Θεομητορικά/ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ,ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΑ,ΠΡΩΤΑ...

Θ Ε Ο Τ Ο Κ Ι Α  ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ , ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΑ , ΠΡΩΤΑ , ΠΡΩΤΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΚΑΤ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ  ΠΡΩΤΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ

  Τά πρός τιμήν καί μνήμην καί ὕμνον καί δέησιν , καί ἱκεσίαν , καί δοξολογίαν , καί παράκλησιν , καί εὐχαριστίαν ψαλλόμενα τροπάρια τῆς ὙΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ἡμῶν ΘΕΟΤΟΚΟΥ καί ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ , καλοῦνται ΘΕΟΤΟΚίΑ .

  Ψάλλονται εἰς τάς ἱεράς ἀκολουθίας   μέ τό :  Καί νῦν , καί ἀεί ...μετά τό δοξαστικό τῶν ἑσπερίων στιχηρῶν  , καί ἀποστίχων , ὁμοίως καί τῶν αἴνων καί τῶν ἀποστίχων ὄρθρου , τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν  .

  Ὁμοίως εἰς τό τέλος ἑκάστης ὠδῆς τῶν κανόνων · 

ὁμοίως , καί εἰς τό μεσώδιον κάθισμα γ΄ὠδῆς , μέ τό ...καί νῦν , καί ἀεί...

  ΣταυροΘΕΟΤΟΚΙΑ  , εἶναι τροπάρια , Θεοτοκία  , ἐν ταῖς σταυρώσιμε ἡμέραις, ἤτοι , Τετάρτη καί Παρασκευή , ψαλλόμενα ἀντί ΘΕΟΤΟΚΙΩΝ , ἐν ταῖς ἡμέραις αὐταῖς .

  Ἐν ταῖς ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΑΙΣ ἑορταῖς , δέν ψάλλομεν ΘΕΟΤΟΚΙΑ , καθώς , ὅλα τά τροπάρια εἶναι ΘΕΟΤΟΚΙΑ , καί ψαλλομεν ...Δόξα ..καί νῦν ...τροπάριον τῆς ἑορτῆς.

  Ὁμοίως καί ἐν Δεσποτικαῖς ἑορταῖς , δέν ψάλλομεν ...καί νῦν, ...ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ , ὡς ἐπισφραγιστικόν , ἀλλά, Δόξα ...καί νῦν... τῆς ἑορτῆς , ὡς περιεκτικόν καί ἐπισφραγιστικόν.

  

1 .ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΟΤΟΚΙΑ , 

λέγονται , τά ἐν τοῖς μικροῖς , λεγομένοις ἑσπερινοῖς , ἐν Σάββασιν , τά μετά τό Δόξα ...ψαλλόμενα τροπάρια 

ταῦτα δέ εἶναι :

   τοῦ : α΄ἤχου :         ΠΑΡΘΕΝΙΚΗ Πανήγυρις σήμερον ...       

   τοῦ : β΄ἤχου  :        Ὤ !!! τοῦ μεγίστου μυστηρίου....

   τοῦ : γ΄ἤχου  :         Μέγιστον θαῦμα !!!  

   τοῦ : δ΄ἤχου :         Ἀσπόρως συνέλαβες ...

   τοῦ : πλ. α΄ἤχου :    Τήν θεοπρεπῆν καί σεβάσμιον ...

   τοῦ : πλ.β΄ἤχου  :    Ἄξιον ἐστίν ὡς ἀληθῶς ... 

   τοῦ :βαρέως ἤχου :  Φρικτόν καί ἄρρητον ὄντως ...

   τοῦ :πλ΄δ΄ἤχου     :    Πῶς Σέ μακαρίσωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ...  

   

2.ἘΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΑ  ΘΕΟΤΟΚΙΑ , 

λέγονται , τάς πρός τιμήν τῆς ΚΥΡΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ψαλλόμενα , μετά τό : Δόξα ... τῶν ἀποστίχων τοῦ μικτοῦ ἑσπερινοῦ τῶν Σαββάτων .

   τοῦ α΄ ἤχου     :            Νεφέλην φωτός , ....

   τοῦ β΄ ἤχου     :            Τίς Σε κατ ᾿ ἀξίαν ἐπαινέσει...

   τοῦ γ ΄ἤχου     :             Ἀνάπλασιν καί ζωήν ...

   τοῦ δ΄ἤχου      :            Ὁ σύν Πατρί καί Πνεύματι ...

   τοῦ πλ.α΄ἤχου :            Αἱ περί Σοῦ προφητεῖαι , ...

   τοῦ πλ. β΄ἤχου:            Δεῦτε πάντα τά ἔθνη ...

   τοῦ βαρέως ἤχου :       Ἐκ Σοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ...

   τοῦ πλ.δ΄ἤχου     :        Ὅν οὐρανός οὐκ ἐχώρισεν ...

                          3.ΠΡΩΤΑ ΘΕΟΤΟΚΙΑ . 

λέγονται , τά ὡς : καί νῦν , καί ἀεί ...ψαλλόμενα ΘΕΟΤΟΚΙΑ , μετά τό : Δόξα ...τῶν ἑσπερίων τοῦ Σαββάτου καί εἶναι :

   τοῦ α΄ἤχου           :         Τήν παγκόσμιον δόξαν ...

   τοῦ β΄ἤχου           :          Παρῆλθεν ἡ σκιά τοῦ νόμου ...

   τοῦ γ΄ἤχου           :          Πῶς μή θαυμάσωμεν ...

   τοῦ δ΄ἤχου           :          Ὁ διά Σέ θεοπάτωρ Προφήτης ...

   τοῦ πλ΄.΄ἤχου       :          Ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ θλάσσῃ ...

   τοῦ πλ.β΄ἤχου      :           Τίς μή μακαρίσει Σε ΠΑΝΑΓΙΑ ...

   τοῦ βαρέως ἤχου  :           Μήτηρ μέν ἐγνώσθης ...

