Θεομητορικά/Θεοτοκία...ἐν μηνί Σεπτεμβρίω

                               ☦ 

                          ΜΡ                                   ΘΥ

   Εἰς τήν παροῦσαν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΝ  πανδαισίαν  περιέχονται τά ΘΕΟΤΟΚίΑ  τά τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν  , ἐν ταῖς μνήμαις τῶν Ἁγίων μηνός Σεπτεμβρίου · 

   Ἡ ὑπάρχουσα ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗ Ἑορτή , καί τά προεόρτια αὐτῆς καί μεθέορτα , δέν συμπαραλαμβανονται εἰς τήν παροῦσαν ἐργασίαν καθώς θά ὐπάρξη σύν Θεῷ , καί τῇ εὐλογίᾳ τῆς ΠΑΝΑΓΙΑΣ , ἄλλη ἐργασία, μέ τάς ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΑς Ἑορτάς. 

   Ἐνταῦθα καταχωροῦνται τά τροπάρια τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν , κατ ᾿ ἦχον , καί ἐν αὐτοῖς κατά ἀλφαβητικήν σειράν , καθώς ἐπίσης καί κατά εἶδος ` ἤτοι : ἑσπέρια,- στιχολογιῶν καί μεσωδίων καθισμάτων γ ΄ στιχολογίας -κανόνων ὄρθρου -καί ἀποστίχων , ἐξαποστειλαρίων  κτλ ....

  Ἄς ἐντρυφήσωμεν ἐνδιαθέτως εἰς τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΗΝ τράπεζαν καί ἐδέσματα , ἀκινδύνως  , μή φθάνοντες εἰς κόρεσμον , καθώς οὐκ ἔστι κόρος ἐν αὐτοῖς , ἀλλά, πνευματικόν πόθον προσλαμβάνοντες , ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή  ὡς τό βρέφος τόν μαζόν τῆς μητρός , καί ὡς  σταγών στάζουσα εἰς αὐχμῶσαν γῆν  καί δρόσον οὐρανίαν .

                                            

                                           ☦

                             Ἀπολυτίκιον ἦχος βαρύς .

   Χαῖρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , λιμήν καί προστασία τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων · ἐκ Σοῦ γάρ ἐσαρκώθη ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου · Μόνη γάρ ὑπάρχεις , Μήτηρ καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ · ἀεί Εύλογημένη καί Δεδοξασμένη , πρέσβευε Χριστῶ τῶ Θεῶ , εἰρήνην δωρήσασθαι , πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ . 

                                         ☦

                                    Ἑσπέρια 

              ἦχος β ΄ . Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν ...

  

 Ἔργοις σκοτεινοῖς συναπαχθείς , ὅλον ἀπημαύρωσα κάλλος , τό τοῦ Βαπτίσματος , θέλων ὁ πανάθλιος  , καί περιβέβλημαι , στολισμόν κατακρίσεως , καί σκότους · διό περ , δέομαι ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , τῇ δυναστείᾳ Σου , ῥήξασα παθῶν μου τά ῥάκη , τόν τῆς ἀπαθείας χιτῶνα  , ἔνδυσον γυμνώττοντα καί σῶσον με .

   Ὄντως ὑπερῆραν ἀληθῶς , τῶν ἀνομιῶν μου τά πλήθη , τήν κεφαλήν μου ΑΓΝΗ , καί αἱ ἀνομίαι μου ὑπερεπλήθυναν , καί φορτία δυσβάστακτα , καί ἄμετρα ΚΟΡΗ , κέκτημαι ὁ δείλαιος , καί ἀδιόρθωτος · Σύ οὖ , τῇ θερμῇ Σου πρεσβείᾳ , πρόφθασοον καί σῶσον με Μόνη , τῶν ἁμαρτανόντων ἡ διόρθωσις .

   Πάντα ὑπέρ ἔννοιαν , πάντα ὑπερένδοξα , τά Σά ΘΕΟΤΟΚΕ μυστήρια · τῇ ἁγνείᾳ ἐσφραγισμένῃ καί ΠΑΡΘΕΝΙᾼ φυλαττομένῃ , Μήτηρ ἐγνώσθης ἀψευδής , Θεόν τεκοῦσα ἀληθινόν , αὐτόν ἱκέτευε , ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου , τῆς χάριτος ἐλθούσης , ὡς γάρ ἡ βάτος , οὐκ ἐκαίετο καταφλεγομένη , οὔτω ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἔτεκες , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ  ἔμεινας · ἀντί στύλου πυρός , δικαιοσύνης ἀνέτειλεν ἥλιος , ἀντί Μωϋσέως Χριστός , ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

   Χαῖρε , ἡλιόμορφε ἀστήρ , χαῖρε ἡ αἰτία ἁπάντων καλῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ · χαῖρε ἡ χωρήσασα Θεόν ἀχώρητον , ἡ τόν στάχυν βλαστήσασα , τῆς ἀθανασίας · χαῖρε θεῖον ὄχημα , Πύλη ἡ πάμφωτος , χαῖρε , τῆς ἀρᾶς ἀναιρέτις , τῆς προγονικῆς ἡμῶν ΚΟΡΗ , ἀγαθῶν ἡ πρόξενος ὑπάρξασα .

   Ὡσεί ἐλαία κατάκαρπος , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐβλάστησεν , σέ τόν καρπόν τῆς ζωῆς · καρποφοροῦντα κόσμῳ , τό μέγα καί πλούσιον ἔλεος .

                     ἦχος δ ΄. Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι .

   Οἱ τῷ θείῳ τεμένει Σου καταφεύγοντες ἌΧΡΑΝΤΕ , καί πιστῶς τό ἔδαφος καταβρέχοντες , ἐν μετανοίᾳ δακρύζοντες , τήν λύσιν λαμβάνουσι , τῶν δεινῶν ἁμαρτιῶν , καί τήν χάριν κομίζονται , δυσωπούσης Σου , ἐκτενῶς τόν Δεσπότην καί Σωτῆρα , τῶν ἁπάντων καί Υἱόν Σου , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Χαίροις ἡλιόμορφε , ἡλίου ἄδυτον ὄχημα , ἡ τόν ἥλιον λάμψαντα , τόν ἀπερινόητον , χαῖρε νοῦς ἀστράπτων , θείαις φρυκτωρίαις  , ἡ λαμπηδών τῆς ἀστραπῆς , ἡ διαυγάζουσα γῆς τά πέρατα , ἡ ὄντως χρυσαυγίζουσα , ἡ παγκαλής καί ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ , ἡ τό φῶς τό ἀνέσπερον , τοῖς πιστοῖς ἐξαστράψασα .

   Ἐν θαλάσσῃ με πλέοντα , ἐν ὁδῷ με βαδίζοντα , ἐν νυκτί καθεύδοντα περιφρούρησον , ἐπαγρυπνοῦντα χαρίτωσον , τόν νοῦν μου ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ἀξίωσον ποιεῖν  τοῦ Κυρίου τό θέλημα , ὅπως εὕροιμι , ἐν ἡμέρᾳ τῆς δίκης τῶν ἐν βίῳ , πεπραγμένων  μοι τήν λύσιν , ὁ προσφυγών ἐν τῇ σκέπῃ Σου .

                                 Ἔδυκας σημείωσιν 

   Ζόφος φοβερώτατος , ὁ τοῦ θανάτου ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τήν ψυχήν κατατρύχει μου · τό δέ λογοθέσιον , ἐξιστᾶν καί τρέμειν, ἀεί τῶν δαιμόνων , παρασκευάζει ἈΓΑΘΉ · ἐξ ᾿ ὧν μέ ῥῦσαι τῇ δυναστείᾳ Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί πρός λιμένα σωτήριον , καί πρός φῶς τό ἀνέσπερον , τῶν Ἁγίων κατάταξον .

   Ὁ σύν Πατρί  καί Πνεύματι , δοξολογούμενος Υἱός , ἐν ὑψίστοις ὑπό τῶν Χερουβίμ , τόν πρωτόπλαστον ἀναπλάσαι βουλόμενος , ὅλον ἑαυτόν ἐκένωσεν ἀφράστως ἐν Μήτρᾳ Σου ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί ἐκ Σοῦ ἀνατείλας , ἐφώτισε ἅπαντα τόν κόσμον θεότητι , ῥυσάμενος εἰδωλομανίας , καί ἐν αὐτῷ θεώσας εἰς οὐρανούς ἀνήγαγε τό ἀθρώπινον , Χριστός ὁ Θεός , καί Σωτήρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

                                   ἦχος πλ. β ΄

  ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εἶ ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή , ἡ βλαστήσασα τόν καρπόν τῆς ζωῆς , Σέ ἱκετεύομεν , πρέσβευε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , μετά τῶν Ἀποστόλων , καί πάντων τῶν Ἁγίων , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .   

  Ἱκέτευσον Φιλάγαθε , τόν Σόν Υἱόν τοῦ δοῦναι μοι , τῶν πολλῶν μου ἐγκλημάτων τόν ἱλασμόν , καί τῆς ἐξ ᾿ εὐωνύμων , ἀπαλλάξαι μερίδος , καί βασιλείας ἀξιῶσαι με .  

   Κατάνυξιν οὐ κέκτησαι . ψυχή ἀμετανόητε , τί βραδύνεις ; τοῦ θανάτου ἡ τομή ἐγγίζει καί τό τέλος ἐφέστηκεν ὡς κλέπτης · τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ δράμε πρόσπευσον .

   Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστός ὁ Κύριος , ἐκ τῆς Σῆς νηδύος προελθών , ἐμέ ἐνδυσάμενος , τῆς πρώην κατάρας , τόν Αδάμ ἡλευθέρωσεν · διό Σοι ἅπαντες , ὡς τοῦ Θεοῦ Μητρί τε καί ΠΑΡΘΕΝῼ ἀληθῶς , βοῶμεν ἀσιγήτως , τό χαῖρε τοῦ Ἀγγέλου , χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , χαρά καί σκέπη , καί προστασία τῶ ψυχῶν ἡμῶν .

   Τήν πᾶσαν μου ἐλπίδα εἰς Σέ , ΠΑΡΘΕΝΕ ἀνατίθημι , μή παρίδης , ἀλλά σπεῦσον ἀγαθή , ῥυσθῆναι με ἐν τάχει , παθῶν τῶν ἐνοχλούντων , καί καθ  ' ἑκάστην πολεμούντων με .

   Τίς μή μακαρίσε Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μή ἀνυμνήσει Σου , τόν ἀλόχευτον τόκον ; ὁ γάρ ἀχρόνως ἐκ Πατρός ἐκλάμψας Υἱός Μονογενής , ὁ αὐτός ἐκ Σοῦ τῆς ΑΓΝΗΣ προῆλθεν ἀφράστως σαρκωθείς · φύσει Θεός ὑπάρχων , καί φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι ἡμᾶς · οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος , ἀλλ ᾿ ἐν δυάδι φύσεων , ἀσυγχύτως γνωριζόμενος · αὐτόν ἱκέτευε , ΣΕΜΝΗ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Τριάς ἀπειροδύναμε  , μονάς η τρισυπόστατος , ταῖς πρεσβείαις Θεολόγου τοῦ σεπτοῦ , καί τῆς ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί Μόνης ΘΕΟΤΟΚΟΥ , σῶσον ἡμᾶς τούς ἀνυμνοῦντας σε .

   Συγχάρητε ἡμῖν , ἅπασαι αἱ τῶν παρθένων χοροστασίαι · ἡ προστάτις γάρ ἡμῶν , καί μεσίτρια καί σκέπη , καί μέγα καταφύγιον , τήν σήμερον ἡμέραν , ἐν τῇ σεπτῇ αὐτῆς προμηθείᾳ , τούς θλιβομένους παραμυθεῖται · ὅθεν κατά χρέος ἀνυμνοῦντες ΕΚΕΙΝΗΝ , βοήσωμεν · σκέπασον ἡμᾶς , ἐν τῇ θείᾳ προστασίᾳ σου Ἄχραντε ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , δυσώπησον ὅν ἔτεκες , Βασιλέα τοῦ παντός καί ποιητήν , ἐν ὥρᾳ ὅταν κρίνῃ , τό γένος τῶν ἀνθρώπων , κατοικτειρῆσαι με τόν δοῦλον Σου .

                            ἦχος πλ. β ΄Τριήμερος ἀνέστης 

   Μεγίστων δωρημάτων ἡμῖν , ὁ τόκος ὁ ἀλόχευτος τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , πᾶσι γέγονε σαφῶς , Θεός γάρ τήν φθαρεῖσαν , καινίζει βροτῶν φύσιν , καί ἀναπλάττει τό ανθρώπινον .

   Τό μέγα μου προσφύγιον , ἐλπίς τε  καί προστάτις μου , Σύ ὑπάρχεις ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σπεῦσον τοίνυν ἐν τάχει , καίῥῦσαι με τῶν κύκλῳ κακῶν συνεπιτθεμένων μοι  .

                 ἦχος πλ. δ ΄. Κύριε, εἰ καί κριτηρίῳ παρέστης 

   Κύριε , σύ Τῆς σέ Τεκούσης πρεσβείας , περιφρούρησον τήν ποίμνην σου  , ἥνπερ Αἵματι σου τιμίῳ , ὡς οἰκτίρμων ἐξηγόρασας , καί ἐπηρείαις ἐχθρῶν  , ἀπήμαντον συντήρησον , ὅπως ὑμνοῦντες δοξολογοῦμεν σοῦ τήν θείαν συγκατάβασιν .

   Ἐλπίς μου καί προστάτις μου , θερμή ἀντίληψις καί προσφυγή μου , Σύ τῶν πιστῶν  ἡ σωτηρία , πέλεις ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ  · ὅθεν καί προσφεύγω πρός Σέ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , κράζων καί βοῶν Σοι τό , ἥμαρτον · σῶσον με ΚΟΡΗ σῶσον , ἁμαρτανόντων μόνη , ως ἀληθῶς ἐγγυήτρια .

                            ἦχος πλ. δ ΄Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος 

   Χαῖρε πιστῶν περιποίησις , ἁμαρτανόντων λιμήν , ἀμελούντων διόρθωσις · χαῖρε ψυχαγώγημα , θλιβομένων βοήθεια , παραμυθία , χαῖρε ψυχῶν ἀγαθή · τῶν ἀσθενούντων ψυχῶν ἡ ἴασις , χαῖρε συνάλλαγμα , πρός Θεόν μεσίτρια , τῶν Σεραφίμ , πάντων ὑπερέχουσα , ἁγιωτέρα ΣΕΜΝΗ .

                                         Τί ὑμᾶς καλέσωμεν 

   Τίς ὁ προσφυγών ἐν τῇ σκέπῃ Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , ΑΝΥΜΦΕΥΤΕ ΑΓΝΗ , οὐ λαμβάνει τήν ταχεῖαν τῶν δεινῶν ἀπαλλαγήν ; εὑρίσκει βοηθόνΣε ἀκαταίσχυντον , προστάτιν τε καί τεῖχος ἀῤῥαγέστατον , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Χριστιανῶν ἡ ἀντίληψις μεσίτευσον , τοῦ σωθῆναι  τούς τιμῶντας Σε .

                                              ☦

                                   Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ

                          ἦχος β ΄ . Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν ...  

   Ὅτε ἡ Ἀμίαντος Ἀμνάς  ἔβλεπε τόν ἴδιον Ἄρνα ἐπί σφαγήν ὡς βροτόν , θέλοντα ἑλκόμενον , θρηνοῦσα ἔλεγεν · ἀτεκῶσαι νῦν σπεύδεις με  , Χριστέ τήν Τεκοῦσαν · τί τοῦτο πεποίηκας , ὁ Λυτρωτής τοῦ παντός ; ὅμως ἀνυμνῶ καί δοξάζω , Σοῦ τήν ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ἄκραν συγκατάβασην Φιλάνθρωπε . 

   Πόνους ὑπομείνσα πολλούς ἐν τῇ τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ Σου σταυρώσει ἌΧΡΑΝΤΕ , ἔστενες δακρύουσα , καί ὀλολύζουσα · οἴμοι !!! τέκνον γλυκύτατον , ἀδίκως πῶς πάσχεις , θέλων πάντας ρύσασθαι τούς ἐξ ᾿ Ἀδάμ γηγενεῖς , ὅθεν ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἵλεων ἡμῖν τοῦτον ἀπέργασαι .

                               ἦχος δ ΄.  Ὡ ς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν .

 Ἐν Σταυρῷ  ὡς ἑώρακεν , καθηλούμενον Κύριε , ἡ Ἀμνάς καί Μήτηρ σου ἐξεπλήττετο , καί τί τό ὅραμα ἔκραζεν , Υἱέ ποθεινότατε , ταῦτα σοι ὁ ἀπειθής , δῆμος ἀνταποδίδωσιν , ὁ παράνομος , ὁ πολλῶν σου θαυμάτων ἀπολαύσας ;ἀλλα δόξα τῇ ἀῤῥήτῳ συγκαταβάσει σου Δέσποτα .

 Νεκρούμενον βλέπουσα , Χριστόν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροῦντα τόν δόλιον , ὡς Δεσπότην κλαίουσα , ὕμνει τόν ἐκ σπλάγχνων ΑΥΤΗΣ προελθόντα , καί τό μακρόθυμον αὐτοῦ , ἀποθαυμάζουσα ἀνεκραύγαζε · Τέκνον Μου ποθεινότατον , μή ἐπιλάθῃ τῆς Δούλης σου , μή βραδύνης φιλάνθρωπε , τό ἑμόν καταμύθιον . 

 Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα σε ἐπί ξύλου ὡς ἔβλεψεν , Ἀμνάς ἡκυήσασα ἐπωδήρετο , καί ΜητρικῶςΣοι ἐφθέγγετο · Υἱέ ποθεινότατε, πῶς ἐν ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ , ἀνηρτήθης Μακρόθυμε ; πῶς τάς χεῖρας σου , καί τούς πόδας σου Λόγε προσηλώθης , ὑπ ᾿ ἀνόμων καί τό Αἷμα , τό σόν ἐξέχεας Δέσποτα .

                                        Ἔδωκας σημείωσιν .

   Νεκρούμενον βλέπουσα , Χριστόν ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροῦντα τόν δόλιον , ὠλόλυζε κράζουσα πικρῶς  , τῷ ἐκ σπλάγχνων ΑΥΤΗΣ προελθόντι , καί τό μακρόθυμον αὐτοῦ ἀποθαυμάζουσα κατεπλήττετο · Τέκνον Μου ποθεινότατον , μή ἐπιλάθη τῆς δούλης σου · μή βραδύνης Φιλάνθρωπε , τό ἑμόν καταθύμιον .

                                            ἦχος πλ. β ΄

   Ἐν ξύλῳ τήν ζωήν ἡμῶν , ὁρῶσα ἡ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κρεμαμένην Μητρικῶς , ὠδύρετο βοῶσα · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , σῶσον τούς πόθῳ ἀνυμνοῦντας σε . 

   Ζηλώσας ὁ ἀντίδικος , τήν ποίμνην Σου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , καθ ᾿ ἑκάστην , πολεμεῖ ὁ πονηρός , κατάβρωμα ποιῆσαι · ἀλλά Σύ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῆς βλάβης τούτου , ἐξελοῦ ἡμᾶς .

   Ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ , ὡς εἶδε σε , ἐπί σταυροῦ κρεμάμενον , θρηνωδοῦσα ἀνεβόα μητρικῶς · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου Τέκνον , πῶς φέρεις πάθος ἐπονείδιστον ;

   Λαόν τόν ἀνομώτατον , ἀδίκως καθηλοῦντα σε , ἐπί ξύλου , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ καί ΑΓΝΗ ,καί Μήτηρ Σου ὁρῶσα , ὡς Συμεών προέφη , τά σπλάγχνα Σῶτερ διετέτρωτο .

   Παρίστατο τῷ ξύλῳ ποτέ , καιρῷ τῶ τῆς Σταυρώσεως , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , σύν Παρθένῳ Μαθητῇ , καί κλαίουσα ἐβόα · οἴμοι πῶς πάσχεις  πάντων , Χριστέ ὐπάρχων ἡ ἀπάθεια .

                               ἦχος πλ. β ΄. Τριήμερος ανέστης 

   Ὁρῶσα σε σταυρούμενον  , Χριστέ η σέ κυήσασα , θρηνῳδοῦσα  ἀνεβόα Μητρικῶς · Υἱέ Μου καί Θεέ Μου , γλυκύτατον Μου τέκνον , πῶς φέρεις πάθος ἐπονείδιστον ;

   Ὁ ἥλιος ἐσκότισεν , Υἱέ Μου προσηλούμενον , φωτοδότα , καθορῶν σε καί ἡ γῆ τῶ φόβῳ ἐκλονεῖτο , λαός δέ Ἰουδαίων , , οὐδόλως ὤκτειρε παμφίλτατε . 

                              ἦχος πλ.δ ΄. Κύριε , εἰ καί κριτηρίῳ παρέστης .

   Κύριε , ὅτε σε ἥλιος εἶδεν ἐπί τοῦ ξύλου κρεμάμενον , Ἥλιε τῆς δικαιοσύνης , τάς ἀκτῖνας ἐναπέκρυψεν , καί ἡ σελήνη τό φῶς , εἰς σκότος μετεβάλετο · ἡ δέ ΠΑΝΑΜΩΜΟΣ σου Μήτηρ , τά σπλάγχνα διετέτρωτο .

   Οὐ φέρω Τέκνον βλέπειν σε τόν τήν ἐγρήγορσιν πᾶσι διδόντα , ξύλῳ ὑπνώσαντα , ὅπως τοῖς πάλαι ἐκ παραβάσεως καρποῦ, ὕπνῳ ὀλεθρίῳ ἀφυπνώσασι , θείαν καί σωτήριον ἐγρήγορσιν , παράσχης · Ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἔλεγε θρηνωδοῦσα , Ἥν μεγαλύνομεν . 

                                  ἦχος πλ.δ ΄Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος 

   Τί τό ὁρώμενον θέαμα , ὅ τοῖς Ἑμοῖς ὀφθαλμοῖς , καθορᾶται , ὦ Δέσποτα ; ὁ συνέχων ἅπασαν , κτίσιν ξύλῳ ἀνήρτησαι , καί θανατοῦσαι ὁ πᾶσι νέμων ζωήν ; η ΘΕΟΤΟΚΟΣ , κλαίουσα ἔλεγεν , ὅτε ἑώρακεν , ἐν Σταυρῷ κρεμάμενον , τόν ἐξ Αὐτῆς ἀῤῥήτως ἐκλάμψαντα , Θεόν  καί ἄνθρωπον .

                               Τί ὑμᾶς καλέσωμεν .

   Ἄρνα η ἀμνάς ὡς ἑώρακεν , τόν Υἱόν τόν ἑαυτῆς  , καθηλούμενον ἐν Σταυρῷ , ἐτιτρώσκετο τῆς λύπης , τῇ ρομφαίᾳ τήν  ψυχήν  · τά σπλάγχνα , ἐδονεῖτο γόους πλέκουσα , καί λύπης τήν καρδίαν ἐνεπίμπλατο , οἴμοι Υἱέ Μου !!! κραυγάζουσα , πῶς ταῦτα πάσχεις μακρόθυμε ; δοξάζω σου , τό πρός ἅπαντας μακρόθυμον .

                                            ☦

                                   Κανόνων ἐν ὄρθροις 

                                Καθίσματα στιχολογιῶν 

                         ἦχος πλ. α΄ Τόν συνάναρχον Λόγον .

   Χαῖρε Ἅγιον Ὄρος καί θεοβάδιστον , χαῖρε , ἔμψυχε Βάτε καί ἀκατάφλεκτε · χαῖρε ἡ Μόνη πρός Θεόν κόσμου γέφυρα , ἡ μετάγουσα θνητούς πρός τήν αἰώνιον ζωήν , χαῖρε , Ἀκήρατε ΚΟΡΗ , ἡ Ἀπειράνδως τεκοῦσα , τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

                               ἦχος δ ΄Ταχύ προκατάλαβε 

   Ἡ Μόνη κυήσασα τόν ποιητήν τοῦ παντός , ἡ  Μόνη κοσμήσασα τήν ἀνθρωπότητα τῷ τόκῳ Σου ἌΧΡΑΝΤΕ · ῥῦσαι με τῶν παγίδων τοῦ δολίου βελίαρ , στῆσον με ἐπί πέτραν , τῶν Χριστοῦ θελημάτων , αὐτόν ἐκδυσωποῦσα ἐκτενῶς , ὅν ἐσωμάτωσας .

                                 ἦχος πλ. δ ΄. Τήν Σοφίαν καί Λόγον .

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσα ἀφράστως , Μῆτερ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , και ἐν Ἀγκάλαις ἔσχες, τόν πάντα συνέχοντα , τόν τροφοδότην πάντων και πλάστην τῆς κτίσεως · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥυσθῆναι πταισμάτων μου , ὅταν μέλλω παρίστασθαι πρό προσώπου τοῦ κτίστου μου · ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν Σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι , καί γάρ δύνασαι , ὅσα θέλεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἐθυμοῦμαι τήν κρίσιν καί δειλιῶ , ἔργα πράξας αἰσχύνης ὁ ταπεινός  , ἄξια καί δέομαι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ · πρίν ἤ νύξ με φθάσῃ οῦ θανάτου ἐπίστρεψον , πρός τήν τῆς μετανοίας ὁδόν ὁδηγοῦσα με · ἵνα εὐχαρίστως προσκυνῶν ἀνυμνῶ Σου , τήν ἄμετρον δύναμην , καί τήν θείαν ἀντίληψιν · ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , πρεσβεύουσα Χριστῷ τῷ Θεῷ , ὑπέρ οὗ αἰτοῦμαι Σοι δοθῆναι μοι , ἱλασμόν ἁμαρτιῶν , καί τό μέγα ἔλεος .

   Λογισμοῖς ὁλισθαίνων τοῖς πονηροῖς , εἰς βυθόν κατηνέχθην ἁμαρτιῶν , καί στένων κραυγάζω Σοι , ἐκ καρδίας ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ · ἐν ἐμοί θαυμάστωσον , τό πλούσιον ἔλεος , καί τῆς Σῆς εὐσπλαγχνίας , τό ἄπειρον πέλαγος , καί τῶν οἰκτιρμῶν Σου , τόν ἀμέτρητον πλοῦτον , καί δός μοι μετάνοιαν καί πταισμάτων συγχώρησιν , ἵνα πόθῳ κραυγάζω σοι · πρέσβευε τῷ Σῷ Υἱῷ καί Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δοθῆναι μοι , Σέ γάρ .εχω ἐλπίδα ὁ δοῦλος Σου .

  ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ΜΉΤΗΡ Θεοῦ , τῆς ψυχῆς μου τά πάθη τά χαλεπά , θεράπευσον δέομαι καί συγνώμην παράσχου μοι , τῶν ἐμῶν πταισμάτων ἀφρόνως ὧ ἔπραξα, τήν ψυχήν καί τό σῶμα , μολύνας ὁ ἄθλιος · οἴμοι !!! τί ποιήσω , ἐν ἐκείνῃ τῆ ᾣρᾳ, ἡνίκα οἱ Ἄγγελοι , τήν ψυχήν μου χωρίζουσιν , τοῦ ἀθλίου μου σώματος , ; τότε ΔΕΣΠΟΙΝΑ  βοήθειά μου γενοῦ , καί προστάτις θερμότατος · Σέ γάρ ἔχω ἐλπίδα ὁ δοῦλος Σου .

   Τόν Ἀμνόν καί Ποιμένα καί λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Σταυρῶ , ὠλόλυζε κλαίουσα καί πικρῶς ἀνεκραύγαζεν · ὁ μέν κόσμος ἀγάλλεται , δεχόμενος τήν λύτρωσιν , τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται , ὁρώσης σου τήν σταύρωσιν , ἥν περ ὑπομένεις διά σπλάγχνα ἐλέους , μακρόθυμε Κύριε , τοῦ ἐλεόυς ἡ ἄβυσσος , καί πηγή ἀγαθότητος , ἱλάσθητι καί δώρησαι οὖν , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν τοῖς δούλοις σου , τοῖς ἀνυμνοῦσιν ἐν πίστει , τά ἄχραντα πάθη σου .   

                                Θεοτοκία   Κανόνων  

                                         ἦχος α ΄

  Ἀγάλλονται οὐρανῶν αἱ Δυνάμεις ὁρῶσαι Σε · εὐφραίνονται σύν αὐτοῖς , βροτῶν τά συστήματα · τῷ γάρ τόκῳ ἥνωνται τῷ Σῷ , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό Σε γεραίρομεν .

   Ἀγάλλονται ἐν Σοί ΠΑΡΘΕΝΕ ἌΧΡΑΝΤΕ , τοῦ γένους οἱ προπάτορες , τήν Ἐδέμ ἀπολαυόντες διά Σοῦ , ἥν ἐκ παραβάσεως ἀπώλεσαν · Σύ γάρ ΑΓΝΗ , καί πρό τόκου , καί μετά γέννησιν .

   Ἁγίων Ἁγία ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἡ προσδοκία τῶν ἐθνῶν καί σωτηρία τῶν πιστῶν , ἐκ Σοῦ ἀνατέταλκεν , ὁ λυτρωτής καί Ζωοδότης καί Κύριος , εἰς σωτηρίαν τῶν ὑμνούντων Σε . 

    Ἁγίων τόν Ἅγιον Χριστόν , ἁγίως ἀπεκύησας , Ἁγιωσύνης , Ἅγιον σκήνωμα , τόν ἐν Ἁγίοις ἀναπαυόμενον ᾦ βοῶμεν · Ἅγιος ὁ ναός ὁ ἔμψυχος , τῆς ἀφράστου Σου δόξης φιλάνθρωπε .

  Ἄδοντες πάντες πιστοί  τήν ὑπερθαύμαστον ΚΟΡΗΝ , τήν τόν Χριστόν τῇ οἰκουμένῃ ἀνατείλασαν , καί χαρᾶς τά πάντα πληρώσασαν , τῆς ἀϊδίου ζωῆς , ἀεί ἀνυμνήσωμεν ὅτι δεδόξασται .

   Γῆ Ἁγία πέφηνας ΑΓΝΗ , τόν ζωηφόρον στάχυν , τεκοῦσαν τῆς ἀϊδίου ζωῆς πρόξενον , Χριστόν ᾧ πάντες κράζομεν · εὐλογεῖτε τά ἔργα Κυρίου τόν Κύριον , καί ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Νέμοις ΑΓΝΗ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν ,τοῖς ἀνυμνοῦσι Σε πιστῶς , λυτρουμένη τῶν πειρασμῶν , πάσης περιστάσεως · Σέ γάρ νῦν κεκτήμεθα , καταφυγήν ΘΕΟΝΥΜΦΕΥΤΕ , διό Σε γεραίρομεν , τήν ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗΝ . 

   Οἱ δοῦλοι τῷ Δεσπότῃ , εἰς πρεσβείαν τήν ΑΓΝΗΝ Μητέραν σου , σοί προβαλλόμεθα Χριστέ , ἀπό πάσης περιστάσεως τόν λαόν σου , ἀγαθέ ῥυσθῆναι ψάλλοντας · ὁ τῶν Πατέρων , Θεός εὐλογητος εἶ .

   Ὅλην τήν μορφήν μου προσλαβόμενος , ὁ ἐν μορφῇ Θεοῦ πρίν ἑννοούμενος , ὅλην ἀνακαίνισεν , έν Σῇ γαστρί θεοπρεπῶς σκηνώσας ΑΓΝΗ · ὅθεν ΘΕΟΤΟΚΟΝ  , πιστοί Σε πάντες δοξαζομεν . 

   Σῶτερ τοῦ παντός καί πρύτανι , δημιουργέ καί παντοκράτωρ τῆς κτίσεως , ταῖς δεήσεσιν , τῆς ἀλοχεύτου τεκούσης σε , τήν εἰρήνην τῶ κόσμῳ σου δώρησαι , τηρῶν τήν Ἐκκλησίαν , ἀκαταπαύστως ἀστασίαστον .

   Τάς ἡμῶν ἐλπίδας ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΓΝΗ , καί τήν ἡμῶν πεποίθησιν , ἐπί Σέ ἀνατιθέμεθα · εὐμενῆ ἡμῖν δίδου , ΠΑΡΘΕΝΕ ὅν ἔτεκες .

   Τήν ΘΕΟΜΗΤΟΡΑΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΑΓΝΗΝ , ἐν ἐτῶν περιόδους καί ἑλίξεσιν , ὀρθοδόξων βροτῶν τά συστήματα , ὑμνοῦμεν Σε ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί πάντων σωτηρίαν . 

   Τούς εἰς Σέ καταφεύγοντας , ἀπό πάσης δεόμεθα  , ῥῦσαι ἀπειλῆς ἡ Τεκοῦσα , Χριστόν τό Θεόν ἡμῶν .

   Τύπον τῆς Ἁγνῆς λοχείας Σου , πυρπολουμένη βάτος ἔδειξεν ἄφλεκτος · καί νῦν καθ ᾿ ἡμῶν , τῶν πειρασμῶν ἀγριαίνουσαν , κατασβέσαι αἰτοῦμεν τήν κάμινον , ἵνα Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀκαταπαύστως μεγαλύνομεν . 

   Ὡς λιμένα νῦν τῶν ψυχῶν ἡμῶν , καί βεβαίαν ἐλπίδαν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πάντες ὑμνήσωμεν .  

  Ὡς Μόνην ὑπερφυῶς τήν ὑπεράνθρωπον χάριν , ἐν τῇ γαστρί Σου δεξαμένην ἀτρέπτως σκηνώσαντα , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , ἀεί Σέ δοξάζομεν .  

   Ὤ !!! πῶς ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ τέτοκεν , τόν ἀεί ὄντα Λόγον καί ἐνυπόστατον , τό ἀπαύγασμα τῆς Πατρικῆς ὑποστάσεως τόν ἡμῶν εὐεργέτην καί Κύριον , ἐξ ᾿ Αὐτῆς σαρκωθέντα · διό Σε πάντες γεραίρομεν .

                                         ἦχος β ΄.

   Αἱ περί Σοῦ προφητεῖαι πεπλήρωνται , ΘΟΚΥΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ · ὅν γάρ προκατήγγειλαν , ὑψηγόρως , ἐν μήτρᾳ ἐχώρησας , ἐν δὐῳ τελείαις φύσεσιν .

   Ἀΰλου φωτός , οἰκητήριον ἡ Σή μήτρα γεγένηται , τοῦ φρυκτωρίαις θείας γνώσεως τήν ἀθεΐαν μειώσαντος ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ΚΟΡΗ , διό Σέ ὑμνοῦμεν καί δοξολογοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου σεσάρκωται ὁ πλαστουργός Αἱμάτων  ΘΕΟΤΟΚΕ , καί φθαρέντας πάντας ἐκαινοποίησεν .

   Ἐπί Σοί καταβάς ὁ οὐράνιος, ὄμβρος χερσωθεῖσαν τήν γῆν ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , θεογνωσίας νάμασιν , καταρδεύσας πολύφορον ἔδειξεν .

   Ἐσκήνωσεν ἐν Σοί τό πῦρ τό ἄστεκτον , μή φλέξαν τήν Μήτραν Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ , καί κατέφλεξε τά πάθη ἡμῶν , καί τήν ὕλην τῆς πλάνης ἀπετέφρωσεν .

   Ἱεραί προκατήγγειλαν , πάλαι φωναί , τοῦ τόκου Σου τό βάθος , ὧν νῦν τάς ἐκβάσεις εἴδομεν ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Ἱερωτάτη προφητῶν Σέ προγράφει ἀληθῶς σεμνή χορεία , ἀλατόμητος Ὄρος , Ῥάβδον καί Πύλην , δι ᾿ ἧς διῆλθεν ὁ Ὕψιστος , πάλιν κεκλεισμένην , ἐάσας Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

   Ἱερωτάταις Σε φωναῖς , ἱερώτατοι Θεοῦ  ΑΓΝΗ Προφῆται , ἐσομένην Μητέρα , προανεφώνουν τρανῶς , τοῦ πάντων δεσπόζοντος ἌΧΡΑΝΤΕ · ὅθεν Σέ υμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἴνα τήν ἀράν τήν πρώην ἀφανίσης , καί τοῦ θανάτου τό κατάκριμα τῆς πάλαι προμήτορος , ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , Λόγε Θεοῦ , γεγέννησαι ,πᾶσι δεδωρημένος , ἀθαασίαν ἀνώλεθρον .

   Ἰώμενος τήν τῆς Εὔας ἀρχαίαν παράβασιν , Σέ τήν ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ , καί ΠΑΝΑΓΙΑΝ κατῴκησεν ,ὄλον με τόν ἀνθρωπον ἀναμορφώσας πεσόντα ὁ Ὑπέρθεος . 

   ΚΟΡΗΣ σαρκί , ἐξ ᾿ ἈΠΕΙΡΑΝΔΡΟΥ τικτόμενος  ὁ ποιητής τῆς κτίσεως μετά τήν κύησιν , ὡς πρό τοῦ τόκου ΠΑΡΘΕΝΟΝ , ΕΚΕΙΝΗΝ  διαφυλάττει  , καθώς ηὐδόκησεν  .

   Λυθέντες ἀρᾶς , διά Σοῦ προγονικῆς ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , καλῶν αἰτίαν Σέ γινώσκομεν , ὡς τόν πανταίτιον τέξασαν Λόγον , ὑπέρ νοῦν τε καί λόγον , ὅθεν βοῶμεν Σοι ΑΧΡΑΝΤΕ · Εὐλογημένη εἶ , Θεόν σαρκί κυήσασα .

   ΜΑΡΙΑ τό χρυσοῦν θυμιατήριον, παθῶν μου ἀπέλασον τό δυσῶδες , καί στερέωσον κλονούμενον , προσβολαῖς τοῦ δολίου πολεμήτορος .

   Νεανίδων θεῖος ὁ χορός , ἐνθεαστικώτατα , ἐν γυναιξί Σε καλήν ἀσματίζουσι , ΘΕΟΤΟΚΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καλλοναῖς ὡραϊζομένην Θεότητος · τόν καλλοποιόν γάρ Λόγον ὑπέρ Λόγον ἀπεκύησας .

   Νεόν ὡς βρέφος ἡμῖν , τόν προαιώνιον Θεόν τέτοκας , θελητικαῖς δυσίν ἐνεργείαις , ὑπάρχοντα διπλοῦν , ὡς ἄνθρωππον ἅμα , Θεόν τε ΠΑΝΜΩΜΕ .

   Οὐρανόν ὁ τανύσας βουλήματι , ἄλλον οὐρανόν ἐπί γῆς Σέ ἀνέδειξεν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί ἐκ Σοῦ τοῖς ἐν σκότει ἀνέτειλεν .

   Πανάχραντον σύλληψιν , ἄφθορον τόκον , Σύ Μόνη ὑπέδειξας , ΠΑΡΘΕΝΟΣ διαμείνασα · Θεόν γάρ συνέλαβες , τόν ἐπί πάντων ΑΓΝΗ , ἄνθρωπον γενόμενον , πιστῶν πρός σωτηρίαν καί ἀπολύτρωσιν .

   Ῥημάτων τῶν Σῶν , μεμνημένοιΣέ νῦν μακαρίζομεν , διά Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τήν μακαριότητα τήν ἄφραστον , καί ζωήν τήν ἀγήῥῳ παναληθῶς πλουτήσαντες .

   Σεσαρκωμένον ἡμῖν , ἐν δύο φύσεσιν  Υἱόν τέτοκας , τόν ἐκ Πατρός πρό πάντων  αἰώνων , ΑΓΝΗ γεννηθέντα , ἀῤῥεύστως ἀχρόνως  , ὡς μόνος ἐπίσταται .

   Τήν Μόνη Παρθενεύουσαν καί Μητέρα σέβομεν  , ὡς σωτηρίας πρόξενον γενομένην ἡμῖν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί κόσμον ῥυομένην ταῖς πρεσβείαις Σου .

   Τόν ἐκ Θεοῦ Θεόν Λόγον , τόν ἀῤῥήτῳ Σοφία ἥκοντα καινουργῆσαι τόν Ἀδάμ , βρώσει φθορᾷ πεπτωκότα δεινῶς , ἐξ ᾿ Ἁγίας ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀφράστωε σαρκωθέντα δι ᾿ ἡμᾶς , οἱ πιστοί ὁμοφρόνως ἐν ὕμνοις μεγαλύνομεν .

   Φεῖσαι μου Κύριε , φεῖσαι , ὅταν μέλλεις με κρίνειν , καί μή καταδικάσεις μέ εἰς πῦρ , μή τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με · δυσωπεῖ σε ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἡ σέ κυοφορήσασα Χριστέ , Ἀποστόλων ὁ δῆμος , καί σύν προφήταις Μάρτυρες .

   Φέρεις τόν φέροντα πάντα , θεϊκῇ δυναστείᾳ , καί τρέφεις έκ μαζῶν πᾶσαν πνοήν , τόν διατρέφονταΠΑΝΑΓΕ · ὑπέρ νοῦ Σοῦ τό θαῦμα , Ἀγγέλους καταπλῆττον καί βροτούς , τούς ἀεί Σέ ὑμνοῦντας , καί πόθῳ μακαρίζοντας .

   Ὡς ὄρθρος εὑρέθης πρωϊνός , ἐν τῇ τοῦ βίου νυκτί , Παρθενίας ἀκτῖσι περιαστράπτουσα , τήν ἀνατολήν τοῦ Ἡλίου , τοῦ νοητοῦ τῆς δικαιοσύνης , ἡμῖν φανερώσασα , ΘΕΟΜΗΤΟΡ Πανσεβάσμιε .

                                          ἦχος δ ΄

  Ἀγγελικῶν Δυνάμεων ΠΑΡΘΕΝΕ Ὑπερέχουσα , καί τετοκυῖα τόν ἁπάντων Θεόν καί Βασιλέα , σύν αὐτοῖς ἱκέτευε , ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , διασῴζεσθαι ἡμᾶς . 

   Ἅγιος Ναός τοῦ ἐν Ἁγίοις ἐπαναπαυομένου , ἐχρημάτισας ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ · ὅθεν ἡμᾶς τούς πιστῶς ὑμνοῦντας Σε ἁγιάζεις ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἅγιος ὁ σκηνώσας ἐν μήτρᾳ Σου Κύριος , Ἁγιωτέραν εὑρών Σε καί καθαρωτέρας κτίσεως πάσης ΘΕΟΜΗΤΟΡ κυριώνυμε , ἌΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ . 

   Ἁγιωτέραν , τῶν Ἀγγέλων καί πλατυτέραν , ΘΕΟΤΟΚΕ τῶν οὐρανῶν  εὑρών Σε , ὁ ἐν ἁγίοις ἀναπαυόμενος , ἀχώρητος φύσει , ἐν Σοί χωρεῖται καί σώζει με .

   Ἁγνείας τό καθαρόν , καί Παρθενίας τό σεπτόν σκήνωμα , δεῦτε πιστοί ὑμνήσωμεν , ἐν χαρμονικοῖς μελωδήμασιν .

  Ἀκατανόητον θαῦμα , πῶς τοῖς βροτοῖς ἤνωται , ὁ ἀκατάληπτος Θεός , ἐκ Σοῦ σαρκί καθ ᾿ ὑπόστσιν , ἀποτεχθείς Ἀπειρόγαμε , σώζων με , τόν ὑπαχθέντα τῇ φθορᾷ ,  κλοπῇ τοῦ ὄφεως  .

   Ἀνατειλόν μοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἀκτῖνα τοῦ ἐλέους Σου , τῷ ἐν τῷ σκότει τῶν πταισμάτων μου , ἀεί συνεχομένῳ , καί πρός φῶς μέ ὁδήγησον , μετανοίας ἌΧΡΑΝΤΕ , ἵνα πίστει Σε ὑμνῶ .

   Ἀνεκλάλητος ὁ τόκος Σου ἀεδείχθη , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ Μόνη ΑΓΝΗ Εὐλογημένη , ὅθεν Σοι προσπίπτοντες τό χαῖρε  κραυγάζομεν .

  Ἀνόρθωσον  πεσόντα με , ἐν λάκκῳ πειρασμῶν , καί κυβέρνησον ἡ Θεόν κυβερνήτην τέξασα , μόνη ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόν τά πρίν ἑνώσαντα , διεστῶτα ἀγαθότητι .

   Ἀπειρογάμως ἐκύησας ὦ !!! ΠΑΡΘΕΝΕ , καί μετά τόκον ὤφθης παρθενεύουσα πάλιν · ὅθεν ἀσιγήτοις φωναῖς , τό χαῖρε Σοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , πίστει ἀδιστάκτῳ κραυγάζομεν .

   Ἀσπόρως , τῷ τοῦ  Πατρός βουλήματι , ἐκ θείου Πνεύματος , τόν τοῦ Θεοῦ συνείληφας Υἱόν , καί σαρκί ἀπεκύησας , τόν ἐκ Πατρός ἀμήτορα , καί δι ᾿ ἡμᾶς ἐκ Σοῦ ἀπάτορα .

   Γῆ Ἁγία , ἐν ᾗ Χριστός ἐσκήνωσεν ἡ πέτρα τῆς ζωῆς , Πύλη φωτός τοῦ νοητοῦ , ἀλατόμητον Ὄρος , Παράδεισος δόξης , καί Λυχία χρυσῆ προηγόρευσαι , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀεί Εὐλογημένη .

   Γνόντες εὐσεβῶς κηρύττομεν , Σέ Παναληθῆ Θεοῦ Μητέρα ΠΑΝΑΜΩΜΕ · διά Σοῦ γάρ ἡμῖν ὁ πλάστης , ὁμιλῆσαι κατηξίωσαι .

   Εἰσέδυς αἰσθητῶς τῷ γνώφῳ καί ἔμαθες τά ἔῤῥητα , ὦ Θεόπτα , ὡς μέλλει ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , Θεός σαρκί τεχθήσεται .

   Ἐκ Σοῦ Θεός σαρκωθείς , δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν , τοῖς βροτοῖς ἥνωται , καί τή ἀράν ἔλυσεν , μόνη Παντευλόγητε ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ἐλπίς καί προστασία τῶν πιστῶν ὑπάρχουσα , διάσωζε ἡμᾶς ἐκ παθῶν , καί παντοίων πειρασμῶν , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε , ἀεί ὁμολογοῦντας ΑΓΝΗ . 

   Ἐλύθη τῶ προπατόρων ἌΧΡΑΝΤΕ , τό ἐπιτίμιον · τόν πρό αἰώνων τίκτεις γάρ Θεόν , νέον βρέφος γενόμενον , καί νεουργοῦσαν ἅπασαν , τήν ἀνθρωπίνην ὄντως ὕπαρξιν .

   Ἐπιφανεῖσα , τῆς ψυχῆς μου τό σκότος ἀπέλασον , ἁμαρτίας τάς σειράς ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ διάῤῥηξον , σῶσον με κυήσασα τόν Παντοδύναμον .

   Ἔτεκες τόν πρό Σοῦ , ἐκ Πατρός γεννηθέντα  , Μήτηρ Ἀπειρόγαμε , ὑπέρ αἰτίαν καί λόγον , ὅν ὑπέρ ἡμῶν ἱκέτευε , τῶν εὐσεβῶς ἀνυμνούντων Σε .

   Εὔα μέν , τό τῆς παρακοῆς νοσήματι , τήν κατάραν εἰσῳκίσατο , Σύ δέ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , τῷ τῆς κυοφορίας βλαστήματι , τῷ κόσμῳ τήν εὐλογίαν ἐξήνθησας , ὄθεν Σέ πάντες μεγαλύνομεν .

   Εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς Σῆς Εὐλογημένης γαστρός , ὅν εὐλογοῦσιν  οὐρανῶναἱ Δυνάμεις , βροτῶν τε συστήματα , ὡς ἡμᾶς λυτρωσάμενον , τῆς κατάρας τῆς ἀρχαίας Εὐλογημένη . 

   Εὑρών Σε καθαρωτέραν ΠΑΝΑΓΝΕ ,πάσης τῆς κτίσεως , ὁ τῶν ἁπάντων κτίστης καί Θεός , σαρκωθῆναι εὐδόκησεν , ἐκ Σοῦ σαρκί τόν ἄνθρωπον , ἀναμορφῶσαι προμηθούμενος .

   Ἡ Βασίλισσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἡ γεννήσασα τόν Βασιλέα Χριστόν , οἴκτειρον σῶσον με νῦν · κλονούμενον πάθεσι, πίστει στερέωσον , καί ὁδήγησον , πρός σωτηρίας τρίβουν με, τῶν πιστῶν ἡ σωτηρία .

   Ἡ ζάλη τῶν πολλῶν μου ἐγκλημάτων , εἰς βυθόν καθείλκυσε τῆς ἀπογνώσεως ΚΟΡΗ · ἀλλ ᾿ Αὐτή με χειρί πρεσβευτικῇ , ἀνάγαγε καί σῷσων , ἵνα ὑμνῶ Σε ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Ἡ Πανυπερθαύμαστος Μήτηρ  Θεοῦ , λάμψον μετανοίας ἀκτῖνα μοι · λῦσον τόν ζόφον τῶν ἀμέτρων μου κακῶν , τούς πονηρούς ἀπέλασον , ΚΟΡΗ , λογισμούς τῆς καρδίας μου .

   Ἡ Πόλις τοῦ Θεοῦ , τό τοῦ παμβασιλέως , θεοδόχον εὐαγές κειμήλιον σεπτόν , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , φρούρησον Σήν κληρουχίαν , τήν ἀεί εὐφημοῦσαν Σε , καί γεραίρουσαν πίστει τόν τόκον Σου .

  Ἡ Πύλη , τῆς πρός ἡμᾶς σου , Κύριε , συγκαταβάσεως , ἀνατολήν καί ἥλιον καί φῶς , μυστικῶς σε καλούμενον , ὑπερφυῶς ἤστραψεν , διπλοῦν τῇ φύσει  τόν φιλάνθρωπον .

   Ἤχθης τοῦ φρικτοῦ ὁράματος , πρός ἐκστατικήν κατανόησιν, πάνσοφε ,  · ἀλλ ᾿ ἐσχέθης  φωνῇ Κυρίου , τοῦ τεχθέντος ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ σαρκί . 

   Ἱεραῖς ἐν φωναῖς μακαρίσωμεν , τοῦ Θεοῦ τήν Σκηνήν τήν ἀμόλυντον , τήν ἔμψυχον Κιβωτόν , τῶν Μαρτύρων τήν δόξαν ,Τήν ἀνωτέραν Χερουβίμ καί πάσης κτίσεως .

   Ἰσχύς καί ὕμνησις καί στήριγμα τῆς ἀσθενοῦς καρδίας μου , Σύ εἶ Ἀπειρόγαμε ΠΑΡΘΕΝΕ ·  ἄῤῥηκτον τεῖχος , ἀπό προσώπου ἐχθροῦ , σῳζουσα παντοίων με δεινῶν , τρέπουσα τάς φάλαγγας , τοῦ δεινοῦ πολεμήτορος .

   Καταβέβηκεν ὡς ὄμβρος , ἐπί πόκον ἐν μήτρᾳ Σου , Κύριος , ὡς ἔφη πάλαι ὁ προφήτης ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὅν ἐν δυσί ταῖς οὐσίαις ἀπεγέννηκας  , ᾦ κραυγάζομεν · δόξα Χριστέ τῇ δυνάμει σου . 

   Κατέπτηξεν ἰδών Μωσῆς παράδοξον ἐν πρώτοις θέαμα , βάτον καί φλόγα , ξένην συμπλοκήν , τόν Θεόν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ Μητρός , προζωγραφοῦσαν ἄφθαρτον , ὅν διαβάς τούς χρόνους , εἶδε ἐν σαρκί .

   Λίθος ἀχειρότμητος ὄρους , ἐξ ᾿ ἀλαξεύτου Σου ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀκρογωνιαῖος ἐτμήθη , Χριστός , συνάψας τάς διεστῶσας φύσεις , διό ἐπαγαλλόμενοι , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ  μεγαλύνομεν .

   Μακάριος , ὁ λαός ὁ ἀεί μακαρίζων Σε  , μακαρία ἡΤεκοῦσα Θεόν τόν μακάριον τούς βροτούς δι ᾿ οἶκτον , ἀποῤῥήτῳ ἑνώσει θεώσαντα . 

   Μαράνασα τά φυτά τῆς κακίας Ἀνύμφευτε ,τῷ βλαστῷ Σου , τῶν παθῶν μου τούς σκόλοπας ἔκτιλον , καί βλαστάνειν , θεῖα , τήν ψυχήν μου νοήματα ποίησον .

   ΜΑΡΙΑ τό καθαρόν , τῆς Παρθενίας καί σεπτόν σκήνωμα , τά χαλεπά τραύματα , τῆς ἐμῆς ψυχῆς θεράπευσον .

   Μαρτυρικοῖς στεφάνοις , κεκοσμημέναι Κόραι , τῷ ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ἀνατείλαντι , Θεῷ προσηνέχθησαν , μελωδικῶς βοῶσαι , χαίρε Νύμφη Ἀνύμφευτε .

   Μή ἐγγίσης τοῖς ὧδε , Μωσῆς ἀκούσας Θεοῦ φωνῆς βοώσης , ἐκ φλογός καί τῆς βάτου , ἅγιος ὁ τόπος γάρ , εἱκότως προέγραψεν  ἐν σαρκί τεχθήσεσθαι , Χριστόν ἐξ ἉΓΝΗΣ .

   ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΟΝ ΚΟΡΗΝ , Σέ Ῥιψιμία ἡ Μάρτυς ἐπισταμένη μόνην , ἐθέλχθη Σοῦτ αῖς καλλοναῖς , καί τῷ Χριστῷ ὀπίσω Σου προσήνεγκται , ἄθλοις διαλάμπουσα . 

   Μή κενώσας τούς Πατρικούς ὁ Λόγος κόλπους , Σοῦ ἐν τοῖς κάλποις ΚΟΡΗ, ἀνεκλίθη ὡς βρέφος ,θέλων ἀναπλάσαι με , φθορᾷ ὑποκείμενον .

   Μετά τῆς ἄνω χοροστασίας ὁ Ἀσώματος , Χαῖρε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ Γαβριήλ ἀγαλλόμενος κραυγάζει Σοι · Εὐλογημένη Σύ ἐν γυναιξίν ὑπάρχεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ .

  Νεκρωθέντα με τῇ κακίᾳ , τοῦ δολίου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , Ἡ ζωήν τεκοῦσα ζώωσον · πρός Σέ γάρ κατέφυγον , καί ἐμπεσόντα εἰς βάθη παραπτώσεων , ἐπανάγαγε ὡς συμπαθής ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ .

   Νεύματι , θεϊκῷ Σε προγράαφει Μωσῆς ὀ κλεινός , ὡς ιβωτόν ΘΕΟΤΟΚΕ , ταῖς αὐγαῖς τοῦ Πνεύματος πανταχόθεν ὡς χρυσίῳ , κατακεκαλυμμένην εἰς δόξαν Θεοῦ .

   Νοερῶν Ἀγγέλων Σε , ἀνέδειξεν Θεός , ἀνωτέραν καθυποδύς , τήν Σήν Μήτραν ἌΧΡΑΝΤΕ τήν ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ · ὅν δυσώπει ΠΆΝΤΟΤΕ , οἰκτειρῆσαι τούς ὑμοῦντας Σε .

   Νοερῶς τοῦ Σοῦ τοκετοῦ   ΠΑΡΘΕΝΕ τοκετοῦ τό παράδοξον , ἐμυεῖτο πάλαι ὁ Ἱεροφάντωρ ἐν πνεύματι , Ὄρος κατάσκιον βλέπων , Σέ τρανότατα , ἐξ ᾿ οὗ Ἅγιος ἦλθεν  , Θεός σωματούμενος .

  Νόμου Σε ἐτύπου κιβωτός , καί στάμα φέρουσα , τό μάννα ΠΑΝΑΓΝΕ , ἡ θεία Τράπεζα αὖθις τε καί Λυχνία χρυσαυγίζουσα  , εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν τό φῶς κυήσασαν , τό φωτίζον , θεογνωσίᾳ , τοῦ κόσμου τά πέρατα .  

   Νόμου σκιαί ἐδήλωσαν τό φέγγος τό ἐκ Σοῦ  ἐξανατεῖλαν ΠΑΝΑΜΩΜΕ  ΚΟΡΗ , καί τῶν ἀθλητῶν καταλαμπρῦναι , τούς χορούς εὐφημοῦντας Σε .

   Νοῦ τοῦ Μεγάλου, ἀληθῶς Λόγον ἀΐσιον ΚΟΡΗ , ἐν Σοί ἀῤῥήτως καί φρικτῶς κατοικήσαντα βλέπων ἐβόησεν Γαβριήλ ὁ Ἀρχάγγελος · Χαῖρε Θρόνε τοῦ. Κυρίου Εὐλογημένη .

   Νόμων τῶν τῆς φύσεως δίχα , τόν νομοδότην ἀποτίκτεις , σάρκα γεγονότα ἀτρέπτως δι ᾿ εὐσπλαγχνίαν ἀνεξιχνίαστον , Εὐλογημένη ἌΧΡΑΝΤΕ , δυσίν οὐσίαις γνωριζόμενον . 

   Νυμφοστόλος ὁ θεῖος Ἀρχάγγελος , ἐπιστάς προσεφώνει Σοι τό Χαῖρε , Νύμφη Θεοῦ Ἀνύμφευτε , τῶν Ἀγγέλων ἡ δόξα , καί τῶν ἀνθρώπων τό διάσωσμα καί περιτείχισμα . 

   Ὁ Γαβριήλ Σοι τό χαῖρε  , ἐκ τῶν ὑψίστων ΠΑΝΑΓΝΕ κομίζων ἦλθεν · σύν αὐτῷ οὖν ἐκβοῶμεν χαῖρε Πύλη ἥν διώδευσε Χριστός ὁ Θεός σώζων τό ανθρώπινον .

   Ὁ Δανιήλ Σε Ὄρος γράφει μέγα , ὁ Ἀββακούμ δέ ἌΧΡΑΝΤΕ , Ὄρος κατάσκιον ἀρεταῖς , καί Δαυίδ τετυρωμένον , ἐξ ᾿ οὗ Θεός σεσάρκωται , τόν κόσμον λυτρούμενος .

   Ὁ ἐν τῇ μήτρᾳ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ οἰκήσας , καί ταύτην οὐρανῶν πλατυτέραν δείξας , εὐλογητός ὁ θεός τῶν πατέρων ἡμῶν .

   Οἱ τῆς ὀσμῆς αἰσθόμεναι , τοῦ μύρου , τοῦ ἐκ Σοῦ ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ἐκλάμψαντος Λόγου , δι ᾿ ἀθλητικῶν αὐτῶ ἀγώνων , εὐηρέστησαν χαίρουσαι .

   Ὁ Κύριος ἐκ Σοῦ , ἀνατείλας ὡς οἶδεν , τούς χορούς τῶν Ἀθλητῶν , ἐλάμπρυνε ΑΓΝΗ , τά αὐτοῦ εἰκονίζοντας πάθη , πάντα ζωηφόρα , καί τόν ἄδικον θάνατον , δικαιοῦντα , πάντας ἡμᾶς ἁμαρτήσαντας .

   Ὁπίσω Σου ἔδραμον γυναῖκες , τῶν μύρων τῶν ἡδυπνόων αἰσθόμεναι , ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ ΚΟΡΗ Ἀπειρόγαμε , τοῦ ἐκ γαστρός Σου λάμψαντος , μονογενοῦς Σου Υἱοῦ , καί Σοί συμβασιλεύουσιν ὄντως , ἀνυμνολογοῦσι Σε πιστῶς εἰς αἰῶνας .

   Ὅτι ἐποίησέ Μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατός , καί ἅγιον τό ὄνομα αὐτοῦ , καί τό ἔλεος αὐτοῦ , εἰς γενεάν και γενεάν , τοῖς φοβουμένοις αὐτόν .

   Οὐδείς προακήκοε , πρό ἐσοῦ , Θεόπυης ἔνδοξε , Μωσῆς θεράπων Χριστοῦ · διότι ἅπαντα ἔβλεψας , τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , τά ἰνδάλματα , προδιαγράφοντα ΕΚΕΙΝΗΣ , ήν θείαν γέννησιν , ἐν φλογί γάρ Βάτου , κατεῖδες μοεφήν τήν ἀὀρατον .

   Ὁπίσω Σου ἔδραμονγυναῖκες , τῶν μύρων τῶν ἡδυπνόων ἀπαισθόμεναι , ΠΑΝΑΓΝΕ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , Μόνη Ἀπειρόγαμε , τοῦ ἐκ γαστρός Σου ἐκλάμψαντος , μονογενοῦς Υἱοῦ , καί Σοί συμβασιλεύουσιν ὄντως , ἀνυμνολογοῦσαι Σε ΑΓΝΗ , εἰς τούς αἰῶνας .

   Ὁ τόκος Σου ἄφθορος ἐδείχθη , Θεός ἐκ λαγόνων Σου προῆλθεν , σαρκοφόρος ὡς ὤφθη ἐπί γῆς , καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη , Σέ ΘΕΟΤΟΚΕ , διό πάντες μεγαλύνομεν .

   Ὁ τούς ἀΰλους συστησάμενος νόας βουλἠματι , τῇ ἐνύλῳ Σου γαστρί , οἰκεῖ βουλήσει ΠΑΝΑΜΩΜΕ , σαρκί καθορώμενος , ὁ ἀθεώρητος .

   Οὐ βασάνων πληθύν δειλιάσασα , οὐ σαρκός ἡδοναῖς ὑποκύψασα , τόν ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ Κύριον , ὡμολόγει βοῶσα ἡ Ῥιψιμία , Εὐλογημένη ΔΕΣΠΟΙΝΑ γεννήσασα τόν σωτῆρα .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ , πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν καθικετευόντων Σε · εἰς Σέ γάρ ἐλπίζομεν πάντες , καί Σοί βοῶμεν · ΔΕΣΠΟΙΝΑ μή παίδης τήνν ποίμνην σου .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἡ τῶν Ἀγγέλων εὐπρέπεια , ἀνθρώπων βοήθεια Σύ μοι βοήθησον , θαλαττεύοντι , καί ζάλῃ ἁμαρτίας , ἀεί περιπίπτοντι καί κινδυνεύοντι.  

   Πῦρ ἐκύησας οὐδαμῶς , φλογίσαν Σου ΠΑΡΘΕΝΕ τήν νηδύν , Λόγον ἐγέννησας Πατρός , ἐξαιρούμενον ἀλογίας  , τούς λόγους τοῦ πλάνου ὑπακούσαντας , καί παρακούσαντας , τοῦ πεποιηκότος Θεοῦ τοῦ φιλανθρώπου .

   Ῥάβδος ἐκ τῆς ῥίζης Ἱεσσαί , ΠΑΡΘΕΝΟΣ πέφηνας , ἄνθος βλαστήσασα , τόν Παντοδύναμον Κύριον , τόν ἡμᾶς εὐωδιάσαντα , καί τήν ὀσμήν τήν αὐτοῦ , πᾶσι παρέχοντα τοῖς βοῶσι · χαῖρε ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ .

   Ῥημάτων Σου τάς ἐκβάσεις ὁρῶσα μεγάλυνον , ἐπί πλεῖον , ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τόν Σέ μεγαλύναντα · γενεαί γάρ πᾶσαι , Σέ ἰδού μακαρίζομεν .

   Ῥήμασι τοῦ Γαβριήλ , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , νῦν κεχρημένοι βοῶμεν · χαῖρε Μόνη Μῆτερ Εὐλογημένη , χαῖρε Πύλη δικαιοσύνης , Ἥλιον ἔχουσα .

   Ῥῦπον τόν τῆς φύσεως ἡμῶν , Χριστόν κυήσασα καί μόνον Ἄχραντον , σαφῶς ἀπέπλυνας ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ · καί Χερουβίμ καί Σεραφίμ γέγοννας ὕπερθεν , τῶν βοώντων Σοι , χαῖρε ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ῥωσθεῖσαι τῇ χάριτι  , τῆς ἐκ τῆς Σῆς ἀνατείλαντος , νηδύος ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κόραι νεάνιδες , διεκρούσαντο , βασάνων τρικυμίαν , καί Σοῦ ἀπηνέχθησαν , ὁπίσω χαίρουσαι .

   Σειράς τῶν ἑμῶν νῦν πταισμάτων , λῦσον ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πηγήν , Τεκοῦσα Μόνη ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ · καί θυμηδίας ἔμπλησον , ὅπως ἀξίως μεγαλύνω Σε .

   Σέ Μόνην ἐκλεκτήν , καί καλήν καί ἀμώμητον , εὑράμενος σωματοῦται , ὁ ὑπέρθεος Λόγος ἐκ Σοῦ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Σέ ὅπλον ἀῤῥαγές , κατ ᾿ ἐχθρῶν προβαλλόμεθα · Σέ ἄγκυραν καί ἐλπίδα , τῆς ἡμῶν σωτηρίας , ΘΕΟΝΥΜΦΕ κεκτήμεθα .

   Σέ τήν Ἀπειράνδρως τεκοῦσαν , τόν Ζωοδότην καί Σωτῆρα , πάντες δυσωποῦμεν ἐκτενῶς , οἱ ΘΕΕΟΤΟΚΟΝ ὁμολογοῦντες Σε , ῥυσθῆναι πάσης θλίψεως , Σαῖς ἱκεσίαις ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ .

   Σοφίας χωρίον ὑπέρ νοῦν τῆς κρείττονος , ἀνεδείχθης ΚΟΡΗ Ἄμωμε , ἔμψυχος Θρόνος τε καί Πύλη · διό ὡς Βασιλίδα ἠγάπησαν , παρθένοι Σε ΠΑΡΘΕΝΕ , ὁπίσω Σου , ἀπενεχθεῖσαι τῆς ΘΕΟΠΑΙΔΟΣ . 

   Σοφίᾳ τοῦ Θεοῦ  , ἑαυτῇ ᾠκοδόμησεν , ὦ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἰμάτων , τόν οἶκον ὡς ηὐδόκησεν .

   Στάμνον Σε χρυσῆν  τε καί Πλάκα καί θείαν Τράπεζαν ΠΑΡΘΕΝΕ  , πρότερον Μωσῆς διαγράψας , τρανῶς ἐδήλου  Θεόν τεχθῆναι , ἐκ Σοῦ · ὅνπερ ἰδότες σώματι , πιστῶς τόν ὕμνον συμπληροῦμεν Σοι .

   Σεσαθρωμένον , τόν τῆς ψυχῆς μου οἶκον ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ΚΟΡΗ μετανοίας τρόποις ὡς Ἀγαθή , ἀνακαίνισον , ἡ ἅπασαν τήν ἀνθρωπότητα , τῷ τοκετῷ Σου ἀνακαινίσασα .

   Σταυρωθέντα τόν ἐκ Σοῦ  ὡς ἐπέγνω σαρκούμενον , ΘΕΟΤΟΚΕ , Ῥιψιμία , αὐτῷ συνεσταύρωται , ὡς ἀμνάς ποιμένι , ἱερεῖον Θεοῦ ὡς ἀμώμητον .

   Σύ Μόνη ἐν πάσαις γενεαῖς , ΠΑΡΘΕΝΕ ἌΧΡΑΝΤΕ , Μήτηρ ἐδείχθης Θεοῦ · Σύ τῆς θεότητος γέγονας ἐνδιαίτημα ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,  μή φλογισθεῖσα τῷ πυρί , τοῦ Ἀστέκτου πυρός , ὅθεν πάντες Σέ Εὐλογοῦμεν ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Σύ Μόνη τοῖς  ἐπί γῆς , τῶν ὑπέρ φύσιν ἀγαθῶν πρόξενος , Μήτηρ Θεοῦ γέγονας , ὅθεν Σοι τό Χαῖρε κραυγάζομεν . 

   Σῶσον με ΑΓΝΗ , Σωτῆρα κυοφορήσασα , καί πανοικτίρμονα , οἴκτειρον τόν δοῦλον Σου , πρός μετανοίας ὁδούς  κατεύθυνον , τοῦ πονηροῦ τά σκάνδαλα ἐκ μέσου ποίησον , τῆς αὐτοῦ δέ , λύτρωσαι ἐνέδρας με , ΘΕΟΤΟΚΕ , πιστῶν ἡ βοήθεια .

   Τήν ΑΓΝΗΝ ΠΑΡΘΕΝΟΝ τιμήσωμεν ,τήν τόν ἄναρχον Λόγον καί ἄκτιστον , ὑπερφυῶς κυήσασαν , εἰς ἡμῶν σωτηρίαν ἀναβοῶντες · εὐλογοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ τόν τόκον Σου .

   Τήν θείαν Στάμνον καί Τράπεζαν , τόν Ἄρτον τῆς ζωῆς , τήν βλαστήσασαν , τήν ἀγεώργητον χώραν , τό Ὄρος τό ἅγιον , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ  ΚΟΡΗΝ , ὕμνοις τιμήσωμεν .

   Τόμον Σε προεώρα ὁ προφήτης ἐν ᾧ Λόγος γέγραπται , δακτύλῳ Πατρός ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅν ἱκέτευε βίβλῳ ζωῆς ἡμᾶς καταγραφῆναι , τούς εὐσεβῶς Σε δοξάζοντας .

   Τόν Σωτῆρα καί Θεόν καί Λυτρωτήν καί Δεσπότην , σαρκί τεκοῦσα ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τοῦτον ἀεί ΠΑΝΑΓΝΕ , δυσώπει , ὅπως λύσιν τῶν δεινῶν , καί τῶν πολλῶν ἁμαρτιῶν , τήν ἄφεσιν λάβωμεν , ὑμνολογοῦντες αὐτοῦ , τούς ὑπέρ νοῦν οἰκτιρμούς .

   Τό τοῦ Ὑψίστου ἡγιασμένον θεῖον σκήνωμα χαῖρε · διά Σοῦ γάρ δέδοται ἡ χαρά ΘΕΟΤΟΚΕ , τοῖς κραυγάζουσι · Εὐλογημένη Σύ ἐν  γυναιξί ὑπάρχεις, ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Τοῦ Ἀαρών  Σε ἡ θεία  ῥάβδος , βλαστάνεις ἐδήλωσε  , πᾶσι ΘΕΟΤΟΚΕ , λύσιν ἁμαρτιῶν · ἱλασμός γάρ βροτοἰς γέγονας , καί ἀπολύτρωσις , τῆς φρικτῆς τοῦ Θεοῦ , πρός ἡμᾶς ἀπειλῆς . 

   Τῷ πελέγει τῶν οἰκτιρμῶν , Σοῦ τῆς τεκούσης τήν ζωήν τῷ κόσμῳ , νεκρωθείς τοῖς παραπτώμασι καταφεύγω ἌΧΡΑΝΤΕ · ταῖς Σαῖς πρεσβείαις σῶσον με ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ὑπερβολῇ ΠΑΡΘΕΝΕ , φιλανθρωπίας , ὤφθη ἐκ Σοῦ Λόγος σωματούμενος , καί σώζειν τούς μέλποντας , Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ  καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Ὑπέρ ἡμῶν δυσώπησον , Χριστόν τόν ἐκ  τῶν Σῶν Αγνῶν Αἱμάτων ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ ΚΟΡΗ , σάρκα ὑλικήν ἡμφιεσμένον , καί βροτούς ἀναπλάσατα .

   Ὑπερφυῶς τόν Θεόν , ἐν τῇ γαστρί Σου ΚΟΡΗ , κυοφορῆσαι κατηξίωσαι , βροτούς ἀναπλάττοντα  , τούς μελωδοῦντας πιστῶς , χαῖρε Εὐλογημένη .

   Ὑψηλοτέρα τῶν οὐρανίων θείων δυνάμεων , μόνη ἐξ ᾿ αἰῶνος πέφηνας ἀληθῶς · τόν γάρ κτίστην τούτων τέτοκας ἀνερμηνεύτως , Σύ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Φανεῖσα ΠΑΡΘΕΝΕ ,  πλατυτέρα οὐρανῶν , ἐχώρησας Θεόν ἀνερμηνεύτως , ὅν Ἀσωμάτων χοροί , ἀνυμνοῦσιν μυστικῶς · αὐτόν οὖν ἱκέτευε ΑΓΝΗ , πάντας ἡμᾶς σωθῆναι , τούς Σέ μακαρίζοντας , φωναῖς ἀσιγήτοις .

   Φεῖσαι μου Χριστέ , ὅταν ἔλθης κρῖναι κόσμον , μετά δόξης · λῦσον τήν ἀχλύν τῶν παθῶν μου , ταῖς ἱκεσίαις τῆς Κυησάσης σε , ὡς ἀγαθός , καί δοξάσας τήν Μητέρα σου .

   Φλογίνῃ ῥομφαίᾳ ἡ τό πρίν τήν εἴσοδον , Παραδείσου ἐναπείργουσαν , νῶτα νῦν δίδου ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῖς πάθη τά σεπτά εἰκομίσασι , Χριστοῦ τοῦ λογχευθέντος θελήματι , καί Σέ τιμῶσαν τήν Ὑπέρτιμον .

   Φωνῇ τοῦ Ἀγγέλου Γαβριήλ συνέλαβες , Θεόν Λόγον ΑΓΝΗ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , λόγῳ τάς ἄνω στρατηγίας ποιήσαντα καί λόγον παρέχοντα , ὑμνεῖν τήν ὑπέρ λόγον και ἔννοιαν τούτου ἁγίαν συγκατάθεσιν .

   Φῶς ἄχρονον ἡμῖν , ὑπό χρόον γενόμενον , ἐγέννησας ΘΕΟΜΗΤΟΡ , τοῖς ἐν σκότει τοῦ βίου , καί κόσμον κατεφώτισας .

   Φωτί με καταύγασον τῷ θείῳ , φωτός οἰκητήριον ΠΑΡΘΕΝΕ , τῶν παθῶν μου τό σκότος , καί τῶν ἡδονῶν τήν βαθυτάτην ὄντως νύκτα , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ , ΠΑΝΑΓΙΑ ἀπελαύνουσα .

   Φωτί τοῦ προσώπου τοῦ ἐκ Σοῦ ἐκλάμψαντος , ἐλλαμφθεῖσα ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ , πόθῳ ἀσχέτῳ Ῥιψιμία , παθήματα αὐτοῦ καί τόν θάνατον , οἰκείᾳ τῇ σαρκί ἐξεικόνισεν · ὅθεν σύν Σοί , νῦν ἐπαγάλλεται .

   Φώτισον ΑΓΝΗ  τήν ψυχήν μου , ἐσκοτισμένην ἁμαρτίᾳ , καί αἰωνιζούσης φλογός με , καί σκότους ῥῦσαι τῆ μεσιτείᾳ Σου , ἵνα τήν Σήν γηθόμενος , ἀνευφημῶ μεγαλειότητα .

   Χαῖρε ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ  ἡ Νύμφη τοῦ Βασιλέως τοῦ μεγάλου , διά Σοῦ τῆς κατάρας , τῆς Εὔας , πάντες ΑΓΝΗ ἐῤῥύσθημεν , καί τήν ζωήν εὑράμεθα , ἐν τῇ κυήσει Σου ΑΧΡΑΝΤΕ .

   Χαῖρε καί εὐφραίνου ἡ Νύμφη , τοῦ Βασιλέως τοῦ Μεγάλου , κατοπτριζομένη τηλαυγῶς , τοῦ Σοῦ Νυμφίου τήν ὡραιότητα , ὑπέρ χρυσίον λάμπουσαν , καί ὑπέρ ἡλἥλιον ἀστράπτουσαν .

   Χειμάζει με κλύδων ἁμαρτίας  , καί σάλος ἀτόπων λογισμῶν , σπλαγχνίσθητι ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί χεῖρα βοηθείας μοι , ὡς συμπαθής ἐπέκτεινον , ὅπως σωθείς μεγαλύνω Σε .

   Ὤ !!!! θαῦμα !!!! τῶν ἁπάντων θαυμάτων καινότερον !!!! ὅτι ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐν Μῄτρᾳ , τόν τά σύμπαντα περιέποντα , ἀπειράνδρως συλλαβοῦσα  οὐκ ἐστενοχώρησε .

  Ὡραιώθης ΠΑΝΑΓΝΕ , τόν ὑπέρ πάντας ὡραῖον  , τούς γηγςνεῖς , τεκοῦσα Υἱόν καί Λόγον τοῦ Πατρός · ὅν οἱ γενναῖοι Μάρτυρες ποθήσαντες , δόξῃ ἐλαμπρύνθησαν .

   Ὡραϊσμένος ποικίλῃ φωτοχυσίᾳ ὁ οὐρανός ὁ ἔμψυχος , σοῦ τοῦ Βασιλέως , τῶν βασιλευόντων Χριστέ , ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἡ ἌΧΡΑΝΤΟΣ , νῦν ὡς ΘΕΟΤΟΚΟΣ δοξάζεται .

Ὦ !!! θαῦμα τῶ ἁπάντων θαυμάτων καινότερον · ὅτι ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἐν μήτρᾳ , τόν τά σύμπαντα περιέχοντα , ἀπειράνδρως συλλαβοῦσα , οὐκ ἐστενοχώρησε .

   Ὡς ἔμψυχον Θάλαμον , ὡς ἀδιάφθορον Σκήνωμα , ὡς Πύλην οὐράνιον , ὡς θείαν Τράπεζαν , ὡς Παλάτιον καί θρόνον τοῦ Δεσπότου , ΜΑΡΙΑΝ τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ , ὕμνοις τιμήσωμεν .

   Ὡς Θεοῦ ἀκηλίδωτον τέμενος , ὑπεδέξω αὐτόν σωματούμενον , καί ἐν δυσί ταῖς φύσεσιν , γνωριζόμενον ΚΟΡΗ , διό βοῶμεν Σοι , Εὐλογημένη εἶ Σύ τό Θεόν γεννήσασα .

   Ὡς καλήν ὡς ἐκλεκτήν Σε ὡς ὡραίαν ἠγάπησαν , νεάνιδες κόραι  , μετά Ῥιψιμίας ἀθλήσασαι , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , καί ὀπίσω Σου προσηνέχθησαν , τῷ Σῷ Υἱῷ εὐφραινόμεναι .

   Ὡς ὄμβρος , ὁ σωτήριος  Λόγος κεκένωται , ἐν τῇ ἀφθόρῳ Σου Μήτρᾳ , ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΟΡΗ , καί τῆς κακίας , τούς χειμάρρους θεϊκῇ δυναστείᾳ ἐξήρανε .

   Ὡς μῆλον  , ἐν τῷ δρυμῷ Σε μόνην εὑράμενος , καί καθαρώτατον κρῖνον , καί κοιλάδος ἄνθος , ὦ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ὁ νυμφίος ὁ νοητός , ἐν Σοί κατεσκήνωσε .

   Ὦ !!! Μῆτερ Θεοῦ , τῆς ψυχῆς μου τήν κάκωσιν θεράπευσον , ἡ τεκοῦσα τόν πανάγαθον Λόγον , τόν πάντας ἀγαθύναντα .

                                     ἦχος πλ. α΄

 Ἁγνείας  φωτοειδές , γεγένησαι σκήνωμα , τόν φωτοδότην φέρεις σαρκούμενον , ἄθρωπον ὀφθέντα καθ ᾿ ἡμᾶς διά φιλανθρωπίαν , καί τήν φθοράν ἐξαφανίσαντα ἌΦΘΟΡΕ , τῶν βροτῶν ἡ ἀνάκλησις . 

   Ἡσαΐα χόρευε , ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἔσχεν έν γαστρί , καί ἔτεκεν Υἱόν τόν Ἐμμανουήλ , Θεόν τε καί ἄνθρωπον , Ἀνατολή ὄνομα αὐτῷ , ὅν μεγαλύνοντες , τήν ΠΑΡΘΕΝΟΝ μακαρίζωμεν . 

 Θέλγεις πιστῶν καρδίας , ἀεί δοξάζειν Σε , ἀκορέστῳ ἐφέσει , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , δόξα χρηματίζεις γάρ  τῶν βροτῶν , κυήσασα τόν τῆς δόξης Κύριον ΑΧΡΑΝΤΕ .

   Νέον ἀπεκύησας ὡς βρέφος , ἌΧΡΑΝΤΕ , τόν πρό αἰώνων , Πατρός ἀνάρχου , ἀχρόνως ἐκλάμψατα · ὅν ὑπέρ τοῦ κόσμου , δυσώπει ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Οἰκτεἰρησον , οἰκτίμων ὐπάρχουσα , τήν παναθλίαν μου ψυχήν , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΆΜΩΜΕ , τήν ἐκ παθῶν ἁμαρτίας , δεινῶς ἀμαυρωθεῖσαν , καί στένουσαν .

   Ὅλη ἐκλεκτή ὡραϊσμένη ὅλη , Θεός Ἥν ἡγίασεν  , Ἤν ἐξελέξατο , ὤφθης ΠΑΝΑΓΙΑ , ΠΑΡΘΕΝΕ , ἀεί δεδοξασμένη , ὅθεν Σέ ὑμνοῦμεν , εἰς πάντς τούς αἰῶνας .

   Ὅλος ἐπιθυμία  , καί γλυκασμός καί ζωή , ὁ ἐκ Σοῦ ἀνατείλας , ὑπερβολῆ χρηστότητος , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , · ὅν δυσώπει σῶσαι με , τόν ἀπαύστως Σέ μακαρίζοντα .

   Ὅμβρησόν μοι ΠΑΝΑΓΝΕ , πταισμάτων ἄφεσιν , ἐπίσκεψαί με τόν ἀσθενοῦντα , καί κλυδωνιζόμενον , συμφοραῖς τοῦ βίου , καί πάθεσι τοῦ σώματος .

   Ὁ τῆς δόξης Κύριος ἐξ ᾿ Αἱμάτων Σου Παρθενικῶν , ἐσαρκώθη μόνος ὡς ἐπίσταται , ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , σώζων ἡμᾶς ἀγαθότητι .

   Παθῶν μου τό χαλεπόν χειμάζει κλυγώνιον ·  πονηρῶν πνευμάτων βυθός συνέχει με · ἡ τῆς ἁμαρτίας καταιγίς , δονεῖ μου τήν καρδίαν · ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ Σύ με στήριξον , εἰλικρινῶς Σε δοξαζοντα .

   Ῥᾶνον ἐφ ᾿ ἡμᾶς , τά Σά ἐλέη ΚΟΡΗ , συνήθως καί αἴτησαι ΑΓΝΗ συγχώρησιν , πάντων πταισμάτων , ἐν γνώσει καί ἀγνοίᾳ , ἐξ ᾿ ἀπροσεξίας , ἡμῖν ἐπισυμβάντων .

   Σοφίας καθαρόν ἐνδιαίτημα , τῆς τοῦ Πατρός ὑπερφυῶς , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ γεγέννησαι · δι ᾿ ᾗς ἡμᾶς τῆς κακίας , νυνί τοῦ σοφιστοῦ ἐλυτρώθημεν . 

   Σῶμα περικείμενον , Θεόν τόν ἀσώματον , ΠΑΝΑΜΩΜΕ τέτοκας , ἡμᾶς ἐκλυτρούμενον , τούς φόβῳ μελωδοῦντας , εὐλογημένη εἶ Σύ ΠΑΝΑΓΝΕ . 

   Ὑπέρ νοῦν τόν ἄχρονον , ὑπέρ λόγον τόν Δημιουργόν , ΠΑΝΑΓΙΑ τέτοκας , λυτρούμενον , πάσης φθορᾶς , τούς ΘΕΟΤΟΚΟΝ ὑμνοῦντας Σε .

   Φωτισμόν μοι αἴτησαι , Η Τεκοῦσα τό φῶς ἐκ Φωτός , ἐκλάμψαν τόν φωτισμόν , πόῤῥῳ ἀπ ᾿ ἐμοῦ , ἐναποδιώκουσα , καί πειρασμῶν καί τῶν ἡδονῶν , ἌΧΡΑΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , προστασία ἀκαταίσχυντε .

   Φωτί τοῦ προσώπου Σου , τόν ἐν σκότει κείμενον παθῶν , καταύγασον , τοῦ φωτός , Πύλη νοητή , μή νύξ καταλάβῃ με , τοῦ θανάτου , ἌΧΡΑΝΤΕ ΑΓΝΗ , τῆς σωτηρίας μου , τάς ἐλπίδας ἀνακόπτουσα .

   Ὤφθης τό ἀνθρώπινον φύραμα θεώσαντα , τῇ θείᾳ γεννήσει Σου , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , διό Σε κατά χρέος οἱ πιστοί δοξολογοῦμεν .

                                    ἦχος πλ. β ΄

   ἉΓΝΗΝ Μητέρα σαφῶς ἐπέγνωσε , στειρωτικῶν δεσμῶν Ἐλισάβετ ὡς ᾒσθετο , ἑαυτήν λελυμένην καί φέρουσαν , Πρόδρομον , τοῦ ἐν μήτρᾳ , Σο[τ κατοικήσαντος , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ΜΑΡΙΑΜ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ .

   Γαστρί φερόμενον Χριστόν , τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ ὡς ἔγνω, ὡς ἐκ στείρας ἐσκίρτα , προμηνύων τήν χαράν , ἐπιδημοῦσαν ἐν γῇ , κατηφείας , πάντας ἐκλυτρώσασθαι .

  Δεσμῶν ἀπολέλυμαι καταδίκης ,  καί ἀρᾶς Εὐλογημένη ΠΑΝΑΓΝΕ τῷ  τοκετῷ Σου · Μόνη γάρ επί γῆς , Θεόν ἐσωμάτωσας , καθαρῶν ἐξ ᾿ Αἱμάτων Σου ΠΑΝΑΜΩΜΕ . 

   Εὐλογημένη ἐν γυναιξί , Σύ  ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ  σαφῶς , ἡ Ἐλισάβετ ἐβόα Σοι , ὅτι κυοφόρον ἀνάνδρως ἔγνων Σε , τήν Μόνην μετά τόκον , ἄφθορον μείνασαν . 

   Εὐλογοῦμεν Σε ΠΑΝΑΜΩΜΕ , κυήσασα εὐλογημένον Κύριον , τόν εὐλογίαις καταστέψαντα  ταῖς θεϊκαῖς , ἐπάρατον φύσιν τῶν βροτῶν , καί καινουργήσαντα ἡμᾶς , παλαιωθέντας φθορᾷ .

   Ἡνίκα Λόγος ὁ ἐκ Σοῦ σαρκωθείς ἀποῤῥήτως  ΘΕΟΤΟΚΕ ἐν ξύλῳ ἀνυψοῦτο τοῦ Σταυροῦ , Παρθένῳ τῷ Μαθητῇ , ὡς ΠΑΡΘΕΝΟΝ ΚΟΡΗΝ Σε παρέθετο .

   Ἡ τόν Θεόν συλλαβοῦσα τόν δι ᾿ ἡμᾶς , γεγονότα ἄνθρωπον , τοῦτον αἴτησαι ΑΓΝΗ , ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως ἡμᾶς , οἰκτειρῆσαι τούς πολλά , ἡμαρτηκότας αὐτῷ .

   Ἡ σελήνη Ἐλισάβετ , ἔνδον φέρουσα , ἀστέρα θεῖον Πρόδρομον , προσεκύνησε , φωτεινήν Νεφέλην ΜΑΡΙΑΜ , τόν ἥλιον φέρουσαν Χριστόν , σαρκοφορούμενον ἐκ Σοῦ , διά τό σῶσαι ἡμᾶς .

   Θεόν ἐκύησας ἐν σαρκί , τόν κατέχοντα χειρί τά πάντα , καί ἐν ἀγκάλαις ΠΑΡΘΕΝΕ τοῦτον ἐβάστασας · διό Σε ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἰησοῦν τόν Σωτῆρα ὅν ἐσωμάτωσας , ἐξ ᾿ Ἁγνῶν Σου Αἱμάτων , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , αἴτησαι ἡμᾶς , οἰκτειρῆσαι τούς δούλους Σου , καί τῆς αἰωνίου κολάσεως ἐξᾶραι .

  Ἰσχύς μου ὕμνησις Χριστός , ὁ ἐκ Σοῦ ἀνατείλας , περικείμενος σάρκα , ΘΕΟΤΟΚΕ δουλικήν , καί ἐκ δουλείας ἡμᾶς , διαβόλου σώζων ἀγαθότητι . 

   Κυοφόρον σε ΚΟΡΗ ὡς ἐθεάσατο , Ἐλισάβετ εὐθέως ἠγαλλιάσατο , ἔνδοθεν αὐτῆς , τοῦ ἐμβρύου σκιρτήσαντος , ὡς ἐπεγνωκώς τόν ἑαυτοῦ Δεσπότην .

  Λαμπροτάταις ἀστραπαῖς Σου καταλάμπρυνον , τήν ζοφεράν καρδίαν μου , Ἡ κυήσασα ἐπί γῆς , τόν Ἥλιον Χριστόν ΠΑΡΘΕΝΕ · διό Σοι ψάλλομεν · Εὐλογημένη εἶ Σύ ἡ τόν Θεόν γεννήσασα .

   Ναόν Πανάγιον Θεοῦ , γινώσκοντες , Σέ τήν Ἄσπιλον Μόνην , καί τῶν πιστῶν  , πάντων ὑπερέχουσαν , ἱερωτάτοις Σε φωναῖς , ΘΕΟΤΟΚΕ μακαρίζομεν .

   Νηδύς σε ἔφερε , τόν πάντα φέροντα τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , ἡνίκα ὁ Βαπτιστής , ἐν γαστρί φερόμενος σέ προσεκύνησε Χριστέ , καί σκιρτῶν ἠγαλλιάσατο .

   Ὁ λύχνος τόν Ἥλιον ἐν Νεφέλῃ ΠΑΡΘΕΝΙΚῌ , γαστρός κατακρυπτόμενον , ἐπεγνωκώς ὑπάρχων ἐν ζοφερῷ , τὴς Μήτρας σκηνώματι , προσεκύνησεν χαίρων καί ἐδόξασεν .

   Ὅτε παρέστης σύν Μαθητῇ τῷ Ἡγαπημένῳ  ἐν Σταυρῷ , τοῦ Σοῦ Υἱοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΗΤΕ , ἔστενες δακρύουσα καί ἐθαύμαζες , αὐτοῦ τήν πρός ἀνθρώπους συμπάθειαν . 

   Σαρκός ὁμοιώματι , ἐγνωρίσθη τοῖς βροτοῖς , Θεός ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὅν ἐκδυσώπει , πάντοτε τῆε σαρκός ἡμῶν τά φρονήματα , ΠΑΝΑΓΙΑ νεκρῶσαι τά ὀλέθρια .

   Τό θεῖον τέμενος Θεοῦ ὑμνήσωμεν , τήν Ἁγίαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ  περιφανῶς , πάντες μακαρίσωμεν , οἱ θεωθέντες , δι ᾿ αὐτῆς , καί δεινῶν ἀπολυτρούμενοι .

   Τόν ἐν γαστρί Σου Δεσπότην ἐν Μητρικῆ , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΑΓΝΕ , βασταζόμενον γαστρί , κατιδών ἐσκίρτησε σαφῶς , Ἰωάννης ὡς αὐτοῦ , ὑπάρχων πρόδρομος .

  Τόν Σεαυτῆς Τετοκυῖα δημιουργόν , ὡς αὐτός ἠθέλησεν ἐξ ᾿ ἀσπόρου Σου γαστρός , ὑπέρ νοῦν σαρκούμενον ΑΓΝΗ , τῶν κτισμάτων ἀληθῶς ἐδείχθης ΔΕΣΠΟΙΝΑ .

   Ὑπέρ τῶν δούλων Σου τόν ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΓΝΕ Δεσπότην τοῦ παντός , ἐκδυσωποῦσα ἱκέτευε , πάσης ἐναντίας βλάβης λυτρώσασθαι , τούς Σέ Ὁμολογοῦντας ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡΑ . 

   Φωνήν προσάξωμεν χαριστήριον , τῇ τοῦ Θεοῦ Μητρί περιφανῶς καί βοήσωμεν , χαῖρε , Θρόνε Θεοῦ ὑψηλότατε , χαῖρε Φωτός Νεφέλη , χαῖρε Παράδεισε , δι ᾿ ἧς παραδείσου τῆς τρυφῆς κατηξιώθημεν .

   Ὠδήν προσάγω Σοι ΚΟΡΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἐκ ῥυπαρῶν χειλέων μου ὁ τάλας δεόμενος , τοῦ βορβόρου ῥῦσαι με τῶν ἔργων μου · ἅπαντας δέ τούς εν πίστει προσκυνοῦντας καί εὐφημοῦντας Σε , τῆς ἐκ δεξιῶν τοῦ Υἱοῦ Σου , καταξίωσον , 

   

                                               ἦχος πλ. δ ΄

    Ἁγίασον μου τόν νοῦν , καί φώτισον τήν καρδίαν μου , Ἁγία Μήτηρ Θεοῦ , καί τῶν συνεχομένων με δεισχερῶν ἀπάλλαξον , ἵνα Σέ δοξάζω , ΘΕΟΤΟΚΕ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ .

   Ἀληθῆν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πάντες ἐπιγνόντες Σε μάρτυρες ἔνδοξοι , τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα Θεόν Λόγον , εἰδότες ἐκήρυξαν , πρός τήν ἁμαρτίαν νεανικῶς , μέχρι τοῦ θανάτου , ἀνθιστάμενοι  , ΚΟΡΗ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

   Ἀνατολή ἐδείχθης , δικαιοσύνης ἡλίου ΠΑΝΑΜΩΜΕ · ὅν ἱκέτευε σῶσαι , τούς εἰλικρινῶς Σε δοξάζοντας .

