18.Ἁγ. καί Μεγάλη Ἑβδομάς/Ίδού άναβαίνομεν ...δεῖτε καί ἡμεῖς....

Ίδού άναβαίνομεν ...δεῖτε καί ἡμεῖς.... 

Δόξα τῷ ἐν Τριάδι ἕνα ἅγιον Θεόν ἡμῶν , τόν καταξιώσαντα ἡμᾶς καί  πάλιν νά γίνομεν φθασαντες τάς ἁγίας αὐτάς ἡμέρας , καί νά γίνομεν  συμμέτοχοι τῶν παθημάτων τοῦ Χριστοῦ ,ὁπωσδήποτε  δέ , καί τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα, θά εἴμεθα.

  Εὐχαριστοῦμεν τήν ΠΑΝΑΓΙΑ, ,

τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ

τήν  Μητέρα , τῆς ζωῆς, 

τήν Μητέρα τῆς ἀγάπης, 

τήν Μητέρα τοῦ Φωτός,

 πού μᾶς ἀξιώνει , μᾶς δίδει αὐτήν τήν τιμήν ...μά καί εὐθύνην , τήν εὐλογίαν , νά συμπορευθοῦμε μαζί μέ Ε Κ Ε Ι Ν Η Ν !!!! , συμμετέχοντες , καί παρακολουθοῦντες, ὄχι ὡς θεαταί εἰς τήν κερκίδα , ἀλλά ἐνδιαθέτως συμπάσχοντες, συναλγοῦντες, εἰς τό θεῖον τοῦ Κυρίου Πάθος, ἄσχέτως ἄν μέσα μας ἐνεργοῦν τά δικά μας πάθη , τά ὁποῖα , μέ τήν συμμετοχήν μας λατρευτικῶς εἰς τό θεῖον Πᾶθος , μειώνονται , μεταβάλλονται, ἀλλοιώνονται , καί πάσχομεν τήν ὁθνείαν ἀλλοίωσην ἐυπρεπεστάτην  , ἁγίαν , σωτήριαν , καί καθοριστικήν...

  Μᾶς ἀξιώνει καί πάλιν , νά φθάσωμε, ἐγγίζοντες περισσότερον τό θεῖον Πάθος  μέ τήν καρτερική καί χωρίς ἀπελπισίαν , ἀλλά καί μέ ἀδιαψεύστους χρηστάς ἐλπίδας τήν παροῦσαν δοκιμασίαν , παγκοσμίως , ἐθνικῶς, κοινωνικῶς, ἐκκλησιαστικῶς , πνευματικῶς , καί προσωπικῶς , ἀλλα ἐν συνόλῳ, καί ἑνωμένοι , τῷ συνδέσμῳ τῆς ἀγάπης , ὅπως οἱ Ἀπόστολοι.

  Ἀκούωμεν τό ὡραιότατον τροπάριον τῆς ἀκολουθίας τοῦ Νυμφίου : 

Ἰδού ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καί παραδοθήσεταιὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου .....

νά !!!!! λέγει , πορευόμαστε , πηγαίνομεν , ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καί θά παραδοθῆ ὁ Κύριος, ...κτλ..

  Βλέπετε ; ἡ ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου...

εἶναι ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας , 

ὁ Νυμφίος τῶν ψυχῶν μας, ..

καί ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ εἶναι  ἡ νυμφαγωγός τῶν ἁγίων , τῆς κάθε ψυχῆς , ἡ ἑνώνουσα , καί ἑνώσασα, καί συνδέουσα τήν κάθε ψυχήν μέ τόν Χριστόν...

   χαῖρε , παστάς ἀσπόρου νυμφεύσεως , 

             χαῖρε , πιστούς Κυρίῳ ἁρμόζουσα · 

    χαῖρε , καλή κουροτρόφε παρθένων , 

              χαῖρε , ψυχῶν νυμφοστόλε ἁγίων .

  Ἀλλά, ὅπως βλέπομεν , ἄν καί εἶναι ὁ Νυμφίος τῆς ἐκκλησίας, ὅμως ἡ παστάς νυμφεύσεως κάθε ψυχῆς μέ τόν Νυμφίον εἶναι ἡ ἀποδοχή τῆς δοκιμασίας τοῦ Πάθους, τῆς καρτερίας, τῶν δυσκολιῶν , τό νά σηκώνομεν τόν σταυρόν μας κρτερικά, ἀγόγγυστα ,  μέ ὑπομονή , χαίροντες, ὅπως λέγει ἡ ἁγία Γραφή , ὅπως περνᾶμε δοκιμασίες καί δίδεται δι ᾿ αὐτῶν ἡ εὐκαιρία εἰς τόν Θεόν , νά σκηνώσει ἐν ἡμῖν  καί τό πνεῦμα τῆς άληθείας, νά διώξη , ἀπελάση πᾶν πονηρόν καί ἀκάθαρτον πνεῦμα · ἴσως πολλάκις, τά δεινά, τά πάθη μας νά κάνουν παρέλαση μέσα μας, ἀλλά ἐρχόμενον τό ἅγιον πεῦμα ἡ θεία χάρις, ἐνεργεῖ τήν ...ἀπέλαση τῶν πονηρῶν , καί ἐνεργεῖ τήν παρέλασην κάθε καλοῦ , τό ἀγαθόν πνεῦμα, τό πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ἀντικαθιστῶντα πάντα τά πνεύματα, καί τό πνεῦμα τοῦ ψεύδους.

  Τό ὡραιότατον τροπάριον αὐτό, εἰς τήν ἀκολουθίαν τοῦ Νυμφίου , ἐρχομένου τοῦ Κυρίου πρός τό ἑκούσιον του Πάθος, συνεχίζει καί μᾶς προσκαλεῖ , νά συμμετάσχομεν καί ἡμεῖς , συμπορευόμενοι , μέ τήν στρατιάν τῶν ἀγίων καί καλοδιαθέτων ψυχῶν νά συμπορευθῶμεν μαζί του , νά συμπάσχωμεν , ἵνα καί συζήσωμεν αὐτῷ, καί συνανυψώσει ἡμᾶς εἰς τήν ἐπουράνιον πόλιν καί πατρίδαν , πρός τό προ-πτωτικό καλλος, τήν σωτηρίαν , τήν αἰώνιον ζωήν ...

...Δεῦτε καί ἡμεῖς , κεκαθαρμέαις διανοίαις , συμπορευθῶμεν αὐτῷ καί συσταυρωθῶμεν , καί νεκρωθῶμεν δι αὐτόν ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς , ἵνα καί συζήσωμεν αὐτῷ καί ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ · οὐκέτι είς τήν ἐπίγειον Ἱερουσαλήν διά τό παθεῖν , ἀλλά ἀναβαίνω πρός τόν Πατέραν μου καί Πατέραν ὑμῶν , καί Θρεόν μου καί Θεόν ὑμῶν ` καί συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τήν ἄνω Ἱερουσαλήμ  , ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν .....

   Τί μεγαλεῖο !!!!

τί ἐλπίδα !!!!! 

τί θάρρος !!! 

τί ἀλήθεια !!!! 

τί δωρεά !!!!  

τί τιμή !!!! 

τί εὐλογία !!!

τί ὡραιότης !!! 

τί μεγαλεῖο!!! ὑμνολογικό, μά κυρίως οὐσιαστικό, ὑποστατικό, ἀληθινόν , καί μεγαλεῖο ἀνυπερβλήτου  γλώσσης !!!!

Ἕνας ἄλλος Νυμφίος , μᾶλλον ὁ ἀληθινός καί αἰώνιος Νυμφίος, ἡ Ἀλήθεια, μέ τήν νηφάλιον μέθην πνευματικήν , μᾶς καλεῖ διά συμετοχῆς εἰς τό θεῖον του Πάθος, κοινωνούς κληρονόμους Θεοῦ , συγκληρονόμους Χριστοῦ , εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ...

  Μᾶς προσκαλεῖ νά συμμετάσομεν εἰς τό θεῖον του Πάθος, μέ τήν ἀποδοχήν τῆς δοκιμασίας καρτερικῶς καί ἐκεῖνος, Ε Κ Ε Ι Ν Η , ἀναλαμβάνουν ὅλα τά ὐπόλοιπα · εἶναι σάν κάποιος μεγαλοεπιχειρηματίας , ὁ ὁποῖος βλέπει ἕνα ζητιάνον , ἕναν ἐνδεήν  πεινασμένον , γυμνόν , ἔρημον , ἄστεγον , καί τοῦ δίδει χρήματα, νά καλύψη τίς ἀνάγκες του, λέγοντάς του  : ...νά πάρε αὐτά , καί πορεύου  εἰς τό κατάστημα σούπερ μάρκετ , (τό ὁποῖον εἶναι δικό του ) νά πάρεις ὅτι χρειαζεσαι, ἐσύ κανε μόνο τόν κόπον τῆς μεταβάσεως....

  Ὁμοίως καί μέ ἡμᾶς, ἐνδεεῖς τῆς θείας χάριτος, ἐπτωχεύσαμεν χάσαμεν διά τῆς ἀσωτείας καί κακῆς ἐμπορείας, βιοτῆς ,  τήν θείαν χάριν , ἔρημοι τῆς εὐλογίας καί δωρεᾶς , ἄστεγοι τῆς προστασίας τῆς θείας , πεινασμένοι ἀπό τόν λόγον τοῦ Θεοῦ , καί ἔρχεται  ὁ Κύριος, δίδοντας μας τό τάλαντον , τήν δοκιμασίαν, ἵνα ἁπλά συμβαδίσωμεν συμπορευθοῦμεν , διά τῆς ὑπομονῆς πίστεως καί καρτερίας , διά νά ς μᾶς χαρίση τά πλούσια δῶρα τῆς εὐλογίας καί χάριτος του , καί τήν εἴσοδον μας εἰς τήν ἀρχαίαν ...πατρίδαν ...

πόσο ἐλπιδοφόρον δυναμικόν , δυναμωτικόν , σωτήριον , ἀληθές !!!

   Ἄς συμπορευθῶμεν , ὅπως ψάλλομεν , κεκαθαρμέναις διανοίαις, μέ καλές σκέψεις, μέ καθαρούς λογισμούς, μέ κάθαρσιν , ἁγνοί κατά δύναμην  καί νά συσταυρωθοῦμεν , ὄχι νά προσηλωθοῦμεν εἰς ἕνα σταυρόν , ἀλλα νά κρατᾶμε ἐπ ' ὤμων καρτερικῶς τόν σταυρόν μας, νά ἔχωμεν μίαν ἀβίαστον βίαν στήν πάλην ἐναντίον τῶν παθῶν , καί ἔτσι σταυρωνόμαστε διά τόν κόσμον ,  συσταυρούμενοι μέ τόν Σταυρωθέντα σωτῆρα, διά νά βιώσωμεν τό σωτήριον ἀναστάσιμον :... Χθές συνεθαπτώμην σοι Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοι · συνεσταμούμην σοι χθές, αὐτός μέ συνδόξασον σωτήρ ἐν τῇ βασιλείᾳ σου ...

  Δραττόμενοι τῆς μεγάλης εὐκαιρίας καί εὐλογίας, ἄς ἀκολουθήσωμεν αὐτόν , πού εἶναι ἡ Ὁδός, Ἀλήθεια, ἡ Ζωή , ἡ Ἀνάστασις, καί μᾶς χαρίζει δωρεάν τήν ἀνάστασιν , ὅπου βεβαίως ἀπαραίτητη προϋπόθεσις δι αὐτήν τήν δωρεάν , εἶναι ἡ πρόθυμος μας συμμετοχή ἀγογγύστως, καρτερικῶς καί σταθερῶς εἰς τήν παροῦσαν δοκιμασίαν .

  Ἡ ὑπομονή μας εἰς τάς δοκιμασίας μας, ἡ μέ πίστη καί σταθερότητα μας ἀποδοχή τῶν δυσκολιῶν τῶν δοκιμασιῶμ τῶν πεπραγμένων δεινῶν , εἶναι ὁ ἀρραβών μας διά τήν αἰώνιον ζωήν , ἥν πάντες εὐχόμεθα νά ἐπιτύχωμεν διά πρεσβειῶν τῆς Βασιλίσσης τῶν οὐρανῶν , τῆς Κυρίας τῶν Ἀγγέλων , τῆς Μητέρας τοῦ Χριστοῦ , τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ... 

ΠΑΝΑΓΙΑ !!!! 

τό λές καί γενίζει τό στόμα , ἡ ψυχή καί ἡ καρδιά χάριν καί εὐλογία, καί ὁ περίγυρος ἀπό ἀγγέλους . ἀμήν γένοιτο.