   τοῦ πλ.δ΄ἤχου       :          Ὁ Βασιλεύς τῶν οὐρανῶν ...

      4. ΠΡΩΤΑ  ΜΕΤΑ ΤΑ ΚΑΤ ᾿ ἈΛΦΑΒΗΤΟΝ , 

λέγονται , τά ὡς ...καί νῦν ...ψαλλόμενα ΘΕΟΤΟΚΙΑ , ἐν τοῖς ἀποστίχοις τῶν ἑσπερινῶν ἐν Σάββασι , μετά τό ...Δόξα ... τῶν ἀποστίχων  , καί εἶναι :

   τοῦ α΄ἤχου                :            Ἰδού πεπλήρωται ...

   τοῦ β΄ἤχου                :            Ὤ !!! θαύματος καινοῦ !!!!

   τοῦ γ΄ἤχου                :            Ἀσπόρως ἐκ θείου Πνεύματος . 

   τοῦ δ΄ἤχου                :             Νεῦσον παρακλήσεσιν ...

   τοῦ πλ. α΄ἤχου          :             Ναός καί Πύλη ὑπάρχεις ...

   τοῦ πλ. β΄ἤχου          :             Ὁ ποιητής καί λυτρωτής μου ..

   τοῦ βαρέως ἤχου      :              Ὑπό τήν Σήν ΔΕΣΠΟΙΝΑ...

   τοῦ πλ.δ΄ ἤχου          :              Ἀύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ ...

               5.ΠΡΩΤΑ ἈΝΑΣΤΑΣΙΜΑ , 

λέγονται , τά ΘΕΟΤΟΚΙΑ ἀπολυτίκια , τά ψαλλόμενα εἰς τό τέλος τοῦ ἑσπερινοῦ , ἐν Σάββασιν , μετά τό Ἀναστάσιμο ἀπολυτίκιον , ἤ τοῦ ἁγίου , καί ἐν ὄρθρῳ , εἰς τό : Θεός Κύριος.. ὡς ...:καί νῦν καί ἀεί ... , καί εἶναι :

   τοῦ α΄ἤχου                :            Τοῦ Γαβριήλ φθεγξαμένου Σοι

   τοῦ β΄ἤχου                :            Πάντα ὑπερ ἔννοιαν ...

   τοῦ γ΄ἤχου                :            Σέ τήν μεσιτεύσσαν ...

   τοῦ δ΄ἤχου                :            Τό ἀπ ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον ...

   τοῦ πλ.α΄ ἤχου          :            Χαῖρε Πύλη Κυρίου ...

   τοῦ πλ. β΄ἤχου          :            Ὁ τήν Εὐλογημένην καλέσας ...

   τοῦ βαρέως ἤχου      :             Ὡς τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως ...

   τοῦ πλ. δ΄ἤχου         :             Ὁ δι ᾿ ἡμᾶς γεννηθείς ...     

6.Τ ά λοιπά πλήν τῶν ἀνωτέρωΘΕΟΤΟΚΙΑ , ψαλλόμενα ἐν ταῖς καθημεριναῖς ἀκολουθίαις , καί ἐν μνήμαις τήν μη ἑορταζομένων (τυπικῶς ) Ἁγίων , λέγονται ΘΕΟΤΟΚΙΑ τῆς ἡμέρας .     

                    1.ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΟΤΟΚΙΑ,

                                 ἦχος  α΄

                             

  Παρθενικὴ πανήγυρις σήμερον, ἀδελφοί· σκιρτάτω ἡ κτίσις, χορευέτω ἡ ἀνθρωπότης· συνεκάλεσε γὰρ ἡμᾶς ἡ ΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ , τὸ ἀμόλυντον κειμήλιον τῆς Παρθενίας, ὁ λογικὸς τοῦ δευτέρου Ἀδὰμ Παράδεισος, τὸ ἐργαστήριον τῆς ἑνώσεως τῶν δύο φύσεων, ἡ πανήγυρις τοῦ σωτηρίου συναλλάγματος, ἡ παστάς, ἐν ᾗ ὁ Λόγος ἐνυμφεύσατο τὴν σάρκα, ἡ ὄντως κούφη νεφέλη, ἡ τὸν ἐπὶ τῶν Χερουβὶμ μετὰ σώματος βαστάσασα. Ταῖς αὐτῆς ἱκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.  

                                          ἦχος β΄

  Ὢ !!!  τοῦ μεγίστου μυστηρίου! βλέπων τὰ θαύματα, ἀνακηρύττω τὴν Θεότητα, οὐκ ἀρνοῦμαι τὴν ἀνθρωπότητα· ὁ γὰρ Ἐμμανουήλ, φύσεως μὲν πύλας ἤνοιξεν, ὡς φιλάνθρωπος · Παρθενίας δὲ κλεῖθρα οὐ διέῤῥηξεν, ὡς Θεός· ἀλλ᾿ οὕτως ἐκ μήτρας προῆλθεν, ὡς δι᾿ ἀκοῆς εἰσῆλθεν· οὕτως ἐσαρκώθη, ὡς συνελήφθη· ἀπαθῶς εἰσῆλθεν, ἀφράστως ἐξῆλθε, κατὰ τὸν Προφήτην τὸν λέγοντα· Αὕτη ἡ Πύλη κεκλεισμένη ἔσται, οὐδεὶς οὐ μὴ διέλθῃ δι᾿ αὐτῆς, εἰ μὴ μόνος Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ, ὁ ἔχων τὸ μέγα ἔλεος.  

                                            ἦχος γ΄

   Μέγιστον θαῦμα! ΠΑΡΘΕΝΟΣ  Τεκοῦσα, καὶ τὸ τεχθέν, Θεὸς πρὸ αἰώνων· προφανεὶς ὁ τόκος, καὶ τὸ τελούμενον ὑπὲρ φύσιν. Ὢ μυστηρίου φρικώδους! ὃ καὶ νοούμενον, ἄφραστον μένει, καὶ θεωρούμενον, οὐ καταλαμβάνεται. Μακαρία Σὺ εἶ Ἄχραντε ΚΟΡΗ , Ἀδὰμ τοῦ γηγενοῦς θυγάτηρ, καὶ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου φανεῖσα Μήτηρ· αὐτὸν ἱκέτευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν  .  