   Ἀπείρανδρον Μητέρα τῶν ἐπί γῆς , παιδοτόκον τίς ἤκουσε πώποτε , καί τό τεχθέν , ἄναρχον Θεόν τε καί συμφυᾶ , Πατρί τῷ προανάρχῳ τε , καί τῇ Τετοκυῖᾳ ὑπερφυῶς ; ὤ !!! ξένου μυστηρίου !!! ὤ !!! θείας κοινωνίας !!! δι ᾿ ἧς Θεῷ συνανεκράθημεν . 

   Ἀπειρογάμως τοῦ Θεοῦ τόν Λόγον , ὦ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἀπεγέννησας , ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα · ὅν οἱ Μάρτυρες Θεόν , ἀνδρείως ὡμολόγησαν , ὡς στρατιῶται τούτου , στεφανῖται γενόμενοι .

   Ἀῤῥήτως συνέλαβες  ΘΕΟΝΥΜΦΕ , τόν Σωτῆραν τε καί Κύριον , τόν λυτρούμενον ἡμᾶς τῶν δεινῶν , τούς Σέ ἐν ἀληθείᾳ ἐπικαλουμένοις .

   ΑΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ σεσαρκωμένον τόν ἀΐδιον καί Ὑπέρθεον Λόγον , ὑπέρ φύσιν τεκοῦσα ὑμνοῦμεν Σε . 

   ἌΧΡΑΝΤΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , χαῖρε ΣΕΜΝΗ , ἡ τόν ἀχώρητον Θεόν , ἐν Σῇ γαστρί χωρήσασα · λυτρωθῆναι τῶν δεινῶν , αἴτησαι τούς ἀνυμνοῦντας Σε .

   Βάτος καιομένη , πυρί καί μή φλεγομένη , ἀνεδείχθης , ὦ !! ΠΑΡΘΕΝΕ !!! συλλαβοῦσα ἀσπόρως τόν Θεόν καί Σωτῆρα τοῦ κόσμου , Σέ ἀκαταπαύστως διό μεγαλύνομεν .

   Γεγόναμεν κοινωνοί , τῆς θείας φύσεως ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ θεἰῳ τόκῳ Σου , καί λῆξιν οὐράνιον σύν Ἀγγέλων τάξεσιν , οἱ Σέ εὐφημοῦντες , ἐν Χριστῶ ἐκληρωσάμεθα .

   Δεδοξασμένα περί Σοῦ λελάληνται , ἐν γενεαῖς γενεῶν , ἡ τόν Υεόν Λόγον ἐν γαστρί χωρήσασα , ΑΓΝΗ δέ διαμείνασα , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ · διό Σε πάντες γεραίρομεν , Τήν μετά Θεόν προστασίαν ἡμῶν . 

   ΔΕΣΠΟΙΝΑ πρόσδεξαι τάς δεήσεις τῶν δούλωνΣου , καί λύτρωσαι ἡμᾶς , ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως .

   Δός ἡμῖν βοήθειαν , ταῖς ἱεσίαις Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , τάς προσβολάς ἀποκρουομένη , τῶν δεινῶν περιστάσεων .

   Δυσώπησον ἀεί , τόν Υἱόν Σου καί Θεόν ἡμῶν , Ἀπειρόγαμε ΜΑΡΙΑ ΑΓΝΗ , τοῦ καταπέμψαι ἡμῖν τοῖς πιστοῖς τό μέγα ἔλεος .

   Ἐθέλχθητε , καλλονῆς τῷ ἔρωτι , τοῦ Χριστοῦ , τῆς εὐπρεποῦς τε καί θείας , διά σαρκός , τοῦ φανέντος ἐν κόσμῳ , ἐκ τῆς Ἁγίας ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , καί ὤφθητε τῶν μοναστῶν , ἀκριβοῦς πολιτείας προγράμματα .

   Ἐλπίς καί προστασία καί σκέπη μου , ΘΕΟΤΟΚΕ , σῶσον με πρεσβείαις Σου , ἐκ τῶν σκανδάλων τοῦ ὄφεως .

   Ἔντεινε καί κατευοδοῦ καί βασίλευε  Υἱέ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ , Ἰσραηλίτην λαόν , καθυποτάττων τόν πολεμοῦντα ἡμᾶς , τῷ φιλοχρίστῳ βασιλεῖ , πρεσβείαις δεόμεθα  τῆς κυησάσης σε , Ἀπειράνδρως ὡς Θεός , καί φιλάνθρωπος . 

   Ἐξέστη ἐπί τούτῳ ὁ οὐρανός , και τῆ γῆς κατεπλάγη τά πέρατα , ὅτι Θεός , ὤφθη τοῖς ἀνθρώποις σωματικῶς , καί ἡ γαστήρ γέγονεν , εὑριχωροτέρα τῶν οὐρανῶν , διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων ,ταξιαρχίαι μεγαλύνουσιν .

   Ἐξίσταντο Ἀγγέλων αἱ ταξιαρχίαι , σεσαρκωμένον ὁρῶσαι Σε φέρουσαν , τόν Ποιητήν τῶν αἰώνων καί Σέ ἐδόξαζον .

   Ἔπρεπε τῷ ἀσπόρως σεσαρκωμένῳ , ἐκ Σοῦ προελθεῖν ΠΑΡΘΕΝΕ ἌΧΡΑΝΤΕ · Σύ γάρ ἔφυσας τόν πάντων ΑΓΝΗ , ἀνυπέρβλητον , ᾦ βοῶντες , ὕμνοις κραυγάζοντες . χαῖρε ΣΕΜΝΗ   εἰς αἰῶνας .

   Ἔφριξε πᾶσα ἀκοή , τήν ἀπόρῥητον Θεοῦ συγκατάβασιν , ὅπως ὁ Ὕψιστος , ἑκών κατῆλθεν μέχρι καί σώματος , Παρθενικῆς ἀπό γαστρός γενόμενος ἄνθρωπος , διό τήν ἌΧΡΑΝΤΟΝ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ οἱ πιστοί μεγαλύνομεν .

   Ἐχώρησας Μόνη τόν οὐρανοῖς , ἀχώρητον ΚΟΡΗ , ἐν γαστρί Σου θεοπρεπῶς , οἰκήσαντα ταύτην , καί τήν φύσιν , τήν τῶν βροτῶν , ἐξ ᾿ Αὐτῆς προσλαβόμενον . 

   Ἡ Ἄνυμφος Νύμφη  καί ΑΓΝΗ , καί Ἀλόχευτος Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν , αὐτόν ἀπαύστως ἱκέτευε ψωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ἡ Μόνη διά λόγου ἐν σαρκί , τόν Λόγον κυήσασα , ῥῦσαι δεόμεθα , τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ , τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Ἴδε ΠΑΡΘΕΝΟΣ  θεῖον βρέφος , ἀπεγέννησεν , ὅνπερ οἱ θεοφόροι ἐπιγνῶντες Θεόν , καί Κύριον ἐβόων , χαῖρε , Νύμφη Ἀνύμφευτε .

   Ἰδού νῦν πεπλήρωται τοῦ θεηγόρου ἡ προαγόρευσις , ἐν γαστρί γάρ ΠΑΡΘΕΝΕ , τόν Θεόν Λόγον ἔσχηκας , καί τέτοκας , τόν ζωοδότην , ᾦ πάντες κραυγάζομεν · Εὐλογημένη εἶ Σύ , ἡ Χριστόν σαρκί κυήσασα . 

   Ἱεράρχης ὁμοῦ καί θεοκῆρυξ , Ζαχαρίας Μητέρα καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τόν Κύριον βαστάζουσα τῆς κτίσεως , χαίρων προσεκύνει · Ἥν ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Ἴθυνον τόν βίον μου , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΝΑΓΝΕ ,  καί τήν ζωήν , ἡ τοῦ Ζαχαρίου , τή οἰκίαν φαιδρύνουσαν .

   Ἱκετηρίαν ποίησον ἐκτενῆ , πρός τόν Σόν Υἱόν ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦ σῶσαι ἡμᾶς , προσδοκωμένων κινδύνων , καί αἰωνιζούσης κολάσεως

   Ἱλασμόν ἡμῖν δώρησαι , τῶν τῶν ἀγνοημάτων ὡς ἀναμάρτητος , καί εἰρήνευσον τόν κόσμον σου ὁ Θεός , πρεσβείαις τῆς Τεκούσης Σε .

   Καθαρόν ἐνδιαίτημα , ὁ Δημιουργός  ΠΑΡΘΕΝΕ τῆς κτίσεως , εὑρηκώς Σε κατεσκήνωσεν , ὁ τῆς Ἐλισάβετ  λύσας στείρωσιν .

   Κλῖμαξ ἀνεδείχθης νοητή , ἥν Ιακώβ τεθέαται , ὁ ἐκλεκτός τοῦ Θεοῦ , δι ᾿ ἧς ἀῤῥήτῳ λόγῳ κατῆλθεν ὁ ἄσαρκος , σάρξ ἀτρέπτως γενέσθαι , ὑπέρ λόγον , ἐκ Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ . 

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ , Σέ ὁμολογοῦμεν , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , σύν Ἀσωμάτοις χορείαιας Σέ μεγαλύνοντες .

   Μή παύση ὑπέρ ἡμῶν πρεσβεύουσα ΠΑΝΑΓΙΑ  ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , ὅτι πιστῶν , στήριγμα , Σύ ὑπάρχεις , καί τῇ ἐλπίδι , τῇ Σῇ κραταιούμεθα , καί πόθῳ Σέ καί τόν ἐκ Σοῦ , σαρκωθέντα ἀφράστως μεγαλύνωμεν . 

   Μόνη γυναικῶν κυοφορεῖς , ὑπερφυῶς ΠΑΝΑΜΩΜΕ · πεῖραν μή γνοῦσα ἀνδρός , τόν ἕνα τῆς Τριάδος · διό Σε δοξάζομεν , καί τόν ἐκ Σοῦ τεχθέντα , ὑπέρ πᾶσαν αἰτίαν καί ἔννοιαν .

   Μυστικῶς εἶ ΘΕΟΤΟΚΕ Παράδεισος , ἀγεωργήτως βλαστήσασα Χριστόν , ὑφ ᾿ οὗ τό τοῦ Σταυροῦ , ζωηφόρον ἐν γῇ ,  πεφυτούργηται δένδρον · δι ᾿ οὗ νῦν ὑψουμένου , προσκυνοῦμεν αὐτό  , Σέ μεγαλύνομεν . 

   Ναόν Σε τοῦ Θεοῦ , καί Κιβωτόν , καί παστάδα Ἔμψυχον , καί Πύλην οὐράνιον , ΘΕΟΤΟΚΕ , οἱ πιστοί καταγγέλομεν .

   Νέον βρέφος τέτοκας , τῷ Πατρί καί τῷ Πνεύματι , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , συμφυῶς νοούμενον , Χριστόν τόν Θεόν ἡμῶν , ὅν οἱ γενναῖοι Μάρτυρες κοθομολογοῦντες ἱερῶς ἐναθλοῦσιν · μεθ ᾿ ὧν Σε ΠΑΝΑΓΙΑ , μακαρίζουσι πίστει , λαοί φυλαί καί γλῶσσαι , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Νέκρωσον μου ΔΕΣΠΟΙΝΑ , τήν ἔτι ζῶσαν ἁμαρτίαν , ζώωσον ψυχῆς μου τήν νέκρωσιν , ἐνεργείᾳ τῆς ὄντως ζωῆς · τῆς γεγεννημένης ἐκ γαστρός Σου , δι ᾿ ἄφατον εὐσπλαγχνίαν , τοῖς εὐσεβῶς Σε μεγαλύνουσιν . 

   Νευρούμενοι ταῖς ἐκ Σοῦ , ἐκπεμπομέναις δυνάμεσιν , οἱ Ἀθλοφόροι Χριστέ , νομίμως ἐνήθλησαν , τήν ΑΓΝΗΝ Μητέρα σου ἀνυμνολογοῦντες ἀποῤῥήτως σε κυήσασαν .

   Νοερῶς ἐμυήθη , Προφητῶν ὁ σύλλογος , τά Σά μυστήρια · οὐρανοῦ γάρ Πύλην , ὁ Δεσπότης Σέ ἔδειξεν ἌΧΡΑΝΤΕ  , καί ἐκ Σοῦ ΠΑΡΘΕΝΕ , σωματωθείς , δικαιοσύνης , τοῖς ἐν σκότει ἀνέτειλεν ἥλιος .  

   Νομοθεσίαις τοῦ ἐκ Σοῦ σεσαρκωμένου Δεσπότου , πειθαρχοῦντες ΠΑΝΑΜΩΜΕ ΚΟΡΗ , οἱ γενναῖοι Ἀθληταί , ἀνόμους ἐτροπώσαντο , Σέ συνεργόν ὡς σχόντες , Τήν σώζουσαν τάς ψυχάς ἡμῶν .

   Νόμου τό πλήρωμα Σε ΚΟΡΗ , τό κεφάλαιον τῆς ὅλης προφητείας , Ζαχαρίας ὁρῶν ἐγνώρισε κρυγάζων · Εὐλογημένος ΠΑΝΑΓΝΕ , ὁ καρπός τῆς Σῆς κοιλίας .

   Νύμφη Ἀπειρόγαμε , Θοῦ Μητέρα τοῦ Ὑψίστου , Σέ τήν ὑπέρ νοῦν κυήσασαν διά λόγου , τόν ὄντως Θεόν , Τήν Ὑψηλοτέραν τῶν Ἀχράντων Δυνάμεων ἀσιγήτοις δοξολογίαις μεγαλύνομεν .

   Ὁ διά βρώσεως τοῦ ξύλου , τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων προσγενόμενος θάνατος , διά Σταυροῦ κατήργηται σήμερον · τῆς γάρ προμήτορος , ἡ παγγενής κατάρα διαλέλυται , τῷ βλαστῷ τῆς ΑΓΝΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ · Ἥν πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν οὐρανῶν μεγαλύνουσιν .

   Ὁ δι ᾿ ἡμᾶς τεχθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί τοῦ ἐχθροῦ ῥυσάμενονς τόν κόσμον , εὐλογητός εἶ , εἰς τούς αἰῶνας , Κύριε , ὁ τῶν Πατέρων Θεός .

   Ὅλη ἡ πλησίον μου , καλή καί Ἄμωμος πέφυκεν , Σέ προορῶν ἔφη ΘΕΟΤΟΚΕ Σολομών  ἐν τοῖς ᾊσμασιν .

   Ὅπλον Χριστέ , τήν σέ τεκοῦσαν ΠΑΝΑΜΩΜΟΝ , κεκτημένοι , πλάνης ἐτροπώσαντο , τάς μηχανάς Μάρτυρες σοφοί , καί τάς τῶν τυράννων , θωπείας σαφῶς διέλυσαν , καί νῦν στεφανηφόροι , δεδειγμένοι βοῶσιν , χαῖρε ΑΓΝΗ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Ὁ τεχθείς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί κόσμον φωτίσας , Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν , κἀμέ τῶν πταισμάτων μου , ῥῦσαι ὡς φιλάνθρωπος , καί κυβέρνησον τήν ζωήν μου δέομαι .

   Οὐρανὀν ὁ τανύσας , καί τόν τῆς γῆς ἌΧΡΑΝΤΕ , γῦρον ὁ κατέχων ἁπάσης , φύσει Θεότητος , ἐν ταῖς ἀγκάλαις Σου , σωματικῶς κατεσχέθη , καί πιστοῖς Σε στήριγμα , πᾶσι ἀνέδειξεν .

   ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , δίδου μοι βοήθειαν ταῖς πρεσβείαις Σου , λυτρωθῆναι τοῦ ἁλάστορος , ἵνα Σέ δοξάζω τήν ἐλπίδα μου .

   ΠΑΡΘΕΝΟΝ μετά τόκον ὑμνοῦμεν Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ γάρ τόν Θεόν Λόγον , σαρκί τῷ κόσμῳ ἐκύησας .

   Παρθενικῆς ἐκ νηδύος , σαρκωθείς ἐπεφάνεις εἰς σωτηρίαν ἡμῶν , διό σου τήν Μητέρα , εἰδότες ΘΕΟΤΟΚΟΝ , εύχαρίστως κραυγάζομεν · Εὐλογημένη εἶ Σύ ἡ τόν Σωτῆρα ἡμῖν γεννήσασα .

   ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔτεκες ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , καί ΠΑΡΘΕΝΟΣ , ἔμεινας Μητηρ Ἀνύμφευτε , ΘΕΟΤΟΚΕ ΜΑΡΙΑ , Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε , σωθῆναι ἡμᾶς .

   Ποδήρη χιτῶνα ὡς Ἀαρών , περιβεβλημένος , τήν ἐκ ῥίζης τοῦ Ἰεσσαί , βλαστήσασαν ΚΟΡΗ ὑπεδέξω , τόν Λυτρωτήν ἐν κοιλίᾳ βαστάζουσαν .

   Ῥήσεσιν θείων προφητῶν ἑπόμενοι , καθωμολόγησαν , τόν τοῦ Θεοῦ Λόγον , σάρκα προσλαβόμενον ἐξ ἈΧΡΑΝΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , Ἥν ΘΕΟΤΟΚΟΝ δοξάζομεν , ἄσμασιν ἀεί μακαρίζοντες .

   Ῥυθμίζεται πρός ὕμνον ἡ γλῶσσα σου θεοῤῥῆμον · τήν γάρ ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ  , κυοφοροῦσαν ἑώρακας .

   Ῥυπωθεῖσαν τοῖς πάθεσι , ΚΟΡΗ τήν καρδίαν μου ἀποκάθαρον , καί δοχεῖον ἀποτέλεσον , καθαρόν ενθέων ἐπιλάμψεων .

   Σβέσον τήν φλόγα τῶν παθῶν μου , καί κατεύνασον αἱρέσεων τήν ζάλην , ΘΕΟΜΗΤΟΡ · καί γάρ Σέ ἔχομεν προστάτιν , Χριστιανοί καί πρόμαχον , καί Σέ πίστει ἀνυμνοῦμεν .

   Σέ πάντες κεκτήμεθα καταφυγήν καί σκέπην ἡμῶν , Χριστιανοί , Σέ δοξολογοῦμεν , ἀσιγήτως ΘΕΟΝΥΜΦΕ .

   Σέ σωτηρίας ἐλπίδα κτησάμενοι , ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , Λόγον ὡς κυήσασαν , θεόφρονες σοφοί , ἀσκήσει διέλαμψαν , Εὐθύμιος ὁ πᾶσι ποθητός , ὁ θεῖος τε Θεόκτιστος , τῷ Κυρίῳ ψάλλοντες · ἐνδόξως γάρ δεδόξασται .

   Σέ τήν ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΟΝ , Θεοῦ Μητέραν τοῦ Ὑψίστου , Σέ τήν ὑπέρ νοῦν κυήσασαν , διά λόγου , τόν ὄντως Θεόν , Τήν Ὑψηλοτέραν τῶν Ἀχράντων Δυνάμεων , ἀσιγήτοις δοξολογίαις Σέ μεγαλύνομεν .

   Σύ εἶ μου φῶς ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , Σύ εἶ χαρά καί σκέπη καί λιμήν μου , Εὐλογημένη , καί Σέ δοξάζω , ὡς τετοκυῖαν , Θεόν τόν μεγαλύναντά Σε .

   Σύ τῶν πιστῶν καύχημα πέλεις Ἀνύμφευτε · Σύ προστάτις , Σύ καί κταφύγιον · Χριστιανῶν τεῖχος καί λιμήν · πρός γάρ τόν Υἱόν Σου ἐντεύεις φέρεις ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί σώζεις ἐκ κινδύνων , τούς ἐν πίστει καί πόθῳ , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗ Σε γινώσκοντας .

   Σύσκηνος δυάς , παναρίστη καί θεόκλητος , τόν σαρκωθέντα ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΑΓΝΗΣ ,Θεόν κηρύττει , ἀῤῥήτως ἡμῖν ἐκλάμψαντα .

   Σωματώσεως θείας , καί καταλλαγῆς ἀνεκφράστου , γέγονας πρόξενος, Ἡ τόν πρό ἡξλίου , ἐκ Πατρός γεννηθέντα κυήσασα · διά Σοῦ γάρ φύσις ἡ τῶν βροτῶν , Θεῷ συνήφθῃ καί ἐν θρόνῳ τῆς δόξης καθίδρυται .

   Σωτῆρα ΘΕΟΜΗΤΟΡ  ἐν γαστρί , ΠΑΡΘΕΝΕ βαστάζουσα , Λόγον τόν ἄναρχον , ἐγνωρίσθης , Ἐλισάβετ τῇ προφήτιδι .

   Τήν Ἁγίαν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τήν ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΟΝ καίΠΑΝΑΜΩΜΗΤΟΝ , οἱ στεῤῥοί ὁπλῖται , εἰς βοήθεια ἐπικαλούμενοι , τῶν βασάνων ὄγκον , καί τῶν δεινῶν τήν τρικυμίαν , ἀκλονήτῳ διῆλθον φρονήματι .

   Τήν δι ᾿ Ἀγγέλου τό Χαῖρε δεξαμένην καί τεκοῦσαν τόν Κύριον τῆς δόξης , καί τό φῶς τοῦ κόσμου ἀνατείλασαν , πάντες Σέ ὑμνοῦμεν καί Σέ δοξολογοῦμεν , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ .

   Τήν ἡμῶν σωτηρίαν , ὡς ἠθέλησας Σῶτερ οἰκονομήσασθαι , ἐν Μήτρᾳ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ , κατῴκησας τῷ κόσμῳ , Ἥν προστάτιν ἀνέδειξας , ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν , Θεό;ς εὐλογητός εἶ .  

   Τόν ἐκ Σοῦ σαρκωθέντα , ὑπέρ νοῦντε καί λόγον ΑΓΝΗ ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , ἱκέτευε σωθῆναι , τούς πόθῳ Σε τιμῶντας , καί συμφώνως κραυγάζοντας , χαῖρε , ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ .

   Τόν ἐν Μήτρᾳ οἰκήσαντα ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί ἐν ταύτῃ φρικτῶς καί ὑπέρ λόγον  , τόν παλαιόν Ἀδάμ ἀνακαινίσαντα , Κύριον ὑμνοῦμεν και ὑπερυψοῦμεν , εἰς πάντας τούς αἰῶνας . 

   Τόν Θεόν ὅν ἐκύησας ἌΧΡΑΝΤΕ ΜΑΡΙΑ δυσώπει πάντοτε , τοῖς ἱκέταις Σου δωρήσασθαι , τῶν πλημμελημάτων συγχώρησιν .

    Τόν κατελθόντα ἐξ᾿ οὐρανοῦ , καί εν Μήτρᾳ ΠΑΡΘΕΝΙΚῌ οἰκήσαντα , ὑμνεῖτε καί ὑπερυψοῦτε , εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Τοῦ Ἀδάμ ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦ παραπεσόντος ὤφθης θυγάτηρ , τοῦ Θεοῦ δέ Μήτηρ , τοῦ ἀνακαινίσαντος μου τήν οὐσίαν , διό Σε ὑμνοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας .

   Τούς βοηθείας , τῆς παρά Σοῦ δεομένους , μή παρίδης ΠΑΡΘΕΝΕ ὑμνοῦντας καί ὑπερυψοῦντας Σε ΚΟΡΗ εἰς αἰῶνας . 

   Τῷ τοκετῷ τῆς ὑπέρ φύσιν λοχείας Σου , τῶν ὠδίνων λέλυται τό ἔγκλημα  καί τῆς ἀρᾶς ἡ τῶν γηγενῶνφύσις ἀπηλλάγη , ΑΓΝΗ ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ἤνοικται τοῖς κάτω , διά Σοῦ τά τῶν ἄνω  , καί Ἀγγέλοις βροτοί συγχορεύουσιν.

   Ὕμνους ἀναμέλποντες , οἱ θεοδίδακτοι ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Σέ Ἀσκηταί , ὡς Θεόν Τεκοῦσαν , ΘΕΟΤΟΚΟΝ ἐδόξασαν .

   Ὑπάρχουσα ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καθαρωτέρα πάσης τῆς κτίσεως , ὑπεδέξω τόν Λόγον , ἐκ Σοῦ ἀῤῥήτως ἀποτικτόμενον · ὅν οἱ γενναῖοι ποθήσαντες Μάρτυρες , τῇ τῶν βασάνων πυράν ἐνεκαρτέρησαν .ω

   Ὑπερφυῶς συνέλαβες τόν ἐκ Πατρός ἀμήτορα , μείνασα ΠΑΡΘΕΝΟΣ , μετά τόκον ἌΧΡΑΝΤΕ · Θεοῦ γάρ ἡ ἕνωσις , καινοπιεῖ τάς φύσεις ἐν Σοι , καί καινοποιοῦνται τῆς οὐσίας οἱ ὅροι · διό Σε ὀρθοδόξως  , ὡς Θεόν τετοκυῖαν , κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ , ὑμνοῦμεν εἰς αἰῶνας .

     Φιλοσοφεῖν ἐπόθησαν , τῆς Σοφίας τῷ ἔρωτι , τῆς ἐνυποστάτου , ἀσκηταί θεόφρονες , τῆς κόσμῳ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , ἀναδειχθείσης ΚΟΡΗ , ἐκ Σοῦ , καί θεοπρεπῶς , τάς ἀρετάς φυτευσάσης , διό βοῶσι · χαῖρε , χαῖρε , χαῖρε , ἡ Θεόν σαρκί κυήσασα . 

   Φυλάξας Σε ΠΑΡΘΕΝΟΝ ὁ ἐκ τῶν Σῶν , ἀνατείλας λαγόνων ἀνέσπερος  , ὡς ἀληθῶς , Ἥλιος ΠΑΡΘΕΝΕ τούς Ἀθλητάς , περιφανῶς ἐλάμπρυνεν διηγωνισμένους καρτερικῶς , μεθ ᾿ ὧν αὐτόν δυσώπει ἡμᾶς κατοικτειρῆσαι , τούς εὐσεβῶς Σέ μακαρίζοντας .

   Φωνήν Σοι τήν τοῦ Γαβριήλ , γεγηθότι λογισμῷ ἀνακράζομεν · χαῖρε χαρά τῶν πιστῶν · χαῖρε λυχνία χρυσή καί τράπεζα , ὄρος καί Πύλη νοητή · χαῖρε , θεῖον ὄχημα , τοῦ βασιλέως Χριστοῦ , χαῖρε λύσις τῆς ἀρᾶς  , ΠΑΝΤΕΥΛΟΓΗΤΕ .

   Φωτιστικαῖς Σοου πηγαζούσαις χάρισιν , ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ , Πύλη φωτός , μόνη , οἱ γενναῖοι Μάρτυρες , φαιδρῶς καταυγαζόμενον, τό βαθύτατον σκότος , τῶν ἀνυποίστων κολάσεων , Σέ ὑμολογοῦντες παρέδραμον .

   Φωτός οὖσα δοχεῖον , φώτισον ΠΑΡΘΕΝΕ , τήν σκοτισθεῖσαν ψυχήν μου τοῖς πάθεσιν · καί ἐξωτέρου με σκότους , ῥῦσαι πρεσβείαις Σου .

   Χαῖρε τό ἀείζωον , ῥεῖθρον τῆς ἀφθαρσίας · χαῖρε ἡ ὁλόφωτος τοῦ ἡλίου Νεφέλη · χαῖρε , ὄχημα τῆς Θεότητος ὅλης · χαῖρε , Κιβωτέ τοῦ ἁγιάσματος .

   Χιτῶνα με ἐνδύσασθαι φωτός , Σαῖς πρεσβείαις ποίησον , ΑΓΝΗ τόν ὑμνοῦντα Σε ἐν ἡμέρᾳ τόν δυσείμονα κρίσεως .

   Ὡς ἀνωτέραν πάντων τῶν ποιημάτων ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΚΟΡΗ , τόν λογισμόν μου ἀνώτερον , τῶν τοῦ πλάνου σκανδάλων , ΠΑΝΑΜΩΜΕ ποίησον .

   Ὡς Βασιλίδα πάντες , καί Βασιλέα τῶν ὅλων κυήσασα , δεῦτε σύν τῶ Ἀγγέλῳ , τήν Εὐλογημένην τιμήσωμεν .

   Ὡς ἥλιος ἡ μνήμη τῶν ἀθλητῶν , τούς πιστούς περιλάμπει τοῖς θαύμασιν · ὁ γάρ ἐκ Σοῦ , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ τεχθείς Θεός , ὅν εὐσεβῶς ἐκήρυξαν , τούτους κατελάμπρυνεν ἐμφανῶς , δοξάζων τούς ἐν πίστει , αὐτοῦ τήν παρουσίαν , τετιμηκότας ὡς ὑπέσχετο .

   Ὦ !!! θεία καί θεοφρον καί ἱερά , ξυνωρίς τῶν Πατέρων ὑπέρλαμπρε , ταῖς σαῖς λιταῖς , κόσμῳ τήν εἰρήνην παρά Θεοῦ , καταπεμφθῆναι αἴτησαι , καί τῇ Ἐκκλησίᾳ εἰλικρινῇ , ὁμόνοιαν καί πίστιν , πρεσβείαις εὐπροσδέκτοις , τῆς ΘΕΟΤΟΚΟΥ παμμακάριστοι .

   Ὡς ἔμψυχος κιβωτός , ἐδέξω Λόγον τόν ἄναρχον , ὡς Ἅγιον Ἱερόν , τόν Κτίστην ἐχώρησας , ὡς Θρόνος πυρίμορφος φέρεις , τόν Δεσπότην , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ πάσης κτίσεως .

   Ὡς ΘΕΟΜΗΤΟΡ Χριστιανῶν ἡ προστάτις , ἐξελοῦ ἡμᾶς πάσης ἀνάγκης , ἵνα Σέ ὑμνοῦμεν ΑΓΝΗ , εἰς τούς αἰῶνας .

   Ὡς καθαρόν , τοῦ βασιλέως Παλάτιον , Σέ Μαρτύρων σύστημα τρισάριθμον , ἐπικαλούμενοι βοηθόν , ἌΧΡΑΝΤΕ ΠΑΡΘΕΝΕ ,  ναούς δαιμόνων ἠδάφησααν καί πρός ναόν ἄνω , μετετέθησαν δόξης · ἐν αἰνέσει ἀεί Σέ γεραίροντες .

   Ὡς οὐρανόν καί Θρόνον Σε τοῦ Θεοῦ , ἀνυμνοῦμεν πάντες , ΘΕΟΚΥΗΤΟΡ ΑΓΝΗ , ὅτι ἐκ Σοῦ επεφάνη , Ἰησοῦς , Χριστός ἡ Ἀλήθεια .

   Ὡς συλλαβοῦσα τόν πρό τῶν αἰώνων  , ἄναρχον Λόγον τοῦ Πατρός , καί σαρκί τεκοῦσα ὑπέρ Λόγον ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἱκέτευε ἐκτενῶς , τοῦ λυτρωθῆναι ἡμᾶς ἐκ τῶν κινδύνων .

   Ὡς ὥφθης ἐν κόσμῳ , ἐκ τῆς ΠΑΡΘΕΝΟΥ  ὡς ἄνθρωπος , ἐδωρήσω τήν νίκην ὉσίοιςΣου · τῷ Σῷ σταυρῷ γάρ , οὗτοι δαίμονας ἀπήλασαν ἐν πίστει εκβοῶντες , δόξα Χριστέ τῇ δυναστείᾳ σου .

                                       ☦

                                   Καθίσματα στιχολογιῶν 

                    ἦχος δ . ΄ Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ 

   Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ ΘΕΟΤΟΚΕ , τάς δυναστείας Σου λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι , εἰ μή γάρ Σύ προΐστασο πρεσβεύουσα  , τίς ἡμάς ἐῤῥύσατο ἐκ τοσούτω κινδύνων ; τίς δέ διεφύλαξεν , ἕως νῦν ἐλευθέρους , οὐκ ἀποστῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ ἐκ Σοῦ · Σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν .

   Τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν , ἁμαρτωλοί και ταπεινοί καί προσπέσωμεν , ἐν μετανοίᾳ κράζοντες , ἐκ βάθους ψυχῆς · ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον , ἐφ ᾿ ἡμῖν σπλαγχνισθεῖσα , σπεύσον ἀπολλύμεθα ὑπό πλήθους πταισμάτων · μή αποστρέψεις Σούς δούλους κενούς , Σέ γάρ καί μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα .

                           ἦχος πλ΄δ ΄. Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

   Τήν Σοφίαν καί Λόγον ἐν Σῇ γαστρί , συλλαβοῦσα ἀφλέκτως Μήτηρ Θεοῦ , τῷ κόσμῳ ἐκύησας , τόν τόν κόσμον κατέχοντα , καί ἐν ἀγκάλαις φέρεις , τόν φέροντα ἅπαντα , τόν τροφοδότην πάντων , καί κτίστην τῆς κτίσεως · ὅθεν δυσωπῶ Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ , ῥυσθῆναι πταισμάτων μου , ὄταν μέλλω παρίστασθαι πρό προσώπου τοῦ πλάστου μου , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ , τήν Σήν βοήθειαν τότε μοι δώρησαι · καί γάρ δύασαι , ὅσα θέλεις ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

                                            ☦

                           Μεσώδιον κάθισμα , γ ΄ὠδῆς 

                              ἦχος γ ΄Θείας πίστεως 

   Θεία γέγονας Σκηνή τοῦ Λόγου , Μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , τῇ καθαρότητι Ἀγγέλους ὑπερέχουσα · τόν ὑπέρ πάντας ἐμέ γοῦν γενόμενον , ῥεῥυπωμένον σαρκός πλημμελήμασιν , ἀποκάθαρον πρεσβειῶν Σου ἐνθέοις νάμασι , παρέχουσα ΣΕΜΝΗ τό μέγα ἔλεος .

                                    ἦχος δ ΄. Ἐπεφάνης σήμερον 

   Τήν θερμήν ἀντίληψιν , τῶν ἐν ἀνάγκαις , τήν ἡμῶν βοήθειαν , καί πρός Θεόν καταλλαγήν , δι ᾿ ἧς φθορᾶς ἐλυτρώθημεν , τήν ΘΕΟΤΟΚΟΝ , πιστοί μακαρίσωμεν.

                                    ἦχος δ ΄Ταχύ προκατάλαβε .

   Ἐκαίνισας ἌΧΡΑΝΤΕ , τῷ θείῳ τόκῳ Σου , φθαρεῖσαν ἐν πάθεσι , τῶν γηγενῶν τήν θνητήν, οὐσίαν καί ἤγειρας , πάντας ἐκ τοῦ θανάτου , πρός ζωήν ἀφθαρσίας , · ὅθεν Σε κατά χρέος , , μακαρίζομεν πάντες , ΠΑΡΘΕΝΕ Δεδοξασμένη , ὡς προεφήτευσας .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , τόνὙπερούσιον , Θεόν ἡ κυήσασα , σύν Ἀσωμάτοις αὐτόν , ἀπαύστως ἱκέτευε , ἄφεσιν τῶν πταισμάτων , καί διόρθωσιν βίου , δοῦναι ἡμῖν πρό τέλους , τοῖς ἐν πίστει καί πόθῳ , ὑμνοῦσι Σε κατά χρέος , Μόνη ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ .

                                    ἦχος δ ΄Κατεπλάγη Ἰωσήφ .

   Κατεπλάγη Ἰωσήφ , τό ὑπέρ φύσιν θεωρῶν , καί ἐλάμβανεν εἰς νοῦν , τόν ἐπί Πόκον ὑετόν , ἐν τῇ ἀσπόρῳ συλλήψει Σου ΘΕΟΤΟΚΕ · Βάτον ἐν πυρί Ἀκατάφλεκτον · Ῥάδβον Ἀαρών ἡ βλαστήσασα , καί μαρτυρῶν ὀ μνήστωρ Σου καί  φύλαξ , τοῖς ἱερεῦσιν  ἐκραύγαζε · ΠΑΡΘΕΝΟΣ τίκτει καί μετά τόκον , πάλι μενει ΠΑΡΘΕΝΟΣ .

                             ἦχος πλ. α ΄   Τόν συνάναρχον Λόγον 

   Σέ λιμένα καί τεῖχος καί καταφύγιον , καί ἐλπίδα καί σκέπη , καί προστασία θερμή · εὑρηκότες οἱ πιστοί , πρός Σέ προστρέχομεν , καί ἐκβοῶμεν ἐκτενῶς , ἀνακράζοντες πιστῶς , ἐλέησον ΘΕΟΤΟΚΕ , τούς ἐπί Σοί πεποιθότας καί τῶν πταισμάτων ἀπάλλαξον .

                                 ἦχος πλ. δ ΄. Τό προσταχθέν μυστικῶς 

   ΘΕΟΧΑΡΙΤΩΤΕ ΑΓΝΗ Ευλογημένη , τόν διά σπλάγχνα οἰκτιρμῶν ἐκ Σοῦ Τεχθέντα , σύν ταῖς ἄνω δυνάμεσι , καί σύν τοῖς προφήταις καί ἅπασι τοῖ;Ἁγίοις ὑπέρ ἡμῶν , δυσώπει ἀκαταπάυστως δοῦναι ἡμῖν , πρό τοῦ τέλους διόρθωσιν , καί ἱλασμόν ἁμαρτιῶν , καί βίου ἐπανόρθωσι , ὅπως εὕρωμεν ἔλεος . 

                                  ἦχος πλ. δ ΄ Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

   Ὡς ΠΑΡΘΕΝΟΝ καί Μόνην ἐν γυναιξί , σέ ἀσπόρως τεκοῦσαν Θεόν σαρκί , μακαρίζομεν γενεαί τῶν ἀνθρώπων · τό γάρ πῦρ ἐσκήνωμεν , ἐν Σοί τῆς Θεότητος , καί ὡς βρέφος θηλάζεις , τόν Κτίστην καί Κύριον · ὅθεν τῶν Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων τό γένος , ἀξίως δοξάζομεν τόν Πανάγιον τόκον Σου · καί συμφώνως βοῶμεν Σοι · πρέσβευε  τῷ Σῷ Υἱῶ και Θεῶ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς ἀνυμνοῦσιν ἀξίως , τήν δόξαν Σου ἌΧΡΑΝΤΕ .

   Ἐλεήμονα Λόγον καί συμπαθῆ , ὡς κυήσασα ΔΕΣΠΟΙΝΑ τοῦ παντός , ἐλέησον ἅπαντας , τούς εἰς Σέ καταφεύγοντας , πειρασμῶν καί νόσων , καί πάσης κακώσεως , καί τῆς αἰωνιζούσης φλογός ἐλευθέρωσον , ὅπως εὐχαρίστως τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν Σου , τόν πλοῦτον δοξάζομεν , καί τό ἄμετρον ἔλεος , καί βοῶμεν Σοι πάντοτε · πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι , τοῖς ἀνυμνοῦσιν ἀξίως  , τόν τόκον Σου ἌΧΡΑΝΤΕ .

                                        Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ

                                        ἦχος γ ΄. Θείας πίστεως 

   Ἡ Ἀμίαντος  Ἀμνάς τοῦ Λόγου , ἡ Ἀκήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΟΡ , ἐν Σταυρῷ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ἐξ ᾿ Αὐτῆς ἀνωδίνς βλαστήσατα , μητροπρεπῶς θρηνῳδοῦσα ἐφθέγγετο · οἴμοι !!! Τέκνον Μου , πῶς πάσχεις ; θέλων ῥύσασθαι παθῶν τῆς ἀτιμίας τόν ἄνθρωπον .

                                            ἦχος δ ΄. Ἐπεφάνης σήμερον 

   Ἐπί ξύλου βλέπουσα , ἀναρτηθέντα , τόν Υἱόν Σου ΠΑΝΑΓΝΕ , σπλάγχνα Μητρῷα γοερῶς , σπαρασσομένη ἐκραύγαζες · οἴμοι !!! πῶς ἔδυς , τό φῶς Μου τό ἄχρονον ; 

                                              ἦχος δ ΄.Ταχύ προκατάλαβε .

   ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΑΜΩΜΕ , Μήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ , ρομφαία διῆλθεν Σου τήν Παναγίαν ψυχήν , ἡνίκα σταυρούμενον , ἔβλεψας ἑκουσίως , τόν Υἱόν καί Θεόν Σου , ὅν περ Εὐλογημένη , δυσωποῦσα μή παύσῃ , συγχώρησιν πταισμάτων , ἡμῖν δωρήσασθαι .

   Σταυρῷ σε ἡλούμενον , ὡς ἐθεάσατο , ἡ ἌΧΡΑΝΤΟΣ Μήτηρ σου Λόγε Θεοῦ Μητρικῶς , θρηνοῦσα ἐφθέγγετο · τί τό καινόν , καί ξένον , τοῦτο Υἱέ Μου θαῦμα ; πῶς ἡ ζωή τῶν ὅλων ὁμιλεῖς τῷ θνάτῳ ; ζωῶσαιτούς τεθνεότας θέλων ὡς εὔσπλαγχνος .
 

                               ἦχος πλ.α΄.. Τόν Συνάναρχον Λόγον .

                            

   Ἐν Σταυρῷ σε ὁρῶσα Χριστέ ἠ Μήτηρ σου , ἑκουσίως ἐν μέσῳ ληστῶν κρεμάμενον , κοπτομένη Μητρικῶς , τά σπλάγχνα ἔλεγεν · ἀναμάρτητε Υἱέ , πῶς ἀδίκως ἐν Σταυρῶ , ὥσπερ κακοῦργος ἐπάγῃς , τό γένος τό τῶν ἀνθρώπων , ζωῶσαι Κύριε  θέλων ὡς ὑπεράγαθος .

                                    ἦχος πλ. δ ΄ Τό προσταχθέν μυστικῶς 

   Τῷ τοῦ Υἱοῦ Σου καί Θεοῦ Σταυρῷ ΠΑΡΘΕΝΕ , περιφρουρούμενοι ἀεί τάς τῶν δαιμόνων , προσβολάς ἐκτρεπόμεθα , καί τάς μεθοδείας , κυρίως Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ ,  καί ἀληθῶς , ὑμνοῦντες καί πόθῳ πᾶσαι αἱ γενεαί , μακαρίζοντες ἌΧΡΑΝΤΕ , ὡς προεφήτευσας , διό , πταισμάτων ἡμῖν ἄφεσιν , ταῖς πρεσβείαις Σου δώρησαι . 

                                       ἦχος πλ. δ ΄ Τήν Σοφίαν καί Λόγον 

   Τόν ἀμνόν καί ποιμένα καί Λυτρωτήν , ἡ Ἀμνάς θεωροῦσα ἐν τῷ Σταυρῷ , ὠλόλυζε δακρύουσα καί πικρῶς ἐκβοῶσα , ὀ μέν κόσμος ἀγάλλεται , δεχόμενος τήν λύτρωσιν · τά δέ σπλάγχνα Μου φλέγονται ὁρώσης Σου τήν σταύρωσιν , ἥνπερ ὑπομένεις , διά σπλάγχνα ἐλέους , μακρόθυμε Κυριε , τοῦ ἐλέους ἡ ἄβυσσος , καί πηγή ἀγαθότητος , ἱλάσθητι καί δώρησαι τοῖς δούλοις Σου , τῶν πταισμάτων ἄφεσιν τοῖς ἀνυμνοῦσιν ἐν πίστει , τά ἄχραντα Πάθη σου .

                                                        ☦

                                Εἰς Αἴνους καί Ἀπόστιχα , προσόμοια 

                                 ἦχος β ΄Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου  σε νεκρόν .

   Ἄλλην κραταιάν καταφυγήν , καί ἰσχύος πύργον  καί τεῖχος , ἀκαταμάχητον , ὄντως οὐ κεκτήμεθα , εἰ μή Σέ ΠΑΝΑΓΝΕ , καί πρός Σέ καταφεύγομεν , καί Σοί ἐκβοῶμεν , ΔΕΣΠΟΙΝΑ βοήθησον , μή ἀπολλώμεθα , δεῖξον τήν Σήν χάριν εἰς πάντας , καί τῆς δυναστείας τήν δόξαν , καί τῆς εὐσπλαγχνίας Σου τό πέλαγος . 

                              ἦχος δ ΄. Ἔδωκας σημείωσιν 

   Ἐν κλίνῃ κατάκειμαι τῆς ἀμελείας ΠΑΝΑΜΩΜΕ , καί ῥαθύμως διέρχομαι , τόν βίον καί δέδοικα , τόν τῆς τελευτῆς μου , καιρόν ΘΕΟΤΟΚΕ , μή ὥσπερ λέων ἀφειδῶς , διασπαράξῃ τήν ταπεινήν μου ψυχήν , ὁ ὄφις ὁ παμπόνηρος , · διό τῇ Σῇ ἀγαθότητι , πρό τοῦ τέλους προφθάσασα , πρός μετάνοιαν ἔγειρον ..

                                  ἦχος δ ΄.  Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσι 

   Ἐπομβρίαις τοῦ Πνεύματος , τοῦ Ἁγίου ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , 

τή ἐμήν διάνοιαν καταδρόσισον , ἡ τήν σταγόνα κυήσασα , Χριστόν , τόν τήν ἄμετρον ἀνομίαν  τῶν βροτῶν , οἰκτιρμοῖς ἀποσμήχοντα , ἀποξήρανον , τήν πηγήν τῶν παθῶν μου , καί χειμάρρου , καταξίωσον τρυφῆς με , τῆς ἀειζώου  ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ .

                                 ἦχος πλ. β ΄Τριήμερος ἀνέστης Χριστέ 

   Ἐμέ τόν ἀδιόρθωτον , διόρθωσον πρεσβείαις Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ , ἡ ἐλπίς Χριστιανῶν , καί ῥῦσαι με βασάνων , καί πάσης τιμωρίας , καί τοῦ πυρός τοῦ αἰωνίζοντος .

                                   ἦχος πλ. δ ΄

   Ἡ Ἐλισάβετ συνέλαβεν τόν πρόδρομον τῆς χάριτος , ἡ δέ ΠΑΡΘΕΝΟΣ, τόν Κύριον τῆς δόξης · ἠσπάσατο ἀλλήλαις αἱ Μητέρες , καί τό βρέφος ἐσκίρτησεν · ἔνδον γάρ ὁ δοῦλος , ᾒνει τόν Δεσπότην · θαυμάσασα ἡ μήτηρ τοῦ Προδρόμου , ἤρξαντο βοᾶν · πόθεν μοι τοῦτο , ἴνα ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου μου , ἔλθῃ πρός με ; ἵνα σώσῃ λαόν ἀπεγνωσμένον , ο ἔχων τό μέγα ἔλεος .

                                     Σταυρο-ΘΕΟΤΟΚίΑ 

                               ἦχος β ΄Ὅτε , ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρόν 

      Βότρυν ἡ τεκοῦσα τῆς ζωῆς , ἀγεωργήτως ἐν Μήτρᾳ , ἐκυοφόρησας , ξύλῳ ὡς ἑώρακας , τοῦτον κρεμάμενον , θρηνῳδοῦσα ὠλόλυζες  , καί ἔκραζες , Τέκνον , γλεύκος ἐναπόσταξον , δι ᾿ οὗ ἡ μέθη ἀρθῇ  ,πᾶσα τῶν παθῶν εὐεργέτα , δι ᾿ ἐμοῦ τῆς σέ τετοκυίας , σοῦ τήν εὐσπλαγχνίαν ἐνδυκνείμενος .

                                  ἦχος  γ ΄Θείας πίστεως 

   Ἡ Ἀμίαντος Παστάς τοῦ Λογου , ἡ Ἀκήρατος ΠΑΡΘΕΝΟΜΗΤΩΡ , ἐν τῷ Σταυρῷ θεασαμένη κρεμάμενον , τόν ἐξ ᾿ Αὐτῆς ἀνωδίνως βλαστήσαντα Μητροπρεπῶς θρηνωδοῦσα ἐκραύγαζεν , οἴμοι Τέκνον Μου !!! πῶς πάσχεις ; θέλων ῥύσασθαι παθῶν τῆς ἀτιμίας τόν ἄνθρωπον .

                                ἦχος δ ΄. Ἔδωκας σημείωσιν .

   Νεκρούμενον βλέπουσα , Χριστόν  ἡ ΠΑΝΑΓΝΟΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ , καί νεκροῦντα τον δόλιον , ὡα Δεσπότην , κλαίουσα , ὕμνει τόν ἐκ σπλάγχνων Αὐτῆς προελθόντα , καί τό μακρόθυμο  αὐτοῦ , ἀποθαυμάζουσα ἀνεκραύγαζε · Τέκνον Μου ποθεινότατον , μή ἐπιλάθη τῆς δούλης σου , μή βραδύνης Φιλάνθρωπε , τό Ἑμόν καταμύθιον .

                                ἦχος δ ΄ Ὡς γενναῖον ἐν Μάρτυσιν .

   Ἐν Σταυρῷ ὡς ἑώρακε , καθηλούμενον Κύριε , ἡ Ἀμνας καί Μήτηρ Σου ἐξεπλήττετο ,  , καί  τί τό ὅραμα  ἔκραζεν , Υἱέ ποθειότατε ; ταῦτα σοι ὁ ἀπειθής , δῆμος ἀταποδίδωσιν , ὁ παράνομος , ὁ πλλῶν σου θαυμάτων ἀπολαύσας , ; ἀλλά δόξα τῇ ἀῤῥήτῳ , συγκαταβάσει σου Δέσποτα . 

                                            ☦ 

                                    Ἐξαποστειλάρια

  

   Βουλὴς μεγάλης Ἄγγελον , τῆς τοῦ Πατρός γεγέννηκας , Χριστόν ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ ΚΟΡΗ , τόν Βασιλέα τῆς δόξης · οὗ τόν σταυρόν ἀράμενοι , οἱ Ἀσκηταί καί Μάρτυρες , ὀπίσω τούτου ἔδραμον , μεθ ᾿ ὧν ἀπαύστως δυσώπει , ὑπέρ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΕ .

  Ἡμεῖς ἐν Σοί θαῤῥοῦντες τῇ ΘΕΟΤΟΚῼ , ἐχθρούς ἡμῶν τροπούμεθα κατά κράτος , τόν σταυρόν κατέχοντες τοῦ Υἱοῦ σου , ὅπλον ἡμῖν καί τρόπαιον , ἀσπίδα ξῖφος καί δόρυ , καί βέλος κατά Βελίαρ .

   Θεοπαρόχων μέγεθος δωρεῶν καί χαρίτων , ὧν περ ἡμᾶς ἡξίωσας , Δέσποτα πανοικτίρμων τίς λόγος δύναται φράσαι ; ῥεύσαντας γάρ ἀθλίως , ζωῆς Χριστέ τῆς κρείττονος , ἐπανήγαγες αὖθις , ὄλον με τόν ἄνθρωπον ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καί σώσας ὡς φιλάθρωπος  , καί Θεός ἐλεήμων .

   Θρόνοι Κυριότητες , Ἐξουσίαι Δυνάμεις , Ἀρχάγγελοι καί Ἄγγελοι , ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ ΚΟΡΗ , τῷ Σῷ Υἱῶ λατρεύουσιν , ὡς Θεῷ καί Δεσπότῃ , καί Σέ ἀπαύστως ὑμνοῦσιν · τοῦτον ἀεί ἱκέτευε , λυτρωθῆναι με ΑΓΝΗ , τῆς φοβερᾶς καταδίκης .

   Κυρίως ΘΕΟΤΟΚΟΝ Σε , ὁμολογοῦμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , οἱ διά Σοῦ σεσωσμένοι , τόν γάρ Θεόν ἀποῤῥήτως , ἐκύησας τόν λύσαντα , διά Σταυροῦ τόν θάνατον , πρός ἑαυτόν δ᾿ ἑλκύσαντα , Μαρτύρων  δήμους , μεθ ᾿ ὧν Σε ἀνευφημοῦμεν ΠΑΡΘΕΝΕ .

 Ὁ γλυκασμός τῶν Ἀγγέλων , ὁ φωτισμός τῶν ἀνθρώπων , ἡ προστασία τοῦ κόσμου , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΜΑΡΙΑ , τούς Σέ ὑμνοῦντας ἐν πίστει , ῥῦσαι πταισμάτων ΠΑΡΘΕΝΕ .  

   Ὁ νώτοις ἐποχούμενος , χερουβικοῖς ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΕ , ἐν ταῖς ἀγκάλαις Σου θέλων , σάρκα λαβών ἀνεκλήθη , ὅπως ἡμᾶς ἐργάσηται , υἱούς Θεοῦ τῇ χάριτι , τούς εἰς αὐτόν πιστεύοντας , καί Σέ ἀεί εὐφημοῦντας , τήν πρόξενον σωτηρίας .

  Ὁ τῆς ζωῆς τῆς θείας καί μακαρίας , φθονήσας μοι τῆς πάλαι ἐν Παραδείσῳ , ἐχθρός ὁ δολιώτατος καί πανοῦργος , καί τῆς Ἐδέμ ἐξόριστον , ποιήσας με θανατοῦται , τῇ Σῇ γεννήσει ΠΑΡΘΕΝΕ . 

   Παρῆλθον ΜΗΤΡΟΠΑΡΘΕΝΕ , τά σκιωδῶς τελούμενα , τῷ πάλαι νόμῳ καί τύπῳ · τόν γάρ τοῦ νόμου δοτῆρα , Θεόν ἀσπόρως ἔτεκες , βροτῶν εἰς ἀπολύτρωσιν · διό κἀμέ τροπούμενον , ῆς ἁμαρτίας τῷ νόμῳ , στήριξον νόμῳ τῶ θείῳ .

   Σταυρῷ τῷ τοῦ Κυρίου Σου , παρισταμένη ΠΑΝΑΓΝΕ , σύν Μαθητῇ τῷ Παρθένῳ , Γῦναι ἰδού ὁ Υἱός Σου , ἀκήκοας τοῦ πλάσαντος  · τῷ Μαθητῇ ὡσαύτως δέ , ἰδού φησίν ἡ Μήτηρ Σου , μεθ ᾿ οὗ Σε πάντες ὑμνοῦμεν , ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΟΡ ΠΑΡΘΕΝΕ .

   Τόν ποιητήν τῶν αἰώνων , καί τῶν Ἀγγέλων Δεσπότην , ἀποτεκοῦσα ΠΑΡΘΕΝΕ , τοῦτον ἱκέτευε δεῖξαι , τῆς δεξιᾶς παραστάτας , μερίδος τούς Σούς ἱκέτας .

   Τετυρωμένον ΠΑΝΑΓΝΕ , καί πιότατον Ὄρος ,  Δαυίδ ΘΕΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ , μελωδῶν Σε ἐκάλει , ὁ Σός προπάτωρ ΠΑΡΘΕΝΕ · Σολομών δέ ὁ θεῖος , Κλίνην σαφῶς τοῖς ἄσμασιν · Ἡσαΐας δέ ῥαβδον , καί Ἰακώβ , Κλίμακα Σε εἶδε · καί Πύλην ἄλλος , ἐξ ᾿ ἧς Θεός τό φύραμα , νεουργεῖ τῶν ἀνθρώπων . 

   Εἰκόνος ἧς μετέλαβον , θεουργικῶς τῆς κρείττονος , ἐξώσθην οἴμοι !!! ὁ τάλας , δι ᾿ ἀκρασίας τῆς πάλαι · σύ δέ Χριστέ ὡς εὔσπλαγχνος , ἀῤῥήτως κοινωνήσας μοι , τῆς χείρονος μετεἰληφας , καινοποιήσας Σωτήρ με , ΠΑΡΘΕΝΙΚΩΝ ἐξ ᾿ Αἱμάτων .

   Χαρμονικῶς τό χαῖρε Σοι τοῦ σεπτοῦ Ἀρχαγγέλου , οἰ λυτρωθέντες ΠΑΝΑΓΝΕ , τῆς ἀρχαίας κατάρας , διά τοῦ θείου τόκου Σου , εὐχαρίστως βοῶμεν · χαῖρε Ἀδάμ ἡ λύτρωσις , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ , χαῖρε ΣΕΜΝΗ , δι ᾿ ἧς ἀπηλλάγημεν τοῦ θανάτου · χαῖρε δι ᾿ ἧς ἐτύχομεν , οὐρανῶν βασιλείας . 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

...........................................................

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Δόξα Σοι Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, 

Δόξα Σοι ΠΑΝΑΓΙΑ, 

Εὐχαριστοῦντες , 

προσκυνοῦμεν Σε , 

Μητέρ τοῦ Ὑψίστου , 

Χαῖρε , χαῖρε , χαῖρε , χαῖρε , χαῖρε , χαῖρε  , χαῖρε , Νύμφη Ἀνύμφευτε .