ΚΥΛΙΟΜΕΝΟ ΜΥΝΗΜΑ

Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν, πάντοτε, νῦν καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων , Ἀμήν... Δόξα σοι τῷ δείξαντι τό φῶς, καί φωτίσαντι τόν κόσμον..... Δόξα σοι Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, δόξα σοι, ΠΑΝΑΓΙΑ, εὐχαριστοῦντες, προσκυνοῦμεν σε Μητέρα τοῦ Ὑψίστου.......
ΩΡΕΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΡΩΙ ΩΡΑ: 9:30 ΕΩΣ 13:00, ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΩΡΑ:16:45 ΕΩΣ ΤΕΛΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ--Η ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΗ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΩΣ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ 16:45+++++++ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ :10.Ὑμνολογικά/Ἐκ τοῦ Συνοδικοῦ τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Ζ΄ Συνόδου ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας--4.Πρόγραμμα/Πρόγραμμα περιόδου Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς-Program for the Great Lent.--2.Θεομητορικά/''...Εἰστήκει παρά τῷ Σταυρῷ...''--1.Νουθεσίες/...Ἡ ἐλπίς οὐ καταισχύνει...--1.Νουθεσίες/Ὁ Ὓμνος τῆς πίστεως--Ἐνημέρωσις Γέροντός μας π.Ἀποστόλου--Ἡ Ἀνακομιδή τοῦ Λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.--Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου,Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Θεολόγου.--15.Μοναστηριακά χτισίματα-κατασκευές/Νέες ἀναρτήσεις φωτογραφιῶν

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2020

Θεομητορικά/ Καταθέσις τῆς Τιμίας Ἐσθῆτος, καί Ζώνης τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ

                                      

               ΜΡ                                            ΘΥ


                                      


Ἑορταστική ἀκολουθία τῆς Καταθέσεως τῆς Τιμίας Ἐσθῆτος , καί Τιμίας Ζώνης τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ

  Α. Κατάθεσις τῆς Τιμίας Ἐσθῆτος τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ ἐν Βλαχέρναις , κατά τήν β΄Ἰουλίου .

 

Ἡ ἑορτή αὕτη τῆς ὙΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , ἀνήκει εἰς τόν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΝ κύκλον τῶν ἑορτῶν , Μεγάλη ἑορτή , ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ οὖσα , ἀλλά διακρινομένη  τυπικῶς ,ἀπό τάς λοιπάς τῶν προεξαρχουσῶν ὡς μεγίστων π.χ. Γεννήσεως , Εἰσοδίων , Εὐαγγελισμοῦ , Μεταστάσεως .

 

   Οὕτως δέν ἀναφέρνται ἀναγνώσματα, ἐν ἑσπερινῷ , οὐδέ πολυέλεος, καί Εὐαγέλιον ἐν ὄρθρῳ , οὐδέ Λιτή .

 

  Πάντοτε ὄμως ὡς ἑορτή ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ , προσδίδει τήν λάμψιν , χαράν , πανήγυριν ...καί...ἑορτάζομεν φιλέορτοι ...καί φιλοπάρθενοι πάντες.

 

  Δεὐτε οὺν ...ἀριστήσατε, τῇ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚῌ τραπέζῃ .

καί κόρος οὐκ ἔστιν ἐν Σοί ΘΕΟΜΗΤΟΡ ....

Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

                                         

                           ἘΝ Τῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ

 

   Εἰς τό :  Κύριε ἐκέκραξα .... ἱστῶμεν εἰς στίχους Ϛ , καί ψάλλομεν προσόμοια στιχηρά, εἰς στ΄ ,τά γ΄δευτεροῦντες  αὐτά .

 

                            ἦχος δ ΄ Ἔδωκας σημείωσιν

 

   Ἔδωκας φιλάνθρωπε , τήν σήν Μητέρα βοήθειαν , τοῖς σοῖς δούλοις ὡς εὐσπλαγχνος · δι ᾿ ἧς τήν ἀπόῤῥητον καί φρικτήν εἰργάσω , σήν οἰκονομίαν , καί τό πρωτόκτιστον ἡμῶν ἐπανορθώσω θεῖον ἀξίωμα · διό τήν πανσεβάσμιον Ταύτης τιμῶντες πανήγυριν , ἀνυμνοῦμεν τό κράτος σου , Ἰησοῦ παντοδύναμε . ( δίς )

   Πόλιν τήν τιμῶσαν Σε καί κατά χρέος δοξάζουσαν , περιέπεις ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , Ἐσθῆτι τιμίᾳ Σου , ἐξ ᾿ ἀθεωτάτων ἌΧΡΑΝΤΕ βαρβάρων , ἀπό λιμοῦ τε καί σεισμοῦ , καί ἐμφυλίου πολέμου πάντοτε , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ · καί διά τοῦτο δοξάζει Σε , ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τῶν ἀνθρώπων βοήθεια . ( δίς ) 

   Ἐσθῆτα Τιμίαν Σου ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐδωρήσω τῇ πόλει Σου , πλοῦτον ἀναφαίρετον · σκέπην τε καί κλέος , καί ἄῤῥηκτον τεῖχος , καί ἰαμάτων θησαυρόν καί τῶν θαυμάτων , πηγήν ἀνένναον , λιμένα τε σωτήριον , χειμαζομένοις ἑκάστοτε , διά τοῦτο ὑμνοῦμεν Σε ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . (δίς )

 

                          Δόξα Πατρί .... καί νῦν ....  ἦχος β ΄

 

   Φρένα καθάραντες καί νοῦν , σύν τοῖς Ἀγγέλοις καί ἡμεῖς πανηγυρίσωμεν , φαιδρῶς ἐξάρχοντες , δαυιτικήν μελῳδίαν , τῇ Νεάνιδι Νύμφῃ , τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · Ἀνάστηθι Κύριε λέγοντες εἰς τήν ἀνάπαυσίν σου , σύ καί ἠ Κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου · ὡς γάρ Παλάτιον τερπνόν , Ταύτην κατεκόσμησας , καί κατεκλήρωσας Αὐτήν , τῇ πόλει σου Δέσποτα , περιποιεῖσθαι καί σκέπειν , ἐκ πολεμίων βαρβάρων , τῇ κραταιᾷ δυνάμει σου , ταῖς ἱκεσίαις Αὐτῆς .

         

   Εἴσοδος ....Φῶς ἱλαρόν ...προκείμενον , ἐκτενής ...

Καταξίωσον , Κύριε ... πληρωτικά, ..καί ἀπόστιχα .

 

                         Στιχηρά προσόμοια ,  

                 ἦχος α ΄  Πανεύφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς  

 

   Παλάτιον ἔμψυχον Θεοῦ , Μόνη ἐχρημάτισας , καί τήν Τιμίαν Ἐσθῆταν Σου , οἴκῳ ἁγίῳ Σου , τεθησαυρισμένην , τοῖς πιστοῖς ἁγίασμα , καί τεῖχος ἐδωρήσω ἀπόρθητον , δι ᾿ ἧς ἡ Πόλις Σου , ΘΕΟΜΗΤΟΡ διασῴζεται , ἀνυμνοῦσα τό ἔνθεος κράτος Σου .  

   Στίχος : Ἀνάστηθι Κύριε , εἰς τήν ἀνάπαυσίν σου , σύ καί ἡ κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου .

   Ἐσθῆτα Τιμίαν Σου τό Σόν , Τίμιον καί Ἅγιον Σῶμα , ΣΕΜΝΗ περιστείλασαν , δόξης θησαύρισμα , ἐδωρήσω πᾶσι , καί πηγήν πηγάζουσαν , τῆς χάριτος ἀείζωα νάματα · ἧς ἑορτάζομεν , τήν κατάθεσιν τιμῶντες ε , ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν πάντας τιμήσασαν .

   Στίχος : Τό πρόσωπόν Σου λιτανεύσουσιν , οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ σου .

   Ὁ οἶκος Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ τό Σόν , ἱερόν Μαφόριον , ὡς θησαυρόν ἁγιάσματος , φέρων ἑκάστοτε , ἁγιάζει πάντας , ἡμᾶς τούς προστρέχοντας , καί Σέ χρεωστικῶς μακαρίζοντας , ἐν τούτῳ ἔχοντας , τήν ἐλπίδα τῶν ψυχῶν ἡμῶν , καί βεβαίαν , σκέπην καί κραταίωμα .

           Δόξα Πατρί ...Καί νῦν , καί ἀεί ..... ἦχος β ΄

   Ὡς στέφανον ὑπέρλαμπρον , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  Ἐσθῆταν Σου τήν Ἁγίαν , ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ περιέθετο , καί φαιδρύνεται χαίρουσα σήμερον , καί μυστικῶς χορεύει , ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐκβοῶσα Σοι · χαῖρε διάδημα τίμιον , καί Στέφανε τῆς θείας δόξης αὐτοῦ · χαῖρε ἡ Μόνη δόξα τοῦ πληρώματος , καί αἰώνιος εὐφροσύνη · χαῖρε , τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων , λιμήν καί προστασία , καί σωτηρία ἡμῶν . 

                       Νῦν ἀπολύεις ...τρσάγιον ...καί 

                            Ἀπολυτίκιον  ἦχος πλ ΄δ΄

   ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν ἀνθρώπων ἡ Σκέπη , Ἐσθῆτα καί Ζώνην , τοῦ Ἀχράντου Σου σώματος , κραταιάν τῇ Πόλει Σου περιβολήν ἐδωρήσω , τῷ ἀσπόρῳ τόκῳ Σου ἄφθαρτα διαμείναντα · ἐπί Σοί γάρ , καί φύσις καινοτομῆται καί χρόνος , διό δυσωποῦμεν Σε , εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι , καί ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τό μέγα ἔλεος . ( Δίς )

 

                                             

                               ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ 

 

  Ἀπολυτίκιο  τρίς , καί μετά τήν πρώτην στιχολογίαν ψαλτηρίου 

                    κάθισμα  ἦχος δ΄ Ἐπεφηνς σήμερον .

 

   Τῆς Σεπτῆς Ἐσθῆτος Σου , τῇ καταθέσει , ἑορτάζει σήμερον , ὁ Σός ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ λαός , καί ἐκτενῶς ἀνακράζει Σοι · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστιανῶν τό καύχημα . 

                   Δόξα Πατρί ...   Καί νῦν ... τό αὐτό 

 

                       Μετά τήν β ΄στιχολογίαν 

                              κάθισμα ὄμοιον .

 

   Ἑορτάζει σήμερον ἡ οἰκουμένη , τήν σεπτήν κατάθεσιν , τῆς Σῆς Ἐσθῆτος ὦ !!! ΣΕΜΝΗ !!! , καί μετά πόθου κραυγάζει Σοι · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , πιστῶν ἡ βοήθεια .

                      Δόξα Πατρί ....     Καί νῦν ..... τό αὐτό .

                                      

                                                

       ὁ Ν΄ψαλμός , καί οἱ δύο κανόνες  τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ · 

Ὁ πρῶτος μέ ἀκροστιχίδα , :Ἐσθῆτα τιμῶ τῆς ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ .Ἰωσήφ 

                   

                  ᾠδή α ΄ ἦχος δ ΄  Τριστάτας κραταιούς 

   Ἐσθῆτα Σου Σεπτήν  , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τῷ τιμῶντι Σε λαῷ , δεδώρησαι ἀεί , ἱερόν περιτείχισμα · ὅθεν πᾶσαν ἐναντίων ἐπανάστασιν πάντοτε , ἐκτρεπόμεθα σθένει τοῦ Πνεύματος .

   Σαρκί τοῦ δι ᾿ ἡμᾶς , ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων , γνωρισθέντος ἐπί γῆς , Ἐσθῆτα ἱεράν , ἐπαφῇ καθηγίασας , σώματός Σου τε προσψαύσει , δι ᾿ ἧς πάντας τούς δούλους Σου , ἁγιάζεις ΠΑΡΘΕΝΕ , ὑμνοῦντας Σε .

   Θησαύρισμα σεπτόν , τοῖς πιστῶς Σε τιμῶσιν , ἐδωρήσω Ἀγαθή   ΠΑΡΘΕΝΕ ἀληθῶς , τήν Τιμίαν Ἐσθῆτα Σου , ἅπαντας καταπλουτοῦσα δωρεαῖς θείου Πνεύματος , καί θαυμάτων πολλαῖς ἐπιδείξεσι . 

   Ἡ Ἄσπιλος Ἀμνάς , τόν Ἀμνόν ἡ Τεκοῦσα , τοῦ Θεοῦ ὑπερφυῶς , δεδώρησαι ἡμῖν τήν τιμίαν Ἐσθῆταν Σου  , σπίλον ὄντως καί ῥυτίδα , ἐκκαθαίρουσαν πάντοτε , τῶν αὐτήν προσκυνούντων ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

                    κανών δεύτερος , ἦχος ὁ αὐτός , 

                    Θαλάσσης τό ἐρυθραῖον πέλαγος , 

    Λαμπάδα , φωτοφανῆ καί ἄδυτον , ὁ τῆς ΠΑΝΑΓΝΟΥ Ναός , ὡς οὐρανός εὑράμενος φαιδρός ,  τήν τιμίαν Ἐσθῆτα αὐτῆς , τήν οἰκουμένην σήμερον , ταῖς τῶν χαρίτων αἰθριάζει αὐγαὶς .

   Ἰσχύν τε , καί ἀσφαλείας σύνδεσμον , τήν Σήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , Ἐσθῆτα θείαν ὄντς ἀληθῶς , περιέχει ἡ Πόλις Σου , ὡ;ς κράτος ἀδιάσπαστον , διό καί χαίρει καυχωμένη ἐν Σοί .

   Τῆς πάλαι , ὡς ἀληθῶς ὑπέρτιμος , ἡ Σή σορός Κιβωτοῦ , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ὤφθητοῖς ἐν γῆ , οὐ τά σύμβολα φέουσα , ἀλλά φυλάττουσα , τῆς ἀληθείας τά γνωρίσματα .

 

                                     Καταβασία 

                                             

                              ᾠδή γ ΄Ὅτι στεῖρα ἔτεκεν 

 

   Τό τερπνόν ἁγίασμα , τήν ἐπουράνιον Πύλην , τήν τοῦ Θεοῦ Μητέρα ὑμνήσωμεν , καί τήν ΕΚΕΙΝΗΣ Ἐσθῆτα , θεῖα βρύουσα χαρίσματα , ἥν πόθῳ ἀσπασώμεθα .

   Ἀφθαρσίας ἔνδυμα , τούς τῇ φθορᾷ γυμνωθέντας , Σοῦ τῷ ἀφθόρῳ τόκῳ , πάντας ἐνέδυσας ΣΕΜΝΗ · οἷς τήν Σεπτήν  Ἐσθῆτα Σου   δεδώρησαι ὄλβον ἀναφαίρετον .

   Τόν νεφέλαις ἌΧΡΑΝΤΕ , προσεπενδύοντα ὅλον , τόν οὐρανόν Ἐσθῆτί Σου , περιέστειλας Σεπτῇ , ἥν προσκυνοῦντες πίστει Σε δοξάζομεν , Σκέπη τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Ἰατρεῖον ἄμισθον , τοῖς ἀσθενοῦσι ὑπάρει , ὁ θεῖος οὗτος οἶκος · τήν γάρ Ἐσθῆτα Σου ΑΓΝΗ , Πηγήν ἀπαύστως βρύουσαν , ἰάματα κέκτηται  ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

             Δεύτερος κανών , γ΄ὠδή , Εὐφραίνεται ἐπί σοί 

   Τιμήσωμεν οἱ πιστοί , ὡς συναφείας πρός Θεόν σύνδεσμον , τήν τῆς ΑΓΝΗΣ σήμερον , Ἑσθῆτα πιστῶς εὐλαβούμενοι  .

   Ἰάματα τοῖς πιστοῖς , ἡ πολυτίμητος ἡμῖν σήμερον , τῆς Ὑπερτίμου ΑΓΝΗΣ , Ἐσθής ἀναβρύει ἐν χάριτι . 

   Ὡς δρόσος ἑωθινός ,ἡ εὐφροσύνη Σου ΑΓΝΗ ῥέουσα , τήν τῶν παθῶν κάμινον , τῶν Σέ άνυμνούντων κομίζει ἀεί .

                                             

                   Καταβασία ...αἴτηση καί κάθισμα .