                                           ἦχος δ΄

  Ἀσπόρως συνέλαβες, καὶ ἐκύησας ἀφράστως, τὸν καθελόντα δυνάστας ἀπὸ θρόνου, καὶ ὑψοῦντα ταπεινούς, καὶ ἐγείροντα κέρας πιστῶν αὐτοῦ, τοὺς δοξάζοντας Χριστοῦ, τὸν Σταυρὸν καὶ τὴν ταφήν, καὶ τὴν ἔνδοξον ἀνάστασιν· διό Σε ΘΕΟΤΟΚΕ , Τὴν πρόξενον τῶν τοσούτων ἀγαθῶν, ἀσιγήτοις ἐν ᾠδαῖς μακαρίζομεν, ὡς πρεσβεύουσαν ἀεί, τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.  

                                        ἦχος πλ.α΄

  Τὴν θεοπρεπῆ καὶ σεβάσμιον ΚΟΡΗΝ  τιμήσωμεν, τὴν ὑπέρτιμον τῶν Χερουβίμ· ὁ γὰρ Δημιουργὸς τῶν ὅλων ἐνανθρωπῆσαι βουληθείς, ἐν αὐτῇ ᾤκησεν ἀφράστως. Ὢ ξένων πραγμάτων, καὶ παραδόξων μυστηρίων! τίς οὐκ ἐκπλαγῇ ἐν τούτῳ ἀκουτισθείς, ὅτι Θεὸς ἄνθρωπος γέγονε, καὶ τροπὴ ἐν αὐτῷ οὐχ ὑπῆρξε; καὶ τῆς παρθενίας πύλας διῆλθε, καὶ μείωσις ἐν αὐτῇ οὐχ ὑπελείφθη ;  καθὼς ὁ Προφήτης λέγει· Ἄνθρωπος ταύτην οὐ διοδεύσει ποτέ, εἰ μὴ μόνος Κύριος ὁ Θεὸς Ἰσραήλ, ὁ ἔχων τὸ μέγα ἔλεος.  

                                             ἦχος πλ. β΄

  Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν ΘΕΟΤΟΚΟΝ · τὴν Σὴν γὰρ ἄχραντον ὑποδὺς γαστέρα , ὁ πάντων Δημιουργός , ἐγένετο σάρξ , οὐ τραπεὶς τὴν φύσιν, οὐδὲ φαντάσας τὴν οἰκονομίαν , ἀλλὰ τῇ ἐκ Σοῦ ληφθείσῃ, λογικῶς ἐμψυχωμένῃ σαρκί , καὶ ἐν αὑτῷ τὸ εἶναι λαβούσῃ , ἑνωθεὶς καθ᾿ ὑπόστασιν· ὅθεν εὐσεβῶς , ἐν δύο φύσεσιν ἐπιδηλουμέναις , τὴν διαφορὰν ποιούμεθα. Αὐτὸν ἱκέτευε ΣΕΜΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ , καταπέμψαι ἡμῖν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος.  

                                              ἦχος βαρύς 

  Φρικτὸν καὶ ἄρρητον ὄντως, τὸ ἐπὶ σοὶ πεπραγμένον μυστήριον ἈΜΙΝΤΕ ! Λόγον γὰρ τῶν πάντων αἴτιον, ὑπὲρ αἰτίαν καὶ λόγον, τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι σωματωθέντα τέτοκας , ἐκ Σοῦ τὴν σάρκα ἀνειληφότα , τῆς οἰκείας φύσεως , ἀμεταβλήτου μεινάσης · συνδραμόντων γὰρ ἑκατέρων , αὐθυπάρκτως καθ᾿ ὑπόστασιν ἑνικήν , διπλοῦς τῇ φύσει προέρχεται ὅλος Θεός , καὶ ὅλος ἄνθρωπος , τὴν ἐπ᾿ ἀμφοῖν ὁλότητα , ἐνεργητικοῖς ἰδιώμασιν ἐνδεικνύμενος · πεπονθὼς γὰρ ἐν Σταυρῷ σαρκικῶς , ἀπαθὴς διέμεινεν ὁ αὐτὸς θεϊκῶς · ὥσπερ βροτὸς τεθνηκώς , ἀνεβίω ὡς Θεὸς τριήμερος , τὸ κράτος τοῦ θανάτου καθελών , καὶ φθορᾶς ῥυσάμενος τὸ ἀνθρώπινον . Αὐτὸν ὡς λυτρωτήν , καὶ Σωτῆρα τοῦ γένους ἡμῶν , ΘΕΟΜΗΤΟΡ αἴτησαι, καταπέμψαι ἡμῖν , τῶν οἰκτιρμῶν αὐτοῦ τὸ μέγα ἔλεος  .

                                                  ἦχος πλ. δ΄

  Πῶς μή Σε μακαρίσωμεν ΘΕΟΤΟΚΕ !!!! πῶς δὲ μὴ ἀνυμνήσωμεν Ὑπερευλογημένη , τὸ ἀκατάληπτον μυστήριον τῆς κυοφορίας Σου ! Τῶν αἰώνων γὰρ ὁ ποιητής, καὶ τῆς ἡμετέρας δημιουργὸς φύσεως, τὴν ἰδίαν εἰκόνα οἰκτείρας, καθῆκεν ἑαυτὸν εἰς κένωσιν , τὴν ἀνεξιχνίαστον · ὁ ὢν ἐν τοῖς ἀΰλοις κόλποις τοῦ Πατρός , ἐν μήτρᾳ Σου ἉΓΝΗ κατεσκήνωσε , καὶ σὰρξ ἀτρέπτως ἐγένετο , ἐκ σοῦ Ἀπειρόγαμε · μείνας μέν , ὅπερ ὑπῆρχε , φύσει Θεός , μηδαμῶς δὲ τῆς τοῦ Πατρός , ἐν Πνεύματι κυβερνητικῆς συγκαθεδρίας , ἐκφοιτήσας , ἀληθῶς ὤφθη παιδίον νέον ἐν ἁγίαις ὠλέναις Σου , ἀμώμητον σῶμα ἐξ ἀχράντων αἱμάτων Σου, μετὰ ψυχῆς λογικῆς , δεύτερος Ἀδάμ , ὁ Κύριος ἐξ οὐρανοῦ . Διὸ αὐτὸν προσκυνοῦμεν Θεὸν τέλειον , καὶ ἄνθρωπον τέλειο ν, τὸν αὐτὸν ἐν ἑκατέρᾳ μορφῇ · ἑκατέρα γὰρ φύσις , ἐστὶν ἐν αὐτῷ ἀληθῶς · διπλᾶ δὲ πάντα κηρύττομεν , τὰ φυσικὰ αὐτοῦ ἰδιώματα , κατὰ τὴν διπλόην τῶν οὐσιῶν , δύο σέβοντες τὰς ἐνεργείας , καὶ θελήματα . Ὁμοούσιος γὰρ ὢν τῷ Θεῷ καὶ Πατρί , αὐτεξουσίως θέλει καὶ ἐνεργεῖ ὡς Θεός· ὁμοούσιος δὲ ὢν καὶ ἡμῖν, αὐτεξουσίως θέλει καὶ ἐνεργεῖ ὡς ἄνθρωπο ς. Αὐτὸν ἱκέτευε, ΣΕΜΝΗ  ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΕ , τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.  

           2.   ΤΑ  ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΑ ΘΕΟΤΟΚΙΑ 

                             Ἐγκωμιαστικόν α΄ἤχου

  Νεφέλην σε φωτὸς ἀϊδίου, ΠΑΡΘΕΝΕ , ὁ Προφήτης ὠνόμασεν· ἐν Σοὶ γὰρ ὡς ὑετὸς ἐπὶ πόκον, καταβὰς ὁ Λόγος τοῦ Πατρός, καὶ ἐκ Σοῦ ἀνατείλας, τὸν κόσμον ἐφώτισε, τὴν πλάνην κατήργησε, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Αὐτὸν ἱκετεύουσα ἐκτενῶς, ΠΑΝΑΓΙΑ, δεόμεθα, μὴ παύσῃ ὑπὲρ ἡμῶν, τῶν ἀληθῆ ΘΕΟΤΟΚΟΝ  ὁμολογούντων Σε. 

                                      β΄ἤχου

  Τίς σε κατ᾿ ἀξίαν ἐπαινέσει, καὶ μακαρίσει ΚΟΡΗ ΘΕΟΝΥΜΦΕ , ὑπὲρ τῆς διὰ Σοῦ γεγονυίας τῷ κόσμῳ ἀπολυτρώσεως; εὐχαριστοῦντες οὖν κραυγάζομέν Σοι λέγοντες· Χαῖρε ἡ τὸν Ἀδὰμ θεώσασα, καὶ τὰ διεστῶτα συνάψασα. Χαῖρε ἡ φωτίσασα τὸ γένος ἡμῶν, τῇ φωτοφόρῳ ἀναστάσει τοῦ Υἱοῦ Σου καὶ Θεοῦ ἡμῶν· Σὲ γὰρ Χριστιανῶν τὸ γένος, ἀπαύστως μεγαλύνομεν.  

                                             γ΄ἤχου

  Ἀνάπλασιν καὶ ζωήν, διὰ Σοῦ δευτέραν γινώσκομεν, ἌΧΡΑΝΤΕ ΜΑΡΙΑ  τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἐν τῇ γαστρί Σου φυραθέντα τὸν Κτίστην τῆς κτίσεως, καὶ ἀναστήσαντα ἡμᾶς, ἐκ τοῦ ᾅδου, καὶ τοῦ θανάτου, καὶ ζωὴν αἰώνιον παρεσχηκότα ἡμῖν, τοῦ βοᾶν Σοι ἈΕΙΠΑΡΘΕΝΕ · Χαῖρε ἡ συνάψασα τὰ κάτω τοῖς ἐπουρανίοις· Χαῖρε ἡ ἐλπὶς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς, καὶ προστασία καὶ ἀντίληψις· Χαῖρε ἡ τῇ ἀναστάσει τοῦ Υἱοῦ Σου, φαιδρύνουσα τὰ σύμπαντα, καὶ παρέχουσα τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος.  

                                           δ΄ἤχου

Ὁ σύν Πατρί καί Πνεύματι δοξολογούμενος Υἱός , ἐν ὑψίστοις ὑπό τῶν Σεραφείμ , τόν πρωτόπλαστον ἀναπλάσαι βουλόμενος , ὅλον ἑαυτόν ἐκένωσεν ἀφράστως ἐν μήτρᾳ Σου , ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , καί ἐκ Σοῦ ἀνατείλας , ἐφώτισε πάντα τόν κόσμον θεότητι , ῥυσάμενος εἰδωλομανίας · καί ἐν ἑαυτῷ θεώσας , εἰς οὐρανούς ἀήγαγε τό ἀνθρώπινον , Χριστός ὁ Θεός καί Σωτήρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν .

                                          πλ.α΄ἤχου 

  Αἱ περὶ σοῦ προφητεῖαι ἐπληρώθησαν,ΠΑΡΘΕΝΕ ΑΓΝΗ· ὁ μὲν γάρ Σε τῶν προφητῶν, πύλην προηγόρευσεν ἐν Ἐδέμ, βλέπουσαν κατὰ ἀνατολάς, ἐν ᾗ οὐδεὶς διῆλθεν, εἰμὴ ὁ Σὸς Πλαστουργός, καὶ τοῦ κόσμου παντός· ὁ δὲ βάτον πυρὶ φλεγομένην, ὅτι ἐν Σοὶ ᾤκησε τὸ πῦρ τῆς θεότητος, καὶ ἄφλεκτον μείνασαν· ἄλλος ὄρος ἅγιον, ἐξ οὗ ἐτμήθη λίθος ὁ ἀκρογωνιαῖος, ἄνευ χειρὸς ἀνθρώπου, καὶ ἐπάταξε τὴν εἰκόνα τοῦ νοητοῦ Ναβουχοδονόσορ. Ἀληθῶς μέγα καὶ παράδοξον, τὸ ἐν Σοὶ μυστήριον ὑπάρχει ΘΕΟΜΗΤΟΡ ! διό Σε δοξάζομεν, διὰ Σοῦ γὰρ γέγονεν ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν  

                                          πλ. β΄ἤχου 

  Δεῦτε πάντα τὰ ἔθνη, ἐν φωνῇ ἀγαλλιάσεως, τὴν  ΠΑΝΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ , καί ΠΑΡΘΕΝΟΝ ἀνευφημήσωμεν, τῆς ἀνθρωπίνης οὐσίας τὸ χωνευτήριον, τῶν ἀπορρήτων θαυμάτων τὸ ἐργαστήριον· ἐν Αὐτῇ γὰρ γέγονε καινά· ὁ ἄναρχος ἄρχεται, ὁ Λόγος παχύνεται, ὁ Θεὸς ἄνθρωπος γίνεται, ἵνα Θεὸν τὸν ἄνθρωπον ἀπεργάσηται, οὐ τροπῇ τῶν φύσεων, ἀλλ᾿ ἑνώσει τῇ καθ᾿ ὑπόστασιν· προέρχεται γὰρ εἷς ἐκ δύο τῶν ἐναντίων, ἐν δυσὶ τελείαις ταῖς φύσεσιν, ἀδιαιρέτως γνωριζόμενος, θεληματικῶς τε καὶ ἐνεργητικῶς, καθ᾿ ἑκατέραν οὐσίαν, ὁ αὐτὸς τὸ ἀληθὲς πιστούμενος, τῆς σωτηρίου οἰκονομίας, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ παρέχων τῷ κόσμῳ ἱλασμόν, εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος. . 

                                                 βαρέως ἤχου 

  Ἐκ σοῦ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ , ἀφράστως ἐτέχθη Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀληθῶς ὑπάρχων Θεὸς προαιώνιος , καὶ ἄνθρωπος πρόσφατος · τὸ μέν , ὢν ἀΐδιος , τὸ δέ , δι᾿ ἡμᾶς γενόμενος · σώζει γὰρ ἐν ἑαυτῷ , ἑκατέρας φύσεως τὴν ἰδιότητα · τὴν μέν , διαλάμπων θαύμασι , τὴν δέ, πιστούμενος πάθεσιν · ὅθεν εἷς καὶ ὁ αὐτός , καὶ θνήσκει ὡς ἄνθρωπος , καὶ ὡς Θεὸς ἀνίσταται · ὃν ἱκέτευε ΣΕΜΝΗ ΑΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.  

                                                     πλ. δ΄ἤχου 

  Ὃν οὐρανὸς οὐκ ἐχώρησε , ΠΑΡΘΕΝΕ ΘΕΟΤΟΚΕ ,  ἐν γαστρί Σου ἀστενοχωρήτως ἐχωρήθη , καὶ ἔμεινας ΑΓΝΗ ,  ἀρρήτῳ λόγῳ , μηδὲν τῆς παρθενίας λυμανθείσης · Σὺ γὰρ μόνη γέγονας ἐν γυναιξ ί, καὶ Μήτηρ καὶ ΠΑΡΘΕΝΟΣ · καὶ Σὺ μόνη ΠΑΝΑΓΝΕ  ἐγαλούχησας Υἱὸν ζωοδότην , καὶ ἀγκάλαις Σου ἐβάστασας , τὸ ἀνύστακτον ὄμμα · ἀλλ᾿ οὐ διέλιπε τοῦ κόλπου τοῦ πατρικοῦ , ὁ ὑπάρχων πρὸ τῶν αἰώνων · ἀλλ᾿ ἄνω ὅλως Θεὸς μετὰ Ἀγγέλων , καὶ κάτω ὅλως ἐκ Σοῦ μετὰ ἀνθρώπων , καὶ πανταχοῦ ἀνερμηνεύτως . Αὐτὸν ἱκέτευε , ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ,  τοῦ σωθῆναι τοὺς ὀρθοδόξως , ὁμολογοῦντάς Σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΑΓΝΗΝ .

                       3.ΠΡΩΤΑ ΘΕΟΤΟΚΙΑ

                                         α΄ἤχου

Τὴν παγκόσμιον δόξαν τὴν ἐξ ἀνθρώπων σπαρεῖσαν, καὶ τὸν Δεσπότην Τεκοῦσαν, τὴν ἐπουράνιον πύλην, ὑμνήσωμεν ΜΑΡΙΑΝ τὴν ΠΑΡΘΕΝΟΝ , τῶν Ἀσωμάτων τὸ ᾆσμα, καὶ τῶν πιστῶν τὸ ἐγκαλλώπισμα· αὕτη γὰρ ἀνεδείχθη οὐρανός, καὶ ναὸς τῆς θεότητος, αὕτη τὸ μεσότοιχον τῆς ἔχθρας καθελοῦσα, εἰρήνην ἀντεισῆξε, καὶ τὸ βασίλειον ἠνέωξε. Ταύτην οὖν κατέχοντες, τῆς πίστεως τὴν ἄγκυραν, ὑπέρμαχον ἔχομεν, τὸν ἐξ αὐτῆς τεχθέντα Κύριον. Θαρσείτω τοίνυν, θαρσείτω λαὸς τοῦ Θεοῦ· καὶ γάρ αὐτὸς πολεμήσει τοὺς ἐχθροὺς ὡς παντοδύναμος.

                                         β ' ἤχου

Παρῆλθεν ἡ σκιὰ τοῦ νόμου, τῆς χάριτος ἐλθούσης· ὡς γὰρ ἡ βάτος οὐκ ἐκαίετο καταφλεγομένη, οὕτω ΠΑΡΘΕΝΟΣ ἔτεκες, καὶ ΠΑΡΘΕΝΟΣ  ἔμεινας, ἀντὶ στύλου πυρός, δικαιοσύνης ἀνέτειλεν Ἥλιος, ἀντὶ Μωϋσέως Χριστός, ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

                                        γ' ἤχου

Πῶς μὴ θαυμάσωμεν, τὸν θεανδρικόν σου Τόκον Πανσεβάσμιε; πεῖραν γὰρ ἀνδρὸς μὴ δεξαμένη ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,  ἔτεκες ἀπάτορα Υἱὸν ἐν σαρκί, τὸν πρὸ αἰώνων ἐκ Πατρός γεννηθέντα ἀμήτορα, μηδαμῶς ὑπομείναντα τροπήν, ἢ φυρμόν, ἢ διαίρεσιν, ἀλλ' ἑκατέρας οὐσίας τὴν ἰδιότητα, σῷαν φυλάξαντα. Διὸ ΜητροπάρθενεΔΕΣΠΟΙΝΑ , αὐτόν ἱκέτευε σωθῆναι, τὰς ψυχὰς τῶν ὀρθοδόξως, ΘΕΟΤΟΚΟΝ  ὁμολογούντων Σε.

                                             δ' ἤχου

Ὁ διὰ σὲ Θεοπάτωρ προφήτης Δαυΐδ, μελῳδικῶς περὶ σοῦ προανεφώνησε, τῷ μεγαλεῖά σοι ποιήσαντι. Παρέστη ἡ Βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σου. Σὲ γὰρ μητέρα πρόξενον ζωῆς ἀνέδειξεν, ὁ ἀπάτωρ ἐκ Σοῦ ἐνανθρωπῆσαι εὐδοκήσας Θεός, ἵνα τὴν ἑαυτοῦ ἀναπλάσῃ εἰκόνα, φθαρεῖσαν τοῖς πάθεσι, καὶ τὸ πλανηθὲν ὀρειάλωτον εὑρών, πρόβατον τοῖς ὤμοις ἀναλαβών, τῷ Πατρὶ προσαγάγῃ, καὶ τῷ ἰδίῳ θελήματι, ταῖς οὐρανίαις συνάψῃ Δυνάμεσι, καὶ σώσῃ ΘΕΟΤΟΚΕ  τὸν κόσμον, Χριστὸς ὁ ἔχων, τὸ μέγα καὶ πλούσιον ἔλεος.

                                        πλ. α' ἤχου

Ἐν τῇ ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ τῆς ἀπειραγάμου Νύμφης εἰκὼν διεγράφη ποτέ. Ἐκεῖ Μωϋσῆς διαιρέτης τοῦ ὕδατος, ἐνθάδε Γαβριὴλ ὑπηρέτης τοῦ θαύματος, τότε τὸν βυθόν ἐπέζευσεν ἀβρόχως, Ἰσραήλ, νῦν δὲ τὸν Χριστὸν ἐγέννησεν ἀσπόρως ἡ ΠΑΡΘΕΝΟΣ · ἡ θάλασσα μετὰ τὴν πάροδον τοῦ Ἰσραήλ, ἔμεινεν ἄβατος, ἡ Ἄμεμπτος μετὰ τὴν κύησιν τοῦ Ἐμμανουήλ, ἔμεινεν ἄφθορος, ὁ ὢν καὶ προών, καὶ φανεὶς ὡς ἄνθρωπος, Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς.

                                         πλ. β' ἤχου

Τίς μὴ μακαρίσει Σε , ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΑΡΘΕΝΕ ; τίς μὴ ἀνυμνήσει Σου τὸν ἀλόχευτον τόκον ; ὁ γὰρ ἀχρόνως ἐκ Πατρὸς ἐκλάμψας Υἱὸς μονογενής, ὁ αὐτὸς ἐκ Σοῦ τῆς ἉΓΝΗΣ προῆλθεν, ἀφράστως σαρκωθείς, φύσει Θεὸς ὑπάρχων, καὶ φύσει γενόμενος ἄνθρωπος δι' ἡμᾶς, οὐκ εἰς δυάδα προσώπων τεμνόμενος, ἀλλ' ἐν δυάδι φύσεων, ἀσυγχύτως γνωριζόμενος. Αὐτὸν ἱκέτευε, ΣΕΜΝΗ Παμμακάριστε, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

                                          Βαρέως ἤχου

Μήτηρ μὲν ἐγνώσθης, ὑπὲρ φύσιν ΘΕΟΤΟΚΕ , ἔμεινας δὲ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ,  ὑπὲρ λόγον καὶ ἔννοιαν, καὶ τὸ θαῦμα τοῦ τόκου Σου, ἑρμηνεῦσαι γλῶσσα οὐ δύναται· παραδόξου γὰρ οὔσης τῆς συλλήψεως ΑΓΝΗ , ἀκατάληπτός ἐστιν ὁ τρόπος τῆς κυήσεως· ὅπου γὰρ βούλεται Θεός, νικᾶται φύσεως τάξις. Διό σε πάντες Μητέρα τοῦ Θεοῦ γινώσκοντες, δεόμεθά σου ἐκτενῶς· Πρέσβευε τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

                                             πλ. δ' ἤχου 

Ὁ Βασιλεὺς τῶν οὐρανῶν, διὰ φιλανθρωπίαν, ἐπὶ τῆς γῆς ὤφθη, καὶ τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη· ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ γὰρ ἉΓΝΗΣ , σάρκα προσλαβόμενος καὶ ἐκ Ταύτης προελθὼν μετὰ τῆς προσλήψεως, εἷς ἐστιν Υἱός, διπλοῦς τὴν φύσιν, ἀλλ' οὐ τὴν ὑπόστασιν· διὸ τέλειον αὐτὸν Θεόν, καὶ τέλειον ἄνθρωπον, ἀληθῶς κηρύττοντες, ὁμολογοῦμεν Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν, ὃν ἱκέτευε Μήτηρ Ἀνύμφευτε, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. 

                        4. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΕΤΑ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ 

                                           α΄ἤχου

 Ἰδοὺ πεπλήρωται ἡ τοῦ Ἡσαΐου πρόρρησις · ΠΑΡΘΕΝΟΣ  γὰρ ἐγέννησας , καὶ μετὰ τόκον , ὡς πρὸ τόκου διέμεινας . Θεὸς γὰρ ἦν ὁ τεχθείς · διὸ καὶ φύσις ἐκαινοτόμησεν . Ἀλλ' ὧ ΘΕΟΜΗΤΟΡ , ἱκεσίας Σῶν δούλων , Σῷ τεμένει προσφερομένας Σοι , μὴ παρίδῃς , ἀλλ' ὡς τὸν Εὔσπλαγχνον Σαῖς ἀγκάλαις φέρουσα , Σοῖς οἰκέταις σπλαγχνίσθητι, καὶ πρέσβευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

                                β'  ἤχου

Ὢ θαύματος καινοῦ , πάντων τῶν πάλαι θαυμάτων ! τίς γὰρ ἔγνω Μητέρα , ἄνευ ἀνδρὸς τετοκυῖαν , καὶ ἐν ἀγκάλαις φέρουσαν , τὸν ἅπασαν τὴν κτίσιν περιέχοντα ; Θεοῦ ἐστι βουλὴ τὸ κυηθέν , ὃν ὡς βρέφος ΠΑΝΑΓΝΕ , Σαῖς ὠλέναις βαστάσασα , καὶ Μητρικὴν παρρησίαν πρὸς αὐτὸν κεκτημένη , μὴ παύσῃ δυσωποῦσα ὑπὲρ τῶν Σὲ τιμώντων , τοῦ οἰκτειρῆσαι καὶ σῶσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

                                     γ' ἤχου

Ἀσπόρως ἐκ θείου Πνεύματος , βουλήσει δὲ Πατρός , συνείληφας Υἱὸν τὸν τοῦ Θεοῦ , ἐκ Πατρὸς ἀμήτορα, πρὸ τῶν αἰώνων ὑπάρχοντα , δι' ἡμᾶς δὲ ἐκ Σοῦ ἀπάτορα γεγονότα , σαρκὶ ἀπεκύησας , καὶ βρέφος ἐγαλούχησας . Διὸ μὴ παύσῃ πρεσβεύειν , τοῦ λυτρωθῆναι κινδύνων τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

                                      δ' ἤχου

Νεῦσον παρακλήσει Σῶν οἰκετῶν ΠΑΝΑΜΩΜΕ , παύουσα δεινῶν ἡμῶν ἐπαναστάσεις , πάσης θλίψεως ἡμᾶς ἀπαλλάττουσα · Σὲ γὰρ μόνην ἀσφαλῆ , καὶ βεβαίαν ἄγκυραν ἔχομεν , καὶ τὴν Σὴν προστασίαν κεκτήμεθα . Μὴ αἰσχυνθῶμεν ΔΕΣΠΟΙΝΑ , Σὲ προσκαλούμενοι , σπεῦσον εἰς ἱκεσίαν , τῶν Σοὶ πιστῶς βοώντων· Χαῖρε ΔΕΣΠΟΙΝΑ , ἡ πάντων βοήθεια , χαρὰ καὶ σκέπη , καὶ σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

                                     πλ. α' ἤχου 

 Ναὸς καὶ πύλη ὑπάρχεις , παλάτιον καὶ θρόνος τοῦ Βασιλέως , ΠΑΡΘΕΝΕ ΠΑΝΣΕΜΝΕ , δι' ἧς ὁ λυτρωτής μου Χριστὸς ὁ Κύριος , τοῖς ἐν σκότει καθεύδουσιν ἐπέφανεν , Ἥλιος ὑπάρχων δικαιοσύνης , φωτίσαι θέλων οὓς ἔπλασε , κατ' εἰκόνα ἰδίαν χειρὶ τῇ ἑαυτοῦ . Διὸ ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ὡς Μητρικὴν παρρησίαν πρὸς αὐτὸν κεκτημένη , ἀδιαλείπτως πρέσβευε , σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
                                πλ. β' ἤχου

Ὁ ποιητὴς καὶ λυτρωτής μου ΠΑΝΑΓΝΕ , Χριστὸς ὁ Κύριος , ἐκ τῆς Σῆς νηδύος προελθών , ἐμὲ ἐνδυσάμενος , τῆς πρῴην κατάρας , τὸν Ἀδὰμ ἠλευθέρωσε · διό Σοι ΠΑΝΑΓΝΕ , ὡς τοῦ Θεοῦ Μητρί τε καὶ ΠΑΡΘΕΝῼ  ἀληθῶς , βοῶμεν ἀσιγήτως , τὸ Χαῖρε τοῦ Ἀγγέλου . Χαῖρε ΔΕΣΟΙΝΑ , προστασία καὶ σκέπη , καὶ σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

                                 Βαρέως ἤχου 

Ὑπὸ τὴν Σὴν ΔΕΣΠΟΙΝΑ Σκέπην , πάντες οἱ γηγενεῖς , προσπεφευγότες βοῶμέν Σοι · ΘΕΟΤΟΚΕ  ἡ ἐλπὶς ἡμῶν , ῥῦσαι ἡμᾶς ἐξ ἀμέτρων πταισμάτων , καὶ σῶσον τὰς ψυχάς ἡμῶν.

                                      πλ. δ' ἤχου

Ἀνύμφευτε ΠΑΡΘΕΝΕ , ἡ τὸν Θεὸν ἀφράστως συλλαβοῦσα σαρκί , Μήτηρ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου , Σῶν οἰκετῶν παρακλήσεις δέχου ΠΑΝΑΜΩΜΕ ,  ἡ πᾶσι χορηγοῦσα καθαρισμὸν τῶν πταισμάτων , νῦν τὰς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη , δυσώπει σωθῆναι πάντας ἡμᾶς.

                  5. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΘΕΟΤΟΚΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ

                                    α΄ἤχου

 Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου ΣοιΠΑΡΘΕΝΕ  τὸ Χαῖρε , σὺν τῇ φωνῇ ἐσαρκοῦτο ὁ τῶν ὅλων Δεσπότης , ἐν Σοὶ τῇ ἁγίᾳ κιβωτῷ , ὡς ἔφη ὁ δίκαιος Δαυΐδ , ἐδείχθης πλατυτέρα τῶν οὐρανῶν , βαστάσασα τὸν Κτίστην Σου. Δόξα τῷ ἐνοικήσαντι ἐν Σοί , δόξα τῷ προελθόντι ἐκ Σοῦ , δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς διὰ τοῦ τόκου Σου .

                                           β' ἤχου

  Πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν , πάντα ὑπερένδοξα, τὰ Σὰ ΘΕΟΤΟΚΕ μυστήρια , τῇ ἁγνείᾳ ἐσφραγισμένη , καὶ Π αρθενία φυλαττομένη , Μήτηρ ἐγνώσθης ἀψευδής , Θεὸν τεκοῦσα ἀληθινόν , αὐτὸν ἱκέτευε σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν .

                                             γ'  ἤχου

 Σὲ τὴν μεσιτεύσασαν τὴν σωτηρίαν τοῦ γένους ἡμῶν , ἀνυμνοῦμεν ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ · ἐν τῇ σαρκὶ γὰρ τῇ ἐκ Σοῦ προσληφθείσῃ , ὁ Υἱός Σου καὶ Θεὸς ἡμῶν τὸ διὰ Σταυροῦ καταδεξάμενος πάθος , ἐλυτρώσατο ἡμᾶς , ἐκ φθορᾶς ὡς φιλάνθρωπος.

                                             δ' ἤχου

 Τὸ ἀπ' αἰῶνος ἀπόκρυφον, καὶ Ἀγγέλοις ἄγνωστον μυστήριον , διὰ Σοῦ ΘΕΟΤΟΚΕ τοῖς ἐπὶ γῆς πεφανέρωται. Θεὸς ἐν ἀσυγχύτῳ ἑνώσει σαρκούμενος , καὶ Σταυρὸν ἑκουσίως ὑπὲρ ἡμῶν καταδεξάμενος , δι' οὗ ἀναστήσας τὸν πρωτόπλαστον , ἔσωσεν ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

                                           πλ. α' ἤχου 

 Χαῖρε πύλη Κυρίου ἡ ἀδιόδευτος , χαῖρε τεῖχος καὶ σκέπη τῶν προστρεχόντων εἰς Σέ , χαῖρε ἀχείμαστε λιμὴν καὶ ἈΠΕΙΡΟΓΑΜΕ , ἡ τεκοῦσα ἐν σαρκὶ τὸν Ποιητὴν Σου καὶ Θεόν , πρεσβεύουσα μὴ ἐλλείπῃς, ὑπὲρ τῶν ἀνυμνούντων, καὶ προσκυνούντων τὸν Τόκον Σου .

                                          πλ. β' ἤχου 

 Ὁ τὴν εὐλογημένην καλέσας Σου Μητέρα ἦλθες ἐπὶ τὸ πάθος ἑκουσίᾳ βουλῇ , λάμψας ἐν τῷ Σταυρῷ , ἀναζητῆσαι θέλων τὸν Ἀδάμ , λέγων τοῖς Ἀγγέλοις · Συγχάρητέ μοι , ὅτι εὑρέθη ἡ ἀπολομένη δραχμή , ὁ πάντα σοφῶς οἰκονομήσας, δόξα Σοι .
                                            Βαρέως ἤχου 

 Ὡς τῆς ἡμῶν Ἀναστάσεως θησαύρισμα , τοὺς ἐπὶ Σοὶ πεποιθότας ΠΑΝΥΜΝΗΤΕ , ἐκ λάκκου καὶ βυθοῦ πταισμάτων ἀνάγαγ ε· Σὺ γὰρ τοὺς ὑπευθύνους τῇ ἁμαρτίᾳ , ἔσωσας τεκοῦσα τὴν σωτηρίαν , ἡ πρὸ τόκου ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καὶ ἐν τόκῳ ΠΑΡΘΕΝΟΣ , καὶ μετὰ τόκον πάλιν οὖσα ΠΑΡΘΕΝΟΣ .

                                        πλ. δ' ἤχου 

 Ὁ δι' ἡμᾶς γεννηθεὶς ἐκ ΠΑΡΘΕΝΟΥ , καὶ σταύρωσιν ὑπομείνας ἀγαθέ , ὁ θανάτῳ τὸν θάνατον σκυλεύσας , καὶ Ἔγερσιν δείξας ὡς Θεός , μὴ παρίδῃς οὓς ἔπλασας τῇ χειρί σου , δεῖξον τὴν φιλανθρωπίαν σου ἐλεῆμον , δέξαι τὴν τεκοῦσάν σε ΘΕΟΤΟΚΟΝ πρεσβεύουσαν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ σῶσον Σωτὴρ ἡμῶν , λαὸν ἀπεγνωσμένον.

 Ταῖς Ε Κ Ε Ι Ν Η Σ !!! ἁγίαις πρεσβείαις, πάντες ἡλεηθῶμεν .ἀμήν.