ΚΥΛΙΟΜΕΝΟ ΜΥΝΗΜΑ

Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν, πάντοτε, νῦν καί ἀεί, καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων , Ἀμήν... Δόξα σοι τῷ δείξαντι τό φῶς, καί φωτίσαντι τόν κόσμον..... Δόξα σοι Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, δόξα σοι, ΠΑΝΑΓΙΑ, εὐχαριστοῦντες, προσκυνοῦμεν σε Μητέρα τοῦ Ὑψίστου.......
ΩΡΕΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΠΡΩΙ ΩΡΑ: 9:30 ΕΩΣ 13:00, ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΩΡΑ:16:45 ΕΩΣ ΤΕΛΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ--Η ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΗ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΩΣ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ 16:45+++++++ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ :10.Ὑμνολογικά/Ἐκ τοῦ Συνοδικοῦ τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Ζ΄ Συνόδου ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας--4.Πρόγραμμα/Πρόγραμμα περιόδου Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς-Program for the Great Lent.--2.Θεομητορικά/''...Εἰστήκει παρά τῷ Σταυρῷ...''--1.Νουθεσίες/...Ἡ ἐλπίς οὐ καταισχύνει...--1.Νουθεσίες/Ὁ Ὓμνος τῆς πίστεως--Ἐνημέρωσις Γέροντός μας π.Ἀποστόλου--Ἡ Ἀνακομιδή τοῦ Λειψάνου τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.--Τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου,Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Θεολόγου.--15.Μοναστηριακά χτισίματα-κατασκευές/Νέες ἀναρτήσεις φωτογραφιῶν

Κυριακή 26 Απριλίου 2020

Ἀναστάσεως ἡμέρα... / Τί εἶναι ἡ Διακαινήσιμος Ἑβδομάς...

Τί εναι Διακαινήσιμος βδομάς....
  βδομάδα, πό τήν Κυριακήν τς ναστάσεως  , μέχρι καί τό Σάββατο , πρό τς Κυριακς το Θωμ, λέγεται Διακαινήσιμος . 
  νομασία «Διακαινήσιμος, χει σχέσι μ τς βαπτίσεις τν νέων μελν τς κκλησίας , τν κατηχουμένων , πως γένοντο παλαιόθεν . 

