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ . μετά τήν κύησιν ΠΑΝΑΓΙΑ διέμεινας · Θεόν Λόγον γάρ ἐγέννησας , ἡμῖν ὁμοιωθέντα , χωρίς ἁμαρτίας .

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον ὑμνοῦμεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ γάρ τόν Θεόν Λόγον  σαρκί τῷ κόσμῳ ἐκύησας . 

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ οἰκήσας Σε , καί μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἔλιπεν ὁ ἀμείβων στοιχεῖα , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  , διό βοῶμεν Σοι · Εὐλογημένη ἡ τό πᾶν διηθύνουσα . 

   Ῥαθυμίᾳ καθευδόντα , καί τῇ ἁμαρτίᾳ συγκαλυπτόμενον , πρός μετάνοιάν με ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡς τοῦ Λόγου Μήτηρ ἀνακάλεσαι .

   Ῥήμασι Σοῖς ἑπόμενοι γενεαί τῶν γενεῶν , ΜΑΡΙΑ Σέ μακαρίζομεν ἀεί , Θεόν γάρ τόν ὄντως μακάριον , ἐκύησας ἌΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τόν πάντας μακαρίους τούς αὐτῷ δουλεύοντας ἀψευδῶς ποιοῦντα .

   Ῥήμασι Σου θείοις , γενεαί ἑπόμεναι αἱ τῶν ἀνθρώπων , μακαρίζομεν Σε τήν ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , καί μελωδοῦμεν · χαῖρε ΑΓΝΗ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα . 

   Ῥήσεις τῶν θείων προφητῶν καί τάς αὐτῶν προφητείας , ἐπεσφράγισας τεκοῦσα τόν Λόγον , τόν λαλοῦντα δι ᾿ αὐτῶν , καί τάς αὐτῶν πληρώσαντα , θεηγορίας , Μόνη Εὐλογημένη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Ῥήσεσι τῶν χειλέων ΠΑΝΑΓΝΕ ἑπόμενοι , Σέ μακαρίζομεν ·  μετά Σοῦ γάρ ὄντως μεγαλεῖα ποιήσας ὁ Κύριος , ἐμεγάλυνέ Σε , καί ἀληθῆ Θεοῦ Μητέρα , γεννηθείς ἐκ γαστρός Σου , ἀνέδειξεν .

   Ῥομφαία τό πρίν ἡ στρεφομένη , τάς εἰσόδους μοι δίδωσιν , αἰδουμένη τήν κεντήσασαν ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ λόγχῃ τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα .

   Ῥυσθείημεν τῶν δεινῶν πταισμάτων ταῖς ἱκεσίαις Σου ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς θείας ἐλλάμψεως τοῦ ἐκ Σοῦ ἀφράστως σαρκωθέντως Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ .

   Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡ προστασίαν ἔχοντες οὐδειλιάσομεν , τό τῶν ἐχθρῶν στῖφος , τό ἀντιμαχόμενον , τοῖς εὐσεβῶς δοξάζουσιν , τόν ἐκ Σοῦ γεννηθέντα , Θεόν τῶν ὅλων καί Κύριον , ὅν ὑπέρ ἡμῶν ἐκδυσώπησον .

   Σεσαρκωμένον τόν Λόγον συλλαβοῦσαν τόν πρίν ἀσώματον Εὔας , ἀράν τῆς πάλαι ἀνέτρεψας εὐλογίαν ΠΑΡΘΕΝΕ , τῷ κόσμῳ κυήσασα , ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Σεσαρκωμένον , τόν πρότερον ἄσαρκον , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τέτοκας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ σαφῶς , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διαμείνασα , τόν πλούτῳ εὐσπλαγχνίας  δι ᾿ ἡμᾶς  πτωχεύσαντα καί σὠσαντα , τούς Σοί κραυγάζοντας, χαῖρε ἡ Κεχαριτωμένη .

   Στῆσον μου ἁμαρτίας τούς ὀχετούς , ἡ τοῦ θανάτου τήν φθοράν τῷ τόκῳ Σου μαράνασα , καί κατάνυξίν μοι δός , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Σύ εἶ ΘΕΟΤΟΚΕ , τά ὅπλα ἡμῶν καί τεῖχος · Σύ εἶ ἡ ἀντίληψις τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων , Σέ καί νῦν εἰς πρεσβείαν κινοῦμεν , ἵνα λυτρωθῶμεν τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν .

   Συνέλαβες ΠΑΡΘΕΝΕ δίχα φθορᾶς , τόν τά σύμπαντα δημιουργήσαντα Λόγον Θεοῦ , ἄνευ θελημάτων τῶν τῆς σαρκός , ἄνευ φθορᾶς δέ τέτοκας , ἄνευθεν ὠδίνων τῶν Μητρικῶν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί γλώσσῃ καί καρδίᾳ , ὁμολογοῦντες μεγαλύνομεν .

   Σύ τῶν πιστῶν , καύχημα πέλεις Ἀύμφευτε · Σύ προστάτις , Σύ καί καταφύγιον , Χριστιανῶν τεῖχος καί λιμήν · πρός γάρ τόν Υἱόν Σου ἐντεύξεις φέρεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί σώζεις ἐκ κινδύνων , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗ Σέ γινώσκοντας .

   Σωτῆρα ὡς τεκοῦσα καί Λυτρωτήν , σωτηρίας με ΚΟΡΗ ἀξίωσον ἐπιτυχεῖν , ΠΑΝΑΓΝΕ , πταισμάτων μου τάς σειράς ταῖς Σαῖς πρεσβείαις λύσασα · πάντα γάρ ὡς θέλεις νῦν κατωρθοῖς , ὡς φέρουσαν ἐν κόλποις , τόν πάντων Βασιλέα , τόν ἀγαθότητι ἀσύγκριτον .

   Σωτήριος γενοῦ μοι πύργος ΑΓΝΗ , τῶν δαιμόνων ἀπείργων τάς φάλαγγας καί πειρασμῶν , ὄχλον καί κινδύνων ἀποσοβῶν , καί τῶν παθῶν τήν ἔφοδον  πόῤῥῳ ἀπελαύνων καί καθαράν , διδούς ἐλευθερίαν , καί θείων χαρισμάτων , τήν ἀφθονίαν παρεχόμενος .

   Τά πάθη τῆς ἀσθενούσης ψυχῆς μου , καί τό ἄλγος τῆς καρδίας ΠΑΡΘΕΝΕ , καί τοῦ νοός ἐκτροπάς πολυτρόπους , ὡς συμπαθής ΘΕΟΤΟΚΕ θεράπευσον , καί κόπασον τό χαλεπόν τῶν παθῶν μου κλυδώνιον δέομαι .

   Τεκοῦσα τόν φύσει Δημιουργόν , ἐθέωσας ὅλην τήν οὐσίαν τῶν γηγενῶν , διό Σε κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὁμολογοῦμεν , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Τήν ἀθάνατον φύσιν , ἡ θνητή παρέδραμεν εἰς ἁγιότητα · καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΚΟΡΗ , τούς ἀσάρκους Ἀγγέλους παρήλασε ,  ὡς Θεόν τεκοῦσα , τόν Βασιλέα τῶν Ἀγγέλων , ᾧ προσβλέπειν ἐκείνοις ἀδύνατον .

   Τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα ὑπέρ λόγον , δυσωποῦσα μή παύση ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐκ τῶν παγίδων ῥύσασθαι , τῶν παγίδων τάς ψυχάς ἡμῶν . 

   Τόν ἐν χερσί τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί ἐν κόλποις Πατρός καθεζόμενον , τόν σάρκα φορέσαντα καί μείναντα ἄτρεπτον , προσκυνήσωμεν ὡς γεννηθέντα ἐκ τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ . 

   Τόν προδηλωθέντα ἐν ὄρει τῷ Νομοθέτῃ , ἐν πυρί καί βάτῳ τόκον τόν τῆς ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , εἰς ἡμῶν τῶν πιστῶν σωτηρίαν , ὕμνοις ἀσιγήτοις μεγαλύνομεν .

   Τόν πρό τῶν αἰώνων , ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , θεῖον μυστήριον ἀποκεκρυμμένον διά Σοῦ ἐγνωρίσθη τοῖς πέρασιν , ὁ Υἱός καί Λόγος ὁ τοῦ Θεοῦ , σάρξ χρηματίσας , καί θεώσας ΠΑΡΘΕΝΕ τόν ἄνθρωπον .

   Τοῦ Ἀδάμ μέν ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦ παραπεσόντως ὤφθης θυγάτηρ , τοῦ Θεοῦ δέ Μήτηρ , τοῦ ἀνακαινίσαντος μου τήν οὐσίαν , διό Σοι πάντες βοῶμεν · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

   Τῶν Χερουβίμ καί Σεραφίμ ἐδείχθης ὐψηλοτέρα , ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ Μόνη ἐδέξω τόν ἄχραντον Θεόν , ἀν Σῇ γαστρί Ἀμόλυντε ` διό πιστοί Σε πάντες , ὕμνοις ΑΓΝΗ μακαρίζομεν . 

  Ὕδατος ἁλλομένου  εἰς ἀθανασίαν ὤφθης σκήνωμα , τοῦ πηγάζοντος πᾶσι , τήν ζωήν τοῖς ἀνθρώποις ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Ὕμνοις τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ πιστοί , ΜΑΡΙΑΝ εὐφημήσωμεν , τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ , τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , τήν Σκέπην τήν ἔνθεον , τόν εὔδιον Λιμένα , τήν τῶν πάντων πιστῶν σωτηρία .

  Ὕμνον χαριστήριον γένος βροτῶν ἀεί νέμει Σοι · Μήτηρ Θεοῦ τήν ἀθανασίαν , διά Σοῦ ΑΓΝΗ κληρωσάμενον   .

   Υἱόν Θεοῦ τοῦ ζῶντος  ἡ τῶν σοφῶν ,Διδασκάλων ἀκρότης ἐκήρυξεν , τόν Σόν Υἱόν , ἐξ ᾿ ἀποκαλύψεως Πατρικῆς , οὐκ ἐκ σαρκός καί Αἵματος , τοῦτο μυηθεῖσα Μῆτερ Θεοῦ , διό Σε καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , διδάξασα Μητέρα , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἐμεγάλυνε   

   Ὑπέρ ἡμῶν ἡ σάρκωσις , καί τά Πάθη τά τίμια , δι ᾿ ἡμᾶς Θεός μετά νεκρῶν ἐγένετο , θανάτου μέν ἄγευστος , οἶα παθῶν ἐλεύθερος , τῇ δέ πρός τήν σάρκα , τήν θνητήν κοινωνίᾳ  λεγόμενος καί πάθους μετασχεῖν  καί θανάτου · διό Σε ὑπερυψοῦμεν ἰς πάντας τούς αἰῶνας.  

   Ὑπέρλαμπρος ἀνεδείχθης καθέδρα , Βασιλέως οὐρανίου ΠΑΡΘΕΝΕ · ἐν ᾗ σαρκί ἀνεπαύσατο θέλων καί τόν πολύν ἡμῶν κόπον ἀφείλατο , καί ἵδρυσε τῷ Πατρικῷ ὡς ηὐδόκησεν θρόνῳ τόν ἄνθρωπον .

   Ὑπερθαύμαστε ΚΟΡΗ , τόν πρό πάντων αἰώνων , ἐκυοφόρησας ἡμῖν ὁμοιωθέντα , δι ᾿ ἄκραν εὐσπλαγχνίαν , ἵνα σώσῃ τούς ψάλλοντας · Εὐλογημένη Σύ εἶ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ὑπερφυῶς ἐν γαστρί Σου συλλαβοῦσα , τόν ἀγεώργητον βότρυν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἐβλάστησας , ἐπαξίως οὖν πάντες , τό χαῖρε Σοι κράζομεν .

 Ὕψωσας παναληθῶς , τήν πεσοῦσαν τῶν ἀθρώπων οὐσίαν , τόν ἐν μορφῇ τῇ θείᾳ , καί Πατρός ἐν ἰσότητι , καθορώμενον Υἱόν , τόν ἀναλλοίωτον ΘΕΟΤΟΚΕ , ἄνευ σπορᾶς κυοφορήσασα .

   Φεῖσαι μου Σῶτερ ὁ τεχθείς καί φυλάξας τήν Τεκοῦσαν σε ἄφθορον , μετά τήν κύησιν , ὄταν καθίσῃς κρῖναι τά ἔργα μου , τάς ἀνομίας παρορῶν , καί τάς ἁμαρτίας μου , ὡς ἀναμάρτητος , ἐλεήμων ὡς Θεός καί φιλάνθρωπος .

   Φέρουσα οἷα περ λαβίς τόν οὐράνιον ΠΑΡΘΕΝΕ ἄνθρακα τά φρυγανώδη μου τῆς καρδίας πάθη καί νῦν κατάφλεξον · καί τῆς γεέννης τοῦ πυρός λύτρωσαί με δέομαι , ἵνα δοξάζω Σε τήν ἐλπίδα τῶν πιστῶν ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν κεκακωμένην τῇ ἁμαρτίᾳ ψυχήν μου , ἀγάθυνον , τόν ἀγαθόν ἡ τεκοῦσα Θεόν καί Κύριον .

   Φύσιν ἁπλῆν ἀνασχομένην συνθέσεως , καί φανεῖσα κρείττονα συγχύσεως , ἐπί τοῦ Σοῦ ΔΕΣΠΟΙΝΑ Υἱοῦ , οἱ τρεῖς θεοφόροι , δογματισταί ὡμολόγησαν , καί διπλῆς ἐνεργείας , τόν διπλοῦν κατά φύσιν γνωρίσαντα .

   Φωτός ἀδύτου γέγονας ἐνδιαίτημα ΠΑΝΑΓΝΕ , φῶς γάρ τοῖς ἐν σκότει , καί σκιᾷ γεγέννηκας φωτίζον τά σύμπαντα  θεογνωσίας χάριτι · διό Σοι ἀκαταπαύστως μελωδοῦμεν , χαῖρε Εὐλογημένη ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Χαῖρε δι ᾿ Ἧς ἐσχήκαμεν τήν χαράν τήν αἰώνιον , χαῖτε τό τῆς Εὔας , σκυθρωπόν ἡ λύσασα , Ἀδάμ τήν κατήφειαν , πρός τό φαιδρόν ἡ τρέψασα , χαῖρε ἡ Θεόν σωματωθέντα τεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῶν πιστῶν ἡ προστασία , τῶν Σέ ὑπερυψούντων εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Χαῖρε θησαυρέ τῆς πάντων σωτηρίας , χαῖρε νοερά πηγή τῶν ἰαμάτων , χαῖρε τό ἅγιον ὄρος , ὅ ὁ προφήτης ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ προεώρακεν .

   Χαῖρε κούφη Νεφέλη  , χαῖρε Πύλη δι ᾿ Ἧς  μόνος διῆλθεν ὁ Θεός ἡμῶν , ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀφθόρῳ τόκῳ  ἄσπορος , ἐκ Σοῦ Υἱός γεννηθείς , οὐ τραπείς .

   Χαῖρε Μόνη Τεκοῦσα τόν Ἀπειροδύναμον  σάρκα πτωχεύσαντα , Χαῖρε τοῦ πεσόντος ἐπνόρθωσις κόσμου  ΠΑΝΑΜΩΜΕ · χαῖρε λύπης λύσις , χαῖρε πιστῶν ἡ σωτηρία , χαῖρε Θρόνε Θεοῦ ὑψηλότατε . 

   Χαῖρε ΣΕΜΝΗ , χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , χαῖρε Ὄρος χάριτι κατάσκιον , χαῖρε Σκηνή · χαῖρε Κιβωτέ , χαῖρε Λυχνία · τό φῶς τό θεῖον βαστάζουσα , χαρᾶς γάρ ἀνεκφράστου , καί ψυχῶν εὐφροσύνης , τοῖς πιστεύουσι πρόξενος γέγονας .

   Χαίροις παρ ᾿ ἡμῶν ἉΓΊΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , χαῖρε ἡ χαράν κυήσασα τῷ κόσμῳ , χαῖρε ἡ μόνη ἀντίληψις τῶν ἀνθρώπων , Εὐλογημένη ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ .

   Ὥριμον δρέπομαι ζωήν , μή βλαπτόμενος τῷ ξύλῳ τῆς γνώσεως , Σύ γάρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ζωῆς τό ξύλον Χριστόν ἐξήνθησας , τόν τάς εἰσόδους τῆς ζωῆς , τοῖς πᾶσι γνωρίσαντα · διό Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί καταγγέλλομεν .

   Ὡς διασωθέντες ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς πρίν κατάρας , διά τοῦ Σοῦ θείου τόκου , ἐπαξίως ὑμνοῦμεν , εὐχαρίστως πάντες μελωδοῦμεν , χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕἡ ἐλπίς ἡμῶν .

   Ὡς ἔχουσα πρός Θεόν παρρησίαν ,ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , ἱκέτευε αὐτόν , κινδύνων λυτρωθῆναι , τούς πίστει Σε ἀνυμνοῦντας . 

   Ὡς Θεοῦ Μήτηρ παῤῥησίαν ἔχουσα πρός τόν τεχθέντα ἐκ Σοῦ , Μονογενῆ Λόγον τόν Πατρί συνάναρχον , καί συμφυῆ τῷ Πνεύματι , δυσωποῦσα μή παύσῃ κινδύνων σῶσαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τούς Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ δοξάζοντας .

   Ὡς καλή ὡς ὡραία, ὡς τῇ καθαρότητι περιαστράπτουσα , τόν ὡραῖον κάλλει ἐσωμάτωσας Λόγον  καί τέτοκας , τόν τό εἶναι πᾶσι θεουργικῶς ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , παρεχόμενον  πλούτῳ χρηστότητος .

   Ὡς ὄρθρος ἀνέτειλας δικαιοσύνης ἥλιον ἔχουσα , τόν ἐκ σκότους τόν κόσμον , τῆς ἀγνωσίας ἀνακαθαίροντα , θεογνωσίας ἀκτῖσιν , διό Σοι ψάλλομεν ·  χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Ὤφθης Ἀγγέλων ὑπερτέρα βουλῆς μεγάλης Ἄγγελον τετοκυῖα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , διό Σοι πάντες μελωδοῦμεν , Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , Ἠ  Χριστόν σαρκί τεκοῦσα .

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Ἐξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

    Βουλῆς μεγάλης Ἄγγελον , τόν τοῦ Πατρός γεγέννηκας Χριστόν  ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΚΟΡΗ , τόν Βασιλέα τῆς δόξης · οὗ τόν Σταυρόν οἱ Ὅσιοι καί ἀσκηταί ἀράμενοι , ὀπίσω αὐτοῦ ἔδραμον  μεθ ᾿ ὧν ἀπαύστως δυσώπει , ὑπέρ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Ἐλπίς τοῦ κόσμου ΑΓΑΘΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν Σήν ἄμαχον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , προστασίαν αἰτοῦμεν , οἱ θλίψεσι συσχεθέντες , καί κλυδωνιζόμενοι , τοῦ βίου ταῖς τρικυμίαις , στῆσον αὔρας τὼν παθῶν , καί λιμένα εἰς Θεοῦ , ἐμβίβασον θελημάτων . 

   Ἐλπίς τῶν ἀπηλπισμένων καταφυγή Χριστιανῶν, ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῶν θλιβομενων ἡ χαρά , ἐκ πάσης θλίψεως ῥῦσαι , τούς ἀναξίους δούλους Σου .

   Ἐν δύω ταῖς θελήσεσιν , καί φύσεσιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , μιᾷ δέ τῆ ὑποστάσει , τίκτεις Θεόν ἀποῤῥήτως , τόν δι ᾿ ἡμᾶς πτωχεύσαντα , μέχρι σταυροῦ θελήματι , καί ἡμῖν χαρισάμενον , τόν τῆς θεότητος πλοῦτον , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Μετά τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ καί ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , καί Βασιλείου πάνσοφε παρεστώς τοῦ Μεγάλου , τῇ ἀπροσίτῳ Τριάδι τήν εἰρήνην τῷ κόσμῳ , τῷ Βασιλεῖ τά τρόπαια , καί ἡμῶν σωτηρίαν , πρέσβευε νῦν τοῖς ἀνευφημοῦσι σε ΘΕΟΛΟΓΕ , Ἀρχιερεῦ Γρηγόριε , Ῥῆτορ τῆς Ἐκκλησίας .

   Ὄρος Θεοῦ πανάγιον καί Λυχνίαν καί Στάμνον , καί Κιβωτόν καί Τράπεζα , Ῥάβδον τε καί Πυρεῖον , καί θεῖον Θρόνον καί Πύλην καί Ναόν καί Παστάδα ὑμνήσωμεν θεόφρονες τήν ἉΓΝΗΝ καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ · ἐξ ᾿ Ἧς Θεός σαρκωθείς ἀτρέπτως καί ὑπέρ φύσιν , ἐθέωσε τό πρόσλημμα, ἀποῤῥήτῳ ἑνώσει .

   ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΜΗΤΡΟΘΕΕ τό μέγα περιήχημα τῶν Ἀποστόλων Μαρτύρων , καί Προφητῶν καί Ὁσίων , τόν Σόν Υἱόν καί Κύριον , ἱλέωσαι τοῖς δούλοις Σου ἡμῖν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , ὅταν καθίση τοῦ κρῖναι , τά κατ ᾿ ἀξίαν ἑκάστῳ .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ , Σύ ἐγνώσθης καί Μήτηρ , ὡς Θεόν τε καί ἄνθρωπον , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα , καί σωτηρία γέγονεν ἡ κυοφορία Σου τοῖς μελῳδοῦσιν ἐκ πόθου  · δόξα πρέπει τιμῇ τε καί κράτος , Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ .

   Σέ προστασίαν πάντες ἔχομεν οἱ ἁμαρτωλοί , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εὐδιάλλακτον ἡμῖν , ἀπέργασαι τόν Υἱόν Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ  ΚΟΡΗ .

   Τάς στρατιάς τῶν Ἀγγέλων , καί τῶν Ἁγίων τούς χορούς , ὑπερανέστηκεν ὄντως , τά μεγαλεῖα Σου ΑΓΝΗ · διό Χριστόν ἐκδυσώπει , ὑπέρ λαοῦ ἐπταικότος .

   Τό ξένον καό ἀπόῤῥητον τοῦ ἀχράντου Σου τόκου , θεοπρεπές μυστήριον καταπλήττει Ἀγγέλους , καί τῶν βροτῶν τήν χορείαν ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ · καί γάρ Θεός ἐν Μήτρᾳ Σου σαρκωθείς ἀσυγχύτως , ἄνευ σπορᾶς , ὤφθη ὁ ἀπρόσιτος προσιτός μοι , ἑνώσας με Θεότητι , τῇ αὐτοῦ παραδόξως .

   Τῇ κραταιᾷ Σου σκέπη , ἀπό ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς , ἡμᾶς ΑΓΝΗ τούς Σούς δούλους , φύλαττε πάντας ἀβλαβεῖς · Σέ γάρ κεκτήμεθα Μόνην , καταφυγήν ἐν ἀνάγκαις .

   Φρικτή ἡ προστασία Σου , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΚΟΣΜΗΤΕ , καί φοβερά Σου ἡ δόξα πάσῃ τῇ γῇ ΘΕΟΤΟΚΕ · εἰς Σέ γάρ νῦν καυχώμεθα , Σέ καί μεσίτιν ἔχοντες , πρός τόν Υἱόν καί κτίστην Σου , τῇ ἀκοιμήτῳ πρσβείᾳ , τῇ Σῆ σωθείημεν πάντες .

   Χρυσοπλοκώτατε Πύργε , καί δωδεκάτειχε Πόλις , ἡλιοστάλακτε Θρόνε , Καθέδρα τοῦ Βασιλέως , ἀκατανόητον θαῦμα , πῶς γαλουχεῖς τόν Δεσπότην  ; 

   Ὡράθης ὑπερέχουσα τῶν ποιημάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ  σαρκί τεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ Θεόν τῶν ὄλων καί κτίστην · οὗ τῷ Σταυρῷ ῥωννύμεναι  γυναῖκες αἱ θεόφρονες , νεανικῶς ἠρίστευσαν , μεθ ᾿ ὧν Σε πάντες ὑμνοῦμεν , Εὐλογημένη ΜΑΡΙΑ .

   Ὡς οὖσα καθαρώτατον , δοχεῖον ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τῆς τῶν παθῶν με ἀχλύος , δεῖξον ἐλεύθερον ΚΟΡΗ · βρυγμοῦ ὀδόντων σκώληκος , καί τοῦ πυρός ἐξάρπασον , τοῦ αἰωνίου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὅπως ἐν πίστει ὑμνῶ Σε Εὐλογημένη ΜΑΡΙΑ .

 

 

Κατακλεῖδαν τῆς ἐργασίας ταύτης ἐπισφραγίζομεν μέ ΘΕΟΤΟΚΊΟΝ ἐκ τῶν ὕμνων τοῦ Ἁίου Νεκταρίου τοῦ λάτρου τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ .

 

   Ὑψηλή καθέδρα , τοῦ τῶν ὅλων Θεοῦ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , Παντευλόγητε , Σκέπε πάντας τούς ὑμνοῦντας Σε πιστῶς .

 

   Ὕψωσον ἡμῶν τῆς ψυχῆς τήν ἔφεσιν ΠΑΡΘΕΝΕ , κάλλος ἐφιέναι τό ἄχραντον τοῦ Υἱοῦ Σου καί Θεοῦ ἡμῶν ΑΓΝΗ .

 

   Ὕμνοις ΘΕΟΤΟΚΕ, τήν Σήν αεί ὑμνοῦμεν  πρός ἡμᾶς προστασίαν .

 

  Ἐν Ἱεραποστολῇ , 

πρός ἅπαντας ἐν ἱερᾷ ἀποστολῆ, ἤτοι πάντας ἡμᾶς καί ὑμᾶς.

   Εὐλογεῖτε , 

ἔῤῥωσθε κατ ᾿ ἄμφω .

 

, βκ ΄ Σεπτ.ιβ ΄   12 Σεπτ. 2020.