Μία Ποίμνη,Μία Ἐκκλησία,Μία ἀποστολή..Μοναχικός ἀπόπλους εἰς τήν Ν.Ἀφρικήν..Ἃγ.Νεκτάριος-Ὃσ.Παΐσιος: Θεομητορικά/Ἀκολουθία τῆς Κοιμήσεως καί Μεταστάσεως τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ

☦

ΜΡ ΘΥ

☦

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ . ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Ἡ Πηγή τῆς ζωῆς , ἐν μνημείῳ τίθεται ,

καί κλῖμαξ πρός οὐρανόν , ὁ Τάφος γίνεται .

Ζωηφόρος νέκρωσις , καί ἄφθαρτος Κοίμησις .

Τάφος καί νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν , ἀλλά ὡς ζωῆς Μητέρα, πρός τήν ζωήν μετέστησεν .

Ἐν σιωπῇ καί ἀλλαλαγμῷ ,

μέ δάκρυα και χαρά,

ἐν ὕμνοις καί ᾠδαῖς ,

ἀνυμνήσωμεν φαιδρῶς ,

τήν Μητέρα του Θεοῦ , ἐκ γῆς μεθισταμένης , πρός τήν ἀγήρῳ καί αἰώνια ζωή.

Μετά δέους ἄς πλησιάσωμεν τό Μυστήριον ,ὡς οἱ Ἀπόστολοι καί φωνῇ λυγηρᾶ, κηδεύσαντες το Σῶμα, τό χωρῆσαν τόν ἀχώρητον .

Μετά τῶν ἀσωμάτων κραυγάσωμεν τήν φωνήν τοῦ Γαβριήλ , χαῖρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ὁ Κύριος μετά Σοῦ.

Μετά τῶν ὑμνογράφων , τήν παρέλασιν τῶν Πατέρων , τῶν Ἁγίων Πατέρων τόν χορόν , τῶν μυστικῶν τοῦ Πνευματος σαλπίγγων , τῶν ἀπλανῶν σωστήρων τῆς οἰκουμένης , τῶν μελιῤῥρύτων ποταμῶν τῆς θεολογίας , τῶν πνευματικῶν ἀηδόνων καί ἀσματογράφων , στήσαντες πνευματικήν χορείαν , ὑμνολογήσωμεν διά τῶν αὐτῶν ἐξαισίων ὕμνων , τό θεῖον καί ἐξαίσιον , τῆς Θεοῦ οἰκονομίας μυστήριον , ἐπί τῇ καταπαύσει τῆς Κιβωτοῦ τοῦ ἁγιάσματος, τοῦ ἐμψύχου θρόνου τοῦ Θεοῦ , τῶν τετραμόρφων τήν Ὑπερενδοξωτέραν , καί γλυκασμοῦ τῶν Ἀγγέλων .

εὐλογεῖ τήν σύμπασαν, καί τήν μικράν μας σύναξη , καί προεξάρχει τῆς πανηγύρεως .

Εὐλόγησον , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

☦

Α. ΕΝ Τῼ ΜΙΚΡῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ

Εἰς τό :Κύριε ἐκέκραξα ... ἱστῶμεν εἰς στίχους δ ΄, καί ψάλλομεν τά παρακάτω στιχηρά προσόμοια , τά γ ΄, εἰς δ΄, δευτεροῦντες τό α ΄.

ἦχος β ΄ Ποίοις εὐφημιῶν στέμμασιν .

Ποῖα πνευματικα ᾄσματα , νῦν προσάξωμεν Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ ; τῇ γάρ ἀθανάτῳ Κοιμήσει Σου , ἅπαντα τόν κόσμον ἡγίασας · καί πρός ὑπερκόσμια μετέβης , τό κάλλος κατανοεῖν τοῦ Παντοκράτορος , καί τούτῳ , οἵαπερ Μήτηρ συναγάλλεσθαι · ἀγγελικῶν Σοι Ταγμάτων , δορυφορησάντων ΑΓΝΗ · καί ψυχῶν δικαίων · μεθ ᾿ ὧν αἴτησαι , ἡμῖν εἰρήνη , καί τό μέγα ἔλεος .

Ποίοις οἱ εὐτελεῖς χεἰλεσι , μακαρίσωμεν τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , τήν Τιμιωτέραν τῆς κτίσεως , καί Ἁγιωτέραν ὑπάρχουσαν , Χερουβίμ καί πάντων τῶν Ἀγγέλων · τόν Θρόνον , τοῦ Βασιλέως τόν ἀσάλευτον · τόν οἶκον , ἐν ᾧ κατῴκησεν ὁ Ὕψιστος · τήν σωτηρίαν τοῦ κόσμου · τοῦ Θεοῦ ἁγίασμα · τήν παρέχουσαν τοῖς πιστοῖς , ἐν τῇ θείᾳ νήμῃ ΑΥΤΗς , πλουσίως τό μέγα ἔλεος .

Τίνα τά φοβρά ᾄσματα , ἅ προσῆξαν Σοι τότε ΠΑΡΘΕΝΕ , κύκλῳ τῆς Σῆς κλίνης ἱστάμενοι , ἄπαντες τοῦ Λόγου οἱ Ἀπόστολοι · καί θαμβητικῶς ἀναβοῶντες · ἀπαίρει , τοῦ Βασιλέως τό Παλάτιον · ὑψοῦται , ἡ Κιβωτός τοῦ ἁγιάσματος · πύλαι ἐπάρθητε ὅπως , τοῦ Θεοῦ ἡ Πύλη , ἐν πολλῇ εἰσέλθῃ χαρᾶ , τῷ κόσμῳ αἰτουμένη τό μέγα ἔλεος .

Δόξα ...Καί νῦν ..... ἦχοςς β΄

Ἡ τῶν οὐρανῶν Ὑψηλοτέρα ὑπάρχουσα , καί τῶν Χερουβίμ Ἐνδοξωτέρα , καί πάσης κτίσεως Τιμιωτέρα , ἡ δι ᾿ ὑπερβάλλουσαν καθαρότητα , τῆς ἀϊδίου οὐσίας δοχεῖον γεγενημένη , ἐν ταῖς τοῦ Υἰοῦ χερσί , σήμερον τήν Παναγίαν παρατίθετι ψυχήν , καί σύν Αὐτῇ πληροῦνται τά σύμπαντα χαρᾶς , καί ἡμῖν δωρεῖται τό μεγα ἔλεος . ☦

Ἐν ἀποστίχοις , τά παρακάτω στιχηρά προσόμοια .

ἦχος β ΄. Οἶκος τοῦ Εὐφραθᾶ .

Δῆμος τῶν Μαθητῶν , ἀθροίζεται κηδεῦσαι , Μητέρα ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἐκθόντες ἐκ περάτων , παντοοδυνάμῳ νεύματι .

Στίχ . : Ἀνάστηθι Κύριε , εἰς τήν ἀνάπαυσιν σου , σύ καί ἡ Κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου .

Νύμφη ἡ τοῦ Θεοῦ , Βασίλισσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , τῶν ἐκλεκτῶν ἡ δόξα , καύχημα τῶν παρθένων , πρός τόν Υἱόν μεθίσταται .

Στίχ. : Ἤθροισται ὁ χορός , Μαθητῶν παραδόξως , ἐκ τῶν περάτων κόσμου , κηδεῦσαί Σου τό Σῶμα ,τό θεῖον καί ἀκήρατον.

Δόξα ...Καί νῦν ...ὅμοιον

ΔΕΣΟΙΝΑ ἈΓΑΘΗ , τάς Ἁγίας Σου χεῖρας , πρός τόν Υἱόν Σου ἆρον , τόν φιλόχριστον πλάστην , οἰκτειρῆσαι τούς δούλους Σου .

Νῦν απολύεις .... Τρισαγιον , καί Ἀπολυτίκιον ἦχος α ΄

Ἐν τῇ γεννήσει τήν Παρθενίαν ἐφύλαξας , ἐν τῇ Κοιμήσει τόν κόσμον , οὐ κατέλιπες ΘΕΟΤΟΚΕ · μετέστης πρός τήν ζωήν , Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς , καί ταῖς πρεσβείαις ταῖς Σαῖς λυτρουμένη , ἐκ θανάτου τάς ψυχάς ἡμῶν .

καί ἡ Ἀπόλυσις

☦

Β. ΕΝ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ

Τά συνήθη καί κατά τήν τάξιν τῆς ἀγρυπνίας , ἀνοιξαντάρια , καί στιχολογοῦμεν τό : Μακάριος ἀνήρ , καί εἰς τό : Κύριε , ἐκέκραξα ... , ἱστῶμεν εις στίχους , η ΄καί ψάλλομεν τά στιχηρά παρακάτω προσόμοια , εἰς η ΄.

ἦχος α ΄. Αὐτόμελον

Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος !!! ἡ Πηγή τῆς ζωῆς , ἐν μνημείῳ τίθεται , καί κλῖμαξ πρός οὐρανόν , ὁ τάφος γίνεται · εὐφραίνου Γεθσημανῆ , τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ τό ἅγιον τέμενος · βοήσωμεν οἱ πιστοί , τόν Γαβριήλ κεκτημένοι ταξίαρχον , Κεχαριτωμένη χαῖρε , μετά Σοῦ ὁ Κύριος , ὁ παρέχων τῶ κόσμῳ διά Σοῦ τό μέγα ἔλεος .

Βαβαί τῶν Σῶν μυστηρίων ΑΓΝΗ !!! τοῦ Ὑψίστου Θρόνος ἀνεδείχθης ΔΕΣΠΟΙΝΑ · καί γῆθεν πρός οὐρανόν , Μετέστης σήμερον ·ἡ δόξα Σου εὐπρεπής , θεοφεγγέσιν ἐκλάμπουσα χάρισι .

παρθένοι σύν τῆ Μητρί , τοῦ Βασιλέως πρός ὕψος ἐπάρθητε · Κεχαριτωμένη χαῖρε , μετά Σοὺ ὁ Κύριος , ὁ παρέχων τῷ κόσμῳ , διά Σοῦ τό μέγα ἔλεος .

Τήν Σήν δοξάζουσι Κοίμησιν , Ἐξουσίαι Θρόνοι , Ἀρχαί Κυριότητες Δυνάμεις καί Χερουβίμ , καί τά φρικτά Σεραφίμ , ἀγάλλονται γηγενεῖς , ἐπί τῇ θείᾳ Σου δόξῃ κοσμούμενοι · προσπίπτουσι βασιλεῖς , σύν Ἀρχαγγέλοις , Ἀγγέλοις καί μέλπουσι · Κεχαριτωμένη χαῖρε , μετά Σοῦ ὁ Κύριος , ὁ παρέχων τῶ κόσμῳ διά Σοῦ τό μέγα ἔλεος .