 

                   ἦχος δ ΄  Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

   Οἱ τῶν θαυμάτων ποταμοί ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐκ τῆς πανσέπτου Σου σοροῦ προερόμενοι , ὡς ἐξ Ἐδέμ ποτίζουσιν τό πρόσωπον τῆς γῆς , χάριτας προχέοντες , τοῖς πιστῶς Σε τιμῶσιν · ὅθεν ἀνυμνοῦμεν Σε καί σεπτῶς εὐφημοῦμεν , καί εὐχαρίστως κράζομεν ἀεί , χαῖρε ἡ μόνη ἐλπίς τῶν ὑμνούντων Σε .

                         Δόξα .....Καί νῦν ...... τό αὐτό.

 

                                              

                      ᾠδή δ ΄    Δι ᾿ ἀγάπησιν οἰκτίρμον .

   Μεγαλύνομεν τήν Μόνην Εὐλογημένην , καί τήν Αὐτῆς Ἐσθῆτα , προσπτυξόμεθα πίστει  ὅπως ἀυσώμεθα , τήν χάριν τοῦ Πνεύματος.

   Ὡς πολύτιμον θησαύρισμα κεκτημένη , ἡ Σέ τιμῶσα Πόλις τήν Ἐσθῆτα Σου ΚΟΡΗ , πίστει κατασπάζεται , καί χάριν κομίζεται . 

   Τήν Ἐσθῆτα Σου ὡς βρύουσαν ἀφθαρσίαν , καταστολήν τε δόξης , χρηματίζουσαν πᾶσι τοῖς ὑμνολογοῦσι Σε ,τιμῶμεν ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ καί Μόνη Ἁγιωτέρα , τῶν Χερουβίμ φανεῖσα , τάς ψυχάς ἠμῶν σῶσον , πάσης περιστάσεως , τῶν πίστει τιμώντων Σε .

                      β΄κανών    Ἐπαρθέντα σε ἰδοῦσα 

   Ὡς ὑπέρτιμον στερέωμα ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ ποιητής καί κτίστης Σέ πηξάμενος , ὥσπερ ἄστροις κατεκόσμησε  ταῖς θείαις ἐλλάμψεσιν , αἷς καταφφαιδρύνεις τά πέρατα   

    Ἀπό γῆς ἡμᾶς ἀνέλκει ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , πρός οὐρανόν ἡ θεία Ἐσσθής Σου , τῷ πόθῳ ΣΕΜΝΗ , ταύτης ἀναφθέντες θερμῶς · διό Σε δοξάζομεν , ὡς αἰτίαν δόξης τῆς κρείττονος .

   Ἰδού χάρις ἀνεξάντλητος · δεῦτε πάντες εἰλικρινεῖ καρδίᾳ , ἀρύσασθαι θεῖα νάματα πηγάζοντα , ἀφθόνως φιλέορτοι , τῆς σεπτῆς σοροῦ , τῆς ΠΑΝΑΓΝΟΥ Μητρός .

                                        Καταβασία 

                                           

                           ᾠδή ε΄  Σύ Κύριέ μου φῶς 

   Σύ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡμῖν , τοῖς Σοῖς δούλοις δεδώρησαι , κραταίωμα τήν Ἐσθῆτα , καί Τιμίαν Σου Ζώνην , καί θεῖον περιτείχισμα .

   Παράδεισος τερπνός , εὐωδίαν τοῦ Πνεύματος , ἀποπέμπων   ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  , ὁ Ναός ὁ κατέχων , τήν Σήν Ἐσθῆτα τιμῶμεν ὡς ὐπέρτιμον .

   Ἁγίασον ἡμῶν , τάς ψυχάς καί τά σώματα , τῶν πίστει Σου τήν Ἁγίαν ΠΑΝΑΓΙΑ Ἐσθῆτα , τιμώντων ὡς ὐπέρτιμον .

   Ναούς ἡμᾶς Θεοῦ , τοῦ ἐν Σοί ἐνοικήσαντος , ἀνάδειξον ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , τούς τῷ θείῳ Ναῷ Σου , πιστῶς Σε μακαρίζοντας .

                     β΄κανών    εἱρμός ὁ αὐτός .

   Σύ , Κύριε , τήν σήν Μτέρα ἐμεγάλυνας · Σύ ὕψωσας ὑπέρ πάσας νοερᾶς ἐξουσίας ἀσυγκρίτως τήν δόξαν ΑΥΤΗΣ .

   Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ , νῦν ἀφθόνως περέχεται , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐκ Τιμίας σοροῦ Σου , τοῖς πόθῳ προσκυνοῦσι Σε .

   Σέ δύναμιν πιστοί βασιλεῖς περιζώννυνται , Σέ σύνδεσμον ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ Σή ἔχουσα Πόλις , Ἐσθῆτι Σου σεμνύνεται .

                                    Καταβασία 

                                            

                         ᾠδή στ ΄ Ἐβόησε , προτυπῶν 

    Ἀνέδειξας , τῇ πασῶν βασιλίδι τῶν πόλεων , ἡ τεκοῦσα Βασιλέα τῶν ὅλων καί Κύριον , ἀῤῥαγές ὡς τεῖχος , τήν σεπτήν καί ἁγίαν Ἐσθῆτα Σου .

   Γηθόμενοι , τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ τήν χάριν δοξάσωμεν , καί τήν ταύτης Παναγίαν Ἐσθῆτα τιμήσωμεν , ἐξ ᾿ ἧς πᾶσα ῥῶσις , ἀσθενοῦσιν , ἀπαύστως προέρχεται .

   Ναμάτων Σε , ζωηῤῥήτων Πηγήν ἐπιστάμεθα , ΘΕΟΤΟΚΕ , καί τιμῶμεν τήν Σήν θείαν Ἐσθῆτα Σου , ἐξ ᾿ ἧς τάς ἰάσεις , καθ ᾿ ἑκάστην πιστοί ἀρυόμεθα .

   Ὁ Κύριος , μετά Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ γενόμενος ,  τῶν ἀνθρώπων ,  ἑαυτῷ τήν οὐσίαν ᾠκείωσε , καί τοῦ ἀλλοτρίου , ἐξ ᾿ αὐτῆς πᾶσαν βλάβην ἐξόρισεν .

                        β΄κανών    Θύσω σοι , μετά φωνῆς 

   Ὅλην Σε ὑπερφυῶς ἐδόξασε Κύριος , ὅλην ἐλάμπρυνεν ΚΟΡΗ , ὅλην Σε ἐτίμησεν  ὑπέρ λόγον , ΘΕΟΤΟΚΕ , τῷ Ναῷ Σου , σύν τῇ Ζώνῃ , Ἐσθῆτι καί θείᾳ Σορῷ .

    Ἰσχύν Σε οἱ πιστοί κεκτημένοι , καί καύχημα , περιζωννύονται δόξαν , τήν Σεπτήν Σου Ζώνην , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , κατέχοντες , ὡς ὑπέρλαμπρον κόσμον καί τίμιον .

   Ἰδεῖν Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ , τή δόξαν τήν ἄφατον , πάλαι ὠδίνησαν θείως , οἱ Προφῆται πάντες , · ἀλλ ᾿ ἐπ ᾿ ἐσχάτων ἡμῖν ὤφθη , τῶν ἡμερῶν ὁ χρόνων ἐπέκεινα .

                                      Καταβασία   αἴτησις καί 

                                        Κοντάκιον ἦχος δ ΄ 

                                     Ὁ Ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ 

 

   Περιβολήν πᾶσι πιστοῖς ἀφθαρσίας , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ ἐδωρήσω ,  τήν ἱεράν Ἐσθῆτα Σου μεθ ᾿ ἧς τό ἱερόν Σῶμα Σου ἐσκέπασας Σκέπη θεία ἀνθρώπων , ἥσπερ τή κατάθεσιν , ἑορτάζομεν πόθῳ , καί ἐκβοῶντες κράζομεν πιστῶς ` χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστιανῶν τό καύχημα .

                                                       Ὁ Οἶκος 

    Τήν καθαράν καί ἀληθῆ Σκηνήν τοῦ Θεοῦ Λόγου , τήν ἔμψυχον Νεφέλην καί Στάμνον τήν τοῦ Μάννα , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΜΑΡΙΑΜ , πάντες οἱ σωθέντες διά τοῦ Τόκου ΑΥΤΗΣ , ἐν πίστει μακαρίσωμεν · καί τήν σεπτήν Ἐσθῆτα προσπτυξώμεθα , ᾗπερ τόν Δεσπότην περισχοῦσα , ὡς βρέφος ἐβάστασεν φορέσαντα σάρκα , δι ᾿ ἥσπερ τῶν βροτῶν ἡ φύσις ἐπήρθη , πρός μετάρσιον ζωήν καί βασιλείαν · ὅθεν γεγηθότες μεγαλοφώνως κραυγάζομεν ·  χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστιανῶν τό καύχημα .

                                     Συναξάριον 

   Τῇ Β ΄τοῦ αὐτοῦ μηνός Ἰουλίου , μνήμην ποιούμεθα τῆς ἐν τῇ Ἁγίᾳ Σορῷ , καταθέσεως τῆς Τιμίας Ἐσθῆτος ,  τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , ἐν Βλαχέρναις , ἐπί Λέοντος τοῦ Μεγάλου , καί Βηρίνης τῆς αὐτοῦ γυναικός .

 

 

                                        Στίχοι 

                  Χιτών μέν Υἱοῦ Χριστοφρουροῖς δημίοις · 

                  Ἐσθής δέ Μητρός , χριστοφρουρήτῳ πόλει .

           Δευτερίῃ κατέθεντο Σορῷ Ἐσθῆτα ΠΑΝΑΓΝΟΥ  


  Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ,τελεῖ τήν ἀνάμνηση τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ  εἰς Βλαχέρνες.        Εἶναι  μία ἑορτή ἑνός γεγονότος πού ἀναφέρεται εἰς τήν ΠΑΝΑΓΙΑ μας καί ἀφορᾶ ἕνα ἔνδυμά της πού εἶναι τό «ἐπανωφόριόν» Της.

  Σύμφωνα μέ τόν Συναξαριστή τῆς ἡμέρας, δύο Πατρίκιοι, ὁ Γάλβιος καί ὁ Κάνδιδος, ἐπί τῆς ἐποχῆς τοῦ Βασιλέως Λέοντος τοῦ Μεγάλου, στήν πορεία τους πρός τά Ἱεροσόλυμα γιά νά προσκυνήσουν τούς Ἁγίους Τόπους, ὅταν ἔφθασαν στήν Γαλατία, βρῆκαν μία εὐσεβεστάτη Ἑβραία, πού εἶχε μέσα στήν οἰκία της τήν ἁγία Ἐσθήτα, τό ἐπανωφόριον τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ . Ἡ γυναίκα αὐτή προσευχόταν μέρα καί νύκτα μιμούμενη τήν προφήτιδα Ἄννα πού βρισκόταν στόν Ναό καί ἀξιώθηκε νά δῆ τόν Χριστό  .

   Οἱ δύο Πατρίκιοι, μέ ἕνα τέχνασμα, κατόρθωσαν νά λάβουν τόν πολύτιμον αὐτό θησαυρό καί νά τόν μεταφέρουν ε'ις τήν Κωνσταντινούπολη, τόν ἐτοποθέτησαν στό κτῆμα τους , πού ὀνομαζόταν Βλαχέρναι, καί ἐκεῖ ἔκτισαν Ναό τῶν Ἀποστόλων Πέτρου καί Μάρκου. Ἀργότερα ὁ Βασιλεύς Λέων ὁ Μέγας, ὅταν πληροφορήθηκε αὐτό τό γεγονός, ἔκτισε Ναό τῆς ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , εἰς τόν ὁποῖο τοποθέτησε τήν θήκη ὅπου ἦταν ἀποθησαυρισμένη ἡ τιμία Ἐσθήτα, τήν ὁποία προσκυνοῦσαν οἱ Χριστιανοί καί ἔβλεπαν διάφορα θαύματα. Ὁ ἱερός ὑμνογράφος ὀνομάζει τήν ἁγίαν Ἐσθήτα «ἱεράν περιβολήν, φυλακτήριον ἄσυλον (τῆς Κωνσταντινουπόλεως), δῶρον τίμιον, ἀναφαίρετον πλοῦτον ἰαμάτων, ποταμόν πεπληρωμένον τῶν χαρισμάτων τοῦ πνεύματος».

    Μέ τήν εὐκαιρία τοῦ γεγονότος τῆς καταθέσεως τῆς τιμίας Ἐσθῆτος τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ ἡ Ἐκκλησία μας ὑπενθυμίζει τό μεγάλο πρόσωπο τῆςΘΕΟΤΟΚΟΥ πού ἔγινε ἡ χαρά τῆς οἰκουμένης, γιατί ἦταν ἐκεῖνο τό πρόσωπο διά τοῦ ὁποίου εἰσῆλθε στόν κόσμο ὁ Χριστός πού ἐλευθέρωσε τό ἀνθρώπινο γένος ἀπό τήν ἁμαρτία, τόν διάβολο καί τόν θάνατο. Ὅλα τά τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας, ξεκινώντας ἀπό τήν τιμία Ἐσθήτα, ὑμνοῦν τό πρόσωπο τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ .

   Τό ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς ἀναφέρεται ε'ις τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ καί 'αναφέρει ,: «Ἐπί σοὶ γάρ καί φύσις καινοτομεῖται καί χρόνος», δηλαδή μέ τήν ΠΑΝΑΓΙΑ γίνεται κανούργια καί ἡ φύση καί ὁ χρόνος. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ φύση καί ὁ χρόνος, πού πολλές φορές βασανίζουν τόν ἄνθρωπο, ἀποκτοῦν ἄλλο νόημα, ὑπερβαίνονται ἐν Χάριτι Θεοῦ. Στήν ΠΑΝΑΓΙΑ μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, διατηρήθηκε ἡ ΠΑΡΘΕΝΙΑ της, ἔγινε Μητέρα χωρίς νά χάση τήν Παρθενία της, καί παραμένει ζωντανή στούς αἰώνας, ἀφοῦ κατά τήν παράδοση καί αὐτό τό σῶμα της μετέστη πρός τόν οὐρανό.

   Ἀλλά στήν σημερινή ἑορτή βλέπουμε ὅτι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ πού ἁγίασε τό σῶμα τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ πέρασε καί εἰς τά ἐνδύματα πού φοροῦσε. Πράγματι, κατά τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία, ἡ θεία Χάρη διά τῆς ψυχῆς διαπορθμεύεται στό σῶμα καί ἀπό ἐκεῖ προχέεται καί εἰς τά ἐνδύματα , καί γενικά στήν ἄλογη φύση. Μέ αὐτόν τόν τρόπο δέν εἴμαστε εἰδωλολάτρες καί κτισματολάτρες, ἀλλά τιμοῦμε τήν ὕλη πού ἔχει τήν ἁγιοποιό ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι οἱ πιστοί, κατά τόν ἱερόν ὑμνογράφο, κατασπάζονται μέ πίστη τήν ἁγία Ἐσθήτα τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί λαμβάνουν τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ πού ἐνοικεῖ σέ αὐτήν.

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς σημερινῆς ἑορτῆς θά πρέπη νά προσευχηθοῦμε νά μᾶς βάλη ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ  κάτω ἀπό τήν ἁγία της Ἐσθήτα, τό ἁγιασμένο ἐπανωφόριό της, καί νά μᾶς προστατεύη ἀπό κάθε κακό , καί ὅλον τό ἔθνος μας , τήν Ἐκκλησίαν , τήν νεολαίαν ,καί τόν κόσμον ἅπαντα.

   Ταῖς τῆς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ, πρεσβείαις Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν ἐλέησον ἡμᾶς , καί τόν κόσμον σου ἅπαντα . ἀμήν .   

                                               

                      ᾠδή  ζ΄. Ἀβραμιαῖοι ποτέ .

   Ὑψηλοτάτῳ νοΐ , καί ταπεινῇ καρδίᾳ , τοῦ Βασιλέως ὑψηλότατον , τόν Θρόνον δοξάσωμεν , τήν ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΚΟΡΗΝ και  ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ .

   Παστάς Θεοῦ ἐκλεκτή , ἐν τῇ σεπτῇ Σου ταύτῃ παστάδι , πίστει τήν Ἐσθῆτα Σου , κειμένην σεβόμεθα , ὡς Κιβωτόν Ἁγίαν , καί εὐσεβούντων Σκέπη .

   Ἀνακαινίζεται πᾶς , ὁ προσιών , ἐν πίστει , καί τήν ἁγίαν σορόν   ἀσπαζόμενος , τήν κατέχουσαν , τήν Σήν ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ φωτοειδῆ Ἐσθῆτα .

   Ῥύπου παντός ψυχικοῦ , καθαρτική ὑπάρχει , ἡ Σή ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , Σορός ἡ καλύπτουσα τήν τό Σεπτόν Σου Σῶμα  καλύψασαν Ἐσθῆτα .

   ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , τήν Σέ τιμῶσαν Πόλιν , λιμοῦ σεισμοῦ τε καί κακώσεως , ἁπάσης περίσῳζε , καί ἐθνικῆς ἐφόδου , καί ἐναντίας βλάβης . 

                 β΄κανών     Ἐν τῇ καμίνῳ Ἀβραμιαῖοι 

   Σύ ὡς ἥλιος δικαιοσύνης μόνος ὤν ἀγαθέ , θείως τόν ναόν ἐφαίδρυνας  τῆς Σεμνῆς , τοῖς ποικίλοις σου χαρίσμασιν , ἐν ᾗ ἀνίσχουσα , τάς ἀκτῖνας ἐκπέμπει Ἐσθῆτος ΑΥΤΗΣ .

   Ὑπερβλύζουσιν , οἱ τῶν θαυμάτων θεῖοι ΠΑΝΑΓΝΕ , χάριν ἀληθῶς κρατῆρες Σου , τοῖς πιστοῖς , καί ἀφθόνως τοῖς τιμῶσι Σε , τῆς Σοροῦ προχέονται , ὡς ἐξ ᾿ ἄλλης Ἐδέμ , νοητοί ποταμοί .

   Νῦν προσέλθετε μετ ' εὐφροσύνης , πάντες οἱ ἐπί γῆς · δεῦτε ἡ Σορός προτρέπεται μυστικῶς , τῆς ΚΥΡΙΑΣ περιπτύξασθε , τήν Ὑπρένδοξον , ἐν ἐμοί θησαυρισθεῖσαν Ζώνην ΑΥΤΗΣ .

                                        Καταβασία .

                                                 

                           ᾠδή  η ΄   Λυτρωτά τοῦ παντός .

   Εὐχαρίστοις φωναῖς ἀνυμνοῦμεν Σε , τήν παντοίων καλῶν ἡμῖν πρόξενον , καί Σεπτήν Ἐσθῆτα Σου , ἀσπαζόμεθα ΚΟΡΗ ἀναβοῶντες · Εὐλογημένη εἶ , τόν Θεόν σαρκί υήσασα .

   Νοητήν ὡς λαμπάδα ἔχοντες , ἐν λυχνίᾳ τραπέζῃ προκείμενον , τό ἱερόν Μαφόριον , τῆς ΠΑΝΑΓΝΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τάς τῆς καρδίας , φωτιζόμεθα κόρας ἑκάστοτε .

   Οὐδαμῶς ἀμοιροῦντας κατέλιπες , ἱερᾶς Σου ΠΑΡΘΕΝΕ προσψαύσεως , τούς ἀναξίους δούλους Σου , ἀντί Σώματος γάρ Σου τοῦ Ζωηφόρου τήν Ἐσθῆτα Σου πᾶσι δεδώρησαι .

   Ὑμνῳδίαις ἐνθέεις τιμήσωμεν , τοῦ Θεοῦ τό εὑρύχωρον σκήνωμα , τήν ἐν μητράσι ΠΑΝΑΓΝΟΝ , τήν οὐράνιον Πύλην , δι ᾿ ἧς ἐκλείσθη , ἡ πρός θάνατον πύλη ἀπάγουσα .

              β΄κανών    Χεῖρας ἐκπετάσας Δανιήλ 

   Ἄγγελοι ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , νῦν συγχορεύουσι ἐν τῶ Σεπτῷ Σου Ναῷ , καί περιέπουσι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν Τιμίαν καί Ἁγίαν Σου Ἐσθῆτα , πόθῳ καί χαρᾷ , καί εὐφροσύνῃ πολλῆ προσκυνοῦντες , καί ἀνυμνοῦντες τήν δόξαν τοῦ γένους ἡμῶν .

   Ῥάβδος ἡ τόν ἄνθς τῆς ζωῆς ἀναβλαστήσασα , Σύ εἶ ἡ πάντων χαρά · ἡ Πολυτίμητος ἌΧΡΑΝΤΕ Μυροθήκη , ἡ τοῦ Πνεύματος , ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν , τῶν ἀρωμάτων πηγή · ἐξ ᾿ ἧς μῦρα τῶν ἰαμάτων , ἐκλύζει ἡ θεία Σορός .

   Ὑμνοῦσι ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τά μεγαλεῖα Σου , αἱ νοεραί στρατιαί · ἀνακηρύττουσιν ἅπατες Πατριάρχαι και προφῆται τρανῶς , καί Ἀποστόλων ὁ χορός , Μαρτύρων πλήρωμα , καί Ὁσίων ἅπαν τό πλῆθος , μεθ ᾿ ὧν προσκυνοῦμεν Σε .

     Αἰνοῦμεν , εὐλογοῦμεν .... Καταβασία 

                                          

                    Ἡ τάξις τῆς ,… Τήν Τιμιωτέραν .

                                           

                  ᾠδή  θ ΄    Εὔα μέν τό τῆς παρακοῆς 

   Ἰδού Σε τήν κλίνην Σολομών , γεραίρομεν χαρμοσύνοις μελωδήμασιν · καί τήν Τιμίαν Σου Ἐσθῆτα , ὡς ἄλλην Κιβωτόν Ἁγιάσματος κυκλοῦντες , τάς ἰάσεις λαμβάνομεν , τάς σωτηρίους ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ὤφθη νῦν ἡ θεία Σου Σορός , κατέχουσα τήν Ἐσθῆτα τήν Τιμίαν ,  ὥσπερ Πηγή φωτός ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκτῖνας ἰαμάτων ἐκπέμπουσα , καί σκότος τῶν παθῶν ἀποδιώκουσα , ἥν μετ΄πόθου ἀσπαζόμεθα .

   Σήμερον συγχορεύουσιν ἡμῖν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , προσκυνήσει τῆς Ἐσθῆτος Σου , πᾶσαι οὐράνιαι Δυνάμεις , Ἀπόστολοι , Προφῆται καί Μάρτυρες , καί Ὅσιοι καί Δίκαιοι ἅπαντες , ΔΕΣΠΟΙΝΑ Μόνη ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἡγίασται πᾶσα ἡ γῆ , Πανάγιον τοῦ Δεσπότου καταγώγιον , τῇ καταθέσει τῆς Ἐσθῆτος τῆς Σῆς , καί ὁ Δαυίδ ἐπαγάλλεται , τῆς πάλαι Κιβωτοῦ προτυπούσης Σε τῇ καταπαύσει ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Φαιδρόν περιβόλαιον τό Σόν Μαφόριον , ἐδωρήσω καί προτείχισμα , τῆ Σέ τμώσῃ Βασιλίδι , τῶν πόλεων πασῶν ὡς Βασίλισσα , ἁπάντων τῶν ποιημάτων τυγχάνουσα , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

                    β΄κανών   Λίθος ἀχειρότμητος Ὄρους 

   Θάλαμος ὑπέρτιμος  οὗτος , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ἡ Σορός Σου , ὤφθη τήν Τιμίαν Σου Ζώνην , καί τήν Ἐσθῆτα Παρθενικήν  στολήν  καί νυμφικήν ὡς ἔχουσα , καί συντηροῦσα ὡς ζωῆς θησαυρόν . 

   Ναόν ἐκμιμούμενον πᾶσαν , τῶν οὐρανῶν τήν εὐκοσμίαν , σήμερον πιστοί τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , κατειληφότες ταῖς τῶν θαυμάτων αὐγαῖς , ὥσπερ ἄστρασι  λάμπουσι , καταυγαζόμεθα τῇ χάριτι .

   Ἔχει τήν Ἀγίαν Σου Ζώνην , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ἡ Σή Πόλις · καί τήν Σήν Ἐσθῆτα ὡς τεῖχος , καί τῶν δογμάτων θεία ἑνότητα , καί ὀρθοδόξων καύχημα, καί Βασιλέων τροπαιούχημα .

   Ὑμνοῦμεν τήν ἄφατον δόξαν , καί τήν ἀνείκαστον Σου χάριν  Σύ γάρ εἶ πηγή τῆς σοφίας , ἐξ ᾿ ἧς ὁ Λόγος πᾶσι προέρχεται , τοῖς Σέ τιμῶσιν ἌΧΡΑΝΤΕ , καί μεγαλύνουσιν τόν τόκον Σου .

                                 Καταβασία , αἴτησις 

                                    Ἐξαποστειλάριον 

                                 Φῶς ἀναλλοίτον Λόγε .

   Μόνη καί φύσιν καί χρόνον , ἐκαίνισας ΘΕΟΜΗΤΟΡ ·ἄφθορος γάρ Σου ὁ τόκος , ἄφθορος καί ἡ Ἐσθής , δι ᾿ ἧς τήν πόλιν Σου σκέπεις , ᾗ καί τά σκῆπτρα τῆς εὐσεβείας κρατύνεις . (Διίς )

                                                 

   Εἰς τούς αἴνους ἱστῶμεν εἰς στίχους : δ ΄ , καί ψάλλομεν εἰς δ ΄τά τρία στιχηρά προσόμοια :

                       ἦχος δ΄ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν 

   Ἡ Σορός ἡ κατέχουσα , τήν Ἐσθῆτα Σου ἌΧΡΑΝΤΕ , Κιβωτός τοῖς δούλοις Σου ἁγιάσματος , καί ἱερόν περιτείχισμα , καί δόξα καί καύχημα, καί ἰάσεων πηγήν , καθ ᾿ ἑκάστην γνωρίζεται , ἔνθα σήμερον , ἱερῶς ἀθροισθέντες ἀνυμνοῦμεν , τά πολλά Σου μεγαλεῖα , καί τῶν θαυμάτων τό πέλαγος . (Δίς )

   Ἴδε τόπος περίδοξος , ἴδε οἶκος ἀείφωτος , ἐν ᾧ τεθησαύρισται τῆς ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ , Ἐσθής Τιμία τῇ χάριτι , προσέλθετε ἄνθρωποι , φωτισμόν καί ἱλασμόν , ἐξ ᾿ αὐτῆς ἀπαρύσασθαι , καί βοήσατε , εὐχαρίστῳ καρδίᾳ , ΠΑΝΑΓΙᾼ , εὐλογοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , οἱ σεσωσμένοι τῷ τόκῳ Σου .

   Τήν Ἁγίαν κατάθεσιν , τῆς Ἐσθῆτος Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἑορτήν κεκτήμεθα εὐφραινόμενοι , ὅτι τῇ πόλει Σου σήμερον , δοθῆναι ἠξίωσας , ἱεράν περιβολήν , φυλακτήριον ἄσυλον , δῶρον τίμιον , ἀναφαίρετον πλοῦτον ἰαμάτων , ποταμόν πεπληρωμένον , τῶν χαρισμάτων τοῦ Πνεύματος .

 

                     Δόξα Πατρί .... καί νῦν ....  ἦχος β ΄

 

   Φρένα καθάραντες καί νοῦν , σύν τοῖς Ἀγγέλοις καί ἡμεῖς πανηγυρίσωμεν , φαιδρῶς ἐξάρχοντες , δαυιτικήν μελῳδίαν , τῇ Νεάνιδι Νύμφῃ , τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · Ἀνάστηθι Κύριε λέγοντες εἰς τήν ἀνάπαυσίν σου , σύ καί ἡ Κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου · ὡς γάρ Παλάτιον τερπνόν , Ταύτην κατεκόσμησας , καί κατεκλήρωσας Αὐτήν , τῇ πόλει σου Δέσποτα , περιποιεῖσθαι καί σκέπειν , ἐκ πολεμίων βαρβάρων , τῇ κραταιᾷ δυνάμει σου , ταῖς ἱκεσίαις Αὐτῆς .

                                                 

                      Δοξολογία Μεγάλη , καί τό ἀπολυτίκιον , :

 

  ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν ἀνθρώπων ἡ Σκέπη , Ἐσθῆτα καί Ζώνην , τοῦ Ἀχράντου Σου σώματος , κραταιάν τῇ Πόλει Σου περιβολήν ἐδωρήσω , τῷ ἀσπόρῳ τόκῳ Σου ἄφθαρτα διαμείναντα · ἐπί Σοί γάρ , καί φύσις καινοτομῆται καί χρόνος , διό δυσωποῦμεν Σε , εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι , καί ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τό μέγα ἔλεος .   

 

    Ἐκτενής , πληρωτικά, ἀπόλυσις , ὦρες , καί  ἀπόλυσις .

   

                                               

                              ΕΝ ΤΗ ΘΕΙᾼ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ .

   

   Τυπικά,  ἀντί τῶν δύο ἀντιφώνων τῆς θ. Λειτουργίας , οἱ δύο ψαλμοί, καί , ἀντί τρίτου ἀντιφώνου , οἱ μακαρισμοί , με δ ΄τροπάρια , ἐκ τῆς γ΄ὠδῆς τῶν κανόνων , καί δ ΄τροπάρια, ἐκ τῆς Ϛ΄ᾠδῆς τοῦ β κανόνος .

 

                                               

ΨΑΛΜΟΣ ΡΒ' (102)

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον

Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε

Ἦχος πλ. δ'

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ πάντα τὰ ἐντός μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ.

Τὸν εὐϊλατεύοντα πάσας τὰς ἀνομίας σου, τὸν ἰώμενον πάσας τὰς νόσους σου.

Τὸν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶς τὴν ζωήν σου, τὸν στεφανοῦντά σε ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς.

Τὸν ἐμπιπλῶντα ἐν ἀγαθοῖς τὴν ἐπιθυμίαν σου, ἀνακαινισθήσεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου.

Ποιῶν ἐλεημοσύνας ὁ Κύριος, καὶ κρῖμα πᾶσι τοῖς ἀδικουμένοις.

Ἐγνώρισε τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ τῷ Μωϋσῇ, τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ τὰ θελήματα αὐτοῦ.

Οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος, οὐκ εἰς τέλος ὀργισθήσεται, οὐδὲ εἰς τὸν αἰῶνα μηνιεῖ.

Οὐ κατὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν ἐποίησεν ἡμῖν, οὐδὲ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν.

Ὅτι κατὰ τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τῆς γῆς, ἐκραταίωσε Κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν.

Καθόσον ἀπέχουσιν ἀνατολαὶ ἀπὸ δυσμῶν, ἐμάκρυνεν ἀφ’ ἡμῶν τὰς ἀνομίας ἡμῶν.

Καθὼς οἰκτείρει πατὴρ υἱούς, ᾠκτείρησε Κύριος τοὺς φοβουμένους αὐτόν, ὅτι αὐτὸς ἔγνω τὸ πλάσμα ἡμῶν, ἐμνήσθη ὅτι χοῦς ἐσμεν.

Ἄνθρωπος, ὡσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ, ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ, οὕτως ἐξανθήσει.

Ὅτι πνεῦμα διῆλθεν ἐν αὐτῷ, καὶ οὐχ ὑπάρξει, καὶ οὐκ ἐπιγνώσεται ἔτι τὸν τόπον αὐτοῦ.

Τὸ δὲ ἔλεος τοῦ Κυρίου ἀπὸ τοῦ αἰῶνος, καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν.

Καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπὶ υἱοῖς υἱῶν, τοῖς φυλάσσουσι τὴν διαθήκην αὐτοῦ, καὶ μεμνημένοις τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι αὐτάς.

Κύριος ἐν τῷ οὐρανῷ ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὐτοῦ, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντες οἱ Ἄγγελοι αὐτοῦ, δυνατοὶ ἰσχύϊ, ποιοῦντες τὸν λόγον αὐτοῦ, τοῦ ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς τῶν λόγων αὐτοῦ.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ, λειτουργοὶ αὐτοῦ, οἱ ποιοῦντες τὸ θέλημα αὐτοῦ.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ, εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.

 

Ἦχος β'

 

Δόξα...

 

ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΕ' (I45)

Αἴνει, ἡ ψυχή μου , τὸν Κύριον, αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω.

Μὴ πεποίθατε ἐπ' ἄρχοντας , ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων , οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία.

Ἐξελεύσεται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ , καὶ ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ.

Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀπολοῦνται πάντες οἱ διαλογισμοὶ αὐτοῦ.

Μακάριος , οὗ ὁ Θεὸς Ἰακὼβ βοηθὸς αὐτοῦ , ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτοῦ.

Τὸν ποιήσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς.

Τὸν φυλάσσοντα ἀλήθειαν εἰς τὸν αἰῶνα, ποιοῦντα κρῖμα τοῖς ἀδικουμένοις, διδόντα τροφὴν τοῖς πεινῶσι.

