Ὑμνολογικά/ΤΑ ΕΝΔΕΚΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ,ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΘΕΟΤΟΚΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΔΕΚΑ ΕΩΘΙΝΑ ΙΔΙΟΜΕΛΑ ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ

ΤΑ ΕΝΔΕΚΑ ἈΝΑΣΤΑΣΙΜΑ ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ , ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΘΕΟΤΟΚΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΔΕΚΑ  ΕΩΘΙΝΑ ΙΔΙΟΜΕΛΑ ΔΟΞΑΣΤΙΚΑ

          Ἐξαποστειλάριο , εἶναι ἕνα χαρμόσυνο , λειτουργικό , ὑμνολογικό τροπάριο  τῶν ἀκολουθιῶν  , ἀπό τό ρῆμα «..ἐξαποστέλλω..» καί ἀναφέρεται , εἰς τήν ἀποστολήν , διασκορπισμόν τῶν Μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ , εἰς τήν ὑφήλιον , τήν μέχρι τότε γνωστήν  ,διά τήν διάδοσην  τοῦ Εὐαγγελίου , κατά τήν ἐντολήν , εὐλογίαν τοῦ Χριστοῦ...«... πορευθέντες εἰς τόν κόσμον ἅπαντα , κηρύξατε τὀ εὐαγγέλιον πάσῃ τῆ κτίσει ...» Ματθ. κη . 19-20.

Διακρίνονται εἰς τρεῖς κατηγορίας :

α. Τά Ἑωθινά Ἀναστάσιμα.

β. Τά τῶν Δεσποτικῶν καί ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΩΝ ἑορτῶν , καί τῶν ἑορταομένων ἁγίων .

γ. Τά καθημερινά, τῆς ἑβδομάδος, ὅταν δέν ὑπάρχει... «...  Ἅγιος  τιμώμενος ἐκκλησιαστικῶς ...»

τήν Μεγ. Τεσσαροκαστήν , ἀντικαθίστανται , δια τῶν , λεγομένων φωταγωγικῶν , ἕνα διά καθε ἤχον  , καί δεσπόζει , ἡ λέξη φῶς, ἀναφερομένη στό φῶς τοῦ Χριστοῦ, ὅπως π. χ, τό φωταγωγικόν τοῦ γ ΄ἤχου :...Ἐξαπόστειλον τό φῶς σου , Χριστέ ὁ Θεός, καί φώτισον τήν καρδίαν μου , πρεσβείαις τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , καί σῶσον με.

Τά Ἑωθινά Ἀναστάσιμα ἐξαποστειλάρια , ὅπως καί τά Ἑωθινά Εὐαγγέλια εἶναι ἔνδεκα , ὅσος καί ὁ ἀριθμός τῶν Ἀποστόλων οἱ ὁποῖοι εἶδον τόν Χριστόν Ἀναστάντα, ἀφοῦ ὁ Ἰούδας ἐπορεύθη εἰς τόν ἴδιον τόπον , ψάλλονται μετά  τήν θ ὠδήν τῶν κανόνων, καί θά λέγαμε , εἶναι ἕνα λαμπρό , χαρμόσυνο προοίμιον τῶν αἴνων ψαλλωμένων μετά ἀπό αὐτά · εἶναι τό ἀναστάσιμον ἐξαποστειλάριον , καί συνοδεύεται πάντοτε , βεβαίως , μέ ὅμοιον ΘΕΟΤΟΚΊΟΝ.

 Τά ἐξαποστειλάρια εἶναι ποίημα  τοῦ Αὐτοκράτορος Κωνσταντίουτοῦ Ζ΄τοῦ Πορφυρογεννήτου (905-959 μ.χ. ) , ἐνῶ τά Ἑωθινά δοξαστικά τῶν αἴνων , εἶναι ποίημα τοῦ πατρός αὐτοῦ , Λέοντος ΣΤ ΄τοῦ σοφοῦ.

  Τά ἐξαποστειλάρια, ἀλλα κυρίως τά Δοξαστικά ,  εἶναι μία πλήρης ἀνακεφαλαίωσις τῶν Ἑωθινῶν ἀναστασίμων εὐαγγελίων , ἐν βραχεῖ ρήματι , καί πολλῇ συνέσει .

                 Α΄Ἑωθινόν Άναστάσιμον Ἐξαποστειλάριον 

  Τοῖς Μαθηταῖς συνέλθωμεν , ἐν ὄρει Γαλιλαίας , πίστει Χριστόν θεάσασθαι , λέγοντα ἐξουσίαν , λαβεῖν τῶν ἄνω καί κάτω , μάθωμεν πῶς διδάσκει , βαπτίζειν εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός ἔθνη πάντα , καί τοῦ Υἱοῦ , καί Ἁγίου Πνεύματος καί συνεῖναι , τοῖς μύσταις ὡς ὑπέσχετο , ἕως τῆς συντελείας  .

                                  

                                     ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ

 Τοῖς Μαθηταῖς συνέχαιρες , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅτι Χριστόν ἑώρακας , ἀναστάντα ἐκ τάφου , τριήμερον καθώς εἶπεν · οἷς καί ὤφθη διδάσκων , καί φανερῶν τά κρείττονα , καί βαπτίζειν κελεύων , ἐν τῷ Πατρί καί Υἱῷ καί Πνεύματι , τοῦ πιστεύειν , αὐτοῦ ἡμᾶς τήν ἔγερσιν , καί δοξάζειν Σε ΚΟΡΗ ...

              ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ  ΕΩΘΙΝΟΝ Α ΄ ἦχος α ΄

  Εἰς τό ὄρος τοῖς Μαθηταῖς ἐπειγομένοις  , διά τήν χαμόθεν ἔπαρσιν , επέστη ὁ Κύριος , καί προσκυνήσαντες αὐτόν , καί τήν δοθεῖσαν ἐξουσίαν , παντχοῦ διδαχθέντες , εἰς τήν ὑπ ᾿ οὐρανόν ἐξαποστέλλοντο , κηρῦξαι , τήν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν , καί τήν εἰς οὐρανούς ἀποκατάστασιν · οἷς καί συνδιαιωνίζειν ὁ ἀψευδής ἐπηγγείλατο  , Χριστός ὁ Θεός , καί Σωτήρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν . 

                               Ἐξαποστειλάριον  Β ΄

 Τ όν λίθον θεωρήσασαι , ἀποκεκυλισμένον , αἱ Μυροφόροι ἔχαιρον , εἶδον γάρ νενανίαν , καθήμενον ἐν τῷ τάφῳ  , καί αὐτός ταύταις  ἔφη · Ἰδού Χριστός ἐγήγερται , εἴπατε σύν τῷ Πέτρῳ τοῖς Μαθηταῖς · ἐν τῶ ὄρει φθάσατε Γαλιλαίας · ἐκεῖ ὑμῖν ὀφθήσεται , ὡς προεῖπεν τοῖς φίλοις .

                                  ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ

  Ἄγγελος μέν ἐκόμισε , τῇ ΠΑΡΘΕΝῼ τό χαῖρε , πρό σῆς Χριστέ συλλήψεως · Ἄγγελον δέν τόν λίθον , ἐκύλισέ σου τοῦ τάφου · ἀντί λύπης , ὁ μέν γάρ , χαρᾶς ἀφράστου σύμβολα , ὁ δέ ἀντί θανάτου , σέ χορηγόν τῆς ζωῆς κηρύττων καί μεγαλύνων , καί λέγων τήν ἀνάστασιν , γυναιξίν καί τοῖς μύσταις .   

                                       ΕΩΘΙΝΟΝ  Β ἦχος β ΄   

  Μετά μύρων προσελθοῦσαι , ταῖς περί τήν Μαριάμ γυναιξί , καί διαπορουμέναις , πῶς ἔσται αὐταῖς τυχεῖν τοῦ ἐφετοῦ , ὡράθη ὁ λίθος μετηρμένος , καί θεῖος νεανίας , καταστέλλων  , τόν θόρυβον αὐτῶν τῆς ψυχῆς · ἠγέρθη γάρ φησίν  , Ἰησοῦς ὁ Κύριος , διό κηρύξατε , τοῖς κήρυξιν αὐτοῦ Μαθηταῖς , εἰς τήν Γαλιλαίαν δραμεῖν , καί ὄψεσθε αὐτόν , ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν , ὡς ζωοδότην καί Κύριον .

                                   Ἐξαποστειλάριον Γ

  Ὅτι Χριστός ἐγήγερτα

ι , μή τις διαπιστείτω · ἐφάνη τῇ Μαρίᾳ γάρ , ἔπειτα καθωράθη τοῖς εἰς ἀγρόν ἀπιοῦσιν · μύσταις δέ πάλιν ὤφθη , ἀνακειμένοις ἔνδεκα · οὕς βαπτίζειν ἐκπέμψας , εἰς οὐρανούς , ὅθεν καταβέβηκεν ἀνελήφθη , ἐπικυρῶν τό κήρυγμα, πλήθεσιν τῶν σημείων .

                                    ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ

  Ὁ ἀνατείλας Ἥλιος ἐκ παστοῦ ὡς Νυμφίος , ἀπό τοῦ Τάφου σήμερον , καί τόν ἅδην σκηλεύσας , καί θάνατον καταργήσας , Σέ Τεκούσης πρεσβείαις , φῶς ἡμῖν ἐξαπόστειλον , φῶς φωτίζων καρδίας , καί τάς ψυχάς , φῶς βαδίζειν ἅπαντας ἐμβιβάζον , ἐν τρίβοις προσταγμάτων σου , καί ὁδοῖς τῆς εἰρήνης .

                      Γ ΄ ἙΩΘΙΝΌΝ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ ἦχος β ΄

  Τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας , τήν τοῦ Σωτῆρος  εὐαγγελιζομένης , ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν καί ἐμφάνειαν , διαπιστοῦντες οἱ Μαθηταί , ὠνειδίζοντο τό τῆς καρδίας σκληρόν · ἀλλά τοῖς σημείοις καθοπλισθέντες καί  θαύμασιν , πρός τό κήρυγμα ἀπεστέλλοντο · καί σύ μέν , Κύριε , πρός τόν ἀρχίφωτον ἀνελήφθης Πατέρα · οἱ δέ ἐκήρυττον πανταχοῦ , υόν λόγον , τοῖς θύμασιν πιστούμενοι · διό καί φωτισθέντες δι ᾿ αὐτῶν , δοξάζομεν σου , τήν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν , φιλάνθρωπε .

 

                             Δ  Ἑωθινόν Ἐξαποστειλάριον

Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες , ἴδωμεν ἐπιστάνταις , ἐν ζωηφόρῳ μνήματι , ἄνδρας ἐν ἀστραπτούσαις αἰσθήσεσιν Μυροφόροις , κλινούσαις εἰς γῆν ὄψιν · τοῦ οὐρανοῦ δεσπόζοντος , ἔγερσιν διδαχθῶμεν , καί πρός ζωήν , ἐν μνημείῳ δράμωμεν σύν τῷ Πέτρῳ , καί τό πραχθέν θαυμάσαντες , μείνωμεν Χριστόν βλέψαι .

                           ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ

  Τό χαίρετε φθεξγάμενος , διημείψω τήν λύπην , τῶν προπατόρων , Κύριε , τήν χαράν ἀντισάγων , ἐγέρσεώς σου ἐν κόσμῳ , ταύτης οὖν Ζωοδότα , διά τῆς Κυησάσης σε  φῶς φωτίζον καρδίας , φῶς οἰκτιρμῶν , τῶν σῶν ἐξαπόστειλον τοῦ βοᾶν σοι · Φιλάνθρωπε , Θεάνθρωπε , δόξα τῇ σῇ ἐγέρσει .

             Δ ΄ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ ΕΩΘΙΝΟΝ , ἦχος δ ΄

  Ὄρθρος ἦν βαθύς , καί αἱ γυναῖκες ἦλθον  ἐπί τό μνῆμα σου Χριστέ , ἀλλά τό σῶμα οὐχ εὑρέθη , τό ποθούμενον αὐταῖς · διό ἀπορουμέναις , οἱ ταῖς ἀστραπτούσαις ἐπιστάντες , τί τόν ζῶντα  , μετά τῶν νεκρῶν ζητεῖτε ; ἔλεγον · ἠγέρθη ὡς προεῖπε · τί ἀμνημονεῖτε τῶν ρημάτων αὐτοῦ ; οἷς πεισθεῖσαι , τά ὁραθέντα ἐκήρυττον , ἀλλ ᾿ ἐδόκει λῆρος , τά εὐαγγέλια · οὕτως ἦσαν ἔτι νωθεῖς οἱ Μαθηταί ·ἀλλ ᾿ ὁ Πέτρος ἔδραμε , καί ἰδών ἐδόξασέ σου , πρός ἑαυτόν τά θαυμάσια .

                                Ε ΄Ἑωθινόν Ἐξαποστειλάριον

Ἡ ζωή καί ὁδός Χριστός , ἐκ νεκρῶν τῷ Κλεόπᾳ , καί τῷ Λουκᾷ συνόδευσεν  , οἷς περ καί ἐπεγνώσθη , εἰς Ἐμμαούς κλῶν τόν ἄρτον , ὧν ψυχαί καί κρδίαι , καιόμεναι ἐτύγχανον , ὅτε τούτοις ἐλάλει ἐν τῇ ὁδῷ , καί Γραφαῖς ἠρμήνευεν , ἅ ὑπέστη · μεθ ᾿ ὧν ἠγέρθη , κράξωμεν , ὤφθη τε καί τῷ Πέτρῳ .

                            ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ

 Ὑμνῶ σου τό ἄμετρον  , ἔλεος Ποιητά μου , ὅτι σαυτόν ἐκένωσας , τοῦ φορέσαι καί σῶσαι , φύσιν βροτῶν κακωθεῖσαν , καί Θεόν ὦν ἐνέσχου , ἐκ τῆς ἉΓΝΗΣ ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ , κατ ᾿ ἐμέ γεννηθῆναι , καί κατελθεῖν , μέρις ἅδου , θέλων με Λόγε σῶσαι , πρεσβείαις τῆς Τεκούσης σε , Δέσποτα πανοικτίρμον .

                Ε΄ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ Ἑωθινόν ἦχος  πλ. α ΄

  Ὤ !!! τῶν σοφῶν σου κριμάτων Χριστέ , ! πῶς Πέτρῳ μέν τοῖς ὀθονίοις μόνοις , ἔδωκας ἐννοῆσαι σου τήν ἀνάστασιν · Λουκᾷ δέ καί Κλεόπᾳ , συμπορευόμενος ὁμίλεις , καί ὁμιλῶν οὐκ εὐθέως σεαυτόν φανερεῖς ; Διό καί ὀνειδίζῃ ὡς μόνος παροικῶν ἐν Ἱερουσαλήμ , καί μή μετέχων , τῶν ἐν τέλει βουλευμάτων αὐτῆς · Ἀλλά ὁ πάντα , πρός τό συμφέρον τοῦ πλάσματος οἰκονομῶν , καί τάς περί σοῦ προφητείας ἀνέπτυξας , καί ἐν τῷ εὐλογεῖν τόν ἄρτον , ἐγνώσθης αὐτοῖς · ὧν καί πρό τούτου αἱ καρδίαι , πρός γνῶσιν σου ἀνεφλέγοντο , οἵ καί τοῖς Μαθηταῖς συνηθροισμένοις , ἤδη τρανῶς ἐκήρυττον σου τήν ἀνάστασιν , δι ᾿ ἧς ἐλέησον ἡμᾶς .

                     ΣΤ ΄Ἑωθινόν Ἐξαποστειλάριον

  Δεικνύων ὅτι ἄνθρωπος , Σῶτερ εἶ  κατ ᾿ οὐσίαν , ἀναστάς ἐκ τοῦ μνήματος , βρώσεως συμμετέσχες , καί μέσον στάς ἐδίδασκςες , μετάνοιαν κηρύσσειν · εὐθύς δέ πρός οὐράνιον  , ἀνελήφθης Πατέρα , καί Μαθηταῖς , πέμπειν τόν Παράκλητον ἐπηγγείλω , Ὑπέρθενε , Θεάνθρωπε , δόξα τῇ σῆ ἐγέρσει .

                                ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ 

  Ὁ ποιητής τῆς κτίσεως , καί Θεός τῶν ἁπάντων , σάρκα βροτείαν ἔλαβν , ἐξ ᾿ Ἀχράντων Αἱμάτων , Σοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ · καί γάρ φθαρεῖσαν πᾶσαν , τήν φύσιν ἐκαινούργησε , πάλιν δέ ὡς πρό τοῦ τόκου , καταλιπών μετά τόκον · ὅθεν πιστῶς Σε πάντες , ἀνευφημοῦμεν κράζομεν · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ κόσμου .

            ΣΤ ΄ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ Ἑωθινόν ἦχος  πλ. β΄

  Ἡ ὄντως εἰρήνην σύ Χριστέ , πρός ἀνθρώπους Θεοῦ , εἰρήνην τήν σήν δούς , μετά τήν ἔγερσην Μαθηταῖς , ἐμφόβους ἔδειξας αὐτούς , δόξαντας πνεῦμα ὀρᾶν · ἀλλά κατέστειλας τόν τάραχον αὐτῶν τῆς ψυχῆς ,  δείξας τάς χεῖρας καί τούς πόδας σου · πλήν ἀπιστούντων ἔτι , τῇ τῆς τροφῆς μεταλήψει , καί διδαχῶν ἀναμνήσει , διήνοιξας αὐτῶν τόν νοῦν , τοῦ συνιέναι τάς Γραφάς · οἷς καί τήν πατρικήν ἐπαγγελίαν καθυποσχόμενος , καί εὐλογήσας αὐτούς , διέστης πρός οὐρανόν · διό σύν αὐτοῖς , προσκυνοῦμεν σε , Κύριε , δόξα σοι .

                         Ζ΄Ἑωθινόν Ἐξαποστειλάριον

Ὅ τι ἦραν τόν Κύριον , τῆς Μαρίας εἰπούσης , ἐπί τόν τάφον ἔδραμον  , Σίμων Πέτρος καί ἄλλος , μύστης Χριστοῦ ὅν ἠγάπα , ἔτρεχον δέ οἱ δύο , καί εὗρον τά ὀθόνια , ἔνδον κείμενα μόνα , καί κεφαλῆς , ἦν δέ τό σουδάριον χωρίς τούτων · διό πάλιν ἡσύχασαν , τόν Χριστόν ἕως εἶδον .

                                ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ

Μεγάλα καί παράδοξα , δι ᾿ Ἐμέ κατηργάσω , Χριστέ μου πολυέλεε , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γάρ ΚΟΡΗΣ , ἐτέχθης ἀνερμηνεύτως , καί Σταυρόν κατεδέξω , καί θάνατον ὑπομείνας , ἐξανέστης ἐν δόξῃ , καί τήν ἡμῶν , φύσιν ἠλευθέρωσας τοῦ θανάτου , δόξα Χριστέ τῇ δόξῃ σου , δόξα τῇ σῆ δυνάμει . 

                       Ζ΄ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ  Ἑωθινόν , ἦχος βαρύς

 Ἰδού σκοτία καί πρωΐ · καί τί πρός τό μνημεῖον  Μαρία ἔστηκας , πολύ σκότος ἔχουσα ταῖς φρεσίν ; ὑφ ᾿ οὗ ποῦ τέθειται ζητεῖς ὁ Ἰησοῦς · ἀλλ ᾿ ὅρα τούς συντρέχοντας Μαθητάς , πῶς τοῖς οθονίοις καί τῷ σουδαρίῳ , τήν ἀνάστασιν ἐτεκμήραντο  , καί ἀνεμνήσθησαν τῆς περί τούτου γραφῆς · μεθ ' ὧν , καί δι ᾿ ὧν καί ἡμεῖς πιστεύσαντες , ἀνυμνοῦμεν σε τόν ζωοδότην Χριστόν .

                           Η΄ Ἑωθινόν Ἐξαποστειλάριον

Δύο ἀγγέλους βλέψασα, ἔνδοθεν τοῦ μνημείου , Μαρία ἐξεπλήττετο  , καί Χριστόν ἀγνοοῦσα , ὡς κηπουρόν ἐπηρώτα , Κύριε , ποῦ τό σῶμα, τοῦ Ἰησοῦ μου τέθεικας , κλήσην δέ τοῦτον γνοῦσα , εἶναι αὐτόν , τόν Σωτῆρα ἤκουσε μή μοῦ ἅπτου , πρός τόν Πατέρα ἄπειμι , εἰπέ τοῖς ἀδελφοῖς μου .

                                     ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ

  Τριάδος ΚΟΡΗ τέτοκας , ἀπορρήτως τόν ἔνα , διπλοῦν τῇ φύσει πέλοντα , καί διπλοῦν ἐνεργείᾳ , καί ἕνα τῇ ὑποστάσει · τοῦτον οὖν ἐκδυσώπει , ἀεί ὑπέρ τῶν πίστει Σε , προσκυνούντων , ἐκ πάσης ἐπιβουλῆς , τοῦ ἐχθροῦ λυτρώσασθαι , ὅτι πάντες , πρός Σέ νῦν καταφεύγομεν , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ .

                     Η΄  ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ Ἑωθινόν  ἦχος πλ. δ΄

  Τ ά τῆς Μαρίας δάκρυα , οὐ μάτην χεῖνται θερμῶς ·ἰδού γάρ κατηξίωται , καί διδασκόντων Ἀγγέλων , καί τῆς ὄψεως τῆς σῆς , ὦ !!! Ἰησοῦ · ἀλλ ᾿ ἔτι πρόσγεια φρονεῖ , οἷα γυνή ἀσθενής · διό καί ἀποπέμπεται , μή προσψαῦσαι σοι Χριστέ · ἀλλ ᾿ ὅμως κῆρυξ πέμπεται , τοῖς σοῖς Μαθηταῖς , οἷς εὐαγγέλια ἔφησεν  , τήν πρός τόν πατρῶον κλῆρον ἄνοδον ἀπαγγέλλουσα ·μεθ ᾿ ἧς ἀξίωσον καί ἡμᾶς , τῆς ἐμφανείας σου , Δέσποτα , Κύριε . 

                             Θ΄ Ἑωθινόν Ἐξαποστειλάριον 

  Συγκεκλεισμένω Δέσποτα τῶν θυρῶν ὡς εἰσῆλθες τούς  Ἀποστόλους ἔπλησας , Πνεύματος Παναγίου , εἰρηνικῶς ἐμφυσήσας , οἷς δεσμεῖν τε καί λύειν , τάς ἁμαρτίας εἴρηκας , καί ὀκτώ μεθ ᾿ ἡμέρας , τήν σήν πλευράν , τῷ Θωμᾷ ὑπέδειξας , καί τάς χεῖρας , μεθ ᾿ οὗ βοῶμεν · Κύριος , καί Θεός σύ ὑπάρχεις .

                               ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ

  Τόν Σόν Υἱόν ὡς ἔβλεψας , ἀναστάντα ἐκ τάφου , τριήμερον ΘΕΟΤΟΚΕ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἅπασαν θλῖψιν ἀπέθου , ἥν ὑπέστης ὡς Μήτηρ , ὅτε κατεῖδςς πάσχοντα , καί χαρᾶς ἐμπλησθεῖσα , σύν τοῖς αὐτοῦ , Μαθηταῖς γεραίρουσα τοῦτον ὕμνεις · διό τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε , νῦν κηρύττοντας σὼζε .

               Θ΄ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ Ἑωθινόν , ἦχος πλ΄. α΄

  Ὡς ἐπ ᾿ ἐσχάτων τῶν χρόνων , οὔσης ὀψίας Σαββάτων , ἐφίστασαι τοῖς φίλοις Χριστέ , καί θαύματι θαῦμα βεβαιοῖς , τῇ κεκλεισμένῃ εἰσόδῳ τῶν θυρῶν  , τήν ἐκ νεκρῶν σου ἀνάστασιν · ἀλλ ᾿ ἔπλησας χαρᾶς τούς Μαθητάς , καί Πνεὐματος Ἁγίου μετέδωκας αὐτοῖς , καί ἐξουσίαν ἔνειμας ἀφέσεως ἁμαρτιῶν , καί τόν Θωμᾶν οὐ κατέλιπες , τῷ τῆς ἀπιστίας καταβαπτίζεσθαι κλύδωνι · διό καί παράσχου ἡμῖν , γνῶσιν ἀληθῆ , καί ἄφεσιν πταισμάτων , εὔσπλαγχνε , Κύεριε .

                         Ι ΄ἙΩΘΙΝΌΝ Ἐξαποστειλάριον

  Τιβεριάδος θάλασσαν , σύν παισί Ζεβεδαίου , Ναθαναήλ τῷ Πέτρῳ τε , σύν δυσίν ἄλλοις πάλαι , καί Θωμᾶν εἶχε πρός ἄγραν , οἵ Χριστοῦ τῇ προστάξει , ἐν δεξιοῖς χαλάσαντες , πλῆθος εἷλκον ἰχθύων , ὅν Πέτρος γνούς , πρός αὐτόν ἐνήχετο · οἷς τό τρίτον , φανείς καί ἄρτον ἔδειξεν , καί ἰχθύν ἐπ ᾿ ἀνθράκων .

                               ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ

Τόν ἀναστάντα Κύριον , τριήμερον ἐκ τοῦ τάφου , ΠΑΡΘΕΝΕ , καθικέτευε , ὑπέρ τῶν Σέ ὑμνούντων , καί πόθῳ μακαριζόντων · Σέ γάρ ἔχομεν πάντες , καταφυγήν σωτήριον , καί μεσῖτιν πρός τοῦτον , κλῆρος γάρ Σός , καί οἰκέται πέλομεν ΘΕΟΤΟΚΕ , καί πρός τήν Σήν ἀντίληψιν , ἅπαντες ἀφοροῦμεν .

                Ι΄ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ Ἑωθινόν ἦχος πλ΄ β΄

Μετά τήν εἰς ἅδου κάθοδον , καί τήν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν , ἀθυμοῦντες ὡς εἰκός , ἐπί τῷ χωρισμῷ σου Χριστέ οἱ Μαθηταί , πρός ἐργασίαν ἐτράπησαν · καί πάλιν πλοῖα καί  δίκτυα , καί ἄγρα οὐδαμοῦ · ἀλλά , σύ Σῶτερ ἐμφανισθείς , ὡς Δεσπότης πάντων , δεξιοῖς τά δίκτυα κελεύεις βαλεῖν · καί ἦν ὁ λόγος ἔργον εὐθύς , καί πλῆθος τῶν ἰχθύων πολύ  , καί δεῖπνον ξένον ἔτοιμον ἐν γῇ · οὗ μετασχόντων  τότε σου τῶν Μαθητῶν , καί ἡμᾶς νῦν νοητῶς καταξίωσον  ἐντρυφῆσαι , φιλάνθρωπε , Κύριε .

                     ΙΑ΄ἙΩΘΙΝΌΝ Ἐξαποστειλάριον

  Μετά τήν θείαν ἔγερσιν , τρίς τῷ Πέτρῳ φιλεῖς με , πυθόμενος ὁ Κύριος , τῶν ἰδίων προβάτων , προβάλλεται ποιμενάρχην · ὅς ἰδών ὅν ἠγάπα , ὁ Ἰησοῦς ἑπόμενον  , ἤρετο τόν Δεσπότην · οὗτος δέ τί ; ἐάν θἐλω , ἔφησεν , μένειν τοῦτον , ἕως πάλιν ἔρχομαι  , τί πρός σέ , φίλε Πέτρε ;

                                  ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ

  Ὤ !!! φοβερόν μυστήριον !!! ὤ παράδοξον θαῦμα !!! διά θανάτου θάνατος , παντελῶς ἠφανίσθη · τίς οὖν μή ἀνυμνήσει Σου , καί τίς μή προσκυνήσει Σου  , τήν ἀνάστασιν Λόγε , καί τήν Ἁγνῶς  , ἐν σαρκί Τεκοῦσαν σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ ; Ἧς ταῖς πρεσβείαις ἅπαντας , λύτρωσαι τῆς γεέννης .

                     ΙΑ΄ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΝ Ἑωθινόν  ἦχος πλ΄ δ΄

Φανερῶν σεαυτόν , τοῖς Μαθηταῖς σου Σωτήρ , μετά τήν  ἀνάστασιν , Σίμωνι δέδωκας , τήν τῶν προβάτων νομήν , εἰς ἀγάπης ἀντέκτισιν , τήν τοῦ ποιμαίνειν φροντίδα αὐτῶν · διό καί ἔλεγες , εἰ φιλεῖς Πέτρε , ποίμαινε τά ἀρνία μου , ποίμαινε τά πρόβατά μου · ὁ δέ εὐθέως ἐνδεικνύμενος τό φιλόστοργον  , περί τοῦ ἄλλου Μαθητοῦ ἐπυνθάνετο · ὧν ταῖς πρεσβείαις Χριστέ , τήν ποίμνην σου διαφύλαττε , ἐκ λύκων λυμαινομένων αὐτήν .