Δόξα ...Καί νῦν ...ὀκτάηχον ,

α΄ ἦχος . Θεαρχίῳ νεύματι , πάντοθεν οἱ θεοφόροι Ἀπόστολοι , ὑπο νεφῶν μετερσίως αἰρόμενοι ·

ἦχος πλ.α ΄. Καταλαβόντες τό Πανάχραντον καί Ζωαρχικό Σου Σκῆνος , ἐξόχως ἠσπάζοντο ·

ἦχος β ΄ αἱ δέ ὑπέρταται τῶν οὐρανῶν Δυνάμεις , σύν τῷ οἰκείῳ Δεσπότῃ παραγενόμεναι ,

ἦχος πλ. β ΄ τό Θεοδόχον καί ἀκρεφνέστατον Σῶμα προπέμπουσι , τῷ δέει κρατούμεναι · ὑπερκοσμίως δέ πρῴχοντο , καί ἀοράτως ἐβόων , ταῖς ἀνωτέραις ταξιαρχίαις · ἰδού ἡ Παντάνασσα Θεόπαις , παραγέγονεν ·

ἦχος γ ΄ ἄρατε πύλας , καί ΤΑΥΤΗΝ ὑπερκοσμίως ὑποδέξασθε, τήν τοῦ ἀεννάου φωτός Μητέρα ·

ἦχος βαρύς . διά ΤΑΥΤΗΣ γάρ ἡ παγγενής τῶν βροτῶν σωτηρία γέγονεν , ᾗ ἀτενίζειν οὐκ ισχύομεν , καί ταύτῃ ἄξιον γέρας ἀπονέμειν αδύνατον ·

ἦχος δ ΄. ΤΑΥΤΗΣ γάρ τό ὑπερβάλλον , ὑπερέχει πᾶσαν ἔννοιαν

ἦχος πλ. δ ΄. διό ΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀεί σύν ζωηφόρῳ βασιλεῖ καί Τόκῳ ζῶσα , πρασβευε διηνεκῶς , πειφρουρεῖσαι καί σῶσαι ἀπό πάσης προσβολῆς ἐναντίας τήν νεολαίαν Σου · τήν γάρ Σήν προστασίαν κεκτήμεθα .

ἦχος α΄. εἰς τούς αἰῶνας , ἀγλαοφανῶς μακαρίζοντες .

☦

Εἴσοδος , Φῶς ἱλαρόν ..., τό προκείμενον τῆς ἡμέρας , καί τά τρία ἀναγνώσματα .

Α΄. Γενέσεως τό Ἀνάγνωσμα .(κεφ. κη΄10 ...)

Ἐξῆλθεν Ἰακώβ ἀπό τοῦ φρέατος τοῦ ὅρκου , καί ἐποῤῥεύθη εἰς Χαρράν · καί ἀπήντησε τόπῳ καί ἐκοιμήθη ἐκεῖ · ἔδυ γάρ ὁ ἥλιος · καί ἔλαβεν ἀπό τῶν λίθων τοῦ τόπου , καί ἔθηκεν πρός τήν κεφαλήν αὐτοῦ , καί ἐκοιμήθη ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ , καί ἐνυπνιάσθη · καί ἰδού κλῖμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ , ἧς ἡ κεφαλή ἀφικνεῖτο εἰς τόν οὐρανόν · καί οἱ Ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἀνέβαινον καί κατέβαινον ἐπ ᾿ αὐτήν · ὁ δέ Κύριοςἐστήρικτο ἐπ ᾿ αὐτῆς καί εἶπεν · ἐγώ εἰμί ὁ Θεός Ἀβραάμ τοῦ πατρός σου , καί ὁ Θεός Ἰσαάκ , μή φοβοῦ · ἡ γῆ ἐφ 'ἧς καθεύδεις ἐπ ᾿ αὐτῆς , σοί δώσω ταύτην , καί τῷ σπέρματί σου · καί ἔσται τό σπέρμα σου ὡς ἄμμος τῆς γῆς , καί πλατυνθήσεται , ἐπί θάλασσαν , καί λίβα , καί βοῤῥᾶν , καί ἐπί ἀνατολάς · καί ἐνευλογηθήσονται ἐν σοί , πᾶσαι αἱ φυλαί τῆς γῆς , καί ἐν τῷ σπέρματί σου · καί ἰδού ἐγώ εἰμί μετά σοῦ , διαφυλάσσων σε ἐν τῇ ὁδῷ πάσῃ , οὗ ἐάν πορευθῇς · καί ἐπιστρέψω σε εἰς τήν γῆν ταύτην , ὅτι οὐ μή σέ ἐγκαταλείπω , ἕως τοῦ ποιῆσαί με πάντα ὅσα ἐλάλησά σοι · καί ἐξηγέρθη Ιακώβ ἀπό τοῦ ὕπνου αὐτοῦ , καί εἶπεν · ὅτι ἔστιν ὁ Κύριος ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ , ἐγώ δέ οὐκ ᾔδειν · καί ἐφοβήθη καί εἶπεν · ὡς φοβερός ὁ τόπος τοῦτος !!! οὐκ ἔστιν τοῦτο , ἀλλ 'ἤ οἶκος Θεοῦ καί Αὕτη ἡ Πύλη τοῦ οὐρανοῦ .

Β. Προφητείας Ἰεζεκιήλ τό Ἀνάγνωσμα . ( κεφ. μγ 27-μδ 2 )

Ἔσται ἀπό τῆς ἡμέρας τῆς ὀγδόης , καί ἐπέκεινα , ποιήσουσιν οἱ Ἱερεῖς ἐπί τό Θυσιαστήριον τά ὁλοκαυτώματα ὑμῶν , καί τά τοῦ σωτηρίου ὑμῶν · καί προσδέξομαι ὑμᾶς λέγει Κύριος Παντοκράτωρ · καί ἐπέστρεψέ με κατά τήν ὁδόν τῆς Πύλης τῶν ἁγίων τῆς ἐξωτέρας τῆς βλεπούσης κατά ἀνατολάς , καί αὕτη ἦν κεκλεισμένη ·καί εἶπεν Κύριος πρός με · ἡ Πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται , οὐκ ἀνοιχθήσεται , καί οὐδείς οὐ μή διέλθη δι ᾿ αὐτῆς , ὅτι Κύριος ὁ Θεός Ἰσραήλ εἰσελεύσεται δι ᾿ αὐτῆς , καί ἔσται κεκλεισμένη · διότι ἡ Ἡγούμενος οὗτος κάθηται ἐπ ᾿ αὐτήν , τοῦ φαγεῖν ἄρτον ἐνώπιονΚυρίου · κατά τήν ὁδόν τοῦ Αἰλάμ τῆς πύλης , εἰσελεύσεται , καί κατά τήν ὁδόν αὐτοῦ ἐξελεύσεται · καί εἰσήγαγε με κατά τήν ὁδόν τῆς Πύλης τῶν Αγίων , τῆς πρός βορρᾶν , κατέναντι τοῦ οἴκου · καί εἶδον , καί ἰδού , πλήρης δόξης ὁ οἶκος Κυρίου .

Γ. Παροιμιῶν τό Ἀνάγνωσμα . (κεφ. θ ΄1-9 )

Ἡ Σοφία ῴκοδόμησεν ἑαυτῇ οἶκον , καί ὑπήρεισε στύλους ἑπτά · ἔσφαξε τά ἑαυτῆς θύματα , καί ἐκέρασεν εἰς κρατῆρα τόν ἑαυτῆς οἶνον , καί ἡτοιμάσατο , τήν ἑαυτῆς τράπεζαν · ἀπέστειλεν τούς ἑαυτῆς δούλους , συγκαλοῦσα μετά ὑψηλοῦ κηρύγματος , ὡς ἀπό κρατῆρα λέγων · ὅς ἔστιν ἄφρων , ἐκκλινάτω πρός με · καί τοῖς ἐνδεέσιν τῶν φρενῶν εἶπεν · ἔλθετε φάγετε τόν ἑμόν ἄρτον , καί πίετε οἶνον , ὄν κεκέρακα ὑμῖν · ἀπολίπετε ἀφροσύνην , καί ζήσεσθε · καί ζηήσατε φρόνησιν , ἵνα βιώσητε , καί κατωρθώσητε σύνεσιν , ἐν γνώσει · ὁ παιδεύων κακούς λήψεται ἑαυτῷ ἀτιμίαν · ἐλέγχων δέ τόν ἀσεβῆ , μωμήσεται ἑαυτόν · (οἱ γάρ ἔλεγχοι τῷ ἀσεβεῖ , μώλωπες αὐτῷ ) · μή ἔλεγχε κακούς , ἵνα μή μισήσωσί σε · ἔλεγχε σοφόν , καί ἀγαπήσει σε · δίδου σοφῷ ἀφορμήν καί σοφώτερος ἔσται · γνώριζε δικαίῳ , καί προσθήσει τοῦ δέχεσθαι · ἀρή σοφίας φόβος Κυρίου · καί βουλή ἁγίων σύνεσις · τό γάρ γνῶναι νόμον , διανοίας ἐστίν ἀγαθῆς ) τούτῳ γάρ τῷ τρόπῳ , πολύν ζήσεις χρόνον , καί προστεθήσεταί σοι ἔτη ζωῆς .

☦

Ἐκτενής , ....Καταξίωσον ....Πληρωτικά, καί αὖθις ἡ τάξις τῆς Λιτῆς .

Γ΄. ΕΝ ΤΗ ΛΙΤΗ

Στιχηρά ἰδιόμελα

ἦχος α ΄

Ἔπρεπε τοῖς αὐτόπταις τοῦ Λόγου καί ὑπηρέταις , καί τῆς κατά σάρκα αὐτοῦ , τήν Κοίμησιν ἐποπτεῦσαι , τελευταῖον οὖσαν ἐπ ᾿ ΑΥΤΗΝ μυστήριον · ἵνα μή μόνον τήν από γῆς τοῦ Δεσπότου τήν ἄνοδον θεάσωνται , ἀλλά , καί τῆς Τεκούσης αὐτόν , τῆ Μεταθέσει μαρτυρήσωσιν · διόπερ πάνοθεν , θείᾳ δυνάμει περαιωθέντες , τήν Σιών κατελάμβανον · καί πρός οὐρανόν ἐπειγομένην , προέπεμπον , τήν ἀνωτέραν τῶν Χερουβίμ · Ἥν καί ἡμεῖς , σύν αὐτοῖς προσκυνοῦμεν , ὡς πρεσβεύουσαν ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

ἦχος β ΄

Ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ Νύμφη , καί Μήτηρ τῆς εὐδοκίας τοῦ Πατρός , ἡ Θεῷ προορισθεῖσα , εἰς ἑαυτοῦ κατοίκησιν · τῆς ἀσυγχύτου ἑνώσεως , σήμερον τήν ἄχραντον ψυχήν , τῷ ποιητῆ καί πλάστῃ παρατίθεται · Ἥν Ἀσωμάτων δυνάμεις , θεοπρεπῶς ὑποδέχονται , καί πρός ζωήν μετατίθεται , ἡ ὄντως Μήτηρ τῆς ζωῆς , ἡ Λαμπάς τοῦ ἀποσίτου φωτός , ἡ σωτηρία τῶν πιστῶν , καί ἐλπίς τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

ἦχος γ ΄.