νομάζεται Διακαινήσιμος  βδομάδα ατή, διότι ρχικς , ες τά ελογημένα χρόνια , τς διαδόσεως , μεταδόσεως τς πίστεώς μας ,  ο νεοφώτιστοι διήνυον τότε τν ρχ τς καινς νΧριστ ζως, τς ναγεννήσεως κα νακαινίσεώς τους. σοι εδωλολάτρες, ουδαοι δέχοντο τν πίστι το Χριστο , τό κήρυγμα ,  γίνοντο κατ᾿ ρχν κατηχούμενοι κα διδάσκοντο  τό Εαγγέλιο , κα τ θέληματο Θεο. κατήχησις διαρκοσε ρκετ χρόνο , σο κρινε πίσκοπος , τι το κανός καί παραίτητος , νά καταρτισθον , καί νά μάθουν ο προσερχόμενοι τά τς πίστεώς μας. 
ταν λοκληρώνετο κατήχησις , προγραμματίζετο   ρα το βαπτίσματος φωτίσματος, δι ν γίνουν ο κατηχούμενοι μέλη τς κκλησίας
βαπτίζοντο τ νύχτα το Μεγάλου Σαββάτου πρς τν νατολ  το Πάσχα, μέσα τν ναστάσιμη πανηγυρικ θεία λειτουργία .   βαπτίζοντο μέσα στ εδικ βαπτιστήρια κα λέγοντο νεοφώτιστοι · ξερχόμενοι το βαπτιστηρίου λάμβανον λαμπάδα ναμμένη, ποία  συμβολίζει τ φς το Χριστο πο λαμψε μέσα τους,
 ψάλλετο δέ ,  μνος «σοιες Χριστν βαπτίσθητε, Χριστν νεδύσασθε .λληλούϊα», ....πως τν κομε κα σήμερα.
σαν νδεδυμένοι μ λευκος χιτνας, τος ποίους φοροσαν λη κείνη τν βδομάδα.
νομάζετο λοιπν βδομάδα «Διακαινήσιμος», διότι τότε
ο νεοφώτιστοι ζοσαν πλέον «ν  καινότητι ζως» (ωμ. στ ΄,4)· νομάζετο κόμη κα «λευκ βδομάς», πειδ φοροσαν λευκ χιτνα.
Μετ τ βάπτισμά τους ο νεοφώτιστοι κκλησιάζοντο καθημερινς , μεναν τώρα πλέον μέχρι τέλους τς θείας λειτουργίας ες τν ναόν ,  κοινωνοντες μαζ μ  λους τούς πιστος τ χραντα μυστήρια.
πίσης  , ο θεολόγοι κα λειτουργιολόγοι τς κκλησίας μας λέγουν , τι τ Πάσχα θεωρεται ς ρχ το κκλησιαστικο
τους, διά τάς κολουθίας , καί βδομάδα πο κολουθε μετ τ Πάσχα λέγεται «Διακαινήσιμος», διότι ατ γκαινιάζει τ νέο τος.
Διό καί τ ναγνώσματα τς μέρας το Πάσχα ρχίζουν , τό μέν Εαγγελικό νάγνωσμα, πό τό κατά ωάννην γιον Εαγγέλιον , τό ποον ναγινώσκεται τμηματικς, μέρι τήν Πεντηκοστήν , καί κτοτε ρχεται τό κατά Ματθαον ,  τό δέ ποστολικόν νάγνωσμα, πό τάς Πράξεις τν ποστόλων ,που περιγράφεται ζω τς πρώτης κκλησίας , τς καινς ν Χριστ πολιτείας.
Ες τν μνολογία τν μερν τς Διακαινησίμου, κατ τν
σπερινν κα τν ρθρο, ψάλλονται θαυμάσια ναστάσιμα τροπάρια το γίου ωάννου το Δαμασκηνο , λων τν χων  καστος διά μίαν μέραν .
 Ο λλες κολουθίες (μεσονυκτικό, ρες, πόδειπνο) ντικαθίστανται π μία εδικ ναστάσιμη κολουθία, ναρκήριον λεγομένη , καί ντικαθιστ ατάς τάς κολουθίας διά τήν διακαινήσιμον βδομάδα , καί τήν πόδοσιν τς ορτς , γενομένης μετά πό σαράντα μέρας . 
Κατ ᾿ ατν κυριαρχε τ «Χριστς νέστη…» κα τ «νάστασιν
Χριστο θεασάμενοι…».
Καταλιμπάνεται τό :Βασιλε οράνιε...τό τρισάγιο , τό :...Δετε προσκυνήσωμεν ... , και πασαι α κολουθίαι ες τήν πόλυσιν των χουν τόν ραον μνολογικόν διάλογον , καί πισφραγίζεται , μέ τό : Χριστός νέστη κ νεκρν ...

λες ο δεσποτικς ορτς , ορτάζονται κκλησιαστικς περίπου κτώ μέρας · νάστασις μως περισσότερο λων τν λλων., πί τεσσαράκοντα μέρας , καί οτως , μέχρι τς ναλήψεως , καθ ᾿ κάστην ψάλλομεν τό  «Χριστς νέστη…» πολύ περισσότερον δέ κατά τν Διακαινήσιμον βδομάδα.
 Τν βδομάδα ατήν , λες ο μέρες θεωρονται ς μία, καί ψάλλωμεν παραλλάκτως , καθ ᾿ λην τήν βδομάδαν τά δια , καί σα ψάλλομεν  ες τήν παννυχίδαν τς ναστάσεως .
Ες τήν ντιόχειαν , πρώτη φορά κούσθη , λέχθη νομασία χριστιανός, διά σους πίστευαν ες τό κήρυγμα τν ποστόλων , καί κολουθοσαν τόν Χριστόν διά το κηρύγματος, καί κτοτε , λοι μες ο πιστεύοντες ες τόν Χριστόν , χωμε τήν τιμητικήν νομασίαν ..Χριστιανός... 
τιμή !!! 
μά καί εθύνη !!.
καί κ τούτου το γεγονότος δρύθη , τιμς νεκεν τό πατριαρχεον τς ντιοχείας.
Χριστός νέστη...
καί σκιρτ πλάση  καί ΠΑΝΑΓΙΑ χαίρει , χαίρει , καί χαρίζει τήν πλουσίαν ελογίαν ΤΗΣ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου