Θεομητορικά/Θεοτοκία...ἐν μηνί Δεκεμβρίω

                      ☦

                           ΜΡ                               ΘΥ                         

                                             ☦

 ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Δεκεμβρίῳ .

  Κατά τούς Ἁγίους καί θεοφόρους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μας , τούς καλῶς τά πάντα διαταξαμένους  , καί ὄπως λέγει καί ἡ Ἁγία Γραφή , ὅτι ὁ Θεός  τά πάντα λία καλῶς ἐποίησεν , καί τά πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησεν , τρία πράγματα, εἶναι τά τελειότερα τῆς τελειότητος, καί δέν θα μποροῦσαν νά γίνουν καλύτερα :

τό μυστήριον τῆς σαρκώσεως τοῦ Χριστοῦ , 

ἡ μακαριότης τῆς αἰωνιότητος , 

καί ἡ Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!

 

   Π Α Ν Α Γ ΙΑ !!!! 

 

προφέρεις μόνο τήν λέξη , καί γεμίζει τό στόμα σου · 

πληροῦται ἁγίου Πνεύματος · 

καί σάν μυδραλιοβόλο, ἐκπέμπει ῥιπές κατά τοῦ πονηροῦ , καί θεῖες ἀστραπές, ἐλλάμψεις εἰς τούς πιστούς .

 

Π Α Ν Α Γ Ι Α !!!!!!!!!!!!

 

ἄς μᾶς ξεναγήσουν , οἱ ἱεροί μῦσται καί μυηπόλοι , καί συνδαιτημόνες τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ χάριτος, είς τάς σκηνώματα τῆς ΚΥΡΙΑς τῶν ΑΓΓΕΛΩΝ ,  κρατῶντες τήν ταυτότητα τῆς πίστεως καί ὀρθοπραξίας, καί δίδοντες ἡμῖν τήν πιστοποίησιν τῆς εὐλογίας , καί  ......«..κουπόνι...» τῆς θείας ΕΚΕΙΝΗΣ θεϊκῆς χορηγίας καί ἀγαθότητος , ἀπολαμβάνοντες τοῦ  ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΙΚΟΥ συμποσίου πνευματικῶς .

 

Οἱ ἐκλεκτοί τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, οἱ ἱεροί ὑμνογράφοι , τῆς ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΣ , οἱ κεχαριτωμένοι , πλούσιοι καί πλήρεις τῆς εὐλογίας ΕΚΕΙΝΗΣ , φθάνουν πολλάκις ἐκ τῆς εὐπορίας εἰς τήν ἀπορίαν , ἀλλά ἡμεῖς ,ὡς κυνάρια μαζεύοντες τά ψυχία ἐκ τῆς πνευματικῆς των τραπέζης, ἀπολαμβἀνομεν τό περίσσευμα τῆς ἀγαπης των πρός τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί πληρούμεθα πνεύματος, τρεφόμενοι πνευματικῶς . 

 

   Καί αὐτό προσπαθοῦν νά τονίσουν ὑμνήσουν , ἐκφράσουν οἱ Ἱεροί μας ὑμνογράφοι , 

τά πνευματιά μας ἀηδόνια , 

καί σαλπιγκτές  τῆς πίστεώς μας , 

κηρύττοντας τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ , καί τήν τιμή , καί δόξαν τῆς Βασιλίσσης τῶν οὐρανῶν , τῆς ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ τοῦ κόσμου , τῆς Π Α Ν Α Γ Α Σ . 

 

   Οἱ ὕμνοι , τά τροπάρια τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,   ἐκφράζουν  τό περίσσευμα τῆς ἀγαπώσης καρδίας , πρός τήν  ΠΑΝΑΓΙΑΝ ἩΓΑΠΗΜΕΝΗΝ καί Εὐλογημένη  Μητέρα τοῦ Κυρίου , τήν χωρήσασα τόν Ἀχώρητον καί βαστάσασα τόν βαστάζοντα τά πάντα, καί θρέψασα , τόν τροφέα πάσης πνοῆς, δανείσασα  τήν σάρκα, στόν παρασχόντα τήν ζωήν ἐκ τοῦ μή ὄντως , καί εἰς τό εἶναι παραγαγών ...

 

Καί οὕτως ὅταν κοινωνοῦμε τῶν Ἀχράντων μυστηρίων καί λαμβάνομεν τόν Μαργαρίτην Χριστόν , κοινωνοῦμε καί τοῦ ἈΧΡΑΝΤΟΥ σώματος τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ἀφοῦ ἐσαρκώθη ὁ Κύριος ἀπό τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ . !!!! 

 

Ὦ !!!! θείας εὐλογίας, καί ἀκατανοήτου μυστηρίου , !!!!

ὕψος καί βαθος καί εὕρος καί πλάτος τῆς θείας εὐλογίας καί βουλῆς τοῦ ὑψίστου καί συγκαταβάσεως !!!!

τιμή ὑψίστη !!!! 

μά καί εὐθύνη φοβερά !!!!!

  

   Ἄς ἐτρυφήσωμεν πάλιν καί κόρος οὐχ ἔσται , καί ἀδολεσχήσωμεν , εἰς τόν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ κῆπον , μέ κηπουρούς τούς μύστας καί λάτρας ΕΚΕΙΝΗΣ ,  προσφέροντές μας ἄνθη τινά  καί νά μείξωμεν μετά τῆς ταπεινῆς ἡμῶν ἀγάπης καί δακρύων , ἵνα προσφέρωμεν  καί εἴπωμεν ΕΚΕΙΝῌ:

 ...τά Σά  ἐκ τῶ Σῶν , Σοί προσφέρονμεν κατά πάντα καί δια πάντα ....

 

   Ἄς περιάγωμεν τόν ΠΑΡΘΕΝΙΚΟΝ τῆς ΚΥΡΙΑΣ λειμῶνα , ἐντρωφῶντες , ὁλοψύχως  , μικρόν  τε καί βραχύ  εἰς τά ΘΕΟΤΟΚίΑ τά ἐν ταῖς ἱεραῖς ἀκολουθίαις, τοῦ μηνός Δεκεμβρίου , μέ πολλούς πνευματικούς ὁδοδείκτες σηματοδοτοῦντες καί δηλώνοντες τήν κατά σάρκα γέννησιν τοῦ Σωτῆρος ,  στοιχειούμενοι ὡς καί ἐν τῆ προτέρᾳ ἐργασίᾳ τοῦ μηνός Νοεμβρίου  , χωριζόμενα , κατά ἦχον  ἐν τάξει , 

εἰς : .....

ἑσπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄ὠδῆς ,- κανόνων ὄρθρου , - ἐξαποστειλαρίων ,  - αἴνων καί ἀποστίχων , 

δεὀμενοι τῶν ὑμνογράφων , ὅπως εὐλογήσουν τήν ...εἴσοδον μας εἰς τό πνευματικό των μενοῦ , καί ἐργασία , καί ...πνευματική ἰστοσελίδα , παρέχοντας τόν , ...κωδικόν : 

τῆς πίστεως καί ὀρθοπραξίας , ἐν μετνοίᾳ .

 

   Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............Ἑσπερίων , ἀποστίχων , αἴνων  , ἀποστίχων αἴνων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

                         Πανεύφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐλπίς , τῶν πιστῶν καί στήριγμα , καταφυγή καί βοήθεια , Σέ ἱκετεύομεν · ἐκ παντός κινδύνου τούς δούλουε Σου φύλαττε , τούς πίστει προσκυνοῦντας τόν τόκον Σου , αὐτῷ πρεσβεύουσα , δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖε ἡμῶν , τήν εἰρήνην καί τό μέγα ἔλεος .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ Μωσῆς , τό ἐν Σοί Μυστήριον  προφητικοῖς εἶδεν ὄμμασι · Βάτον μή φλέγεσθαι , καί περ καιομένην · πῦρ γάρ τῆς θεότητος , τήν ΜήτρανΣου οὐκ ΑΓΝΗ οὐ κατέφλεξεν · διό αἰτοῦμεν Σε , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , τήν εἰρήνην τῷ κόσμῳ Σου δώρησαι .

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   ΜΑΡΙΑ τό σεπτόν τοῦ Δεσπότου Δοχεῖον , ἀνάστησον ἡμᾶς πεπτωκότας εἰς βάθη, δεινῆς ἀπογνώσεως , καί πταισμάτων καί θλίψεων , Σύ γάρ πέφυκας , ἁμαρτωλῶν σωτηρία , καί βοήθεια , καί κραταιά προστασία , καί σώζεις τούς δούλους Σου .

   Μητέρα Σε Θεοῦ ἐπιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀληθῶς καί μετά τόκον φανεῖσαν , οἱ πόθῳ καταφεύγοντες πρός τήν Σήν ἀγαθότητα · Σέ γάρ ἔχομεν ἁμαρτωλοί προστασίαν , Σέ κεκτήμεθα ἐν πειρασμοῖς σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ .

   Τόν πάντων ποιητήν , καί Θεόν Σου καί Κτίστην , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ , διά Πνεύματος Ἁγίου , ἐν Μήτρᾳ Σου ἐχώρησας , καί φθορᾶς δίχα τέτοκας , ὅν δοξάζοντες, Σέ ἀνυμνοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ , ὡς Παλάτιον τοῦ Βασιλέως τῆς δόξης , καί κόσμου ἀντίλυτρον . 

   

 

..........................................ἦχος β '...........................................

 

   Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου , εἰς Σέ ἀντίθημι , Μήτηρ τοῦ Θεοῦ , φύλαττε ἡμᾶς ὑπό τήν σκέπην Σου .

 

                                Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ 

 

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΓΑΘΗ , τάς Ἁγίας Σου χεῖρας , πρός τόν Υἱόν Σου ἆρον , καί φιλόψυχον Πλάστην , οἰκτειρηθῆναι τούς δούλους Σου .

                   

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

   Ἀσπόρως ἐκ θείου Πνεύματος , βουλήσει δέ Πατρός , συνείληφας Υἱόν τόν τοῦ Θεοῦ , ἐκ Πατρός ἀμήτορα , πρό τῶν αἰώνων ὑπάτχοντα · δι ᾿ ἡμᾶς δέ ἐκ Σοῦ ἀπάτορα γεγονότα , σαρκί ἀπεκύησας καί βρέφος ἐγαλούχησας , διό μή παύση πρεσβεύειν , τοῦ λυτρωθῆναι κινδύνων τάς ψυχάς ἡμῶν .

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θεία γέγονας σκηνή τοῦ Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι Ἀγγέλους ὑπεράσασα · τόν ὑπέρπάντας ἐμέ γοῦν γενόμενον , ῥερυπωμένον σαρκός πλημμελήμασι , ἀποκάθαρον πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασιν , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα ἔλεος .

 

                                Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ Σου 

 

   Μεγάλης διά Σοῦ εὐεργεσίας ἌΧΡΑΝΤΕ , τυχόντες σύν προφήταις , γεραίρομεν τόν τόκον Σου , τόν καί καταξιώσαντα , ἐκ Μήτρας Σου τεχθῆναι , δι ᾿ ἄκραν εὐσπλαγχνίαν , καί ἀναπλάσαντα τό γένος τῶν ἀθρώπων .

                                        

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

 

   Τό ἀπ ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον καί Ἀγγέλοις ἄγνωστον μυστήριον , διά Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῖς ἐπί γῆς πεφανέρωται , Θεός ἐν ἀσυγχύτῳ ἑνώσει σαρκούμενος , καί σταυρόν ἑκουσίως ὑπέρ ἡμῶν καταδεξάμενος , δι ᾿ οὗ ἀναστήσας τόν πρωτόπλαστον , ἔσωσεν ἐκ θανάτου τάς ψυχάς ἡμῶν .

                                

                                 Ἔδωκας σημείωσιν    

 

   Κριτήν δικαιότατον , ἐπεγνωκώς Σε κυήσασα , τόν ἀσώτως βιώσαντα , δυσωπῶ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , κατακεκριμένον , καί ἠπορημένον , ἐν τῇ μελλούσῃ φοβερᾷ κρίσει  ΠΑΡΘΕΝΕ , μή κατακρῖναι με · συντάξαι δέ τοῖς μέλλουσιν , ἐκ δεξιῶν τούτου ἴστασθαι , ἐκλεκτοῖς δι ᾿ ἔλεος , καί πολλήν ἀγαθότητα . 

   Σέ τό καθαρώτατον τοῦ Βασιλέως Παλάτιον δυσωπῶ Πολυΰμνητε , τόν νοῦν μου καθάρισον τόν ἐσπιλμένον πάσαις ἁμαρτίαις καί καταγώγιον τερπνόν τῆς ὑπερθέου Τριάδος ποίησον  , ὅπως τήν δυναστείαν Σου καί τό ἀμέτρητον ἔλεος , μεγαλύνω σωζόμενος ὁ ἀχρεῖος οἰκέτης Σου .

 

                                  Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Προστασία ἄμαχε τῶν ἐν ἀνάγκαις , καί πρεσβεία ἕτοιμος τῶν ἐλπιζόντων ἐπί Σέ , ἀπό κινδύνων  με λύτρωσαι , καί μή παρίδῃς ἡ πάντων βοήθεια .

  Τήν θερμήν ἀντίληψιν τῶν ἐν ἀνάγκαις  , τήν ἡμῶν βοήθειαν τήν πρός Θεόν καταλλαγήν , δι ᾿ ἧς φθορᾶς ἐλυτρώθημεν , Τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ πιστοί μακαρίσωμεν .

 

                               Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου  κληθείς  

 

   Ἵνα Σου πᾶσι τό πλῆθος τοῦ ἐλέους , καί τῆς ἀγαθότητος ἀνακαλύψῃς ΑΓΝΗ , τό ἀδιόριστον πέλαγος τῆς ἁμαρτίας , τῶν ἱκετῶν Σου πάσας ἐξαλειψον · ἔχεις γάρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὡς Μήτηρ οὖσα Θεοῦ , τήν ἐξουσίαν τῆς κτίσεως καί διεξάγεις , πάντα ὡς θέλεις τῇ δυναστείᾳ Σου · καί γάρ ἡ χάρις ἡ τοῦ Πνεύματος , τοῦ Ἁγίου σαφῶς κατοικοῦσα ἐν Σοί , συνεργεῖ Σοι ἐν πᾶσι , ἀενάως  ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ .

 

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Καταφυγή τῶν ἐν δεινοῖς ὑπαρχόντων , καταλλαγή πρός τόν θεόν τῶν πταιόντων , ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ περίσωζε ἡμᾶς , πάσης περιστάσεως καί κακίας ἀνθρώπων , καί φρικτῆς κολάσεως καί παθῶν ἀτιμίας , τούς ἀδιστάκτῳ πίστει Σέ ἀεί , προσκαλουμένους ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ  

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   Ἡ Πύλη ἡ ἄβατος νῦν ἀποτίκτεται , ἡ Πολις ἡ πάμφωτος  λάμψαι προέρχεται , ἡ Μόνη ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΣ , σήμερον δι ᾿ Ἀγγέλου , τοῖς δικαίοις δηλοῦται · ὅθεν ἐν ἐυφροσύνῃ ἀεβόων τῷ Κτίστῃ , καρπόν ἡμῖν δώρησαι , τῆς ἀφθαρσίας Πηγήν .

   Ταχύ δέξαι ΔΕΣΠΟΙΝΑ τάς ἱκεσίας ἡμῶν , καί ταύτας προσάγαγε , τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · λῦσον τάς περιστάσεις τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων , σύντριψον μηχανίας , καί κατάβαλε θράσος , τῶν ὁπλιζομένων ἀθέων  ΠΑΝΑΓΝΕ , κατά τῶν δούλων Σου .

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Ἡ Θεόν τόν ἀχώρητον ἐν γαστρί Σου χωρήσασα , φιλανθρώπως ἄνθρωπον χρηματίσαντα , καί τό ἡμέτερον φύραμα ἐκ Σοῦ προσλαβόμενον , καί θεώσαντα σαφῶς , μή παρίδῃς με ΠΑΝΑΓΝΕ , νῦν θλιβόμενον , ἀλλ ᾿ οἰκτείρησον τάχος καί παντοίς δυσμενείας  τε καί βλάβης , τοῦ πονηροῦ ἐλευθέρωσον .

   Καί ψυχήν σύν τῷ σώματι , καί καρδίαν καί ἔννοιαν , Σοί τῇ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙ προσανέθηκα · τῇ μέν τά πρόσφορα αἴτησαι , τοῦ δέ τά σκιρτήματα , ἀπονέκρωσον , τήν δέ φωταγώγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῆς ἐννοίας δέ τάς ἀτάκτους κινήσεις , ἀοράτως καταπράΰνον , καί στῆσον , ἐγκλημάτων τόν τάραχον .

 

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

 

 

   Ἡ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , μεσίτευσον , Σαῖς δεήσεσιν , καί αἵτησαι ταῖς ψυχῖς ἡμῶν , πλῆθος οἰκτιρμῶν , καί τόν ἱλασμόν , τῶν πολλῶν παραπτωμάτων δεόμεθα .

   Σαλπίσωμεν ἐν σάλπιγγι ἀσμάτων · προκύψασα γάρ ἄνωθεν ἡ ΠΑΝΑΤΝΑΣΣΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΣ , ταῖς εὐλογίαις καταστέφει , τούς ἀνυμνοῦντας ΕΚΕΙΝΗΝ · βασιλεῖς καί ἄρχοντες συντρεχέτωσαν , καί τήν Βασιλίδα κροτείτωσαν ἐν ὕμνοις , Βασιλέα τέξασα , τούς θανάτῳ κρατουμένους πρίν  , ἀπολῦσαι φιλανθρώπως εὐδοκήσαντα · Ποιμένες καί Διδάσκαλοι , τήν τοῦ καλοῦ Ποιμένος , ὙΠΕΡΑΓΝΟΝ Μητέρα , συνελθόντες εὐφημήσωμεν · τήν Λυχνίαν τήν χρυσαυγῆ · τήν φωτοφόρον Νεφέλην · τήν τῶν οὐρανῶν Πλατυτέραν · τήν ἔμψυχόν τε Κιβωτόν · τόν πυρίμορφον τοῦ Δεσπότου Θρόνον · τήν μανναδόχον χρυσέαν Στάμνον · τήν κεκλεισμένην τοῦ Δεσπότου Πύλην · τήν πάντων τῶν Χριστιανῶν τό καταφύγιον  ᾃσμασιν θεηγόροις , ἐγκωμιάζοντες οὕτως εἴπομεν · Παλάτιον τοῦ Λόγου , ἀξίωσον τούς ταπεινούς ἡμᾶς , τῆς οὐρανῶν βασιλείας · ουδέν γάρ ἀδύνατον τῇ μεσιτείᾳ Σου .

   Χαῖρε ἡ Πύλη τοῦ Θεοῦ , χαῖρε ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ καί προστασία τοῦ κόσμου , χαῖρε τεῖχος καί καταφυγή , καί σκέπη τοῦ γένους ἡμῶν .

 

                                    Ὄσιε Πάτερ 

 

   Τίνι ψυχή μου , ἐξομοίωσαι προκόπτουσα , εἰς χείρῳ καθ ᾿ ἑκάστην , καί προστιθεῖσα ἀεί , σοῖς μώλωψιν , εὐήθως , τραύματα πλείῳ , ὡς ὁλοσώματος γενέσθαι πληγή · μή ἐνθυμουμένη , ὡς ὁ Κριτής , ἐγγίζει  ᾧ παραστήσῃ ἀπολαβεῖν , κατά τάς πράξεις εὐθύνας , καίτιμωρίας ; ἀλλ ᾿ ἐπιστρέψασα , πρόσπεσον τῇ ΠΑΡΘΕΝῼ  κράζουσα · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΓΝΕ , μή παρίδης με τόν παροργίσαντα Θεόν τόν εὐσυμπάθητον  , τόν ἐκ Σοῦ διά σωτηρίαν , τῶν βροτῶν γεννηθέντα , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν πολλήν .

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Τό ἐξαίσιον θαῦμα τό τῆς συλλήψεως , καί ὁ ἄφραστος τρόπος ὁ τῆς κυήσεως , ἐν Σοί ἐγνώρισται ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , καταπλήττει μου τόν νοῦν καί ἐξιστᾶ τόν λογισμόν  η δόξα Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῖς πᾶσιν ἐφαπλουμένη , πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Χαῖρε ἅγιον Ὄρος καί θεοβάδιστον · χαῖρε , ἔμψυχε Βάτε καί ἀκατἀφλεκτε · χαῖρε ἡ μόνη πρός Θεόν κόσμου γέφυρα , ἡ μετάγουσα θνητούς πρός τήν αἰώνιον ζωήν , χαῖρε Ἀκήρατε ΚΟΡΗ, ἡ Ἀπειράνδρως τεκοῦσα , τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

 

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

 

   Θεόν εκ Σοῦ σαρκωθέντα ἔγνωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · αὐτόν ἱκέτευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   ΘΕΟΤΟΚΕ Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς · Σέ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ, μετά τῶν Ἀποστόλων , καί πάντων τῶν Ἁγίων , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Οὐδείς προστρέχων ἐπί Σέ κατησχυμμένος ἀπό Σοῦ ἐκπορεύεται ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ · ἀλλ ᾿ αἰτεῖται τήν χάριν καί λαμβάνει το δώρημα, κατά τό συμφέρον τῆς αἰτήσεως .

   Μονογενές , ὁμοούσιε , τῷ Πατρί σου καί τῷ Πνεύματι , ὁ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , ἀσυγχύτως ὡς οἶδας αὐτός , ἐν ἁγνείᾳ φύλαττε τήν ποίμνην σου ἐν εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ περιέπων αὐτήν .

   Τίς μή μακαρίσῃ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή ἀνυμνήσει Σου τόν ἀλόχευτον τόκον ; ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱός Μονογενής , ὁ αὐτός , ἐκ Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν ἀφράστως σαρκωθείς · φύσει θεός ὑπάρχων καί φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι  ᾿ ἡμᾶς · οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , ἀλλ ᾿ ἐν δυάδι φύσεων , ἀσυγχύτως γνωριζόμενος, αὐτόν ἱκεέτευε ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

 

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Ἀγκάλας τάς ἀχράντους Σου , ἐν αἷς Θεόν ἐβάστασας  ΠΑΝΑΓΙΑ , ὑφαπλώσασα νυνί , σκέπασον ἀπό πάσης ὁργῆς ἡμᾶς βιαίας , ἐλπίς τοῦ κόσμου ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ .

   Ζηλώσας ὁ ἀντίδικος , τήν Ποίμνη Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καθ ᾿ ἑκάστην ἐκζητεῖ ὁ  πονηρός , κατάβρωμα ποιῆσαι · ἀλλά Σύ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῆς τούτου βλάβης ἐξελοῦ ἡμᾶς .

   Τό ὄμμα τῆς καρδίας μου , ἐκτείνω πρός Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ · μή παρίδῃςτόν πικρόν μου στεαγμόν , ἐν ὥρᾳ ὅταν κρίνῃ , ὁ Σός Υἱός τόν κόσμον , γενοῦ μοι σκέπη καί βοήθεια .

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

   Ἀνύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τόν Θεόν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου · Σῶν ἱκετῶν παρακλήσεις δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμόν τῶν πταισμάτων , νῦν τάς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη , δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς .

   Δέσποινα πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου , καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπό πάσης ἀναγκης καί θλίψεως .

 

                              Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε 

 

   Οἱ λογισμοί ἀκάθαρτοι τά χείλη δόλια , τά ἔργα δέ μου εἰσί παμμίαρα  · τί ποιήσω ; πῶς ὑπαντήσω τῷ κριτῇ ; ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ καθικέτευε , τόν Υἱόν Σου και Πλάστην Σου καί Κύριον , ὅπως ἐν μετανοίᾳ δέξηταί μου τό πενῦμα , ὡς μόνος εὐσπλαγχνος .

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   

   Τήν Βασίλισσαν πάντες δεῦτε πιστοί , τήν Μητέρα τοῦ πάντων Δημιουργοῦ , φωναῖς μεγαλύνωμεν , καί ὑμνοῦντες βοήσωμεν ·Ἡ τῆς χαρᾶς αἰτία , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τούς τιμῶντας Σε σῶζε καί σκέπε πρεσβείαις Σου · ἔχεις γάρ ὡς Μήτηρ ,τοῦ Θεοῦ παρρησίαν , λυτροῦσθαι ἐκ θλίψεων καί πληροῦν τά αἰτήματα , τῶν πιστῶς ἐκβοώντων Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ τῶν πταισμάτων δοῦναι τήν συγχώρησιν , τοῖς εὐσεβῶς προσκυνοῦσιν τόν Ἄχραντον τόκον Σου .  

   Τήν οὐράνιον Πύλην καί Κιβωτόν , τό πανάγιον Ὄρος τήν φωταυγῆ , Νεφέλη ὑμνήσωμεν , τήν οὐράνιον Κλίμακα , τόν λογικόν Παράδεισον  ,τῆς Εὔας τήν λύτρωσιν , τῆς οἰκουμένης πάσης τό μέγα Κειμήλιον · ὅτι σωτηρίᾳ ἐν ΕΚΕΙΝῌ διεπράχθη τοῦ κόσμου καί ἄφεσις τῶν πολλῶν ἐγκλημάτων · διά τοῦτο βοῶμεν Σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τούς προσκυνοῦντας ἐν πίστει , τόν ἄχραντον τόκον Σου .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσα ἀφλέκτως Μήτηρ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ἐν ἀγκάλαις ἔσχες τόν πάντας συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων καί πλάστην τῆς κτίσεως · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥυσθῆναι πταισμάτων μου ὅταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου τοῦ κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν σήν βοήθεια τότε  μοι δώρησαι · καί γάρ δύνασαι , ὅσα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ  τήν ταπεινήν , ἀπό βρέφους μολύνας ὁ μιαρός , καί λόγοις καί πράξεσιν ἑμαυτόν κατερρύπωσα · καί οὐκ ἔχω τί πράξω , ἤ ποῦ καταφεύξομαι , ἀλλ ᾿ οὐδέ ἄλλην ἐλπίδα ΚΟΡΗ , πλήν Σου ἐπίσταμαι · φεῦ μοι ὁ ἀχρεῖος !!! διά τοῦτο ἱκέτης πρός Σέ τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ , νῦν προστρέχω καί δέομαι , ὁμολογῶν Σοι τό ἤμαρτον , πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , εἰς Σέ γάρ μου πάσας , τάς ἐλπίδας ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνέθηκα .

   Χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε τοῦ Θεοῦ , χαῖρε ΚΟΡΗ Καθέδρα Βασιλική , Κλίνη πορφυρόστρωτε , χρυσοπόρφυρε Θάλαμε , Χλαμύς ἁλουργόχροε , τιμαλφέστατον τέμενος , ἀστραπηφόρον Ἅρμα Λυχνία πολύφωτος , χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ δωδεκάτειχε Πόλις , καί Πύλη χρυσήλατε καί Παστάς ἀγλαόμορφε , ἀγλαόχρυσε Τράπεζα θεοκόσμητον Σκήνωμα , χαῖρε ἔνδοξε Νύμφη ἡλιοστάλακτε , χαῖρε μόνη ψυχῆς μου εὐπρέπεια . 

 

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

                         Πανεύφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

   Σφαγήν Σου τήν ἄδικον Χριστέ ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , ὀδυρομένη ἐβόα σοι · Τέκνον γλυκύτατον , πῶς ἀδίκως θνήσκεις ; πῶς τῷ ξύλῳ κρέμασαι , ὁ πᾶσαν γῆν κρεμάσας τοίς ὕδασι ; μή λίπῃς Μόνη Με , εὐεργέτα πολυέλεε , τήν Μητέρα καί Δούλη σου δέομαι  .

   Τόν ἴδιον ἄρνα ἡ Ἀμνάς , καί ἄμωμος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν τῷ Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν , εἶδος οὐκ ἔχοντα οὐδέ κάλλος , οἴμοι !!! θρηνωδοῦσα ἔλεγεν , ποῦ σου τό κάλλος ἔδυ γλυκύτατε ; ποῦ ἡ εὐπρέπεια ; ποῦ ἡ χάρις ἡ ἀστράπτουσα , τῆς μορφῆς σου , Υἱέ Μου παμφίλτατε ; 

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   Καί Σοῦ τῆς καθαρᾶς καί ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , διῆλθεν ἀληθῶς τήν καρδίαν ῥομφαία , Σταυρῷ ὡς ἑώρακας , τόν Υἱόν Σου ὑψούμενον ,  ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΑΡΙΑ , τό προσφύγιον ἁμαρτωλῶν καί τό τεῖχος , καί κόσμου κραταίωμα .

   Ὤ !!! θαύματος φρικτοῦ !!! ὤ !!! καινοῦ μυστηρίου !!! ἐβόα ἡ ΑΓΝΗ καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΚΟΡΗ , ἐν ξύλῳ ὡς ἔβλεψε , τανυσθέντα σε Κύριε , πῶς ἀδέκαστε Κριτά ἁπάντων καί Λόγε , ὡς κατάκριτος ὑπό κριτῶν παρανόμων , Σταυρῶ κατακρίνεσαι ;

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς τοῦ Λόγου , ἡ ἀκήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἐν τῷ Σταυρῷ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ἐξ ᾿ ΑΥΤΗΣ  ἀνωδίνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπῶς θρηνῳδοῦσα ἐκραύγαζεν · οἴμοι !!! τέκνον Μου !!! πῶς πάσχεις θέλων ῥύσασθαι , παθῶν τῆς ἀτιμίς τόν ἄνθρωπον .

                                  Μεγάλη τοῦ Σταυροῦ 

 

   Ὁρῶσα τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , κρεμάμενον ἐν ξύλῳ ἄπνουν , πικρῶς ἐβόας · ποθεινότατον Μου Τέκνον , πῶς ἔδυ τό τῆς μορφῆς σου κάλλος , ἑκόν κρυβέν τῇ σκιᾷ τοῦ θανάτου ;                               

 

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

                                

                                 Ἔδωκας σημείωσιν    

 

   Νεκρούμενον βλέπουσα Χριστόν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροῦντα τόν δόλιον , ὡς Δεσπότην κλαίουσα , ὕμνει τόν ἐκ σπλάγχνων ΕΚΕΙΝΗΣ προελθόντα , καί τό μακρόθυμον αὐτοῦ ἀποθαυμάζουσα ἀνεκραύγαζε · Τέκνον Μου ποθεινότατπον , μή ἐπιλάθη τῆς δούλης σου  , μή βραδύνης Φιλάνθρωπε τό Ἑμόν καταθύμιον . 

   Σταυρούμενον βλέπουσα καί τήν πλευράν ὀρυττόμενον ὑπό λόγχης ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν Φιλάνθρωπον , ἔκλαιε βοῶσα , τί τοῦτο Υἱέ Μου , ; τί σοί ἀχάριστος λαός , ἀνταποδίδωσιν ὧν πεποίηκας , καλῶν αὐτοῖς καί σπεύδεις με ἀτεκνῶσαι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι Εὔσπλγχνε , Σήν ἑκούσιον Σταύρωσιν .

   

                                  Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Ἡ ΑΓΝΗ καί Ἄσπιλος Μήτηρ σου Λόγε , Μητρικῶς ἠλάλαζεν ὁδυρομένη ἐν κλαυθμῷ , ἐν τῷ Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν προσηλωθέντα σε μόνε Μκρόθυμε .

                               Ὁ ἐξ ᾿ Ὑψίστου  κληθείς  

 

   Μή ἐπδύρου Μῆτερ καθορῶσα , ἀφθόρως ὄν ἔτεκες ξύλῳ κρεμάμενον , τόν ἐφ ᾿ ὑδάτων κρεμάσαντα , τήν γῆςν ἀσχέτως , καί πόλου πλάτος λόγῳ τανύσαντα · καί γάρ ἀναστήσομαι , καί τά τοῦ ἅδου βασίλεια συντρίψω σθένει , καί ἀφανίσω τούτου τήν δύναμιν , καί τῆς δουλείας ἐκλυτρώσομαι , τῆς αὐτοῦ τούς βροτούς ὡς φιλεύσπλαγχνος , καί Πατρί τῷ ἰδίῳ προσαγάγω ὡς φιλάνθρωπος .

 

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Ἐν τῷ Σταυρῷ σε καθορῶσα Χριστέ μου , ἡ Ἀπειράνδρως σε τεκοῦσα ἐβόα · σπαρασσομένη ὄψιν τε καί σπλάγχνα Μητρικῶς · οἴμοι !!! ὦ  παμφίλτατε !!! πῶς ἐνέγκω τό πάθος ; φλέγονται τά σπλάγχνα μου , καί δεινῆς μοι ῥομφαίας , τραῦμα πικρόν διέδραμε σαφῶς · ἀλλ ' ἀνυμνῶ σου τό εὔσπλαγχνον Κύριε .

 

                                    Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

  Ἐν Σταυρῷ σε ὡς ἔβλεψεν τανυσθέντα ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , Ἀπειράνδρως Κύριε , ὅν γεγέννηκεν αἱματοφύρτοις ἐκπλύνασα δακρύοις τό πρόσωπον κέκραγεν  ὁδυνηρῶς · τί τό ξένον Μυστήριον , ὁ κοσμήσας πρίν οὐρανόν τοῖς φωστῆρσι , πῶς ἀκόσμως νῦν ἐμπέπαρσαι τῷ ξύλῳ ἄμορφος ἄπνους μακρόθυμε ; 

   Ὡς ἑώρακε Κύριε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον ἐξεπλήττετο , καί μετά θρήνων σοι ἔλεγεν · βαβαί τῆς ἀπείρου σου πλαστουργέ μου ἀνοχῆς !!! πῶς ἑκών ὡς κατάκριτος , κρίσιν ἄδικον , κατακρίνῃ θανάτου παρά δήμου , κατακρίτου καί φρικώδη , καθυποφέρεις παθήματα ;

 

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

 

   Καθρῶσα πάλαι τόν Ἀμνόν ἑαυτῆς ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ Μήτηρ καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΚΟΡΗ , σταυρῶ ἀνυψούμενον , ἐβόα δακρύουσα · οἴμοι !!! Υἱέ Μου , πῶς θνήσκεις Θεός φύσει ὤν ἀθάνατος ; 

 

                                    Ὅσιε Πάτερ 

 

   Ὅτε τόν βότρυν , ἀφυτεύτως ὅν ὡς ἄμπελος ἐβλάστησας , κατεῖδες ξύλῳ κρεμάμενον , νυττόμενον τε λόγχῃ θείαν πλευράν · τί τοῦτο ἔλεγες  Υἱέ καί Θεέ ; πῶς ὁ νόσους πάσας καί πάθη θεραπεύων , πάθος ὑφίστασαι , ἀπαθής κατά φύσιν ὑπάρχων τήν θεϊκήν ; τί σοι ἀχάριστος λαός τῷ εὐεργέτῃ ταῦτα ἀπέδωκεν , ἀντ ᾿ εὐεργετημάτων ; ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ , ἀλλά τοῖς τούτου πάθεσι  τῶν παθῶν με ἐλευθερῶσαι , ἐκδυσώπει ἀπαύστως  , ὅπως δοξάζω σε . 

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Τῷ Σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , τῶν εἰδλων ἡ πλάνη πᾶσα κατήργηται , καί τῶν δαιμόων ἡ ἰσχύς καταπεπάτηται , διά τοῦτο οἱ πιστοί , κατά χρέος Σε ἀεί , ὑμνοῦμεν και εὐλογοῦμεν , καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ κυρίως ὁμολογοῦντες Σέ μεγαλύνομεν .

 

                                    Χαίροις ἀσκητικῶν 

 

   Πάθος σου τό σεπτόν ἡ ΣΕΜΝΗ , καί Πανυπέραγνός σου Μήτηρ μακρόθυμε , παντάναξ ἑωρακυῖα ,  δακρυῤῥοοῦσα πικρῶς , καί τά στήθη τύπτουσα έκρύγαζεν · Ἰησοῦ μου γλυκύτατε , προσφθεγμά Μοι σωτήριον , φῶς παντός τοῦ κόσμου , θεῖε  Ἥλιε ἄδυτε ,  πῶς ἐν ξύλῳ σε σταυρικῶ νῦν κρεμάμενον οἷα κακοῦργον βλέπουσα καί λόγχῃ τήν ἄχραντον , φεῦ μοι!!!πλευράν τετρωμένον , καθυπομείνῳ καί ζήσομαι , Υἱέ καί Θεέ Μου , εἰ μή λάμψει μοι τό φῶς σουτῆς ἀναστάσεως .

 

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Ἐν ξύλῳ προσπαγέντα σς Χριστέ ἡ σέ κυήσασα , καθορῶσα τήν καρδίαν γοερῶς , ἐτέτρωτο βοῶσα · Ἀνάστα ὦ !!! Υἱέ Μου , ὄπως ὑμνήσω σου τήν ἔγερσιν .

   Ἐν ξύλῳ τήν ζωήν ἡμῶν , ὁρῶσα ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κρεμαμένην , Μητρικῶς ὠδύρετο βοῶσα · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , σῶσον τούς πίστει ἀνυμνοῦντας σε .

   Σταυρούμενος ἐσάλευσας  , τήν γῆν πᾶσαν Μακρόθυμε , τῶν πιστῶν δέ  ἐπεστήριξας ψυχάς · διό καί ἀνυμνοῦμεν , καί πόθῳ προσκυνοῦμεν , τήν ἀκαταληπτόν σου δύναμιν .

   Λαόν τόν ἀνομώτατον , ἀδίκως καθηλοῦντα σε , ἐπί ξύλου ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί ΑΓΝΗ , καί Μήτηρ σου ὁρῶσα , ὡς Συμεών προέφη , τά σπλάγχνα Σῶτερ διετέτρωτο .

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

  

                                Οἱ Μάρτυρές σου Κύριε .

 

   Οὐ φέρω τέκνον βλέπειν σε τόν τήν ἐγρήγορσιν πᾶσι διδόντα , ξύλῳ ὑπνώσαντα ὅπως τοῖς πάλαι ἐκ παραβάσεως καρπῷ ὕπνῳ ὁλεθρίῳ ἀφυπνώσασι , θείαν καί σωτήριον ἐγρήγορσιν παράσχης · ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν θρηνωδοῦσα , Ἤν μεγαλύνωμεν .

                                   

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Ἐν τῷ πάθει ἑστῶσα τοῦ Σοῦ Υἱοῦ , τῷ Σταυρῷ πλησιάζουσα Μητρικῶς , δακρύων προσχύσεσιν λουομένη ἐκραύγαζες · οἴμοι !!! θεῖε Λόγε , !!! πῶς φέρεις ῥαπίσματα , ἐμπτυσμούς καί μάστιγας , Σταυρόν καί τόν θάνατον  ; ὅμως ὑπέρ γένους σωτηρίας ἀνθρώπων , ἑκών ταῦτα ὑφίστασθαι , οὕτω Σῶτερ Φιλάνθρωπε , ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἐβόα Σοι · Ἥνπερ προβαλλόμενοι , σοί εἰς πρεσβείαν Δέσποτα αἱτούμεθα , ἵνα πλουσίως παράσχης ἡμῖν τά ἐλέη σου .

   Σταυρικόν καθορῶσα Πάθος ΣΕΜΝΗ , τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου σπλάγχνα πικρῶς , σπαράττουσα ἔκραζες , ὀλολύζουσα ΠΑΝΑΓΝΕ , πῶς ἑκών ἐτάθης καί θάνατον Δέσποτα , σαρκικόν ἐδέξω · φρικτόν ὄντως ἄκουσμα !!! ὅθεν ἀνυμνῶ σου τό ἀπόῤῥητον Λόγε , καί ἄφραστον βούλημα ὅτι σῶσαι ἐλήλυθας τό πλανώμενον πλάσμα σου · ἀνάστηθι ἀλλ ᾿ ὅμως Υἱέ , καί χαρᾶς τήν καρδίαν πλήρωσον , ὁ εὐφροσύνης τά πάντα , πληρώσας τῷ πάθει σου .

   Σέ τόν πάντων Δεσπότην καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Σταυρῷ , ἀδίκως κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἐβόα Σοι , οἴμοι !!! Υἱέ πῶς πάσχεις ; καί φέρεις μακρόθυμε παρά τῶν ἀγνωμόνων  ὀνείδη καί θάνατον  σῶσαι τῶν ἀνθρώπων , πεπτωκ υῖαν τήν φύσιν , καί ῥύσασθαι κακώσεως καί πταισμάτων συμπτώσεως · διά τοῦτο κράζω Σοι · Ἀνάστηθι ταχύ ἐκ νεκρῶν , ὡς ὑπέσχου Λόγε πρό τοῦ Πάθους Σου , καί περιστάσεως πάσης τήν ποίμνην Σου λύτρωσαι .

  

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

 

.........................................ἦχος α ΄........................................... 

 

   

   Ἁγιάσματος Σκηνή δεδειγμήνη ΜΑΡΙΑΜ , μιανθεῖσαν ἡδοναῖς , τήν ἀθλίαν μου ψυχήν , ἁγίασον καί θείας δόξης μέτοχον ποίησον .

   Ἁγίασμα ὤφθης νοητόν , τοῦ πάντας ἁγιάζοντος , καί καθαρόν ΠΑΝΑΜΩΜΕ σκήνωμα , ἐκ Σοῦ γάρ ὤφθη Θεός σαρκούμενος , καί διπλοῦς ταῖς φύσεσι  , κόσμῳ γνωριζόμενος , ἐν μιᾷ ὑποστάσει ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Ἁγίων Ἀγγέλων ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , ὑπερέχουσα ὤφθης κυήσασα , βουλῆς μεγάλης Ἄγγελον Ἐμμανουήλ , βροτούς ἐπουρανίους , αὐτοῦ τῇ καταβάσει , ἐργασόμενον ΚΟΡΗ , δι 'εὐσπλαγνίαω ἀδιήγητον .

   Ἀμνάς τόν ποιμένα προῆλθε τεκεῖν · εὐτρεπίζου τό Ἅγιον Σπήλαιον , Ποιμένες ἐπισπεύσατε , Ποιμένα καί Ἀμνόν τεχθέντα θεωρῆσαι , οἱ μάγοι μετά δώρων , εὐτρεπίσθητε τοῦτον ὡς Βασιλέα προσκυνῆσαι σαρκί .

   Ἀσπόρως Λόγον συνείληφας , τόν ἕνα τῆς τριάδος ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί τοῦτον σαρκί γεγέννηκας , μείνασα μετ΄τόκον  ὥσπερ τό πρίν , τοῦτον ὡς Υἱόν Σου , καί Θεόν ὑπέρ ἡμῶν ἀεί ἱκέτευε .

   Ἀστήρ μηνύει μάγοις τόν Κύριον , Σπηλαίῳ νῦν τεχθῆναι ἐρχόμενον , ὑπό Μητρός ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ , οὗ προεορτάζομεν , τήν ἔνσαρκον γέννησιν .

   Βρέφος νέον φέρων σε ἄναρχε Λόγε , πεῖραν δέ ὄλως ἀνδρός οὐκ ἔγνων , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν ἀποροῦσα τινα ἐν γῇ ὀνομάσω σου Πατέρα , οὐκ επίσταμαι · διό μετά πάντων ἀναμέλπω σοι · εὐλογείτω ἡ κτίσις πᾶσα τόν Κύριον , καί ὑπερυψούτῳ εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Βροτῶν σωτηρία , καί πάντων ἐλπίς ἡ προφθάνουσα τάχος καί σῳζουσα , οἰκτείρησον , καί νῦν ἠμᾶς , βοῶμεν Σοι ΑΓΝΗ , τούς Σέ προσκαλουμένους  ἀεί ἐν περιστάσει , προστασίαν γάρ ἡμεῖς μετά θεόν , ἄλλην οὐκ ἔχομεν .

   Διέσωσται πᾶσα ἡ κτίσις τῷ τόκῳ Σου , καί ἀφῆλε  Κύριος θρῆνον καί ὀδυρμόν , καί πᾶν δάκρυον ἐκ προσώπου ΑΓΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ἐν Σοί , καί ἡμεῖς τάς ὀφειλάς ἀποδιδοῦμεν .

   Ἐκ πάντων δεχομένη τάς δεήσεις , ΘΕΟΤΟΚΕ πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , λυτρωθῆναι τῆς κολάσεως τούς τιμῶντας Σε κυρίως καί κραυγάζοντας · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἐξέστησαν ὁρῶσαι Ἀγγέλων στρατιαί , ἄνθρωπον γενόμενον τόν πάντων ποιητήν · ὅς τεχθήσεται ἐν Σπηλαίῳ ὑπό Μητρός ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί ἐν φάτνῃ νήπιον καθάπερ ὀφθήσεται .

   Ἐξέστησαν ὁρῶσαι Ἀγγέλων στρατιαί , πῶς ὁ ἀθεώρητος μορφῇ τῇ καθ ᾿ ἡμᾶς ἐκ Σοῦ ὡράθη ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , ὅν ἐκδυσώπει σωτηρίας ἀξιῶσαι , πάντας τούς πιστῶς Σε δοξάζοντας . 

   Ἔστη μέχρι Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ ὁ θάνατος , ζωήν γάρ Χριστόν ἐκυοφόρησας , τόν δωρούμενον , καθαρῶς  εἰς αὐτόν τούς πιστεύοντας , τήν ἀθάνατο καί θείαν ἀπολύτρωσιν , τοῦτον ΠΑΝΑΓΙΑ αἴτησαι , λυτρωθῆναι πταισμάτων τούς δούλους Σου .

   Ἡ Ἁγιωτέρα , τῶν Ἀγγέλων καί πάσης τῆς κτίσεως , βουλῆς μεγάλης τῆς Πατρώας , νῦν τόν Ἄγγελον τίκτει , σαρκί πάντων εἰς ἀνάπλασιν , μελωδούντων απαύστως αὐτῷ , Ἅγιος εἶ Κύριε . 

   Ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ τοῦ τεκεῖν παραγίνεται σαρκί , ἐν Σπηλαίῳ Βηθλεέμ τόν ἀχώρητον παντί , ὅν Ἄγγελοι μετά Ποιμένων δοξολογοῦσιν .

   Ἰδού καθώς προεῖπεν ὁ Προφήτης , ἐν γαστρί συνέλαβεν ἡ Ἀπειρόγαμος  θεόν καί τεκεῖν σαφῶς ἐπείγεται ἐν Σπηλαίῳ Βηθλεέμ ᾧ πάντες ψάλλομεν , ὁ τῶν Πατέρων Θεός εύλογητός εἶ  

   Ἰεζεκιήλ Σε Πύλην βλέπει κεκλησμένην ΠΑΡΘΕΝΕ · δι ᾿ ἧς διώδευσεν Ἰησοῦς ὁ σκηνώσας ἐν Μήτρᾳ Σου , καί σάρκα ἐκ τῶν Σῶν Αἱμάτων φορέσας ἀσυγχύτως .   

 Ἵνα Θεός τοῖς ἄνω συνάψειε , τούς ὁλισθήσαντας παραβάσεως εἰς μέγα βάραθρον , τήν Σήν γαστέρα ᾢκησεν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ καί σάρξ ἐχρημάτισε . 

   Ἵνα θεώση τό ἀνθρώπινον ὁ Θεός ἐγένετο ἄνθρωπος , ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς ΑΓΝΗΣ ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν · διά τοῦτο Σε συμφώνως , οἱ πιστοί μακαρίζομεν .

   Καθαρωτάτην Σε μόνην εὑρών  ΠΑΝΑΜΩΜΕ Λόγος καθαρώτατος Θεοῦ , Σοῦ ἐκ γαστρός ἀποτεχθείς πιστούς καθαίρει , μολυσμοῦ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , προσγενομένου ἡμῖν ἐξ ᾿ ἀκρασίας παθῶν .

   Κηρύγματα τῶν προφητῶν πέρας εἴληφεν · ὅν γάρ προεφήτευσαν ἥξειν ἐν συντελείᾳ τῶν χρόνων , ἐπέστη ἐπεφάνη , ΑΓΝΗΣ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ  σωματούμενος , αὐτόν διανοίᾳ καθαρᾷ ὐποδεξώμεθα .

   Κλίνας οὐρανούς ἐν Μήτρᾳ Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστός βουληθείς , ὅλος ἐσκήνωσεν οὐ γάρ ἔφερε τῶν ἰδίων χειρῶν τό πλαστούργημα , καθορᾶν ὑπό τοῦ πλάνου τυραννούμενον , ἦλθε δέ ἐν δούλου σχήματι , τό ἀνθρώπινον γένος λυτρώσηται .

   Λυτρωθέντες τῷ τόκῳ Σου , ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ  τῆς πρίν κατάρας , εὐλογίας ἀπειλήφαμεν καί ζωήν καί λύτρωσιν , οἱ Σέ ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ δοξάζοντες .

   Μετά τόκον ἀληθῶς , ὡς πρό τόκου ΜΑΡΙΑΜ , τῇ δυνάμει τοῦ ἐκ Σοῦ , σαρκωθέντος Ἰησοῦ , διέμεινας , ΠΑΡΘΕΝΟΣ · ὄντως θαῦμα  παράδοξον .

   Μόνην γυναιγί Σε , τήν ὡραίαν τῷ κάλλει εὑράμενος , σωματοφόρος ἐκ γαστρός Σου  προελήλυθε ΚΟΡΗ , Χριστός θείαις ὡραιότησι καταφαιδρύνας τό γένος ἡμῶν  · ὅθεν Σε γεραίρομεν .

   Μόνην Σε πασῶν , ἐκ γενεῶν ἐξελέξατο , ὁ ὑπερούσιος Θεός , καί οὐσιώθη καθ ᾿ ἡμᾶς γενόμενος ἄνθρωπος , ὀ πλαστουργός τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Μυστήριον ξένον , ὁρῶ καί παράδοξον · οὐρανόν τό σπήλαιον · Θρόνον Χερουβικόν τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ · τήν Φάτνην χωρίον , ἐν ᾧ ἀνεκλίθῃ ὁ ἀχώρητος , Χριστός ὁ Θεός , ὅν ἀνυμνοῦντες μεγαλύνομεν .

   Νέμοις ΘΕΟΤΟΚΕ , σωτηρίας ἐλπίδα τοῖς δούλοις Σου , καί ἐν ἀνάγκαις καί κινδύνοις , ταχυδρόμοις πρεσβείαις , φρουρεῖν , βοηθεῖν παράστηθι , Σύ γάρ τό κλέος ἡμῶν τῶν πιστῶν , πέλεις ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Νέον ἀπεκύησας Υἱόν , τόν πρό αἰώνων Πατρί συννοούμενον , φύσεως καινίσασα , νόμους ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ , ἐν τῇ ὑπέρ φύσιν σεπτῇ καί θείᾳ γεννήσει Σου .

   Νέον ἐπί γῆς παιδίον γνωρίζεται , ὁ ὼν σύν Πατρί ἀεί καί Πνεὐματι , σπαργανοῦται δέ , ὁ τήν γῆν σπαργανώσς ὁμίχλῃ σαφῶς , καί ἐν φάτνῃ τῶν ἀλόγων ἀνακέκληται , τούτου νῦν πάντες πιστοί προεορτάσωμεν , γεγηθότες τήν ἄσπορον γέννησιν .

   Νῦν ἡ ἀπολύτρωσις ἡμῶν ἐν φάτνῃ ἀνακλίνεται , καί σπαργανοῦται ὤσπερ νήπιον , καί Μάγοι ἀνατολῶν , Βασιλεῖς ἀφίκαντο , τοῦτον ὡς Θεόν καί Βασιλέα , τεχθέντα ἐπί τῆς γῆς , βλέψαι καί λατρεῦσαι  , σύν δώροις πιστῶς . 

   Νῦν ἡ προσδοκία , τῶν ἐθνῶν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ προέρχεται , καί Βηθλεέμ τήν κεκλεισμένην , ὑπανοίγει προσφόρως , Ἐδέμ Λόγον σωματούμενον , είσδεδεγμένη καί Φάτνῃ σαρκί ἐπανακλινόμενον .

   Ξενίζει πᾶσαν ἔννοιαν τό θαῦμα Σου ΑΓΝΗ · τίκτεις γάρ τόν Θεόν μετά σώματος  καί τόν τροφέα τρέφεις γάλακτι , πεῖραν ἀνδρός μή γνοῦσα , αὐτός ὡς εἶδεν μόνος .

   Οἱ Μάγοι σκοπούμενοι ἄστρον Περσόθεν , αὐτῷ ἐφεπόμενοι ταχυδρόμως σπεύδουσιν , εὑρεῖν τόν Ἄνακτα , ὅν ἐν τῷ σπηλαίῳ σαρκικῶς τεκεῖν ΠΑΡΘΕΝΟΣ μολεῖ .

   Οἱ Μάγοι τῷ ἀστέρι ἑπόμενοι , σύν δώροις περσικοῖς παραγίνονται , ἄνακτα προσκυνῆσαι , τεχθησόμενον ΠΑΡΘΕΝῼ Μητρί .

   Ὁ πλήρης κενοῦται , σαρκί δι ᾿ ἡμᾶς , καί ἀρχήνὁ προάναρχος δέχεται · πτωχεύει δέ ὁ πλούσιος καί Λόγος ὤν Θεοῦ , ἐν φάτνῃ τῶν ἀλόγων προσκλίνεται . ὡς Βρέφος τήν ἀνάπλασιν πάντων , τῶν ἀπ ᾿ αἰῶνος ἐργαζόμενος . 

   Ὄρους κατασκίου Ἰησοῦ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σε σαρκούμενον , ὁ Ἀββακούμ προεθεάσατο , τά ὄρη τά πονηρά , καί βουνούς συντρίβοντα , καί ἀφανισμῷ παραδιδόντα , ἐπάρσεις τοῦ πονηροῦ , καί τά τῶν δαιμόνων ὐψώματα .

   Οὐ φλέξας τήν Μήτραν Σου οὐ σαλεύσας ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ σήμαντρα , ὁσαρκωθείς Λογος , ἐκ Σοῦ προελήλυθε , παρέχων ἡμῖν  ἀφθαρσίαν καί ζωήν , ΚΟΡΗ τοῖς μέλπουσιν · ἡ σαρκί κυήσασα ΘΕΟΤΟΚΕ εὐλογημένη Σύ εἶ .

   Πράγματος ξενοπρεποῦς ἡ Βάτος τύπον προεικόνισεν  ἌΧΡΑΝΤΕ ΚΟΡΗ , καιομένη ἄφλεκτος πάλαι ὄρει ἐν τῷ Σινᾷ τό μυστήριον τοῦ τόκου Σου προγράφουσα · τό πῦρ γάρ ἐν Σοί τό τῆς θεότητος , ἐνοικῆσαν , ἀλώβητον Σε ἐτήρησεν , διό Σε ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Πτωχός ὁ πλούσιος γίνεται , πτωχίζων τούς κακίᾳ πλουτίζοντας · βροτός ὁ Θεός γνωρίζεται , ΚΟΡΗΣ ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΟΥ δίχα τροπῆς · πάντες ἐν αἰνέσει μεγαλύνομςεν αὐτόν , ὄτι δεδόξασται .

   Ῥάβδον δυνάμεως ἐβλάστησας , τόν Χριστόν ἐν ᾧ στερεώμεθα · Σέ γάρ ἐτύπου Ἀαρών , Ῥάβδος ποτέ βλαστήσασα Ἀγεώργητε ΑΓΝΗ , Περιστερά ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ῥάβδος ἐκ τῆς Ῥίζης Ἱεσσαί , ἐβλάστησας ἀνθήσασα , τόν φυτουργόν πάσης τῆς κτίσεως , μαράναντα τά φυτά τῆς ἀκάρπου γνώσεως , πίστην δέ ἡμῖν ἀληθεστάτην , φυτεύσαντα εὐσεβῶς , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Ῥητῶν ἐνθέων ἀκούσωμεν , βοώντων τοῦ Χριστοῦ τήν ανάδειξιν · ἰδού γάρ , Σπηλαίῳ τίκτεται , ΚΟΡΗς ἐξ ἈΠΕΙΡΆΝΔΡΟΥ , οὗ τόν φρικτόν τόκον προμηνύειε , ἀστρολόγοις ὁ Ἀστήρ ἐπιφαινόμενος .

   Ῥυσθῆναι ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , παθῶν ἐπικρατείας τούς δούλους Σου , τόν Σόν ἐκτενῶς ἱκέτευε Κύριον καί Δεσπότην , ὅν ἐκ τῶν Σῶν , ΠΑΝΑΓΝΕ Αἱμάτων , ἐσωμάτωσας ἡμῖν προσωμιλήσαντα .

   Στάμνον  Σε τό μάννα κεκτημένην τῆς θεότητος ἔγνωμεν ΚΟΡΗ , Κιβωτόν καί Τράπεζαν , καί Λυχνίαν καί Θρόνον Θεοῦ  καί Παλάτιον καί Γέφυραν μεάγουσαν , πρός θείν ζωήν τούς ἀναμέλποντας ,  Εὐλογημένη Σύ εἶ ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΡΘΕΝΕ .

   Στάμνον χρυσῆν , παναγίαν Τράπεζαν , τοῦ θείου Ἄρτου τῆς Ζωῆς , ὀνομάζομεν Σε ΑΓΝΗ , Τόπον Ἁγιάσματος , Θρόνον ὑψηλότατον , ἐν ᾧ Χριστός ἀνεπαύσατο , ὁ αἰνετός τῶν πατέρων , Θεός καί ὑπερένδοξος . 

   Σύ ὄντως ἐπέκεινα βροτῶν , Ἀγγέλων τε ὑπέρτιμος , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΚΟΡΗ πέφηνας · τόν πάντων γάρ ποιητήν  , ἐν γαστρί συνείληφας , σάρκα ὑλικήν ἡμφιεσμένον , τεκοῦσα δίχα σπορᾶς · Ὤ !!! καινοπρεποῦς θεωρήματος .

   Τήν Ζωοδόχον Πηγήν τήν ἀένναον , τήν Φωτοφόρον Λυχνίαν τήν πάγχρυσον , τόν Ναόν τόν ἔμψυχον τήν Σκηνήν τήν Ἄχραντον  τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς τήν Πλατυτέραν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἐν ὔμνοις τιμήσωμεν .

   Τή Φωτοφόρον Νεφέλην , ἐν ᾗ ὁ πάντων Δεσπότης , ὡς ὑετός ἐξ οὐραοῦ , ἐπί πόκον κατῆλθεν , καί ἐσαρκώθη δι ᾿ ἡμᾶς γενόμενος ἄνθρωπος , ὁ ἄναρχος , μεγαλύνομεν πάντες , ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ΑΓΝΗ .

   Τόν ἐν Πατρός μέν ἀμήτορα πέλλοντα , δίχα πατρός ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐπέιγεται τοῦ τεκεῖν ὡς νήπιον , οὗπερ τήν γενέθλιον ἡμέραν , πάντες εὐξώμεθα προθύμως ἀξιωθῆναι ἰδεῖν , ἁγνοῖς ὄμμασιν .

   Τύπον τῆς ΑΓΝΗΣ Λοχείας Σου , πυρπολουμένη Βάτος ἔδειξεν ἄφλεκτος · καί νῦν καθ ᾿ ἡμῶν , τῶν πειρασμῶν ἀγριαίνουσαν κατασβέσαι αἰτοῦμεν τήν κάμινον , ἵνα Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀκαταπαύστως μεγαλύνωμεν .

   Υἱόν Μήτηρ Ἄνανδρος ἐγγίζει τοῦ τεκεῖν , καί Μάγοι πορεύονται , ἐκ χώρας τῶν Περσῶν , αὐτόν προσκυνῆσαι ὡς Θεόν τοῦ παντός , εἰ καί βροτωθέντα , ὁρῶσιν ἐν σπηλαίῳ .

   Ὑμνῶ Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Εὐλογημένη , Θεόν ὑπερύμνητον , ἐν σαρκί κυήσασαν , τόν μεγαλύναντα  τούς ἀθλοφόρους , καί τόν ἐχθρόν καταπαλαίσαντας .

   Ὑπερνικᾶ οὐ μόνον βρότειον ἀλλά καί νοῦν πάντα ἀγγελικόν , συγκαταβάσεως τῆς Σῆς  Χριστέ βάθος τό ἄπειρον · Θεός γάρ ὤν σάρκα δούλου ἔρχῃ νῦν τοῦ ἐνδύσασθαι .

   Ὑπέρφωτε τοῦ Ἡλίου Νεφέλη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀπέλασον τῆς ψυχῆς μου τά νέφη πρεσβείαις Σου , καί τόν νοῦν μου φώτισον , τῇ ἀμελείᾳ σκοτισθέντα , ὅπως ὑμνῶ Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Ὑψηλοτέρα ὤφθης οὐρανῶν  κυήσασα , πάντων τόν Δεσπότην καί Θεόν , ὅν ἐκτενῶς καθικετεύουσα , μή παύσῃ ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΧΡΑΝΤΕ , σῶσαι τούς πίστει θερμῇ δοξολογοῦντας Σε .

   Φέγγος ἀστραπῆς τοῦ τόου Σου , ἡ ἀπωσθεῖσα φύσις ἡμῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , εἶδε καί νυκτός ἐεξ ᾿ ἀγνωσίας λελύτρωται , καί παθῶν τῆς σκοτώδους συγχύσεως · διό Σε ὡς αἰτίαν τῆς ἡμῶν σωτηρίας σέβομεν .

   Φθαρεῖσαν τήν ἡμῶν ἐκ παραβάσεως οὐσίαν ἀνεκαίνισας , τόν καινίζοντα τά πάντα , θεϊκῷ μόνῳ βουλήματι κυήσασα , ἐν γυναιξίν Εὐλογημένη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   Φεῖσαι ἡμῶν τῶν ὑμνούντων σου Κύριε τήν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀνέκφρστον γέννησιν , πειρσμῶν ῥυόμενος , καί παθῶν καί θλίψεων , ταῖς ἱκεσίαις ΕΚΕΙΝΗΣ τούς σούς ἱκέτας ὡς εὐεργέτης καί μόνος φιλάνθρωπος .

   Φορέσας με ἐκ τῆς  ΠΑΡΘΕΝΟΥ προέρχεται , καί Σπηλαίῳ τίκτεται , Λόγος ὁ τοῦ Πατρός ἀσυγχύτως · χόρευε ἡ κτῖσις , φωναῖς εὐχαρίστοις μεγαλύνουσα αὐτοῦ τήν δι ᾿ οἶκτον  Παναγίαν συγκατάβασιν .

   Φρίττει νοερά στρατεύματα , τό τοῦ Πατρός ὁρῶντα θεῖον ἀπαύγασμα , Σοῦ ἐν ταῖς χερσίν , ἀνερμηνεύτως κρατούμενον , καί τό Σόν κεκτημένον ὁμοίωμα , ἵνα βροτούς θεώσῃ , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

   Φῶς ἡ τεκοῦσα τό θεῖον , τό ἐκ Πατρός ἀναλάμψαν τήν σκοτισθεῖσαν μου ψυχήν , ταῖς ἁπάταις τοῦ βίου , καί γεγονυῖαν τῶν ἐχθρῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ παίγνιον οἰκτείρησον , καί φωτί μετανοίας , σωτηρίου καταξίωσον ΑΓΝΗ .

   Ὡραιώθης τέξασα Θεόν , ὡραῖον καί Δεσπότην , τόν θείαις κταφαιδρύναντα ἀκτῖσι τούς βροτούς διό ἀναμέλπωμεν · Εὐλογημένη εἶ Σύ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα . 

   Ὡς Θρόνος πυρίμορφος  τόν Κτίστην φέρεις , ὡς ἔμψυχος Θάλαμος , καί τερπνόν Παλάτιον  τόν Βασιλέα χωρεῖς , γενόμενον ὅπερ ἡμεῖς ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   Ὡς ὄμβρος ἐν Μήτρᾳ Σου κατῆλθεν ὁ Χριστός , καί πᾶσαν κατήρδευσεν τήν κτίσιν  ἀληθῶς , ξηράνας ΠΑΡΘΕΝΕ θολερούς ποταμούς εἰδωλομανίας ὁ μόνος εὐεργέτης .

   Ὤφθης ἐκ ΠΑΡΘΕΝΙΚΩΝ Χριστέ Αἱμάτων σωματούμενος ἀῤῥήτῳ λόγῳ , καί ὡς βρέφος τέλειον , ἐν Σπηλαίῳ ὑπερβολῇ εὐσπλαγχνίς Ἰησοῦ ἀποτικτόμενος , ἀστήρ δέ σε πόῤῥωθεν ἐμήνυσεν , ἀστρολόγοις , διό σου τήν Μητέρα εἰδότες ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὑμνοῦμεν εἰς αἰῶνας .

 

..........................................ἦχος β ΄..........................................

 

   

   Ἁγίων Ἁγίαν Σε κατανοοῦμεν , ὡς μόνην κυήσασαν Θεόν τόν ἀναλλοίωτον , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΜΟΛΥΝΤΕ , Μήτηρ Ἀνύμφευτε , πᾶσι γάρ ἐπήγασας πιστοῖς τήν ἀφθαρσίαν τῷ θείῳ τόκῳ Σου .

   Ἀγκάλαις ἐποχούμενος τῆς Τεκούσης Κύριε , τά τῆς Αἰγύπτου εἴδωλα δυναστείᾳ τῇ Σῇ συνέτριψας , ἐξ ᾿ ἧς πλῆθος ὁσίων ἀνεβλάστησεν .

   Ἀθανασίας διαυγῆ , ἐπιστάμεθα Πηγήν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ὡς τεκοῦσα τόν Λόγον τοῦ ἀθανάτου Πατρός , τόν πάντας θανάτου λυτρούμενον , τούς ὑμνοῦντας Σε ΑΓΝΗ εἰς αἰῶνας .

   Ἀνάρχου Γεννήτορος , Υἱός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἡμῖν ἐπέφανε , τά ἐσκοτισμένα φωτίσαι , συναγαγεῖν τά ἐσκορπισμένα , διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   Ἀπειράνδρως ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκύησας , καί δαιωνίζεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἐμφαίνουσα , τῆς ἀληθοῦς θεότητος , τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου τά σύμβολα .

   Γένος βροτῶν , σήμερον τῆς ἀναπλάσεως , μηνύματα εἰσδέχεται , καί εὐαγγέλια τά τῆς υἱοθεσίας ἐν τῇ Σῆ παρ ᾿ ἐλπίδα συλλήψει ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Γηγενεῖς προεόρτιον αἴνεσιν , σήμερον Σοί πλέκουσι ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , καί τήν Σεπτήν Σιυ Σύλληψιν , ὡς χαρᾶς εὐαγγέλια δέχονται .

   Δυσώπει τόν Σόν Υἱόν καί Κύριον , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , αἰχμαλώτοις λύτρωσιν , τοῖς ἐξ ᾿ ἐναντίας περιστάσεως , ἐπί Σοί πεποιθόσιν , εἰρηνικήν δωρήσασθαι .

   Δυσώπει Χριστόν , τόν Υἱόν Σου καί Θεόν ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , τούς πεπραγμένους δεινοῖς πταίσμασιν , καί ταῖς ἀπάταις τοῦ ὄφεως Αἵματι Αὐτοῦ τῷ Τιμίῳ , ἀναῤῥύσασθαι ψάλλοντας · εὐλογημένη εἶ ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Ἑαυτόν ἐκένωσε  , τούς Πατρικούς μή κενώσας ἐν τῇ γαστρί Σου κόλπους , ὑπερούσιος Θεός , καί Σός Υἱός , ἐγένετο ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διό Σοι βοῶμεν · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ   ΑΓΝΗ .

   Ἐκ Σοῦ ζωή ἀνατείλασα κόσμῳ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , τούς πρίν τῷ θανάτῳ κεκρατημένους , ἀνακαλεῖται πρός ζωῆς ἀΐδίου μετουσίαν , τούς πίστει κράζοντας · οὐκ ἔστιν Ἄμεμπτος , πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Ἐλήλυθεν ἐπί Σοί ὁ Δεσπότης καί Κύριος , σωματωθησόμενος , καί διασώσων , ὡς εὔσπλαγχνος , ὅλον με τόν ἄνθρωπον · διό κραυγάζω Σοι · χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἐλύθη τῶν βροτῶν ἡ πρώην στείρωσις , τῶν ἔργων λαμψάντων νῦν τῶν ἐνθέων , παρ 'ἐλπίδα προελθούσης Σου , ἐκ τῆς ἀγόνου καί στείρας ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Ἐξασθενεῖ μου νῦν ὁ νοῦς , εἰς τά βάθη ἐμπεσών τῆς ἀτιμίας , ὡς ἐντεῦθεν ποικίλλοις περιπαρῆναι κακοῖς , ἀλλά Σύ ΠΑΡΘΕΝΕ θεράπευσον , τῷ τῆς ἀπαθείας φωτί περιβαλλοῦσα .

   Ἐξέλαμψεν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ Νεφέλης ὁ Ἥλιος ἀστέρας αὐγάζοντας τούς Ὁσίους σου , κόσμῳ καί τοῖς πάθεσιν ἐσταυρωμένους οἰκτίρμον τῇ δυνάμει σου .

   Ἐπί κούφης Νεφέλης καθήμενος , πάλαι Αἰγυπτίοις , Χριστός ἐπεδήμησεν , καί καθελών τά εἴδωλα , τῶν Ὁσίων χορούς ἐπεσπάσατο .

   Ἐπί Σέ τήν ΑΓΝΗΝ  ὁ Ὑπέρθεος κατελθών ὤσπερ οἶδεν σεσάρκωται , καί τούς βροτούς ἐθέωσε , μελωδοῦντας ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε ΑΓΝΗ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Ἐπί Σοί τάς ἐλπίδας ἀνέθηκα Μῆτερ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ τῆς σωτηρίας μου , καί Σέ προστάτιν τίθημι , τῆς ζωῆς , ἀσφαλῆ τε καί καί ἄσειστον . 

   Ἡ Βάτος Σε προετύπου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ πρότερον , καιομένη μηδαμῶς φλεγομένη δέ ΠΑΝΑΓΝΕ  · καί γάρ ὡς ἐκείνη  , οὐκ ἐφλέχθης Θεόν σωματώσασα . 

   Ἡ οὐρανώσασα ἡμῶν , τήν γεώδη τήν φθαρτήν ΑΓΝΗ οὐσίαν , τῶν Αγγέλων ἡ δόξα , καί τῶν Ὁσίων χαρά , ἡ μόνη τῶν κτισμάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὡς Θεόν τεκοῦσα ὑμνείσθῳ εἰς αἰῶνας .

   Ἡ τόν ἀχώρητον Θεόν ἐν γαστρί χωρήσασα , καί χαράν τῷ κόσμῳ κυήσασα , Σέ ὑμνοῦμεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Θεοῖ με ἐκ Σοῦ ο Ὑπέρθεος , ΑΓΝΗ , δούλου μορφήν ὑποδύς · καινοτομεῖ δέ τρίβους γνώσεως ὥσπερ τούς νόμους τῆς φύσεως πλήθη Μοναστῶν καί Ὁσίων ἐπαγόμεος ψάλλοντα · εὐλογητός εἶ ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν .

   Θεράπευσον τά τραύματα τά τῆς ψυχῆς μου , τόν νοῦν μου σκοτιζόμενον ἀμελείᾳ , ΘΕΟΝΥΜΦΕ καταύγασον , ἵνα ψάλλω · οὐκ ἔστιν ἄμεμπτος ὡς Σύ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί οὐκ ἔστιν Ἄχραντος πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἱδρύεται νῦν , ἐπί πέτραν νοητήν βροτῶν ἡ φύσις , τῆς τοῦ Δεσπότου ἐπιγνώσεως , καί θείας φύσεως ἌΧΡΑΝΤΕ , τῇ Σῆ παρ ᾿ ἐλπίδα  Συλλήψει , καί προκηρύττουσα μέλπει νῦν · Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, τόν Χριστόν σαρκί κυήσασα .

   Ἵνα τήν σήν ἐκζητήσης εἰκόνα συγκεχωσμένην τοῖς πάθεσιν , Σῶτερ τάς οὐρανίους λαθών Δυνάμεις , σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἐπεφάνης τοῖς κραυγάζουσιν · ἕτερον ἐκτός σου , Θεόν οὐ γινόσκομεν .

   Ἵνα φωναῖς αἰσίαις ὑμνολογῶ Σε ΚΟΡΗ , παθῶν με ῥῦσαι ταῖς πρεσβείαις Σου , καί κινδύνων καί θλίψεων , καί πονηρῶν λογισμῶν , κακῶσαι με ζητούντων .

   Ἰσωθῆναι πόθον μοι ἐνθείς , ὄφις ὁ παμπόνηρος , τῷ Πλαστουργῷ ὡς αἰχμάλωτον ἥρπασε · διά Σοῦ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ἀνακέκλημαι , θεωθείς ἀληθέστατα , Σύ γάρ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν ἐμέ θεώσαντα γεγέννηκας .

   Κατεύνασον τόν τάραχον , τῶν παθῶν μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί τήν ζωήν κυβέρνησον  , ΠΑΝΑΓΙΑ , Χριστόν ἡ τέξασα , ἐν ᾧ ἐστερεώθη ἡ καρδία μου . 

   ΜΑΡΙΑΝ τήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ,  ὑμνήσωμεν ὡς πρόξενον σωτηρίας , φανεῖσαν οι θεόφρονες ἐκβοῶντες · οὐκ ἔστιν ἄμωμος  ὡς Σύ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί οὐκ ἔστιν Ἄμεμπτος πλήν Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Μυστικῶς ἐμυοῦντο τήν ἄφραστον πάντες οἱ προφῆται Σου ΠΑΝΑΓΝΕ γέννησιν , πνευματικῶς τυπούμενοι καί προλέγοντες πᾶσι τά μέλλοντα .

   Νεκρωθέντες γνώσεως φυτῷ , ξύλῳ τῆς ζωῆς ΑΓΝΗ , πρός τήν ζωήν οἱ πιστοί ἀνεκλήθημεν , τῷ ἐκ Σοῦ βλστήσαντι , ὐπέρ ἔννοιαν , ΘΕΟΤΟΚΕ , Χριστῷ τῷ Θεῷ , ᾧ σύν παρρησίᾳ πρέσβευε , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Νεόν ἡμῖν ἀπεγέννησας βρέφος τόν πρό αἰώνων , ΚΟΡΗ γεννηθέντα Πατρός ἀνάρχου , ὅν ἐκδυσώπει ὡς Υἱόν καί Θεόν Σου , οἰκτειρῆσαι τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ΠΑΝΑΓΝΕ ψυχῇ καθαρᾷ καταγγέλοντας . 

   Νομήν ἐθεράπευσας τήν τοῦ θανάτου , ἀσπόρως κυήσασα Ζωήν τήν ἐνυπόστατον ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ὅθεν Σε γηθόμενοι , πηγήν ἀθανασίας , κατονομάζομεν .

   Οἱ πεποιθότες ἐπί Σοί , καί καυχώμενοι ἀεί ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τήν Σήν πόθῳ τιμῶμεν Σύλληψιν , θείαν πιστῶς , ὑμνοῦντες ἀπαύστως  Σέ τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Οὐρανῶν Πλατυτέρα ἡ Μήτρα Σου γέγονεν Ἀπείρανδρε , Θεόν χωρήσασα τόν μηδαμοῦ χωρούμενον , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Πάθη τῆς ἑμῆς θεράπευσον καρδίας τῇ συμπαθείᾳ Σου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τόν νοῦν μου εἰρήνευσον , τήν ψυχήν μου φωταγώγησον , καί βαίνειν με εὐόδωσον , τρίβους πρός σωτηρίους , ὅπως ἀεί μεγαλύνω Σε .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , φώτισον ἁγίασον τόν λογισμόν καί τήν ψυχήν μου δέομαι , τά νέφη σκεδάζουσα τῆς ἀγνοίας μου , καί τοῦ σκότους ἐξαίρουσα , τοῦ τῆς ἁμαρτίας , ὅπως κατά χρέος μεγαλύνω Σε .   

   ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ μετά τόκον ἐσφραγισμένην , κατανοοῦσα ΚΟΡΗ τόν ἀφράστως τεχθέντα , Λόγον ἐκ λαγόνων Σου , πιστῶς ἐμεγάλυνας . 

   Προφῆται Σου μυστηρίου τό βάθος προήγγειλαν , τό ἀκατανόητον · μόνη γάρ ἔτεκες Ἄχραντε τόν ἀπεριόριστον , σεσαρκωμένον δι ᾿ οἶκτον ἀδιήγητον .

   Ῥεῖθρα πηγάζει ἡμῖν , τά προεόρτια ΑΓΝΗ σήμερον , τῶν νοητῶν χαρίτων Σου ἅπερ ἀντλοῦντες δαψιλῶς , ὑμνολογοῦμεν καί πόθῳ δοξάζομεν .

   Ῥύπου παντός ἀπόπλυνον ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ἐμήν ψυχήν βοῶ Σοι , καί σῶσον με , ἡ τόν ἀληθῆ Θεόν Σωτῆρα , ἐπί γῆς σωματώσασα . 

   Σέ λιμένα , σωτηρίας καί τεῖχος ἀκράδαντον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πάντες πιστοί επιστάμεθα ·Σύ γάρ ταῖς πρεσβείαις Σου , ἐκ κινδύνων λυτροῦσαι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Σοφίαν καί δύναμιν , καί Λόγον ἐνυπόστατον τοῦ Πατρός , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ γεγέννηκας , ἐκ τῶν Σῶν Ἀχράντων Αἱμάτων τόν ἑαυτῆς ναόν προσλαβοῦσαν , καί τούτῳ καθ ᾿ ἕνωσιν , ἑνωθεῖσαν ἀδιάρρηκτον .

   Σύ τόν τοῦ Πατρός ἀχώριστον ἐν Μήτρᾳ θεανδρικῶς πολιτευσάμενον , ἀσπόρως συνέλαβες καί ἀφράστως ἀπεκύησας , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὅθεν Σε σωτηρίαν πάντων ἡμῶν ἐπιστάμεθα .

   Τά τάγματα ἐξέστησαν τῶν Ἀγγέλων ΠΑΝΑΓΝΕ , καί τῶν ἀνθρώπων ἔφριξαν αἱ καρδίαι ἐπί τῷ τόκῳ Σου · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ πίστει σέβομεν .

   Τῆς ἀρχαίας λύτρωσιν ἀρᾶς , κόσμῳ παρεχόμενος , ὁ Λυτρωτής ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ τίκτεται , ἄνθρωπος γενόμενος , ὁ τόν Ὅσιον ἀναδίξας Πατάπιον , κρήνην ἰαμάτων , πᾶσι τοῖς πιστοῖς αὐτῷ προστρέχουσιν .

   Τό μέγα μυστήριον τῆς ὑπέρ νοῦν λοχείας Σου , καταπλήττει Ἀγγέλους ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , θἐλγει τῶν Ὁσίων τούς δήμους τούς ἱερούς εὐφραίνει Πατέρας ἐνθέως ὑμνοῦντας Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ .

   Τόν βότρυν ἐβλάστησας ἀῤῥήτῳ λόγῳ ΠΑΡΘΕΝΕ ὡς ἄμπελος τόν μόνον ἀγεώργητον οἶνον ἀναβλύζονταπάντας εὐφραίνοντα , πάντας ἁγιάζοντα βροτούς , καί πᾶσαν μέθη δεινῶν ἐξαίροντα .

   Τόν χορηγόν τῆς ζωῆς τῶν ἁπάντων , τόν συνοχέα τέτοκας ἀῤῥήτῳ κυοφορίᾳ τόν ἐν Ἁγίοις δοξαζόμενον ΚΟΡΗ , καί ὁσίοις ἀναπαυόμενον , ὅν ὑπέρ ἡμῶν ἀκδυσώπει ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

   Ὑπερτέρα τῶν Ἀγγέλων ἐγένου  ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τοῦ Πατρός γεννήσασα βουλῆς μεγάλης τόν Ἄγγελον , ἄνθρωπον γενόμενον διά πολλήν εὐσπλαγχνίαν  τόν φιλάνθρωπον .

   Ὑπερχυθεῖσα ἡ χάρις τοῦ Χριστοῦ εὐσπλαγχνίας  , εἰς πάντας τούς ἀνθρώπους δαψιλῶς , Σέ μεσιτείαν παρέσχετο , τῶν αὐτοῦ δωρημάτων , τήν πρόξενον ἁπάντων τῶν καλῶν , διά τοῦτο Σε πίστει , καί πόθῳ μακαρίζομεν .

   Φωτί με καταύγασον τῷ Σῷ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν ἐν σκότει συνεχόμενον , τῆς ἁμαρτίας ΘΕΟΤΟΚΕ , καί δίδου ἐν ἡμέρᾳ πορεύεσθαι , ἐθέων προσταγμάτων ΘΕΟΝΥΜΦΕ  , ὅπως ὑμνῶ Σε τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ .

   Ψυχαῖς καθαραῖς καί ἀῤῥυπώτοις χείλεσιν , δεῦτε μεγαλύνωμεν τήν ἀκηλίδωτον καί Ὑπέραγνον Μητέραν τοῦ Ἐμμανουήλ , δι ᾿ Αὐτῆς τῷ ἐξ ᾿ Αὐτῆς προσφέροντες πρεσβείαν τεχθέντι · φεῖσαι τῶν ψυχῶν ἡμῶν Χριστέ ὁ Θεός καί σῶσον ἡμᾶς .  

   Ὡς ἀρχήν εὐφορίας νῦν , τήν πρός Θεόν τήν Σύλληψιν Σου ΚΟΡΗ , ἡ ἀνθρώπων δύσις σήμερον δέχεται .

   Ὡς πόκος ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν ὄμβρον τόν οὐράνιον ἐν γαστρί δεξαμένη ἡμῖν ἐκύησας , τόν τήν ἀμβροσίαν διδόντα , τοῖς εὐσεβῶς αὐτόν ἀνυμνοῦσιν , καί Σέ τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ καταγγέλουσιν .

 

...........................................ἦχος δ ΄......................................... 

 

  

   Ἀσπόρως , τῷ τοῦ Πατρός βουλήματι  ἐκ θείου Πνεύματος , τόν τοῦ Θεοῦ συνείληφας Υἱόν , καί σαρκί ἀπεκύησας , τόν ἐκ Πατρός ἀμήτορα , καί δι ᾿ ἡμᾶς , ἐκ Σοῦ ἀπάτορα . 

   Βεβαρυμμένος σειραῖς τῶν πολλῶν μου πταισμάτων , ἐπί Σέ καταφεύγω σῶσον με ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῶν πιστῶν τό κραταίωμα .

   Βουλήματι τό πᾶν ὁ σοφῶς ἐργαζὀμενος , βουλόμενος ἀναπλάσαι τούς ἀνθρώπους ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν Σήν γαστέρα κατώκησεν .

   Γένος ἀνθρώπων , ἐκαινούργησας Μόνη κυήσασα , τόν τῆς φύσεως ἡμῶν Δημιουργόν τε καί Κύριον , ὅθεν Σε δοξάζομεν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Δαυίδ καθά Κιβωτόν ἐν Βηθλεέμ προφητικοῖς ὄμμασι , Μήτηρ Θεοῦ βλέπει Σε , βρέφος τόν ὑπέρθεον φέρουσαν .

   Δεόμεθα ὑπέρ τῶν ἱκετῶν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ ΑΛΟΧΕΥΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα δυσώπησον , ὅτι Σέ καί μόνην , προστασίαν ἡμῶν ἐπιστάμεθα .

   Ἐκ Σοῦ τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ σήμερον , ὁ τοῦ παντός Ποιητής σωματικῶς γεννᾶται καθ ᾿ ἡμᾶς καί σπαργάνοις εἱλίσσσεται , ὁ σπαργανώσας θάλασσαν , ὁμίχλῃ Μῆτερ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Ἐν ἀφλέκτῳ Βάτῳ καί δροσοβόλῳ καμίνῳ Σύ προγραφεῖσα Μήτηρ ἌΧΡΑΝΤΕ , ἀσπόρως ἐκύησας  σεσαρκωμένον Θεόν , ΑΓΝΗ Εὐλογημένη .

   Ἐν γενεαῖς γενεῶν , Μήτηρ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ὤφθης , Εὐλογημένη ὑπερ ἔννοιαν , τόν Λόγον κυήσασα , σεσαρκωμένον Θεόν , ὑπερφυῶς ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Εὔα μέν τῷ τῆς παρακοῆς νοσήματι τήν κατάραν εἰσωκίσατο , Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῷ τῆς κυοφορίας βλαστήματι , τῷ κόσμῳ τήν εὐλογίαν ἐξήνθησας , ὅθεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος Θεός Λόγος , ἐν Βηθλεέμ ὡς εὐσπλαγχνος ἐξ ᾿ Ἀπειρογάμου ΠΑΝΑΓΝΕ κοιλίας Σου · ὅν νῦν ἐκδυσώπησον , σῶσαι τούς πρός Σέ καταφεύγοντας .

   Ἡ Κιβωτός τοῦ Μαρτυρίου Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διαγράφει τόν Ἄρτον τῆς ὄντως ζωῆς τήν δεξαμένην ἌΧΡΑΝΤΕ , Λόγον τῷ Πατρί συνάναρχον . 

   Ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔτεκεν Θεόν Ἐμμανουήλ ἐν Σπηλαίῳ τῆς Βηθλεέμ , τήν Ἐδέν ἀνοίγοντα , πάλαι κλεισθεῖσαν μοι , ἀκρασίᾳ βρώσεως καί ἀπάτῃ τῇ τοῦ ὄφεως . 

   Θεοῖ με , γεννηθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ὁ Κύριος , σπαργανοῦαι , τήν λύσιν τῶν ἐμῶν ποιούμενος ἐγκλημάτων , καί χωρεῖται ἐν Σπηλαίῳ ὁ πᾶσιν ἀχώρητος .

   Ἴασαι τῆς ψυχῆς μου ΠΑΡΘΕΝΕ τά τραύματα , ἐπισκιάσει Σου θείᾳ , καί τόν νοῦν μου λάμπρυνον σκοτισθέντα ἀμελείᾳ καί σκιᾷ ἐχθροῦ πολεμήτορος .

   Ἰδού νῦν ἐξέλιπεν σαφῶς , ἐκ τῆς φυλῆς Ἰούδα ἄρχων ἡγούμενος , Σύ γάρ ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας , ᾧ ἦν ἀποκείμενον , τήν προσδοκίαν τῶν ἐθνῶν , Χριστόν διό Σοί ψάλλομεν · Εὐλογημένη Σύ εἶ τόν Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Ἰδού ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐν τῇ γαστρί Σου Σύ συνέλαβες , Λόγον τοῦ Πατρός συνάναρχον καί σαρκί ἀπεκύησας δωρούμενον πᾶσιν ἀνάκλησιν , τοῖς ἐξ ᾿ Ἀδάμ πεσοῦσιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἰσχύν Σε εὑραμένη ΠΑΡΘΕΝΕ  καί στήριγμα , ἡ Ἀθληφόρος αἰκίσεις καρτερώτατα , φέρει καί χαίρουσα  Σοῦ ὁπίσω , τῷ τῶν ὄλων Δεσπότῃ προσάγεται .

   Κεκοσμημένη Δεδοξασμένη ὑπερλάμπουσα φέγγει Παρθενίας Μήτηρ Θεοῦ , μετά σώματος ἐγέννησας , καί ἐσπαργάνωσας , τόν ὁμίχλῃ τήν γῆν σπαργανώσαντα .

   Κυρίως καί ἀληθῶς Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί σέβομεν , Σύ γάρ Θεόν τέτοκας , σάρκα γεγονότα ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Λίθος ἀχειρότμητος ὄρους , ἐξ ᾿ ἀλαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη Χριστός συνάψας , τάς διεστῶσας φύσεις , διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν . 

   Μήτηρ ἐδείχθης ἀληθῶς , τοῦ πρό αἰώνων ἐκ Πατρός ἀνατεἰλατος , Μόνη γάρ Ἀξιωτέρα , γεγένησαι τῶν Ἀσωμάτων Νοῶν , Εὐλογημένη ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Νοῦς βρότειος τήν Σήν ὑπέρ ἔννοιαν σύλληψιν , οὐ δύναται ἐννοῆσαι ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ · Θεόν γάρ ἐγέννησας . 

   Ὁ θελήματι τά πάντα δημιουργήσας , δημιουργεῖται θέλων ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων , σώζων τούς εἰδότας Σε ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .

    Ὁ Θεός ὁ Ἅγιος ἐπεφάνη , ἐν τῷ ἐγγίζειν τόν καιρόν , ἐκ Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ , γενόμενος ἄνθρωπος , ἵνα σώσῃ τόν ἄνθρωπον .

   Ὁ νώτοις φρικτοῖς Χερουβικοῖς ὀχούμενος , ἐν ἀγκάλαις νῦν καθέζεται , ΚΟΡΗΣ ΑΓΝΗΣ καί σπαργανοῦται , καί λύει τάς σειράς τῶν κακῶν ἡμῶν · καί γάλακτι ὡς νήπιος τρέφεται , ὁ διατρέφων πνοήν ἅπασαν .

   Ὁ περιβάλλων οὐρανούς ἐν νεφέλαις βουλήματι , σπαργανοῦται βουληθείς , χειρί ΠΑΡΘΕΝΟΥ ὡς νήπιον , χειρός ἀφαρπάζων με τοῦ πολεμήτορος .

   Ὁ πλάσας κατ ᾿ εἰκόνα ἰδίαν τόν ἄνθρωπον , διά πολλήν εὐσπλαγχνίαν , ἀναπλάττει τοῦτον ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὁλοκλήρως αὐτόν ἐνδυσάμενος .

   Ὁ πλάσας τήν φύσιν κατ ᾿ ἀρχάς , τήν τῶν ἀνθρώπων Θεός ταύτην ὑποδύεται , ἐκ τῆς ἈΧΡΑΝΤΟΥ Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , καί Ἁγίας γαστρός Σου σήμερον , ἐν Βηθλεέμ προφητικῶς ἀφράστως  ἀποτικτόμενος · ὅθεν πάντες Σέ εὐλογοῦμεν ΜΑΡΙΑ ΑΓΝΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

   Ὄρος ἀρεταῖς κατάσκιον , ἐξ ᾿ οὗ ὁ Δεσπόης δουλοπρεπῶς ἐπεδήμησεν , τῆς δουλείας ἐλευθερῶσαι , τούς ἀνθρώπους ὤφθης ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Ὁ σπαργανώσας οὐρανόν  νέφεσιν , τήν γῆν δέ ὁμίχλῃ , Σοῦ ἐκ γαστρός ἀποτεχθείς σπαργανοῦται καί φάτνῃ προσκλίνεται , ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τάς σειράς μου διαλύων τῶν ἐγκλημάτων .

   Ὁ τάς ἀΰλους οὐσίας δημιουργήσας , σωματικῶς ὡς ἄνθρωπος ἐκ Σοῦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ σήμερον γεγέννηται  διό μελωδοῦμεν Σοι . χαῖρε , ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Ὁ τόκος Σου ἄφθορος ἐδείχθη , Θεός ἐκ λαγόνων Σου προῆλθεν σαρκοφόρος ὡς ὤφθη ἐπί γῆς , καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη, Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες μεγαλύνομεν .

   Παθῶν μέ ταράττει τρικυμίᾳ , βυθός με χειμάζει ἀπογνώσεως · σῶσον με ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Μήτηρ καί σωθήσομαι · τόν γάρ Σωτῆρα Κύριον ἐκυοφόρησας , ἐν φάτνῃ τόν ὡς Βρέφος τεχθέντα ,  διό Σε ὑπερυψοῦμεν ἐις πάντας τούς αἰῶνας .

   Παρθενίᾳ καί ἀθλήσει λελαμπρυσμένη τῷ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΚΟΡΗΣ , ἀνατείλαντι Λόγῳ ἄφθορος μεμνήστευσαι Λουκία πανεύφημε .

   ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ὡς καθαράν Σε καί ἀδιάφθορον , Λόγος καθαρός ἠγάπησεν , καί ἐκ Σοῦ ἀνεπλάσατο σαρκούμενος , ὅλον τόν ἄνθρωπον , ὁ Λουκίαν δοξάσας τοῖς θαύμασιν .   

   Πόκον ἔφη ὁ Δαυίδ , ὡς τόν ὑετόν δεξαμένη , τόν ἐπουράνιον ΑΓΝΗ , ἀνομίας χειμάρρους ξηραίνοντα , καί πιστῶν καταρδεύοντα , διανοίας χερσωθείασας τῇ ἁμαρτίᾳ .

   Πτωχεύει ὁ πλύσιος , ἐμέ πλουτίζων θεότητι , κακῶς τόν πτωχεύσαντα  τῇ ἀκρασίᾳ μου · καί ὁ ἄναρχος ἰδού ἀρχή λάμβάνει , ἐκ ΚΟΡΗΣ τικτόμενος , νῦν τῆς ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ .

   Ῥάβδος  ἀνεβλάστησας ῥίζης , τοῦ Ἰεσσαί ἡμῖν τεκοῦσα , ἄνθος τῆς θεότητος Χριστόν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ σήμερον , τόν ὡς Θεόν ἀχώρητον , καί νῆν ὡς βρέφος σπαργανούμενον .

   Ῥανίσιν ΑΓΝΗ τῶν οἰκτιρμῶν Σου , ψυχῆς μου ἀπόπλυνον τόν ῥῦπον , καί κρουνούς μοι δακρύων ἀναβλύζειν , ἀενάως ποίησον ΚΟΡΗ , τάς τῶν παθῶν μου , ἀναβλύσεις ἀναστέλλουσα .

   Ῥοῦς ἔστη τῆς φθορᾶς , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἀφθόρως γάρ , γεγένηκε τόν τήν φύσιν τῶν ἀνθρώπων  φθαρεῖσαν , φθορᾶς ἐλευθερώσαντα .

   Σέ Μόνην τῶν ἀκανθῶν ἐν μέσῳ εὑράμενος ὡς καθαρώτατον κρῖνον , καί κοιλάδων ἄνθος ὦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὁ Νυμφίος ἐκ τῆς γαστρός Σου Λόγος προέρχεται .

   Σέ ὅπλον ἀῤῥαγές κατ᾿ ἐχθρῶν προβαλλόμεθα , Σέ ἄγκυρα καί ἐλπίδα , τῆς ἡμῶν σωτηρίας  ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σέ τήν ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἐν Βηθλεέμ τόν Θεόν Λόγον , σήμερον τεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ καί ἐν σπαργάνοις τοῦτον εἱλήσασαν  ὡς ἀληθῶς Θεόπαιδα καί ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   Σοφίας τῆς ὑπερσόφου γέγονας δοχεῖον ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ Μόνη τῶν πιστῶν σωτηρία καί ὕμνησις  · Σύ γάρ ἡμῖν γεγέννηκας τήν πάντων θείαν ἀπολύτρωσιν .

   Ταῖς ὁρμαῖς ὑποκύψας τῶν παθῶν ὥσπερ ἄλογος , λογικός ὑπάρχων παρεσυνεβλήθην τοῖς κτήνεσιν · ἀλλ ᾿ ἡ τόν Λόγον τεκοῦσα τόν ἀΐδιον μή παρίδης με διαπαντός ἀπολλύμενον . 

   Τήν τοῦ Ἀγγέλου φωνήν ἀσιγήτως ἡ κτίσις , προσφέρει Σοι ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε Μήτηρ ἌΧΡΑΝΤΕ , , Ἰησοῦ Υἱέ τοῦ Θεοῦ .

   Τό ὄρος τοῦ Θεοῦ Δανιήλ ὅ προεῖδεν , τήνΣκηνήν τήν νοητήν  τήν Πλάκαν τήν σεπτήν , τό τῆς δόξης ἁγίασμα , Τράπεζαν τόν θεῖον Ἄρτον , τήν χωρήσασαν ᾂσμασι  τήν ἉΓΙΑΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὑμνήσωμεν .

   Τόν Βασιλέα Χριστόν , ὅν ἡμῖν ἔτεκεν ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ , καί μετά τόκον ἔμεινεν ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ , πάντα τά ἔργα ὑμνεῖτε , καί ὑπερυψοῦτε , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Τό τοῦ Ὑψίστου ἡγιασμένον θεῖον σκήνωμα χαῖρε · διά Σοῦ γάρ δέδοται ἡ χαρά ΘΕΟΤΟΚΕ τοῖς κραυγάζουσιν · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί ὑπάρχεις ΠΑΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τῶν Ἀγγέλων οἱ δῆμοι , Σέ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ δοξάζουσι , καί ἀνθρώπων τό γένος , Σέ ἀκαταπαύστως ἐν ὕμνοις τιμᾷ · Σύ γάρ τῷ θείῳ τόκῳ , βροτούς οὐρανίοις ὕνωσας , ὅθεν Σέ γεραίρομεν . 

   Ὑπάρχοντα τῷ Πατρί , καί τόν Υἱόν ὁμοούσιον  καί ἀνάρχως τῷ τεκόντι σαφῶς συννοούμενον , ἐπ ᾿ ἐσχάτων σάρκα , γεγονότα ΠΑΡΘΕΝΕ γεγέννηκας .

   Φωνήν Σοι βοῶμεν ΠΑΡΘΕΝΕ , περιχαρῶς τοῦ Ἀρχαγγέλου , χαῖρε τῆς κατάρας ἡ λύσις , δεινῶν παντοίων χαῖρε ἡ λύτρωσις , ἡ τούς βροτούς θεώσασα , τῇ ὑπέρ νοῦν κυοφορίᾳ Σου .

   Φῶς ἡμῖν ἀνέτειλας Μήτρας , ἐξ ᾿ ἈΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , οὗ ταῖς φρυκτωρίαις ἐνθέως , καταυγασθεῖσα φῶς ἐχρημάτισεν , ἡ τῆς χαρᾶς ἐπώνυμος , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΗΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Χωρίον χωρητικόν γεγένησαι τῆς θείας φύσεως ΑΧΡΑΝΤΕ   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ  , διό Σε Λουκία ποθήσασα , παρθενικῶς ὁπίσω Σου , τῷ Σῷ Υἱῷ προσενήνεκται .

   Χωρίον χωρητικόν , τοῦ ἀχωρήτου πλαστουργοῦ γέγονας , τοῦτον σαρκί χωρήσασα , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ .

   Ὤφθης Πλατττέρα οὐρανῶν , Θεόν οὐράνιον ἀποκυήσασα , τόν τά ἐπίγεια ΠΑΝΑΓΝΕ  , οὐρανοῖς ἐπισυνάψαντα , καί τήν ἐπίγνωσιν αὐτοῦ , πᾶσι παρέχοντα τοῖς βοῶσιν · εὐλογοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

 

..........................................ἦχος πλ.α΄ ......................................

 

   

   Ἐκλάμψας ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ὡς Ἥλιος συνανατέλλουσαν Χριστέ ὡς ἑωσφόρος τήν ἔνδοξον τοῦ Πρωτομάρτυρος μνήμην  , τῇ σῇ καταγλαΐζεις φαιδρότητι .

   Ζωοδότην τεκοῦσα Θεόν καί Κύριον , τοῦ θανάτου τήν ῥύμην τήν ἀκαταίσχυντον , ἔστησας ΑΓΝΗ , ταύτην ἀπονεκρώσασα , ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἡσαΐα χόρευε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔσχεν ἐν γαστρί και ἔτεκεν Υἱόν τόν Ἐμμανουήλ , Θεόν τε καί ἄνθρωπον , Ἀνατολή ὄνομα αὐτῷ , ὅν μεγαλύνοντες τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίζομεν .

   Λόγος πάλαι ὁ τό εἶναι παρασχόμενος , πᾶσι θείῳ βουλήματι , ἀνακαλέσασθαι βουληθείς τόν ἄνθρωπον , ΑΓΝΗ , τῇ Σῇ κατεσκήνωσεν γαστρί , Εὐλογημένη ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   ΜΑΡΙΑ ἡ ΚΥΡΙΑ τῆς κτίσεως , ὡς τόν Βασιλέατοῦ παντός τεκοῦσα Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τῆς τῶν τυραννίδος ἐλεύθερον με δεῖξον πρεσβείαις Σου .

   Νεύρωσον ΑΓΝΗ , τόν τῆς ψυχῆς μου τόνον , λυθέντα τοῖς πταίσμασι καί τοῖς παθήμασιν · ὅπως ὑμνήσω ΠΑΡΘΕΝΕ τόν Σόν τόκον , καί ὑπερυψῶ Σε τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ .

   Νοεραί Δυνάμεις Σε καί ἀνθρώπων πᾶσαι γενεαί , ὡς Θεόν γεννήσασαν δοξάζουσι , διαπαντός Εὐλογημένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Νοῦς οὐδέ οὐράνιος ὄντως δυνήσεται Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , ὑμνεῖν ἀξίως · τόν γάρ Κτίστην τέτοκας , τόν ταῖς οὐρανίαις ὑμνούμενον δυνάμεσιν . 

   Ὁ πάλαι ἐξ ᾿ οὐδενός ποιήσας τά σύμπαντα , ἐκ τῆς Σῆς Ἁγίας γαστρός προέρχεται , ἄνθρωπος γενόμενος ΑΓΝΗ  διά φιλανθρωπίαν , διαφερόντως ὁ Φιλάνθρωπος , ἵνα τούς ἀνθρώπους λυτρώσηται . 

   Παγκοσμίου γέγονε σωτηρίας , ΔΕΣΠΟΤΑ Χριστέ ἁπαρχή ὁ τόκος Σου καί Μάρτυσι θεοπρεποῦς ὁμολογίς ὑπόθεσις .

   Πύλην ἀδιόδευτον ὁ Προφήτης βλέπει Σε ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἥν μόνος διώδευσεν Κύριος , διό Σοι βοῶμεν χαῖρεἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ 

   Σέ τήν ὑπέρ νοῦν θεανδρικῶς τῷ λόγῳ τεκοῦσαν τόν Κύριον , καί Παρθενεύουσαν  πάντα τά ἔργα ΠΑΡΘΕΝΕ εὐλογοῦμεν Σε καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Σοί τῷ ἀνατείλαντι ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ  θείας ΑΓΝΗΣ , προσήνεκται ἔμψυχος ὡς Βασιλεῖ Στέφανος ἐνθέως μελωδῶν σοι , ὁ Θεός εὐλογητός εἶ .

   Σοφίας τῆς ὑπερσόφου γέγονας δοχεῖον ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΓΕΝΝΗΟΡ , μόνη τῶν πιστῶν σωτηρία καί ὕμνησις · Σύ γάρ ἡμῖν γεγέννηκας τήν πάντων θείαν ἀπολύτρωσιν . 

   Σύ μέν ὑπέρ ἀνθρώπων ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ φορέσας Χριστέ τόν ἄνθρωπον ὡς βρέφος ἐσπαργάνωσαι · ὁ σός δέ χωννύμενος πρωτομάρτυς λίθων βολαῖς , τόν ἄνθρωπον ἀποδύεται .

   Τόν ἐπιδημήσαντα ἐξ ἈΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ Μητρός ὁ Πρωτομάρτυς ἐν ἀκινήτῳ τοῦ Πατρός θεότητι , ἑστῶτα καί δόξῃ ἐν οὐρανοῖς τεθέαται .

   Τοῦ βίου δι ᾿ ἡμᾶς ὁ Δεσπότης τό σπήλαιον ὑπεισῆλθε τρόπῳ συγκαταβάσεως ·ὁ δέ τῶν Μαρτύρων ἀρχηγός , Στέφανος τήν σπιλάδα , τήν ἀνθρωπίνην ὑπεξέρχεται , πόθῳ τοῦ Δεσπότου βαλλόμενος .

   Ὑπερευλογημένη ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ οἵα Μητέρα Θεοῦ Σεπτήν , ὑμνοῦντας διάσωσον , τῶν κινδύνων λύουσα , τήν ἀτίθασον ἀγριότητα .

   Χρονικῆς ὑπάρξεως ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ εἵληφεν ἀρχήν  σαρκί ὁ ἐκ Πατρός ἄχρονος Υἱός , διό ἀναιρούμενος  ὁ μιμητής Στέφανος Χριστοῦ , νῦν ἐκληρώσατο , ἁπαρχήν τῆς ἀϊδίου ζωῆς .

   Ὡς Θεόν γεννήσασαν καταλλήλως τε  καί προσφυῶς , καλοῦμεν Σε οἱ πιστοί θεηγορικῶς ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἌΧΡΑΝΤΟΝ παναληθεῖ κλήσει τόν σεπτόν τόκον Σου σέβοντες , ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   

 

..........................................ἦχος πλ.β΄...................................... 

 

   

   Ἁγίων Ἁγιωτέρα ἐπουρανίωνΔυνάμεων ἀσυγκρίτως πασῶν ἀνεδείχθης , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὡς τόν Χριστόν κυήσασα , τόν Δεσπότην τῆς κτίσεως .

   Ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ὁμολογοῦμεν Σε τοῦ Ἀγγέλου τό χαῖρε , πίστει Σοι βοῶντες Μόνη τήν χαράν ἐπί γῆς γάρ τέτοκας , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ἀεί Εὐλογημένη .

   Γενεῶν ἀπό πασῶν Σε ἐξελέξατο , Παλάτιον ἀμόλυντον , ὁ οἰκήσας Σου τήν γαστέρα ΚΟΡΗ Βασιλεύς · διό μελωδοῦμεν Σοι ·  χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Γεννᾶται ὁ ἄχρονος Θεός Λόγος ἐν γαστρί , ἐκ Σοῦ ἐν χρόνῳ ἌΧΡΑΝΤΕ , ἵνα ζωήν τήν ἄχρονον τοῖς ἐν γῇ , καί λῆξιν αἰώνιον , χορηγήσῃ καί δόξαν ἀκήρατον .

   Γῆ τῆς προτέρας κατάρας τῆς ἐν Ἐδέμ λύτρωσιν ἐδέξατο ἐν αὐτῇ τοῦ Λυτρωτοῦ , γεννηθέντος ἌΧΡΑΝΤΕ ἐκ Σοῦ , καί καινίσαντος αὐτήν καί ἀναπλάσαντος .

   Ἐκπλήττει νοῦν καί ἀκοήν , τό μυστήριον ὄντως τῆς λοχείας Σου ΚΟΡΗ · Θεόν γάρ ὑπερφυῶς συνέλαβες ἐν γαστρί , καί τεκοῦσα μένεις ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ .

   Ἐκ τῶν Ἀχράντων Σου ΑΓΝΗ , καί τιμίων Αἱμάτων σαρκωθείς ἀποῤῥήτως ὁ Λόγος ὁ τοῦ Θεοῦ , ἀνέδειξεν ὡς Θεός , τῶν κτισμάτων Σέ ἁπάντων ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἐν δύο φύσεσιν ὁ εἷς , τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων σαρκωθείς θεοπρεπῶς , προῆλθε τούς ἐξ ᾿ Ἀδάμ διασώζων  ΠΑΝΑΓΝΕ χρηστότητι .

   Ἐν θείῳ Πνεύματι δηλῶν , τήν ἐξ ᾿ ἡμῶν ἀπαθῶς σου πρόσληψιν Ἡσαΐας ἀνεβόα Κύριε , γρηγορῶν τῷ νόμῳ τῆς χάριτος · τόν ἐκ γένους μέν Ἀβραάμ , ἐκ τῆς Ἰούδα δέ φυλῆς , κατά σάρκα ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἄνευ σπορᾶς , ἔρχεται τίκτουσα .

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ τεκοῦσα τοῖς βροτοῖς τόν κυβερνήτην Κύριον , τῶν παθῶν μου τόν ἄστατον καί δεινόν κατεύνασον τάραχον , καί γαλήνην παράσχου τῇ καρδίᾳ μου .

    Ἡ σύλληψις ἄνευ πάθους  ἡ πρόσληψις ὑπέρ λόγον καί φύσιν τοῦ τόκου Σου προῆλθε · τό γάρ προφήταις θρυλλούμενον ὑπερφυῶς Μυστήριον , ἡμῖν ἐπέφανε , Λόγος τοῦ Θεοῦ ὑπάρχων καί Κύριος .

   Θεόν ἀνθρώποις ἰδεῖν ἀδύνατον , ὅν οὐ τολμᾶ Ἀγγέλων ἀτενίσαι τά τάγματα, διά Σοῦ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡράθη βροτοῖς Λόγος σεσαρκωμένος , ὅν μεγαλύνοντες , σύν ταῖς οὐρανίαις στρατιαῖις Σέ μεγαλύνομεν .

   Ἴδεν ἅπασαη κτίσις ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τά θεῖα μεγαλεῖα Σου , ἐν σαρκί ἐκ Σοῦ , τοῦ Δεσπότου πάντων καί Θεοῦ , τεχθέντος ἐν πόλει Βηθλεέμ , καί σύν τοῖς Μάγοις καί Ποιμέσι , Σέ ἀνύμνησεν .

   Ἰδού Μητέρα Σε τοῦ Θεοῦ πάντες οἱ πιστοί θεοπρεπῶς ὁμολογοῦντες ΘΕΟΝΥΜΦΕ , λύσιν τῶν πταισμάτων καθικετεύομεν , παράσχου τῷ λαῷ Σου Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Ἰδού Σέ πᾶσαι αἱ γενεαί , μακαρίζουσι πίστει , Τήν τόν ἄχρονον Λόγον , ἐν σώματι χρονικῶς , τεκοῦσα ὑπερφυῶς , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ πάλιν διμείνασα .

   ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , Ἀνύμφευτε Μήτηρ ΠΑΡΘΕΝΕ Ἄφθορε , Σέ μακαρίζομεν · τοῦ Ἀβραάμ γάρ ἐκ γένους καί Δαυίδ τῆς φυλῆς , ἐξήνθησας , τόν Χριστόν δέ τέτοκας , προφήταις κηρυχθέντας τό πρίν .

   ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , παθῶν τήν σύγχυσιν , τῆς ἐμῆς διανοίας καί πειρασμῶν , ζάλην διασκέδασον , τῆς ἀπαθείας τήν πηγήν ὡς τεκοῦσα ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Μεγαλοφώνως προκηρύττεται , προσδοκία Ἐθνῶν καί σωτηρία κόσμου , ὁ ὑπέρ φύσιν τόκος Σου ΑΧΡΑΝΤΕ ΣΕΜΝΗ · ὅν ὑμνεῖ τῶν Πατέρων ὄμιλος σήμερον . 

   Μή ἐποδύρου μου Μῆτερ καθορῶσα ἐν τάφῳ , ὄν ἐν γαστρί ἄνευ σπορᾶς συνέλαβες Υἱόν , ἀναστήσομαι γάρ καί δοξασθήσομαι , καί ὑψώσω ἐν δόξῃ ἀπαύστως ὡς Θεός  , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ Σέ μαγαλύνοντας .

   Μητέρα ἄνανδρον ΠΑΡΘΕΝΟΝ Ἄμωμον , ἀδιάφθορον ΚΟΡΗΝ ἐν γυναιξί  Μόνην Σέ γινώσκομεν Εὐλογημένη ΜΑΡΙΑΜ , τῶν ἀνθρώπων ἡ βοήθεια . 

   Μήτηρ ἌΧΡΑΝΤΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , τούς ὑμνοῦντας Σε περίσωζε , ἀπό πάσης ἀνάγκης .

   Νηδύος ἐκύησας ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ τόν Χριστόν , ΜΑΡΙΑ Μήτηρ Ἄνανδρε , ὄν εἶδον οἱ προφῆται θεοπτικῶς · αὐτοῦ προχορεύουσιν  οἱ Πατέρες νυνί τά γενέθλια .

   Ὁ ἐκ μή ὄντων τά πάντα παραγαγών  Θεός Λόγος ΠΑΝΑΓΝΕ , ἐξ ᾿ ἀσπόρου Σου γαστρός , ὑπέρ νοῦν σεσάρκωται · διό ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε οἱ πιστοί ἀεί δοξάζομεν .

   Ὁ ἐκ Σοῦ ἐν Σπηλαίῳ τεχθείς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , αἰωνίους ἀνθρώποις σκηνάς ηὐτρἐπισεν  , τοῖς εἰλικρινῶς ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὑμνοῦσι Σε , καί ὑπερυψοῦσιν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ὁ καρπός τῆς κοιλίας τῆς Σῆς ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τήν τοῦ ξύλου κατάραν ὑλομανήσασαν , πρόῤῥιζον ἐξήρανε  , καί ἀνεβλάστησε , τήν τῆς εὐφροσύνης ΠΑΡΘΕΝΕ εὐλογίαν .

   Ὅλον ἐκ Σοῦ τῆς Τριάδος τόν ἕνα ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ θεϊκῶς συλλαβοῦσα , ἐξ Ἁγίου Πνεύματος , σαρκωθέντα τέτοκας μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ὥσπερ ἧς πρό τοῦ τόκου .

   Ὅν προκατήγγειλαν πιστῶς προφητικαί φωναί , Ἰησοῦν Ἐμμανουήλ , ἀνθρώπου ἐν μορφῇ ἐρχόμενον , τόν τοῦ Θεοῦ καί Πατρός , Υἱόν τε καί συνάναρχον Λόγον , ἐκ Πνεύματος Ἁγίου , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΜΑΡΙΑ , τίκτει ἀπειράνδρως , ἐν Βηθλεέμ τῇ πόλει 

   Ὁ πάσης ἐπέκεινα νοουμένης ὡς Θεός , καί ὁρωμένης κτίσεως σωματωθείς προῆλθε Σου ἐκ γαστρός , τηρήσας δέ ἄφθορον , ὥσπερ ἦς πρό τοῦ τόκου ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Παστάς καί Θρόνε τοῦ Βασιλεύοντος , Ὄρος Θεοῦ καί Πόλις ἐκλεκτή , καί Παράδεισε , τοῦ Ἡλίου Νεφέλη ὁλόφωτε , φώτισον τήν ψυχήν μου νέφη διώκουσα τῶν ἀνομιῶν μου τῶν πολλῶν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Προεῖδεν Ὄρος Σε ποτέ Δανιήλ ὁ Προφήτης  ἐξ ᾿ οὗ λίθος ἐτμήθη , ΘΕΟΤΟΚΕ  τούς βωμούς λεπτύνας καί καθελών , τῶν δαιμόνων ΠΑΝΑΓΝΕ  ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Προφήτης Πνεύματι προεθεάσατο Ἀββακούμ Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , Ὄρος Θεοῦ , ἀρεταῖς κατάσκιον , ἐξ ᾿ οὗ ἐπέφανεν ἡμῖν ὀ φωτίζων τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ῥεῖθρα ἐπήγασε νοητά , τῆς ἀθανασίας ὁ ἐκ Σοῦ , σαρκί τεχθείς ἐν Σπηλαίῳ ΑΓΝΗ , καί τήν τῶν ἀνθρώπων φύσιν κατήρδευσεν , ἀφθαρσίᾳ πλουτίσας , αὐτήν ὡς εὔσπλαγχνος .

   Ῥημάτων ἄκουσον ἐμῆς δεήσεως , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ · Σύ γάρ ἐλπίς , πάντων καί βοήθεια , τῶν ἐν ποικίλοις πειρασμοῖς ἐκτενῶς προσκαλουμένους Σε .

   Ῥομφαῖαι πᾶσαι τοῦ δυσμενοῦς ἌΧΡΑΝΤΕ  ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ , ὄντως εἰς τέλος ἐξέλιπον · Σύ γάρ τόν ἁπάντων Θεόν ἐκύησας τόν λόγχῃ καθελόντα αὐτοῦ τό φρύαγμα .

   Σαρκός ἀνθρώπων ἐν ὁμοιώτητι , Σοῦ ἐκ γαστρός ὁ Λόγος καθωράθη τικτόμενος · καί Μαρτύρων πληθύν ἐπεσπάσατο , Πάθη καθυπομείνας , ὁ ὑπεράγαθος , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑΝ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Σαρκός τῇ παχύτητι  ἑνωθείς ὁ ἐκ Πατρός μονογενής , ἐν Μήτρᾳ Σου , εἷς ἐκ δύο προῆλθεν δίχα φθορᾶς , τηρήσας ἀλώβητον τήν Σεμνήν ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ Σου ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Σέ τήν ΑΓΝΗΝ τοῦ Δεσπότου Περιστεράν τήν ΣΕΜΝΗΝ καί ἌΜΩΜΟΝ , καί καλήν ἐν γυναιξίν , ὡς τόν ὅλων τέξασαν Θεόν , μακαρίζομεν πιστῶς , ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ . 

   Σέ τήν ἀθάνατον Κύριε Πηγήν τήν δι ᾿ Ἁγίων ἰάματα τῶν ἀνθρώπων τῷ γένει παρέχουσαν  , ἀεί μεγαλύνομεν , ὄτι σώζεις τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Συγχαίρει πᾶσα ἡ κτίσις τῷ Σῷ τόκῳ ΠΑΡΘΕΝΕ · τήν γάρ Ἐδέμ ἡ Βηθλεέμ διήνοιξεν ἡμῖν , καί ἰδού τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἅπαντες , ἀπολαύοντες πίστει βοῶμεν ἐκτενῶς · τάς ἡμῶν ἱκεσίας ΔΕΣΠΟΙΝΑ πλήρωσον .

   Τήν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ καί Ἐνδοξωτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ , τήν ἀδιαφθόρως , Θεόν Λόγον τεκοῦσαν , τήν ὄντως ΘΕΟΤΟΚΟΝ , Σέ μεγαλύνομεν .

   Τόν ἔνα τῆς Τριάδος ἐν γαστρί Σου δεξαμένη ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀνερμηνεύτως ἐκύησας  , ὡς οἶδεν μόνος αὐτός .

   Τόν ἀπερίγραπτον Λόγον περιγραπτόν , γεγονότα σώματι ἀπεκύησας ΑΓΝΗ , ὅν δυσώπει ῥύσασθαι φθρᾶς , καί παθῶν ἐπαγωγῆς τούς Σέ δοξάζοντας .

   Τό ξένο θαῦμα τό ἐν προφήταις θρυλλούμενον , καί πατράσι πάλαι ἐμφανῶς ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ ,  τεξομένην πάρεστιν , εἰς σωτηρίαν ἡμῶν τῶν μελωδούντων · ΠΑΝΑΓΙΑ χαῖρε ΚΕΧΡΙΤΩΜΕΝΗ .

   Τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ἐκ ψυχῆς ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ κόσμου Ἀγαθή , ὁμολογοῦντας διάσωσον  Σέ γάρ προστασίαν , ἀκαταμάχητον κεκτήμεθα , τήν ὄντως ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ .

   Υἱούς Θεοῦ ἡμᾶς ἀπειργάσατο , ὁ γεννηθείς σαρκί Θεός ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , καί τό πρῶτον δέδωκεν ἀξίωμα , τοῖς αὐτόν δεξαμένοις , καί ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ Σέ δοξολογοῦσιν ἐκτενῶς , καί μεγαλύνουσιν .

   Ὑμνεῖν τόν τόν τρόπον τόν ὑπερθαύμαστον , τῆς ὑπέρ νοῦν καί ξένης Σου κυήσεως ΠΑΝΑΓΝΕ , ἀπορεῖ ἀνθρώπων τά συστήματα , πάντα γάρ ὑπερέχει νοῦν καί διάνοιαν , καί νοήσεις πάντων λογισμῶν , καί τήν τῶν λόγων ἰσχύν .

   Ὑπέρ λόγον Σου ἡ σύλληψις ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Θεόν γάρ Λόγον τέτοκας , τόν ῥυόμενον ἀλογίας πάσης τούς βροτούς καί λόγον παρέχοντα βοᾶν · Εὐλογημένη εἶ Σύ ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Ὑποφωνοῦσι προφητικαί , ῥήσεις ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  διά συμβόλων τόν τόκον Σου · ὧν νῦν τάς ἐκβάσεις , ἡμεῖς θεώμενοι , κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ καταγγέλομεν .

   Φαεινοτάταις ἀκτῖσι πᾶσαν τήν γῆν , ὁ ἐκλάμψας ἤλιος ἐξ ᾿ Ἁγίας Σου γαστρός , καταυγάζει ΔΕΣΠΟΙΝΑ · δι ᾿ ὧν φωτισθέντες , Σέ Θεοῦ Μητέρα σέβομεν . 

   Χειμάζει κλυδώνιον ἐναντίων λογισμῶν τήν ταπεινήν καρδίαν μου , τῶν πονηρῶν πνευμάτων ἐπιβουλαῖς · φιλάγαθεΔΕΣΠΟΙΝΑ , καταπράϋνον τοῦτο μεσιτείαις Σου .

   Ὡραίαν κάλλει Σε ὑπεραστράπτουσαν τοῦ Υἱοῦ Σου ἀκτῖσιν οἱ τῶν ἐθνῶν , δωρυφόροι ἌΧΡΑΝΤΕ  ἰδόντες θέαμα καινόν , καί παράδοξον ἀνύμνησαν .

   Ὡς Σύ οὐδείς ποτέ κεχαρίτωται , ἐκ γενεῶν  ἀρχαίων  ΑΓΝΗ   ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Σύ γάρ μόνη τήν πασῶν ἀσύγκριτον , ἔσχες ἁγιωσύνην , καί καθαρότητα , ὄθεν ὑπεδέξω τόν Θεόν ἐν Σοί σαρκούμενον .

 

..........................................ἦχος βαρύς .....................................

 

   

   Γνώμῃ πεσών ἐξεβλήθη Ἀδάμ τοῦ Παραδείσου , τοῦτον ἀνακαλεῖται , καί πρός τήν ἄνω τρυφήν μετηγάγετο .

   Εὐλογημένη Δεδοξασμένη Μῆτερ Ἀπείρανδρε , τήν νενεκρωμένην ἁμαρτίαις μου ψυχήν , καί παθῶν κεχωσμένην , ταῖς ἀκρασίαις ζωοποίησον .

   Μετήγαγες πρός εὐλογίαν ΔΕΣΠΟΙΝΑ τήν κατάραν τοῦ Ἀδάμ , ἡμῖν τεκοῦσα Χριστόν , πρός ὅν βοῶμεν · δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε .

   Ὁ ἐν καμίνῳ τοῦ πυρός τούς τρεῖς Παῖδας σώσας  ΠΑΡΘΕΝΕ , αὐτός σκηνώσας ἐν Μήτρᾳ Σου , σώζει τούς βοῶντας Σοι Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου .

   Ὁ λόγῳ πᾶσαν τήν κτίσιν σαφῶς δημιουργήσας , ἐκ Σοῦ καθ ᾿ ἡμᾶς ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἄνθρωπος γενόμενος , δι ᾿ οἶκτον ὁ φιλάνθρωπος .

   Ὁ πρίν ἀθέατος καί ἀχώρητος φύσει , ἐν τῇ γαστρί Σου χωρηθείς ἐθεάθη ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , διό βοῶμεν Σοι · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ θεόν σαρκί κυήσασα .

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ τῶν οὐρανῶν Ὑψηλοτέρα , ἡ τόν ἄναρχον Λόγον ἀσπόρως συλλαβοῦσα καί σεσαρκωμένον Θεόν τεκοῦσα τοῖς ἀνθρώποις , πιστοί πάντες Σε ἀεί μεγαλύνομεν .

   Σέ τόν ἀμήτορα τό πρίν Λόγον Θεοῦ ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἐν γαστρί συλλαβοῦσα , σαρκικῶς τέτοκεν Υἱόν ἀπάτορα .

   Σύ γέγονας ὑπερφυῶς ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , οἰκητήριον ὄντως τοῦ πάντων Βασιλέως καί χρυσοειδής  Κιβωτός , τόν Νόμου  νομοθέτην , ἔχουσα Χριστόν σωματούμενον .

 

..........................................ἦχος πλ.δ΄.......................................

 

 

   Αἴγλῃ φωτιζόμενος τό ἐμφανές , ὁρᾷς ἔνδοξε  , Ὄρος Θεοῦ ,τήν Εὐλογημένην  τό βροτῶν ἐγκαλλώπισμα . 

   Ἀκαταισχέτοις καθ ᾿ ἡμῶν ὁ θάνατος , ὁρμαῖς ἐκέχρητο · ἀλλά τῷ Σῷ τόκῳ προσεγγίσας ὤλετο , καί προσβαλών κατήργηται , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · ζωήν γάρ ὄντως ἀΐδιον σεσωματωμένην γεγέννηκας .

    Ἀπειρογάμως τέτοκας ,  καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ διέμεινας καί τῷ ξένῳ τόκῳ Σου συνῆψας ἅπαντα , τόν χρόνιον πόλεμον καί τήν μακράν διάστασιν λύσασα , Χριστόν τόν τῆς εἰρήνης δοτῆρα βαστάζουσα ἐν κόλποις · διό Σε ὑμνοῦμεν καί πόθῳ ἀνυμνοῦμεν τήν μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ . 

   Δανιήλ Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , Ὄρος προέγραψε σαφῶς ὁ ἔνθεος , οἱ τριττοί δέ Παῖδες , καθορῶντες τήν φλόγαν δροσίζουσαν , τόν Σόν θεῖον τόκον μελωδικῶς άνευφημοῦσιν , ὡς Σωτῆραν καί Κτίστην καί Κύριον .

   Ἐξέστη ἐπί τοῦτο ὁ οὐρανός , καί τῆς γῆς κατεπλάγει τά πέρατα ὄτι Θεός, ὤφθη τοῖς ἀνθρώποις σωματικῶς , καί ἡ γαστήρ Σου γέγονεν εὑρυχωροτέρα τῶν οὐρανῶν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων , ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .

   Ἔφριξε πᾶσα ἀκοή , τήν ἀπόῤῥητον Θεοῦ συγκατάβασιν , ὅπως ὁ Ὕψιστος , ἑκών κατῆλθεν μέχρι καί σὠματος, ΠΑΡΘΕΝΙΚΗς ἀπό γαστρός γενόμενος ἄνθρωπος, διό τήν ἄχραντον , ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

   Ἔχων λελαμπρυσμένον θείᾳ αἴγλῃ , τόν νοῦν Δανιήλ Θεομακάριστε , τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τόν τόκον , σαφῶς προτεθέασαι , μυστικαῖς εἰκόσι τυπούμενον · Εὐλογημένη Σύ εἶ τόν Χριστόν κυήσασα .

   Θελητήν τοῦ ἐλέους , ὅν ἐγέννησας Μῆτερ ΑΓΝΗ ἐκδυσώπησον , ῥυσθῆναι τῶν πταισμάτων ψυχῆς τε μολυσμάτων , τοῖς ἐν πίστει κραυγάζουσιν · ὁ τῶν πατέρων Θεός , εὐλογητός εἶ .

   Ἰδού ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐν Μήτρᾳ ἐμφανῶς συλλαμβάνει Χριστόν τόν Θεόν · ἧς περ τήν προτύπωσιν ἐλλαμφθείς τῷ Πνεύματι προεώρακε Δανιήλ ὁ ἔνδοξος .

   Ἵλεων γενέσθαι μοι τόν ἐν πολλαῖς παγέντα ΑΓΝΗ ἁμαρτίαις , τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , ἀσιγήτως δυσώπησον .

   Ἵλεών μοι τόν Κριτήν τόν ΥἱόνΣου ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ταῖς Σαῖς λιταῖς γενέσθαι , ἐν ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως , λυτρωτήν τε τῶν δεινῶν , Μήτηρ δυσώπησον ,Σοἰ γάρ Μόνη , τάς τῆς ἐλπίδος ἀνατίθημι .

   Ἵλεως ἔσο μοι  ΠΑΡΘΕΝΕ · καί πληγέντα με ῥομφαίᾳ ἁμαρτίας , ἐν μοτώσει τῆς Σῆς θεράπευσον πρεσβείας , Εὐλογημένος κράζοντα , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Ἵνα  τόκον Δέσποτα , ἐκ Παρθενεύοντος Σώματος  δείξης ἡμῖν , σῴζεις ἐν καμίνῳ παρθενεύοντα σώματα .

   Ἰόν τόν τοῦ ὄφεως ἀκοαῖς , πικρῶς ἐμπαρέντα ταῖς τῆς Εὔας  ἡ ἐκ Δαυίδ , βλαστήσασα , ΚΟΡΗ θεραπεύει , τόν Λυτρωτήν κυοφορήσασα .

   Κόσμου οὗσα προστάτις Μῆτερ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , Σύ με κυβέρνησον καί ὀδήγησον με εἰς εὐθεῖαν ὁδόν κατεύθυνον , πρός δικαιοσύνης τρίβους , ὀρθάς τόν λογισμόν μου , τῆς ψυχῆς μου τάς πορείας ἰθύνουσα . 

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ ὁμολογοῦμεν οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν ἀσωμάτοις χορείαις Σέ μεγαλύνοντες . 

   Λίθον Σε χειρός τμηθέντα ἄευ Λόγε , Ὄρους προορᾷ  ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ,  Δανιήλ ὁ προφήτης ἀνακραυγάζων καί ἀνυμνῶν σου τήν θεότητα .

   Μακαρίζει Σε ΣΕΜΝΗ , τάξις Ἀγγέλων , μεγαλύνει Σε γηγενῶν φύσις · ἐν Σοί γάρ εὕρομεν χαράν , οἱ πίστει Σε ὑμνοῦντες καί ὑπερυψοῦντες , εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Μή τραπείςτῇ θεότητι , ὅλον ἑαὐτόν ὁ Λόγος ἐκένωσε , καί ἀνθρώποις προσωμίλησεν , ἐκ Σοῦ σάρκα ΚΟΡΗ προσλαβόμενος .

   Μυσταγωγεῖται ΠΑΝΑΓΝΕ , Δανιήλ ὁ σοφώτατος , καί προζωγραφοῦσι Παῖδες τρεῖς τήν Γέννησιν , τήν Σήν οἱ θεόφρονες , διά συμβόλν  βλέποντες , τόν ἐκ τῆς γαστρός Σου προελθόντα ἀφράστως , ὅν ἐγέννησις Μῆτερ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Μυσταγωγεῖ τούς τύπους τῆς ἀποῤῥήτου σαρκώσεως  ἌΧΡΑΝΤΕ , τῆς ἐκ Σοῦ τοῦ Ὑψίστου , Δανιήλ ὁ προφήτης ὁ ἔνδοξος .

   Νεοθαλής , ἀθανασίας Παράδεισος , καί ὡραῖος ὄντως ἀναδέδειξαι ξύλον ζωῆς , ἐν Σοί φυτευθέν , θεαρχικωτάτως  κυοφοροῦσα καί τίκτουσα  τό πᾶσι ἀποστάζον , ζωηφόρους ἐλπίδας , τοῖς πιστῶς ΘΕΟΤΟΚΟΝ φρονοῦσι Σε .

   Νομήν τήν τοῦ θανάτου , ἔστησας ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Ζωοδότην Τεκοῦσα καί Κύριον , ζωοποιοῦντα τούς πίστει Σε μεγαλύνοντας .

   Νόμοι ἐν Σοί , φύσεως κεκαινοτόμηνται · νομοδότην Λόγον γάρ ἐγέννησας , ὑπέρ αἰτίαν ὡς ἀληθῶς ΠΑΝΑΓΝΕ καί λόγον , τῆς ἀλογίας ῥυσάμενον , τό γένος τῶν ἀνθρώπων , τῶν  μελωδούντων  πιστῶς, τῇ δυνάμει σου δόξα Φιλάνθρωπε .

   Νυμφῶνα ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ τῆς ὑπέρ λόγον Λόγου σαρκώσεως , καί Παστάδα καί Θρόνον , ὀρθά φρονοῦντες Σέ ὀνομάζομεν  , καί γεγηθότες τῷ τόκῳ Σου ψάλλομεν · Εὐλογημένη εἶ Σύ ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Οἱ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΑ φρονοῦντες Σε , ῥήμασιν ἑπόμενοι , τοῖς Σοῖς ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Σέ νῦν μακαρίζομεν , ὅτι Θεόν μακάριον ἔτεκες ἡμῖν · ὅν ἐν δυσί ταῖς οὐσίαις , μιᾷ δέ ὑποστάσει , ἀνυμνοῦντες βοῶμεν , Χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Ὅλος ἄνθρωπος ὤφθης , μείνας ὅπερ ἦν καί μετά σάρκωσιν , ὁ ἐκ Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ , γεννηθείς ἀναλλοίωτος Κύριος .

   Ὁ πρό αἰώνων  Πατρί συναΐδιος , ἐκ Σοῦ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , σάρκα προσελάβετο , καί φύσιν τῶν βροτῶν , θεώσα συνεδόξασε · διό Σε σωτηρίας ἀρχηγόν , καί κόσμου ἱλαστήριον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πρός τόν ἐκ Σοῦ κεκτήμεθα .

   Ὄρος ἐθεώρεις νοητόν Δανιήλ ἱερώτατε τήν Μόνην ἌΧΡΑΝΤΟΝ ΑΕΙΠΡΘΕΝΟΝ ΚΟΡΗΝ · ἐξ ᾿ ἧς περ ἐκτέτμηται λίθος ὁ ἀκρογωνιαῖος , καί πλάνην συνέτριψεν πᾶσαν .

   Ῥεῖθρα ἀφθόνως ἀναβλύζεις , ἰαμάτων , ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! Δανιήλ γάρ τρανῶς ἑώρακε Σε Ὄρος , ἐξ ᾿ οὗ Σωτήρ ἀνέτειλεν , ὁ Θεός εἰς τούς αίωνας .

   Ῥῦσαι τῆς τῶν παθῶν με ἐπαγωγῆς ΔΕΣΠΟΙΝΑ · καί τούς πολεμοῦντας ἐχθρούς μοι , νῦν ἐκπολέμησον , στήριξον πέτρᾳ με , τῶν τοῦ Θεοῦ θελημάτων , τήν ψυχήν μου φώτισον , Πύλη τοῦ θείου φωτός .

   Σέ προστασίαν πιστοί , καί τεῖχος κεκτήμεθα , οἱ ἐν βυθῶ τῶν κακῶν , καί σάλῳ καί θλίψεων , ἀεί κινδυνεύοντες , ΘΕΟΤΟΚΕ , Μόνη τῶν βροτῶν τό καταφύγιον .

   Σκέπην καί καταφυγήν καί τεῖχος ὄντως ἀκράδαντον , ἡ πόλις Σου Σέ πιστῶς κεκτημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δυσχερῶν ἐκ θλίψεων , καί κινδύνων πάντων , ἐκλυτροῦσαι ταῖς πρεσβείαις Σου .

   Σωτῆρα καί Λυτρωτήν Θεόν τῶν ὅλων καί Κύριον , τεκοῦσα διά σαρκός , ἡμῖν ὁμιλήσαντα , διάσωσον ΠΑΝΑΓΝΕ , τούς προσκαλουμένους , ἐκ κινδύνων Σέ τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑΝ .

   Σωτηριώδους δι ᾿ ἡμᾶς  τοῦ Λόγου οἰκονομίας φωτεινή Σύ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ Πύλη , ἐγνωρίσθης ἀληθῶς · Σύ γάρ ἡμῖν εἰσήγαγες , τήν νοητήν ἀκτῖνα , τῆς ὑπερθέου Θεότητος .

   Τήν ὑπερθαύμαστον ΚΟΡΗΝ θεηγόρε , τυπικοῖς ἐν συμβόλοις κατανοήσας ἐκραύγαζες , Εὐλογημένη ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ .

   Τόν Δεσπότην τεκοῦσα , ὤφθης ὑπερτέρα τῶν ἄνω Δυνάμεων , καί βροτῶν τήν φύσιν ἐθεούργησας , μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὅθεν Σε παναληθῇ ψυχῇ και γλῴττῃ οἱ πιστοί Σε ΠΑΡΘΕΝΕ δοξάζομεν .

   Τῶν πιστῶν ἡ προστάτις , τεῖχος ἀκατάλυτον , τῶν εὐφημούντων Σε , ἡ παντί τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων φανεῖσα σωτήριος , ὡς Θεόν τεκοῦσα σωματικῶς ἐπιφανέντα , τήν ψυχήν μου διάσωσον ΠΑΝΑΓΝΕ .

   Ὑμνωδίαις ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , οἱ ἐν Βαβυλῶνι Παῖδες γεραίρουσιν τόν Υἱόν Σου τόν Ὑπέρθεον , ὅν ἐν τῇ καμίνῳ ἐπεγίνωσκον .

   Φεῖσαι μου Σῶτερ ὁ τεχθείς , καί φυλάξας τήν τεκοῦσαν σε ἄφθορον , μετά τήν κύησιν , ὅταν καθίσης κρῖναι τά ἔργα μου τάς ἀνομίας παρορῶν  καί τάς ἁμαρτίας μου , ὡς ἀναμάρτητος , ἐλεήμων Θεός καί φιλάνθρωπος .

   Ὡράθης ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝΕ  Μήτηρ Θεοῦ , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα ἐν σώματι τόν Ἀγαθόν , Λόγον ἐκ τῆς καρδίας τῆς ἑαυτοῦ , ὄν ὁ Πατήρ ἠρεύξατο πάντων τῶν αἰώνων ὡς ἀγαθός , ὅν νῦν καί τῶν σωμάτων ἐπέκεινα νοοῦμεν  , εἰ καί τό σῶμα περιβέβληται .

   Ὡραῖον Σου τό  κάλλος οὗ νῦν ἀπολαύεις τήν γάρ ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ΜΟΡΗΝ , προφῆτα σοφέ , διά συμβόλων μηνύειν , πᾶσαν ἠξίωσαι .

 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Ἐξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

   

   ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , ἐν ὥρᾳ τῇ φοβερᾷ με , πρόστηθι καί μεσῖτις , πρός τό Υἱόν Σου φάνηθι , τῷ ταπεινῷ καί ῥῦσαι με τῆς καταδίκης ἐκείνης , καί τῶν κολάσεν πάντων .

   Ἐκύησας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τόν τοῦ Θεοῦ Θεόν Λόγον ,τῷ κόσμῳ τήν σωτήριον , ἐκτελοῦντα πανσόφως , οἰκονομίαν ἀρίστην , διά τοῦτο Σε πάντες  , ὑμνολογοῦμεν ἀξίως ὡς πρεσβεύουσα τούτῳ λυτρωθῆναι ἡμᾶς νόσων , καί παντοίων κινδύνων . , 

   Θαῦμα φρικτόν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὅτι τόν πρό αἰώω ἐκ τοῦ Πατρός ἐκλάμψαντα , ὁμοούσιον Λόγον  γεγέννηκας ἀποῤῥήτως · ὅθεν Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ  , ὁμολογοῦμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἀληθῶς καί κυρίως , ὡς ἀληθῆ τοῦ Θεοῦ Μητέρα · ὅν ἐκδυσώπει αὐτόν ΘΕΟΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ὑπέρ γένους ἀνθρώπων .

   ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , τῶν γηγενῶν εὐκληρία , ἁμαρτωλῶν προστασία , Χριστιανῶν ἐλπίς Μόνη , κόσμου παντός σωτηρία , ῥῦσαι πυρός ἀπειλῆς με .

   Καί Σέ μεσίτριαν ἔχω πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν , μή μοῦ ἐλέξγη τάς πράξεις ἐνώπιον τῶν Ἀγγέλων , παρακαλῶ Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , βοήθησον μοι ἐν τάχει .

   Καί Σέ μεσίτριαν ΚΟΡΗ , προβάλλομαι  ΠΑΝΑΓΙΑ , πρός τόν ἐκ Σοῦ γεννηθέντα , ὅπως κολάσεως πάσης , ἀπαλλαγῶ καί βασάνων , τῶν αἰωνίων ὁ τάλας .

   Λόγου Θεοῦ Μητέραν Σε ἀνυμνοῦμεν σύν πόθῳ , ἐν θεοπνεύστοις ἄσμασι ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι , νέμοις οὖν ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῖς ἀναξίοις δούλοις Σου , ἱλασμόν καί εἰρήνην , καί φωτισμόν , ὅσα γάρ θέλεις δύνασαι καί ἰσχύεις , ὡς πάντων οὖσα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὙΠΕΡΕΝΔΟΞΕ ΚΟΡΗ .

   Ὁ ἄνω δοξαζόμενος , ὡς Θεός ὑπ ᾿ Ἀγγέλων , κόλπων πατρώων ἌΧΡΑΝΤΕ , μή ἐκστάς ἀποῤῥήτως , τοῖς κάτω συνανεστράφη · Σύ δέ ταύτης ὑπῆρξας , τῆς σωτηρίας πρόξενος , ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων , τούτῳ ΑΓΝΗ , ὑπέρ λόγον σάρκα δανεισαμένη · ὅν αἴτησαι τοῖς δούλοις Σου , λύσιν δοῦναι πταισμάτων .

   Σοφίαν ἐνυπόστατον καί Λόγον ὑπερούσιον , καί ἰατρόν τῶν ἁπάντων Χριστόν τεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , τά ἕλκη καί τά τραύματα τῆς ψυχῆς μου θεράπευσον , τά χαλεπά καί τά χρόνια , καί τῆς καρδίας μου παῦσον , τάς ἀπρεπεῖς ἐνθυμήσεις .

   Χρυσοπλοκώτατε Πύργε , καί δωδεκάτειχε Πόλις , ἡλιοστάλακτε Θρόνε , Καθέδρα τοῦ Βασιλέως , ἀκατανόητον θαῦμα, πῶς γαλουχεῖς τόν Δεσπότην .   

                         

Δόξα Σοι Μῆτερ τοῦ Θεοῦ , 

Δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ , 

εὐχαριστοῦντες , 

προσκυνοῦμεν Σε ἐσσαεί, 

Μητέρα τοῦ Ὑψίστου ..

Δεῖξον τήν φιλανθρωπίν Σου Ἐλεήμων ὑπάρχουσα καί Μητρικήν παρρησίαν πρός τόν Υἱόν Σου κεκτημένη , 

λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ πάσης περιστάσεως καί προσβολῆς τοῦ ἐναντίου καί ἐπιζητοῦντος τήν ἀπώλειαν ἡμῶν · 

ὁδήγησον ἡμᾶ εἰς ὁδόν μετανοίας , ἀποφεύγοντεςτά βάραθρα τῆς κακίας · ἐνίσχυσαν ἡμᾶς ποιοῦνταςτό θέλημά σου , καί βαδίζοντες τῇ  ἐν Χριστῷ πορείᾳ καί ὁδῷ .

Ἀμήν ἀμήν .ἀμήν.

 

βκ ΄Αὐγ. λ΄  (30-8 -2020)