Ὁ Γέροντας Γρηγόριος Ἀσπετάκης (1922-2008), στόν Ἃγιο Ἰωάννη Θεολόγο Ἀνωπόλεως Κρήτης.
Ἓνας ἂρχοντας
πνευματικός καί ἀγωνιστής, μέ ἀγάπη στήν Ἑκκλησία, στόν Χριστόν, στήν Μονή καί
στούς ἀνθρώπους.
Τιμητικῶς διακριθείς καί τιμηθείς ἀπό τόν οἰκουμενικό
Πατριάρχη μέ τόν τίτλο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου τοῦ οἰκουμενικοῦ θρόνου, φέρων καί τόν
σταυρόν τῆς τιμητικῆς διακρίσεως του, λόγω τῶν ὑπηρεσιῶν καί προσφορᾶς του πρός
τήν Ἐκκλησία...
Αἰωνία του ἡ μνήμη καί νά εὒχεται ὑπέρ ἡμῶν καί τῆς ἀγαπημένης
του Μονῆς.
Ἀχ !!!! ἄχ ..αχ ἀγαπημένε μας, άγαπημενε μου Γέροντα,
ΑπάντησηΔιαγραφήτην εύχη σου....ποῦ εἶσαι;
ξερω...κοντα σαυτους πού ἀγαποῦσες και ἀφιέρωσες την ζωη καί διακονία σου...
στόν Ἅγιο Ἰωαννη, τόν μαθητήν τῆς Ἀγάπης , στήν ΠΑΝΑΓΙΑ πού αγαποῦσες καί ἔνα διάστημα ἤσουν ἡγούμενος , καί στόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, πού ἀξίως φέρεις τό ὄνομα του,
ετίμησες τό ὄνομα, τήν κλήση, τήν διακονία, τό ράσο, τήν ἀποστολή , τήν ζωή , τήν διακονία σου ἐν πᾶσι...
με τήν ἁπλότητα, μά καί σταθερότητα,,
τήν ἐπιείκεια , μά καί αὐστηρότητα,
και τά πάντα ἐν μέτρῳ καί στήν κατάλληλη στιγμή,
ἐκτελῶν τά ..πεπραγμενα..καί τελῶν τά ἐντελλόμενα ..
ἐτήρησας τήν πίστιν ,
τόν δρόμον ἐτέλεσας,
και ἐδόθη σοι ὁ τῆς δικαιοσύνης ἀμάραντος στεφανος, παρα τοῦ δικαιοκρίτου Χριστοῦ.....
καί νῦν ἐν οὐρανοῖς περιπολεύων , ἐπίβλεψον ἐφ ἡμᾶς τούς παῖδας σου καί έν πελάγει τοῦ βίου διαπλέοντες τήν ἁλμυράν θάλασσαν , κρυπτομένων ὑφάλων σκοπέλων καί δρακόντων νοητῶν ζητοῦντες καί προκαλουντες πνευματικα ναυάγια....
Ἔπιδε ἐπί τήν μονή σου, περί ἧς ἠγωνίσω , καί ἐτίμησας, καί ἐδόξασας καί τανῦν ἐρημωθεῖσαν , καί ἀναμένουσαν τήν εὐλογίαν τῆς ἐπαννεκκινήσεως ..
ἑτοίμη πρός τήν δόξαν τοῦ θεοῦ , επ ἀγαθῷ τῆς ἐκκλησίας..
ἱκετευσε τήν ΜΗΤΕΡΑ τοῦ Θεοῦ , τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΑΓΝΗ ΚΑΡΔΙΩΤΙΣΣΑ , την Πλατυτεραν τῶν οὐρανῶν , καί τόν Ἁγιον Ἰωαννην , ἵνα εὐλογήσουν καί ἑτοιμάσουν οὕς βούλονται, και εὐλογήσουν 'να συνεχισει τό ἔργο ἡ μονή , νά λειρτουργῆ, μόνο κλειστή νά μην ὑπάρχει...
την εὐχην σου γεροντα ἡγιασμένε ,
σου ἀσπάζομαι τό χέρι, καί τήν ἱερά μορφή, καί σου ζητῶ , γονυπετῶς συγνωμη , ἄν καί ὄτι εἰς τα χρόνια τῆς συνδιακονίας μας ἐκεῖ ἐν τινι σέ ελύησα , ἤ ἐστενοχωρησα, ἤ παραμἐλησα,
εὐλόγησέ με , εὐλογίαν μίαν μικρήν , ἴνα δυνηθῶ , τήν διακονίαν ἐκτελέσαι..
εὐλόγησον.....
αμήν ..