Δεῦτε ἅπαντα τά πέρατα τῆς γῆς , τήν Σεπτήν Μετάστασιν τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ μακαρίσωμεν · ἐν χερσί γάρ τοῦ Υἱοῦ , τήν ψυχήν τήν ἄμωμον ἐναπέθετο · ὅθεν τῇ Αγίᾳ Κοιμήσει αὐτῆς , ὁ κόσμος ανεζωοποιήθη , ἐν ψαλμοῖς καί ὕμνοις , καί ᾠδαῖς πνευματικαῖς , μετά τῶν Ἀσωμάτων , καί τῶν Ἀποστόλων , ἑορτάζων φαιδρῶς .

Δόξα Πατρί .... ἦχος πλ. α ΄

Δεῦτε φιλεόρτων τό σύστημα , δεῦτε καί χορείαν στησώμεθα · δεῦτε καταστέψωμεν ᾄσμασι τήν Ἐκκλησίαν , τῆ καταπαύσει τῆς Κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ · σήμερον γάρ οὐρανός ἐφαπλοῖ τούς κόλπους , δεχόμενος τήν Τετοκυῖαν , τόν ἐν πᾶσι μή χωρούμενον ` καί ἡ γῆ , τήν πηγήν τῆς ζωῆς ἀποδιδοῦσα , τήν εὐλογίαν στολίζεται καί εὐπρέπειαν · Ἄγγελοι χοροστατοῦσι σύν Ἀποστόλοις , περιδεῶς ἐνατενίζοντες , ἐκ ζωῆς πρός ζωήν μεθισταμένης τῆς Τεκούσης τόν ἀρχηγόν τῆς ζωῆς · πάντες προσκυνήσωμεν , Αὐτῇ δεόμενοι · συγγενοῦς οἰκειότητος , μή ἐπιλάθη ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῶν πιστῶς ἑορταζόντων , τήν Παναγίν Σου , Κοίμησιν .

Καί νῦν .... ἦχος ὁ αὐτός .

Ἄσατε λαοί , τῇ Μητρί τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ᾄσατε · σήμερον γάρ τήν ὁλόφωτον ψυχήν ΑΥΤΗΣ , εἰς τάς Ἀχράντους παλάμας , τοῦ ἐξ ᾿ Αὐτῆς σαρκωθέντος ἄνευ σπορᾶς παρατίθησιν · ᾧ καί πρεσβεύειν , ἀδιαλείπτως , δωρηθῆναι τῇ οἰκουμένῃ ,εἰρήνη καί τό μέγα ἔλεος.

☦

Τά τῆς Λιτῆς , καί ἐν ἀποστίχοις , στιχηρά ἰδιόμελα ἦχος δ ΄

Δεῦτε ἀνυμνήσωμεν λαοί , τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ · ἐξ ᾿ἧς ἀῤῥύτως προῆλθε , σαρκωθείς ὁ Λόγος τοῦ Πατρός , κράζοντες καί λέγοντες · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί · μακαρία ἡ γαστήρ ἡ χωρήσασα Χριστόν · αὐτοῦ ταῖς ἁγίαις χερσίν τήν ψυχήν παραθεμεήν , πρέσβευε ΑΧΡΑΝΤΕ , σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Στίχος : Ἀνάστηθι Κύριε , εἰς τήν ἀνάπαυσίν Σου , Σύ καί ἡ Κιβωτός τοῦ ἁγιάσματος Σου

Τήν πάνσεπτόν Σου Κοίμησιν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τῶν Ἀγγέλων τά πλήθη ἐν οὐρανῷ , καί ἀνθρώπων τό γένος ἐπί τῆς γῆς μακαρίζομεν · ὅτι Μήτηρ γέγονας τοῦ Ποιητοῦ τῶν ἁπάντων , Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ · αὐτόν ἱκετεύουσα , ὑπέρ ἡμῶν μή παύση δεόμεθα , τῶν εἰς Σέ μετά Θεόν τάς ἐλπίδας θεμένων , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ καί Ἀπειρόγαμε .

Στίχος :Ὥμοσε Κύριος τῷ Δαυίδ ἀλήθειαν , καί οὐ μή αθετήσει αὐτήν .

Δαυιτικήν ᾠδήν σήμερον λαοί , ᾄσωμεν Χριστῷ τῷ Θεῷ · ἀπενεχθήσονται φησίν , τῷ Βασιλεῖ , παρθέναι ὀπίσω αὐτὴς , ἀπενεχθήσονται ἐν εὐφροσύνῃ καί ἀγαλλιάσει · ἡ γάρ ἐκ σπέρματος Δαυίδ, δι ᾿ ἧς ἡμεῖς ἐθεώθημεν , ἐν ταῖς χερσί τοῦ ἑαυτῆς Υἱοῦ καί Δεσπότου , ἐνδόξως καί ὑπέρ λόγον μετατίθεται · Ἥν ὡς Μητέρα Θεοῦ , ἀνυμνοῦντες βοῶμεν καί λέγομεν · σῶσον ἡμᾶς , τούς ὁμολογοῦντας Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ἀπό πάσης περιστάσεως , καί λύτρωσαι κινδύνων τάς ψυχάς ἡμῶν .

Δόξα ... Καί νῦν .... ἦχος δ΄

Ὅτε ἐξεδήμησας ΘΕΟΤΟΚΕ , πρός τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα ἀφράστως ,παρῆν Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος , καί πρῶτος Ἱεράρχης , Πέτρος τε , ἡ τιμιωτάτη κορυφαία τῶν Ἀποστόλων ἀκρότης , καί σύμπας ὁ θεῖος τῶν Ἀποστόλων χορός · ἐκφαντορικαῖς θεολογίαις , ὑμνοῦντες τό θεῖον καί ἐξαίσιον , τῆς Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ οἰκονομίας μυστήριον · καί τό ζωαρχικόν καί Θεοδόχον Σου Σῶμα κηδεύσαντες , ἔχαιρον ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · ὕπερθεν δέ αἱ πανάγιαι καί πρεσβύταται τῶν Ἀγγέλων Δυνάμεις , τό θαῦμα ἐκπληττόμεναι , κεκυφυῖαι ἀλλήλαις ἔλεγον · ἄρατε ὑμῶν τάς πύλας , καί ὑποδέξασθε τήν Τεκοῦσαν τόν οὐρανοῦ καί γῆς Ποιητήν · δοξολογἰαις τε ἀνυμνήσωμεν τό Σεπτόν καί ἍγιονΣῶμα , τό χωρῆσαν , τόν ἡμῖν ἀθεώρητον καί Κύριον · διό περ καί ἡμεῖς , τήν μνήμην Σου ἑορτάζομεν , ἐκβοῶμεν Σοι ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · χριστιανῶν τό κέρας ὕψωσον , καί σῶσον τάς ψυχάς ἡμῶν .

Νῦν ἀπολύεις ...... Τρισάγιον , κα τό Απολυτίκιον , ἦχος α ΄

Τά λοιπά τῆς ἀκολουθίς καί Ἀπόλυσις

. ☦

Δ. ΕΝ Τῼ ΟΡΘΡῼ

Τά κατά τήν τάξιν , καί μετά τόν ἑξάψαλμον , τά Εἰρηνικά, καί εἰς τό Θεός Κύριος...τό ἀπολυτίκιον , ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ τρίς .

☦

Μετά τήν α ΄στιχολογίαν ψαλτηρίου , κάθισμα .

ἦχος δ ΄. Κατεπλάγη 'Ιωσήφ .

Ἀναβόησον Δαυίδ , τίς ἡ παροῦσα ἑορτή ; ἥν ἀνύμνησας ποτέ , ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν ψαλμῶν ὡς θυγατέρα , Θεόπαιδα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ · μετέστησεν ΑΥΤΗΝ , πρός τάς ἐκεῖθεν μονάς , Χριστός ὁ ἐξ ᾿ ΑΥΤΗΣ , ἄνευ σπορᾶς γεννηθείς · καί διά τοῦτο χαίρουσι , μητέρες , καί Θυγατέρες καί νυμφαι Χριστοῦ , βοῶσαι · χαῖρε , ἡ μεταστᾶσα , πρός τά ἄνω βασίλεια .

Δόξα ...Καί νῦν ...

☦

Μετά τήν β΄ στιχολογίαν ψαλτηρίου , κάθισμα

ἦχος α ΄. Τόν Τάφον σου Σωτήρ ....

Ὁ πάντιμος χορός τῶν σοφῶν Ἀποστόλων , ἠθροίσθη θαυμαστῶς τοῦ κηδεῦσαι ἐνδόξως , τό Σῶμα Σου τό ἄχραντον ,ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , οἷς συνύμνησαν , καί τῶν Ἀγγέλων αἱ τάξεις , τήν Μετάστασην τήν Σήν σεπτῶς εὐφημοῦντες , ἥν πίστει ἑορτάζομεν

Δόξα ...Καί νῦν.......

☦

Πολυέλεος ... Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ ...Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου , λόγον ἀγαθόν .... Ἐκλογή , καί μετά , κάθισμα πολυελέου , ἦχος γ΄. Τήν ὡραιότητα .

Ἐν τῆ Γεννήσει Σου , σύλληψις ἄσπορος , ἐν τῆ Κοιμήσει Σου νέκρωσις ἄφθορος , θαῦμα ἐν θαύματι διπλοῦν συνέδραμε ΘΕΟΤΟΚΕ · πῶς γάρ ἡ Ἀπείρανδρος , βρεφοτρόφος Ἁγνεύουσα , πῶς δέ ἡ Μητρόθεος , νεκροφόρος μυρίζουσα ; διό σύν τῶ Ἀγγέλῳ βοῶμεν , χαῖρε ἡ Κεχαριτωμένη .

Δόξα ...Καί νῦν ......

☦

Ἡ τάξις τοῦ Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου

Ἀναβαθμοί , τό α΄ἀντίφωνο τοῦ δ ΄ἤχου :

Ἐκ νεότητος μου....

Οἱ μισοῦντες Σιών ....

Δόξα Πατρί ...Ἁγίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχή ζωοῦται ...

Καί νῦν ... Ἁγίῳ Πνύματι , ἀναβλύζει ...

Προκείμενον ἦχος δ΄.

Μνησθήσομαι τοῦ ὀνομάτός Σου , ἐν πάσῃ γενεᾶ καί γενεᾷ . δίς

Στίχος : Ἄκουσον Θύγατερ , καί ἴδε , καί κλῖνον τό οὖς Σου , καί ἐπιλήσει τοῦ λαοῦ σου , και τοῦ οἴκου τοῦ Πατρός Σου , καί ἐπιθυμήσει ὁ Βασιλεύς τοῦ κάλλους σου .

Μνησθήσομαι τοῦ ὀνόματός Σου , ἐν πάσῃ γενεᾷκαί γενεᾷ .

Κατά τήν τάξιν , Εὐαγγέλιον κατά Λουκᾶν .κεφ.α 39-49 , 56

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις , ἀναστᾶσα ΜΑΡΙΑΜ , ἐπορεύθη εἰς ὀρεινήν μετά σπουδῆς εἰς πόλιν Ἰούδα , καί εἰσῆλθεν εἰς τόν οἶκον Ζαχαρίου , καί ἠσπάσατο τήν Ἐλισάβετ · καί ἐγένετο , ὡς ἤκουσε ἡ Ἐλισάβετ , τόν ἀσπασμόν τῆς ΜΑΡΙΑΣ, ἐσκίρτησεν τό βρέφος, ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς , καί ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ , καί ἀνεφώνησεν φωνῇ μεγάλῃ καί εἶπεν · ΕὐλογημένηΣύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου ·

καί πόθεν μοι τοῦτο , ἵνα ἔλθῃ ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με ; ἰδού γάρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνή τοῦ ἀσπασμοῦ Σου εἰς τά ὦτα μου , ἐσκίρτησεν τό βρέφος, ἐεν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου · καί μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρά Κυρίου ·

καί εἶπεν ΜΑΡΙΑΜ ·

μεγαλύνει ἡ ψυχή Μου τόν Κύριον , καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμα Μου , ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρι Μου ·

ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς Δούλης αὐτοῦ, ἰδού γάρ ἀπό τοῦ νῦν μακαριοῦσι Με πᾶσαι αἱ γενεαί·

ὅτι ἐποίησέ Μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός , καί ἅγιον τό ὄνομα αὐτοῦ

ἔμεινε δέ ΜΑΡΙΑΜ σύν αὐτῇ ὡσεί μῆνας τρεῖς ,καί ὑπέστρεψεν εἰς τόν οἶκον Αὐτῆς .

Ὁ Ν ΄ψαλμός , χῦμα , καί μετά :

Δόξα .... ἦχος β΄.

Ταῖς τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , πρεσβείαις Ἐλεῆμον , ἐξάλειψον τά πλήθη , τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων

Καί νῦν ...

Ταῖς τῆς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ , πρεσβείαις Ἐλρῆμον , ἐξέλειψον τά πλήθη , τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων .

Εἶτα στίχος : Ἐλέησον με ὁ Θεός ....

Καί ψάλλονεν , τό παρόν Ἰδιόμελον , ἦχος πλ. β ΄

Ὅτε ἡ Μετάστασις τοῦ Ἀχράντου Σου Σκήνους ηὐτρεπίζετο , τότε οἱ Ἀπόστολοι , περικυκλοῦντες τήν κλίνην , τρόμῳ ἑώρων Σε · καί οἱ μέν ἀτενίζοντες τῷ Σκήνει , θάμβει συνείχοντο · ὁ δέ Πέτρος , σύν δάκρυσι ἐβόα Σοι · Ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝΕ !!! ὁρῶ Σε τρανῶς ἡπλωμένην ὑπτίαν , τήν ζωήν τῶν ἁπάντων καί καταπλήττομαι , ἐν ᾗ ἐσκήνωσεν τῆς μελλούσης ζωῆς ἡ ἀπόλαυσις· ἀλλά ὦ ἌΧΡΑΝΤΕ !

ἱκἐτευε ἐκτενῶς τόν Υἱόν Σου καί Θεόν, τοῦ σῴζεσθαι τό Ἔθνος Σου ἄτρωτον .

☦

Κατά τήν τάξιν , καί ψαλλομεν τούς δύο κανόνας εἰς ιδ΄·

τόν μέν πρῶτον εἰς η ΄ , τόν δέ δεύτερον εἰς στ ΄μετά τῶν εἰρμῶν ,

καί ἐν τῶ τέλει ἑκάστου κανόνος , ψάλλομεν καταβασίαν , τόν εἱρμόν τῆς ᾠδῆς τοῦ κανόνος .

Κανών πρῶτος , οὗ ἡ ἀκροστιχίς :

Πανηγυριζέτωσαν οἱ Θεόφρονες

ποίημα Κοσμᾶ , ἦχος α ΄. ᾨδή α΄. ὁ εἱρμός .

Πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ , ἡ ἱερά καί εὐκλεής ΠΑΡΘΕΝΕ μνήμη Σου , πάντας συνηγάγετο , πρός εὐφροσύνην τούς πιστούς , ἐξαρχούσης ΜΑΡΙΑΜ μετά χορῶν καί τυμπάνων , τῷ Σῷ ᾄδοντας Μονγενεῖ , ἐνδόξως ὅτι δεδόξασται .

Ἀμφεπονεῖτο ἀΰλων τάξις , οὐρανοβάμων ἐκ Σιών τό θεῖον Σῶμα Σου · ἄφνω δέ συῤῥεύσασα , τῶν Ἀποστόλων ἡ πληθύς , ἐκ περάτων ΘΕΟΤΟΚΕ , Σοί παρέστησαν ἄρδην · μεθ ᾿ ὧν ἌΧΡΑΝΤΕ , Σοῦ τήν Σεπτήν , ΠΑΡΘΕΝΕ μνήμην δοξάζομεν .

Νικητικα μέν βραβεῖα ἤρω κατά τῆς φύσεως ΑΓΝΗ Χριστόν κυήσασα · ὅμως μιμουμένη δέ , τόν Ποιητήν Σου καί Υἱόν , ὑπέρ φύσιν ὑποκύπτεις , τοῖς τῆς φύσεως νόμοις · διό θνήσκουσα , σύν τῶ Υἱῷ , ἐγείρῃ διαιωνίζουσα .

Καταβασία

κανών δεύτερος , ποίημα Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ .

ᾠδή α΄. ἦχος δ΄ ὁ Εἱρμός .

Ἀνοίξω τό στόμα μου καί πληρωθήσεται Πνεύματος , καί λόγον ἐρεύξομαι , τῆ Βασιλίδι Μητρί · καί ὀφθήσομαι ,φαιδρῶς πανηγυρίζων , καί ᾄσω γηθόμενος , Ταύτης τήν Κοίμησιν .

Παρθένοι νεάνιδες , σὐν Μαριάμ τῇ Προφήτιδι , ᾠδήν τήν ἐξόδιον νῦν ἀλαλάξατε · ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ γάρ καί μόνη ΘΕΟΤΟΚΟΣ, πρός λῆξιν οὐράνιον διαβιβάζεται .

Ἀξίως ὡς ἔμψυχον , Σέ οὐρανόν ὑπεδέξατο , οὐράνια ΠΑΝΑΓΝΕ , θεῖα σκηνώματα , καί παρέστηκας φαιδρῶς ὡραϊσμένη , ὡς Νύμφη ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , τῶ Βασιλεῖ καί Θεῷ .

Καταβασία

☦

ᾠδή γ ΄ . κανών πρῶτος ὁ εἱρμός .

Ἡ δημιουργική καί συνεκτική τῶν ἁπάντων , Θεοῦ Σοφία καί δύναμις , ἀκλινῆ ἀκράδαντον , τήν Ἐκκλησίαν στήριξον Χριστέ , μόνος γάρ εἶ Ἄγιος,ὁ ἐν Ἁγίοις άναπαυόμενος .

Γυναῖκά Σε θνητήν , ἀλλ ᾿ ὑπερφυῶς Σε Μητέρα , Θεοῦ εἰδότες ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οἱ κλεινοί Ἀπόστολοι , πεφρικυίαις ἤπτοντο χερσί , δόξῃ ἀπαστράπουσαν , ὡς Θεοδόχον σκῆνος θεώμενοι .

Ὑπέφθασε χερσί , ταῖς ὑβριστικαῖς τοῦ αὐθάδους , τομήν ἡ δίκη ἐπάξασα · τοῦ Θεοῦ φυλάξαντος , τό σέβας τῇ ἐμψύχῳ Κιβωτῷ , δόξῃ τῆς Θεότητος , ἐν ᾗ ὁ Λόγος σάρξ ἐχρημάτισεν .

Καταβασία

κανών δευτερος , ὁ εἱρμός .

Τούς Σούς ὑμνολόγους ΘΕΟΤΟΚΕ , ὡς ζῶσα καί ἄφθονος Πηγἠ θἰασον συγκροτήσαντας πνευματικόν στερέωσον , καί ἐν τῇ θείᾳ μνήμῃ Σου , στεφάνων δόξης ἀξίωσον .

Θνητῆς ἐξ ᾿ ὀσφύος προαχθεῖσα , τῇ φύσει κατάλληλον ΑΓΝΗ , τήν ἔξοδον διήνυσας , τεκοῦσα δέ τήν ὄντως ζωήν , πρός τήν ζωήν μετέστηκας, τήν θείαν καί ἐνυπόστατον .

Δῆμος θεολόγων ἐκ περάτων , ἐξ ᾿ ὕψους Ἀγγέλων δέ πληθύς , πρός τήν Σιών ἠπείγοντο , παντοδυνάμῳ νεύματι , ἀξιοχρέως ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῆ Σῆ Ταφῇ λειτουργήσαντες .

Καταβασία.

☦

μικρά συναπτή αί ἡ Ὑπακοή . ἦχος πλ.α ΄

Μακαρίζομέν Σε πᾶσαι αἱ γενεαί , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · ἐν Σοί γάρ ὁ ἀχώρητος Θεός, χωρηθῆναι εὐδόκησεν · μακάριοι ἐσμέν καί ἡμεῖς , προστασίαν Σέ ἔχοντες · ἡμέρας γάρ καί νυκτός , πρεσβεύεις ὑπέρ ἡμῶν , καί τά σκῆπτρα τῆς βασιλείας ταῖς Σαῖς ἱκεσίαις κρατύνονται · διό ἀνυμνοῦντες βοῶμέν Σοι · χαῖρε Κεχαριτωμένη , ὁ Κύριος μετά Σοῦ .

☦

ᾠδή δ΄. κανών πρῶτος ,ὁ εἱρμός .

'Ρήσεις Προφητῶν καί αἰνίγματα , τήν σάρκωσιν ὑπέφηναν , τήν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σε Χριστέ · φέγγος ἀστραπῆς σου , εἰς φῶς ἐθνῶν ἐξελεύσεται · καί φωνεῖ σοι ἄβυσσος , ἐν ἀγαλλιάσει · τῇ δυνάμει σου , δόξα φιλάνθρωπε .

Ἴδετε λαοί καί θαυμάσατε , τό ὄρος γάρ τό ἅγιον , καί ἐμφανέστατον Θεοῦ , τῶν ἐπουρανίων βουνῶν , ὑφ ᾿ ὕπερθεν αἴρεται , οὐρανός ἐπίγειος , ἐν ἐπουρανίῳ , καί ἀγθάρτῳ χθονί οἰκιζόμενος .

Ζωῆς ἀϊδίου καί κρείττονος , ὁ θάνατος Σου γέγονεν , διαβατήριον ΑΓΝΗ , ἐκ τῆς ἐπικήρου , πρός θείαν ὄντως καί ἄῤῥευστον , μεθιστῶν Σε ΑΧΡΑΝΤΕ , ἐν ἀγαλλιάσει , τόν Υἱόν καθορᾶν Σου καί Κύριον .

Ἐπήρθησαν πύλαι οὐράνιαι , καί Ἄγγελοι ἀνυμνησαν , καί ὑπεδέξατο Χριστός , τό τῆς παρθενίας αὐτοῦ μητρῶον κειμήλιον · Χερουβίμ ὑπεῖξε Σοι , ἐν ἀγαλλιάσει ·Σεραφίμ δέ δοξάζει σε χαίροντα .

Καταβασία .

Κανών δεύτερος ὁ εἱρμός

Τήν ἀνεξιγχνίαστον θείαν Βουλήν , τήν ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκώσεως , σοῦ τοῦ Ὑψίστου , ὁ προφήτης Ἀββακούμ , κατανοῶν ἐκραύγαζε , δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε .

Θάμβος ἦν θεάσασθαι τόν οὐρανόν , τοῦ παμβασιλέως τόν ἔμψυχον , τούς κενεῶνας ὑπερχόμενον τῆς γῆς · ὡς θαυμαστά τά ἔργα σου , !!! δόξα τῇ δυνάμει σου Κύριε .

Ἐν τῇ Μεταστάσει Σου Μῆτερ Θεοῦ , τό εὑρυχωρότατον Σῶμα Σου , καί θεοδόχον , τῶν Ἀγγέλων στρατιαί , ἱερωτάταις πτέρυξι, φόβῳ καί χαρᾷ συνεκάλυπτον .

Εἰ ὁ ἀκατάληπτος ταύτης καρπός , δι ᾿ ὅν οὐρανός ἐχρημάτισεν ταφήν ὑπέστη , ἑουσίως ὡς θνητός , πῶς τήν ταφήν ἀρνήσεται , ἡ Ἀπειρογάμως κυήσασα ;

Καταβασία .

☦

ᾨδή ε΄. κανών πρῶτος . ὁ εἱρμός .

Τό θεῖον καί ἄῤῥητον κάλλος , τῶν ἀρεετῶν σου Χριστέ διηγήσομαι · ἐξ ᾿ ἀϊδίου γάρ δόξης συναΐδιον , καί ἐνυπόστατον λάμψας ἀπαύγασμα , παρθενικῆς ἀπό γαστρός , τοῖς ἐν σκότει καί σκιᾷ , σωματωθείς ἀνέτειλας ἥλιος .

Ὡς ἐπί νεφέλης ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν Ἀποστόλων ὁ δῆμος ὀχούμενος , πρός τήν Σιών ἐκ περάτων λειτουργῆσαί Σοι τῇ Νεφέλῃ τῆ κούφῃ ἠθροίζετο , ἀφ ᾿ ἧς ὁ Ὕψιστος Θεός , τοῖς ἐν σκότει καί σκιᾷ , σωματωθείς ἔλαμψεν ἥλιος .

Σαλπίγγων θεόληπτοι γλῶσσαι , τῶν Θεολόγων άνδρῶν εὐηχέστερον , τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ ἐβόων τόν ἐξόδιον , ἐνηχούμενοι ὕμνον τῷ Πνεύματι · χαίροις ἀκήρατε πηγή , τῆς τοῦ Θεοῦ ζωαρχικῆς, καί σωτηρίου πάντων σαρκώσεως .

Καταβασία

Κανών δεύτερος , εἱρμός .

Ἐξέστη τά σύμπαντα , ἐπί τῆ θείᾳ δόξῃ σου · Σύ γάρ Ἀπειρόγαμε ΠΑΡΘΕΝΕ , γῆθεν μετέστης πρός αἰωνίους μονάς , καί πρός ἀτελεύτητον ζωήν , πᾶσι τοῖς ὑμνοῦσι Σε , σωτηρίαν βραβεύουσα .

Κροτείτωσαν σάλπιγγες τῶν θεολόγων σήμερον , γλῶσσα δέ πολύφθογγος ἀνθρώπων , νῦν εὐφημείτῳ ` περιηχείτῳ ἀήρ , ἀπέιρῳ λαμπόμενος φωτί · Ἄγγελοι ὑμνήτωσαν , τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τήν Κοίμησιν .

Τό σκεῦος διέπρεπε , τῆς ἐκλογῆς τοῖς ὕμνοις σου , ὅλος ἐξιστάμενοςΠΑΡΘΕΝΕ , ἔκδημος ὅλος , ἱερωμένος Θεῷ , τοῖς πᾶσι θεόληπτος , καί ὤν , καί δεικνύμενος ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

Καταβασία

☦

ᾨδή στ ΄. κανών πρῶτος . εἱρμός .

Ἅλιον ποντογενές , κητῶον ἐντόσθιον πῦρ , τῆς τριημέρου ταφῆς σου , τί προεικόνησμα · οὗ Ἰωνᾶς ὑποφήτης ἀναδέδεικται , σεσωσμένος γάρ ὡς καίπροὐπέπωτο , ἀσινής ἐβόα , θύσω Σοι , μετά φωνῆς αἰνέσεως σου Κύριε .

Νέμει Σοι τά ὑπέρ φύσιν , ἄναξ ὁ πάντων Θεός · ἐν γάρ τῷ τίκτειν , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὥσπερ ἐφύλαξεν , οὕτως ἐν τῷ τάφῳ , τό Σῶμα διετήρησεν ἀδιάφθορον , καί συνεδόξασε , θεία μεταστάσει , γέρα Σοι ὥσπερ Υἱός , Μητρί χαριζόμενος .

Ὄντως Σε ὡς φαεινήν λυχνίαν , ἀΰλου πυρός , θυμιατήριον θείου χρυσέου ἄνθρακος , ἐν τοῖς Ἁγίων Ἁγίοις κατεσκήνωσεν · Στάμνον , Ῥάβδον , τε Πλάκα θεόγραφον , Κιβωτόν ἁγίαν , Τράπεζα Λόγου ζωῆς , ΠΑΡΘΕΝΕ ὁ τόκος σου ...

Καταβασία

κανών δεύτερος. εἱρμός .

Τήν θείαν ταύτην καί πάντιμον , τελοῦντες ἑορτήν οἱ θεόφρονες , τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , δεῦτε τάς χεῖρας κροτήσωμεν , τόν ἐξ ΑΥΤΗΣ τεχθέντα , Θεόν δοξάζοντες .

Ἐκ Σοῦ ζωή ἀνατέταλκε , τάς κλεῖς τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑς μή λύσασα , πῶς οὖν τόν Ἄχραντον , ζωαρχικόν τε Σου Σκήνωμα , τῆς τοῦ θανάτου πεῖρας , γέγονεν μέτοχον ;

Ζωῆς ὑπάρξασα τέμενος , ζωῆς τῆς ἀϊδίου τετύχηκας , διά θανάτου γάρ πρός τήν ζωήν μεταβέβηκας , ἡ τών ζωήν τεκοῦσα τήν ἐνυπόστατον .

Καταβασία .

☦

Μικρά συναπτή καί

κοντάκιον , ἦχος β΄.Αὐτόμελον .

Τήν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα Τάφος καί νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν · ὡς γάρ ζωῆς Μητέρα , πρός τήν ζωήν μετέστησεν , ὁ Μήτραν οἰκήσας ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΝ .

Ὁ Οἶκος

Τείχισόν μου τάς φρένας , Σωτήρ μου · τό γάρ τεῖχος τοῦ κόσμου , ἀνυμνῆσαο τολμῶ , τήν Ἄχραντον Μητέρα σου · ἐν πύργῳ ῥημάτων ἐνίσχυσόν με , καί ἐν βάρεσιν ἐννοιῶν , ὀχύρωσόν με · σύ γάρ βοᾶς , τῶν αἰτούντων πιστῶς , τάς αἰτήσεις πληροῦν · σύ οὖν δώρησαί μοι γλῶτταν , προφορᾶςν , λογισμόν ἀκαταίσχυντον · πᾶσα γάρ δόσις ἐλλάμψεως ,παρά σοῦ καταπέμπεται φωταγωγέ , ὁ Μήτραν οἰκήσας Ἀειπάρθενον .

Συναξάριον

Τῆ ΙΕ΄τοῦ αὐτοῦ μηνός Αὐγούστου , μνήμη τῆς σεβασμίας Μεταστάσεως τῆς ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ .

Στιχ. Οὐ θαῦμα , θνήσκειν , Κοσμοσώτειραν ΚΟΡΗ ,

τοῦ κοσμοπλάστου σαρκικῶς τεθνηκότος .

Ζῇ ἀεί ΘΕΟΜΗΤΩΡ , κἄν δεκάτη θᾶναι πέμπτη .

Ὅτε πρός ἑαυτόν , Χριστός ὁ θεός ἡμῶν , προσλαβεῖν εὐδόκησεν τήν αὐτοῦ Μητέραν , τότε , πρό τριῶν ἡμερῶν , διά τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ αὐτῆ τήν ἀπό γῆς Μεταστασιν γνωρίζων , λέγων , ὅτι εἶναι καιρός, να παραλάβω την Μητέρα μου , κοντά μου · μη θορυβηθῆς λοιπόν διά αὐτό , ἀλλά μετά χαρᾶς δέξου τό κάλεσμα , διότι ἔρχεσαι πρός την αθάνατον ζωήν · ΕΚΕΙΝΗ , δια τόν πόθον πρός τόν γεννηθέντα Υἱόν , ἀνεβαίνει εἰς τό ορος των Ἐλαιῶν , να προσευχηθῆ , καθώς τό συνήθιζε, καθημερινῶς , καί συνέβη το θαυμαστόν , κατά την ἀνάβασιν · ὅλα τα δένδρα κατά τό μῆκος τοῦ δρόμου , ἔκλιαν , ἔγειραν τίς κορυφές , ἔως ἐδάφους,ὡς ἔμψυχα , προσκυνοῦντα την μητέρα τοῦ Θεοῦ .

Μετά τήν προσευχήν , μεταβαίνει , ἐπιστρέφει εἰς τόν οἶκον Της , και ἐσείσθη ἐκ θεμελίων , ἡ οἰκία ,αί ἡπόλις · ποιήσασα πολλά , ἀναψε φῶτα , εὐχαριστεῖ τόν Θεόν , συγκαλεῖ συγγενεῖς , καί γείτονας · ἑτοιμάζει τήν οἰκίαν , καί τά πρός τήνκηδείαν · λέγει σέ ὅλους ὅσα ἤκουσε ἀπό τόν Ἄγγελον , περί τῆς εἰς οὐρανούς Μεταστάσεως , καί δια τήν βεβαίωσιν τῶν λεγομένων , τούς δείχνει ἕνα κλάδο φοίνικος , τό ὁποῖο ἔδωσε ὁ Ἄγγελος εἰς τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ · ὅλοι ἐταρ;aχθησαν , ἐθρήνουν , καί παρακαλοῦσαν , να μήν τούς ἀφήσει ὀρφανούς · ΕΚΕΙΝΗ τούς ἱκέτευε να σταματήσουν τούς θρήνους , καίὅτι δεν θα τούς ἐγκαταλείψει ,ἀλλα οὔτε τόν κόσμον ὅλον · καί τούς ἔδωσε τά δύο ἱμάτια τά ὁποία εἶε , καί δέν εἶχε τίποτα ἄλλο .

Αὐτῶν γενομένων , ξαφνικά , γίνεται βιαία πνοή ἀνέμου , καί εἰς τόν ἀέρα παρουσιάσθησαν πολλές νεφέλες, μεταφέροντες κάθε μία καί ἕνα Ἅγιο 'Ἀπόστολο, ἀπό τα πέρατα τῆς οἰκουμένης ὅπου εἶχαν διαρπαρεῖ διά τό κήρυγμα , καί ἄφνω , ἐπλήρωσαν τόν οἶκον τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ .

Μαζί μέ τού αἉγίους Ἀποστόλους ἦσαν , καί οἱ θεόσοφοι Ἱεράρχαι , Διονύσιος Ἀρεοπαγίτης , Ἱερόθεος , καί Τιμόθεος , καί μαθόντες τήν αἰτίαν τῆς ἀθρόας παρουσίας , ἔλεγον · :..

Σέ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μένουσα εἰς τόν κόσμον , παραμυθούμαστε, παρηγορούμαστε, βλέποντας Σε ,σάν να βλέπουμε τον Δεσπότην και Διδάσκαλον · τώρα ὅμως πῶς θα αντιμετωπίσωμε τό πάθος;..καί πολλά παρόμοια λέγοντες, ἔβρεχον μέ δάκρυα , σαν βροχή τόν χῶρον , καί ἡ ΘΕΟΜΗΤΩΡ , εἶπε :...μήν λυπεῖστε, Μααθηταί του Υἱοῦ μοθυ , μήν μεταβαλετε τηνχαράν σέ λύπη., ἀλλά, καθώς θά σχηματίσω τό Σῶμα εἰς τήν κλίνην , κηδεύσατε ....

Τούτων γενομένων , αἴφνης , φτανει διά νεφέλης το σκεῦος τῆς ἐκλογῆς , ὁ Παῦλος , καί πεσών προσκυνήσας , καί ἀνοίξας τό στόμα, διά πολλῶν ἐγκομίων , ἐγκωμι΄ζει τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ , χαῖρε , λέγων , Μῆτερ τοῦ Θεοῦ , καί τοῦ κηρυγματός μου ἡ ὑπόθεσις · ἄν καί δέν ἔχω δῖ τόν Χριστόν , ὄμω; βλέποντάς Ἐσένα , σάν νά βλέπω, σάν νά βλέπω τόν Δεσπότην Χριστόν .

μετα δέ ταῦτα , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ , συγκαλεῖ γύρω τῆς κλίνης τούς Ἀποστόλους , καί ἀνακλίνεται τῆς κλινης , , ἀναπίπτει καί σχηματιζει τό Ἱερό Της Σῶμα ὡς ἐβούλετο , δέεται , ὑπέρτοῦ σύμπαντος κόσμου , καί εὐωδόσεως τοῦ κηρύγματος , εὐλογεῖ Ἅπαντας , καί ἐν εἰρήνῃ καί γαλήνῃ , τό Πνεῦμα εἰς τάς ἀχράντους χεῖρας τοῦ Υἱοῦ Της παρατίθεται .

Ἄρχεται τῶν ἐξοδίων ὕμνων ὁ Πέτρος , καί οἱ λοιποί Απόστολοι μετά δέους , ἀνασηκώνουν τό κλινίδιον , ὅπου τεθησαύρισαται , τό ἱερόν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ θεοῦ , καί μετά λαμπάδων καί θυμιάματος ὁδηγοῦνται πρός τόν Τάφον .

Τότε συμπορεύονται καί Ἄγγελι καί μέ οὐρανίους μελωδίας , προχωροῦν πρός τήν Ταφήν .

Οἱ Ἰουδαῖοι κόπτονται , μαίνονται , καί τολμᾶ Ἕνας αὐθαδης καί ἀσεβής , μετά μανίας , δαιμονιωδῶς κατέρχεται πρός τό Πάνσεπτον ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟ Σῶμα , τό καί Ἀγγέλοις αἰδέσιμον , καί προσπαθεῖ να ρίξῃ κατά γῆς , ἀλλά προφθάνει ἡ θεία δίκη , καί Ἄγγελος διά ρομφαίας , τάς χεῖρας κόπτει , και τυλοῦται ὁ ἀσεβής .

και μένουν αἰωρούμεναι αἱ χεῖρες τοῦ ἀσεβοῦς , ἐλεεινόν θέαμα , , ἔως ὅτου μετανοήσας καί κλαύσας , καί πιστεύσας ἐξ ᾿ ὅλης ψυχῆς , τήν ἴασην ἔλαβε πάλι , καθώς κί τυφλοί , ἀπτόμενοι τῆς κλίνης, τό θαῦμα ἐδέχοντο , δεχόμενοι τό φῶς,ἀπό τήν μητέρα τοῦ φωτός .

Οἱ δέ Απόστολοι , μετά δέους , καταλαβόντες τό χωρίον Γεθσημανῆ , κατέθηκαν ἐν τῷ μνήματι , τό ζωαρχικόν Σῶμα , καί τρεῖς ἡμέρας καί νύκτας , παραμένουν ἐκεῖ , μετά τῶν Ἀγγέλων ψάλλοντες ὕμνους .

Θείᾳ δέ οἰκονομία , εἷς τῶν Ἀποστολων , δέν παρευρίσκετο εἰς τήν Ταφήν καί κηδείαν τοῦ Ζωαρχικοῦ Σώματος , καί τήν τρίτην ἡμέραν καταφθάσας διά νεφέλης , καί μαθών ἐκ τῶν Ἀποστόλων τά γενόμενα ,ἐλυπεῖτο , καί ἐθεώρη ἑυατόν ἀνίκανον , ἀνάξιον τῶν Ἀποστόλων , ὡς μή παρευρεθείς · ἐζήτει δέ ἀπό τούς Ἀποστόλους, νά ἀνοίξουν τόν τάφον , ἵνα ἴδη ἔστω ὑπτίαν τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ , καί ἀνοίξαντες τόν Ταφον τήν τρίτην ἡμέραν , ἴνα προσκυνήση τό Παναχραντον Σῶμα , ἐξέστησαν , θεωροῦντες κενόν τόν Τάφον , καί μόνον τήν σινδόνα ἐντός τοῦ Τάφου !!!!! .

Καί οὕτω ἐπιστώθη ἡ Μετάστασις τοῦ ΤιμίουΣώματος ΕΚΕΙΝΗς , εἰς τούς οὐρανούς , παρισταμένη δεξιόθεν τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ ΕΚΕΙΝΗς .

Κατά ἕνα ἀπόκρυφον εὐαγγέλιον , καί ἄλλη παράδοσις ἀναφέρει , ὄτι , ὁ Μαθητής ὁ ὁποῖος θείᾳ Οἰκονομίᾳ , δεν παρευρίσκετο εἰς τήν κηδείαν τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ἦτο ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς , ὁ ἀπουσιάσας καί κατά τήν ἐμφάνησιν τοῦ Χριστοῦ , κεκλεισμένων τῶν θυρῶν , εἰς τούς Μαθητάς.

Μεταφέρας δέ αὐτόν ἡ ...προσωπική του νεφέλη , ὅπως καί τούς λοιπούς Μαθητάς ἐνωρίτερο , ἐκεῖνον δέ 3 ἡμέρας μετά τήν Ταφήν , καί καταφθάνων ἄνωθεν τῆς Γεθσημανῆς , θείᾳ οἰκονομίᾳ , τό ἀκήρατον Σῶμα τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , ἀναστηθέν , ἀνήρχετο εἰς τόν οὐρανόν , μετά δόξης καί δυνάμεως πολλῆς , καί βλέπων τόν Μαθητήν , ἔδωσε αὐτῷ τήν Τιμίαν Ζώνην του Ἀχράντου Σώματος ΑΥΤΗΣ · συναντήσας δέ τούς λοιπούς Ἀποστόλους , καί μαθών παρ ᾿ αὐτῶν τά γεγονότ, καί μή πεισθείς ὅτι ἐκοιμήθη , εἶπον τότε οἱ Μαθηταί :::πάλιν ἀπιστεῖς ὡς καί ἐν τῇ Ἀναστάσει τοῦ Δεσπότου ; δείξας δέ αὐτοῖς τήν Τιμίαν Ζώνην , ἤν ἔλαβεν παρά τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , κατέλαβεν θάμβος ἅπαντας , καί μεταβάντες εἰς τήν Σεπτόν Ταφον , ἀνοίξαντες , εὕρον αὐτόν κενόν , περιέχον μόνο τάς σινδόνας ,.

Παραμένει δέ ὁ Τάφος ἕως τῆς σήμερον , καί προσκυνεῖται , νέμων τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΝ εὐλογίαν τοῖς προσιοῦσι μετα φόβου καί πίστεως, καί ἀγαπης.

Ἀναστᾶσα πρὠτη ἐγεύθη τό γενόμενον πρός πάντας κατά τήν δευτέραν παρουσίαν ἀναστασιν ἐκ τῶν νεκρῶν πάντων , Ἧς ταῖς πρεσβείας, Χριστέ ,ἐλέησον τόν κόσμον σου ἀμήν .

Ταῖς τῆς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗς ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑς , πρεσβείαις Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν , ἐλέησον καί σὼσον ἡμᾶς , ἀμήν .

☦

Συνέχεια τῶν κανόνων , Ὠδή ζ ΄. πρῶτος κανών .

Ἱταμῶ θυμός τε καί πυρί , θεῖος ἔρως ἀντιτατόμενος , τό μέν πῦρ ἐδρρόσιζε · τῷ θυμῷ δέ ἐγέλα ,θεοπνεύστῳ λογικῆ , τῇ τῶν Ὁσίων τριφθόγγῳ λύρᾳ ἀντιφθεγγόμενος , μουσικοῖς ὀργάνοις ἐν μέσῳ φλογός ` ὁ δεδοξασμένος , τῶν Πατἐρων καί ἡμῶν , Θεός εὐλογητός εἶ .

Θεοτεύκτους πλάκας Μωσῆς , γεγραμμένας τῷ θεἰῳ Πνεύματι , ἐν θυμῷ συνέτριψεν · ἀλλ ᾿ ὁ τούτου Δεσπότης ,τήν Τεκοῦσαν ἀσινῆ , τοῖς οὐρανοῖς φυλάξας δόμοις , νῦν εἰσωῳκήσατο · σύν ΑΥΤῌ σκιρτῶντες , βοῶμεν ΑΥΤῌ · Εὐλογημένη εἶ ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

Ἐν κυμβάλοις χείλεσιν ἁγνοῖς , μουσικῆ τε καρδίας φόρμιγγι , ἐν εὐήχῳ σἀλπιγγι , ὑψηλῆς διανοίας , τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ καί ΑΓΝΗΣ , ἐν τῇ εὐσχήμῳ καί κλιτῇ ἡμέρᾳ τῆς Μεταστάσεως , πρακτικοῖς κροτοῦντες βοῶμεν χερσίν · ἡ Δεδοξασμένη Μήτηρ καί ΠΑΡΘΕΝΟς , δόξα Σοι .

Ὁ θεόφρων ἤθροισται λαός , τῆς γάρ δόξης Θεοῦ τό σκήνωμα , ἐκ Σιών μεθίσταται , πρός οὐράνιον δόμον , ἔνθα ἦχος καθαρός ἑορταζόντων , φωνή ἀφράστου ἀγαλλιάσεως , καί ἐν εὐφροσύνῃ , βοώντων θερμῶς ` Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ , Μῆτερ Θεοῦ τοῦ Θεοῦ .

Καταβασία .

Κανών δεύτερος . ὁ Εἱρμός .

Οὐκ ἐλάτρευσαν , τήν κτίσιν οἱ θεόφρονες , παρά τόν κτίσαντα , ἀλλά πυρός ἀπειλῆ , ἀνδρείως πατήσαντες , χαίροντες ἔψαλλον · ὑπερύμνητε , ὁ τῶν Πατέρων Κύριος , καί Θεός εὐλογητός εἶ .

Νεανίσκοι καί παρθένοι , τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τε καί ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , τήν μνήμην σέβοντες , πρεσβῦται καί ἄρχοντες , καί βασιλεῖς σύν κριταῖς , μελωδήσατε · Χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐσσαεί Εὐλογημένη .

Σαλπισάτωσαν τῆ σάλπιγγι τοῦ Πνεύματος , ὅρη αἰώνια · ἀγαλλιάσθωσαν νῦν , βουνοί καί σκιρτάτωσαν θεῖοι Ἀπόστολοι · ἡ Βασίλισσα , πρός τόν Υἱόν μεθίσταται , σύν αὐτῷ , ἀεί κρατοῦσα .

Ἡ Πανίερος Μετάστασις τῆς θείας σου καί ἀκηράτου Μητρός ,τά ὑπερκόσμια τῶν ἄνω Δυνάμεων , ἤθροισε τάγματα , συνεφραίνεσθαι , τοῖς ἐπί γῆς Σοι μέλπουσιν · ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , Εὐλογημένη .

Καταβασία

☦

κανών πρῶτος ᾨδή η΄.ὁ Εἱρμός

Φλόγα δροσίζουσα ὁσίους , δυσσεβεῖς δέ καταφλέγουσαν , Ἄγγελος Θεοῦ ὁ πανσθενής , ἔδειξε Παισί · ζωαρχικήν δέ Πηγήν εἰργάσατο τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , φθοράν θανάτου , και ζωήν , βλυστάνουσαν τοῖς μέλπουσι · τόν δημιουργόν μόνον ὑμνοῦμεν , οἱ λελυτρωμένοι , καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ῥήμασι εἴχοντο τῆς θείας , Κιβωτοῦ τοῦ ἁγιάσματος , πᾶσα ἡ πληθύς τῶν θεολόγων ἐν τῇ Σιών · ποῦ νῦν ἀπαίρεις σκηνή κραυγάζοντες , Θεοῦ τοῦ ζῶντος ; μή διαλίπτης ἐποπτεύουσα , τοῖς πίστει μέλπουσιν · Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ὅπως ὑψώσασα τάς χεῖρας , ἐκδημοῦσα ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , χεῖρας τάς Θεόν ἠγκαλισμένας , σωματικῶς ἐν παῤῥησίᾳ ὡς Μήτηρ ἔφησε πρός τόν τεχθέντα · οὕς Μοι ἐκτήσω , εἰς αἰῶνας φύλαττε βοῶντας · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

Καταβασία .

Κανών δεύτερος .ὁ εἱρμός

Παῖδας εὐαγεῖς ἐν τῆ καμίνῳ , ὁ τόκος τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ διεσώσατο , τότε μέν τυπούμενος , νῦν δέ ἐνεργούμενος , τήν οἰκουμένεη ἅπασαν , ἀγείρει ψάλλουσαν · τόν Κύριον ὑμνεῖτε τά ἔργα , καί ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Τήν μνήμην Σου Ἄχραντε ΠΑΡΘΕΝΕ , Ἀρχαί τε καί Ἐξουσίαι , σύν Δυνάμεσιν , Ἄγγελοι , Ἀρχάγγελοι , Θρόνοι Κυριότητες , τά Χερουβιμ δοξάζουσι , καί τά φρικτά Σεραφείμ , ἀνθρώπων δέ τό γένος ὑμνοῦμεν , καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Ὁ ξένως οἰκήσας ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐν τῇ ἀχράντῳ νηδύι Σου σαρκούμενος , οὗτος τό πανίερον , πνεῦμα Σου δεξάμενος , ἐν ἑαυτῶ κατέπαυσεν , ὡς ὀφειλέτης Υἱός , διό Σε τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὑμνοῦμεν , καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τους αἰῶνας .

Ὤ !!! τῶν ὑπέρ ἔννοιαν θαυμάτων , τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τε καί ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , Τάφον γαρ οἰκήσασα , ἔδειξεν Παράδεισον , ᾧ παρεστῶτες , σήμερον , χαίροντες ψάλλομεν · Σέ τήν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὑμνοῦμεν οἱ πιστοί , καί ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

Καταβασία

☦

Ἡ Τἀξις τῆς ...Τήν Τιμιωτέραν ...

καί ψάλλομεν τή Θ΄ᾨδήν τῶν κανόνων κανών πρῶτος , εἱρμός .

καί πρό ἑκάστου τροπαρίου προτάσσομεν τόν στίχον :

Αἱ γενεαί πᾶσαι , μακαρίζομέν Σε τήν μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι , ἐν Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ · παρθενεύει γάρ τόκος , καί ζωή προμνηστεύεται θάνατος · ἡ μετά τόκον ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καί μετά θάνατον ζῶσα · σᾠζοις ἀεί , ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν κληρονομίαν Σου .

Ἐξίσταντο Ἀγγέλων αἱ Δυνάμεις , ἐν τῆ Σιών σκοπούμεναι , τόν οἰκεῖον Δεσπότην , Γυναικεῖαν ψυχήν χειριζόμενον · τῇ γάρ ἀχράντως Τεκούσῃ , Υἱοπρεπῶς προσεφώνει · δεῦρο ΣΕΝΒΗ , τῷ Υἱῶ καί Θεῷ συνδοξάσθητι .

Συνέστειλε χορός τῶν Ἀποστόλων , τό Θεοδόχον Σῶμα Σου , μετά δέους ὁρῶντες , καί φωνῆ λιγυρᾷ προσφθεγγόμενοι · εἰς οὐρανίους θαλάμους , πρός τόν Υἱον ἐκφοιτῶσα · σῴζοις ἀεί , ΘΕΟΤΟΚΕ τήν κληρονομίαν Σου .

Καταβασία

Αἱ γενεαί πᾶσαι , μακαρίζομέν Σε τήν μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

Κανών δεύτερος , προτάσσοντες πρό ἑκάστου τροπαρίου , τό :

Ἄγγελοι τήν Κοίμησιν τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ὁρῶντες ἐξεπλήττοντο , πῶς ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἀπαίρει , ἀπό τῆς γῆς εἰς τά ἄνω .

Ἅπας γηγενής , σκιρτάτῳ τῶ Πνεύματι λαμπαδουχούμενος · πανηγυριζέτῳ δέ ἀΰλων νόων φύσις γεραίρουσα , τήν ἱεράν Μετάστασιν τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί βοάτῳ , χαίροις ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

Δεῦτε ἐν Σιών , τῷ θείῳ καί πίονι ὄρει τοῦ ζῶντος Θεοῦ , ἀγαλλιασώμεθα , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἐνοπτριζόμενοι ` πρός γάρ τήν λίαν κρείττονα , καί θειοτέραν Σκηνήν , ὡς Μητέρα , ταύτην εἰς τά Ἅγια , τῶν Ἁγίων Χριστός μετατίθησι .

Δεῦτε οἱ πιστοί , τῶ Τάφῳ προσέλθωμεν τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί περιπτυξόμεθα , καρδίας , χείλη , ὄμματα , μέτωπα , εἰλικρινῶς προσάπτοντες , καί ἀρισώμεθα · ἰαμάτων , ἄφθονα χαρίσματα , ἐκ Πηγῆς ἀενάου βλυστάνοντα .

Δέχου παρ ᾿ ἡμῶν , ᾠδήν τήν ἐξόδιον , Μῆτερ τοῦ ζῶντος Θεοῦ · καί τῆ φωτοφόρῳ Σου, καί θείᾳ ἐπισκίασον χάριτι · τῷ βασιλεῖ τά τρόπαια , τῶ φιλοχρίστῳ λαῷ , τήν εἰρήνην , ἄφεσιν τοῖς μέλπουσιν , καί ψυχῶν σωτηρίαν βραβεύουσα .

Καταβασία

☦

Συναπτή καί Ἐξαποστειλάριον .ἦχος γ ΄

Ἀπόστολοι ἐκ περάτων , συναθροισθέντες ἐνθάδε , Γεθσημανῇ τῷ χωρίῳ , κηδεύσατέ Μου ό Σῶμα · καί σύ Υἱέ καί Θεέ Μου , παράλαβέ μου τό Πνεῦμα τρίς

☦

Εἰς τούς αἴνους ἱστῶμεν εἰς στίχους δ ΄, καί ψάλλομεν , στιχηρά προσόμοια τά τρία εἰς τέσσερα .

Χρίσις δι ' ἁγίου ἐλαίου , ἐκ τῆς ἀκοιμήτου κανδήλης .

ἦχος δ ΄. Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν

Τῆ ἐνδόξῳ Κοιμήσει Σου , οὐρανοί ἐπαγάλλονται , καί Ἀγγέλων γέγηθε τά στρατεύματα · πᾶσα ἡ γῆ δέ εὐφραίνεται , ὠδήν Σοι ἐξόδιον , προσφωνοῦσα τῇ Μητρί τοῦ τῶν ὅλων δεσπόζοντος , Ἀπειρίγαμε , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τό γένος τῶν ἀνθρώπων ῥυσαμένη , προγονικῆς ἀποφάσεως .

Ἐκ περάτων συνέδραμον , Ἀποστόλων οἱ πρόκριτοι , θεαρχίῳ νεύματι τοῦ κηδεῦσαί Σε , καί ἀπό γῆς αἰρομένην Σε , πρός ὕψος θεώμενοι , τήν φωνήν τοῦ Γαβριήλ , ἐν χαρᾶ ἀνεβόων Σοι · χαῖρε ὄχημα , τῆς Θεότητος ὅλης · χαῖρε Μόνη τά ἐπίγεια τοῖς ἄνω ,τῷ τοκετῷ Σου συνάψασα .

Τήν ζωήν ἡ κυήσασα , πρός ζωήν μεταβέβηκας , τῇ Σεπτῆ Κοιμήσει Σου τήν Ἀθάνατον , δορυφορούντων Ἀγγέλων Σοι , Ἀρχῶν καί Δυνάμεων , Ἀποστόλων Προφητῶν , καί ἁπάση τῆς κτίσεως , δεχομένου τε , ἀκηράτοις παλαμαις τοῦ Υἱοῦ Σου , τήν ἀμώμητον ψυχήν Σου , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΩΡ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

Δόξα ....Καί νῦν ..ἦχος πλ.β΄.

Τῇ ἀθανάτῳ Σου Κοιμήσει , ΘΕΟΤΟΚΕ Μήτηρ τῆς ζωῆς , νεφέλαις τούς Ἀποστόλους , αἰθερίους διήρπαζον , καί κοσμικῶς διεσπαρμένους , ὁμοχώρους παρέστησαν τῷ Ἀχράντῳ Σου Σώματι · οἵ καί κηδεύσαντες σεπτῶς , τήν φωνήν τοῦ Γαβριήλ , μελωδοῦντες ανεβόων · Χαῖρε Κεχαριτωμένη ΠΑΡΘΕΝΕ , Μῆτερ Ἀνύμφευτε , ὁ Κύριος μετά Σοῦ , μεθ ᾿ ὧν ὡς Υἱόν Σου καί Θεόν ἡμῶν , ἱκέτευε σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

Δοξολογία μεγάλη ἀπολυτίκιον ἑορτῆς

Πληρωτικά , ἐκτενής , τά λοιπα τοῦ ὄρθρου , ἀπόλυσις , ὥραι καί θεία λειτουργία .

☦

Ε. ΕΝ Τῌ ΘΕΙᾼ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙᾼ

Τυπικά, ἀντί τῶν δύο ἀντιφώνων τῆς θ. Λειτουργίας , οἱ δύο ψαλμοί, καί , ἀντί τρίτου ἀντιφώνου , οἱ μακαρισμοί , μέ δ ΄ τροπάρια , ἐκ τῆς γ΄ὠδῆς τῶν κανόνων , καί δ ΄τροπάρια, ἐκ τῆς Ϛ΄ᾠδῆς τοῦ β ΄ κανόνος .

☦

ΨΑΛΜΟΣ ΡΒ' (102)

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον

Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε

Ἦχος πλ. δ'

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ πάντα τὰ ἐντός μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ.

Τὸν εὐϊλατεύοντα πάσας τὰς ἀνομίας σου, τὸν ἰώμενον πάσας τὰς νόσους σου.

Τὸν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶς τὴν ζωήν σου, τὸν στεφανοῦντά σε ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς.

Τὸν ἐμπιπλῶντα ἐν ἀγαθοῖς τὴν ἐπιθυμίαν σου, ἀνακαινισθήσεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου.

Ποιῶν ἐλεημοσύνας ὁ Κύριος, καὶ κρῖμα πᾶσι τοῖς ἀδικουμένοις.

Ἐγνώρισε τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ τῷ Μωϋσῇ, τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ τὰ θελήματα αὐτοῦ.

Οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος, οὐκ εἰς τέλος ὀργισθήσεται, οὐδὲ εἰς τὸν αἰῶνα μηνιεῖ.

Οὐ κατὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν ἐποίησεν ἡμῖν, οὐδὲ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν.

Ὅτι κατὰ τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τῆς γῆς, ἐκραταίωσε Κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν.

Καθόσον ἀπέχουσιν ἀνατολαὶ ἀπὸ δυσμῶν, ἐμάκρυνεν ἀφ’ ἡμῶν τὰς ἀνομίας ἡμῶν.

Καθὼς οἰκτείρει πατὴρ υἱούς, ᾠκτείρησε Κύριος τοὺς φοβουμένους αὐτόν, ὅτι αὐτὸς ἔγνω τὸ πλάσμα ἡμῶν, ἐμνήσθη ὅτι χοῦς ἐσμεν.

Ἄνθρωπος, ὡσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ, ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ, οὕτως ἐξανθήσει.

Ὅτι πνεῦμα διῆλθεν ἐν αὐτῷ, καὶ οὐχ ὑπάρξει, καὶ οὐκ ἐπιγνώσεται ἔτι τὸν τόπον αὐτοῦ.

Τὸ δὲ ἔλεος τοῦ Κυρίου ἀπὸ τοῦ αἰῶνος, καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν.

Καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπὶ υἱοῖς υἱῶν, τοῖς φυλάσσουσι τὴν διαθήκην αὐτοῦ, καὶ μεμνημένοις τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι αὐτάς.

Κύριος ἐν τῷ οὐρανῷ ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὐτοῦ, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντες οἱ Ἄγγελοι αὐτοῦ, δυνατοὶ ἰσχύϊ, ποιοῦντες τὸν λόγον αὐτοῦ, τοῦ ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς τῶν λόγων αὐτοῦ.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ, λειτουργοὶ αὐτοῦ, οἱ ποιοῦντες τὸ θέλημα αὐτοῦ.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ, εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.

☦

Ἦχος β'

Δόξα...

ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΕ' (I45)

Αἴνει, ἡ ψυχή μου , τὸν Κύριον, αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω.

Μὴ πεποίθατε ἐπ' ἄρχοντας , ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων , οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία.

Ἐξελεύσεται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ , καὶ ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ.

Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀπολοῦνται πάντες οἱ διαλογισμοὶ αὐτοῦ.

Μακάριος , οὗ ὁ Θεὸς Ἰακὼβ βοηθὸς αὐτοῦ , ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτοῦ.

Τὸν ποιήσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς.

Τὸν φυλάσσοντα ἀλήθειαν εἰς τὸν αἰῶνα, ποιοῦντα κρῖμα τοῖς ἀδικουμένοις, διδόντα τροφὴν τοῖς πεινῶσι.

Κύριος λύει πεπεδημένους, Κύριος σοφοῖ τυφλούς, Κύριος ἀνορθοῖ κατερραγμένους, Κύριος ἀγαπᾷ δικαίους, Κύριος φυλάσσει τοὺς προσηλύτους,

Ὀρφανὸν καὶ χήραν ἀναλήψεται, καὶ ὁδόν ἁμαρτωλῶν ἀφανιεῖ.

Βασιλεύσει Κύριος εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ Θεός σου, Σιών, εἰς γενεὰν καὶ γενεάν.

Καὶ νῦν...

Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων, καὶ καταδεξάμενος, διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν, σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον πατήσας. Εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς.

☦.

ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

Ἦχος πλ. δ'

Ἐν τῇ βασιλείᾳ σου μνήσθητί ἡμῶν, Κύριε , ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου ·

Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ·

Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται ·

Μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν,·

Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται `

Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται ....

Mακάριοι οἱ καθαροί τῆ καρδίᾳ , ὅτι αὐτοί τον Θεόν ὄψονται

Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί , ὅτι αὐτοί , υἱοί Θεοῦ κληθήσονται .

Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης , ὅτι αὐτῶν ἐστίν , ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν .

Μακάριοι ἐστέ ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς , καί διώξωσιν , καί εἴπωσιν πᾶν πονηρόν ῥῆμα , καθ ᾿ὑμῶν ψευδώμενοι , ἕνεκεν ἐμοῦ .

Χαίρετε καί ἀγαλλιᾶσθε , ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς .

Δόξα Πατρί ....

Καί νῦν , και ἀεί ....

☦

Εἴσοδος , ἀπολυτίκιον τρίς , κοντάκιον , καί τάξις τῶν ἀναγνωσμάτων , ἀποστολικοῦ , καί εὐαγγελικοῦ.

☦

Προκείμενον ,ἦχος γ ΄, ῴδή τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

Μεγαλύνει ἡ ψυχή Μου τόν Κύριον , καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμα Μου ἐπί τῷ Θεῷ τῶ σωτῆρι Μου.

Στιχ : Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς Δούλης αὐτοῦ.

Πρός Φιλιππησίους ἐπιστολῆς Παύλου τό ἀνάγνωσμα.

Κεφ . ιβ΄ 5-11

Ἀδελφοί , τοῦτο φρονείσθῳ ἐν ὑμῖν , ὅ καί ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ , ὅς ἐν μορφῇ Θεοῦ ὑπάρχων , οὐχ ἁρπαγμόν ἠγήσατο τό εἶναι ἴσα Θεῷ , ἀλλά ἑαυτόν ἐκένωσεν , μορφήν δούλου λαβών , ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος , καί σχήματι εὑρεθείς ὡς ἄνθρωπος , ἐταπείνωσεν ἑαυτόν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου , θανάτου δέ σταυροῦ · διό καί ὁ Θεός ὑπερύψωσεν αὐτόν καί ἐχαρίσατο αὐτῷ ὄνομα , τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα , ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ , πᾶν γόνυ κάμψει , ἐπουρανίων καί ἐπιγείων καί καταχθονίων , καίπᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται , ὅτι Κύριος , Ἰησοῦς Χριστός , εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός Ἀμήν .

Ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα .ἦχος πλ.δ΄ .ψαλμ. ρλα .

Ἀνάστηθι Κύριε , εἰς τήν ἀνάπαυσίν σου , σύ καί ἡ Κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου .

Ὤμοσε Κύριος τῷ Δαυίδ ἀλήθειαν , καί οὐ μή ἀθετήσει αὐτήν ....

☦

Ἡ τάξις τοῦ Εὐαγγελίου

Κατά Λουκᾶν κεφ.: ι΄38-42 , ια ΄27-28

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἴκον αὐτῆς. καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς.

Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. αὐτὸς δὲ εἶπε· Μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.

☦

Εἰς τό Ἐξαιρέτως τήν καταβασίαν ῆς θ ΄ᾠδῆς , τοῦ α΄κανόνος .

Αἱ γενεαί πᾶσαι , μακαρίζομέν Σε τήν μόνην ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

☦

Κοινωνικόν .

Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι , καί τό ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι .

☦

Μεγαλυνάριον

Παρέστης ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκ δεξιῶν , τοῦ παμβασιλέως , ὡς Βασίλισσα τοῦ παντός , περιβεβλημένην ἀθανασίας αἴγλῃ , ἀρθεῖσα μετά δόξης , πρός τά οὐρανια .

☦☦☦☦☦☦☦

Τό νερό δεν συγκεντρώνεται εἰς τίς κορυφές των βουνῶν , αλλα εἰς τά χαμηλά ἐπίπεδα και βαθύτερα μέρη · οὕτως η θεία χαρις , και τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ , δεν ἀναπαύεται , δέν κατοικεῖ εις ὑπερηφάνους οἱ ὁποῖοι κομπάζουν , ἀλλα εἰς τούς ταπεινούς , καί πράους.

Καί ἡ ΠΑΝΑΓΙΑ , …

Εἶναι το ὕψος τῆς ἁγιότητος , και το βάθος τῆς ταπεινοφροσύνης , , και ἐδέχθη ὅλο το πλήρωμα τῆς Θεότητος ,

Και με την ταπείνωσίν Της , ἐνίκησεν τον ἀνίκητον Θεόν , ἥνωσε τά πρίν διεστῶτα , ἐκ ἐσαρκώθη ὁ Ὕψιστος, ἐκ τῶν Παναχράντων Αἱμάτων Της · ἦτο ἀδύνατον να κρατήση ὁΤάφος την Πηγήν τῆς ζωῆς , μετέστη πρό την ζωήν , μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς , και πρεσβεύει διηνεκῶς , εἰς το σωθῆναι ἡμᾶς .ἀμήν .

Ἐκ τῆς Ἱεραποστολῆς .

ἔγγραφον ἐν , βκα΄Μαρτίου ζ ΄

7 Μαρτ. 2021.

Μία Ποίμνη,Μία Ἐκκλησία,Μία ἀποστολή..Μοναχικός ἀπόπλους εἰς τήν Ν.Ἀφρικήν..Ἃγ.Νεκτάριος-Ὃσ.Παΐσιος

ΚΥΛΙΟΜΕΝΟ ΜΥΝΗΜΑ

Σελίδες

Κυριακή 7 Μαρτίου 2021

Θεομητορικά/Ἀκολουθία τῆς Κοιμήσεως καί Μεταστάσεως τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου