Θεομητορικά/Θεοτοκία...ἐν μηνί Ἰουνίω

                                                                           ☦

                                  ΜΡ                               ΘΥ                         

                                                      

                         ☦

 ΘΕΟΤΟΚίΑ περιεχόμενα εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας ἐν μηνί Ἰουνίῳ .

   Πανηγυριζέσθωσαν θεόφρονες , και λατρευτές τῆς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ ....

Σιγησάτῳ πᾶσα σάρξ βροτείᾳ .....

  

Συνεχίζομεν τήν ...ἀνθοδέσμην τῶν λαμπρῶν ΘΕΟΤΟΚίΩΝ , 

στοιχειούμενοι , ὡς καί ἐν ταῖς προτέραις ἐργασίαις , μερίζόμενα , καί μελιζόμενα, ἀλλά , μή διαιρούμενα , 

εἰς : .....

ἑσπέρια , - καθίσματα , - μεσώδιον κάθισμα γ ΄ὠδῆς ,- κανόνων ὄρθρου , - ἐξαποστειλαρίων ,  - αἴνων καί ἀποστίχων , 

 

 

   Εὐλόγησον ΔΕΣΠΟΙΝΑ ....

 

...............Ἑσπερίων , ἀποστίχων , αἴνων  , ἀποστίχων αἴνων , μεσωδίων καθισμάτων ......................

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

                         Πανεύφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

    Ἐμέ τόν κατάκριτον ἐμέ , τόν ἀναπολόγητον , τόν ἀπωσμένον καί ἄθλιον , ΑΓΝΗ ἐλέησον , καί μή καταισχύνης ἀλλά τάχος πρόφθασον , καί ῥῦσαι ὄταν μέλλη ὁ Κύριος , κρίνειν τά σύμπαντα , καί κολάσεως ἐξάρπασον , ὅσα θέλεις, ΣΕΜΝΗ καί γάρ δύνασαι . 

   ΜΑΡΙΑ τό ἄμωμον καί νοῦν , πάντα ὑπερκείμεον , τῇ καθαρότητι ὄχημα , περικρατούμενον πολλαῖς ἁμαρτίαις καί στενοχωρούμνον , πρός πλάος μετανοίας με ἴθυνον , πανσθενεστάτῃ Σου προστασίᾳ καί γάρ δύνασαι , οἷα Μήτηρ τοῦ πάντα ἰσχύοντος  

   ΠΑΝΑΓΙΟΝ Τέμενος Θεοῦ , οὐρανῶν πλατύτερον , καί Χερουβίμ ἁγιώτερον , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , τόν νοῦν μου χαρίτωσον , καί φώτισον καρδίας τά ὄμματα , παρεχομένη μοι , εὐπροσδέκτοις μεσιτείαις Σου , τῶν πταισμάτων τήν ἄφεσιν δέομαι .

                       

                            Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

   Τῶν οὐρανίων ταγμάτων τό ἀγαλλίαμα , τῶν ἐπί γῆς ἀνθρώπων , κραταιά προστασία , ΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ σῷζε ἡμᾶς , τούς εἰς Σέ καταφεύγοντας · ὅτι ἐν Σοί τάς ἐλπίδας μετά Θεόν ΘΕΟΤΟΚΕ ἀνεθέμεθα . 

                         Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   Ἐλπίς Χριστιανῶν , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅν ἔτεκες Θεόν , ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἀπαύστως ἱκέτευε , σύν ταῖς ἄνω δυνάμεσι , δοῦναι ἄφεσιν ἁμαρτιῶν ἡμῖν πᾶσι  καί διόρθωσιν βίου τοῖς πίστει καί πόθῳ , ἀεί Σέ δοξάζουσιν .

   Ἡ Μόνη τῶν πιστῶν κραταιά προστασία , ὅν ἔτεκες Θεόν ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἀπαύστως ἱκέτευε , τάς ψυχάς ἡμῶν ῥύσασθαι , πάσης θλίψεως καί συμφορῶν καί κινδύνων , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ἁμαρτωλων προστασία , τοῦ κόσμου βοήθεια . 

   Μητέρα Σε Θεοῦ ἐπιστάμεθα πάντες , ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀληθῶς καί μετά τόκον ὀφθεῖσαν , οἱ πόθῳ καταφεύγοντες , πρός τήν Σήν ἀγαθότητα , Σέ γάρ ἔχομεν ἁμαρτωλοί προστασίαν , Σέ κεκτήμεθα , ἐν πειρασμοῖς σωτηρίαν , τήν Μόνην ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ . 

   Νηδΰι μητρική , Ἰωάννη σκιρτήσας , φερόμενον ΑΓΝΗ , τόν Θεόν ἐν γαστρί Σου , ἐπέγνω θείᾳ χάριτι , καί πιστῶς προσεκύνησεν · ἀλλά δέομι σύν τῷ Προδρόμῳ ΠΑΡΘΕΝΕ , καθικέτευσον , ὅν ἐσωμάτωσα Λόγον , δωθῆναι τούς δούλους Σου . 

 

..........................................ἦχος β '...........................................

 

Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου , τὴς χάριτος ἐλθούσης · ὡς γάρ ἡ βάτος οὐκ ἐκαίετο καταφλεγομένη , οὕτω ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔτεκες καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔμεινας · ἀντί στύλου πυρός , δικαιοσύνης ἀνέτειλεν ἤλιος · ἀντί Μωϋσέως Χριτός , ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς Σέ ἀνατίθημι , Μῆτερ τοῦ Θεοῦ , φύλαττε ἡμᾶς ὑπό τήν σκέπην Σου .

 

                                 Οἶκος τοῦ Ἐφραθᾶ 

 

   Μόνη χριστιανῶν , ἐλπίς καί προστασία , ΑΓΝΗ , σύν τῷ Προδρόμῳ , δυσώπει τόν Υἱόν Σου , ὑπέρ οἰκείων δούλωνΣου .

 

                              Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

   Σύ εἶ τῶν Ἀγγέλων ἡ χαρά , Σύ εἶ τῶν ἀνθρώπων ἡ δὀξα , Σύ τῶν πιστῶν ἡ ἐλπίς , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί προστασία ἡμῶν · καί πρός Σέ καταφεύγοντες , ἐν πίστει βοῶμεν , ὅπως ταῖς πρεσβείαις Σου , ἐκ τῶν βελῶν τοῦ ἐχθροῦ , λύπης ψυχοφθόρου καί πάσης θλίψεως ῥυσθείημεν  πάντες , οἱ ἀνευφημοῦντες Σε ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Ὕδωρ ὡς τεκοῦσα τῆς ζωῆς , τῆς ἀθανασίας τό νέκταρ , Χριστόν τόν Κύριον , πότισόν με ΠΑΝΑΓΝΕ ,  ὕδωρ ἀφέσεως , καί τόν νοῦν μου χαρίτωσον , νοήμσι θείοις , ὅπως τά σωτήρια πράττω προστάγματα · ἵνα πρός σωτήριον ὅρμον , διά τῆς αὐτῶν ἐργασίας , φθάσω καί δοξάσω Σε τήν ἄχραντον . 

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Θεία γέγονας σκηνή τοῦ Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι Ἀγγέλους ὑπερέχουσα · τόν ὑπέρ πάντας ἐμέ οὖν γενόμενον , ρερωπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ἀποκάθαρον πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασι , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα ἔλεος .

   Θείας φύσεως οὐκ ἐχωρίσθη , σάρξ γενόμενος ἐν τῇ γαστρί Σου , ἀλλά Θεός ἐνανθρωπήσας μεμένηκεν · ὁ μετά τόκον Μητέραν ΠΑΡΘΕΝΟΝ Σε ὡς πρό τοῦ τόκου φυλάξας ΠΑΝΑΜΩΜΕ · μόνος Κύριος αὐτόν ἐκτενῶς ἱκέτευε , δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος .

                      

                                        Τήν ὡραιότητα 

 

   Τήν νεκρωθεῖσαν μου ψυχήν τοῖς πάθεσιν , ζώωσον ΠΑΝΑΓΝΕ , Μόνη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ὡς παῤῥησίαν Μητρικήν πρός τόν Υἱόν Σου ἔχουσα · Σύ γάρ Μόνη ἔτεκες , ὑπέρ νοῦν καί διάνοιν , Λόγον τόν συνάναρχον , τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι , ζωήν καί ἀφθαρσίαν τῷ κόσμῳ , διδόντα ἀεί καί μέγα ἔλεος . 

 

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

 

   Ὁ διά Σέ θεοπάτωρ Προφήτης Δαυίδ , μελωδικῶς περί Σοῦ προανεφώνησεν , τά μεγαλεῖα Σοι ποιήσαντι · παρέστη ἡ Βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου · Σέ γάρ Μητέρα πρόξενον ζωῆς ἀνέδειξεν , ὁ ἀπάτωρ ἐκ Σοῦ ἐνανθρωπῆσαι εὐδοκήσας Θεός · ἵνα τήν ἑαυτοῦ ἀναπλάσῃ εἰκόνα, φθαρεῖσαν τοῖς πάθεσιν , καί τό πλανηθέν ὀρειάλωτον εὑρών πρόβατον , τοῖς ὤμοις ἀναλαβών , τῷ Πατρί προσαγάγῃ , και τῷ ἰδίῳ θελήματι , ταῖς οὐρανίαις συνάψῃ δυνάμεσιν , καί σώσῃ ΘΕΟΤΟΚΕ τόν κόσμον Χριστός , ὁ ἔχων τό μέγα καί πλούσιον ἔλεος .

                                

                                 Ἔδωκας σημείωσιν    

 

   ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τῆς ταλαιπώρου καρδίας μου , ἀποπλύνουσα βόρβορον , ῥείθρῳ τοῦ ἐλέους Σου , ξήρανον πελάγη τῶν ἐμῶν πταισμάτων , καί πρός μετάνοιαν ΑΓΝΗ τόν ἀδιόρθωτον ἐγκαθόρμισον · λιμένα εὐσπλαγχνίας γάρ ὡς τετοκυῖᾳ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ἐπί Σοί τήν ἐλπίδα μου , ἀνατίθημι ΔΕΣΠΟΙΝΑ 

   Σέ τό καθαρώτατον τοῦ βασιλέως Παλάτιον , δυσωπῶ ΠΟΛΥΫΜΝΗΤΕ , τόν νοῦν μου καθάρισον τόν ἐσκοτισμένον  πάσαις ἁμρτίαις · καί  καταγώγιον τερπνόν τῆς ὑπερθέου Τριάδος ποίησον , ὅπως τήν δυναστείαν Σου καί τό ἄμετρον ἔλεος , μεγαλύνω σωζόμενος , ὁ ἀχρεῖος ἱκέτης Σου .

 

                                  Ἐπεφάνης σήμερον 

 

   Τάς Ἀχράντους χεῖρας Σου ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἐφαπλοῦσα σκέπασον , τούς πεποιθότες ἐπί Σέ , καί τῷ Υἱῷ Σου κραυγάζοντας , πᾶσι παράσχου , Χριστέ τά ἐλέη  Σου .   

 

                                 Κατεπλάγη Ἰωσήφ 

 

   Κατεπλάγη Ἰωσήφ , το ὐπέρ φύσιν θεωρῶν , καί ἐλάμβανεν εἰς νοῦν , τόν ἐπί πόκον ὑετόν , ἐν τῇ ἀσπόρῳ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · Βάτον ἐν πυρί ἀκατάφλεκτον , ῥάβδον Ἀαρών τήν βλαστήσασαν , καί μαρτυρῶν ὁ Μνήστωρ Σου καί φύλαξ , τοῖς ἱερεῦσιν ἐκραύγαζεν · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει , καί μετά τόκον , πάλιν μένει ΠΑΡΘΕΝΟΣ . 

   Κατεπλάγησαν ΑΓΝΗ , πάντες Ἀγγέλων οἱ χοροί , τό μυστήριον τῆς Σῆς κυοφορίας τό φρικτόν · πῶς ὁ τά πάντα συνέχων νεύματι μόνῳ , ἀγκάλαις ὡς βροτός , ταῖς Σαῖς συνέχεται , καί δέχεται ἀρχήν ὁ προαιώνιος , καί γαλουχεῖται , σύμπασαν ὁ τρέφων πνοήν ἀφάτῳ χρηστότητι · καί Σέ ὡς ὄντως , Θεοῦ Μητέρα , εὐφημοῦντες δοξάζομεν .    

                        

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι · εἰ μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα , τίς ἡμᾶς ἐῤῥύσατο , ἐκ τοσούτων κινδύνων ; τίς δέ διεφύλξε , ἕως νῦν ἐλευθέρους ; οὐκ ἀποστῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐκ Σοῦ , Σούς γάρ δούλους σῴζεις ἀεί , ἐκ παντοίων δεινῶν .  

   Τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν , ἁμαρτωλοί καί ταπεινοί , καί προσπέσωμεν · ἐν μετανοίᾳ κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς · ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον , ἐφ ᾿ ἡμῖν σπλαχνισθεῖσα , σπεῦσον ἀπολλύμεθα ὑπό πλήθους πταισμάτων · μή ἀποστρέψῃς Σούς δούλους κενούς , Σέ γάρ καί μόνην , ἐλπίδα κεκτήμεθα .

   Τῶν ἀκαθάρτων λογισμῶν μου τά πλήθη , καί τῶν ἀτόπων ἐννοιῶν τάς νιφάδας , τίς ἐξειπεῖν  δυνήσεται ΠΑΝΑΜΩΜΕ ; τάς ἐπαναστάσεις δέ τῶν ἀσάρκων ἐχθρῶν μου , τίς ἐκδιηγήσεται , καί τήν τούτων κακίαν ; ἀλλά τῇ Σῇ πρεσβείᾳ ἈΓΑΘΗ , τούτων μοι πάντων , τήν λύτρωσιν δώρησαι , 

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   Ἐκαίνισας ἌΧΡΑΝΤΕ τῷ θείῳ τόκῳ Σου , φθαρεῖσαν τοῖς πάθεσιν τῶν γηγενῶν τήν θνητήν οὐσίαν καί ἤγειρας · πάντας ἐκ τοῦ θανάτου , πρός ζωήν ἀφθαρσίας · ὅθεν Σε κατά χρέος , μακαρίζομεν πάντες , ΠΑΡΘΕΝΕ Δεδοξασμένη ὡς προεφήτευσας . 

   Ἐλπίς ἀκαταίσχυντε , τῶν πεποιθότων εἰς Σέ , ἡ Μόνηκ υήσασα , ὑπερφυῶς ἐν σαρκί , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν · τοῦτον σύν τοῖς Ἁγίοις Ἀποστόλοις , δυσώπει δοῦναι τῇ οἰκουμένῃ , ἱλασμόν καί εἰρήνην , καί πᾶσιν ἡμῖν πρό τοῦ τέλους , βίου διόρθωσιν .

   Ἐχθροῖς ἀντιτάχθητι , τοῖς πολεμοῦσιν ἡμῖν , δεινῶς γάρ ἐπέθεντο · τῇ κληρουχίᾳ τῇ Σῇ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ · ὅλεσον Σαῖς πρεσβείαις , τῶν βαρβάρων τά θράση , γνώτωσαν τήν ίσχύν σου ,  φιλοπόλεμα ἔθνη · τῷ νεύματι σου τούτους πάντας ἀφανισον .

 

                                  Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Μακαρίζω Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , τήν βροτούς ἀφαρπάσασαν ἐκ βυθοῦ κακίας καί ἀπογνώσεως · ὑμνολογῶ Σε ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ΑΕΙΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ , καί δοξάζω Σου ΣΕΜΝΗ , τήν ἀπόῤῥητον κύησιν , ὅτι ἔτεκες τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου , καί κατάρας ἠλευθέρωσας ΠΑΡΘΕΝΕ , προγονικῆς τό ἀνθρώπινον .

   Πεπτωκότων ἀνόρθωσις , τεθνεώτων ἀνάστασις , Σύ ἐδείχθης τέξασα τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ , τόν τῷ Πατρί συννοούμενον , τήν θείαν τε γέννησιν , ἀνασχόμενον ἐκ Σοῦ , σαρκικῶν ὑποστάσεων · ὅν ἱκέτευε πειρασμῶν καί κινδύνων λυτρωθῆναι , τούς ἐν πίστει ΠΑΝΑΓΙΑ  εἰλικρινῶς Σέ δοξάζοντας . 

 

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

 

   Μακαρίζομέν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί δοξάζομέν Σε οἱ πιστοί κατά χρέος, τήν Πόλιν τήν ἄσειστον , τό τεῖχος τό ἄῤῥηκτον , τήν ἀῤῥαγῆ προστασίαν , καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Ἡ θερμή προστασία καί ἀπροσμάχητος , ἡ ἐλπίς ἡ βεβαία καί ἀκαταίσχυντος , τεῖχος καί σκέπη και λιμήν , τῶν προστρεχόντων Σοι ΑΕΙΠΑΡΕΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τόν Υἱόν Σου καί Θεόν ἱκέτευε σύν Ἀγγέλοις , εἰρήνην δοῦναι τῷ κόσμῳ , καί σωτηρίαν καί μέγα ἔλεος .

                                 

............................................ἦχος πλ. β ΄...................................

 

Ἡ Ἐλισάβετ συνέλαβεν τόν Πρόδρομον τῆς χάριτος , ἡ δέ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , τόν Κύριον τῆς δόξης · ἠσπάσαντο ἀλλήλας αἱ μητέρες , καί τό βρέφος ἐσκίρτησεν · ἔνδον γάρ ὁ δοῦλος ἤνει τόν Δεσπότην · θαυμάσασα ἡ μήτηρ τοῦ Προδρόμου , ἤρξατο βοᾶν · πόθεν μοι τοῦτο , ἵνα ἔλθῃ πρός με , ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου μου ; ἵνα σῴσῃ λαόν ἀπεγνωσμένον , ὁ ἔχων τό μέγα καί πλούσιον ἔλεος δόξα σοι . 

   ΘΕΟΤΟΚΕ Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς · Σέ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετ΄τῶν Αποστόλων , καί πάντων τῶν Ἁγίων ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Τίς μή μακαρίσει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ  ; τίς μή ἀνυμνήσει Σου , τόν ἀλόχευτον τόκον · ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱός μονογενής , ὁ αὐτός ἐκ Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν , ἀφράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός ὑπάρχων , καί φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ᾿ ἡμᾶς · οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , αλλ ᾿ ἐν δυάδι φύσεων , ἀσυγχύτως γνωριζόμενος , αὐτόν ἱκέτευε , ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

                            

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ

 

 Μεγάλων χαρισμάτων ΑΓΝΗ , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ   ἠξιώθης ὅτι ἔτεκες σαρκί , τόν ἕνα τῆς Τριάδος , Χριστόν τόν ζωοδότην , εἰς σωτηρίαν τῶν ψυχὼν ἡμῶν . 

   Μετάνοιαν οὐ κέκτησαι , ψυχή ἀμετανόητε , τί βραδύνεις ; τοῦ θανάτου ἡ τομή ἐγγίζει καί τό τέλος ἐφέστηκεν ὡς κλέπτης · τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ δράμε πρόσπεσον .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , δυσώπησον τόν Κύριον , ὅπως πᾶσι , ταῖς πρεσβείαις Σου ΑΓΝΗ , συγχώρησιν  πταισμάτων  δωρήσηται καί σώσῃ , ὡς ἐλεῆμον καί φιλάνθρωπος .

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

   Βλέπε τήν Ἐλισάβετ , πρός τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΜΑΡΙΑΜ διαλεγομένην · τί παραγέγονας πρός με , ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου μου ; Σύ βασιλέα βαστάζεις , κἀγώ στρατιώτην · Σύ τόν νομοδότην , κἀγώ τόν νομοθέτην · Σύ τόν Λόγον , κἀγώ τήν φωνήν , τήν κηρύξασα τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν . 

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλων Σου , καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως .

    Τά οὐράνια ὑμνεῖ Σε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΜΗΤΗΡ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ , καί ἡμεῖς δοξολογοῦμεν , τήν ἀνεξιχνίαστόν Σου γέννησιν , ΘΕΟΤΟΚΕ πρέσβευε σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Ἐνθυμοῦμαι τήν κρίσιν καί δειλιῶ , τήν ἐξέτασιν φρίττω τήν φοβεράν , τρέμω τήν ἀπόφασιν , καί πτοοῦμαι τήν κόλασιν , τήν τοῦ πυρός ὀδύνην , τό σκότος τόν τάρταρον · οἴμοι !!! τί ποιήσω , ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ , ὅταν τίθωνται θρόνοι , καί βίβλοι ἀνοίγονται , καί αἱ πράξεις ἐλέγχονται ; τότε ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθειά μοι γενοῦ , καί προστάτις θερμότατος , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ  δοῦλος Σου .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΗΤΗΡ Θεοῦ , τῆς ψυχῆς μου τά πάθη τά χαλεπά , ἴασαι δέομαι , και συγγνώμην παράσχου μοι , τῶν ἐμῶν πταισμάτων ἀφρόνως ὧν ἔπραξα , τήν ψυχήν καί τό σῶμα μολύνας ὁ ἄθλιος · οἴμοι !!! τί ποιήσω ἐν ἐκείνῃ τῇ ᾣρᾳ , ἡνίκα οἱ Ἄγγλοι τήν ψυχήν μου χωρίζουσιν τοῦ ἀθλίου μου σώματος · ; τότε ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθειά μοι γενοῦ , καί προστάτις θερμότατος , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ ἀάαξιος δοῦλος Σου .

   Πειρασμοῖς πολυπλόκοις περιπεσών , ἐξ ᾿ ἐχθρῶν ἀοράτων καί ὁρατῶν , τῷ σάλῳ συνέχομαι , τῶν ἀμέτρων πταισμάτων μου · καί ὡς ἔχων ἀντίληψιν , καί Σκέπην Σε ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ λιμένι προστρέχω , τῆς Σῆς ἀγαθότητος , · ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ἀσπόρως ἱκέτευε , ὑπέρ πάντων τῶν δούλων Σου , τῶν ἀπαύστως ἀνυμνούντων Σε , πρεσβεύουσα αὐτῷ ἐκτενῶς , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι ,τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει , τόν τόκον Σου ἌΧΡΑΝΤΕ . 

   Τήν οὐράνιον Πύλην καί Κιβωτόν , τό πανάγιον Ὄρος τήν φωταυγῇ , Νεφέλην ὑμνήσωμεν Βάτον τήν ἀκατάφλεκτον , τόν λογικόν Παράδεισον , τήν τῆς Εὔας ἀνάκλησιν , τῆς οἰκουμένης πάσης τό μέγα κειμήλιον · ὅτι σωτηρίᾳ ἐν Αὐτῇ διεπράχθη , τῷ κόσμῳ καί ἄφεσις τῶν ἀρχαίων ἐγκλημάτων , διά τοῦτο βοῶμεν Αὐτῇ · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς ἀνυμνοῦσιν ἀξίως τήν δόξαν Σου ΑΧΡΑΝΤΕ .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσα ἀφράστως Μήτηρ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα · καί ἐν ἀγκάλαις ἔσχες , τόν πάντα συνέχοντα , καί ἐκ μαζῶν ἐθήλασας τόν πάνταςς ἐκτρέφοντα · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ · ῥυσθῆναι πταισμάτων μου ὅταν μέλλω παρίστασθαι , πρό προσώπου τοῦ Κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν Σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι , καί γάρ δύνασαι ὅσα θέλεις ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Τήν ψυχήν μου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν ταπεινήν , τήν ἐν ζάλῃ τοῦ βίου τῶν πειρασμῶν , νῦν ὡς ἀκυβέρνητον , ποντουμένην τῷ κλύδωνι , ἁμαρτιῶν τε φόρτῳ , ὁφθεῖσαν ὑπέραντλον , καί εἰς πυθμένα ᾃδου πεσεῖν κινδυνεύουσαν · φθάσον ΘΕΟΤΟΚΕ , τῇ θερμῇ Σου πρεσβείᾳ , καί σῶσον παρέχουσα  , Σόν λιμένα τό εὔδιον , ἵνα πίστει κραυγάζω Σοι · πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ τῶν πταισμάτων δοῦναι μοι τήν ἄφεσιν , Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ δοῦλος Σου .

   Χαριστήριον αἶνον χρεωστικῶς , ὡς ἡ χήρα ἐκείνη δύο λεπτά , προσφέρω Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ὑπέρ πασῶν τῶνχαρίτων Σου , Σύ γάρ ὤφθης Σκέπη , ὁμοῦ καί βοήθεια , πειρασμῶν καί θλίψεων , ἀεί μέ ἐξαίρουσα · ὅθεν ὡς ἐκ μέσου , φλογιζούσης καμίνου , ῥυσθείς τῶν θλιβόντων με ἐκ καρδίας κραυγάζω Σοι · ΘΕΟΤΟΚΕ βοήθει μοι · πρεσβεύουσα τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει , τόν τόκον Σου ΑΧΡΑΝΤΕ .

 

                                  Τί ὑμᾶς καλέσωμεν Ἄγιοι

 

   Τίνι ὡμοιώθης ταλαίπωρε , πρός μετάνοιαν οὐδόλως ἀνανεύουσα ψυχή , καί τό πῦρ μή δειλιῶσα , τῶν κακῶν ἐπιμονῇ ; ἀνάστα  , καί τήν Μόνην πρός ἀντίληψιν , ταχεῖαν ἐπικάλεσαι καί βόησον , τόν Σόν Υἱόν καί Θεόν ἡμῶν , μή διαλίπῃς πρεσβεύουσα , ῥυσθῆναι με , τῶν παγίδων τοῦ ἀλάστορος .

   Τίς ὁ προσφυγών ἐν τῇ Σκέπῃ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ ΑΓΝΗ , οὐ λαμβάνει τήν ταχεῖαν τῶν κακῶν ἀπαλλαγήν ; εὑρίσκει βοηθόν Σε ἀκαταισχυντον , προστάτιν τε καί πύργον ἀῤῥαγέστατον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , χριστιανῶν ἡ ἀντίληψις , μεσίτευσον τοῦ σωθῆναι τούς τιμῶντας Σε   

 

                                    Τό προσταχθέν 

 

   Τόν ἀπερίληπτον Θεοῦ Υἱόν καί Λόγον , ἀνερμηνεύτως , ὑπέρ νοῦν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , ΘΕΟΤΟΚΕ ἱκέτευε σύν τοῖς Ἀποστόλοις · εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ εἰλικρινῆ , βραβεῦσαι καί τῶν πταισμάτων δοῦναι ἡμῖν , πρό τοῦ τέλους διόρθωσιν · καί βασιλείας οὐρανῶν , δι ᾿ ἄκραν ἀγαθότητα , ἀξιῶσαι τούς δούλους Σου .  

   Τό προσταχθέν μυστικῶς λαβών ἐν γνώσει , ἐν τῇ Σκηνῇ τοῦ Ἰωσήφ σπουδῇ ἐπέστη , ὁ Ἀσώματος λέγων , τῇ ΑΠΕΡΩΓΑΜῼ · ὁ κλίνας τῇ καταβάσει τούς οὐρανούς , χωρεῖται ἀναλλοιώτως ὅλος ἐν Σοί , ὅν καί βλέπων ἐν Μήτρᾳ Σου , λαβόντα δούλου μορφήν , ἐξίσταμαι κρυγάζειν Σοι , χαῖρε , Νύμφη Ἀνύμφευτε .

 

                                       Οἱ Μάρτυρες σου

 

   Ἐγώ εἰμί ΠΑΝΑΜΩΜΕ δένδρον τό ἄκαρπον τοῦ θείου Λόγου , καρπόν σωτήριον μηδόλως φέρον , καί δειλιῶ τήν ἐκκοπήν , μήπως εἰς πῦρ βληθῶ τό ἄσβεστον · ὅθεν δυσωπῶς Σε τούτου ῥῦσαι με δείξασα καρποφόρον , ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ Υἱῷ Σου τῇ μεσιτείᾳ Σου .

 

                                Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Πάντοτε πράττων τά ἄτοπα , τόν Ποιητήν μου καί Θεόν παροργίζω ὁ ἔθλιος , καί πτοοῦμαι ΠΑΝΑΓΝΕ , τήν αἰώνιον κόλασιν , καί τοῦ πυρός τήν φλόγα τήν ἄσβεστον καί τῶν σκωλήκων τήν ἀγριότητα · ὧν μέ ἐξάρπασον , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τόν Σόν Υἱόν , λόγοις τόν φιλάνθρωπον , καθικετεύουσα.

   Χαίροις οἰκουμένης καύχημα , χαῖρε Κυρίου Ναέ · χαῖρε Ὄρος κατάσκιον , χαῖρε Καταφύγιον · χαῖρε Λυχνία χρυσῆ · χαῖρε τό κλέος τῶν ὀρθοδόξων ΣΕΜΝΗ · χαῖρε ΜΑΡΙΑ Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ · χαῖρε Παράδεισε ·χαῖρε θεία Τράπεζα · χαῖρε Σκηνή · χαῖρε Στάμνε πάγχρυσε · χαῖρε ἡ πάντων Χαρά .

                                

.............................Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ ...................................

 

....................................... ἦχος α ΄ ........................................... 

 

                          Πανεύφημοι Μάρτυρες ὑμᾶς 

 

   Ῥομφαῖα διῆλθεν ὦ Υιέ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔλεγεν , ἐπί τοῦ ξύλου ὡς ἔβλεψεν , Χριστόν κρεμάμενον , καί σπαράττει Δέσποτα , ὡς πάλαι Συμεών μοι προέφησεν , ἀλλά ἀνάστηθι καί συνδόξασον ἀθάνατε , τήν Μητέρα καί Δούλην σου δέομαι .

   Σφαγήν σου τήν ἄδικον Χριστέ , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ βλέπουσα , ὀδυρομένη ἐβόα σοι · τέκνον γλυκύτατον , πῶς ἀδίκως πάσχεις ; πῶς τῷ ξύλῳ κρέμασαι , ὁ πᾶσαν γῆν κρεμάσας τοῖς ὕδασι ; μή λίπης μόνην με , εὐεργέτα πολυέλεε , τήν Μητέρα , καί Δούλην σου δέομαι .

   Τόν ἴδιον ἄρνα ἡ Ἀμνάς , καί ἄμωμος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐν τῷ Σταυρῷ ὡς ἑώρακεν , εἶδος οὐκ ἔχοντα , οὐδέ κάλλος · οἴμοι !!! θρηνῳδοῦσα ἔλεγεν · τό κάλλος ποῦ σου ἔδυ γλυκύτατε ; ποῦ ἡ εὐπρέπεια ; ποῦ ἡ χάρις ἡ ἀστράπτουσα , τῆς μορφῆς σου , Υἱέ Μου παμφίλτατε ; 

                     

                            Τῶν οὐρανίων ταγμάτων 

 

   Σέ τόν ἀμνόν καί ποιμένα , ἐπί τοῦ Ξύλου Σωτήρ , ἡ σέ Ἁγνῶς Τεκοῦσα , ὡς ἑώρα Θεέ μου , θρηνοῦσα ἀνεβόα · Τέκνον Ἑμόν , φῶς τοῦ κόσμου γλυκύτατον , πῶς ἐπί ξύλου ὁρῶ σε τοῦ σταυρικοῦ , ὡς κακοῦργον ἀναρτώμενον ; 

 

                             Τόν Τάφον σου Σωτήρ 

 

   Ἡ Ἄσπιλος Ἀμνάς τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα , κρεμάμενον νεκρόν , ἐπί ξύλου ὁρῶσα , θρηνοῦσα ἐφθέγγετο , Μητρικῶς ὁλολύζουσα · πῶς ἐνέγκω σου , τήν ὑπέρ λόγον Υἱέ μου , συγκατάβασην , και τά ἑκούσια πάθη , Θεέ ὑπεράγαθε ; 

   Ὁρῶσα σε Χριστέ ἡ ΠΑΝΑΜΩΟΣ Μήτηρ , νεκρόν ἐπί Σταυροῦ ἡπλωμένον ἐβόα · Υἱέ Μου συνάναρχε , τῷ Πατρί καί  τῷ Πνεύματι , τίς ἡ ἄφατος οἰκονομία σου αὔτη , δι ᾿ ἧς ἔσωσας τό τῶν ἀχράντων χειρῶν σου , σοφόν δημιούργημα ; 

 

..........................................ἦχος β '...........................................

 

                              Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

 

   Πόνους ὑπομείνασα πολλούς , ἐν τῇ τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου σταυρώσει ΑΧΡΑΝΤΕ , ἔστενες δακρύουσα καί ὀλολύζουσα · οἴμοι !!! τέκνον γλυκύτατον , ἀδίκως πῶς πάσχεις πάντας θέλων ῥύσασθαι τούς ἐξ Ἀδάμ γηγενεῖς ; ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , Σέ παρακαλοῦμεν ἐν πίστει , ἵλεων ἡμῖν τοῦτον ἀπέργασαι .

 

.............................................ἦχος γ ΄.........................................

 

                                        Θείας πίστεως 

 

   Ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς τοῦ Λόγου , ἡ ἀκήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΩΡ , ἐν τῷ Σταυρῷ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ἐξ Αὐτῆς ἀνωδἰνως βλαστήσαντα , Μητροπρεπῶς θρηνῳδοῦσα ἐκραύγαζεν · οἴμοι τέκνον μου , πῶς πάσχεις θέλων , ῥύσασθαι παθῶν τῆς ἀτιμίας τόν ἄνθρωπον .

 

                                        Τήν ὡραιότητα 

 

   Τόν ἐπονείδιστον , οἰκτίρμον θάνατον , διά σταυρώσεως , ἑκών ὑπέμεινας · ὅν ἡ Τεκοῦσα σε Χριστέ , ὁρῶσα ἐτιτρώσκετο , σπλάγχνα κοπτομένη τε , Μητρικῶς ἐποδύρετο · Ἧς ταῖς παρακλήσεσιν , διά σπλάγχνα ἐλεόυς Σου οἰκτίρησον καί σῶσον τόν κόσμον , ὁ αἴρων τήν τούτου ἁμαρτίαν . 

 

..............................................ἦχος δ ΄.......................................

                                

                                 Ἔδωκας σημείωσιν   

 

   Σέ ὡς ἐθεάσατο ἐπί Σταυροῦ ἀνυψούμενον , ἡ Τεκοῦσα φιλάνθρωπε , κραυγάζουσα ἔλεγε · πῶς ἐθελουσίως πάθος ὑπομένεις ὁ ἀπαθῶς ἐκ τῆς Ἐμῆς , γαστρός ἐκλάμψας ὡς παντοδύναμος , καί λύσας τήν κατάκριτον  , φύσιν βροτῶν κατακρίσεως ; ἀνυμνῶ σου τήν ἄμετρον , νῦν Υἱέ συγκατάβασιν . 

   Σταυρούμενον βλέπουσα , καί τήν πλευράν ὀρυττόμενον , ὑπό λόγχης ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ , Χριστόν τόν φιλάνθρωπον , ἔκλαιε βοῶσα · τί τοῦτο Υἱέ Μου  ; τί σοί ἀχάριστος λαός , ἀνταποδίδωσιν ὦν πεποίηκας , καλῶν αὐτοῖς καί σπεύδεις με , ἀτεκνωθῆναι παμφίλτατε ; καταπλήττομαι ἔνδοξε , Σήν ἑκούσιονΣταύρωσιν . 

 

                                Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ

 

   Ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΣ Ἀμνάς καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ὅν ἀπεκύησεν Υἱόν ἠπλωμένον , ἐπί Σταυροῦ ὡς ἔβλεψεν ὁδύναις τήν ψυχήν , καιρίαις κατεπλήττετο καί ἐβόα θρηνοῦσα · ποῦ Σου τέκνον φίλτατον , δωρεῶν καί θαυμάτων , μνήμη ὧν ἀπήλαυσεν , ὁ ἀχάριστος δῆμος · ἀλλά εἰς τό σῶσαι γένος τῶν βροτῶν , ταῦτα νῦν πάσχεις , ὑμνῶ Σου τό εὔσπλαγχνον .

   Τόν ἐξ ᾿ ἀνάρχου τοῦ Πατρός γεννηθέντα , ἡ ἐπ ᾿ ἐσχάτων Σε σαρκί τετοκυῖα , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον ὁρῶσα σε Χριστέ , οἴμοι !!! ποθεινότατε , Ἰησοῦ ἀνεβόα , πῶς ὁ δοξαζόμενος , ὡς Θεός ὑπ ᾿ Ἀγγέλων , ὑπό ἀνόμων νὺν βροτῶν Υἱέ , θέλων στυροῦσαι ; ὑμνῶ σε μακρόθυμε . 

 

                                   Ταχύ προκατάβαλε 

 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ  Μῆτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ῥομφαία διῆλθε Σου τήν Παναγιαν ψυχήν , ἡνίκα σταυρούμενον , ἔβλεψας ἑκουσίως τόν Υἱό καί Θεόν Σου · ὅνπερ Εὐλογημένη δυσωποῦσα μή παύση , συγχώρησιν πταισμάτων ἡμῖν δωρήσασθαι .

   Ὑψούμενος ὕψωσας τούς πεπτωκότας ἡμᾶς , Ἐμέ δέ κατέβαλες , τῇ ἀνυψώσει τῇ Σῆ , ὦ !!! φῶς τῶν ὀμμάτων Μου · δέχου Υἱέ τό πάθος δι ᾿ ἡμᾶς ἑκουσίως , φέρε Σταυρόν τούς ἥλους , καί τόν σπόγγον τήν λόγχην , δι ᾿ ὧν τῆς ἀπαθείας , τήν χάριν ἐβράβευσας .

 

                                  Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

 

   Ὡς ἑώρακε Κύριε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ σου , ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον ἐξεπλήττετο , καί ἀτενίζουσα ἔλεγεν · τί σοι ἀνταπέδωκαν  , οἱ πολλῶν σου δωρεῶν , ἀπολαύσαντες Δέσποτα  ; ἀλλά δέομαι · μή Με Μόνην ἐάσῃς ἐν τῷ κόσμῳ , ἀλλά σπεῦσον ἀναστῆναι , συνανιστῶν τούς προπάτορας .

 

...........................................ἦχος πλ. α ΄.....................................

 

                                Τόν συνάναρχον Λόγον 

 

   Ἐν Σταυρῷ σε ὁρῶσα Χριστέ ἡ Μήτηρ σου , ἑκουσίως ἐν μέσῳ ληστῶν κρεμάμενον , κοπτομένη Μητρικῶς τά σπλάγχνα ἔλεγεν · ἀναμάρτητε Υἱέ , πῶς ἀδίκως ἐν Σταυρῷ , ὥσπερ κακοῦργος ἐπάγης ,τό γένος τό τῶν ἀνθρώπων , ζωῶσαι θέλων ὡς ὑπεράγαθος ;

                              

............................................ἦχος πλ. β ΄....................................

 

                                Τριήμερος άνέστης Χριστέ 

 

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ὡς εἶδε σε , ἐπί Σταυροῦ κρεμάμενον  , θρηνῳ δοῦσα ἀνεβόα Μητρικῶς , Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πῶς φέρεις πάθος ἐπονείδιστον .

   Ὁρῶσα σε σταυρούμενον , Χριστέ ἡ σέ κυήσασα , ἀνεβόα , τί τό ξένον ὅ ὁρῶ , μυστήριον Υἱέ Μου ; πῶς ἐπί ξύλου θνήσκεις, σαρκί κρεμάμενος , ζωῆς χορηγέ ;

 

............................................ἦχος πλ. δ ΄....................................

 

                                 Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

 

   Τόν Ἀμνόν καί ποιμένα καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Σταυρῷ , ὠλόλυζε δακρύουσα , καί πικρῶς ἐκβοῶσα · ὁ μέν κόσμος ἀγάλλεται , δεχόμενος τήν λύτρωσιν , τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ὁρῶσης  Σου τήν Σταύρωσιν ἥνπερ ὑπομένεις διά σπλάγχνα ἐλέους , μακρόθυμε Κύριε , τοῦ ἐλέους ἡ ἄβυσσος  καί πηγή ἀγαθότητος , σπλαγχνίσθητι καί δώρησαι οὖν τῶν πταισμάτων ἄφεσιν τοῖς δούλοις Σου ,τοῖς ἀνυμνοῦσι ἐν πίστει , τά θεῖα παθήματα . 

                                  Τί ὑμᾶς καλέσωμεν Ἄγιοι

 

   Ἄρνα η Ἀμνάς ὡς ἑώρακεν , τόν Υἱόν τόν Εαὐτῆς καθηλούμενον ἐν Σταυρῷ , ἐτιτρώσκετο τῆς λύπης , τῇ ῥομφαᾳ τῇ ψυχῇ , τά σπλάγχνα ἐδονεῖτο θρήνους πλέκουσα , καί λύπης τήν καρδίαν ἐνεπίμπλατο , οἴμοι !!! γλυκύτατε , πῶς ταῦτα πάσχεις μακρόθυμε  ; δοξάζω σου τό μακρόθυμον φιλάνθρωπε . 

   Ἄρνα ἡ Ἀμνάς ὡς ἑώρακεν , ἐπί ξύλου ἠπλωμένον , ἑκουσίως σταυρικοῦ , ἀνεβόα Μητρικῶς  ὀδυρομένη ἐν κλαυθμῷ · Υἱέ Μου , τί τό ξένον τοῦτο θέαμα ; ὁ πᾶσιν τήν ζωήν νέμων ὡς Κύριος , πῶς θανατοῦσαι μακρόθυμε , βροτοῖς παρέχων ἀνάστασιν ; δοξάζω Σου , τήν πολλήν Υἱέ Μου συγκατάβασιν . 

 

                                    Οἱ Μάρτυρες σου 

 

   Ἡ Δάμαλις ἡ ἄσπιλος τόν μόσχον βλέπουσα ἐπί τοῦ ξύλου προσαναρτώμενον ἐθελουσίως , ὁδυρομένη γοερῶς · οἴμοι !!! ἀνεβόα ποθεινότατον τέκνον , τί σοι δῆμος ἀνταπέδωκεν ἀχάριστος Ἑβραίων ,θέλων Με ἀτεκνῶσαι ἐκ Σοῦ παμφίλτατε .

 

                             Ὤ !!! τοῦ παραδόξου θαύματος 

 

   Τί τό ὀρώμενον θέαμα , ὅ τοῖς ἐμοῖς ὀφθαλμοῖς , καθορᾶται , ὦ Δέσποτα ; ὁ συνέχων ἅπασαν κτίσιν ξύλῳ ἀνήρτησαι , καί θανατοῦσαι , ὁ πᾶσι νέμων ζωήν ; ἡ ΘΕΟΤΟΚΟΣ κλαίουσα ἔλεγεν ὅτε ἑώρακεν , ἐν Σταυρῷ ὑψούμενον τόν ἐξ ᾿ Αὐτῆς , ἀῤῥήτως ἐκλάμψαντα Θεόν καί ἄνθρωπον . 

   Ὡς ἔβλέψέ σε σταυρούμενον , ἐν τῷ Κρανίῳ Σωτήρ , ἠλλιοῦτο ἡ σύμπασα κτίσις καί συχείχετο · δονουμένη μή φέρουσα , ἀδίκως πάσχοντα , ὑπεράγαθε · ἡ δέ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΑΓΝΗ καί Μήτηρ σου , οἴμοι !!! ἐφθέγγετο , τέκνον γλυκύτατον , τί τό καινόν τοῦτο , καί παράδοξον καί ξένον θέαμα ; 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Κανόνων ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

                             

.........................................ἦχος α ΄...........................................

 

  

   Ἀπειράνδρως τέτοκας Χριστόν , ἡμῖν ὁμοιωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ · ὅν ἐκδυσώπει , ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ ἀεί , σῶσαι τούς κραυγάζοντας ·  Εὐλογημένη καί Δεδοξασμένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ  ὑπάρχεις, εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων . 

   Κατάβαλε , τούς ἀεί πολεμοῦντας με δαίμονας , καί ἄπρακτον , τήν βουλήν αὐτῶν ποίησον ἌΧΡΑΝΤΕ · ἄτρωτόν με σώζουσα , τῆς προσδοκίας τούτων ΚΟΡΗ , ὅπως ἀεί μακαρίζω Σε .

   Νενέκρωμαι ψυχήν ταῖς παραβάσεσιν , ἐπίσκεψον με ζώωσον , ἡ ζωήν ἀποκυήσασα Χριστόν , ὅν οἱ εὐκλεεῖς Μεγαλομάρτυρες , πάντων Θεόν , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , καθωμολόγησαν .

   Ὁ δημιουργήσας ὡς Θεός , τάς ἀοράτους δυνάμεις βουλήματι , ἔσχεν ὡς αἰτίαν Σε τῆς πρός ἡμᾶς ΠΑΡΘΕΝΕ ἀναπλάσεως · τοῦτον οὖν δυσώπει , τόν κόσμον σῶσαι ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ κυήσασα Θεόν , ὡράθης μετά γέννησιν , καί Σοῦ τό θεῖον ΑΧΡΑΝΤΕ πρόσωπον , χοροί παρθένων νῦν λιτανεύουσι · μεθ ᾿ ὧν ἡμῖν αἴτησαι , ἱλασμόν καί ἔλεος , καί δεινῶν παντελεῖ ἀπολύτρωσιν .

   Τύπον τῆς ἉΓΝΗΣ λοχείας Σου , πυρπολουμένη Βάτος ἔδειξεν ἄφλεκτος · καί νῦν καθ ᾿ ἡμῶν , τῶν πειρασμῶν ἀγριαίνουσαν , κατασβέσαι αἰτοῦμεν τήν κάμινον · ἵνα Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀκαταπαύστως Σε μεγαλύνωμεν . 

   Φῶς μοι τῷ κειμένῳ ΠΑΝΑΓΝΕ · ἐν ἀμελείᾳ σκότει νῦν ΑΓΝΗ ἐξανάτειλον · τά τυφλοῦντα μου τόν λογισμόν , νέφη λύουσα , καί εἰρήνην βαθεῖαν , ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀεί ἐργαζομένη , ἐν τῇ ψυχῇ μου τοῦ ἀεί δοξάζειν Σε . 

   Ὡς ἔχουσα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἰσχύν Σε καί στήριγμα , ἡ Ἀντωνῖνα καρτερεῖ , τά δυσαχθῆ καί θλιβερά , καί ῥίπτει τόν τύραννον , καί συμπατεῖ ποσίν ὡραίοις τῇ χάριτι , τοῦ ἐκ νηδύος σου , Λόγου ἐκλάμψαντος .

   Ὤσπερ τούς τρεῖς Παῖδας , οὐ κατέφλεξεν κάμινος ἡ Χαλδαϊκή , οὕτως ΑΧΡΑΝΤΕ Σήν νηδύν , πῦρ τό τῆς θεότητος ἄφλεκτον ἐτήρησεν · ἀλλά βοῶ Σοι · καταφλεξον , ὕλην πικράν τῶν παθῶν μου , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ὅπως δοξάσω Σε . 

    

..........................................ἦχος β ΄..........................................

 

   Ἀγαθοδότην Χριστόν , ΘΕΟΚΥΗΤΡΙΑ ΑΓΝΗ τέξασα , τόν πονηραῖς παθῶν τρικυμίαις , κλονούμενονμε νῦν , τῇ Σῇ εὐσπλαγχνίᾳ ΠΑΡΘΕΝΕ θεράπευσον .

   Ἀνάρχου Γεννητορος , Υἱός Θεός καί Κύριος , σαρκωθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἡμῖν ἐπέφανε · τά ἐσκοτισμένα φωτίσαι , συναγαγεῖν τά ἐσπορπισμένα , διό τήν ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

   Ἀνθρώπων δεινῶν , καί δαιμόνων πονηρῶν , καί τῆς τοῦ βίου κακοπραγίας , καί συμπτώσεως , καί πάσης ἄλλης κακώσεως , ῥῦσαι με ΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί συντήρησον ψάλλοντα · Εὐλογημένη ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα .

   Ἀπάτωρ ἐκ Σοῦ , ὁ ἀμήτωρ ἐκ Πατρός ΑΓΝΗ προέρχεται , καί τῆς ἁγνείας Σου τά σήμαντρα διατηρήσας ἀλώβητα , ἔδειξεν ἀλόχευτον τόκον , καί ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ ἀμόλυντον , καινοτομοῦνται γάρ ἐν Σοί , νόμοι τῆς φύσεως . 

   Ἀπειράνδρως ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκύησας , καί διαιωνίζεις ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐμφαίνουσα τῆς ἀληθοῦς θεότητος , τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου τά σύμβολα .

   Ἀπορία καλύπτει τόν τόκον Σου ξένως γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ θηλάζεις  , τόν ἄποσον , καί γαλουχεῖς τόν ἄϋλον , καί ἀγκάλαις συνέχεις τόν κτίσαντα . 

   Ἀσπόρως ἐν γαστρί Θεόν συνέλαβες , καί τίκτεις ἀφράστως σεσαρκωμένον , εἰς ὅν βλέπειν οὐ τολμῶσιν ἀεί , οὐρανῶν αἱ δυνάμεις ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἀσπόρως χωρηθείς ΠΑΝΑΜΩΜΕ , θεῖος Λόγος ἐν τῇ γαστρί Σου , προέρχεται σύμμορφος , ἀτρέπτως τοῦ βροτείου γένους · διό καί τῆς πλάσεως ἀνάπλασιν , δι ᾿ οἶκτον θειοτέραν προεξένησεν .

   Δυσωποῦμεν Σε ΑΧΡΑΝΤΕ , τήν τόν Θεόν ἀσπόρως συλλαβοῦσαν , τοῦ ἀεί πρεσβεύειν ὑπέρ τῶν δούλων Σου .

   Ἐν ὁμοιώματι σαρκός , ὁ ὑπέρθεος ΑΓΝΗ ἐκ Σοῦ ὠράθη , ὅν ἀπαύστως δυσώπει , ἐλεηθῆναι ἡμᾶς , κακίᾳ συζῶντας , καί τρέμοντας τάς αἰωνιζούσας ΠΑΡΘΕΝΕ τιμωρίας .

   Ἐφάνης καθαρότητι , ὡσεί κρίνον ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τῶν ἀκανθῶν ἐκλάμψασα  λαμπηδόσι τῆς ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ Σου , ἐν μέσῳ ΘΕΟΤΟΚΕ πανσεβάσμιε .

   Ἡ τῆς Εὔας , ΘΕΟΜΗΤΟΡ κατάρα τῷ τόκῳ Σου λέλυται ΠΑΝΑΜΩΜΕ · σεσαρκωμένον γάρ τέτοκας , Λόγον τόν ἀΐδιον , τόν εὐλογίαις τόν κόσμον στεφανώσαντα .

   Ἰδού ἐν γαστρί ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , ὑπέρ λόγον ἔσχηκας , ὥσπερ Ἡσαΐας προηγόευσεν ὑπέρ φύσιν δέ τοῦτον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ τέτοκας .

   'Ιδού φησίν , ὁ Ἡσαΐας ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , βουλῆς μεγάλης Ἄγγελονἐν τῇ νηδὐϊ  Σου , συλλαβοῦσα ἀσπόρως ,  καί τέτοκας , καί σῴζῃ μετά τόν τόκον ΑΓΝΗ . 

   Ἰθύνουσα ΠΑΝΑΓΝΕ τόν ἐμόν βίον , πρός τόν Σόν πανεύδιον λιμένα καθοδήγησον , Θεόν ἡ κυήσασα τῶν ἀγαθῶν τήν πηγήν , τόν πᾶσι παρέχοντα πιστοῖς , τήν ἀφθαρσίαν τῆς ἀγαθότητος .

   Ἴνα τήν ἀράν  τήν πρώτην ἀφανίσης , καί τοῦ θανάτου τό κατάκριμα τῆς πάλαι προμήτορος , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , Λόγε Θεοῦ γεγένησαι , πᾶσι δεδωρημένος , ἀθανασίαν ἀνώλεθρον .

   Κατοικτιρῶν , σοῦ τῶν χειρῶν τό πλαστούργημα , ὁ ἐν ἐλέει πλούσιος , Μήτραν κατώκησας , ἈΠΕΡΑΝΔΡΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί Ταύτην προστασίαν ἡμῶν ἀνέδειξας .

   Κύματα πράϋνον τῆς παναθλίας μου ψυχῆς δέομαι , καί τῆς σαρκός παῦσον τάς ὁδύνας , ἡ Μόνη τεκοῦσα ἔνευθεν ὠδίνων Θεόν σωματούμενον .

   Μή ἐπιλάθῃ τῆς φωνῆς , προστασία φοβερά τῶν ἱκετῶν Σου , ἀλλά ἐκ πάσης ὁδύνης , ταῖς ἱκεσίαις ταῖς Σαῖς , καί πάσης ἀπειλῆς ἐξάρπασον · κάμπτει γάρ ἡ Σή , Μητρική Θεόν πρεσβείᾳ .

   Μύρον κενούμενον ἡμῖν , ΘΕΟΤΟΚΕ τόν Χριστόν κυοφοροῦσα , εὐωδίασας κόσμον , ἐνθεοπνεύστοις ὀσμαῖς · διό Σοι τό χαῖρε κραυγάζομεν , καί Σέ ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Νεανίδων θείων ὁ χορός , ἐνθεαστικώτατα , ἐν γυναιξίν καλή Σέ ἀσματίζουσιν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καλλοναῖς ὡραϊζομένην θεότητος · τόν καλλοποιόν γάρ Λόγον , ὑπέρ λόγον ἀπεκύησας .

   Νοερῶν ἀντέρα Δυνάμεων , πάσης με κακίας τοῦ πλάνου , ἀνώτερον , ταῖς Σαῖς πρεσβείαις  ποίησον , εὐχαρίστως ἀεί Σέ δοξάζοντα .

   Νύμφη καί Μήτηρ ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν Ἀγγέλων τά πλήθη , τόν Σόν καθικετεύουσιν Υἱόν , δέξαι καμέ , ἡ ελπίς τῶν πιστῶν καί εἰρήνην τῷ κόσμῳ , νίκας τῷ φιλοχρίστῳ Βασιλεῖ , καί ἡμῖν σωτηρίαν , τοῖς Σε ὑμνοῦσιν βράβευσον .

   Ξενίζει βροτούς και ἀΰλους ΠΑΝΑΓΝΕ τῆε Σῆς λοχείας τό  μυστήριον · Μόνῃ γάρ ἄνευ σπορᾶς Λὀγον τέτοκας σάρκα γενόμενον δι ᾿ οἶκτον καί σωθέντες κραυγάζομεν · Εὐλογημένη Σύ ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Ὁδυνούμενος πάθεσιν ἌΧΡΑΝΝΤΕ , καί συμποδιζόμενος τοῖς παραπτώμασιν , ἡ τήν χαράν κυήσασα τῶν κακῶν μοι λύσιν παράσχου δέομαι .

   Οἶκος ΑΓΝΗ , ὁ τῆς σοφίας ἐγνώρισαι , ἐκ τῶν Αἱμάτων σάρκα γάρ , τῶν Σῶν Αγνῶν λαβών , καί Σταυρῷ ὁμιλήσας , Θεός τῆς ἀπαθείας ἡμῖν μετέδωκεν .

   Ὁ ξένος τοκετός ἡ ξένη πρόοδος , ἐν Μήτρᾳ ξενίζεται τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί τήν φύσιν ὀλοσθήσασαν εἰς φθοράν ἐξ ᾿ ἀπάτης ἀνεστήσατο . 

   Ὁ πόκος ποτέ , προεδήλου τήν ΑΓΝΗΝ ΣΕΜΝΗ γαστέρα Σου , εἰσδεξαμένη τήν οὐράνιον , δρόσον τήν πάντας δροσίζουσαν , τούς κεκρατημένους τῇ δίψῃ , τῆς ἁμαρτίας κραυγάζοντας · Εὐλογημένη ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Οὐρανόν ὁ τανύσας βουλήματι , οὐρανόν ἐπίγειον ἄλλον ἀπέδειξε , Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΧΡΑΝΤΕ , καί ἐκ Σοῦ ἀνατείλας ἐπέφανεν .

    Οὐρανός ὑψηλός ἐχρημάτισας , τοῦ παμβασιλέως Χριστοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , καί καθαρόν Παλάτιον, καί Παστάς φωτεινή θείᾳ χάριτι ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ῥανίσι συμπαθῶς τῇ τῆς πρεσβείας Σου , τήν φλόγα κατάσβεσον τήν τῆς ψυχῆς μου , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , συμπαθείας τήν πηγήν μοι ἐπαρδεύουσα .

   Σέ βάτον Μωσῆς , ἐν  ὄρει τῷ Σινᾷ πυρπολουμένην προεθεώρει τήν ἐνέγκασαν ἀκαταφλέκτως τήν ἄστεκτον αἴγλην τῆς ἀῤῥήτου οὐσίας , ἑνωθείσης παχύτητι , σαρκός μιᾶς τῶν ἐν αυτῇ  , ἁγίων ὑποστάσεων .

   Σέ ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΓΝΗ , τήν καλλονήν τοῦ Ἰακώβ , πίστεως θείαις φωναῖς , ἀνυμνολογοῦμεν , κυήσασαν  ἡμῖν , Θεόν σαρκοφόρον , ὅν τρέμει τά σύμπαντα .

   Σέ ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ τό φωτεινόν παλάτιον τοῦ Λόγου , ἀνυμνολογοῦμεν καί μακαρίζομεν .

   Σέ προστασίαν ΑΓΝΗ  καί τῆς ἐλπίδος ἀσφαλῆ ἄγκυραν , καί συνοχήν καί σκέπην καί τεῖχος , κεκτήμεθα πάντες , καί πρός βασιλείαν  εἰσάγουσα γέφυραν . 

   Σέ τήν τοῦ Θεοῦ  , τήν ὑπέρ λόγον λοχεύτριαν , ὡς κραταιάν ἀντίληψιν πάντων ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΑΓΝΗ  , τῶν καταπονουμένων , δοξάζομεν ἀπαύστως  καί μακαρίζωμεν . 

   Σοί τῇ Τεκούσῃ Χριστόν , τόν τοῦ παντός Δημιουργόν κράζομεν · χαῖρε ΑΓΝΗ , χαῖρε ἡ τό φῶς ἀνατείλουσα ἡμῖν , χαῖρε , ἡ χωήσασα Θεόν τόν ἀχώρητον .

   Στῆσον παθῶν μου τό δεινόν , νῦν κλυδώνιον ΑΓΝΗ , Εὐλογημένη , καί πολέμησον πάντας τούς ἀφειδῶς τῇ ἐμῇ πτωχείᾳ ΚΟΡΗ ἐπεμβαίνοντας , δυσμενεῖς ἀσάρκους , ὅπως πιστῶς ὑμνῶ Σε .

   Συνήθως ἐφ ᾿ ἡμᾶς τά πλούσια Σοῦ ἐλέη ΠΑΡΘΕΝΕ ῥᾶνον , νοσήματα παύουσα , καί πάθη λύουσα ποικίλα παθῶν , τῶν ἐν πίστει προσιόντων Σοι , τῇ τῶν καλῶν αἰτίᾳ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Σωματωθείς ἀποῤῥήτως ἐξ ἉΓΝΩΝ Σου Αἱμάτων , ὡς ἥλιος ἐπέφανεν ἡμῖν , ΠΑΝΑΓΝΕ Μήτηρ Ἀνύμφευτε τῶν αἰώνων ἁπάντων ὁ πρίν Πατρί συνάναρχος Υἱός , καί τό σκότος διώξας , ἐφώτισε τά σύμπαντα .

   Τάς νόσους τῶν βροτῶν τόν ἀφαιρούμενον , τεκοῦσα ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΠΑΝΑΓΙΑ , τῆς ψυχῆς μου τά συντρίμματα , καί σαρκός τά νοσήματα θεράπευσον .

   Τῆς ψυχῆς μου τήν κάκωσιν , τοῦ Σοῦ Υἱοῦ τῇ λάμψει , ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀφελοῦσα σύναψον σωτηρίᾳ με .

   Τόν ἐκ Θεοῦ Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτῳ σοφία , ἥκοντα καινουργῆσαι τόν Ἀδάμ , βρώσει φθορᾶς πεπτωκότα δεινῶς , ἐξ ᾿ Ἁγίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἀφράστως σαρκωθέντα δι ᾿ ἡμᾶς , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

   Φαεινοτάταις λαμπάσι , τοῦ ἐκ Σοῦ σαρκωθέντος ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ ὑπέρ νοῦν , οἱ ΘΕΟΤΟΚΟΝ είδότες Σε , φωτιζόμεθα πίστει καί σκότους ἐκλυτρούμεθα παθῶν , καί κινδύνων παντοίων , καί βίου περιστάσεων .

   Φωτοειδής ὡς Νεφέλη , τόν τῆς δικαιοσύνης , κατέχουσα ἀγκάλαις Σου ΑΓΝΗ , ἥλιον ἄδυτον πέφυκας · διά τοῦτο βοῶ Σοι · πολλοῖς ἐσκοτισμένον με κακοῖς , φωταγώγησον ΚΟΡΗ , ἀπαύστως Σε γεραίροντα .

   Ψυχῆς μου καί νοός ΑΓΝΗ ἀπέλασον τό σκότος καί δίδου , ὡς ἐν ἡμέρᾳ , εὐσχημόνως πολιτεύεσθαι , τά σωτήρια πράττοντα προστάγματα .

   Ὡς ὄρθρος εὑρέθης πρωϊνός , ἐν τῇ τοῦ βίου νυκτί , Παρθενίας ἀκτῖσι περιαστράπτουσα · τήν ἀνατολήν γάρ  ἡλίου τοῦ νοητοῦ τῆς δικαιοσύνης , ἡμῖν ἐφανέρωσας , ΘΕΟΜΗΤΟΡ Πανσεβάσμιε . 

   Ὥσπερ Νεφέλη φωτεινή , τόν ὑπέρθεονΧριστόν ἥλιον φέρεις , ἐν ἀγκάλαις Σου Μῆτερ · δι ᾿ οὗ τόν ζόφον παθῶν , ψυχῆς μου λαμπρύνασα αὔγασον , τῷ τῆς ἀπαθείας φωτί ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ .

   Ὡς προστασίαν Σε Μόνην καί ἰσχύν ΘΕΟΤΟΚΕ , καί τεῖχος καί προπύργιον στεῤῥόν , ἔχων τροποῦμαι ἐχθρῶν τάς προσβολάς , καί παθῶν ἐπικλύσεις · ἐν Σοί γάρ τάς ἐλπίδας μου ΑΓΝΗ , ἀνεθέμην τῇ Μόνῃ φθορᾶς ἀπαλαττούσῃ με   .

   Ὡς τά ἡμῶν , ὑπερβολῇ ἀγαθότητος , οἰκειουμένη ΠΑΝΑΓΝΕ , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ἀμαυρώσεως πάσης , καί ζάλης και κινδύνων , πάντας διάσωσον . 

...........................................ἦχος δ ΄......................................... 

   

  ἉΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  τήν ψυχήν μου , ἥν ὁ ἐχθρός δολίως , κατεσπίλωσε  τῇ ἁμαρτίᾳ , ὡς ΑΓΑΘΗ ,  δυσωπῶ ἀγάθυνον , καί φωτί με καταλάπρυνον .

   Ἄνθρακα τόν νοητόν , ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Ἡσαΐας ὅν τεθέαται , φέρεις ἀγκάλαις ΘΕΟΜΗΤΟΡ , μορφῇ τῇ ἡμετέρᾳ ἑνούμενον , καί κόσμῳ τήν σωτηρίαν βραβεύοντα · ὅθεν Σε πάντες  ΑΓΝΗ μεγαλύνομεν  .

   Ἀνώρθωσας ἡμᾶς ἀπωλείας εἰς βάθη, πεπτωκότας τόν Χριστόν  κυήσασα ΑΓΝΗ , ἐξ ᾿ ἀχράντων λαγόνων Σου , τοῦτον οὖν , ὡς παῤῥησίαν κεκτημένη , ἱκέτευε λυτρωθῆναι κινδύνων τούς δούλους Σου . 

   Ἀπειρόγαμε , ἡ Θεόν σαρκωθέντα κυήσασα , τῶν παθῶν ταῖς προσβολαῖς , κλονούμενον με στερέωσον , οὐ γάρ ἐστιν ΑΧΡΑΝΤΕ , πλήν Σου βοήθεια .

   Ἀπειρογάμως ἐκύησας ὦ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετά τόκον ὤφθης Παρθενεύουσα πάλιν · ὅθεν ἀσιγήτοις φωναῖς , τό χαῖρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει ἀδιστάκτῳ κραυγάζομεν . 

   Ἀπειρογάμως ἡ Θεόν σαρκωθέντα κυήσασα , τῶν παθῶν ταῖς προσβολαῖς , κλονούμενον με στερέωσον · οὐ γάρ ἔστιν ἌΧΡΑΝΤΕ , πλήν Σου βοήθεια . 

   Ἀπόῤῥητός Σου ἡ σύλληψις , ἀνέκφραστος ὁ τόκος ΘΕΟΤΟΚΕ , καί ἀνερμήνευτον τό τῆς Ἁγνείας μυστήριον , διό Σε πίστει Μόνῃ ἀεί δοξάζομεν .

   Ἀποῤῥἠτως τόν Δεσπότην τῶν ἁπάντων γεγέννηκας , καί τεκοῦσαν τοῦτον ΚΟΡΗ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔμεινας · καί ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἐδείχθης κατ ᾿ ἀλήθειαν , ὅθεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Σέ τοῦ παντός καταγγέλομεν .

   Ἀστέκτου θεότητος χωρίον , ἡ καθαρά Σου νηδύς ἀναδέδεικται , ὦ ΘΕΟΤΟΚΕ !!! ᾗ ἀδεῶς οὐρανῶν τά τάγματα , ἀτενίζειν οὐ δεδύνηνται .

   Ἀσπόρως , τῷ τοῦ Πατρός βουλήματι , ἐκ θείου Πνεύματος , τόν τοῦ Θεοῦ συνείληφας Υἱόν , καί σαρκί ἀπεκύησας τόν ἐν Πατρός ἀμήτορα , καί δι ᾿ ἡμᾶς ἐκ Σοῦ ἀπάτορα .

   Γνωρίσας  Μόνην Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ  Μητέρα τοῦ Θεοῦ προεσκίρτησεν , ὁ θεῖος Πρόδρομος , ἐν τῇ μητρῴα νηδύι ΑΓΝΗ , καί τά σά μεγαλεῖα προανεκήρυξεν . 

   Γνῶσιν τῆς συλλήψεως  , τῆς Σῆς δεικνύει ἡ κύησις , τῆς στείρας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , προκαταγγέλουσα , καί μηνύουσα ΑΓΝΗ ,  τόν ἄσπορον τόκον Σου · καρπόν ἐξ ἀκάρπου γάρ , νηδύος ἤνεγκε . 

   Δεόμεθα ὑπέρ τῶν ἱκετῶν Σου , ἀλόχευτε ΘΕΟΤΟΚΕ , τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα δυσώπησον , ὅτι Σέ καί Μόνην προστασίαν ἡμῶν ἐπιστάμεθα .

   Ἔλυσεν ὁ τόκος Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , δεσμά καταδίκης τῶν βροτῶν , καί ἑαυτῷ συνέδησεν , ἡμᾶς  ΑΓΝΗ διά τῆς χάριτος , ἐπευλογήσας ἅπαντας , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ γεραίροντας . 

   Ἐν μιᾷ Σοι σκηνοῦσα , τῶν ἐν ἑαυτῆς ἁγίων ὑποστάσεων , ἡ θεότης ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅλην μοι , ὅλῳ ἥνωται · ὅθεν Σε ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν μακαρίζομεν .

   Ἐπί τοῦ θρόνου τοῦ ἐπηρμένου ὁ καθήμενος , Θρόνον ἐπί γῆς ΠΑΡΘΕΝΕ θεοπρεπῆ , εὑρηκώς Σε ἀνεπαύσατο · Εὐλογημένη Σύ , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἐπλήσθη Ἀπόστολοι τοῦ γνῶναι ,τόν Κύριον σύμπασα ἡ γῆ , τόν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ λάμψαντα , καί κόσμον καταυγάσαντα , θείῳ ὑμῶν κηρύγματι , Πέτρε καί Παῦλε πανεύφημοι . 

   Ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν , ὁ ἐν ὑψίστοις κατοικῶν ΠΑΝΑΓΝΕ , ἄνευ σπορᾶς σάρκα γάρ , ἐκ Σοῦ λαβών πεφανέρωται .

   Εὔα μέν τῷ τῆς παρακοῆς νοσήματι , τήν κατάραν εἰσῳκίσατο · Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῷ τῆς κυοφορίας βλαστήματι , τῷ κόσμῳ τήν εὐλογίαν ἐξήνθησας , ὅθεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   Ἡ ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , ἥν οἰκῆσαι ηὐδόκησεν , ὡς εὐώδη οἶκον , Λὀγος τοῦ Πατρός ὁ ὑπέρθεος , οὐ διεφθάρη τήν Μήτραν , οὐκ ὠδίνησε · καί γάρ ἔτεκεν , Ἐμμανουήλ τόν Θεάνθρωπον .

   Ἡ Βασίλισσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , διαχρύσῳ στολίσματι , ὡραϊζομένη Υἱῷ Βασιλεῖ νῦν παρίσταται , ἡ ἀσυγκρίτως Ἀγγέλους ὑπερέχουσα , τούς κραυγάζοντας · δόξα τῇ δόξῃ Σου ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Ἡ Βάτος τό πρίν προδυετύπου , τό ξένον τοῦ τόκου Σου μυστήριον , ἄκαυστος τῷ φλέγεσθαι , μένουσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί γάρ τό πῦρ ἐκύησας , τό τῆς θεότητος · καί ἄφλεκτος διέμεινας ΚΟΡΗ · ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν , πιστοί εἰς τούς αἰῶνας .

   Ἡ Θεόν ὑπερφυῶς , συλλαβοῦσα ἐν  γαστρί , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΧΡΑΝΤΕ   , τήν Σήν εἰρήνην δώρησαι ἡμῖν , τοῖς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ὕμνοις δοξάζουσιν .

   Ἡ λύσις τῆς ἀρᾶς τῆς προμήτορος γέγονας  ΠΑΝΑΜΩΜΕ συλλαβοῦσα , τόν ἡμᾶς εὐλογίαις ταῖς θείαις στεφανώσαντα .

   Ἡ πάντων δεσπόζουσα τῶν ποιημάτων , τῷ λαῷ Σου δώρησαι , τά νίκης τρόπαια , τόν δυσμενῆ τιθεῖσα ὑπόσπονδον τῇ Ἐκκλησίᾳ · ἵνα Σε ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν . 

   Ἡ Πόλις τοῦ Θεοῦ , τό τοῦ Παμβασιλέως , Θεοδόχον εὐαγές , κειμήλιον σεπτόν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , φρούρησον Σήν κληρουχίαν , τήν ἀεί εὐφημοῦσαν Σε , καί γεραίρουσαν πίστει τόν τόκον Σου .

   Θεόν συλλαβοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , Κυριοτόκος ὀνομάζῃ · κατ ᾿ ἀξίαν διόΣε οἱ πιστοί συμφώνως δοξολογοῦντες , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

   Ἰάσω τήν συντριβήν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τῆς ἀνθρωπότητος , τόν ποιητήν τεκοῦσα τοῦ παντός , τόν ἡμᾶς ἀνορθώσαντα ,  καταῤῥαγέντας πτώματι , τῶν προπατόρων ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ .

   Ἰδεῖν ἌΧΡΑΝΤΕ τήν δόξαν Σου , οἱ δίκαιοι πάλαι ἐζήτησαν , ἥν καθορῶμεν ἡμεῖς , καί πιστῶς γεραίρομεν Σέ  καί κραυγάζομεν · ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΕ , Εὐλογημένος ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας . 

   Ἱερεῖς καί λαοί εὐφημοῦσι Σε , Παντευλόγητε ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν ευλογίαις ἅπαντας στεφανώσαντα , πίστει τούς μελωδοῦντας · χαῖρε ἡ Θεόν ΑΓΝΗ σαρκί κυήσασα . 

   Κυοφορήσασα Θεόν , μένεις μετά τόκον ΠΑΘΕΝΟΣ , καί γαλουχεῖς Μητροπρεπῶς , τόν τροφέα τοῦ κόσμου ΠΑΝΑΜΩΜΕ · διό Σέ ὑμνοῦμεν , κραυγάζοντες · ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ χαῖρε , ἡ σώσασα τό γένος ἡμῶν .

   ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , τούς ἐμούς λογισμούς , Σαῖς πρεσβείαις ἐκκαθάρασα , δεῖξον εὔκαρπον με Μήτηρ τοῦ πάντων Θεοῦ . 

   Κυρίως γεννήσασαν Θεόν , κυρίως ΠΑΝΑΜΩΜΕ Μήτηρ ἀδείχθης Θεοῦ , ἐπαληθεύουσαν φέρουσα , καταλλήλως τῷ γεννήματι , θεωνυμίαν · οἱ πιστοί ὅθεν δοξάζομεν Σε , θεοφρόνως ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Λίθος ἀχειρότμητος ὄρους ἐξ ᾿ ἀλαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη , Χριστός συνάψας τάς διεστῶσας φύσεις , διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ μεγαλύνομεν .

   Λόγον , καί Πνεῦμα σύν Πατρί , μίαν τρισυπόστατον φύσιν , θεολογῶν ὁ ἀκλινής καί ἀήττητος Μάρτυς , ἐκραύγαζεν · δόξα Σοι Μῆτερ τοῦ Θεοῦ , δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ .

   Λόγου Θεοῦ ἄφραστον ἐν Σοί τελεῖται , μυστήριον ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ · καί γάρ Θεός , ἐκ Σοῦ σεσωμάτωται ΣΕΜΝΗ δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν , διό Σε ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ μεγαλύνομεν .

   Λυτήριον εὕρατο τόν τόκον Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , φύσις γηγενῶν τῆς πρίν κατάρας , καί εὐλογίας θεοπρεποῦς πλουτισμόν , ὅθεν Εὐλογοῦμεν Σε πιστοί , πάντες καί δοξάζομεν ΜΑΡΙΑΜ ΑΓΝΗ Παντευλόγητε .

   Μεγάλων χαρισμάτων ἠξιώθης ΜΑΡΙΑ ΚΥΡΙΑ τοῦ παντός , ὡς τόν Θεόν γεννήσασα ἐν σαρκί ὑπέρ ἔννοιαν , τόν ἐν ταὐτῷ Σέ δείξαντα , ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .

   Μή διαιροῦντες τά ἡνωμένα μηδε συγχέοντες , ἕνα τόν Χριστόν δοξάζομεν , τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα Λόγον κράζοντες ΑΓΝΗ  · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξί ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ 

   Μόνη καθαράν ὁ καθαρός Σε Νυμφίος νοητός εὐρών ΑΓΝΗΝ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κρίνον εὐωδέστατον , ἄνθος ὡραιότατον , καί φωτοφόρον θάλαμον , Νύμφη προσήκατο · διό Σε τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὑμνοῦμεν , καί ὐπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ξύλου βρώσεως γευσάμενοι προπάτορες , ἀπεστερήθησαν τῆς Παραδείσου τρυφῆς · ἡμεῖς δέ γευόμενοι , σαρκός τοῦ τόκου Σου ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , τήν ἐν Ἐδέμ ἀπόλαυσιν , καί ζωήν κληρονομοῦμεν .

   Οἱ νόμοι , παραδόξως τῆς φύσεως λύονται , ὅτι ΠΑΡΘΕΝΟΣ νῦν  τίκτει , καί θηλάζει ΚΟΡΗ Ἀπειρογάμως , συλλαβοῦσα τόν τῶν ἁπάντων Κτίστην καί Κύριον . 

   Ὅλην προσλαβών τήν ἀνθρωπίνην οὐσίαν ἐκ Σοῦ ΣΕΜΝΗ ὁ ὑπερούσιος , ὅλον με τόν ἄνθρωπον ἔσωσε βουλήματι , καί κοινωνόν ἀνέδειξεν νῦν θείας φύσεως · διό Σε γεγηθότες ὑμνοῦμεν , ὡς καλῶν αἰτίαν ΠΑΡΘΕΝΕ  εἰς αἰῶνας . 

   Ὄλην Σε περιστεράν τελείαν , καί πάγκαλον , καί τηλαυγές εὑρών κρίνον , καί κοιλάδων ἄνθος , ὦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὁ Νυμφίος ὁ νοητός , ἐν Σοί κατεσκήνωσεν .

   Ὅλην Σε τήν πλησίον , καλήν τε καί ἄμωμον , καί καθαρόν εὑρών κρίνον , καί κοιλάδων ἄνθος ὦ  ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὁ Νυμφίος ὁ νοητός ἐν Σοί κατεσκήνωσεν .

   Ὁ Λόγος ὁ ἄναρχος ὁ τῷ Πατρί συνοούμενος , καί τῷ θείῳ Πνεύματι , νῦν ἐπ ᾿ ἐσχάτων ἐκ Σοῦ , σάρξ γεγένηται , καί ἐν ἡμῖν δι ᾿ οἶκτον ἐσκήνωσεν ΑΧΡΑΝΤΕ , ὥσπερ ηὐδόκησεν .

   Ὁμολογοῦντες τόν Πατρί πρό αἰώνων συνάναρχον , ἐπ ᾿ ἐσχάτων ἐκ Σῆς γαστρός τεχθέντα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κυρίως δοξάζομεν Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ .

   Ὁ πλήρης κενοῦται , δι ᾿ ἡμᾶς , ἵνα πληρώσεως αὐτοῦ μετάσχωμεν · τήν γάρ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΝ Μήτραν Σου  ὑποδύς ὁ ἀπερίληπτος , τῶν πατρικῶν οὐκ ἀποστάς κόλπων σεσάρκωται , ὅθεν πάντες Σέ εὐλογοῦμεν , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ . 

   Ὁ πρώην δεσμός τῆς ἀφωνίας , ἐλύθη ΠΑΡΘΕΝΕ τῇ κυήσει Σου , καί χείλη ἠνοίγησαν , εἰς αἶνον τοῦ τόκου Σου , αὐτίκα τῶν ποθούντων Σε , καί ἐκβοώντων Σοι · Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ, ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας . 

   Ὁ τόκος Σου ἄφθορος ἐδείχθη , Θεός ἐκ λαγόνων Σου προῆλθε , σαρκοφόρος ὡς ὤφθη ἐπί γῆς , καί τοῖς ἀνιθρωποις συνανεστράφη , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες μεγαλύνομεν .

   ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , καί ἀσύγκριτε τῇ ἁγιότητι , ἡ τόν Θεόν ἐν σαρκί ἀφράστως κυήσασα , καί γαλουχήσασα , αὐτῷ πρέσβευε , παντοίων ἡμᾶς ῥύεσθαι , πειρασμῶν τε καί σκανδάλων .

   Πάντων ὤφθης ἀσωμάτων οἷα Μήτηρ τοῦ Θεοῦ , ὄντως ΑΓΝΗ ὑπερέχουσα , ὅν ἐκδυσωποῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , ὑπέρτερόν μου δεῖξον , τόν λογισμόν , σαρκικῶν ἡδονῶν .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ , πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἱκετευόντων Σε · εἰς Σέ γάρ ἐλπίζομεν πάντες , καί Σοί βοῶμεν , ΔΕΣΠΟΙΝΑ μή παρίδῃς τούς δούλους Σου . 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἡ τόν Σωτῆρα κυήσασα , καί τοῦτον ἀγκάλαις Σου θείαις κατέχουσα , Κυριώνυμε , διάλυσον τόν γνόφον , ψυχῆς μου καί φώτισον , ταύτην γεραίρειν Σε . 

   Πεποικιλμένῃ τῇ θείᾳ δόξῃ , ὤφθης ἌΧΡΑΝΤΕ , Μόνη ἐξ αἰῶνος Λόγον τόν τοῦ Πατρός , δεξαμένη ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξἰν , ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Πῶς Σέ μακαρίσωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ; τήν Ὑπερτέραν οὐρανοῦ καί πάσης τῆς κτίσεως ; Υἱόν γαρ ἐγέννησας τόν Πλάστην καί Θεόν ἡμῶν .

   Ῥαθυμίᾳ συσχεθέντα , καί παθῶν ἀμαυρότητι , ὅλον σκοτισθέντα , καί τῇ ἁμαρτίᾳ δουλεύοντα , τόν ἀναμάρτητον Λόγον ἡ κυήσασα , φωταγώγησον , καί πρός ζωήν χειραγώγησον .

   Ῥήμασι τήν δόξαν Σου , ἡ Ἐλισάβετ ἌΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τοῖς προφητικοῖς δοξολογοῦσα , τά μεγαλεῖα , τοῦ θείου τόκου Σου , χαίρουσα ἐκήρυττε τρανῶς · Σύ ὑπάρχεις πάντων γάρ , εὐφροσύνη καί καύχημα .

   Ῥήμασι τοῦ Γαβριήλ , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , νῦν κεχρημένοι βοῶμεν · χαῖρε Μήτηρ Μόνη Εὐλογημένη · χαῖρε Πύλη δικαιοσύνης ἥλιον ἔχουσα .

   Ῥήσει θεοπνεύστῳ λαλῶν Ἀββακούμ , ὄρος Σε δασύ καί κατάσκιον , ὁ θεῖος ἔφη  τόν ἐλθόντα ἐκ Θαιμάν , καί βροτωθέντα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , διά Σοῦ μηνύων σαφέστατα .

   Ῥῆσις εὐσεβής πεπλήρωται , ἡ τοῦ Ἡσαΐου · ΠΑΡΘΕΝΟΣ γάρ τέτοκε , σαρκωθέντα τόν ζωοδότην , καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Ῥητόρων πολύφθογγοι , καί μουσικῶν λίαν εὔηχοι , γλῶσσαι Σε οὐ σθένουσι , τιμᾶν ἤ μέλπειν ΑΓΝΗ · ὑπέρ ἄνθρωπον και γάρ τό πεπραγμένον , ἐν Σοί Μόνῃ πέφυκεν θεῖον μυστήριον . 

   Ῥυομένη φάνηθι , ἐχθρῶν ἐπαγωγῆς , καί βαρβάρων ἐπιδρομῆς , τούς δούλους Σου ΑΧΡΑΝΤΕ ,τούς κεκτημένους Σε κραταιάν ἀντίληψιν , καί πρεσβείαν ἀκαταίσχυντον .

   Ῥῦσαι τῶν παθῶν τῶν ὁλεθρίων , σειράς τε ἁμαρτιῶν ἡμῶν διάῤῥηξον , αἷς ἕκαστος σφίγγεται , πάντες γάρ ἡμάρτομεν καί ἱλασμόν αἰτούμενοι , ὄντες ὑπεύθυνοι · ὅν δίδου ΘΕΟΤΟΚΕ λιταῖς Σου , τοῖς ὑπερυψοῦσι Σε , ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .

   Σαρκί ἐπιδημῆσαι θελήσας , ὁ διακοσμήσας πάντα λόγῳ, ἐν Σοί κατεσκήνωσε Μόνην , Ἁγιωτέραν πάντων εὑράμενος , καί ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΟΝ  ἔδειξεν , ἐπ ᾿ ἀληθείας ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Σέ ὅπλον ἀῤῥαγές , κατ ᾿ ἐχθρῶν προβαλλόμεθα · Σέ ἄγκυραν καί ἐλπίδα τῆς ἡμῶν σωτηρίας , ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σεσαρκωμένον τόν ἄσαρκον πρίν τεκοῦσα , Λόγον Θεοῦ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , κόσμον ἀνεκαίνισας · διό Σε ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πίστει ὀρθοδόξῳ γεραίρομεν .

   Σεσαρκωμένον τόν Λόγον ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ θεοπρεπῶς ἐγέννησας καί μένεις ΠΑΡΘΕΝΟΣ · ὅθεν ἀσιγήτοις φωναῖς , τό Χαῖρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει ἀδιστάκτῳ κραυγάζομεν .

   Σεσωμάτωται Χριστός , καθ ᾿ ὑπόστασιν ΑΓΝΗ , ἐκ Σοῦ σαρκί ἑνούμενος , μεμενηκώς οὐκ ἔλλατον , κατά τήν θείαν οὐσίαν ἀσώματος .

   Σέ τήν ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΟΝ Νύμφην καί ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , τήν τόν Κτίστην τεκοῦσαν , τῶν ὀρατῶν τε πάντων καί ἀοράτων , ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν . 

   Σοῦ τά θαυμάσια , προφητικαί ἔφησαν φωναί , Ὄρος καλοῦντες Σε , καί Πύλην ἌΧΡΑΝΤΕ , καί Λυχνίαν  φαεινήν , ἐξ ᾿ ἧς τό φέγγος , ἀληθῶς τό θαυμαστόν φρυκτωρεῖ , ΑΓΝΗ κόσμον ἅπανατα .

   Σύ Μόνη ἐν πάσαις γενεαῖς , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ ἐδείχθης  Θεοῦ · Σύ τῆς θεότητος γέγονας , ἐνδιαίτημα ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · μή φλογισθεῖσα τῷ πυρί , τοῦ ἀπροσίτου φωτός , ὅθεν πάντες , Σε εὐλογοῦμεν ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Σύ Μόνη τοῖς ἐπί γῆς , τῶν ὑπέρ φύσιν δωρεῶν πρόξενος , Μήτηρ Θεοῦ γέγονας , ὅθεν Σοι τό χαῖρε , κραυγάζομεν . 

   Σῷζε πειρασμῶν καί παντοίων θλίψεων ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΘΕΕ , ἅπαντας τούς δούλους Σου καί αἰωνίου ῥῦσαι κολάσεως καί τῆς χαρᾶς ἀξίωσον τοῦ Σοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ , τοῖς ἐκ πόθου Σέ ὕμνοις γεραίροντας , καί τήν θείαν τιμῶντες Εἰκόνα Σου .

   Σῶτερ ἀγαθέ , ὁ φύσει φιλάνθρωπος καί πολυεύσπλαγχνος , ταῖς τῆς ΠΑΝΥΜΝΗΤΟΥ σου Μητρός ΠΑΡΘΕΝΟΥ , θείαις ἐντεύξεσι , Πέτρου πρεσβείαις Παύλου τε , τῶν Ἀποστόλων τῶν Σῶν , τά ἐλέη Σοῦ καί τήν βοήθειαν οὐρανόθεν ἡμῖν ἐξαπόστειλον .

   Τήν ΑΓΝΗΝ καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ τιμήσωμεν , τήν τόν ἄσαρκον Λόγον , ἄναρχον καί ἄκτιστον , ὑπερφυῶς κυήσασαν , εἰς ἡμῶν σωτηρίαν , καί βοῶμεν Σοι · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Τήν ἐν γαστρί τόν πρό αἰώνων , ἐκ Πατρός ἀνατείλαντα , Θεόν Λόγον ἐν σαρκί , συνειληφυῖαν , πάντες μακαρίσωμεν , ὡς Μητέρα τοῦ πάντων Θεοῦ . 

   Τήν Μόνην ἐν γυναιξίν ,Εὐλογημένην ὡς Θεοῦ σκήνωμα ΑΓΝΗ , πανευπρεπές ἅπαντες , ἐν ἀγαλλιάσει δοξάσωμεν .

   Τίς δύναται τό Σόν ἑῥμηνεῦσαι μυστήριον ΠΑΝΑΜΩΜΕ ; τόν γάρ κτίσει , μή χωρούμενον πάσῃ , ἐν Μἠτρᾳ Σου ἐχώρησας  .

   Τόν ἐκ τῆς ΑΓΝΗΣ τεχθέντα Λόγον , καί δωρησάμενον ζωήν , τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων ὑμνοῦμεν , καί Σέ ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ μεγαλύνομεν .

   Τόν τῆς Τριάδος ἀπεκύησας ἕνα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀναπλάττοντα ἡμᾶς τούς συντριβέντας τό πρότερον , κακίᾳ τοῦ ὄφεως , τοῦ πολεμήτορος .

   Τό Ὄρος τό Ἅγιον , τό ὑπέρ ἔννοιαν ὄχημα, τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ , καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀληθῶς , μετά τόκον ὑμνήσωμεν .

   Τόν πάσης ἐπέκεινα οὐσίας , Λόγον Θεοῦ τέτοκας ΑΓΝΗ , σεσαρκωμένον ἡμῖν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , χείλεσί τε καί ψυχῇ καταγγέλλομεν .

   Τό τοῦ Υψίστου ἡγιασμένον θεῖον σκήνωμα χαῖρε · διά Σοῦ γάρ δέδοται ἡ χαρά ΘΕΟΤΟΚΕ τοῖς κραυγάζουσιν · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξίν , ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τριάδος τῆς ὑπερθέου ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν ἕνα τέτοκας , ἐκ Σοῦ σαρκί φανέντα δι ᾿ ἡμᾶς , εὐδοκίᾳ τοῦ φύσαντος , καί συνεργείᾳ Πνεύματος , τοῦ Παναγίου ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ὕδωρ τῆς ζωῆς , ἐκ Σοῦ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , βλύσαν ὁ Κύριος , ἔπλυνεν ἡγίασεν , ἡμᾶς τούς πίστει εἰσδεξαμένους αὐτόν , καί κληρονόμους ἔδειξεν τῆς Βασιλείας αὐτοῦ , ἀνυμνοῦντας τήν αὐτοῦ χρηστότητα , καί Σέ πόθῳ θερμῶς μεγαλύνοντας . 

   Ὑμνεῖν Σε χρέος ὀφείλομεν , ἀλλ ᾿ ὅμως κατ ᾿ ἀξίαν οὐ σθένωμεν , διό ὑμνοῦντες Σε , σιγῇ τιμῶμεν τό ἄφραστον , τό ἐπί Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ , πραχθέν μυστήριον .

   Ὑπό θείου Πνεύματος ὁ Ἡσαΐας ἔμπλεως , τόκον τόν ἀπάτορα προεῖπεν , Σοῦ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ τεχθέντα Ἐμμανουήλ , ὅς ἐστίν Θεός ὁ μεθ ᾿ ἡμῶν , ὅν ΑΓΝΗ ἐκύησας , ὑπέρ λόγον καί ἔννοιαν . 

   Φανεῖσα τῶν Ἀγγέλων ἀνωτέρα , ὡς πάντων τεκοῦσα τόν Σωτῆρα , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , σῶσον οἰκτίρησον λαόν ἡμαρτηκότα , καί τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων Σου προστρέχοντα .

   Φωτός οἰκητήριον , ἡ Σή ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,  ΠΑΝΑΓΙΑ Μήτρα γέγονεν , ᾧ φωτιζόμενοι τοῦ σκότους λυτρούμεθα τῆς πλάνης , ὑμνοῦντες Σε καί πόθῳ ἀληθεῖ , μακαρίζοντες , Μόνη ἀνθρώπων ἐπανόρθωσις . 

   Χαίροις Μὴτερ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , ἡ τόν Θεόν Λόγον ἐν γαστρί χωρήσασα , καί τεκοῦσα σεσαρκωμένον , ὡς Θεόν ὁμοῦ καί ἄνθρωπον .

   Χερουβικῶν ταγμάτων ὑπερέχουσα , καί Θεόν ἐν ἀγκάλαις ἐποχούμενον , μετά σαρκός βαστάσασα , χαῖρε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Ὦ !!! θαὐμα τῶν ἁπάντων θαυμάτων καινότερον !!! ὅτι ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐν Μήτρᾳ , τόν τά σύμπαντα περιέχοντα , ἀπειράνδρως συλλαβοῦσα οὐκ ἐστενοχώρησεν .

   Ὦ !!!Μῆτερ Θεοῦ !!! τῆς ψυχῆς μου τήν κάκωσιν θεράπευσον , ἡ Τεκοῦσα τόν πανάγαθον Λόγον , τούς πάντας ἀγαθύνοντα . 

   Ὡραϊσμένος ποικίλῃ φωτοχυσία , ὁ οὐρανός ὁ ἔμψυχος , σοῦ τοῦ Βασιλέως τῶν βασιλευόντων Χριστέ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἌΧΡΑΝΤΟΣ , νῦν ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΣ δοξάζεται . 

   Ὡς οὖσα ἐκπλήρωμα τῶν ἐν σκιᾷ , τύπων καί συμβόλων ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , πάντες Προφῆται , Σέ ἀνύμνησαν φωναῖς , προμηνυούσαις ἅπασι , τά Σά  μεγαλεῖα καί θαύματα .

   Ὡς ῥίζαν Πηγήν καί αἰτίαν , τῆς ἀφθαρσίας Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , πάντες οἱ πιστοί πεπεισμένοι , ταῖς εὐφημίαις καταγεραίρομεν · Σύ γάρ τήν ἐνυπόστατον , ἀθανασίαν ἡμῖν ἔβλυσας .

   Ὡς τοῦ παντός δεδραμένον , Μητροπρεπῶς ταῖς Σαῖς ἀγκάλαις , φέρουσα ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑ , χειρός με ῥῦσαι τοῦ πολεμήτορος , ὅπως τήν Σήν σῳζόμενος , ἀνευφημῶ μεγαλειότητα .

 

..........................................ἦχος πλ.α΄ ......................................

 

   Ἀγγέλων Τιμιωτέρα , ὤφθης κυήσασα τόν αὐτούς ΠΑΡΘΕΝΕ δημιουργήσαντα , ὅθεν ἱκετεύω Σε ΑΓΝΗ , ἁγίασον τόννοῦν μου , καί τήν καρδίαν φωταγώγησον , νέφη τῶν παθῶν ἐκδιώκουσα .

   Ἀφράστως συλλαβοῦσα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν Ποιητήν Σου καί Θεόν , δυσώπει σῶσαι κινδύνων ἡμᾶς , καί ψυχικήν σωτηρίαν , βραβεῦσαι τοῖς ὑμνοῦσι Σε ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Δεῦτε καλλονήν τοῦ Ἰακώβ ὑμνῶμεν , ΜΑΡΙΑΝ ΑΓΝΗΝ  τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ , συμφώνως κραυγάζοντες , χαῖρε Κεχαριτωμένη , ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Ἐξ ᾿ ΑΓΝΩΝ Αἱμάτων Σου ἐξυφάνθη σάρξ ὑπερφυῶς , τῷ δημιουργήσαντι τόν ἄνθρωπον ΘΕΟΤΟΚΕ · ὅθεν ἀξίως ὑμνοῦμεν Σε .

   Ἡσαΐα χόρευε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἔσχεν ἐν γαστρί , καί ἔτεκεν Υἱόν τόν Ἐμμανουήλ , Θεόν τε καί ἄνθρωπον , ἀνατολή ὄνομα αὐτῷ · ὅν μεγαλύνοντες , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίζομεν .

   Ἰδού Σύ ὑπέρ πάσας ΑΓΝΗ κεχαρίτωσαι , ὑπερέβης πάσας τῇ ἁγιότητι , πάσας ὑπερῆρας καί πασῶν , ὤφθης Ὑψηλοτέρα , τῶν οὐρανίων σαφῶς δυνάμεων , Μήτηρ Θεοῦ χρηματίσασα .

   Ἴθυνον τόν βίον μου καί τά κινήματα τῆς διανοίας μου ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , πρός τό θεῖον βούλημα , τοῦ ἐκ Σοῦ ἀῤῥήτως , ἡμῖν ἐπιδημήσαντος .

   Λέλυται τῷ τόκῳ Σου ἀρᾶς τό ἀνθρώπινον , Μόνη Παντευλόγητε , διό Σε δοξαζομεν , ὡς Κεχαριτωμένην , ΘΕΟΤΟΚΕ εἰς αἰῶνας .

   Νέκρωσον τά πάθη μου ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , καί τήν ψυχήν μου τήν νεκρωθεῖσαν , ἁμαρτίας δήγματι , ἀνάστησον Μήτηρ τῆς ὄντως ἀναστάσεως .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ  ῥῦσαι με φθορᾶς , καί παθῶν καί τόν τάραχον κατεύνασον , ἡ τήν πηγήν τῆς ἀθανασίας κυήσασα .

   Πίστις ἡγείσθῳ μόνη καί μή ἀπόδειξις , τῶν ὑπέρ νοῦν θαυμάτων ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ · τόν γάρ ἀκατάληπτον Θεόν Λόγον τέτοκας , ἐνδυσάμενον τό ἀνθρώπινον .

   Σέ τήν καλλονήν τοῦ Ἰακωβ ΠΑΡΘΕΝΕ , Θεός ἥν ἠγάπησεν , καί ἐξελέξατο , πάντες ὡς Μόνην , ἀεί Εὐλογημένην  ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀνυμνολογοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Στόματι καί γνώμῃ Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἅπαντες κηρύττομεν , ΠΑΝΑΓΝΕ , Θεόν γάρ ἐγέννησας , διό Σοι πάντες μελωδοῦμεν , χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ . 

   Ὑμνοῦμεν Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τόν ὑπερύμνητον Θεόν ἀνερμηνεύτως κυήσασαν , τήν τούς χορούς τῶν Ἀγγέλων ,τῷ κάλλει ἀσυγκρίτως νικήσασαν . 

   Φωτοφόρον Πύλην Σε προεώρα Ἰεζεκιήλ , δι ᾿ ἧς διῆλθεν τό φῶς τό ἀληθινόν , Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν · ὅν ἐκτενῶς αἴτησαι ΑΓΝΗ , τῆς μετανοίας μοι , διάνοιξον πύλας δέομαι .

   Ὡς τεκοῦσα ΠΑΝΑΓΝΕ , τῶν κτισμάτων τόν Δημιουργόν , κατά παντός γεννητοῦ , φέρεις φέρεις τήν ἀρχήν , ἀσύγκριτον ἔχουσα , ὑπεροχήν καί ὑπερφερῆ · ὅθεν τόν τόκον Σου , προσκυνοῦντες Σέ δοξάζομεν .

   Ὤφθγς ὡραϊσμένη τῷ κάλλει τῶν ἀρετῶν , καί Χριστόν τόν ὡραῖον ΠΑΡΘΕΝΕ ἀπεκύησας , βροτούς ὡραΐσαντα τοῖς ὡραίοις κάλλεσι , τῆς Θεότητος ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

 

..........................................ἦχος πλ.β΄...................................... 

 

 

   Ἀπορεῖ πᾶσα γλῶσσα , εὐφημεῖν πρός ἀξίαν , ἰλιγγιᾷ  δέ νοῦς καί ὑπερκόσμιος , ὑμνεῖν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · ὅμως ἈΓΑΘΗ ὑπάρχουσα , τήν πίστιν δέχου · καί γάρ τόν πόθον οἶδας τόν ἔνθεον ἡμῶν · Σύ γάρ Χριστιανῶν εἶ προστάτις ,Σέ μεγαλύνομεν .

   Θεόν ἀνθρώποις εἰδεῖν ἀδύνατον , ὅν οὐ τολμᾷ Ἀγγέλων ἀτενίσαι τά τάγματα ·  διά Σοῦ δέ ΠΑΝΑΓΝΕ ὡράθη βροτοῖς Λόγος σεσαρκωμένος · ὅν μεγαλύνοντες , σύν ταῖς οὐρανίαις στρατιαῖς Σε μακαρίζωμεν .

   Ἰδών Σου πόῤῥωθεν χορός , Προφητῶν θεηγόρων , μυστηρίου τό βάθος , πολυτρόποις ἐν φωναῖς , Θεοῦ Μητέρα ΑΓΝΗ , Σέ κηρύττει ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Ἱερωτάτη χορεία τῶν προφητῶν προεδήλου πόῤῥωθεν ἐσομένην Σε Θεοῦ , ἀληθῆν λοχεύτρια ΑΓΝΗ , ἀνωτέραν Χερουβίμ καί πάσης κτίσεως .

   Λυτρωθέντες τῆς πρώην ἀρᾶς τῷ τόκῳ Σου , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ ΚΟΡΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , τήν τοῦ Γαβριήλ Σοι φωνήν ἀναμέλπομεν · χαῖρε ἡ αἰτία τῆς πάντων σωτηρίας .

   Μετά τήν κύησιν τήν φρικτήν ἔμεινας ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ὡς τό πρίν · Θεός γάρ ἦν το τικτόμενον , ὁ μετασκευάζων πάντα βουλήματι , ἈΝΥΜΦΕΥΤΕ ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Μίαν φέροντα ὑπόστασιν , ἐκύησας τόν Λόγον ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , διπλᾶς ἔχοντα τάς θελήσεις καί τά φυσικά αὐτοῦ ἰδιώματα σαφῶς · Θεός γάρ ἐστίν καί βοτός , ὁ δι ᾿ ἡμᾶς σαρκωθείς .

   Νοεῖν τοῦ τόκου Σου ΑΓΝΗ , τό ἀπόῤῥητον βάθος , ἀπορεῖ νοῦς ἀνθρώπων · ὁ Θεός γάρ ἑαυτόν , κενώσας δι ᾿ οἰκτιρμούς , ἐν γαστρί Σου ἔσωσεν τόν ἄνθρωπον .

   Ὁ καθήμενος ἐν κόλποις τοῦ Γεννήτορος , ἀπεριγράπτως ἌΧΡΑΝΤΕ ἐν τοῖς κόλποις Σου καθέζεται νῦν περιγραπτῶς , τήν Σήν περικείμενος μορφήν , διά τό σῶσαι τόν Ἀδάμ , νέος Ἀδάμ γεγονώς .

   Ὁ Λόγος ἐν Μήτρᾳ Σου παχυνθείς ἄνευ σπορᾶς , βροτός ὡράθη τέλειος καινοτομῶν τάς φύσεις θεοπρεπῶς , ὡς μόνος ἐπίσταται , Θεοκόσμητε ΚΟΡΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Ὁ πάσης ἐπέκεινα , νοουμένης ἀληθῶς , καί ὁρωμένης κτίσεως , Μήτραν τήν Σήν ὑπέδυ παναληθῶς , καί σάρξ ἐχρημάτισε , τούς βροτούς ἀναπλάττωΝ , ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ῥητορεύουσα γλῶσσα τοῦ μυστηρίου Σου , τό ἀπόῤῥητον βάθος εἰπεῖν οὐ δύναται · Λόγον γάρ Θεοῦ , ὑπέρ Λόγον ἐκύησας , ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , εἰς πάντων σωτηρίαν .

   Σταγών καθάπερ ὁ ἐπουράνιος τῇ Σῇ γαστρί ΠΑΡΘΕΝΕ ὑετός καταβέβηκεν · καί ξηράνας τῆς πλάνης τά ῥεύματα ,ὤμβρισεν ἀφθαρσίαν , καί ἀπολύτρωσιν , πᾶσι τοῖς ἀνθρώποις διά Σοῦ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ . 

   Σωματωθέντα τόν ἀληθῆ Λόγον , τοῦ Πατρός ἐκ τῶν Σεπτῶν ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ Αἱμάτων  Σου τέτοκας ἐν δύο τελείαις φύσεσιν , μιᾷ δέ ὑποστάσει ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .  

   Ὑπερβολῇ εὐσπλαγχνίας τούς οὐρανούς , κλίνας καταβέβηκεν ὁ Υἱός ὁ τοῦ Θεοῦ , καί ἐκ Σοῦ σεσάρκωται ΑΓΝΗ · διασῴζων τούς βροτούς πλάνης τοῦ ὄφεως . 

   Φυλάξας ἄφθορον , Σέ μετά κύησιν , ὡς πρό τοῦ τόκου ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὁπλαστουργός , ᾣκησεν ἐν Μήτρᾳ Σου , καί τούς φθαρέντας τῇ πλάνῃ , ἐκαινούργησεν ὡς εὐσπλαγχνος .

   Φωνῇ Ἀγγέλου τέτοκας , τόν ἄναρχον Λόγον , λαβόντα σάρκα ἔννουν τε καί ἔμψυχον , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΓΙΑ , ἐκ τῶν καθαρῶν Αἱμάτων Σου , καί τούς ἀσάρκους ἐχθρούς , καταβαλόντα , καί σώσαντα ημᾶς , πάντας τούς ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ὁμολογοῦντας Σε .

   Ὡς Πύλην φέρουσαν πρός θείαν εἴσοδον , ὡς Παράδεισον θεῖον ὡς νοητόν τόπον ἁγιάσματος , ὡς καλλονήν τοῦ Ἰακώβ , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίσωμεν .

 

..........................................ἦχος βαρύς .....................................

 

   ΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τήν ἐμήν ψυχήν τήν ἐσκοτισμένην , δοχεῖον ὑπέρξασα τοῦ ἀκαταλήπτου φωτός , καί ναός τῆς θείας ἀκτῖνος , τῷ φωτί Σου λάμπρυνον δέομαι .

   Βασιλίδα πάντων Σέ τῶν γεγονότων εἰδότες ΑΓΝΗ  , Θεόν ὡς γεννήσασαν , ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν ἐκ μή ὄντων , τά ποιήσαντα   πάντα , τήν χαρμονικήν ὑμνολογίαν , μετά τοῦ Ἀγγέλου Γαβριήλ Σοι κράζομεν . 

   Ἐν δύο φύσεσιν , τόν ἔνα τῆς Τριάδος θεοπρεπῶς ἄνευ σπορᾶς ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἐγέννησας, τόν Σωτῆρα  τοῦ κόσμου · διό Σε οἱ πιστοί , πόθῳ ὑπερυψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Ἐστερεώθην τόν θεῖον τόκον ἐπεγνωκώς Σου , καί προστασίαν ΠΑΡΘΕΝΕ , πλουτῶ Σε κραυγάζων · χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα  .

   Ἱκέτης ΠΑΝΑΓΝΕ , Σοί προσέρχομαι πίστει , τῇ συλλαβούσῃ τόν τῶν ὅλων Δεσπότην · νῦν σῶσον με διωγμῶν , καί κινδύνων ὑμνοῦντα εὐσεβῶς , Θεόν τόν σαρκωθέντ , ἐκ Σοῦ ἀνερμηνεύτως . 

   Μετά τοῦ θείου Γαβριήλ , Εὐλογημένη τό χαῖρε , Σοί ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ κράζομεν ἀεί  · χαρᾶς γάρ ἡμῖν αἰτίας γέγονας , καί εὐφροσύνης ἀληθοῦς , τόν Λυτρωτήν καί Σωτῆρα , πάντων μετά σώματος κυήσασα .

   Μήτηρ Θεοῦ καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτουσα , καί Παρθενεύουσαν πάλιν , οὐχί φύσεως ἔργον , ἀλλά Θεοῦ συγκαταβάσεως · ὅθεν ὡς Μόνην τῶν θείων θαυμάτων , καταξιωθεῖσαν Σε ἀεί μεγαλύνομεν . 

   Νεκρώσεως καί φθορᾶς μου , τούς χιτῶνας περιεῖλες  ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ , σωτήριον χιτῶνα τόν σεσαρκωμένον Θεόν , τεκοῦσα τοῖς ἀνθρώποις , διό πάντες Σε ἀεί μεγαλύνομεν . 

   Νόμου καινοῦ κιβωτόν καλοῦμεν Σε καί θεοχάρακτον πλάκα , ἐν ᾗ ὁ Λόγος ἐγγράφη , ὁ τοῦ Θεοῦ , βροτός γενόμενος , διά τό σῶσαι τόν κόσμον , ἐκ πλάνης ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Οἱ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὁμολογοῦντες Σε ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , τῆς ἀδιαδόχου  βασιλείας καί τρυφῆς , διά Σοῦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἐπιτυχεῖν ἀξιωθείημεν .

   Ὁ Λόγος Σοί κατασκηνώσας ἌΧΡΑΝΤΕ , τήν οὐσίαν τήν εμήν , ἀνεμορφώσατο διαπεσοῦσαν , ταῖς πρίν παραβασεσιν .

   ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τῶν οὐρανῶν Ὑψηλοτέρα εἶ , τόν ἄναρχον Λόγον ἀσπόρως συλλαβοῦσα καί σεσαρκωμένον Θεόν τεκοῦσα τοῖς ἀνθρώποις , διό πάντες Σε ἀεί μεγαλύνομεν . 

   Ὁ πατρικούς κόλπους μή λιπών , καί ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκωθείς , Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν , διαφύλαξον τήν ποίμνην Σου , τῆς οἰκονομίας σου , προσκυνοῦσαν τά θεῖα σύμβολα . 

   Ῥύστην βροτείου γένους ,καί Λυτρωτήν καί Σωτῆρα Χριστόν , ἡμῖν τέτοκας ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ἌΧΡΑΝΤΕ · ὅθεν σαφῶς Σε εἰδότες , πρόξενον ζωῆς , αἰωνίου δοξάζομεν . 

   Σύ τήν πεσοῦσαν τοῦ Ἀδάμ , προφητικῶς ἐξανέστησας σκηνήν , τόν Σωτῆρα καί Θεόν , , ἌΧΡΑΝΤΕ κυοφορήσασα .     

   Τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ , ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ ὑμνῶ Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν ἄφθαρτον καί σεβάσμιον τόκον , τιμῶ Σου ΠΑΝΑΓΙΑ , δι ᾿ οὗ σέσωσμαι φθορᾶς καί νεκρώσεως .   

   Τόν ἀκατάληπτον τόκον τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ δοξολογοῦμεν , δι ᾿ οὗ θανάτου ἐῤῥύσθημεν , δι ᾿ αὐτοῦ γεννηθέντες , εἰς ἀφθαρσίαν · Εὐλογημένη κράζοντες ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .   

   Ὑμνολογίαις δοξάζει , τόν Σόν τόκον πᾶσα ἡ κτίσις , Θεόν ΠΑΡΘΕΝΕ γινώσκουσα , καί σεπτῶς προσκυνοῦσα , κραυγάζει Σοι · χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

                     

..........................................ἦχος πλ.δ΄.......................................

  

   Ἀδιαφθόρως τόν Λόγον ὑπέρ λόγον κατά φθορᾶς ἡμᾶς πάσης , ἀπολυτρούμενον τέτοκας ·διά τοῦτο πάντες Σε ΠΑΡΘΕΝΕ δοξάζομεν .

   Ἀνατολή ἡλίου , πρό ἑωσφόρου ἐκλάμψαντος γέγονας , δι ᾿ οὗ φῶς οἱ ἐν σκότει , ἌΧΡΑΝΤΕ δεινῶν ἐθεάσαντο .

   Ἀνώρθωσας ΠΑΡΘΕΝΕ τῶν γυναικῶν , τό ὁλίσθημα , Λόγον κυήσασα , τόν ἀνορθοῦν , τούς κατεραγμένους ὡς ἀγαθόν , καί κραταιόν δυνάμενον , ὅν Φεβρωνία ἡ εὐκλεής ποθήσασα , συντόνως ὁπίσω σου δραμοῦμαι , ἀγαλλομένη ἀνεβόησεν .

   Ἄσωμεν τῷ Κυρίῳ τῶ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ εὐδοκήσαντι , σαρκωθῆναι ἀσπόρως , εἰς ἡμῶν σωτηρίαν καί λύτρωσιν . 

   ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σεσαρκωμένον τόν ἀΐδιον , καί ὑπέρθεον Λόγον , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα , ὑμνοῦμεν Σε .

   ἌΧΡΑΝΤΕ Μήτηρ Θεοῦ παντοκράτορος , ἡ Βασιλίδος φυλῆς ΔΕΣΠΟΙΝΑ βλαστήσασα , καί Μόνην τόν Θεόν , τόν πάντων βασιλεύοντα , γεννήσασα σαρκἰ , ὑπερφυῶς, κινδύνων με διάσωσον , τῷ Υἱῷ Σου ψάλλοντα · ἐνδόξως γάρ δεδόξασται . 

   Βουλήσει Πατρός , τόν Λόγον τέτοκας , ἐπιλεύσει Πνεύματος Παναγίου , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , Ἀῤχιεέρων δόξα · ὅθεν Σε ὑμνοῦμεν .

   Γηγενῶν ἀκαταίσχυντε Σκέπη καί βοήθεια  Σύ μοι πρόστηθι , καί παντοίας ἐξάρπασον , συμφορᾶς ΠΑΡΘΕΝΕ τόν ἱκέτην Σου .

   Γυμνόν ἀρετῶν με καταστολῆς , εὑρών ὁ Βελίαρ βέλει ἔτρωσεν ἡδονῶν · ἡ τόν ἰατρόν Θεόν τεκοῦσα , τά τῆς ψυχῆς μου ΑΓΝΗ θεράπευσον τραύματα . 

   Δός ἡμῖν βοήθεια ταῖς ἱκεσίαις Σου ΠΑΝΑΓΝΕ  , τάς προσβολάς , ἀποκρουομένη , τῶν δεινῶν περιστάσεων .

   Δυσώπησον ἀεί , τόν Υἱόν Σου καί Θεόν ἡμῶν , ΑΓΝΗ ΜΑΡΙΑ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , τοῦ καταπέμψαι τοῖς πιστοῖς τό μέγα ἔλεος .

   Ἐνήργησας ἀφράστως Δέσποτα Σωτήρ μου , οἰκονομῶν τήν σωτηρίαν , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΓΝΗΣ σεσαρκωμένος , ὤφθης Θεός , ἐκ τῆς ΠΑΝΑΓΝΟΥ .

   Ἐξέστη ἐπί τοῦτο ὁ οὐρανός , καί τῆς γῆς κατεπλάγη τά πέρατα ὅτι Θεός , ὤφθη τοῖς ἀνθρώποις σωματικῶς , καί ἡ γαστήρ Σου γέγονεν , εὑρυχωροτέρα τῶν οὐρανῶν · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων , ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν . 

   Ἐπέβλεψεν ἐπί Σοί ὁ Κύριος , τήν ἐμήν ἀνακαινίζων οὐσίαν , ὡς δυνατός μεγαλεῖα ποιήσας , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , ὡς ἔφης ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · καί ἔσωσέ με διά Σοῦ , ἐκ φθορᾶς ὁ θεός μου ὡς εὔσπλαγχνος . 

   Εὐλογημένη ἡ Θεόν κυήσασα , τούς εὐλογοῦντας νῦν  ΑΓΝΗ , ΑΧΡΑΝΤΕ εὐλόγησον , καί πρός τάς ἀγαθάς εἰσόδους  ΣΕΜΝΗ χειραγώγησον , καί ἔμπλησον ἐνθέων ἀρετῶν , καί ψάλλειν ἐνδυνάμωσον .

   Εὗρε Σε βοήθειαν , τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑ ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ εὐκλεής , μάρτυς Φεβρωνία , καί τυράννους κατῄσχυνε .

   Ἥνωται ὁ Κτίστης μου ὑπερφυῶς ἐν Σοί ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ὅλον ἐμέ , θέλων ἀναπλάσαι , διά Σοῦ ὡς ηὐδόκησεν .

   ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε ΠΑΝΑΓΝΕ , οἱ πεφωτισμένοι πάντες κηρύττομεν , τόν γάρ ἥλιον ἐκύησας , τῆς δικαιοσύνης ΑΓΝΗ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἵλεων γενέσθαί μοι Σέ δυσωπῶ , ταῖς Σαῖς ΔΕΣΠΟΙΝΑ  παῤῥησίαις , τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , ἐν ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως .

   Ἵνα Θεός ὁ ἄνθρωπος γένηται , Θεός ὡράθη ἀνθρώποις  , ΠΑΡΘΕΝΕἐκ τῶν λαγόνων Σου , ἀνερμηνεύτως τεχθείς , καί ὅνπερ ἧν μεμένηκεν ἀναλλοίωτος . 

   Ἰσχύς μου καί ὕμνησις καί σωτηρία Χριστός ὁ Κύριος ἐκ Σοῦ ἀνατείλας , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ διά χρηστότητα , ἐκ τῆς ἀρχαίας ἡμᾶς λυτρωσάμενος , προγονικῆς ἀπειλῆς καί ἀποφάσεως . 

   Καθῆλεν δυνάστας ἀπό τῶν θρόνων ὁ Κύριος , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί Μήτηρ ὡς ἔφησεν , τούς δέ πεινῶντας , θείων ἀγαθῶν ἐνέπλησεν , τούς πίστει μελωδοῦντας εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἡ σαρκί Θεόν κυήσασα . 

   Κατακλιθέντα τοῖς ἀλγεινοῖς καί πεσόντα , διανάστησον με ΘΕΟΜΗΤΟΡ · ὅπως Σέ δοξάζω εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Κλῖμαξ ἥν ἑώρακεν Ἰακώβ , Σύ εἶ ΘΕΟΤΟΚΕ , διά Σοῦ γάρ τοῖς ἐπί γῆς , ὁ Λόγος συνήφθη καί πρός ὕψος τήν τῶν ἀνθρώπων οὐσίαν ἀνείλκυσεν .

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σέ ὁμολογοῦμεν , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν ἀσωμάτοις χορείαις , Σέ μεγαλύνοντες 

   Λελυτρωμένοι πάντες προγονικῆς καταδίκης τῷ τόκῳ Σου , χαῖρε προσφωνοῦμεν , ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ . 

   Λόγον ἐδέξω τόν ἄσαρκον , φύσιν τήν ἐμήν ἀναπλάσαι βουλόμενον · καί τοῦτον σαρκωθέντα ΠΑΡΘΕΝΕ τέτοκας · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀκαταπαύστως μεγαλύνομεν .

   Λόγον τόν ἀμήτορα ἐκ Πατρός , ἀπάτορα τοῦτον , ἐπ ἐσχάτων θεανδρικῶς , ἐκύησας Μόνη ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὡς ὑπερτέρα πάσης κτίσεως .

   Λυτρωθείημεν πάντες ἐκ παθῶν καί κινδύνων καί περιστάσεων , καί νόσων πολυτρόπων , πρεσβείαις Σου Πανάγνοις ,  ΣΕΜΝΗ ΘΕΟΜΗΤΟΡ κραυγάζοντες , Εὐλογημένη Σύ εἶ ἠ Θεόν σαρκί κυήσασα .

   Μεγαλύνομέν Σε τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ , καί δοξάζομεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ  ὡς Σωτῆρα τεκοῦσα τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Νοήσαντς  θεηγόροι προφῆται , μυστηρίου Σου τό ἄπειρον βάθος , τοῦτο σαφῶς προεδήλωσαν ΚΟΡΗ , δι ᾿ αἰνιγμάτων καί θείων προῤῥήσεων , τόν Λόγον γάρ τόν τοῦ Πατρός , ὑπέρ ΛόγονΑΓΝΗ ἐσωμάτωσας . 

   Νόμους τῆς φύσεως ΠΑΡΘΕΝΕ , τῇ κυήσει Σου , καινίζεις παραδόξως · καί φθαρέντας ἡμᾶς κακίστῃ παραβάσει , ἀναχωνεύεις , ὅθεν Σε κατά χρέος εὐφημοῦμεν .

   Νύμφην Σε Ἀνύμφευτον , καί καθαρόν ΑΓΝΗ σκήνωμα , τοῦ Ποιητοῦ , καί Ἁγιωτέραν Χερουβίμ ἐπιστάμεθα .

   Νυσταγμῷ ἀμελείας με , ὕπνος ἁμαρτίας ΚΟΡΗ κατέλαβε · τῇ ἀγρύπνῳ ἱκεσίᾳ Σου , διανάστησόν με πρός μετάνοιαν .

   Ὁ ἔμψυχος τοῦ Δεσπότου Θάλαμος , ὁ λαμπραῖς τῆς Παρθενίαις ἀκτῖσι , φωτοειδῶς , ὥσπερ κρίνον ἐκλάμπων , τῆς ἀκανθώδους ἐν μέσῳ συγχύσεως , ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ καί εὐπρεπής , ΘΕΟΤΟΚΟΣ ἀξίως δοξάζεται .

   Οἱ σοί πόδες τμηθέντες , θείων μαρτυρίων τήν τρίβον διώδευσαν , καί πρός τόν τεχθέντα ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ Ἁγίας μετέβησαν , ἐμπεριπατοῦντες , χαρμονικῶς ἐν παραδείσῳ , Φεβρωνία ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

  Ὅλην τήν καρδίαν μου τῷ θεϊκῷ φωτί λάμπρυνον , Πύλη φωτός , τόν τῆς ἁμαρτίας σκοτασμόν ἐκδιώκουσα .

   Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ Σέ τοῖς βροτοῖς ΘΕΟΤΟΚΕ ἔδειξεν ΑΓΝΗ οὐράνιον κλίμακα · διά Σοῦ γάρ πρός ἡμᾶς καταβέβηκεν .

   Ὅλον ἐμέ μορφοῦται  ἐκ Σοῦ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ Θεός ὁ πλάστης μου · ὅν ἀεί δυσώπει , οἰκτιρῆσαι λαόν ἁμαρτάνοντα , διασῶσαι κόσμον , δαιμονικῆς ἁπάσης βλάβης , τόν εἰς Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ ἐλπίζοντα .

   Ὅμβρισόν μοι ΠΑΡΘΕΝΕ , δέομαι σταγόνα κατανύξεως , τόν ἐνόντα μοι ῥύπον , ἀποπλύνουσα ὅπως δοξάζω Σε .

   Ὁ Μωσῆς ἐν βάτῳ κατεῖδενΣε ΑΓΝΗ ἐν τῷ ὄρει , δεχομένην τό ἄστεκτον τῆς Θεότητος πῦρ ἀφλέκτως , ὅθεν Σε πάντες μεγαλύνομεν .

   Ὁ νεύματι πάντα δημιουργῶν , ἐκ Σοῦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ ἐσαρκώθη · ὅν εὐσεβῶς ποθήσασα , κόρη Φεβρωνία , ματυρικῶς ἐν αὐτῷ προσενήνεκται .

   Ὁ τῷ ἀνάρχῳ Πατρί συννοούμενος ὑπέδυ Μήτραν τήν Σήν , ἄνθρωπος γενόμενος καί ἔσωσεν ἡμᾶς , κακίᾳ ὑποκύψαντας ·καί πλάνῃ δουλωθέντας τοῦ ἐχθροῦ , ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , διά τοῦτο πίστει Σε , καί πόθῳ μακαρίζομεν .  

   Ὁ τῶν φωστήρων κάλλεσιν , οὐρανόν καλλωπίσας  Θεός , ἄλλον οὐρανόν Σε , ΘΕΟΤΟΚΕ ἔδειξεν · ἐκ Σοῦ γάρ ὡς ἥλιος , ΑΓΝΗ ἐξανατείλας πᾶσαν τήν γῆν , τῆς θεογνωσίας κατελάμπρυνεν φέγγει · διό οὐδείς προστρέχων , ἐν Σοί κατησχυμμένος πορεύεται , τῶν θείων μή τυχών δωρεῶν Σου .  

   ΠΑΡΘΕΝΕ ὅν ἐκύησας Θεόν , ἄνθρωπον γενόμενον , τοῦτον ἱκέτευε , λυτρωθῆναι με πυρός καί κολάσεως .

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον ὑμνοῦμεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ · Σύ γάρ τόν Θεόν Λόγον , σαρκί τῷ κόσμῳ ἐκύησας . 

   Πειρασμῶν με διάσωσον καί τοῦ ψυχοφθόρου τῶν παθῶν κλύδωνος , ὅπως πίστει μακαρίζω Σε , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Πύλη φωτός , πᾶσιν ἐδείχθης ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τοῖς ἐν σκότει φῶς τό ἀπερίγραπτον , περιγραπτῷ , σώματι Χριστόν , τῆς δικαιοσύνης τόν ἥλιον ἀπαστράψασα · οὗ νῦν ταῖς φρυκτωρίαις , Φεβρωνία ῥωσθεῖσα , τῶν Μαρτύρων τό κλέος ἐκτήσατο .

   Ῥανίσι τῆς σωστικῆς Σου πρεσβείας , κατασβέσασα παθῶν μου τήν φλόγα , τάς τού νοός ἐκτροπάς , Σαῖς πρεσβείαις ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , θεράπευσον , καί κόπασον τόν χαλεπόν , τῶν παθῶν μου κλυδώνιον ΠΑΝΑΓΝΕ . 

   Ῥητορευόντων γλῶσσαι Σε , ἀνυμνῆσαι οὐ σθένουσιν , ὦ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑΜ , ΘΕΟΝΥΜΦΕ · Θεόν γάρ ἐγέννησας , τόν ἐπί πάντων ΚΟΡΗ ΑΓΝΗ , ἐκ Παρθενικῆς Ἀπειρογάμου νηδύος , ᾧ νῦν ἡ Φεβρωνία , μελωδοῦσα κραυγάζει , Σέ ὑπερυψοῦμεν , ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .  

   Ῥῦσαι δεσμῶν τῆς ἁμαρτίας , τήν ἀθλίαν μου ψυχήν ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , καί ἀγάπη Θεοῦ ὑπόζευξον τελείᾳ , ἵνα πιστῶς δοξάζω Σε ΘΕΟΤΟΚΕ εἰς αἰῶνας .

   Ῥυσθείημεν τῶν δεινῶν , πταισμάτων ταῖς ἱκεσίαις Σου ΑΓΝΗ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ , καί τύχοιμεν ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς θείας ἐλλάμψεως τοῦ ἐκ Σοῦ ἀφράστως σαρκωθέντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ . 

   Σέ καί τεῖχος καί σκέπη , καί ἀχείμαστον λιμένα ΠΑΝΑΜΩΜΕ , οἱ πιστοί κεκτήμεθα , δι ᾿ ἧς καί σῳζόμεθα .

   Σέ νῦν μακαρίζουσιν , ὡς προεφήτευσας ΠΑΝΑΓΝΕ , αἱ γενεαί , πᾶσαι τῶν ἀνθρώπων , διά Σοῦ νῦν σῳζόμεναι .  

   Σέ ὅπλον ἐν κινδύνοις καί πειρασμοῖς , καί λιμένα καί τεῖχος ἐν θλίψεσι , καί θυρεόν , ἐν πολέμοις ἔχομεν νοητόν , καί μέγα ἱλαστήριον , ἐν δειναῖς πταισμάτων ἐπιδρομαῖς · διό Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ , τιμῶμεν κατά χρέος καί μεγαλύνομεν τόν τόκον Σου . 

   Σέ πάντες κεκτήμεθα , καταφυγήν καί τεῖχος ἡμῶν , Χριστιανοί , Σέ δοξολογοῦμεν , ἀσιγήτως ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Στίφει παρθένων συγχορεύεις , ἀξιάγαστε Παρθενε Φεβρωνία , τῇ ΠΑΡΘΕΝῼ καί ΘΕΟΜΗΤΟΡΙ βοῶσα · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Στόματι ΑΓΝΗ , καί γλώσσῃ καί καρδίᾳ , καθομολογῶ τοῦ Κτίστου Σε Μητέρα , καί δυσωπῶ Σε · καταύγασον τήν ψυχήν μου , ἐσκοτισμένην πλημμελήμασιν . 

   Συνείληφας ἀληθῶς , τόν Θεόν Λόγον ἐν Μήτρᾳ Σου , καί τοῦτον ὑπερφυῶς , ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ τέτοκας · ὅν λιταῖς ἱλέωσαι , τῶν κινδύνων πάντας, ἐκλυτρώσασθαι τούς δούλους Σου . 

   Συνείληφας ἀληθῶς , τόν Θεόν Λόγον ἐν Μήτρᾳ Σου , καί τοῦτον ὑπερφυῶς , ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας · ὅν λιταῖς ἱλέωσαι , ὑπέρ τῶν κυρίως , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἀνυμνούντων .

   Τεῖχος ἀῤῥαγές καί λιμένα καί ὀχύρωμα , καί ἐλπίδα ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ  ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί θεῖον ὅπλον κεκτημένοι Σε σῳζόμεθα .

   Τήν ΑΓΝΗΝ ἐνδόξως τιμήσωμεν λαοί ΘΕΟΤΟΚΟΝ · τήν τό πῦρ τῆς Θεότητος  , δεξαμένην ἐν γαστρί ἀφλέκτως . ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

   Τόν ἐν κόλποις , Πατρός ἀκαταλήπτου , καί ἀγκάλαις Μητρός Ἀπειρογάμου , ἀνερμηνεύτως ἐμφανισθέντα ἅπασι , Κύριον ὑμνοῦμεν , καί Σε  ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ δογολογοῦμεν .

   Τόν Θεόν ὅν ἐκύησας ΑΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦτον δυσώπησον , τοῖς ἱκέταις Σου δωρήσασθαι , τῶν πλημμελημάτων τήν συγχώρησιν .

   Τόν προδηλωθέντα ἐν ὄρει τῷ νομοθέτῃ , ἐν πυρί καί βάτῳ , τόκον τόν τῆς ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , εἰς ἡμῶν τῶν πιστῶν σωτηρίαν , ὕμνοις ἀσιγἠτποις μεγαλύνομεν .

   Τοῦ Λόγου κιβωτόν Σε ἀνέδειξεν , ΘΕΟΤΟΚΕ , ὁ τοῦ νόμου Κύριος , ἐν ᾗ ἀφράστως ἐσκήνωσεν .

   Ὑπέρ νοῦν τό μυστήριον τῆς κυοφορίας Σου ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ · ἐν γαστρί γάρ συλλαβοῦσα Θεόν , λόγῳ ἀνεκφράστῳ ἀπεκύησας .

   Ὑπέρ φύσιν καί λόγον , τόν Δεσπότην τῶν ὅλων ἐκυοφόρησας , καί τρέφεις ἐκ μαζὼν Σου , τόν πᾶσιν εὐκαιρίᾳ, ἑτοιμάζοντα τράπεζαν · ὅν ἐκτενῶς Ἀγαθή , ὑπέρ ἡμῶν δυσώπει .

   Ὑπέρφωτε Νεφέλη Μήτηρ Θεοῦ , τούς ἡμῖν πολεμοῦντας πολέμησον τῇ κραταιᾶ , καί παντοδυνάμῳ Σου δεξιᾷ · τοῖς ἐν ἀνάγκαις πρόστηθι , τῶν ἀδικουμένων ἀντιλαβοῦ , πταισμάτων λυτρουμένη , ταῖς Σαῖς ἱκετηρίαις · ὅσα γάρ θέλεις πάντα δύνασαι .  

   Ὑπό τήν Σκέπην ΔΕΣΠΟΙΝΑ τῶν Ἁγίων πτερύγων Σου , οἱ κεκακωμένοι πάντες καταφεύγομεν , δεινοῖς ἁμαρτήμασι , καί πειρασμοῖς καί θλίψεσι · Σέ γάρ προστασίαν , κεκτημένοι βοῶμεν · ΑΓΝΗ Εὐλογημένη , χαῖρε Δεδοξασμένη , ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΕΜΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Φιλάγαθε ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν κεκακωμένην τῇ ἁμαρτίᾳ ψυχήν μου ἀγάθυνον , ἡ τόν Πανάγαθον Λόγον , σαρκί κυήσασα .

   Φέρουσα Χριστόν χερσί , τόν φέροντα τά πάντα νεύματι θείῳ ΑΓΝΗ , αὐτόν ἀεί δυσώπει , τῶν χειρῶν ἡμῶν ἐπάρσεις εὐθῦναι , τούτου ὡς θυμίαμα ἐνώπιον .

   Φωνήν Σοι τοῦ Ἀγγέλου , ΠΑΝΑΓΝΕ βοῶμεν · χαῖρε ἀνθρώπων πάντων διάσωσμα , καί πανενδόξων Μαρτύρων , θεῖον στεφάνωμα .

   Φωτιστική Λυχνία , ΘΕΟΜΗΤΟΡ  ΑΓΝΗ τό θεῖον Λαμπάδιον φέρουσα , ἐγνωρίσθης , πάντα καταυγάζον τά πέρατα .

   Χαῖρε Θρόνε πυρίμορφε Κυρίου · χαῖρε Νύμφη Ἀνύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ · χαῖρε Νεφέλη ἥλιον ἐκλάμψασα  τῆς δικαιοσύνης · διό Σε ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .  

   Χαίροις ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅτι ἔτεκες Θεόν σαρκί τῷ κόσμῳ , τόν ἐκ πλάνης ΑΓΝΗ λυτρούμενον , τούς πίστει Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἀληθῆ δοξολογοῦντας . 

   Χαίροις ἀληθῶς , ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ τό κειμήλιον ΑΓΝΗ  , ἡ τῆς προμήτορος ἀνακλησις , καί τῆς κατάρας ἡ λύσις τοῦ προπάτορος . 

   Χερουβίμ ὑπρτέραν Σε , καί τῶν Σεραφίμ ὑμνοῦμεν ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · ὅν γάρ τρέμουσιν ἐβάστασας , ἐν σαρκί Θεόν ἡμῶν ταῖς ἀγκάλαις Σου . 

   Ὡραιοτάτη ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνεδείχθης , τόν ὡραιότατον Λόγον κυοφοροῦσα , διό Σοι ψάλλομεν · χαῖρε Εὐλογημένη ΑΓΝΗ εἰς τούς αἰῶνας .

   Ὡς ἀνωτέραν τῶν θείων ὑψωμάτων , Ὕιψστον ἔτεκς Λόγον · τόν ἀπό τῆς  γῆς ἀνυψώσαντα , τήν περσοῦσαν οὐσίαν τῶν ἀνθρώπων ΠΑΝΑΓΝΕ .

    Ὡς ἐπί πόκον ὑετός , ἐπί Σοί κατέβη ΠΑΡΘΕΝΕ Χριστός ὁ Θεός , καί σαρκοφόρος ἐκ Σοῦ προῆλθεν , ἑνῶν τά πρίν διεστῶτα , εἰρήνην ἐν γῇ , καί οὐρανῲ δωρούμενος , ἡ ἀναδείξας Σε ΑΓΝΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ .

   Ὡς τῶν ὄλων Κύριον τεκοῦσα , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , μείνασα ΜΑΡΙΑ , καί μετά τόκον οἱ πιστοί , ἀξίως ἀνυμνοῦντες , τό χαῖρε Σοι βοῶμεν , καί ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Ἐξαποστειλάρια ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

   Γεραίρουσι τόν τόκον Σου , Ἀσωμάτων αἱ τάξεις , χαρᾶς γάρ τά ἐπίγεια , Σύ πεπλήρωκας Μόνη · διό Σε τήν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , οἱ πιστοί δοξάζοντες , ἐν ὕμνοις δοξολογοῦμεν , φῶς γά Σύ τοῖς ἐν σκότει , ἐξανατέλλων ὡς ὄρθρος , ἀνέτειλας τῆς ἡμέρας .

   Ἡμῖς ἐν Σοί καυχώμεθα ΘΕΟΤΟΚΕ , καί πρός Θεόν Σε ἔχομεν προστασίαν , ἔκτεινον τήν χεῖρα Σου τήν ἄμαχον , καί θραύσον τούς ἐχθρούς ἡμῶν · Σοῖς ἐξαπόστειλον δούλοις , βοήθειαν ἐξ ᾿ Ἁγίου .

   ΜΑΡΙΑ καθαρώτατον , χρυσοῦν θυμιατήριον , τῆς ἀχωρήτου Τριάδος δοχεῖον γεγενημένη · ἐν ᾧ Πατήρ ηὐδόκησεν , ὁ  δέ Υἱός ἐσκήνωσεν , καί Πνεῦμα τό Πανάγιον , ἐπισκιάσαν Σοι ΚΟΡΗ , ἀνέδειξεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ .  

   Προφῆται προεκήρυξαν , Ἀπόστολοι ἐδίδαξαν , καί Μάρτυρες θεοφρόνως , τόν Σόν Υἱόν ΘΕΟΤΟΚΕ , τρανῶς καθωμολόγησαν , Θεόν τῶν ὅλων ΠΑΝΑΓΝΕ · μεθ ᾿ ὧν Σέ μεγαλύνομεν , οἱ διά Σοῦ λυτρωθέντες , τῆς παλαιᾶς καταδίκης .

   Τῇ κραταιᾷ Σου Σκέπῃ ἀπό ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς , ἡμᾶς ΑΓΝΗ τούς Σούς δούλους , φύλαττε πάντας ἀβλαβεῖς , Σέ γάρ κεκτήμεθα Μόνην, καταφυγήν ἐν ἀναγκαις .

   Τό μέγα καί παράδοξον , τοῦ τόκου Σου μυστήριον , ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΚΟΡΗ  καί ΘΕΟΜΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ , Προφῆται προεκήρυξαν , Ἀπόστολοι ἐδίδαξαν , Μάρτυρες ὁμολόγησαν , Ἄγγελοι δέ ἀνυμνοῦσιν , καί πάντες ἄνθρωποι προσκυνοῦσιν 

   Φωτός δοχεῖον ἐδείχθης φωτολαμπές ΘΕΟΤΟΚΕ · τό ἄχρονον ἐκ γαστρός Σου , φῶς γάρ ἀνέτειλεν κόσμῳ , καί κατεφώτισεν πάντας τούς ὀρθοδόξους , Σέ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὑμνοῦντας .

 

Δόξα Σοι Μῆτερ τοῦ Θεοῦ...

Δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ...

εὐχαριστοῦντες ...

προσκυνοῦμεν Σε ...Μητέρα τοῦ Ὑψίστου ...

 

καί δοξαζομεν Σε οἱ πιστοί κατά χρέος, ..

τήν Πόλιν τήν ἄσειστον ..

τήν ἀῤῥαγήν προστασίαν ...

καί καταφυγήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν ...

 

τήν ...κλίμακα δι ᾿ ἧς κατέβη ὁ Θεός ...

τήν γέφυρα, δι ᾿ ἧς ἀνέβη ὁ ἄνθρωπος εἰς οὐρανόν ...

τήν σωτηρίαν παντων τῶν Χριστιανῶν ...

 

ἔγγραφον ἐν Ἱεραποστολῇ :  ,βκ ΄ὀκτ. κϚ...26-10-2020 .