Κύριος λύει πεπεδημένους, Κύριος σοφοῖ τυφλούς, Κύριος ἀνορθοῖ κατερραγμένους, Κύριος ἀγαπᾷ δικαίους, Κύριος φυλάσσει τοὺς προσηλύτους,

Ὀρφανὸν καὶ χήραν ἀναλήψεται, καὶ ὁδόν ἁμαρτωλῶν ἀφανιεῖ.

Βασιλεύσει Κύριος εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ Θεός σου, Σιών, εἰς γενεὰν καὶ γενεάν.

 

Καὶ νῦν...

   Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων, καὶ καταδεξάμενος, διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν, σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον πατήσας. Εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς.

 

.

 

ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

Ἦχος πλ. δ'

Ἐν τῇ βασιλείᾳ σου μνήσθητί ἡμῶν, Κύριε , ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου ·

Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ·

Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται ·

Μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν,· 

Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται `

 

Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται 

Τό τερπνόν ἁγίασμα , τήν ἐπουράνιον Πύλην , τήν τοῦ Θεοῦ Μητέρα ὑμνήσωμεν , καί τήν ΕΚΕΙΝΗΣ Ἐσθῆτα , θεῖα βρύουσα χαρίσματα , ἥν πόθῳ ἀσπασώμεθα .

Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται.

    Ἀφθαρσίας ἔνδυμα , τούς τῇ φθορᾷ γυμνωθέντας , Σοῦ τῷ ἀφθόρῳ τόκῳ , πάντας ἐνέδυσας ΣΕΜΝΗ · οἷς τήν Σεπτήν  Ἐσθῆτα Σου   δεδώρησαι ὄλβον ἀναφαίρετον .  

Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται ,

  Τόν νεφέλαις ἌΧΡΑΝΤΕ , προσεπενδύοντα ὅλον , τόν οὐρανόν Ἐσθῆτί Σου , περιέστειλας Σεπτῇ , ἥν προσκυνοῦντες πίστει Σε δοξάζομεν , Σκέπη τῶν ψυχῶν ἡμῶν .  

  Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

   Ἰατρεῖον ἄμισθον , τοῖς ἀσθενοῦσι ὑπάρει , ὁ θεῖος οὗτος οἶκος · τήν γάρ Ἐσθῆτα Σου ΑΓΝΗ , Πηγήν ἀπαύστως βρύουσαν , ἰάματα κέκτηται  ΠΑΝΑΜΩΜΕ .  

Μακάριοί ἐστε, ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς, καὶ διώξωσι, καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ' ὑμῶν, ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ.

Ὅλην Σε ὑπερφυῶς ἐδόξασε Κύριος , ὅλην ἐλάμπρυνεν ΚΟΡΗ , ὅλην Σε ἐτίμησεν  ὑπέρ λόγον , ΘΕΟΤΟΚΕ , τῷ Ναῷ Σου , σύν τῇ Ζώνῃ , Ἐσθῆτι καί θείᾳ Σορῷ .

Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς .

  Ἰσχύν Σε οἱ πιστοί κεκτημένοι , καί καύχημα , περιζωννύονται δόξαν , τήν Σεπτήν Σου Ζώνην , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , κατέχοντες , ὡς ὑπέρλαμπρον κόσμον καί τίμιον .  

   Δόξα ......

  Ἰσχύν Σε οἱ πιστοί κεκτημένοι , καί καύχημα , περιζωννύονται δόξαν , τήν Σεπτήν Σου Ζώνην , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , κατέχοντες , ὡς ὑπέρλαμπρον κόσμον καί τίμιον .

   Καί νῦν , καί ἀεί ...  

   Ἰδεῖν Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ , τή δόξαν τήν ἄφατον , πάλαι ὠδίνησαν θείως , οἱ Προφῆται πάντες , · ἀλλ ᾿ ἐπ ᾿ ἐσχάτων ἡμῖν ὤφθη , τῶν ἡμερῶν ὁ χρόνων ἐπέκεινα .  

 

 Εἴσοδος , ἀπολυτίκια, κοντάκιον  , καί τάξις τῶν ἀναγνωσμάτων , ἀποστολικοῦ , καί εὐαγγελικοῦ.

                                           

   Προκείμενον ,ἦχος γ ΄, ῴδή τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ. 

 

 Μεγαλύνει ἡ ψυχή Μου τόν Κύριον , καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμα Μου ἐπί τῷ Θεῷ τῶ σωτῆρι Μου.

Στιχ : Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς Δούλης αὐτοῦ.

   Πρός Ἑβραίους  Ἐπιστολῆς Παύλου τό ἀνάγνωσμα . (θ ΄1-7 )

   

    Ἀδελφοί εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε ῞Αγιον κοσμικόν · 

σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται ῞Αγια · 

μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη ῞Αγια ῾Αγίων χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ράβδος ᾿Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης · 

ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος · 

   Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες , εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.

 

Ἀλληλούϊα  , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα .... ἦχος πλ. β ΄ψαλμ. μδ ΄

 

   Ἄκουσον Θύγατερ καί ἴδε , καί κλῖνον τό οὖς Σου , καί ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ Σου , καί ἐπιθυμήσει ὁ Βασιλεύς τοῦ κάλλους Σου .

 

   Στιχ :  Τό πρόσωπον Σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ Σου .

                                           

                         Ἡ τάξις τοῦ Εὐαγγελίου 

                 Κατά Λουκᾶν κεφ.:  ι΄38-42 , ια ΄27-28 

 

   Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἴκον αὐτῆς. καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς.

Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. αὐτὸς δὲ εἶπε· Μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.

                   Εἰ βούλοι , εἰοέ καί β΄ὐαγγέλιον 

          Εὐαγγέλιον κατά Λουκᾶν .κεφ.α  39-49 , 56

 

    Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις , αναστᾶσα ΜΑΡΙΑΜ , ἐπορεύθη εἰς ὀρεινήν μετά σπουδῆς εἰς πόλιν Ἰούδα , καί εἰσῆλθεν εἰς τόν οἶκον Ζαχαρίου , καί ἠσπάσατο τήν Ἐλισάβετ · καί ἐγένετο , ὡς ἤκουσε ἡ Ἐλισάβετ , τόν ἀσπασμόν τῆς ΜΑΡΙΑΣ, ἐσκίρτησεν τό βρέφος, ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς , καί ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ , καί ἀνεφώνησεν φωνῇ μεγάλῃ καί εἶπεν · ΕὐλογημένηΣύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου ·

 καί πόθεν μοι τοῦτο , ἵνα ἔλθῃ ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με ; ἰδού γάρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνή τοῦ ἀσπασμοῦ Σου εἰς τά ὦτα μου , ἐσκίρτησεν τό βρέφος, ἐεν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου · καί μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρά Κυρίου · 

καί εἶπεν ΜΑΡΙΑΜ ·

μεγαλύνει ἡ ψυχή Μου τόν Κύριον , καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμα Μου , ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρι Μου · 

ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς Δούλης αὐτοῦ, ἰδού γάρ ἀπό τοῦ νῦν μακαριοῦσι Με πᾶσαι αἱ γενεαί· 

ὅτι ἐποίησέ Μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός , καί ἅγιον τό ὄνομα αὐτοῦ 

ἔμεινε δέ ΜΑΡΙΑΜ σύν αὐτῇ ὡσεί μῆνας τρεῖς , καί ὑπέστρεψεν εἰς τόν οἶκον Αὐτῆς . 

 

                                                        

                                        Κοινωνικόν .

 

    Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι , καί τό ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι .

                                             

                                  Μεγαλυνάριον

  Τῆς ἀθανασίας τὸν χορηγόν, τέξασα ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ἠθανάτισας τὸν Ἀδάμ· τοῦτο γοῦν δηλοῦσα, ἡ ἄφθαρτος Ἐσθής Σου, φθορᾶς παθῶν λυτροῦται, τοὺς προσπελάζοντας. 

 

 

 

 

 

    

                            ☦☦☦☦☦☦☦☦☦

                                              Β΄

 Τῌ ΛΑ΄ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ , Μνήμη τῆς καταθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης  τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ    

 

Ὁμοία , μέ τήν προηγουμένην ἑορτήν ,τῆς καταθέσεως τῆς  Τιμίας Ἐσθῆτος ἐν Βλαχέρναις , τῆς ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , εἶναι καί ἡ παροῦσα ἑορτή τῆς Καταθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ .

 

   Μεγάλη  ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ ἑορτή , καθώς καί ἅπασαι αἱ ἀναφερόμεναι , εἰς τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ , καί ...τυπικῶς στερουμένη :ἀναγνωσμάτων εἰς τόν ἑσπερινόν , λιτῆς , πολυελέου καί Εὐαγγελίου ὄρθρου , ἀλλά πλήης χάριτος καί εὐλογίας , συγκαλοῦσα μετά ὑψηλοῦ κηρύγματος, καί συνααγοῦσα , ὡς ὄρνις τά ἑαυτῆς νοσσία , τούς πιστούς , καί τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἐραστάς πρός δοξολογίαν τῆς Βασιλίσσης τῶν Ἀγγέλω, τῆς ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ τοῦ κόσμου .

 

   Δεῦτε ἀπολαύσωμεν , δεῦτε ἀριστήσατε · ἡ Τράπεζα γέμει · μηδείς ἐξέλθη πεινῶν , ἀλλά κορεσθῶμεν ἀκορέστως τῆς ΘΟΜΗΤΟΡΙΚΗς πανδαισίας.

Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ .... 

 

                                           

                         ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ 

Εἰ  τό :  Κύριε ἐκέκραξα ... ἱστῶμεν  εἰς στίχους Ϛ ΄και ψάλλομεν , προσόμοια στιχηρά τῆς ἑορτῆς , τά τρία , εἰς δ ΄δευτεροῦντες το ἕνα ἐξ αὐτῶν .

 

                      ἦχος δ ΄ Ὡς γενναῖο ἐν Μάρτυσι. 

 

   Ἡ Σορός ἡ κατέχουσα , ΘΕΟΤΟΚΕ τήν Ζώνην Σου , Κιβωτός τοῖς δούλοις Σου ἁγιάσματος , καί ἱερόν περιτείχισμα , καί δόξα καί καύχημα, καί ἰάσεων πηγήν , καθ ᾿ ἑκάστην γνωρίζεται , ἔνθα σήμερον , ἱερῶς ἀθροισθέντες ἀνυμνοῦμεν , τά πολλά Σου μεγαλεῖα , καί τῶν θαυμάτων τό πέλαγος . (Δίς )

   Ἴδε τόπος περίδοξος , ἴδε οἶκος ἀείφωτος , ἐν ᾧ τεθησαύρισται τῆς ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ , Ζώνη Τιμία τῇ χάριτι , προσέλθετε ἄνθρωποι , φωτισμόν καί ἱλασμόν , ἐξ ᾿ αὐτῆς ἀπαρύσασθαι , καί βοήσατε , εὐχαρίστῳ καρδίᾳ , ΠΑΝΑΓΙᾼ , εὐλογοῦμεν Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , οἱ σεσωσμένοι τῷ τόκῳ Σου .

   Τήν Ἁγίαν κατάθεσιν , ΘΕΟΤΟΚΕ τῆς Ζώνης Σου  , ἑορτήν κεκτήμεθα εὐφραινόμενοι , ὅτι τῇ πόλει Σου σήμερον , δοθῆναι ἠξίωσας , ἱεράν περιβολήν , φυλακτήριον ἄσυλον , δῶρον τίμιον , ἀναφαίρετον πλοῦτον ἰαμάτων , ποταμόν πεπληρωμένον , τῶν χαρισμάτων τοῦ Πνεύματος .

 

          Δόξα Πατρί ...Καί νῦν , καί ἀεί ..... ἦχος β ΄

 

   Ὡς στέφανον ὑπέρλαμπρον , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  Τήν Ζώνην Σου τήν Ἁγίαν , ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ περιέθετο , καί φαιδρύνεται χαίρουσα σήμερον , καί μυστικῶς χορεύει , ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐκβοῶσα Σοι · χαῖρε διάδημα τίμιον , καί Στέφανε τῆς θείας δόξης αὐτοῦ · χαῖρε ἡ Μόνη δόξα τοῦ πληρώματος , καί αἰώνιος εὐφροσύνη · χαῖρε , τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων , λιμήν καί προστασία , καί σωτηρία ἡμῶν . 

                                            

     Εἴσοδος , προκείμενον τῆς ημέρας, ..Φῶς ἱλαρόν ..

κτλ ...Καταξίωσον .... τά λοιπά καί ....

 

                         Ἀπόστιχα , στιχηρά προσόμοια 

                            ῆχος δ ΄ Ἔδωκας σημείωσιν 

   Ἔδωκας τῇ πόλει Σου , Ζώνην τήν Σήν Ὑπερένδοξε , ἀφαλέστατον σύνδεσμον , ταύτην περιέπουσαν , ἐκ παντός κινδύνου , θείαις ἐνεργείαις , καί ἀπροσμάχητον ἐχθροῖς , διτηροῦσαν αὐτήν κραυγάζουσαν · Ἰσχύς μου καί κραταίωμα , καί εὐπρεπές ἀγαλλίαμα , ὁ Ὑἱός Σου καί Κύριος , μόνος ἐστιν ὁ εὔσπλαγχνος . 

   Στίχ :Ἡγίασεν τό σκήνωμα αὐτοῦ ὁ Ὕψιστος .

   Τίμιον διάδημα , οἱ εὐσεβῶς βασιλεύοντες , τήν Σήν Ζώνην ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , φαιδρῶς περικείμενοι , ἐν τοῖς Σοῖς καυχῶνται , θείοις μεγαλείοις , καί φοβερώτατοι ἐχθροῖς , τοῖς πολεμοῦσιν ἀεί γνωρίζεται · καί Σέ ὑμνοῦντες κράζουσι , τῷ ὑπέρ λόγον τεχθέντι ἐκ Σοῦ · Ἰησοῦ παντοδύναμε σῶσον πάντας ὡς εὔσπλαγχνος .

   Στίχ . : Τοῦ ποταμοῦ τά ὁρμήματα , εὐφραίνουσιν τήν Πόλιν τοῦ Θεοῦ .

   Περίζωσον δύναμιν , ἡμᾶς ΠΑΡΘΕΝΕ τῇ Ζώνῃ Σου , κατ ᾿ ἐχθρῶν ἐνισχύουσα , πάθη ὑποτάττουσα . κατατυραννοῦντα , καί ἐκπολεμοῦντα , καί νικητήρια ἡμῖν , δι ᾿ ἀπαθείας ἀεί παρέχουσα , τοῦ καθαρῶς δοξάζειν Σε , καί τῷ Υἱῷ Σου βοᾶν ἐκτενῶς · Ἰησοῦ παντοδύναμε , σῶσον πάντας ὡς εὔσπλάγχνος .

 

                     Δόξα Πατρί .... καί νῦν ....  ἦχος β ΄

 

   Φρένας καθάραντες καί νοῦν , σύν τοῖς Ἀγγέλοις καί ἡμεῖς πανηγυρίσωμεν , φαιδρῶς ἐξάρχοντες , δαυιτικήν μελῳδίαν , τῇ Νεάνιδι Νύμφῃ , τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν · Ἀνάστηθι Κύριε λέγοντες εἰς τήν ἀνάπαυσίν σου , σύ καί ἡ Κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου · ὡς γάρ Παλάτιον τερπνόν , Ταύτην κατεκόσμησας , καί κατεκλήρωσας Αὐτήν , τῇ πόλει σου Δέσποτα , περιποιεῖσθαι καί σκέπειν , ἐκ πολεμίων βαρβάρων , τῇ κραταιᾷ δυνάμει σου , ταῖς ἱκεσίαις Αὐτῆς .

                                           

                      Νῦν ἀπολύεις ...Τρισαγιον ...καί 

                            Ἀπολυτίκιον ἦχος πλ. δ ΄

 

   ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν ἀνθρώπων ἡ Σκέπη , Ἐσθῆτα καί Ζώνην , τοῦ Ἀχράντου Σου σώματος , κραταιάν τῇ Πόλει Σου περιβολήν ἐδωρήσω , τῷ ἀσπόρῳ τόκῳ Σου ἄφθαρτα διαμείναντα · ἐπί Σοί γάρ , καί φύσις καινοτομῆται καί χρόνος , διό δυσωποῦμεν Σε , εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι , καί ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τό μέγα ἔλεος . ( Δίς )

                                Τά τῆς ἀπολύσεως 

 

                                             

                               ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ 

 

  Ἀπολυτίκιο  τρίς , καί μετά τήν πρώτην στιχολογίαν ψαλτηρίου 

                   κάθισμα ἦχος α ΄Τόν τάφον σου Σωτήρ 

   Τήν Ζώνην τήν Σεπτήν τοῦ ἀχράντους Σου σκήνους , ὑμνοῦμεν οἱ πιστοί ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἐξ ᾿ ἧς ἀρυόμεθα , νοσημάτων τήν ἴασιν , καί κραυγάζομεν , Μῆτερ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου , Σύ ἡ λύτρωσις , τῶν Σέ τιμώντων ὑπάρχεις , ΜΑΡΙΑ Θεόκλητε .

                Δόξα ...   Καί νῦν ...  τό αὐτό 

                                                       

                  Μετά τήν β΄στιχολογίαν τοῦ ψαλτηρίου

                      Κάθισμα ἦχος δ ΄  Ἐπεφάνης σήμερον 

   Τῆς Τιμίας Ζώνης Σου , τῇ καταθέσει , ἑορτάζει σήμερον , ὁ Σός ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ λαός , καί ἐκτενῶς ἀνακράζει Σοι · χαῖρε ΠΑΡΘΕΝΕ , Χριστιανῶν τό καύχημα .

                    Δόξα ....   Καί νῦν .....   τό αὐτό .

                                              

   Ὁ Ν ΄ψαλμός  , και οἱ κανόνες , ὁ μέν πρῶτος εἰς  η ΄, 

ὁ δε δεύτερος , εἰς   στ .καί καταβασίι : Ἀνοίξω τό στόμα μου .

 

                   Κανών α ΄ποίημα τοῦ κυρίου Γεωργίου .

                    ᾠδή α ΄ἦχος δ ΄Θαλάσσης τό ἐρυθραῖον 

   Λαμπάδα , φωτοφανῆ καί ἄδυτον , ὁ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ  Ναός , ὡς οὐρανός εὑράμενος φαιδρός , τήν ὑπέρλαμπρον Ζώνην Αὐτῆς τήν οἰκουμένην σήμερον , ταῖς τῶν θαυμάτων αἰθριάζει αὐγαῖς .

   Ἰσχύν τε καί ἀσφαλείας σύνδεσμον , τήν Σήν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , θείαν ὡ; ὄντως  Ζώνην νοητῶς , ἐζωσμένη ἡ Πόλις Σου , τό κράτος ἀδιάσπαστον  ἔχει · διό καί ἐγκαυχᾶται ἐν Σοί .

   Τῆς πάλαι , ὡς ἀληθῶς , ὑπέρτιμος , ἡ Σή Σορός κιβωτοῦ , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ὤφθη τοῖς ἐν γῇ , οὗ τά σύμβολα φέρουσα , ἀλλά πιστῶς φυλάττουσα , τῆς ἀληθείας τά γνωρίσματα .

    Ἀρώματα , μυστικά προχέονται , ἐν τῷ Ναῷ τῆς ΑΓΝΗΣ , ἐκ τῆς Τιμίας σήμερον σοροῦ , καί πληροῦσι Πνεύματος τῆς εὐωδίας ἅπαντας , τούς μετά πόθον προσιοῦσιν αὐτῇ .

 

                      β΄κανών μέ ἀκροστιχίδα : 

  Ἰσχύν με τήν Σήν ζῶσον , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ .Ἰωσήφ 

 

                ᾠδή α΄ ἦχος πλ.δ ΄. Ἁρματηλάτην Φαραώ 

   Ἰσχύν με θείαν εὐσεβῶς περίζωσον , ὑυμνολογοῦντά Σου τήν ἱεράν Ζώνην , θεῖον χρηματίζουσαν τῇ πόλει Σου περίζωσμα , καί κραταίωμα ΚΟΡΗ , καί ἀῤῥαγές περιτείχισμα , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ τῇ ποίμνῃ Σου .

   Σύ τόν Θεόν τόν δυνατόν ἐκύησας , περιζωννύοντα , τούς εὐσεβεῖς πάντας , δύναμιν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διό Σε μακαρίζομεν , καί τήν θείαν Σου Ζώνην , περιχαρῶς ἀσπαζόμενι , χάριν ἀπαντλοῦμεν καί ἔλεος . 

   Χαρμονικῶς τῇ καταθέσει σήμερον , περιχορεύσωμεν , τῆς ἱερᾶς Ζώνης , τῆς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ , ἐξ ᾿ ἧς ἡμῖν περίζωσμα , ἀφθαρσίας ὑφάνθη , καί ἀδιάῤῥηκτον ἔνδυμα , καί περιβολή ἀδιάσπαστος .

   Ὑπό τήν Σήν ὁ Σός λαός ΠΑΝΑΜΩΜΕ , προστρέχει δύναμιν , ὑπό τήν Σήν σκέπην , καταφεύγει πάντοτε .πᾶσι γενοῦ βοήθεια · καί τά πρός σωτηρίαν , τοῖς πᾶσι δίδου αἰτήματα , σῴζουσα δεινῶν τάς ψυχάς ἡμῶν .

        Καταβασία :::Ἀνοίξω τ΄στόμα μου ....

                                                   

                   ᾠδή γ ΄ α΄κανών Εὐφραίνεται ἐπί Σοί

   Τιμήσωμεν οἱ πιστοί , ὡς συναφείας πρός Θεόν σύνδεσμον , τήν τῆς ΑΓΝΗΣ σήμερον , Ζώνην καί πιστῶς προσκυνήσωμεν .

   Ἀέναοι ὀχετοί , ἐκ τῆς ἈΧΡΑΝΤΟΥ Σου σοροῦ ῥέοντες , τῶν χαρισμάτων ΑΓΝΗ , πάντας τούς πιστούς καταρδεύουσιν 

   Ἰάματα τοῖς πιστοῖς , ἡ πολυύμνητος ἡμῖν σήμερον , τῆς Ὑπερτίμου ΑΓΝΗΣ , Ζώνη ἀναβρύει ἐν χάριτι .

   Ὡς δρόσος ἑωθινή , ἡ εὐφροσύνη Σου ΑΓΝΗ ῥέουσα ,τήν τῶν παθῶν κάμινον , τῶν Σέ ἀνυμνούντων , κοιμίζει ἀεί .

                  β΄κανών .     Οὐρανίας ἀψῖδος 

   Νεουργεῖται καρδία , πίστει θερμῇ ψαύουσα , Ζώνῃ ἱερᾶ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί περιζώννυται , δύναμιν ἄμαχον , κατά παθῶν ἀκαθάρτων , δυσμενῶν ἀσάρκων τε , ἄτρωτος μένουσα .

   Μένει ἄφθορος ἔτι , ἡ ἱερά Ζώνη Σου , ἥτις Σου τό Ἄχραντον  Σῶμα , ΚΟΡΗ διέζωσε , καθαγιάζουσα τούς εὐσεβῶς προσιόντας , καί φθορᾶς ἐξαίρουσα , νόσων καί θλίψεων .  

   Ἐχρημάτισας οἶκος , περικαλλής ἌΧΡΑΝΤΕ , Λόγου τοῦ ἐκ Σοῦ σαρκωθέντος , καί ἐν Ἁγίῳ Σου , οἴκῳ εὐδόκησας , Ζώνην τήν Σήν ἐντεθῆναι · ἥ κατασπαζόμενοι ἁγιαζόμεθα .

   Τήν Τιμίαν Σου Ζώνην , τιμητικῶς ἅπαντες ἐν ἀγαλλιάσει καρδίας , περιπτυσσόμεθα , τιμήν ὑπάρχουσαν , πάντων πιστῶν ΘΕΟΤΟΚΕ , ὡς τῷ Ὑπερτίμῳ Σου , ψαύσασα Σώματι .

       Καταβασία :   Τούς Σούς ὑμνολόγους ΘΕΟΤΟΚΕ 

                                             

                               Αἴγησις , καί κάθισμα 

                        ἦχος δ ΄.   Ὁὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ 

   Τά καταθέσια , τῆς Σῆς θείας Ζώνης , ἡ Ἐκκλησία Σου φαιδρῶς ἑορτάζει , καί ἐκτενῶς κραυγάζει Σοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ  · ἅπαντας πείσῳζε , τῆς ἐχθρῶν δυναστείας , θραῦσον τά φρυάγματα , τῶν ἀθέων βαρβάρων  , καί τήν ἡμῶν κυβέρνησον ζωήν , πράττειν Κυρίου , τά θεῖα θελήματα .

                            Δόξα ....Καί νῦν ....  ὅμοιον .

   Οἱ τῶν θαυμάτων ποταμοί ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐκ τῆς πανσέπτου Σου σοροῦ προερόμενοι , ὡς ἐξ Ἐδέμ ποτίζουσιν τό πρόσωπον τῆς γῆς , χάριτας προχέοντες , τοῖς πιστῶς Σε τιμῶσιν · ὅθεν ἀνυμνοῦμεν Σε καί σεπτῶς εὐφημοῦμεν , καί εὐχαρίστως κράζομεν ἀεί , χαῖρε ἡ μόνη ἐλπίς τῶν ὑμνούντων Σε . 

                                           

                   ᾠδή δ΄   Ἐπαρθέντα σε ἰδοῦσα 

   Ὡς Ὑπέρτιμον στερέωμα ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ ποιητής καί κτίστης Σε , πηξάμενος ὥσπερ , ἄστροις κατεκόσμησε , ταῖς θείαις ἐλλάμψεσιν , αἷς καταφαιδρύνεις τά πέρατα .

  Σέ κραταίωμα  ἡ Πόλις Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , καί ἀσφαλῆ κρπῖδα ἔχουσα τῇ θεἰᾳ Ζώνῃ Σου συνέχεται , δεσμόν ἀδιάσπαστον , ταύτην ἐν πολέμοις προτείνουσα .

   Ἀπό γῆς ἡμᾶς ἀνέλκει ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , πρός οὐρανόν ἡ θεία Ζώνη Σου τῷ πόθῳ , ταύτης ἀναφθέντας θερμῶς · διό Σε δοξάζομεν , ὡς αἰτίαν δόξης τῆς κρείττονος .

   Ἰδοῦ χάρις ἀνεξάντλητος , δεῦτε πάντες , εἰλικρινεῖ καρδίᾳ , ἀρύσασθαι πίστει , νάματα πηγάζοντ ἀφθόνως φιλέορτοι , τῆς σεπτῆς σοροῦ , τῆς ΠΑΝΑΓΝΟΥ Μητρός .

                          β΄κανών .   Σύ μου ἰσχύς .

   Ἤρθης πρός φῶς , ἄδυτον μεταχωρήσασα · ἔλιπες δέ τοῖς Σέ μακαρίζουσιν , ἀντί τοῦ Σώματός Σου ΑΓΝΗ , τήν Τιμίαν Ζώνην , πηγήν θαυμάτων ὑπάρχουσαν  , καί τόπον σωτηρίας , καί χαράκωμα ταύτης , τῆς τιμώσης Σε πόλεως ἌΧΡΑΝΤΕ . 

   Νέον ἡμεῖς , ὡς οὐρανόν ὑπερχόμεθα , Σοῦ τόν οἶκον , ἐν ᾧ τεθησαύρισται , καθάπερ ἡλιος φωταυγής , Σοῦ ἡ θεία Ζώνη , βουλάς θαυμάτων ἐκπέμπουσα , καί πάντων τάς καρδίας , καταυγάζουσα ΚΟΡΗ , καί παθῶν τήν ὁμίχλην διώκουσα .

   Σύ Κιβωτός , τοῦ νοητοῦ ἁγιάσματος χρηματίζεις , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · καί τήν Τιμίαν ταύτην Σορόν , ἔχουσα τήν Ζώνην , ἥν περιοῦσα ἐφόρεσας , παρέχεις τῷ λαῷ Σου , καταφύγιον πᾶσι , καί Πηγήν ἰαμάτων ἀκένωτον .

   ᾞκε τῇ Σῇ , πόλει πολύολβον δώρημα ,  ἡ Τιμία Σου Ζώνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί κατετέθη περιφανῶς , ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ , ἐν τούτῳ τῶ θείῳ οἴκῳ Σου · καί γέγονεν μεγίστης Ἑορτῆς ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῖς θερμῶς Σε ποθοῦσιν ὑπόθεσις .

   Νόμου σκιαί , καί προφητῶν τά αἰνίγματα , προεδήλουν , ἔσεσθαί Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , Θεοῦ Μητέρα παναληθῆ · δι ᾿ ἧς ἡ κατάρα , ἀπεστειρώθη καί ἤνθησε , τελεία εὐλογία , καί σωτήριος χάρις , τοῖς ἐν πίστει καί πόθῳ  ὑμνοῦσι Σε . 

                       Καταβασία :  Ὁ καθήμενος ἐν δόξῃ 

                                              

                              ᾠδή ε ΄.   Σύ Κύριε μου 

   Σύ Κύριε , τήν σήν Μητέρα ἐμεγάλυνας · σύ ὕψωσας ὑπέρ πάσας , νοεράς ἐξουσίας , ἀσυγκρίτως τήν δόξαν ΑΥΤΗΣ .

   Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ , νῦν ἀφθόνως παρέχεται , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐκ Τιμίας Σοροῦ Σου , τοῖς πίστει προσκυνοῦσι Σε .

   Σέ δύναμιν πιστοί , βασιλεῖς περιζώννυνται , Σέ σύνδεσμον ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ Σή Πόλις αὐχοῦσα , τῇ Ζώνῃ Σου σεμνύνεται .

   Γνωστή Σου ἀληθῶς , ἡ χάρις ἀναδέδεικται , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ παραδόξως  ἐνεργοῦσα δυνάμεις , καί τέρατα ἐν πάσῃ τῇ γῆ .

                            β΄κανών .  Ἵνα τί με ἀπώσω .

   Ζώνης θείας τιθείσης , σήμερον ἐν οἴκῳ Σου ΘΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , συνεπανετέθη , ἀγαθῶν πᾶσα δόσις τοῖς χρήζουσιν , καί πληροῦται πᾶς τις , ἁγιασμοῦ ὁ προσπελάζων , τάς αἰτήσεις πιστῶς ΑΓΝΗ κομιζόμενος .

   Ὡραιώθης ΠΑΡΘΕΝΕ , Λόγον ὡραιότατον ἀποκυήσασα · καί τῷ Σῷ ὡραίῳ τούτῳ οἴκῳ τεθῆναι εὐδόκησας · τήν ὡραίαν Ζώνην Σου , ἥτις τό Σόν ὡραῖον Σῶμα , ΘΕΟΤΟΚΕ ὡραίως διάζωσε .

   Σοῦ ὁ Ἅγιος οἶκος , ἄλλος ὡς Παράδεισος πᾶσιν γνωρίζεται , μέσον κεκτημένος , ὥσπερ εὔοσμον ῥόδον τήν Ζώνην Σου , εὐωδίας θείας , ἀποπληροῦσαν καρδίας , τῶν πιστῶς προσιόντων ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ὄμβρου θείου Νεφέλη , γέγονας ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐναποστάζουσα , σωτηρίας ὕδωρ , καί τήν γῆν χερσωθεῖσαν ἐγκλήμασι · πρός καρποφορίαν , μεταγαγοῦσα εὐσεβείας , διά τοῦτο πιστῶς Σε δοξάζομεν .

                  Καταβασία :   Ἐξέστη τά σύμπαντα 

                                               

                        ᾠδή Ϛ ΄.   Θύσω σοι , μετά φωνῆς 

   Ὅλην Σε ὑπερφυῶς ἐδόξασε Κύριος · ὅλην ἀνύψωσε Μόνην , ὅλην Σε ἐτίμησε ὑπέρ λόγον  ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν Ναόν τε σύν Ζώνῃ καί θείᾳ Σορῷ .

   Νάουσιν ἐκ πελάγους τά ῥεῖθρα τῆς χάριτος , ἐκ Σῆς Σοροῦ τῆς Ἀχράντου , καί τήν κτίσιν πᾶσαν περιυκλοῦσιν , ἀρδεύοντα , τούς πιστούς προσκυνοῦντας τόν τόκον Σου .

   Ἰσχύν Σε οἱ πιστοί κεκτημένοι καί καύχημα , περιζωννύονται δόξαν , τήν σεπτήν Σου Ζώνην ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , κατέχοντες , ὡς ὑπέρλαμπρον κόσμον καί τίμιον .

                        β΄κανών .   Ἄβυσσς ἁμαρτιῶν .

   Νέον τέτοκας ἡμῖν , ὡς Παιδίον , τόν πρό πάντων αἰώνων · καί καινουργεῖς καρδίας , ἁμαρτίας παλαίωσιν , δεξαμένας καινισμῷ , τῆς καταθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης Σου ΚΟΡΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἅγιος ὁ Ναός Σου , θυμαστός δικαιοσύνη ὑπάρχει · ὅστις τήν θαυμαστήν Σου Ζώνην θαύματα βρύουσαν , κεκτημένος τοῖς πιστοῖς , πέλαγος δείκνυται ἰαμάτων,ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ

   Γέγηθε πᾶσα ψυχή , συνιοῦσα ἐν ἁγίῳ Ναῷ Σου , καί ἐν αὐτῷ ὁρῶσα , ΘΕΟΤΟΚΕ τήν Ζώνην Σου , ὥσπερ ἥλιον φαιδρόν , φέγγος ἀστράπτουσαν χαρισμάτων , τοῦ παντουργοῦ καί θείου Πνεύματος . 

   Νεύρωσον ἡμῶν  ΑΓΝΗ , τάς καρδίας , παρεθείσας παντοίων , ἁμαρτιῶν ἰδέαις , καί περίζωσον δύναμιν , τούς τήν Ζώνην Σου πιστῶς , ὡς πολυτίμητον κεκτημένους , καί ἀναφαίρετον θησαύρισμα .

          Καταβασία : Τήν θείαν ταύτην  καί πάντιμον 

                                                 

                                 Α ἴτησις , καί 

                   Κοντάκιον ἦχος β . Τήν ἐν πρεσβείαις .

   Τήν θεοδόχον γαστέρα Σου ΘΕΟΤΟΚΕ , περιβαλοῦσα ἡ Ζώνη Σου ἡ Τιμία , κράτος τῇ πόλει Σου ἀπροσμάχητον , καί θησαυρός ὑπάρχει τῶν ἀγαθῶν ἀνέκλειπτος · ἡ Μόνη τεκοῦσα ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ .

                                    Ὁ Οἶκος 

   Τίς γηγενῶν τά Σά μεγαλεῖα διηγήσεται λόγος ; ποία γλῶσσα βροτῶν ; νοῦς γάρ οὐδέ οὐράνιος · ἀλλ ᾿ ἡ τεκοῦσα τῆς συμπαθείας τό ἀμέτρητον πέλαγος , δέξαι καί νῦν ἐξ ᾿ ἀκάρπων χειλέων τά ἄσματα , καί δίδου μοι θείαν χάριν , εὐφημῆσαι τήν Σήν Ζώνην ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δι ᾿ ἧς κόσμος ἀγάλλεται ,  σύν Ἀγγέλοις , ὑμνῶν Σου τά θαύματα · ἡ Μόνη Τεκοῦσα ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ .

                                     Συναξάριον 

   Τῇ ΛΑ΄τοῦ αὐτοῦ μηνός Αὐγούστου , ἀνάμνησις τῆς ἐν τῇ ἁγίᾳ Σορῷ καταθέσεως , τῆς Τιμίας Ζώνης , τῆς ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ , ἐν τῷ Σεβασμίῳ οἴκῳ ΑΥΤΗΣ , τῷ ὄντι ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις , ἀνακομισθείσης ἀπό τῆς Ἐπισκοπῆς Ζήλης , ἐπί Ἰουστινιανοῦ τοῦ Βασιλέως · ἔτι δέ καί τοῦ γεγονότος θαύματος , διά τῆς ἐπιθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης , εἰς τήν βασιλίδα Ζωήν , τήν σύζυγον Λέοντος τοῦ Μεγάλου .

   Στίχοι : Χρυσῆν κορωνίδ ᾿ οἷα Σεμνή ΠΑΡΘΕΝΕ , 

                 τῷ δέ χρόνου , τίθημι , Σήν Ζώνην τέλει · 

              Θέντο σορῷ Ζώνην πρώτῃ ΠΑΝΑΓΝΟΥ τριακοστῇ 

 

   Σήμερον ἑορτάζομεν τὴν Κατάθεση τῆς Τιμίας Ζώνης τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ ·  Εἶναι  τὸ μοναδικὸ ἱερὸ κειμήλιο ποὺ σχετίζεται μὲ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ καὶ διασῴζεται μέχρι σήμερα στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Βατοπαιδίου στὸ Ἅγιο Ὄρος, στὸ Περιβόλι τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ .

   Ἡ ΠΑΝΑΓΙΑἡ ἴδια τήν ὕφανε σχολάζουσα μόν ἀπό τρίχας καμήλας.

   Οἱ πληροφορίες γιὰ τὸν ἐπίγειο βίο τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ εἶναι ἐλάχιστες καὶ προέρχονται ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη καὶ ἀπὸ τὴν παράδοση ποὺ διασώθηκε ἀπὸ τήν ἀρχήν ἀπό τούς πρώτους  ἰερούς ἀποστολικοὺς ἀκόμη χρόνους.

   Ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ  μέχρι τὴν Κοίμησή της παρέμεινε στὰ Ἱεροσόλυμα . Τὴ φροντίδα της εἶχε ἀναλάβει ὁ ἀγαπημένος μαθητὴς τοῦ Κυρίου, ὁ Εὐαγγελιστὴς και Ἀπόστολος και ἀγαπημένος Μαθητής  Ἰωάννης.

   Οἱ τελευταῖες στιγμὲς τῆς ἐπίγειας ζωῆς της εἶναι θαυμαστὲς καὶ συγκινητικές. Κοντὰ της βρέθηκαν οἱ Ἀπόστολοι οἱ ὁποῖοι ἔφτασαν ἀπὸ τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης στὰ Ἱεροσόλυμα μὲ τρόπο θαυμαστό , «ἐπὶ νεφελῶν».

  Καὶ τότε, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐμφανίστηκε θριαμβευτικὰ «ἐπὶ νεφελῶν», μὲ τὴ συνοδεία πλήθους ἀγγέλων. Ἡ ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ προσευχήθηκε στὸν Υἱό της, παρηγόρησε τοὺς Ἀποστόλους καὶ ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ εἶναι πάντα κοντὰ στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ μεσιτεύει στὸν Υἱό της καὶ παρέδωσε τὴν πανάμωμη ψυχή της στὸν Κύριο.

  Οἱ Ἀπόστολοι ἐναπόθεσαν τὴν Ἁγία Σορὸ τῆς ΑΓΝΗΣ σὲ «καινὸν μνημεῖον» στὴ Γεθσημανή. 

   Ἐκεῖ ἡ Ἁγία Ἑλένη ἀργότερα ἔκτισε τὸ ναὸ τῆς Κοιμήσεως. 

    Ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ , ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριή λ, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, κί πλῆθος Ἀγγέλων κατ΄ςβησαν τρεῖς μέρες μετά ήν Κοίμησην Της  μὲ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου παρέλαβαν οἱ Ἀρχάγγελοι  τὴν Ἁγία Σορὸ τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ ,  καὶ ὅλοι μαζὶ ἀνῆλθαν στοὺς οὐρανούς. 

   Ἡ θαυμαστὴ Μετάσταση τῆς Θεομήτορος εἶχε συντελεστεῖ. Τὸ ἱερὸ Σῶμα της ἑνώθηκε ἱερροπρεπῶς , μυστικῶς   πάλι μὲ τὴν ἁγνὴ ψυχή της.

  Ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς ἦταν ὁ μόνος ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους ποὺ εἶδε τὴ θαυμαστὴ Μετάσταση  Δὲν εἶχε μπορέσει νὰ παρευρεθεῖ στὴν κηδεία της εὑρισκόμενος στὶς Ἰνδίες. Ἐκεῖ, μετὰ ἀπὸ τρεῖς ἡμέρες, καὶ ἐνῷ τελοῦσε τὴ Θεία Λειτουργία, βρέθηκε στὴ Γεθσημανὴ μὲ θαυμαστὸ τρόπο καὶ εἶδε ὅλα ὅσα συνέβησαν.

   Τότε παρακάλεσε τὴν Παναγία νὰ τοῦ δώσει γιὰ εὐλογία τὴ Ζώνη της. Καὶ ἐκείνη, καθὼς ἀνέβαινε στοὺς οὐρανούς, τοῦ ἔριξε τὸ Ἱερὸ κειμήλιο «πρὸς δόξαν ἀκήρατον, ἀνερχομένη Ἁγνή, χειρί σου δεδώρησαι τῷ ἀποστόλῳ Θωμᾷ τὴν πάνσεπτον Ζώνην σου» ψάλλουμε στὸ ἀπολυτίκιο τῆς ἑορτῆς τῆς Καταθέσεως , ἀκολουθίας τῆς ἱερᾶς ἑορτῆς  τῆς Τιμίας Ζώνης.

  Ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς στὴ συνέχεια πληροφόρησε καὶ τοὺς ὑπόλοιπους Ἀποστόλους γιὰ τὰ θαυμαστὰ αὐτὰ γεγονότα καὶ τοὺς ἔδειξε τὴν Ἁγία Ζώνη τῆς ΥΠΑΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ και ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , τῆς ΚΥΡΙΑΣ τῶν Ἀγγέλων .  

Ἐκεῖνοι δοξολόγησαν τὸν Θεὸ καὶ τοῦ ζήτησαν νὰ τοὺς εὐλογήσει, καθὼς ἦταν ὁ μόνος ποὺ ἀξιώθηκε νὰ δεῖ τὴν ἔνδοξη Μετάσταση τῆς Θεοτόκου.

 



Τὴ διαφύλαξη τῆς Ἁγίας Ζώνης ἀνέλαβαν δύο φτωχὲς καὶ εὐσεβεῖς γυναῖκες στὰ Ἱεροσόλυμα, οἱ ὁποῖες φρόντιζαν τὴν ΚΥΡΙΑΝ . Παρέλαβαν μὲ εὐλάβεια τὸ ἱερὸ κειμήλιο καὶ ἀπὸ τότε τὸ ἔργο τῆς διαφύλαξής του συνέχιζε ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιὰ μία εὐλαβὴς παρθένος καταγομένη ἀπὸ τὴν οἰκογένεια αὐτή.

Ἡ ἀνακομιδὴ τῆς Τιμίας Ζώνης καὶ ἡ μεταφορά της στὴν Κωνσταντινούπολη ἔγινε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἀρκάδιο (395-408). Ἡ ὑποδοχὴ τοῦ ἱεροῦ λειψάνου στὴ Βασιλεύουσα ἦταν λαμπρότατη. Ὁ αὐτοκράτορας κατέθεσε τὴν Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου σὲ λειψανοθήκη ποὺ ὀνόμασε «ἁγίαν σορόν». Ἡ κατάθεση ἔγινε στὶς 31 Αὐγούστου, τελευταία μέρα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους. Στὴν πόλη τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου, τῆς ὁποίας Ὑπέρμαχος Στρατηγὸς καὶ Προστάτις ἦταν ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ  θὰ  ἐφυλάσσετο πλέον ἡ Ἁγία Ζώνη τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ .

   Ἡ κόρη τοῦ Ἀρκάδιου, ἡ αὐτοκράτειρα Πουλχερία, ἀνήγειρε λαμπρὸ ναὸ πρὸς τιμὴ τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ  τὸν περίφημο ναὸ τῆς Θεοτόκου τῶν Χαλκοπρατείων. (Χαλκοπράτεια ὀνομαζόταν ἡ συνοικία ὅπου κτίστηκε ὁ ναός τὸ ὄνομά της ἡ συνοικία τὸ ἔλαβε ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἐκεῖ πρὶν κατασκευάζονταν καὶ πωλοῦνταν χάλκινα ἀντικείμενα).

 Στὸ ναὸ αὐτὸ ἡ αὐτοκράτειρα κατέθεσε τὴν Ἁγία Ζώνη τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ . Ἡ ἴδια μάλιστα ἡ Πουλχερία κέντησε μὲ χρυσὴ κλωστὴ τὴν Τιμία Ζώνη διακοσμώντας την. Ἡ χρυσὴ αὐτὴ κλωστὴ εἶναι εὐδιάκριτη καὶ σήμερα στὸ τμῆμα ποὺ φυλάσσεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου.

   Ὁ αὐτοκράτορας Ἰουστῖνος Β΄ καὶ ἡ σύζυγός του Σοφία ἀνακαίνισαν τὸν ἱερὸ ναὸ τῶν Χαλκοπρατείων καὶ ἀνήγειραν ἐκεῖ καὶ τὸ παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Σοροῦ. Ἐκεῖ, μέσα σὲ λειψανοθήκη καὶ πάνω στὴν Ἁγία Τράπεζα, φυλασσόταν ἡ Τιμία Ζώνη τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ .

   Πλῆθος πιστῶν συνέρρεαν γιὰ νὰ τὴν προσκυνήσουν μὲ εὐλάβεια ζητώντας ἀπὸ τὴν ΠΑΝΑΓΙΑ νὰ μεσιτεύσει μὲ τὶς πρεσβεῖες της στὸν Κύριο. Πλῆθος θαυμάτων ἐπιτέλεσε ἡ Τιμία Ζώνη. Ἄνθρωποι δυστυχισμένοι καὶ πονεμένοι βρῆκαν λύτρωση μὲ τὴ θαυματουργὴ δύναμη τοῦ ἁγίου λειψάνου.

    Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ὑμνήθηκε ἀπὸ φημισμένους ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς. Μὲ τὴ χάρη τῆς Παναγίας καθαγιάζει τοὺς πιστοὺς ποὺ προσέρχονται εὐλαβικὰ γιὰ νὰ τὸ προσκυνήσουν τοὺς ἀνυψώνει ἀπὸ τὴ φθορά, τοὺς ἀπαλλάσσει ἀπὸ ἀσθένειες .

   Στὴ συνέχεια ἡ Ἁγία Ζώνη τεμαχίστηκε καὶ τεμάχιά της μεταφέρθηκαν σὲ διάφορους ναοὺς τῆς Κωνσταντινούπολης. Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Πόλης ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους τὸ 1204, κάποια τεμάχια ἁρπάχτηκαν ἀπὸ τοὺς βάρβαρους κατακτητὲς καὶ μεταφέρθηκαν στὴ Δύση.

   Ἕνα μέρος ὅμως διασώθηκε καὶ παρέμεινε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πόλης ἀπὸ τὸν Μιχαὴλ Η΄ Παλαιολόγο. Φυλασσόταν στὸν ἱερὸ ναὸ τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ  τῶν Βλαχερνῶν. 
Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ τοὺς Τούρκους τὸ 1453, εἶναι ἄγνωστο τί ἀπέγινε τὸ ὑπόλοιπο μέρος τῆς Ἁγίας Ζώνης στὴ συνέχεια. Ἔτσι τὸ μοναδικὸ σωζόμενο τμῆμα εἶναι αὐτὸ ποὺ φυλάσσεται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου καθώς μὲ ἐξαιρετικὰ περιπετειώδη τρόπο ἔφτασε ἐκεῖ.

  Ὁ Ἅγιος Κωνσταντῖνος εἶχε κατασκευάσει ἕναν χρυσὸ σταυρὸ γιὰ νὰ τὸν προστατεύει στὶς ἐκστρατεῖες. Στὴ μέση του σταυροῦ εἶχε τοποθετηθεῖ τεμάχιο Τιμίου Ξύλου. Ὁ σταυρὸς ἔφερε ἐπίσης θῆκες μὲ ἅγια λείψανα Μαρτύρων, καὶ ἕνα τεμάχιο τῆς Τιμίας Ζώνης. Ὅλοι οἱ βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες ἔπαιρναν αὐτὸν τὸν σταυρὸ στὶς ἐκστρατεῖες. Τὸ ἴδιο ἔπραξε καὶ ὁ αὐτοκράτορας Ἰσαάκιος Β΄ Ἄγγελος (1185-1195) σὲ μιὰ ἐκστρατεία ἐναντίον τοῦ ἡγεμόνα τῶν Βουλγάρων Ἀσάν. Νικήθηκε ὅμως καὶ μέσα στὸν πανικὸ ἕνας ἱερέας τὸν πέταξε στὸ ποτάμι γιὰ νὰ μὴν τὸν βεβηλώσουν οἱ ἐχθροί. Μετὰ ἀπὸ μερικὲς μέρες ὅμως οἱ Βούλγαροι τὸν βρήκαν καὶ ἔτσι πέρασε , βρέθηκε, θείᾳ οἰκονομίᾳ και προνοίᾳ στὰ χέρια τοῦ Ἀσᾶν.

   Οἱ Βούλγαροι ἡγεμόνες μιμούμενοι τοὺς Βυζαντινοὺς αὐτοκράτορες ἔπαιρναν μαζί τους στὶς ἐκστρατεῖες τὸν σταυρό. Σὲ μία μάχη ὅμως ἐναντίον τῶν Σέρβων ὁ βουλγαρικὸς στρατὸς νικήθηκε ἀπὸ τὸν Σέρβο ἡγεμόνα Λάζαρο (1371-1389). Ὁ Λάζαρος ἀργότερα δώρισε τὸ σταυρὸ τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου μαζὶ μὲ τὸ τεμάχιο τῆς Τιμίας Ζώνης.

   Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς διασῴζουν καὶ μία παράδοση σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία ἡ Τιμία Ζώνη τῆς Θεοτόκου ἀφιερώθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἰωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνὸ (1341-1354), ὁ ὁποῖος στὴ συνέχεια παραιτήθηκε ἀπὸ τὸ ἀξίωμα, ἐκάρη μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Ἰωάσαφ καὶ μόνασε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαιδίου.

   Ταῖς τῆς ἈΧΡΑΝΤΟΥ Μητρός σου πρεσβείαις Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον ἡμᾶς ἀμήν . 

                                             

                              ᾠδή ζ΄.    Ἐν τῇ καμίνῳ 

   Σύ ὡς ἤλιος ,  δικαιοσύνης μόνος ὤν φωτουργέ , θείως τόν ναόν ἐφαίδρυνας τῆς ΣΕΜΝΗΣ , τοῖς ποικίλοις Σου χαρίσμασιν · ἐν ᾧ ἀνίσχουσα , τάς ἀκτῖνας ἐκλάμπει ἡ Ζώνη Αὐτῆς .

   Χρυσῆν ὡς Στάμνον , τήν Σήν Σορόν κυκλοῦντες μόνη ΑΓΝΗ , θείας ἀληθῶς μετέχομεν νῦν τρυφῆς , τῶν χαρίτων Παντευλόγητε , καί τῶν συμβόλων Σου ὑπερτέραν ὡς οὖσαν τιμῶμεν αὐτήν .

   Ὑπερβλύζουσιν , οἱ τῶν θαυμάτων ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΓΝΕ , χάριν ἀληθῶς , κρατῆρες Σου τοῖς πιστοῖς , κί ἀφθόνως τῆς Τιμίας Σου , Σοροῦ προέρχονται, ὡς ἐξ ᾿ ἄλλης Ἐδέμ , νοητοί ποταμοί .

   Νῦν προσέλθετε , μετ ᾿ εὐφροσύνης , πάντες οἱ ἐπί γῆς · δεῦτε ἡ Σορός προτρέπεται μυστικῶς , τῆς ΚΥΡΙΑΣ περιπτύξασθε , ὑπεράνδοξον , ἐν ἐμοί θησαυρισθεπισαν,Ζωνην αὐτῆς .

                    β ΄κανών . Θεοῦ συγκατάβασιν .

   Ἡ  πάντων ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ , πρός οὐρανίους σκηνάς ἀπαίρουσα , κατέλοιπεν ὄλβον , τῇ Βασιλίδι πασῶν τῶν πόλεων , τήν ταύτης Ζώνην , δι ᾿ ἧς περισῴζεται , ἐπιδρομῆς ὁρατῶν καί ἀοράτων ἐχθρῶν .

   Πηγῇ νῦν προσέλθωμεν , ἀποσταζούσῃ χάριν καί ἔλεος , τῇ Σορῷ τῇ Τιμίᾳ , τῇ κατεχούσῃ Ζώνην τήν πάντιμον , τῆς ΑΓΝΗΣ τιμησάσης ἀνθρώπων τό φύραμα Τιμίῳ τόκῳ Αυτῆς, ΠΑΡΘΕΝΟΥ τε καί Μητρός .

   Αἰνεῖτε τόν Κύριον Δυνάμεις πᾶσαι αἱ ἐπουράνιαι , καί τήν τοῦτον Τεκοῦσαν , ἀνθρώπων γλῶσσαι πᾶσαι δοξάσατε , ὅτι τήν Ζώνην Αὐτῆς ἐδωρήσατο , καταφυγήν ἀληθῆ , καί σωτηρίαν πιστοῖς .

   Ῥανάτωσαν ἄνωθεν , δικαιοσύνην νεφέλαι σήμερον , καταθέσει τῆς Ζώνης , τῆς Σῆς Νεφέλη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , καί μελῳδείτῳ ψυχή πᾶσα χαίρουσα , εὐλογημένη εἶ τόν Χριστόν σαρκί κυήσασα .

                    Καταβασία :  Οὐκ ἐλάτευσαν .

                                         

                   ᾠδή η ΄.   Χεῖρας ἐκπετάσας Δανιήλ 

   Πλάκας θείας πάλαι Κιβωτός , χειρός γραφείσας Θεοῦ , συνέσχε ΠΑΝΑΓΝΕ · ἡ Σή δέ ἌΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Σεβασμία καί Τιμία Σορός , Ζώνην κατέχει τήν αὐτόν , τόν νομοθέτην ἐν Σοί , συγκατασχοῦσαν , φρικτόν τό μυστηριον .

   Ἄγγελοι ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , νῦν συγχορεύουσιν , ἐν τῷ Σεπτῷ Σου Ναῷ , καί περιέπουσιν ΔΕΣΠΟΙΝΑ τήν Τιμίαν καί Ἁγίαν Σου Ζώνην , ἤν πόθῳ καί χαρᾷ , καί εὐφροσύνῃ πολλῇ προσκυνοῦντες Σέ ἀνυμνοῦμεν , τήν δόξαν τοῦ γένους ἡμῶν .

   Ῥάβδος ἡ τό ἄνθος τῆς ζωῆς ἀναβλαστήσασα , Σύ εἶ ἡ πάντων χαρά , ἡ πολυτίμητος ἌΧΡΑΝΤΕ , μυροθήκη ἡ τοῦ Πνεύματος , ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν , τῶν ἀρωμάτων πηγή , ἐξ ᾿ ἧς μῦρον , τῶν ἰαμάτων ἐκλύζει ἡ θεία Σορός .

   Ὑμνοῦσι ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τά μεγαλεῖα τά Σά , αἱ νοεραί σταρτιαί , ἀνακηρύττουσιν ἅπαντες , Πατριάρχαι καί Προφῆται τρανῶς , σύν Ἀποστόλοις ἱεροῖς , καί τῶν Μαρτύρων χοροί · μεθ ᾿ ὧν πίστει Σέ προσκυνοῦντες δοξάζομεν .

                  β΄κανών .   Ἑπταπλασίως κάμινον.

   Θρόνος καθάπερ Ἅγιος , ἡ Σή Σορός ἀνατίθεται ἔνδον ἐν ἀδύτοις ἱεροῖς φαιδρότατα , τῆς Μόνης ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ , καί Βασιλίδος πάντων ΑΓΝΗΣ , Ζώνην κεκτημένη , ἐπαναπαυομένην · ἐξ ᾿ ἧς τοῖς κοπιῶσιν , ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις , ἀνάπαυσις τελεία , προέρχεται ἀφθόνως .

   Ἐπί τῆς γῆς τόν Κύριον , ἱερῶς ἐσωμάτωσας , καί χερσίν ἁγίαις ἀληθῶς διέζωσας , τόν περιζωννύοντα , τούς εὐσεβοῦντας δύναμιν , νῦν δέ ἀναβᾶσα , οὐρανῶν ὑπεράνω , κατέλιπες ἀνθρώποις τήν Τιμίαν Σου Ζώνην , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , κραταίωμα καί σκέπην .

   Νενοσηκόσιν ἴαμα , ὁλισθαίνουσιν στήριγμα , καί τοῖς ῥαθυμοῦιν εὐθυμία ἔνθεος , κυβέρνησις πλάουσι, πεπλανημένοις ἐπιστροφή , ἡ παρεπομένη , τῇ Τιμίᾳ Σου Ζώνῃ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , χάρις , ἀληθῶς χρηματίζει · ἥν πίστει προσκυνοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἐπιτελοῦντες σήμερον , τήν ἁγίαν  κατάθεσιν , Ζώνης Σου τῆς θείας , ἱεράν πανήγυριν , οἱ δοῦλοι Σου ἄγομεν · καί ἐν χαρᾷ βοῶμεν Σοι · χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ χαρά τῶν Ἀγγέλων , καί πάντων τῶν ἀνθρώπων , τῶν πιστῶς μελωδούντων · λαός ὑπερυψοῦτε , τήν ΑΓΝΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

          Καταβασία : Αἰνοῦμεν εὐλογοῦμεν .... Παῖδας εὐαγεῖς ..

                                                 

                      ἡ τάξις τῆς ..Τήν Τιμιωτέραν  

                                      καί αὖθις  

                         ᾠδή  θ΄. Λίθος ἀχειρότμητος .

   Θάλαμος ὑπερτιμος ὄντως , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ἡ Σορός Σου , ὤφθη τή Ἁγίαν Σου Ζώνην , Παρθενικήν τε καί Νυμφικήν ὡς στολήν , ἀξίως περιέχουσα , καί συντηροῦσα , ὡς ζωῆς θησαυρόν .

   Ἔνθεν διάδημα κάλλους , ἡ Ἐκκλησία ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀναδησαμένη τήν θείαν , καί Παναγίαν Ζώνην Σου σήμερον , βασιλικῶς εὐφραίνεται , καί ὡραΐζεται τῇ δόξῃ Σου .

   Ναόν ἐκμιμούμενον πᾶσαν , τῶν οὐρανῶν τήν εὐκοσμίαν , σήμερον πιστοί τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , κατηλειφότες τῶν χαρισμάτων αὐγαῖς , ὥσπερ ἀστέρων κάλλεσιν , καταλαμπόμενοι φαιδρύνθητε .

   Ἔχει τήν Ἁγίαν Σου Ζώνην , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ἡ Σή Πόλις , σύνδεσμον εἰρήνης καί τεῖχος , καί τῶν δογμάτων θείαν ἑνότητα , καί ὀρθοδόξων καύχημα , καί βασιλέων τροπαιούχημα .

   Ὑμνοῦμεν τήν ἄφατον Σου δόξαν , καί τήν ἀνείκαστόν Σοθ χάριν , Σύ γάρ εἶ ἡ πηγή τῆς σοφίας , ἐξ ᾿ ἧς ὁ λόγος πᾶσι προέρχεται , τοῖς Σέ τιμῶσιν ἌΧΡΑΝΤΕ , καί μεγαλύνουσιν τόν τόκον Σου .

            β ΄κανών .   Ἐξέστη ἐπί τούτῳ ὁ οὐρανός .

   Ἰδού ἡ θεία κλίνη τοῦ Σολομών , δυνατοί ἤν κυκλοῦσι ἑξήκοντα , ῥήσει Γραφῶν , οἷα περ ἐν κλίνῃ βασιλικῇ , Σορῷ Τιμίᾳ σήμερον , Ζώνην ἀνακλίνει τήν Ἑαυτῆς , ἀνάκλησιν εἰς πάντων , τῶν τεταπεινωμένων , καί εὐσεβούντων περιποίησιν .

   Ὡς Πόλις Βασιλέως τῶν οὐρανῶν , περί ἧς ἐλαλήθη  παράδοξα , ἔθου τῇ Σῇ , πόλει δῶρον τίμιον  καί σεπτόν , τήν Παναγίαν Ζώνην Σου , πάντων εἰς κραταίωμα τῶν πιστῶν · δι ᾿ ἧς οἱ στεφηφόροι , τροποῦνται πολεμείους , ὀρθοδοξίᾳ διαλαλάμποντες .

  Σταλάξατε τά ὄρη νῦν γλυκασμόν , καί βουνοί εὐφροσύνην αἰώνιον , Πατριαρχῶν , δῆμοι καί Μαρτύρων πάντες χοροί , τῶν Προφητῶν ὁ σύλλογος θείων Ἀποστόλων δῆμος σεπτός , εὐφράνθητε σύν πᾶσι , ἡμῖν τῇ καταθέσει , τῆς θείας Ζώνης τῆς ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ .

   Ἡγίασας τά πάντα διά τῆς Σῆς , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ κυήσεως · καί νῦν ἡμῖν , δέδωκας εἰς πλείονα φωτισμόν τήν Παναγίαν Ζώνην Σου · ἧς τῆ καταθέσει πᾶσα ἡ γῆ , χορεύει καί γεραίρει , Σέ τήν χαρᾶς ἀῤῥήτου , ἀποπλροῦσαν τό ἀνθρώπινον . 

   Φιλίας με δολίας τῆς τῶν παθῶν , καί ἐχθροῦ καθ ᾿ ἑκάστην πειράζοντος , ἁμαρτιῶν , βάρει ῥαθυμίας τε χαλεπῆς , ἀπαγωγῆς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καί αἰχμαλωσίας καί προνομῆς , τῷ Σῶ προσπεφευγότα , ἐλέει διά τάχους , ὡς συμπαθής ΑΓΝΗ ἀπάλλαξον .

                     Καταβασία :   Ἅπας γηγενής .

                                           

                   Αἴτησιςς καί Ἐξαποστειλάριον .

                        Γυναῖκες ἀκουτίσθητι 

   Ὁ πάντα ὑπέρ ἔννοιαν , τά Σά ποιήσας ἌΧΡΑΝΤΕ , τήν Σήν Ἐσθῆτα καί Ζώνην , ἐτίμησεν ἀφθαρσίᾳ , τῆ Πόλει Σου κραταίωμα δούς ταύτην καί ἀσφάλειαν · ἧς καί νῦν τή κατάθεσιν , περιχαρῶς ἐκτελοῦντες , πανηγυρίζομεν πόθῳ . 

                                  ἕτερον ὅμοιον . 

  ΚΥΡΙΑ πάντων πέλουσα , τῶν ποιημάτων ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί πλήρης ὄντως Σοφίας , τῆς ὑπερφώτου ὡς Μήτηρ , Θεοῦ τοῦ Παντοκράτορος , φωτός καί θείας γνώσεως , καί χάριτός με πλήρωσον , τῇ συμπληρώσει τῶν ὕμνων , Σοῦ Τῆς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ .

                                                                                     Εἰς τούς Αἴνους , ἱστῶμεν εἰς στίχους δ ΄, καί ψάλλομεν , 

    στιχηράπροσόμοια , τά γ ΄ , εἰς δ ΄ δευτεροῦντες τό πρῶτον .

                     ἦχος δ ΄ . Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν . 

   Ὡς ὑπέρλαμπρον στέφανον , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , τήν Ἁγίαν Ζώνην Σου περιέθετο , ἡ Ἐκκλησία καί χαίρουσα , καί φαιδρύνεται σήμερον , καί χορεύει μυστικῶς , ἐκβοῶσα Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ · χαῖρε στέφανε καί διάδημα θεῖον · χαῖρε Μόνη τοῦ πλήρώματος μου δόξα , καί εὐφροσύνη αἰώνιος . δίς

   Σύ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , κραταιόν περιτείχισμα , ἀῤἁγές τε στήριγμα , καί διάσωσμα , τῷ Σῷ λαῷ καί τῇ πόλει Σου , ὑπάρχουσα δέδωκας , ὡς φαιδράν περιβολήν , τήν ὑπέρτιμον Ζώνην Σου , περιῴζουσαν , συμφορῶν ἐκ παντοίων , τούς ἐν πίστει , καί ζεούσῃ προθυμίᾳ ταύτην τιμῶντες ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Ὁ Ναός Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ὡς Πηγή ἀνεξάντλητος , τῶν θαυμάτων σήμερον ἀναδέδεικται · οἱ ποταμοί γάρ τῆς χάριτος , ἀφθόνως προχέονται , τῆς ἁγίας Σου Σοροῦ , καί πιστῶν τήν διάνοιαν , κατευφραίνουσι , τῶν ἐν πίστει καί πόθῳ Σοί βοώντων · ἡ χαρά καί εὐφροσύνη , καί ἡ ζωή , Σύ ὑπάρχεις ἡμῶν .

 

                  Δόξα Πατρί ...Καί νῦν , καί ἀεί ..... ἦχος β ΄

 

   Ὡς στέφανον ὑπέρλαμπρον , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  Τήν Ζώνην Σου τήν Ἁγίαν , ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ περιέθετο , καί φαιδρύνεται χαίρουσα σήμερον , καί μυστικῶς χορεύει , ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐκβοῶσα Σοι · χαῖρε διάδημα τίμιον , καί Στέφανε τῆς θείας δόξης αὐτοῦ · χαῖρε ἡ Μόνη δόξα τοῦ πληρώματος , καί αἰώνιος εὐφροσύνη · χαῖρε , τῶν εἰς Σέ προστρεχόντων , λιμήν καί προστασία , καί σωτηρία ἡμῶν . 

                                          

             Δοξολογία μεγάλη , καί τό ἀπολυτίκιον ,

 

  ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν ἀνθρώπων ἡ Σκέπη , Ἐσθῆτα καί Ζώνην , τοῦ Ἀχράντου Σου σώματος , κραταιάν τῇ Πόλει Σου περιβολήν ἐδωρήσω , τῷ ἀσπόρῳ τόκῳ Σου ἄφθαρτα διαμείναντα · ἐπί Σοί γάρ , καί φύσις καινοτομῆται καί χρόνος , διό δυσωποῦμεν Σε , εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι , καί ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τό μέγα ἔλεος .   

           

                  ἐκτενής , πληρωτικά, ὦρες , ἀπόλυσις .

                                                

                            ἘΝ Τῌ ΘΕΙᾼ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊᾼ 

 

     Τυπικά,  ἀντί τῶν δύο ἀντιφώνων τῆς θ. Λειτουργίας , οἱ δύο ψαλμοί , καί ἀντί τρίτου ἀντιφώνου , οἱ μακαρισμοί , με δ ΄ τροπάρια , ἐκ τῆς γ΄ὠδῆς τῶν κανόνων , καί δ ΄τροπάρια, ἐκ τῆς Ϛ΄ᾠδῆς τοῦ β κανόνος .

 

                                               

ΨΑΛΜΟΣ ΡΒ' (102)

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον

Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε

Ἦχος πλ. δ'

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ πάντα τὰ ἐντός μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.

Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον, καὶ μὴ ἐπιλανθάνου πάσας τὰς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ.

Τὸν εὐϊλατεύοντα πάσας τὰς ἀνομίας σου, τὸν ἰώμενον πάσας τὰς νόσους σου.

Τὸν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶς τὴν ζωήν σου, τὸν στεφανοῦντά σε ἐν ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς.

Τὸν ἐμπιπλῶντα ἐν ἀγαθοῖς τὴν ἐπιθυμίαν σου, ἀνακαινισθήσεται ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου.

Ποιῶν ἐλεημοσύνας ὁ Κύριος, καὶ κρῖμα πᾶσι τοῖς ἀδικουμένοις.

Ἐγνώρισε τὰς ὁδοὺς αὐτοῦ τῷ Μωϋσῇ, τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ τὰ θελήματα αὐτοῦ.

Οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος, οὐκ εἰς τέλος ὀργισθήσεται, οὐδὲ εἰς τὸν αἰῶνα μηνιεῖ.

Οὐ κατὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν ἐποίησεν ἡμῖν, οὐδὲ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν.

Ὅτι κατὰ τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τῆς γῆς, ἐκραταίωσε Κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν.

Καθόσον ἀπέχουσιν ἀνατολαὶ ἀπὸ δυσμῶν, ἐμάκρυνεν ἀφ’ ἡμῶν τὰς ἀνομίας ἡμῶν.

Καθὼς οἰκτείρει πατὴρ υἱούς, ᾠκτείρησε Κύριος τοὺς φοβουμένους αὐτόν, ὅτι αὐτὸς ἔγνω τὸ πλάσμα ἡμῶν, ἐμνήσθη ὅτι χοῦς ἐσμεν.

Ἄνθρωπος, ὡσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ, ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ, οὕτως ἐξανθήσει.

Ὅτι πνεῦμα διῆλθεν ἐν αὐτῷ, καὶ οὐχ ὑπάρξει, καὶ οὐκ ἐπιγνώσεται ἔτι τὸν τόπον αὐτοῦ.

Τὸ δὲ ἔλεος τοῦ Κυρίου ἀπὸ τοῦ αἰῶνος, καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος ἐπὶ τοὺς φοβουμένους αὐτόν.

Καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ ἐπὶ υἱοῖς υἱῶν, τοῖς φυλάσσουσι τὴν διαθήκην αὐτοῦ, καὶ μεμνημένοις τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ τοῦ ποιῆσαι αὐτάς.

Κύριος ἐν τῷ οὐρανῷ ἡτοίμασε τὸν θρόνον αὐτοῦ, καὶ ἡ βασιλεία αὐτοῦ πάντων δεσπόζει.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντες οἱ Ἄγγελοι αὐτοῦ, δυνατοὶ ἰσχύϊ, ποιοῦντες τὸν λόγον αὐτοῦ, τοῦ ἀκοῦσαι τῆς φωνῆς τῶν λόγων αὐτοῦ.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πᾶσαι αἱ δυνάμεις αὐτοῦ, λειτουργοὶ αὐτοῦ, οἱ ποιοῦντες τὸ θέλημα αὐτοῦ.

Εὐλογεῖτε τὸν Κύριον, πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἐν παντὶ τόπῳ τῆς δεσποτείας αὐτοῦ, εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον.

 

Ἦχος β'

 

Δόξα...

 

ΨΑΛΜΟΣ ΡΜΕ' (I45)

Αἴνει, ἡ ψυχή μου , τὸν Κύριον, αἰνέσω Κύριον ἐν τῇ ζωῇ μου, ψαλῶ τῷ Θεῷ μου ἕως ὑπάρχω.

Μὴ πεποίθατε ἐπ' ἄρχοντας , ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων , οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία.

Ἐξελεύσεται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ , καὶ ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ.

Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἀπολοῦνται πάντες οἱ διαλογισμοὶ αὐτοῦ.

Μακάριος , οὗ ὁ Θεὸς Ἰακὼβ βοηθὸς αὐτοῦ , ἡ ἐλπὶς αὐτοῦ ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτοῦ.

Τὸν ποιήσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς.

Τὸν φυλάσσοντα ἀλήθειαν εἰς τὸν αἰῶνα, ποιοῦντα κρῖμα τοῖς ἀδικουμένοις, διδόντα τροφὴν τοῖς πεινῶσι.

Κύριος λύει πεπεδημένους, Κύριος σοφοῖ τυφλούς, Κύριος ἀνορθοῖ κατερραγμένους, Κύριος ἀγαπᾷ δικαίους, Κύριος φυλάσσει τοὺς προσηλύτους,

Ὀρφανὸν καὶ χήραν ἀναλήψεται, καὶ ὁδόν ἁμαρτωλῶν ἀφανιεῖ.

Βασιλεύσει Κύριος εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ Θεός σου, Σιών, εἰς γενεὰν καὶ γενεάν.

 

Καὶ νῦν...

   Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ἀθάνατος ὑπάρχων, καὶ καταδεξάμενος, διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν, σαρκωθῆναι ἐκ τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, ἀτρέπτως ἐνανθρωπήσας, σταυρωθείς τε, Χριστὲ ὁ Θεός, θανάτῳ θάνατον πατήσας. Εἷς ὢν τῆς ἁγίας Τριάδος, συνδοξαζόμενος τῷ Πατρὶ καὶ τῷ ἁγίῳ Πνεύματι, σῶσον ἡμᾶς.

 

.

 

ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

Ἦχος πλ. δ'

Ἐν τῇ βασιλείᾳ σου μνήσθητί ἡμῶν, Κύριε , ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου ·

Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ·

Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται ·

Μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσι τὴν γῆν,· 

Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται `

 

Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται .

Τιμήσωμεν οἱ πιστοί , ὡς συναφείας πρός Θεόν σύνδεσμον , τήν τῆς ΑΓΝΗΣ σήμερον , Ζώνην καί πιστῶς προσκυνήσωμεν .

   Μακάριοι οἱ καθαροίτῇ καρδίᾳ , ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται .

   Ἰάματα τοῖς πιστοῖς , ἡ πολυύμνητος ἡμῖν σήμερον , τῆς Ὑπερτίμου ΑΓΝΗΣ , Ζώνη ἀναβρύει ἐν χάριτι .

  Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί , ὅτι αὐτοί , υἱοί Θεοῦ κληθήσονται ·

   Ἀέναοι ὀχετοί , ἐκ τῆς ἈΧΡΑΝΤΟΥ Σου σοροῦ ῥέοντες , τῶν χαρισμάτων ΑΓΝΗ , πάντας τούς πιστούς καταρδεύουσιν .

   Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης , ὅτι αὐτῶν ἐστίν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν .

   Ὡς δρόσος ἑωθινή , ἡ εὐφροσύνη Σου ΑΓΝΗ ῥέουσα ,τήν τῶν παθῶν κάμινον , τῶν Σέ ἀνυμνούντων , κοιμίζει ἀεί .

    Μακάριοι ἐστέ ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς, καί διώξουσιν , καί εἴπωσιν πᾶν πονηρόν ῥῆμα, καθ ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι  ἕνεκεν ἐμοῦ .

   Νέον τέτοκας ἡμῖν , ὡς Παιδίον , τόν πρό πάντων αἰώνων · καί καινουργεῖς καρδίας , ἁμαρτίας παλαίωσιν , δεξαμένας καινισμῷ , τῆς καταθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης Σου ΚΟΡΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Χαίρετε καί ἀγαλλιᾶσθε , ὅτι ὁ μισθός ὑμῶν , πολύς ἐν τοῖς οὐρανοῖς .

   Ἅγιος ὁ Ναός Σου , θυμαστός δικαιοσύνη ὑπάρχει · ὅστις τήν θαυμαστήν Σου Ζώνην θαύματα βρύουσαν , κεκτημένος τοῖς πιστοῖς , πέλαγος δείκνυται ἰαμάτων,ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ

     Δόξα Πατρί .....

   Γέγηθε πᾶσα ψυχή , συνιοῦσα ἐν ἁγίῳ Ναῷ Σου , καί ἐν αὐτῷ ὁρῶσα , ΘΕΟΤΟΚΕ τήν Ζώνην Σου , ὥσπερ ἥλιον φαιδρόν , φέγγος ἀστράπτουσαν χαρισμάτων , τοῦ παντουργοῦ καί θείου Πνεύματος . 

   Καί νῦν , καί ἀεί ....

   Νεύρωσον ἡμῶν  ΑΓΝΗ , τάς καρδίας , παρεθείσας παντοίων , ἁμαρτιῶν ἰδέαις , καί περίζωσον δύναμιν , τούς τήν Ζώνην Σου πιστῶς , ὡς πολυτίμητον κεκτημένους , καί ἀναφαίρετον θησαύρισμα .

                                               

Εἴσοδος , ἀπολυτίκια, κοντάκιον  , καί τάξις τῶν ἀναγνωσμάτων , ἀποστολικοῦ , καί εὐαγγελικοῦ.

                                           

   Προκείμενον : ἦχος γ ΄, ῴδή τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ. 

 

 Μεγαλύνει ἡ ψυχή Μου τόν Κύριον , καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμα Μου ἐπί τῷ Θεῷ τῶ σωτῆρι Μου.

Στιχ : Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς Δούλης αὐτοῦ.

   Πρός Ἑβραίους  Ἐπιστολῆς Παύλου τό ἀνάγνωσμα . (θ ΄1-7 )

   

    Ἀδελφοί εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε ῞Αγιον κοσμικόν · 

σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται ῞Αγια · 

μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη ῞Αγια ῾Αγίων χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ράβδος ᾿Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης · 

ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος · 

   Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες , εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.

 

Ἀλληλούϊα  , ἀλληλούϊα , ἀλληλούϊα .... ἦχος πλ. β ΄ψαλμ. μδ ΄

 

   Ἄκουσον Θύγατερ καί ἴδε , καί κλῖνον τό οὖς Σου , καί ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ Σου , καί ἐπιθυμήσει ὁ Βασιλεύς τοῦ κάλλους Σου .

 

   Στιχ :  Τό πρόσωπον Σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ Σου .

                                           

                         Ἡ τάξις τοῦ Εὐαγγελίου 

 

α.

         Εὐαγγέλιον κατά Λουκᾶν .κεφ.α  39-49 , 56

 

    Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις , αναστᾶσα ΜΑΡΙΑΜ , ἐπορεύθη εἰς ὀρεινήν μετά σπουδῆς εἰς πόλιν Ἰούδα , καί εἰσῆλθεν εἰς τόν οἶκον Ζαχαρίου , καί ἠσπάσατο τήν Ἐλισάβετ · καί ἐγένετο , ὡς ἤκουσε ἡ Ἐλισάβετ , τόν ἀσπασμόν τῆς ΜΑΡΙΑΣ, ἐσκίρτησεν τό βρέφος, ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς , καί ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ , καί ἀνεφώνησεν φωνῇ μεγάλῃ καί εἶπεν · ΕὐλογημένηΣύ ἐν γυναιξί , καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας Σου ·

 καί πόθεν μοι τοῦτο , ἵνα ἔλθῃ ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με ; ἰδού γάρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνή τοῦ ἀσπασμοῦ Σου εἰς τά ὦτα μου , ἐσκίρτησεν τό βρέφος, ἐεν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου · καί μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρά Κυρίου · 

καί εἶπεν ΜΑΡΙΑΜ ·

μεγαλύνει ἡ ψυχή Μου τόν Κύριον , καί ἠγαλλίασε τό πνεῦμα Μου , ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρι Μου · 

ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς Δούλης αὐτοῦ, ἰδού γάρ ἀπό τοῦ νῦν μακαριοῦσι Με πᾶσαι αἱ γενεαί· 

ὅτι ἐποίησέ Μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός , καί ἅγιον τό ὄνομα αὐτοῦ 

ἔμεινε δέ ΜΑΡΙΑΜ σύν αὐτῇ ὡσεί μῆνας τρεῖς , καί ὑπέστρεψεν εἰς τόν οἶκον Αὐτῆς . 

 

                    Εἰ βούλοι , εἰπέ καί β ΄ Εὐαγελιον 

                 Κατά Λουκᾶν κεφ.:  ι΄38-42 , ια ΄27-28 

 

   Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ εἰσῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς κώμην τινά. γυνὴ δέ τις ὀνόματι Μάρθα ὑπεδέξατο αὐτὸν εἰς τὸν οἴκον αὐτῆς. καὶ τῇδε ἦν ἀδελφὴ καλουμένη Μαρία, ἣ καὶ παρακαθίσασα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ ἤκουε τὸν λόγον αὐτοῦ. ἡ δὲ Μάρθα περιεσπᾶτο περὶ πολλὴν διακονίαν· ἐπιστᾶσα δὲ εἶπε· Κύριε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἡ ἀδελφή μου μόνην με κατέλιπε διακονεῖν; εἰπὲ οὖν αὐτῇ ἵνα μοι συναντιλάβηται. ἀποκριθεὶς δὲ εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Μάρθα Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά· ἑνὸς δέ ἐστι χρεία· Μαρία δὲ τὴν ἀγαθὴν μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς.

Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ λέγειν αὐτὸν ταῦτα ἐπάρασά τις γυνὴ φωνὴν ἐκ τοῦ ὄχλου εἶπεν αὐτῷ· Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καὶ μαστοὶ οὓς ἐθήλασας. αὐτὸς δὲ εἶπε· Μενοῦνγε μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν.

                                                        

                                        Κοινωνικόν .

 

    Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι , καί τό ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι .

                                             

                                  Μεγαλυνάριον

   Σύνδησον ἀγάπῃ εἰλικρινεῖ , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ ΜΑΡΙΑΜ , τούς τῆ καταθέσει τῆς Σῆς Παντίμου Ζώνηςς , ὑμνοῦντας τάς ἀπείρους εὐεργεσίας Σου .

 

                                             

   Χάριτι καί εὐλογίᾳ τῆς ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , ὁλοκληρώθηκε καί αὐτή ἡ ἐργασία , καταγραφή τῶν δύο ὁμοίων , συγγενικῶν ἑορτῶν τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ , τῆς τε καταθέσεως τῆς Τιμίας Ἐσθῆτος, τῆς τε Τιμίας Ζώνης , καί κλείνει , τελειώνει τό ἐκλησιαστικό ἔτος, κατά τήν τελευταῖαν ταύτην ἡμέραν , μέ τήν ἑορτήν τῆς καταθέσεως τῆς Τιμίας Ζώνης , περιζωννύουσα μέ θεϊκήν ἐσχύν κί εὐλογίαν πάντας τούς πιστούς , καί σκέπουσα ὡς ὄρνις τά ἑαυτῆς νοσσία. 

   Εἴθε πάντοτε νά σκεπάζει τόν κόσμον ὅλον , τούς πιστούς, τήν στρατευομένη καί μαθητευομένην μαθητιῶσαν νεολαίαν , καί τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ἀπό καθε ἐπιβουλή ὁρατῶν και ἀοράτων ἐχθρῶν , ὅτι ΑΥΤῌ πρέπει δόξα τιμή , δοξολογία καί προσκύνησις εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων .ἀμήν .

 

Ἐν Ἱεραποστολῇ ,     ΄βκ ΄Νοεμ. λ ΄   30 -11-2020

εὐλογεῖτε 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου