ΤΟ
ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟΝ ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ
Ψ α λ τ ή ρ ι ο ν .......
Ἕνα ἀπό τά λειτουργικά βιβλία τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας
καί πίστεως ·
Ἕνα ἀπό τά ἑπτά ποιητικά-διδακτικά βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης
·
Εἶναι τό ...« εὐαγγέλιον τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης » ·
ἐγκόλπιον καί ἐντρύφημα τῶν μοναχῶν .
Περιέχει ρν ΄ , 150 καί 1 , ψαλμούς , (ὁ τελευταῖος
εἶναι χωρίς ἀρίθμησι , ) κατά τό πλεῖστον , τοῦ Προφητάνακτος Δαυίδ , μέ χρόνον
συγγραφῆς , από τό 1005-966 π.χ.
Οἱ ἄλλοι συγγραφεῖς τῶν ψαλμῶν τοῦ ψαλτηρίου , ὅπως ἀναγράφονται
είς τό προοίμιον τῶν ψαλμῶν , εἶναι , ὁ Ἄσαφ , οἱ υἱοί Κορέ , καί ἕνας ἄγνωστος
, μέ χρόνον συγγραφῆς μεταγενέστερον τῶν τοῦ Δαυίδ ·
Ἀναλόγως τοῦ περιεχομένου των , δύναται νά χωρισθοῦν εἰς :
ὑμνολογικούς : 8 , 19, 29 , 33 , 46 , 47 , 48 , 76 , 84 , 87 , 93 , 96 ,
100 , 103 , 104. 105. 106 ,113 , 114 , 117 , 122 , 135 , 136 , 145-150
.
δοξολογικούς : 18 , 21 , 30 , 33 , 34 , 40 , 65 , 67 , 68 , 92 , 118 , 118 , 124 , 129 ,
138 , 144 .
δεήσεων : 12 , 44 , 60 , 74 , 79 , 80 , 83 , 86 , 106 , 123 , 129 , 137.
ἀτομικοί -προσωπικοί : 3 , 5 , 6 , 7 , 13 , 17 , 22 , 25 , 26 , 28 , 31 , 35
, 38 , 42 , 43 , 51 , 54 , 55 , 56 , 57 , 59 , 63 , 64 - 71 , 77 , 86 , 102 ,
120 , 130 , 140 , 141 , 142 , 143 .
μετανοίας : 50 , 55 , 56 , 6 , 37 , 25 , 31 , 101 , 129 , 142 .
μικτοί , γενικοί : 27 , 31 , 28 , 57 , 89 , 119 , 1 , 112 , 127 , 32 , 37
, 73 , 81 , 82 , 95 , 110 .
Ὁ ψαλμός ργ ΄ (103ος) , εἶναι δοξολογικός καί ὁ προοιμιακός τῆς ἑσπερινῆς
ἀκολουθίας .
Ὁ ἑξάψαλμος εἶναι οἱ ψαλμοί : 3 , 37 , 62 , 87 , 102 , 142 .
Τινές ἐξ ᾿ αὐτῶν εἶναι καί ψαλμοί , μεσσιακοί , ἐσχατολογικοί
.
Ἡ μελέτη καί ἀναγνωση των ἑλκύει τήν θεία χάριν , ἀνακαινίζει τόν ἄνθρωπον
, τιθασσεύει τόν θυμόν , γαληνεύει καί καταπαύει τρικυμίας λογισμῶν , ἀπελαύνει
πνεύματα πονηρίας , κατευνάζει τά πάθη , προετοιμάζει τήν ψυχήν διά σκηνή τῆς θείας
χάριτος · χαλιναγωγεῖ τήν κλίσιν πρόςτήν ἁμαρτίαν · στηρίζει κλονουμένους · ἐμψυχώνει
τούς ἐργάτας τῶν ἀρετῶν · ἑνώνει τά διεστῶτα · προσελκύει τήν ἀγάπην · κατανύσσει
· καθαρίζει τήν ψυχήν · διεγείρει πρός μετάνοιαν ·
Ὁ πεντηκοστός ψαλμός , ὁ τῆς μετανοίας , εἶναι ὁ πρῶτος ὁ
ὁποῖος ἐγάφη ἀπό τόν Δαυίδ , ὅταν ἐλεγχόμενος ἀπό τόν Νάθαν , ἤλθεν εἰς ἑαυτόν
, μετενόησε , διά τό διπλό θανάσιμο του ἁμάρτημα, καί ἐστράφη πρός θεόν διά τῆς
μετανοίας .
Ἕκαστος ψαλμός , ἀναφέρεται εἰς πολλά και διάφορα θέματα , καί
κρύπτει πολλά νοήματα , πνευματικά μαργαριτάρια , ἀρχίζει μέ ἀναφορά εἰς τά ὁρατά
καί ἀνάγεται εἰς ὑψηλά νοήματα πνευματικά.
Πολλάκις ἕνας ψαλμός , ἕνας στίχος ἔχει πολλές ἑρμηνεῖες
, καί γίνετι ὡραιότερος , μέ τά δύο ἡμιστίχια τά ὁποῖα ἀποτελοῦν κατά τό πλεῖστον
τήν δομήν τῶν ψαλμῶν καί συνήθως , τό νόημα ὁλοκληρώνεται , μέ τήν ἑρμονία
τῶν δύο ἡμιστιχίων · π.χ.
πάσης συντελείας εἶδον πέρας -πλατεῖα ἡ ἐντολή σου σφόδρα ·
ἀπό τῶν κριμάτων σου οὐκ ἐξέκλινα -ὅτι σύ ἐνομοθέτησας με ·
ἀπό τῶν ἐντολῶν σου συνῆκα - διά τοῦτο ἐμίσησα πᾶσαν ὁδόν ἀδικίας ·
παρανόμους ἐμίσησα - τόν δέ νόμον σου ἠγάπησα ·
λύτρωσαί με ἀπό συκοφαντίας ἀνθρώπων - καί φυλάξω τάς ἐντολάς σου ·
καιρός τοῦ ποιῆσαι τῷ Κυρίῳ -διασκέδασαν τόν νόμον σου ....
Εἰς τό βιβλίον τῶν ψαλμῶν ἀναγράφονται καί αἱ ἐννέα βιβλικαί ὡδαί , αἱ
ὁποῖαι κυρίως εἶναι εἰς χρῆσην τῶν ἐν μοναῖς τελουμένων ἱερῶν ἀκολουθιῶν , καί ἀπετέλεσαν
τήν βάσιν διά τάς ἐννέα ὡδάς τῶν κανόνων .
Τό ψαλτήριον εἶναι καί τό μόνο βιβλίον τῆς Παλαιᾶς διαθήκης , τό
ὁποῖον χρησιμοποιεῖται καί εἰς τήν θείαν λειτουργίαν , μέ ἐπιλογή στίχων
, εἰς διάφορα σημεῖα τῆς θ. Λειτουργίας .
ἡ ὡφέλεια του μεγίστη , καί καινοποιεῖ , νεοργεῖ τήν ψυχήν , καί ἑτοιμάζει διά
πνευματικήν ἄνοδον καί πορείαν ·
καί ὅπως λέγει ἕνα δίστιχον εἰς τούς ψαλμούς :
Δαυίδ τό Ψαλτήριον , οὐ λίθοι λόγοι ,
ἄλλον Γολιάθ συντρίβουσι , τά πάθη .
καί ἀκόμα στίχοι εἰς τόν Δαυίδ τό προφήτην καί βασιλεα :
Σίγησον Ὁρφεῦ , ῥίψον Ἑρμῆ τήν λύραν ·
Τρίπους ὁ Δελφοῖς δύνων εἰς λήθην ἔτι ·
Δαυίδ γάρ ἡμῖν , Πνεύματος κρούων λύραν ,
τρανοῖ τά κρυφά τοῦ Θεοῦ μυστηρίων ·
πληθύν παλαῶν ἱστορεῖ τεραστίων ,
κινεῖ πρός ὕμνον τοῦ κτίσαντος τήν κτῖσιν ·
σώζων ἅπαντας , μυσταγωγεῖ καί γράφει ,
ἁμαρτάνοντας εἰς ἐπιστροφήν θέρει ·
πολλοῖς σύν ἄλλοις τοῦ Κριτοῦ δηλῶν κρίσιν ,
σμήχειν διδάσκει ψυχικάς ἁμαρτάδας .
Χωρίζεται εἰς κ ΄...20 τμήματα , καλούμενα καθίσματα .
Ἕκαστον κάθισμα , ὑποδιαιρεῖται εἰς τρία τμήματα , καλούμενα
ἀντίφωνα, ἤ στάσεις ·
ἑκάστη δέ στάσις , ἤ ἀντίφωνο περιλαμβάνει συνήθως , 3 ψαλμούς , ἀλλά
καί σέ ἀρκετά περιλαμβάνει δύο, καί εἰς ἐλάχιστα μόνο ἕναν ψαλμόν .
Ἡ ἀνάγνωσις , ἤ ἡ ψαλμωδία τῶν καθισμάτων , καλεῖται : «στιχολογία
ψαλτηρίου » ·
ὅταν στιχολογεῖται καθόμεθα οἱ ἀκούοντες , καί διά τοῦτο λέγεται καί ...κάθισμα
.
Κανονικῶς , ἀναγινώσκεται ἀπέναντι τοῦ Δεσποτικοῦ Θρόνου , εἰς τό μέσον
τοῦ ναοῦ , ἀλλα πολλάκις ὡς εἴθισται ἐν ταῖς Ἱεραῖς Μοναῖς , στιχολογεῖται ἀπό τό
ἀναλογιό , ἀπό τόν χορόν .
Ἄρχεται δέ ὡς ἑξῆς .:
Ὁ ἀναγνώστης ( ἤ , ἀναγνώστρια τῆς ἀκολουθίας , εἰς τάς γυναικείας
Μονάς ) τῆς ἀκολουθίας , μετά τά εἰρηνικά τοῦ ἱερέως , λέγει :... Κύριε,
ἐλέησον · Κύριε , ἐλέησον · Κύριε , ἐλέησον ... Δόξα Πατρί καί Υἱῶ ......
καί ὁ ἀναγινώσκων τό ψαλτήριον συμπληρώνει : καί νῦν καί ἀεί ...
Πληρωθείσης τῆς πρώτης στάσεωςς λέγει :
Δόξα Πατρί καί ....
καί ὁ ἀναγνώστης τῆς άκολουθίας λέγει :...
καί νῦν καί ἀεί ....
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα
, ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα
, ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
Κύριε, ἐλέησον
· Κύριε , ἐλέησον · Κύριε , ἐλέησον ... Δόξα Πατρί καί Υἱῶ ......
καί ὁ ἀναγινώσκων
τό ψαλτήριον συμπληρώνει :
...καί νῦν καί
ἀεί ... Ἀμήν ... ,
συνεχίζων ὁμοίως
τήν δευτέραν στάσιν ·
Τό αὐτό ποιεῖ , ὅταν τελειώσει καί ἡ δευτέρα στασις, καί πάλι , ὡς ἀνωτέρω
:
Δόξα Πατρί ....
καί ὁ ἀναγνώστης τῆς άκολουθίας λέγει :...
καί νῦν καί ἀεί ....
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα
, ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα
, ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
Κύριε, ἐλέησον
· Κύριε , ἐλέησον · Κύριε , ἐλέησον ... Δόξα Πατρί καί Υἱῶ ...... καί ὁ ἀναγινώσκων τό ψαλτήριον συμπληρώνει
: καί νῦν καί ἀεί ... Ἀμήν ... , συνεχίζων ὁμοίως τήν τρίτην στάσιν
.
Περαιωθείσης τῆς τρίτης στάσεως , συνεχίζει , ὁλοκληρώνων ὁ ἀναγνώστης τήν
στιχολογίαν τοῦ ψαλτηρίου καί λέγει :
Δόξα Πατρί καί .... καί νῦν καί ἀεί ....
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα
, ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἀλληλούϊα
, ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , δόξα σοι ὁ θεός ·
ἡ ἐλπίς ἡμῶν
, Κύριε , δόξα σοι .
Μετά τήν ἀνάγνωσιν
τῆς στιχολογίας , ὁ ἱερεύς ποιεῖ μικράν συναπτήν , καί μετά ψάλλετιαι τό κάθισμα
τῆς ἀντιστοίχου στιχολογίας ἀπό τό μηαῖον , ὁσάκις γίνεται στιχολογία ἐν ὄρθρῳ
.
Συνηθίζεται , μόνο εἰς ἑορτάς, καί μνήμας ἑορταζομένων ἁγίων καί Κυριακάς,
νά γίνονται συναπταί , μετά τήν ἀνάγωσιν τοῦ ψαλτηρίου · καθημερινῶς , μετά τήν
ἀνάγνωσιν τοῦ ψαλτηρίου , δέν ποιεῖ συναπτήν ὁ ἱερεύς , άλλα ἀμέσως ψάλλεται τό
καθισμα .
Ἡ περίοδος τοῦ ψαλτηρίου ἄρχεται τό Σάββατο ἑσπέρας , εἰς τόν ἑσπερινόν
, καί ὁλοκληρώνεται τό ἑπόμενο Σάββατο εἰς τήν ἀκολουθίαν τοῦ ὄρθρου .
Δέν στιχολογεῖται ψαλτήριον , ἀπό , τήν Μεγάλην Πέμπτην , ἕως τήν ὀρθρινήν
ἀκολουθίαν τοῦ Σαββάτου τῆς Διακαινησίμου ἑβδομάδος . ὁμοίως δέν στιχολογεῖται ψαλτήριον
τό ἑσπέρας τῆς Κυριακῆς , καθώς καί τό ἑσπέρας , τῆς κυριωνύμου ἡμέρας , ὅταν τελεῖται
ἀγρυπνία .
Εἰς τόν ἑσπερινόν τοῦ Σαββάτου , ἄρχεται πάντοτε τό Ψαλτήριον , καί στιχολογεῖται
τό πρῶτον , α΄κάθισμα , τό ὁποῖον οὐδέποτε καταλιμπάνεται , ἀκόμα καί ἄν ἔχει
προηγηθῆ ἀγρυπνία τό ἑσπέρας τῆς Παρασκευῆς , ἤ καί εἰς τόν ἑσπερινόν τοῦ Σαββάτου
μέ μνήμη ἑορταζομένου Ἁγίου , τοῦ ὁποίου ἡ τυπική διάταξις προβλέπει ..Μακάριος
ἀνήρ , ἤτοι μία στάσην , λόγω τοῦ πανηγυρικοῦ χαρακτῆρος .
Ὅμως ὡς ἀρχή τοῦ Ψαλτηρίου , δέν καταλιμπάνεται τό ὑπόλοιπν κάθισμα, ἀλλα
ἀναγινώσκεται ὁλόκληρον , ἤτοι , ψάλλεται ἡ πρώτη στάσις , Μακάριος ἀνήρ ...
κατά τό σύνηθες, καί ἀνγινώσκονται οἱ δύο ὑπόλοιπες στάσεις .
Στιχολογεῖται , ἐν ἑσπερινῷ , ὅρθρῳ , καθημερινῶς , κατά δέ τήν Μεγάλην Τεσσαρακοστήν
καί εἰς τάς ὥρας .
Τό Μεγάλο Σάββατο , στιχολογεῖται τό 17ον , ιζ ΄κάθισμα, ἤτοι ὁ Ἄμωμος , με
τά ἐγκώμια , προτάσσοντες , ἕνα στίχο τοῦ ἀμώμου , πρό ἑκάστου τροπαρίου τῶν ἐγκωμίων
.
Εἰς τόν ἑσπερινόν , στιχολογεῖται , μετά τήν μεγάλην συναπτήν , εἰς
δέ τόν ὄρθρον , μετά τά ἀπολυτίκια , μετά τό Θεός Κύριος ...
Εἰς τάς ὥρας τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς , στιχολογεῖται , μετά τούς ψαλμούς
τῆς ὥρας .
Εἰς τούς
μικρούς ἑσπερινούς , ἤτοι τῶν ἑσπερινῶν πρό τῶν ἀγρυπνιῶν , καί ἐν ἀποδείπνοις
, δέν γίνεται στιχολογία ψαλτηρίου .
Εἰς τούς ἑσπερινούς τῶν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΩΝ ἑορτῶν , ἀντικαθίσταται τό ἐνδιάτακτον
κάθισμα , μέ τήν πρώτην στάσην τοῦ α΄καθίσματος , ἤτοι : Μακάριος ἀνήρ ...
Ἀφ ᾿ ἑσπέρας τῶν Δεσποτικῶν ἑορτῶν , δέν στιχολογεῖται κάθισμα ψαλτηρίου ·
ἀλλά ἐάν τύχη Δεσποτική ἑορτή ἐν ἡμέρᾳ Κυριακῇ , τό Σάββατο ἑσπέρας , στιχολογεῖται
κανονικά ὅλο τό πρῶτον κάθισμα .
Μέ αὐτάς
τάς διευκρινίσεις , ἔχωμε ὡς κατωτέρω , τήν στιχολογίαν τῶν καθισμάτων τοῦ Ψαλτηρίου
ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ἑβδομάδος :...
Σάββατον ἑσπέρας
: α ΄κάθισμα .
Κυριακή ἐν ὄρθρῳ,
: β ΄ , γ΄ (ιζ΄) ἐν ἑσπερινῷ :
-----------
Δευτέρα ἐν ὄρθρῳ
: δ , ΄ε΄ ἐν
ἑσπερινῷ : στ΄·
Τρίτη ἐν ὄρθρῳ
: ζ ΄ , η΄·
ἐν ἑσπερινῷ : θ ΄·
Τετάρτη ἐν ὄρθρῳ
: ι΄ . ια΄ · ἐν
ἑσπερινῷ : ιβ΄·
Πέμπτη ἐν ὄρθρῳ
: ιγ΄ , ιδ΄ · ἐν ἑσπερινῷ
: ιε΄·
Παρασκ. ἐν ὄρθρῳ
: ιθ΄ , κ΄ · ἐν ἑσπερινῷ
: ιη΄ ·
Σάββατο ἐν ὄρθρῳ
: ιστ΄ , ιζ΄ .
Αὐτή ἡ στιχολογία , τηρεῖται ἀπό τήν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πάντων , ἕως
ιδ ΄, Νοεμβ ·
ὁμοίως
ἀπό :Δεκ. κ , ΄ ἕως τήν Μεγάλην καί Ἁγίαν καί Ἱεράν Τεσσαρακοστήν .
Ἀπό δέ
ιε΄Νοεμβ , ἕως Δεκεμβ. κ ΄ , μεταφέρεται τό κάθισμα τοῦ ἑσπερινοῦ τοῦ Ψαλτηρίου
, εἰς τόν ὄρθρον , ἤτοι , ἀναγινώσκονται ἐν ὄρθρῳ τρία καθίσματα , εἰς δέ τόν ἑσπερινόν
, ἀναγινώσκεται καθ ᾿ ὅλας τάς ἡμέρας , τό ιη ΄κάθισμα, ἤτοι τό : Πρός Κύριον
....
Κατά τήν Ἁγίαν καί μεγάλην Τεσσαρακοστήν , ἀναγινώσκεται δίς τό ὅλον
ψαλτήριον ἑκάστη ἑβδομάδα .
Εἰς αὐτήν τήν περίπτωσην , τῆς Ἁγ. καί Μεγ. Τεσσαρακοστήν , ἡ στιχολογία
τοῦ Ψαλτηρίου γίνεται οὕτως :...
Σάββατον ἐν ἑσπερινῷ τό α΄κάθισμα ·
Κυριακῇ ἐν ὄρθρῳ : β΄, γ΄, ιζ΄
· ἐν ἑσπερινῷ :_________
Δευτέρᾳ ἐν ὄρθρῳ : δ΄, ε΄, στ΄
· ἐν Α΄ὥρα : - -- , ἐν Γ΄ὥρα : ζ ·
ἐν ΣΤ΄ὥρα : η΄
, ἐν Θ΄ὥρα : θ΄ · ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Τρίτῃ ἐν
ὄρθρῳ : ι΄, ια΄, ιβ΄ · ἐν Α΄ὥρα : ιγ΄ , ἐν Γ΄ὥρα
: ιδ΄ ·
ἐν ΣΤ΄ὥρα : ιε΄
, ἐν Θ΄ὥρα : ιστ · ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Τετάρτῃ , ἐν ὄρθρῳ : ιθ΄, κ΄, α΄ · ἐν
Α΄ὥρα : β΄, ἐν Γ΄ὥρα :γ΄ ·
ἐν ΣΤ΄ὥρα : δ΄
, ἐν Θ΄ὥρα : ε΄ · ἐν ἑσπερινῷ : ιη
΄·
Πέμπτῃ , ἐν ὄρθρῳ : στ΄, ζ΄, η΄ ·
ἐν Α΄ὥρα : θ΄, ἐν Γ΄ὥρα : ι΄ ·
ἐν ΣΤ΄ὥρα : ια΄
, ἐν Θ΄ὥρα : ιβ΄ · ἐν ἑσπερινῷ : ιη
΄·
Παρασκ. ἐν ὄρθρῳ : ιγ΄, ιδ΄, ιε΄
· ἐν Α΄ὥρα : -- , ἐν Γ΄ὥρα : ιθ ΄
ἐν ΣΤ΄ὥρα : κ΄
, ἐν Θ΄ὥρα : -- · - ἐν ἑσπερινῷ : ιη
΄·
Σαββάτῳ : ἐν ὄρθρῳ : ιστ ΄, ιζ΄ .
Κατά τήν Ἁγίαν καί μΜεγάλην Ἑβδομάδα , στιχολογεῖται ἅπαξ , μέχρι τήν
Μεγάλην Τετάρτην καί στιχολογεῖται οὕτως :
Σάββατον
Λαζάρου ἑσπέρας : τό α
΄κάθισμα ·
Κυριακή
Βαΐων ἐν ὄρθρῳ : β΄,
γ΄, καί πολεέλεος · ἑπέρας ---
Μεγ.
Δευτέρα : ἐν ὄρθρῳ : δ΄,
ε΄, στ΄· ἐν Α΄ὥρα : -- , ἐν Γ΄ὥρα : ζ΄ , ἐν ΣΤ΄ὥρα
: η ΄ , ἐν Θ΄ὥρα : -- · - ἐν ἑσπερινῷ : ιη
΄·
Μεγ. Τρίτη
: ἐν ὄρθρῳ :
θ΄, ι΄, ια΄ · ἐν Α΄ὥρα : --, ἐν Γ΄ὥρα : ιβ΄ , ἐν ΣΤ΄ὥρα : ιγ΄
, ἐν Θ΄ὥρα : -- · ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Μεγ. Τετάρτη
: ἐν ὄρθρῳ :
ιδ΄, ιε΄, ιστ΄, · ἐν Α΄ὥρα : -- , ἐν Γ΄ὥρα : ιθ ΄· ἐν
ΣΤ΄ὥρα : κ΄ , ἐν Θ΄ὥρα : - · ἐν ἑσπερινῷ : ιη ΄·
Μεγ. Σάββοτο
: ιζ΄ , ἤτοι
ὁ ἄμωμος μαζί μέ τά ἐγκώμια .
Ὁσάκις τελεῖται ἀγρυπνία ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς κυριωνύμου ἡμέρας , ἤτοι , μετά
τήν ἀγρυπνίαν , δέν στιχολογεῖται κάθισμα ψαλτηρίου , καθώς μεταφέρεται , τρόπον
τινά, ὡς γ΄ στιχολογία, μέ τόν πολυέλεον , κτλ , ἐκτός ἄν τύχῃ ἡ ἀγρυπνία Παρασκευή
ἤ Σάββατον ἑσπέρας , ὁπότε στιχολογεῖται κανονικῶς .
Ἐάν τύχῃ , ἑορταζόμενος Ἅγιος εἰς : η΄ καί ἡ τυπική διάταξις ζητεῖ :Μακάριος
ἀνήρ , καταλιμπάνεται τό ἐνδιάτακτον τῆς σειρᾶς κάθισμα ψαλτηρίου , παρεκτός καί
τύχῃ Σάββατον ἑσπέρας , ὅπου στιχολογεῖται ὁλόκληρον τό α΄κάθισμα · ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει
, ψάλλεται ἡ πρώτη στάσις, καί στιχολογοῦνται αἱ ὑπόλοιπες δύο .
Μετά τήν στιχολογίαν τῶν καθισμάτων ψαλτηρίου ἐν ἑσπερινῷ καί ὄρθρῳ , Κυριακῶν
καί ἑορτῶν , γίνεται μικρά συναπτή ὑπό τοῦ ἱερέως , ἀλλά ὄχι εἰς τήν στιχολογίαν
τῶν ψαλτηρίω ἐν ὥραις , τῆς Ἁγ. καί Μεγ. Τεσσαρακοστῆς , καί τῶν καθημερινῶν
.
Αὐτή εἶναι ἡ ἀρχαία καί ἀκριβής τάξις στιχολογίας ψαλτηρίου ἐν ταῖς ἱεραῖς
ἀκολουθίαις · κατ ᾿ οἰκομίαν ὅμως συνήθως , ἐπικρατεῖ ἐν πᾶσι , ἡ πρώτη περίπτωσις,
μέ στιχολογία δύο καθισμάτων ψαλτηρίου ἐν ὄρθρῳ , καί ἕνα ἐν ἑσπερινῷ , καθ ᾿ ὅλον
τό ἔτος .
Ὑπάρχουν ὅμως καί Ἱεραί Μοναί , αἱ ὁποῖαι τηροῦν , τήν ἀρχαίαν αὐτήν
καί ὡραίαν τάξιν .
Εἴθε πάντες νά στιχιούμεθα πρός τήν διδασκαλίαν καί νουθεσίας τῶν Ἁγίων Πατέρων
τῆς Ἐκκλησίας μας , ἵνα ἀσφαλῶς καί ἀκλινῶς πορευόμεθα, τήν ὁδόν τῆς σωτηρίας, ἧς
γένοιτο πάντας ἡμᾶς ἐπιτυχεῖν , διά πρεσβειῶν τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ, ΑΧΡΑΝΤΟΥ , ΥΠΕΡΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗΣ,
ΕΝΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. Ἀμήν . Γένοιτο. .....
Ἐκ τῆς Ἱεραποστολῆς
.
βκ΄Ἰουν. στ ΄
7-6-2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου