Μία Ποίμνη,Μία Ἐκκλησία,Μία ἀποστολή..Μοναχικός ἀπόπλους εἰς τήν Ν.Ἀφρικήν..Ἃγ.Νεκτάριος-Ὃσ.Παΐσιος: Ἡ Κατά Σάρκα Ἐπιφάνεια Τοῦ Σωτήρος / Λόγος πενιχρός, ἐν τῆ πενιχρά φάτνη......

ΛΟΓΟΣ ΠΕΝΙΧΡΟΣ , ΕΝ ΤΗ ΠΕΝΙΧΡΑ ΦΑΤΝΗ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ.

Εἰ τις εὐσεβής καί φιλόχριστος·

εἰ τις εὐσεβής καί φιλόθεος, ἑορταζέτω σύν ἡμῖν πνευματικῶς, ἐν τῇ φαιδρᾷ καί εὐσχήμῳ ἡμέρᾳ τῆς Μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν.

εί τις ἀρχιερεύς τῆς τοῦ Χριστοῦ έκκλησίας, προεξάρχων τῆς πανηγύρεως, καί ἑτοιμαζέσθῳ πρός ὑποδοχήν τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως.

εἰ τις ἱερεύς τοῦ Δεσπότου, ἑτοιμαζέσθῳ προθύμως καί εὐτόνωςδιά τήν φρικτήν ἱερουργίαν· ἑτοιμάζου Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ...καί γάρ δάνεισι τάς χεῖραςκαί φωνήν αὐτῷ, τῷ κοινῷ δεσπότῃ τῷ θύμᾳ καί θύτῃ, διά τήν ἀναίμακτον ἱερουργίαν.

εἰ τις διἀκονος καί πιστός οἰκονόμος τῶν μυστηρίων τοῦ χριστοῦ, εὐπρεπιζέσθῳ πνευματικῶς διά τήν διακονίαν τοῦ μεγάλου μυστηρίου, καί γάρ ἀοράτως συνδιακονοῦσιν αἱ ἱεραί καί ἄΰλαι καί θείαι δυνάμεις τῶν Ἀσωμάτων,ἐν τῇ ἀθανάτῳ τραπέζῃ.

εἰ τις μονάζων ὡς καί ἡμεῖς, καί τά τοῦ κόσμου λιπόντες, τῷ δέ Κυρίῳ διά τῆς ἀποταγῆς, ὑποταγῆς, ὑπακοῆς ἀκολουθοῦντες, δεῦτε καί χορείαν , μίαν στησώμεθα ἔχοντας τούς ἱερούς καί θείους ὑμνογρἀφους ὡς χοράρχας, ἄσωμεν τῷ κυρίῳ.....ἐπί τῇ γενεθλίῳ καί λαμπράν ταύτην ἡμέραν.

εἰ τις ἔχει μετανοῶν καί ἐκ κακίας ἐπιστρέφων τῷ δέ Κυρίῳ προσπίπτων ,δεχέσθω σἠμερον τό τίμημα καί λύτρον· καί γἀρ ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου, ὁ δούς ἑαυτόν λύτρον ἀντί πολλῶν, σαρκοῦται ὡς βρέφος ἐν φάτνῃ πενιχρᾷ, κρύβοντας τήν θεότητα εἰς τήν ἀνθρωπότητα, καί τήν παντοδυναμίαν του, εἰς τήν φαινομενικήν ἀδυναμίαν τοῦ Βρεφους.

εἰ τις τυγχάνει δοῦλος τὴς ἁμαρτίας ὡς καγὡ, σκιρτάτῳκαί ἀγαλλέσθῳ· ἰδού γάρ ἡ λύτρωσις ἦκεν, ἐπεφάνη, καί ἐν σπαργάνοις εἱλίσσεται, ἵνα ἡμᾶς ἐλευθερώση τῶν παθῶν.

εἰ τις δοῦλος, καί λαός καθήμενος ἐν σκότει , φαιδρυνέσθῳ καί ἀγαλλιάσθῳ καί μέγα σκιρτησάτῳ· ἰδού γάρ τό ἀνέσπερον καί ἀπρόσιτον φῶς, προσιτόν ἡμῖν γίνεται, φωτίζων πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον, καί βοάτῳ:...Φῶς Χριστοῦ, Φαίνει Πᾶσι....

εἰ τις γέγονεν νεκρός τῇ ἁμαρτίᾳ καί ἄσωτος υἱός, μή θρηνείσθω·ἰδού γάρ ἡ ἀνάστασις πεφανέρωται, ἡ ἐλπίς ἀνέτειλεν, ἡ μετάνοια ἤστραψεν, ἡ τράπεζα ηὐτρέπισται·

εἰ τις ἐν ὁδῷ ἐπλανήθη, θαρσείτῳ καί εὐθυπορείτῳ· ἰδού γάρ ἡ ἀλήθειαν ἦλθεν, ἡ δικαιοσύνη ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψεν, (εἰ καί ὡς πλάνος συκοφαντεῖται, καί ἐν φάτνῃ ξένῃ καί πενιχρᾷ σμικροξενοδοχεῖται)ὅμως μήν θορυβεῖσθε·τί γάρ εὐτελέστερον σπηλαίου;τί γάρ ταπεινότερον σπαργάνων, ἐν οἶς διέλαμψεν ὁ τοῦ Δεσπότου ἡμῶν καί θεότης, πλοῦτος...

εἰ τις τήν ὀδόν ζητεῖ καί εἰς σκολιούς ἀτραπούς περιπλανᾶται, χαριείτῳ· ἰδού γάρ ἡ ὁδός ἄρχεται, κατασκευάζεται, βατήν τοῖς πιστοῖς, ἄβατον δέ τοῖς λησταῖς, καί τοῖς παρά τήν ὀδόν ἑδρεύοντες, σκηλεύονται· ὁ καλός καί γάρ Σαμαρείτης, πορείαν ποιούμενος ἐκ τῆς ἄνω Ἰερουσαλήμ, πρός τήν ἡμετέραν ἐσχατιάν ἱεριχώ, ἐκ τῶν ἰδίων περιποιεῖται, καί τῷ πανδοχεῖ ἐντελλεῖται...

εἰ τις ἐστίν πεινῶν καί διψῶν, αἰσθητῶς καί νοητῶς, χαριείτῳ·ἰδού γάρ ὁ οὐράνιος ἄρτος, ἡ τροφή τοῦ παντός κόσμου ὁ ἄσπορος σῖτος ἐν ἀσπερμάντῳ ἀρρούρα βλαστάνειν ἐπείγεται, αὐξάνεται καί καρποφορεῖ· σαρκοῦται καί μορφώνεται τό καθ'ἡμᾶς· τό ὕδωρ τό αἰώνιον, τό πηγάζον καί ἁλλόμενον, ὡς ὑετός ἐπί πόκου παρθενικοῦ καί διά κοὐφης νεφέληςτήν γαίαν ἀρδεύει καί αὐξάνειν τά τῶν ἀρετῶν βλαστήματα, καί διψῶσα ἡ γῆ κορρένυται· ἡ πλευρά εὐπρεπίζεται, ἵνα ἔτι μικρόν , τό Αἷμα καί τό Ὕδωρ ρεύση, τά τῆς ψυχῆς νάματα.

εἰ τις αἰχμάλωτος γέγονεν τῆς ἁμαρτίας ὡς καγὠ , μή θρηνείτῳ·

ἐφάνη γάρ ὁ λυτρωτής ἡμῶν, ἵνα τούς αἰχμαλώτους ρύση καί ἐκ παθῶν καθάρει, καί ἀπάθειαν δωρήσηται.

εἰ δέ καί προσμένει τις τό φῶς, βαδίζων ἐν σκότει, φαιδρυνέσθῳ· ἰδού γάρ τό φῶς ἀνέτειλεν ἡμῖν, έκ τῆς φωτοφόρου νεφέλης καί νηδύος, τό ἀνέσπερον φῶς ἐκ τοῦ πενιχροῦ σπηλαίου, ὡς ἐξ᾿ ὅρους τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ· ἀνέτειλε ἡμῖν, ἵνα τούς ἐν σκότει φωτίσει καί φωταγωγήσει, καί πρός τό φῶς τό ἀΐδιον ὀδηγήσει.

εἰ τις ἐπλανήθη καί ἐσκορπίσθη, θαρσείτῳ· ἰδού γάρ, ὁ τό μεσότειχον τοῦ φραγμοῦ καταργήσας καί τά δεσμά διαλύσας, καί τά διεστῶτα ἑνώσας,καί τά ἐσκορπισμένα συνάψας, καί τήν ποίμνην ἀπρόσιτον τοῖς ἐχθροῖς ποιήσας, ὡς ἀμνός ἀμωμος, ἐν τῇ ἀφθόρῳ νηδύϊ τῆς ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, πορείαν ποιούμενος, πάντας ἡμᾶς διά τῆς βακτηρίας εἰσαγάγη εἰς τήν ἐπουράνιον μάνδραν.

εἰ τιςταύτην ποθεῖ καί ἀναζητεῖ, καί περιπολεῖ, χαρείτω· ἰδού γάρ ὁ ποιμήν ὁ καλός, ὁ τιθείς τήν ψυχήν ὑπέρ τῶν προβάτων προεξάρχει ὁδηγῶν τά λογικά πρόβατα, , τά ἀκούοντα τῆς φωνῆς αὐτοῦ, εἰς πνευμαυικήν νομήν ποιμαίνει ἡμᾶς, καί οὐδέν ὑστερήσει....

Μηδείς θρηνείτῳ πενίαν·ἐφάνη γάρ ἡ πάντων δεσποτεία·

μηδείς φοβηθείτω λύκοις·προπορεύεται γάρ ὁ ποιμήν ὁ καλός·

μηδείς τρομαζέσθω θάνατον· ἀνέτειλε γάρ ἡ αἰώνιος ζωή, ὁ νικήτής τοῦ θανάτου, ὅστις:...θανάτῳ θάνατον πατήσας νεκροῖς ζωήν αἰώνιον δωρησάμενος·

μηδείς θρηνείτω διά τά πταίσματα·ἀνέτειλε γάρ

ἡ συγνὠμη καί συγχώρησις·

ἡ χαρά καί ἡ λύτρωσις·

ὁ κηρύττων τήν μετάνοιαν , καί δωρίζων τό Πνεῦμα·

ὁ ἐλευθερῶν τῆς φθορᾶς, τῶν παθῶν , τῆς ἁμαρτίας, καί χαρισάμενος ζωήν αἰώνιον καί τήν προ-πτωτική ζωήν.

Μηδείς θρηνείτῳ πενίαν καί κακίαν·

ταραχήν καί δειλίαν·

δεσμά καί ἁμαρτίαν·

ἐπιβουλάς καί συκοφαντίαν·

πόλεμον καί αἰχμαλωσίαν·

ὁ γάρ φιλάνθρωπος Δεσπότης, τίκτεται ὡς βρέφος καί σπαργάνοις εἱλλίσεται, καί σπαργανοῦται, καί πάντες οἱ ἐχθροί Αὐτοῦ, εἰς τάς μάνδρας αὐτῶν κοιτασθἠσονται, καί κλεισθήσονται, τοῦ ἡλίου τοῦ νοητοῦ τῆς δικαιοσύνης ἀνατείλαντος, πάντας δέ ἡμᾶς, καλεῖ κατ᾿ ὅνομα ἵνα ἀσφαλήση , καί σώση τό ἁπολωλός.

Μηδείς φοβείτῳ ἀνησυχίαν καί τρικυμίαν· ἰδού γάρ ὁ τῶν πάντων δημιουργός, ὁ τιθείς τήν ἐπίβασιν αὐτοῦ ἐπί πτερύγων ἀνέμων τήν πορείαν ἐπί τῆς γῆς καί τῶν ὑδάτων ἄρχεται, καί ἐπιτιμᾶ τήν μαινομένην κλύδωνι θαλάσσῃ, λέγων :....σιώπα πεφίμωσο, καί μεγάλη γαλήνη γίνεται.

Μηδείς φοβείτω οὐδένα, ἀλλα μόνο τήν ἁμαρτίαν, , καί πόθῳ ἀκλινεῖ, ζεούσῃ δέ τῇ καρδίᾳ, ἀγαπήσωμεν τόν ἕναν, ὁ διδούς τά πάντα τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν, καί τηροῦσι τά θεῖα αὐτοῦ προστάγματα.

Οὐκοῦν θαρσεῖτε, μή θροεῖσθε· κοινός ὁΔεσπότης, κοινή ἡ λατρεία, κοινή ἡ δοξολογία, κοινή ἡ εὐχαριστία, κοινή καί ἡ εὐλογία· πάντας προσκαλεῖ λέγων :...δεῦτε πρός με, πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι , κἀγώ ἀναπαύσω ἡμᾶς....

Δεῦτε οὖν προσέλθωμεν καί προσπέσωμεν τοῖς οἰκτιρμοῖς αὐτοῦ, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καί χάριν εὕρομεν εἰς εὐκαιρον βοήθειαν.

Δεῦτε οὖν και χορείαν μίαν στησώμεθα, πενιχράν διά τήν ἀσθένειαν ἡμῶν ὡς καί ἡ φάτνη, προθύμως δέ ὡς οἱ Ἀγγελοι οἱ κατελθόντες ἐκ τῶν ὑψίστων τῇ φοβερᾷ νυκτί, καί συμψαλλόντων...δόξα ἐν ὑψίστοις θεῷ , καί ἐπί γῆς εἰρήνη....

Κανοναρχείτῳ ἡ ἀγάπη καί βοάτῳ:...

ἐτέχθη χριστός, καί χαίρουσιν ἄγγελοι·

ἐτέχθη χριστός, καί φρίττουσι δαίμονες·

ἐτέχθη Χριστός, καί τά δεσμά διελύθησαν·

ἐτέχθη Χριστός καί θεός ἐπί γῆς πεφανέρωται, μορφωθείς τό καθ᾿ ἡμᾶς, καί θεώσας τό πρόσλημμα·

ἐτέχθη Χριστός , ὁ λυτρωτής ἡμῶν καί πάντας προσκαλεῖ εἰς τήν Βασιλείαν Αὐτοῦ·

ἐτέχθη Χριστός, καί οὐδείς ἐστίν ὁ λυπούμενος· Χριστός γάρ τεχθείς ἐν σπηλαίῳ, καί ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΓΝΗΣ ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ ζωήν καί χαράν ἐβράβευσε τῷ βροτείῳ φυράματι, καταργήσας τήν τῆς κατάρας παρακοήν.

Δεῦτε οὖν καί ἡμεῖς, σύν τοῖς πυρίνοις οἱ πήλινι ὑμνήσωμεν καθαρᾷ τῇ καρδίᾳ, τόν σεσαρκωμένον Λόγον, καί κατίδωμεν τό μέγα μυστήριον τό ἐν τῷ σπηλαίῳ τελούμενον·

οἱ ἀρχιερεῖς τόν μέγαν Ἀρχιερέα·

οἱ ἱερεῖς, τόν τήν λογικήν λατρείανκαί ἀναίμακτον θυσίαν χαρισάμενον·

οἱ μονασταί τόν Νυμφίον·

αἱ μητέρες τόν ἐκ μήτρας παρθενικῆς προελθόντα καί θηλάσαντα ἐκ παρθενικῶν μαζῶνκαί διδόντα τροφήν πάσῃ σαρκί·

αἱ παρθέναι, τόν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀνατείλαντα·

οἱ πατέρες, τόν πρός τόν Θεόν καί Πατέρα μεσίτην καί καταλαγήν·

οἱ ἀσθενεῖς τόν ἰατρόν·

οἱ πένητες τόν θησαυρόν·

οἱ ὀδῖτες τόν συνοδίτην·

οἱ ἐν θαλάσσῃ τόν κυβερνήτην·

οἱ διδάσκαλοι τόν καλόν διδάσκαλον καί τόν τήν ἐξ᾿ ὕψους σοφίαν διδόντα·

οἱ κήρυκες τόν Λόγον καί λόγον·

οἱ ποιμένες τόν καλόν ποιμέναν, τόν τήν ψυχήν αὐτοῦ θέμενον ὑπέρ τῶν προβάτων·

οἱ ἁλιεῖς τόν μέγα σαγινευτήν τῶν ψυχῶν καί τόν τάς σαγήνας αὐτῶν πληροῦντα·

οἱ ὀρφανοί τόν προστάτην καί πατέρα·

αἱ χῆραι, τόν ἀδελφόν καί προστάτην·

οἱ πεπλανημένοι τόν ὁδηγόν·

τά βρέφη τόν ὡς βρέφος κείμενον ἐν φάτνῃ·

τά νήπια τόν νηπιάσαντα σαρκί, καί νήπιον γενόμενον·

οἱ κοπιῶντες , τήν ἀνάπαυσην·

οἱ πεφορτισμένοιτόν εἰπόντα:...δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, καγὠ ἀναπαύσω ὑμᾶς·

Πάντες οὖν καί πανταχοῦ, προσφέρομεν θυσίαν τῷ τεχθέντι·

Εἷς ἕκαστος καί πάντες ὁμοῦ τῷ ὡς βρέφος σπαργανούμενον προσφέροντες ὡς δῶρα χηριακά, καί μαγικα, τήν τε λογικήν λατρείαν, καί θυσίαν αἰνέσεως, γενόμενοι ἱερεῖς , θύοντες τόν παλαιόν ἡμῶν ἄνθρωπον, σύν τοῖς παθήμασι καί ταῖς ἐπιθυμίαις, ἵνα ἀναγεννηθῆ ὁ νέος ἐν Χριστῷ, γενόμενος ἕκαστος μία ἔμψυχος καί ζῶσα φάτνη , ἵνα ἀναγεννᾶται ὁ χριστός, προσφέροντες τῷ τικτομένῳ, τρίϋλον δῶρον, τήν πίστην, ἀγάπην , καί σωφροσύνην, καί πάντες καθαρῶς τῷ καθαρῷ προσέλθωμεν καί δωρήσηται ἡμῖν, ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καί ζωήν τήν αἰώνιον.

Αὐτῷ ἡ δόξα καί τό κρατος, τιμή καί προσκύνησις, εἰς αἰῶνας αἰώνων .

ΑΜΗΝ.

Ἡ Γέννησις σου Χριστέ ὁ θεός ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τό φῶς τό τῆς γνώσεως·

ἐν αὐτῇ γάρ, οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες,

ὑπό ἀστέρος ἐδιδάσκοντο,

σέ προσκυνεῖν, τόν Ἥλιον τῆς Δικαιοσύνης,

καί σέ γινώσκειν ἐξ᾿ ὕψους ἀνατολήν,

Κύριε, δόξα σοι........

Μία Ποίμνη,Μία Ἐκκλησία,Μία ἀποστολή..Μοναχικός ἀπόπλους εἰς τήν Ν.Ἀφρικήν..Ἃγ.Νεκτάριος-Ὃσ.Παΐσιος

ΚΥΛΙΟΜΕΝΟ ΜΥΝΗΜΑ

Σελίδες

Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018

Ἡ Κατά Σάρκα Ἐπιφάνεια Τοῦ Σωτήρος / Λόγος πενιχρός, ἐν τῆ πενιχρά φάτνη......

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου